ข้อความถูกตัดจบไปแล้ว เอสคว้าเอากล่องบุหรี่กำลังจะเดินออกไปสูบอยู่ที่ระเบียงด้านหลัง แคปเดินออกมาจากห้องน้ำหัวเปียกโชกไปหมดเขาเลยวางของในมือลงแล้วเดินไปหยิบเอาผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนเล็กๆมาเช็ดหัวให้มัน
“ไม่เอา! กูชอบเปียกๆมันเย็นหัวดี” แคปปัดมือเอสออกบอกไม่ให้ทำ มือเล็กคว้าเอากางเกงนอนออกมาสวมแบบลวกๆ พร้อมกับเสื้อกล้ามสีขาวย้วยๆตัวเก่า มีอีกคนมานอนด้วยแบบนี้ก็แต่งตัวมิดชิดขึ้นหน่อย ถ้านอนคนเดียวอยู่คนเดียวบางทีเสื้อกางเกงไม่ใส่หรอก ล่อนจ้อน
“ไม่เช็ดไม่ได้แอร์ตกใส่หัวมึงเดี๋ยวไม่สบาย”
“ไม่เอากูจะทำการบ้านแล้ว ห้ามมายุ่ง” แคปส่ายหัวบอกไม่อีกครั้ง เขาดึงเก้าอี้ออกมานั่ง แล้วเอาแว่นสายตาขึ้นมาใส่ เปิดหนังสือเตรียมทำงาน แต่เอสก็ยังไม่ยอมลากเก้าอี้ดึงเข้ามาแล้วจัดการเช็ดหัวให้ต่อจนได้
“มึงนี่ยุ่งวุ่นวายเสียจริง” แคปบ่นอุบแต่ก็ยอมนั่งให้มันเช็ดหัวให้ดี ๆ จนหมาดเกือบ ๆ แห้งเอสถามจะเป่าลมไดร์ไหมแคปรีบส่ายหัวบอกไม่ ห้ามทำเด็ดขาดมันร้อนเขาไม่ชอบ หลังจากนั้นสองคนก็นั่งอ่านหนังสือกันไป จนเกือบๆจะเที่ยงคืน
“นอนยัง? ง่วงแล้วอ่ะ” พองานตัวเองเสร็จ คนตัวโตก็เริ่มมือไม้วุ่นวาย ขยับเข้าหาคนข้างๆทันที แคปหันมองกำลังจะอ้าปากด่า เสียงแชะ!ดังขึ้นหนึ่งครั้ง ปรากฏว่าเป็นเอสหลอกล่อให้อีกฝ่ายหันมาหา ขณะที่เขากดถ่ายรูปทีเผลอของแคปไว้ได้
“ไอ้สัส มึงจะถ่ายรูปกูไปทำไมนักหนาวะ บ้ามากป่ะตื่นนอนก็ถ่าย กูหลับก็ถ่าย นี่กูอ่านหนังสือมึงก็ยังจะถ่ายอีก บ้ามากไหมกูถามจริง”
“ไม่ถ่ายรูปเมียแล้วให้ไปถ่ายรูปใคร” เอสจัดการเก็บรูปจัดเข้าไดเรกทอรี่ของแคปที่เขาทำเอาไว้ก่อนหน้า
“รูปหนังสือปากกาวิวต้นไม้ท้องฟ้าอะไรมึงก็ถ่ายไปสิวะ ยุ่งกับกูทำไมนักหนาบ้าเอ๊ย”
“เรื่องดิ รูปมึงเด็ดๆหายากยิ่งตอนใส่แว่นจ้างให้เวลาธรรมดาก็ไม่ได้เห็นกูต้องรีบถ่ายเก็บเอาไว้เลย”
“มึงจะเก็บเอาไว้ทำไมวะ ประสาท”
“เก็บเอาไว้ให้ลูกดูไง นี่นะมาม๊าตอนเป็นวัยรุ่นหน้าตาแบบนี้เลย” เอสทำเสียงกระแดะๆแกล้งทำท่าเป็นคุยกับลูก เขาเอานิ้วเขี่ย ๆ ไอ้ตุ๊กตาเต่าที่ทับหนังสือตัวเล็กๆ แล้วทำท่าว่ามันคือลูก
“ไอ้สัส! มึงมันบ้าของแท้กูจะไปเป็นมาม๊าของลูกมึงได้ยังไงวะห๊ะ พูดอะไรคิดด้วย บ้าไปแล้วมึงอ่ะ”
“ไม่บ้าหรอกพูดจริง”
“กูไม่คบกับมึงนานขนาดนั้นบอกไว้เลย”
“หึหึ..ยอมรับแล้วดิว่าคบกัน” คนเอ่ยอมยิ้มแล้วส่ายหัว เขาเอื้อมมือไปผลักหัวแคปเล่นเบาๆ
“ไอ้บ้าเอ๊ย ไอ้ผักเน่ากูไม่ได้พูดแบบนั้นเชี่ยนี่ ไอ้หูหนวก!”
“หึหึ..” เอสไม่อยากต่อปากต่อคำต่อแล้ว เขานั่งกดโทรศัพท์ไล่ดูรูปไปเรื่อยๆ ปล่อยแคปให้ทำงานต่อเพราะเห็นว่ายังไม่เสร็จ อีกคนก็แค่ตั้งอกตั้งใจกับหนังสือเรียนตรงหน้าต่อไป
แต่ทว่า....
สักพัก
“อ๊ะๆๆ...อ๊าส์...อื้มม....ฮ.อ๊าา อู๊วววว ฟัคมี! อ๊ะๆๆ ฮ๊าๆๆๆ อ๊ะ...ฟัคมี! เยส กู๊ดดด อูยยยย ฟัคมี! ฟัคมี! อ่ะๆๆๆๆ เยสสสสสสสสส ฮันนี่ฟัคมี พลีสๆๆๆๆ”เสียงครวญครางหวานฉ่ำเร้าอารมณ์ชายวัยกำหนัด ดังลอดออกมาจากเครื่องไอแพดของโต๊ะข้าง ๆ แคปกระแทกปากกาลงเป็นรอบที่สาม เสียงร้องเร่าๆแสดงความต้องการขนาดนั้นเป็นใครก็อดไม่ได้ที่จะต้องหันไปดู ไอ้สัสเอสมันบ้า!! งานมันเสร็จแล้วแทนที่จะนั่งอยู่เฉย ๆ ไม่ก็ไปนอนบนเตียงโน่นเลยเสือกเปิดไอ้หนังประเภทนี้ขึ้นมาดู แล้วไอ้คนที่ขาดแคลนเรื่องแบบนี้มาสองเดือนกว่า ๆ มันก็ย่อมจะหวั่นไหวเป็นเรื่องธรรมดา
“ลดเสียงหน่อยไอ้เชี่ย” แคปหันไปกัดฟันบอก แอบมองไปที่จอนิดนึง บ้าเอ๊ยกำลังซอยยิกๆเลยแม่ง เสียงเธอก็ครางซะลั่น แต่เอสที่ทำเหมือนไม่ได้ยินเสียงนกเสียงกาด้านข้าง ตอนนี้เขาเข้าญาณเรียบร้อยโรงเรียนเอ็กซ์แล้ว
มันก็เรื่องธรรมดาของผู้ชาย
“กูบอกมึงว่าให้ลดเสียงลงหน่อย ไม่งั้นก็เอาไปดูโน่นเลยไปบนที่นอนไม่ก็ในห้องน้ำไปเลยกูจะทำงาน บ้าเอ๊ย..” แคปบ่นไปอีกแต่ตากลม ๆ นี่จ้องที่จอ ทั้งบ่นทั้งดูหนังสงหนังสือไม่ได้อ่าน รู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาแปลกๆเขารีบคว้าเอาหมอนที่เตียงทำท่าเอามากอดปิดหน้าขาไว้
“บ้าฉิบ!” แคปสบถ ตบแก้มตัวเองเรียกสติ ขยี้หัวแถมไปด้วย ทำงานๆๆๆๆๆๆๆ เขาบอกกับตัวเองแบบนั้น
“อ๊ะๆๆๆ แรงอีก อึ้มๆๆ ฮอ๊าา อ๊าซ์ แรงอีกๆ หนูเสียววววเอาหนูแรงๆเลย อู๊ยยยยยยสุดยอดเลยพี่จ๋าาา ฮ๊าา.....”นี่เป็นเสียงจากเรื่องที่สามที่มันเปิดดู คราวนี้เป็นหนังไทย? แคปกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ๆ เขาเริ่มอยากดูด้วยเต็มแก่ แอบดูแล้วโอ๊ยยยยทำไมหน้าตาผู้หญิงมันถึงทรมานแบบนั้นกำลังต่อว่าอยู่ในใจ จู่ๆมันเปลี่ยนเรื่องอีก สงสัยว่าจะไม่ชอบหนังไทยเพราะล่าสุดนี้จิ้มเปิดเป็นหนังเกาหลีขึ้นมา โอยยยยตายๆสาวเกาหลีขาวโคตร น่ารักสัสเลยไอ้เหี้ย แคปน้ำลายแทบจะหก
“ขยับมาทำไมของมึง”
“อ่ะ.......!!” แคปตกใจหน้าหรา เขาขยับเข้าไปนั่งดูกับมันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เรื่องเลย ตายๆเป้าตึงจนไม่รู้จะทำอะไรแบบไหนแล้วรีบส่ายหัวบอกตัวเองสติๆๆไอ้แคปมึงตั้งสติ มองดูไอ้ตัวคนเปิดที่มันยังนั่งสบาย ๆ ไม่เห็นจะต้องเอาอะไรมาบดบังที่หว่างขาเลยสักนิด
‘ตายห่าแล้วกู ปวดหนึบเลย ตึงเชี่ย’ แคปสบถอยู่ในใจ เขารู้แต่ว่าถ้าอยู่คนเดียวจับชักแม่งแล้ว แต่คราวนี้ไอ้เหี้ยเอสมันอยู่ด้วยนี่หว่า ถ้าลุกเดินเข้าไปทำในห้องน้ำมันจะรู้ทันเขาไหมวะเกิดจับได้ขึ้นมากูจะเอาหน้าซุกไว้ที่รูไหน
พรึ่บ!“ห๊ะ!” จู่ๆเอสปิดไอแพด เขาหันมามองหน้าแคปแล้วถามว่างานเสร็จหรือยังแคปที่กำลังค้างส่ายหัวบอกยัง เอสเลยพยักหน้าแล้วเปิดหนังสือตัวเองขึ้นมาบอกจะอ่านรอต่ออีก
“ไอ้สัส นี่มึงยังจะอ่านต่อได้อีกเหรอวะห๊ะ!”
“ทำไมอ่ะ เมื่อกี้พักสมองไง”
“ไอ้ชั่วเอ๊ย ในหัวมึงคงมีแค่เรื่องเรียนกับเรื่องอย่างว่า”
“ก็นะ....” แล้วคนตอบก็เงียบไป เป็นแคปที่ยังนั่งกอดหมอนอยู่เขาพลูลมหายใจปลอบประโลมลูกชายตัวเองว่าให้นอนลูกนอน นอนได้แล้วตอนนี้ทุกอย่างกลับมาสู่ภาวะปกติอีกครั้ง แต่เด็กดื้อตัวดีมันกลับไม่เชื่อฟังเขาเลยให้ตายสิ
“ดื้อจริง ๆ” แคปก้มลงมองที่เป้าแล้วสบถใส่ตัวเขาเอง ก่อนสอดมือเข้าใต้หมอนที่เอามากอดอยู่ลูบหัวมันบอกให้รีบนอนเร็ว ๆ แต่ลูบอยู่นานสองนานแม่งตั้งไม่ยอมลง แคปจึงตัดสินใจอะไรได้บางอย่าง เอาวะคงต้องทำอะไรสักอย่าง ว่าแล้วก็ลุกพรวดขึ้น เดินออกจากโต๊ะแบบเอาให้เร็วที่สุดหลบสายตาไอ้คนที่ก้มหน้าก้มตาอ่านกลัวมันจะหันมอง แคปเดินเลี้ยวเข้าห้องน้ำ เขากำลังคิดว่าจะทำภาระกิจให้เร็วที่สุดเพื่อคนด้านนอกจะได้ไม่สงสัย
แต่ทว่าคิดๆไปแล้วมันก็....
“เรื่องอะไรกูจะทำเองวะ!! ถ้าไม่งั้นจะมีมันเอาไว้ทำไม..” มือเล็กเปิดผั๊วะประตูห้องน้ำออกมาอีกครั้ง เขาเดินพรวดๆอย่างไม่อายเหี้ยไรแล้วไปยืนกอดอกมองเอสที่ก้มหน้าอ่านใบงานอยู่ แคปเตะขาโต๊ะเรียก
ตึ่ง!“อะไร?” เอสเงยหน้าถาม ทำหน้าตาโง่ ๆ แต่ทำไมเหมือนแอบเห็นรอยยิ้มมุมปากมันผุดขึ้น คงไม่ใชว่ามันกำลังแกล้งเขาหรอกนะ
ตึ่ง!!แคปเรียกอีกครั้งด้วยวิธีการเดิม เอสเลยหน้าขึ้นเลิกคิ้วถามอีก มีไรให้พูดแต่แคปก็แค่ยืนกัดริมฝีปากจ้องมันตาเขียว เอสจึงส่ายหัวก้มลงไปอีก คราวนี้แคปเตะสามทีเลย ตึ่งๆๆ เผลอเตะแรงไปหน่อยด้วยความโมโห เตะเองเจ็บเอง แม่งอะไรวะขนาดวินมอไซด์แค่ขับรถผ่านเขามองมันยังรู้เลยว่าต้องการให้จอด ไอ้เชี่ยนี่แม่งนอนกอดกันมาตั้งหลายเดือนกูเรียกแค่นี้มึงไม่รู้ใช่ไหมห๊ะว่ากูต้องการเห้อัลไล!!!
“อะไรของมึง” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมาอีก แคปตาเขียวอื๋อ
“เออไอ้สัส!! กูไม่เรียกมึงแล้วก็ได้!!! ทำเอง!!! กูทำเอง!!!!” แคปกระแทกเสียงใส่ พูดจาตึงตัง เอสที่นั่งกลั้นขำทำเป็นเก็กมาตลอดตั้งแต่ตอนแกล้งเปิดดูหนังโป๊ เขาอดทนเก็กต่อไปไม่ไหวแล้วเมื่อแคปมันทำตัวตลกได้ขนาดนี้
“อยากให้ทำให้ก็บอกกูดีๆสิวะ” เขาคว้าเอวแคปกอดให้นั่งลงที่ตัก เงยหน้ามองไอ้คนที่กำลังทำหน้าหงุดหงิดสุดขีด
“ไม่ได้อยากสักหน่อยมึงมันคิดไปเองทั้งนั้น ไอ้โรคจิต!”
“ใครโรคจิตกว่ากันบอกกูทีซิ นี่อะไร” เอสแสยะยิ้มร้าย เขาใช้ความไวบีบเข้ากลางกล่องดวงใจแคปชนิดที่ว่าเจ้าของมันยังไม่ทันตั้งตัว แคปสะดุ้งโหยงฟาดฝ่ามือใส่ร้องด่าขึ้นทันทีแต่กลับเจอเอสล๊อดท้ายทอยกดศีรษะเล็กลงมารับจูบ
“อื้มมม~”
“ดิ้นทำไมวะ ใครอยากก่อนกันหื้ม..” เอสพูดทั้งที่ยังจูบ เขาจับแคปอุ้มขึ้นแบบไม่ทันได้ตั้งตัว อีกคนร้องลั่น เอสก็แค่หัวเราะชอบใจ ไม่ยอมปล่อยริมฝีปากออกดูดปลายลิ้นเล็กเล่นอยู่แบบนั้น
“ไอ้สัส!! อื้อออ!!!! มึงจะอุ้มกูขึ้นมาทำบ้ามึงเหรอห๊ะ!! เหวอออ ตายๆกูจะตกอุ้มกูดีๆสิวะบ้าเอ๊ย!! อุ๊ก!!” เสียงเล็กยิ่งร้องลั่นเมื่ออีกคนแกล้งทำเป็นเหมือนจะหลุดมือ สุดท้ายโยนคนขี้โวยวายลงที่เตียงเสียงดังอุ่ก!
“โอ๊ยกูเจ็บ! โยนกูทำเชี่ยเหรอห๊ะ!! ทำอะไรให้มันเบามือหน่อยได้ไหมล่ะ!!!” เอสยืนมองคนที่นอนร้องโวยวายอยู่บนเตียง เขาก้าวเข้าหาด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการ แคปเห็นแล้วถึงกับนึกกลัว
“ไอ้.......
“เออ ร้องให้ดัง ๆ ร้องให้เพื่อนมึงได้ยินด้วยเลยก็ดี เอาให้ห้องข้างๆได้ยินด้วยยิ่งจะดีใหญ่” เอสกระโดดขึ้นทับแบบไม่ออมแรง แคปที่เร็วกว่าเพียงน้อยนิดพลิกตัวหลบแต่มันก็หวุดหวิดเพราะว่าโดนเอสดึงเข้ามาสวมกอดไว้อยู่ดี พอแคปดิ้นพล่านอีกครั้งเอสก็รวบแล้วทับเลย
“กูหนัก เชี่ย! ”
“ไหนว่าจะทำ ถอดเร็วจะทำให้”
“ไม่เอา กูไม่อยากแล้วไอ้เหี้ย มึงแม่งเล่นแรง”
“หึหึ แล้วคิดว่ากูจะยอมไหมล่ะ ยั่วกูซะขนาดนี้มาบอกไม่อยากทำแล้วนี่ใจร้ายมากเลยนะเมียใครมึงอ่ะ”
“อื้อออ ไม่เอาปล่อยกู”
“หรือว่าดิ้นเป็นจริต จริงๆแล้วมึงก็อยากยิ่งกว่าอีกใช่ไหมหื้ม ลูกชายมึงตื่นตั้งแต่กูเปิดหนังดีๆดูแล้วไม่ใช่หรือไง”
“ปล่อยกู อื้มมมม” แคปดิ้นหนี เจอเอสใช้สองมือล๊อคใบหน้าเล็กเข้ามารับจูบ เขาทั้งดูดทั้งขบเอาแม่งให้มันเต็มสตรีมไปเลย ยิ่งซอคอหอม ๆ นี่ขอเลยกูจะไซร้ให้หมด วันนี้เขาสุดจะเก็บแล้วเหมือนกัน
“หอมคอหน่อย เอียงนิดนึง”
“อื้อไอ้สัส ใครจะไปทำวะห๊ะ!”
“สองเดือนของเรา มอบร่างกายมึงให้กูเถอะนะ”
พรึ่บ! เสียงเสื้อถูกถอดออกแล้วเหวี่ยงทิ้งอย่างไร้เยื่อใย แคปตาเบิกโต หัวตื้อ คิดตามแทบไม่ทัน และในตอนนั้นเองที่เอสก้มลงมาปิดปากเขาไว้แล้ว พร้อมๆกับฝ่ามือของมันที่ทั้งลูบทั้งล้วง บีบและจับไปทั่วทั้งตัว
“หือ??!! ไม่เอ๊า!!! ปล่อยกู อื้อๆๆๆๆๆๆ อ่ะ...!!!!!!!!!!!!....อื้ออๆ....อ่ะ....ไอ้เหี้ยเอส....” แคปร้องห้ามด้วยเสียงที่ขาดห้วงเพราะอารมณ์ไม่คงที่ มือของอีกคนปลุกเร้าจู่โจมไปทั่วร่าง เอสกระชากเสื้อเขาออกอย่างไม่สนใจว่าคอเสื้อมันจะขาดแค่ไหน เสียงแควกดังขึ้นเพราะเมื่อแคปฝืนตัวเอาไว้เอสจึงฉีกเสื้อทิ้งเลยง่ายดี
“ไอ้โรคจิต!!” แคปแหกปากด่า
“ร้องให้ดังขึ้นอีก เพื่อนมึงจะได้รู้ไปเลยเรากำลังทำเรื่องดีๆอะไรกันอยู่”
“ไอ้สัส” แคปตะโกนใส่เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ แต่คราวนี้ลดเสียงลงมานิดหน่อยถึงอย่างนั้นคนถูกตะคอกก็หูชาไปแล้ว เอสนึกขำ เขายันตัวขึ้นมองคนใต้ร่างที่ทำหน้ามุ่ยต่อต้านเขาอยู่ นี่ขนาดมันเป็นคนชวนเขาแท้ๆ
“ไหนว่าอยาก ไหนใครกันที่เป็นคนชวน..”
“กะ...กูไม่อยากแล้ว กู....” กูผิดไปแล้วไอ้เหี้ยยยยยยย
“หึ....”
นั่นคือเสียงสุดท้ายที่ลอดออกมาจากลำคอก่อนที่ปลายจมูกโด่งจะกดซุกลงไป เอสประทับริมฝีปากเม้มลงในทุกๆส่วนที่ปลายลิ้นเขาลากผ่านขณะที่แคปจิกไหล่เขาจนตัวเกร็ง
“อื้อออ...”แคปบิดกายคล้ายจะหลีกหนีการรุกรานของเขาแต่ยิ่งเป็นการเปิดทางให้เขาได้สำรวจร่างกายของอีกคนได้ถนัดถนี่ ปลายลิ้นสากลากยาวลงไปวนอยู่แถวแอ่งกลางลำตัว ก่อนที่เอสจะใช้แขนแกร่งของเขาสอดเข้าใต้ข้อพับขาของอีกคนแล้วเอาตัวแทรกเข้าตรงกลางหว่างขาแคปได้แบบถนัด
“ไม่เอาๆๆทำแค่ภายนอก กูสัญญากูไม่ดื้อ กูสัญญากูไม่ด่ามึง กูสัญญาเดี๋ยวพรุ่งนี้ทำกับข้าวให้กิน กูสัญญาจะทอดไข่ให้ กูสัญญาจะไม่นอกใจ กูสัญญาจะ.....จะ.....จะทำแค่ข้างนอกจบไหมเข้าใจนะ โอเคทำแค่ข้างนอกนะเว้ยมึง นะๆๆๆ แคปถดๆๆตัวออก ผงกหัวขึ้นมาดูเห็นแต่เส้นผมสีดำของอีกคนกำลังวนเวียนอยู่แถว ๆ หน้าท้องเขาแบบนั้นใบหน้าเล็กร้อนผ่าว ๆ ขึ้นมาเมื่อได้เห็นเต็ม ๆ ตาว่าไอ้คนหน้าไม่อายมันจับแท่งเนื้อที่ผงาดเต็มอัตราศึกขึ้นมาแล้วใช้ปลายลิ้นแตะลงไปก่อนดูดที่ปลายแท่งเล่นทำราวกับกำลังกินไอติมรสเลิศ
“โอ๊ววว ไอ้สัส ไอ้คนลามก ทุเรศเชี่ย อ่ะ! มึงปล่อย อื้ออ อ่ะ อ่าา ฮะ...ฮ๊าา...กูไม่ทำ ไอ้เชี่ย อ่ะ !!!!!!!!!! อื้อออ เร็วเข้า อ่ะ อู๊ววว ไอ้สัส เร็วๆๆๆ เร็วสิวะ อย่าหยุดมือนะมึงถ้ามึงหยุดกูจะถีบมึงให้ตกเตียงแล้วตามไปกระทืบซ้ำเลย อ่ะ อ๊าา โอยยยย แม่งเอ๊ยยยย เอาอีก เร็ว ๆ ๆปากมึง มือมึงแม่งทำไมถึงได้ช้าเชื่องแบบนี้ไอ้ห่าไม่ทันใจเลยเหี้ย กูจะไปแล้ว ตายๆ อย่าหยุดตอนนี้นะมึงถึงช่วงสำคัญที่สุดในชีวิตกูแล้วถ้ามึงหยุดกูจะฆ่ามึงเอาให้ตายลงไปตรงนี้เลยมึงรู้ไหม อ๊าาา...”
“ชอบไหม..”
“ไอ้สัสนรก!” ยังมีหน้ามาถามคนยิ่งตกใจเสียงร้องของตัวเองอยู่ ผู้ชายอย่างกูทำไมถึงร้องครางเสียงทุเรศแบบนั้น
“หึหึ มีเพิ่มคำว่านรกด้วย?” เอสละลำตัวขึ้น เขามองลาวาร้อนสีขาวขุ่นที่เขาตั้งใจให้แคปปล่อยออกมาแถวหน้าท้องขาวเนียน ปลายนิ้วชี้ลากลงไปที่ตรงนั้น น้ำเหนียวข้นสีนมถูกละเลงลากยาวลงไปด้วยปลายนิ้วสู่จุดสำคัญนั่นทำเอาแคปถึงกับสะดุ้งเฮือก!!
“เอามือมึงออกจากตรงนั้นไอ้สัส!!” เสียงเล็กตะโกนแว๊ดขึ้น จิกบ่าคนทำแน่น สองขาที่ถูกช้อนล๊อคไว้ไม่ให้ดิ้น
“เดี๋ยวมึงจะรู้สึกดีกว่านี้ ลองไหม”
“ไม่เอา! ห้ามมายุ่งของสำคัญของกู๊ววว!!!”
“เดี๋ยวกูเลียให้ ไม่ใช้นิ้วก็ได้ เอาลิ้นกูทำ ไม่เจ็บหรอกมีแต่มึงจะเสียวนั่นแหละ”
ผั๊วะ! “ไอ้ตัวลามกโรคจิต ปากหมามึงอายบ้างไหมพูดบ้าไรออกมา นอนได้แล้ว อย่าพูดมาก ปล่อยกูออก!”
“ใจร้าย มึงเสร็จคนเดียวนี่”
“..........”
“ทำให้หน่อย” เอสทำหน้าอ้อน เขาปล่อยขาแคปออกแล้วโถมทับลงมาทั้งตัว
“ไม่เอา กูจะนอนแล้ว หนัก..”
“กูก็อยากเป็นเหมือนกันนะ”
“กูไม่เชื่อ ตอนดูหนังโป๊มึงไม่ตั้งแปลว่ามึงไม่อยาก”
“จะไปตั้งทำไมกับคนอื่น ไม่ได้คิดอะไรด้วยนี่หว่า แต่ตอนที่ทำให้มึงนี่สิกูอยากฉิบหายเลย” เอสเลียริมฝีปากยั่ว เขาหรี่ตาใช้ฟันกระต่ายสีขาวสวยกัดปากยั่วแคปให้ขึ้นเป็นดับเบิ้ล แต่แคปมีหรือจะสน
“กูไม่ทำ!!”
“แคปแม่ง..” เอสเรียกอีกคราวนี้เขาลุกขึ้นเลย เลื่อนตัวเองขึ้นไปคร่อมอยู่ระหว่างใบหน้าเล็กของแคป
“ไอ้สัส มึงแม่งทุเรศที่สุด” ท่านี้แค่ดูก็รู้แล้วว่ามันหวังอะไรแคปนี่แทบจะร้องไห้ นึกถึงตอนที่มันทำให้เขาแล้วหน้าแดงขึ้นมาอีก ตอนนี้จะให้เขาทำให้มันแบบเดียวกันเนี่ยนะ
“แป๊ปเดียว มึงดูดสามสี่ทีมันก็ออกแล้วล่ะ มันเยิ้มจวนจะแตกอยู่แล้วกูปวดหนึบๆเลย”
“กูไม่ทำ!! มึงลุกออกไปเดี๋ยวนี้!!!” แคปส่ายหัวหลบบอกไม่ทำเจอเอสจับคางเล็กให้หันกลับมา
“ไม่ทำไม่ได้” เขาก้มลงบอก มองใบหน้าเล็กๆที่อยู่ใต้หว่างขาทำหน้าตาหงุดหงิด
“กูบอกว่ากูไม่ทำ!!” แคปย้ำอีกครั้งส่ายหัวหลับตาปี๋ เอสรีบเอามือบีบปากเล็กจนแน่น
“ไม่ทำกูยัด” เขาพูดจริงจัง
“เออกูไม่ทำ!” แคปตะคอกใส่เป็นรอบที่เท่าไหร่นับไม่ได้ กัดปากตัวเองแน่น เอสจ้องหน้าคนที่รังแต่จะปฏิเสธใส่เขาอย่างเหนื่อยใจ มันคล้ายกับฟางเส้นสุดท้ายที่กำลังจะขาด ที่จริงเรื่องเอากันนี่เขากดมันลงตรงนี้ทุกอย่างก็คงจะจบแล้ว แต่เขาไม่อยากทำอย่างนั้นกับแคป มีความรู้สึกอยู่ตลอดว่าร่างกายเป็นแผลไม่นานก็คงจะหาย แต่ไอ้แผลที่ใจ แผลที่ทำร้ายความรู้สึกกันนี่มันรักษากันยากมาก เพราะงั้นถ้ารอให้มันเต็มใจได้เขาก็อยากจะรอ
“โอเคไม่ต้องทำ” เสียงถอนหายใจดังขึ้น เอสเสยผมสองสามครั้งก่อนละร่างกายตัวเองออกจากอีกคน แต่แคปฟาดฝ่ามือผั๊วะลงมาที่แก้มก้นเขาอย่างดัง
เพี๊ยะ!“ไอ้สัส เรื่องมากไม่มีใครเกินกูจะใช้มือให้พอใจไหมห๊ะ!”
“........”
“จะเอาไม่เอา แค่มือ”แคปถามดูอีกครั้ง ไม่อยากจะมองหน้ามันตอนนี้เลยให้ตายเหอะ
“.........”
“อย่ามาเรื่องมาก วันนี้แค่มือไปก่อน เรื่องแบบนี้กูต้องเตรียมใจกูต้องศึกษา มึงไม่กลัวหรือไงถ้ากูทำผิดวิธีเกิดกัดลูกชายมึงขึ้นมา มึงแย่เลยนะ”
“มันก็จริง” เอสพึมพำคล้ายคนปลง
“มันจริงอยู่แล้วไอ้สัส ลุกออกไป” แคปผลักหน้าอกเอสบอกให้ลุกออกจากตัวเขาได้สักที จากนั้นเขาผลักมันนอนลงที่ฝั่งตรงข้ามขึ้นคร่อมแล้วจัดการชักๆรูดๆ หลับหูหลับตาคิดว่ากำลังทำให้ตัวเอง
“ไหนมึงว่าสามสี่ทีก็เสร็จไง ไอ้คนชั่วกูชักมาห้านาทีแล้วมึงจะอึดไปหาสวรรค์บ้านนามึงเหรอห๊ะ!”
“มึงไร้ฝีมือเอง สามสี่ทีของกูหมายถึงมึงใช้ปาก” เอสนอนหนุนแขนมองคนที่ตั้งหน้าตั้งตาปั่นให้เขาอย่างสบายใจ พูดก็พูด จะเสร็จหลายรอบแล้วแต่เขาอดทนเอาไว้
“ก้มลงสิ ดูดให้หน่อย มันจะได้เสร็จไวๆ” มือใหญ่เอื้อมขึ้นมาจับหัวแคปกดลง เจอปัดเพี๊ยะออกอย่างแรง เอสหัวเราะ
“อย่ามาพูดมากรีบนึกถึงสาวๆเข้าสิ จะได้รีบๆเสร็จกูเมื่อยนะมึงเห็นใจกันบ้าง”
“นึกถึงทำไมสาวๆ”
“เออเรื่องของมึงเหอะ มึงจะนึกอะไรก็ได้ขอแค่ให้เสร็จไวๆเป็นพอ”
“งั้นมาดูดนมให้หน่อย ตรงนี้เร็ว ๆ” เอสชี้ที่หัวนมตัวเอง ใช้สายตาหวานฉ่ำเชื้อเชิญแคปให้ก้มลงดูด
“ไม่มีทาง”แคปเบะปาก
“แบบนั้นชักให้ตายก็ไม่เสร็จ”
“กูรู้มึงจะเสร็จหลายทีแล้ว มึงแกล้งกู”
“แกล้งที่ไหน ดูดนมให้ก่อนเร็ว เดี๋ยวเร่งให้เสร็จไวๆนะจะได้นอน” เอสอมยิ้มคนรู้ทัน เขาเอื้อมมือเข้ามาดึงแขนแคปบอกให้โน้มตัวลงมา แคปฟาดผั๊วะลงที่หน้าท้องแกร่งหนึ่งทีก่อนสบถออกมาอย่างเสียไม่ได้
“บ้าเอ๊ย!” สุดท้ายเขาก็ก้มลงดูดเลียหัวนมที่ชูชันล่อหน้าล่อตากันอยู่นานแล้วเสียงดังจ๊วบจ๊าบ
“อ่า...เสียวฉิบหาย!” เอสครางเสียงต่ำหลังจากนั้นสองคนก็แค่นอนอยู่ข้าง ๆ กัน วงแขนใหญ่คว้าเอาตัวแคปเข้ากอด
“อะไรของมึงวะ นอนดีๆเหี้ยนี่จะมาจับทำไมล่ะ” แคปหันไปดุ ดึงเอามือซุกซนของเอสออกมาจากขอบกางเกงเขา เผลอไม่ได้ล้วงเข้ามาเรื่อย
“กอดหน่อย แค่กอดเอง”
“ก็กอดเฉย ๆ อย่ามาจับสิ”
“อะไรของมึงวะไม่ให้จับของเมียให้จับของหมาที่ไหน”
“กูรำคาญ ไม่ให้ยุ่ง!” แคปหันไปด่ามันอีกรอบ เอสซุกหัวลงไปที่บ่าเล็กทางด้านหลัง
“เออๆก็ได้ๆ พรุ่งนี้ไปชกมวยกันไหมวะแคป”
“หือ? ชกมวย” แคปหันมาเลิกคิ้วถามแปลกใจ
“อือ เดทของเราไง ไปเดทกันบ้างก็ดี”
“เดทหัวมึงสิพูดจาอะไรไม่ได้เรื่อง”
“ไปป่ะล่ะ หรือจะไปโดดบันจี้จั๊ม นี่กูใจดีให้มึงเลือกสถานที่เองเลยนะ”
“ชกมวยสิไอ้สัส บันจี้จัมป์เอาไว้วันหลัง”
“เอาแบบนั้นก็ได้ ง่วงแล้วนอนก่อนนะ”
“เออ!!” แคปหลับตาลงกำลังจะนอนแต่ดันเผลอนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้เขารีบพลิกตัวหันมาหา
“เดี๋ยวก่อนมึงอย่าเพิ่งนอน กูถามอะไรมึงก่อน”
“อะไร” เสียงทุ้มงัวเงีย พูดทั้งที่ตายังหลับ
“ลืมตามาคุยกับกูก่อนสิวะ อะไรหลับเร็วเป็นบ้า”
“คุยอะไร” เอสหรี่ตาขึ้นมาแค่ข้างเดียวแคปจึงเอามือถ่างตาสองข้างของมันออก
“ทำไมมึงถึงชวนไอ้ปอไปทำงานกับมึงล่ะ”
“หือ?”
“ทำไมถึงต้องเป็นมันวะ”
“..........”
“เฮ้ย อย่าเพิ่งหลับมึงตอบกูมาก่อนสิ”
“อือ นั่นสิทำไมถึงต้องเป็นมัน” เอสถอนหายใจหนึ่งครั้งทวนคำถามว่าทำไม
“กูก็ถามมึงอยู่นี่ไง ทำไมถึงต้องเป็นมัน เพื่อนมึงมีตั้งเยอะแยกที่รู้ใจมึงพอจะทำงานเลขาให้มึงได้ทำไมไม่ไปชวน มาชวนเพื่อนกูทำไม มึงเห็นแววอะไรมัน” ใจลึกๆแล้วแคปอยากถามว่าทำไมมันไม่ชวนเขาคนแรกวะ คือก็ไม่ได้อยากจะไปทำด้วยหรอก ถึงชวนก็คงไม่เอา แต่นี่มันไม่เอ่ยปากชวนเลยนี่สิ เขาเลยยิ่งสงสัยหนัก
“เพราะอะไรงั้นเหรอ?”
“ใช่ เพราะอะไร”
“ไม่บอกได้ไหมวะ”
“ไม่ได้ มึงต้องมีเหตุผลสิ”
“เหตุผล? ไม่มีหรอก ก็แค่อยากให้เป็นมัน สัญชาตญาณมั้ง”
“หมายความว่ายังไง”
“.............”
“มึงเงียบทำไม”
“มึงรู้ไหมแคป เรื่องบางเรื่องบอกหมดแล้วไม่น่าสนใจหรอก มึงต้องรู้บ้างไม่รู้บ้าง แต่กูจะใบ้ให้นิดนึงก็ได้”
“ว่า?”
“ถ้ามันไม่ใช่เพื่อนมึงกูก็คงไม่เอา”
“เพื่อนกู? แล้วยังไง เพื่อนกูมีตั้งมากมายหลายคน”
“บอกแล้วไงว่าไม่อนุญาตให้ถาม”
“แต่ว่า..แล้วอย่างไอ้อาร์ ทำไมมึงถึงไม่...
“ไม่เอาน่าไม่ถามแล้ว นอนเถอะ นะ”
“เฮ้ยอีกนิดนึง”
“อะไรอีกวะ”
“ทำไมมึงไม่สนใจทาบทามกูวะ คือไม่คิดเลยใช่ป่ะว่าน่าจะเป็นกูเนี่ย”
“จะเป็นมึงได้ไงเล่า พูดอะไร”
“ก็แล้วทำไมถึงเป็นไอ้ปอได้แต่เป็นกูไม่ได้ล่ะวะ”
“คนล่ะสถานะกันเลยมึงกับมัน เลิกซักได้แล้วนอนๆ” เอสดีดหน้าผากคนทำหน้ายุ่งไปหนึ่งทีแล้วบอกให้นอน ขณะที่แคปยังส่ายหัวบอกไม่เข้าใจ เอสเลยตัดปัญหาดึงไหล่เล็กเข้ามา เขากระซิบลงที่ริมหู
“ถ้าไม่นอนกูจะจับมึงกิน”
แค่นั้นแหละคนฟังหันไปทำตาเขียวใส่ก่อนรีบหลับตาปี๋ลงอย่างเร็ว เอสแอบขำนิดๆจับรีโมทแอร์ขึ้นมาเร่งให้เย็นขึ้นอีก เขาดึงผ้าห่มขึ้นกระชับใส่อกคนในอ้อมกอดเบา ๆ แล้วหลับไปพร้อมกัน
Tbc.
มาช้าเหมือนเคย แฮ่ๆ (ขอโทษงับ! โค้งงามๆ)
ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่ทิ้งไว้ให้กันค่ะ อ่านไปแล้วก็ยิ้ม มินปลื้มแต่ล่ะคนวิเคาะห์กันมาก ช่วยเอ็นดูเอสแคปต่อไปด้วย มินเกรงใจมากเลยค่ะที่ต้องให้รอ ไม่ใช่ว่าต้องทวงถึงจะเอามาลงนะ แต่เรื่องจริงคือมันยังไม่เสร็จ พอเสร็จปุ๊บก็เอามาลงให้เลออออ
ปล.1 เรื่องนี้เตรียมเครื่องครบแล้ว กำลังตัดสินใจค่ะว่าจะเทเครื่องปรุงรสอะไรดี #รบกวนช่วยอยู่กินไปด้วยกันจนจบเลยนะคะ
ปล.2 เก็บไว้อ่านหลายๆวันเด้อออออออออออ
ปล. อีกนิด (***) ตรงนี้มินลืมชื่อตัวละคร เดี๋ยวจะมาแก้ไขทีหลังนะ 
หัวข้อ: กวน T-E-E-N รัก (II Bad boys) 15/11/59 [สเปฯ-3] P.132 (อ่าน 1473715 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก