[เรื่องสั้นมาก] JusT Kidding(คนโดนแกล้ง) - จบแล้วจ้า //ตอนพิเศษ 14/02/2015
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้นมาก] JusT Kidding(คนโดนแกล้ง) - จบแล้วจ้า //ตอนพิเศษ 14/02/2015  (อ่าน 5949 ครั้ง)

ออฟไลน์ OumkaCho

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 63
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
######################################################################
เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องสมมติที่นักเขียนจินตนาการเท่านั้น

เรื่องนี้เคยลงแล้ว แต่ลืมแปะว่าจบแล้วเลยโดนหิ้ว แหะ ๆ ๆ ขออนุญาตลงอีกรอบนะคะ เป็นเรื่องตลก ๆ ปนหื่นนิดเดียวค่า


ตอนที่1



“แฮ่ ๆ  ๆ ค่อก ๆ แค่ก ๆ ” เสียงจามไอที่ทำให้ร่างบางหอบจนตัวโยนเรียกความสนใจจากเพื่อนในกลุ่มได้เป็นอย่างดี

“เฮ้ยสิน ฉันว่านะ แกไปหาหมอเหอะว่ะ ไม่ไหวละมั้งแบบนี้อ่ะ” เสียงของทีมเพื่อนสนิทเอ่ยออกมาอย่างเป็นห่วงเพื่อน

“ม่ะ แค่ก ๆ ไม่เป็นไรหรอก เสร็จตรงนี้ก่อนค่อยไป” ไอ้สินจอมรั้น ยังคงละเลงสีที่ผ้าใบต่อไป ขืนปล่อยให้ทีมทำงานอยู่กับไอ้พี่กายสองต่อสอง มะรืนก็คงไม่เสร็จ ไม่ต้องแข่งกีฬาเฟรชชี่กันพอดี

“ฉันรู้นะว่านายคิดอะไรอยู่นะ ไอ่เด็กแสบ ฉันไม่ได้หื่นขนาดนั้นนะเว่ย มานี่เลย”

“โอ๊ยยย พี่กาย ผมไม่สบายอยู่นะ เจ็บ ๆ ทีม ทีมโว้ยช่วยด้วย ผัวมึงแกล้งกุอ่ะ”

ทีมทำหน้างง เอียงคอสงสัย ไม่เข้าใจว่าสองคนนี้เล่นอะไรกัน   อยู่ ๆ พี่กายก็ลุกขึ้นมาดึงติ่งหูสินให้ออกไปนอกสตูดิโอ เฮ้ออ โต ๆ กันแล้ว ดันเล่นกันเป็นเด็ก

“แก! ไอ้เด็กเวน ไปหาหมอซะ ที่มหาลัยเราก็มีโรง’บาลอยู่แล้ว ไปซะเดี๋ยวนี้ ทรุดหนักกว่านี้แล้วจะแย่ หยุด! หยุดความคิดสกปรกของแกเลยนะ ไอ้เด็กบ้า ฉันไม่ได้หื่นตลอดเวลานะเว่ย นี่งานเร่ง ก็รีบทำอยู่” กายพูดดักคอสินไว้ได้ทัน ก่อนที่นายสินจะพูดตามความคิดตัวเองออกมา

“เออ จะเชื่อใจท่านพี่ละกัน ยังไงก็ให้งานเสร็จก่อนนะ ไม่เอาแบบตอนงานรับน้องนะเว้ยพี่ เพื่อนผมมันตัวแค่นั้นเดี๋ยวจะโทรมแย่”

“โอ๊ยย ไอ่เด็กบ้า มึงไปเลยนะ ไปหาหมอแล้วเลยกลับไปนอนที่หอเลยไป ไป๊ กุละเบื่อหน้ามึงจริง ๆ นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนน้องทีมนะ กุได้ถีบมึงไปนานละ”

“ฮ่าๆๆๆ แบร่ สม น้ำ หน้า ฮ่ะๆ ค่อก ๆ ๆ แค่ก ๆ ”

“หึ ไปรักษาตัวให้หายก่อนไป ค่อยมากวนประสาทกุ” พูดจบกายก็หันหลังหลับจะเข้าสตูเขียนภาพ ก็เจอเข้ากับคนรักที่กำลังทำหน้ามุ่ยเหมือนไม่สบอารมณ์อยู่พอดี

‘เวรละ ได้ยินหมดแล้วนะเลยอิแบบนี้’

“แกล้งสิน หรอ พี่กาย นิสัยไม่ดีเลย เพื่อนผมไม่สบายอยู่นะ”

“ใช่ ทีม แฟนมึงอ่ะชอบหาเรื่องกุ”

“โธ่ที่รัก พี่เปล่าเสียหน่อย ก็ไอ้สินมันดื้อไม่ยอมไปโรงบาลซะที พี่ก็เลยดุน่ะสิ ...ได้ทีละเอาใหญ่เลยนะไอ้เด็กบ้า” กายพูดเสียงอ้อน ๆ กับคนรัก แล้วหันมากระซิบเข่นเขี้ยวฟันใส่เด็กแสบ

“อย่าเปลี่ยนเรื่อง แล้วเมื่อกี้ได้ยินนะ คิดจะทำอะไรหื่น ๆ หรือเปล่า งานยังไม่เสร็จนะ คืนนี้เค้าจะกลับไปนอนบ้านเลย เชอะ”

“ฮ่าๆ ๆ ได้แกล้งคนนี่สนุกจัง ไปก็ได้โรงบาลอ่ะ ไปละ”

“หนอยยย ไอ้เด็กเวร มาทิ้งระเบิดแล้วหนีเลยนะ ฝากไว้ก่อนเหอะ อยากจะให้มีคนมาปราบแกจริงจริ๊ง  ….. ทีมครับ น้องทีม ที่รักรอพี่ก่อน”
.
.
.
.
.
.
“คุณพิมพ์ศิลป์ สิริวนากุล”

“ครับ ผมเองครับ”

“ ขอบคุณนะคะ เรียกปุ๊บมาปั๊บ พี่ไม่ต้องตะโกนเลย พอดีพี่ก็ไม่สบายเหมือนกันค่ะ เจ็บคอจะแย่ เชิญห้องตรวจ 2 ค่ะ”

“ครับ”   ร่างโปร่งเดินเข้ามาในห้องตรวจโรคทั่วไปตามที่พี่พยาบาลหน้าห้องบอก มาโรงพยาบาลตอนเย็น ๆ แบบนี้จึงเป็นคลินิกนอกเวลา และหมอที่ตรวจโรคส่วนใหญ่ก็จะเป็นคุณหมอจบใหม่หรือคุณมาอินเทิร์นที่มาใช้ทุนก่อนที่จะไปเรียนเฉพาะทางนั่นเอง
.
.
.
“อ๊ะ... อื้อ.... ระ. ..แรง.. .แรงอีก... สิ.. .คะ”  แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เสียงของไอ้สินนะคร้าบบ คือแบบว่าใครแม่งทำเสียงซี๊ดซ๊าดวะเนี่ย ดังใกล้ ๆ แบบนี้ ผีหื่นเปล่าวะ แม่งเอ๊ย หลอนละกุ

“หึ่มมม อ่าาา ผมจะ อ่า...”  ชัดเลย แม่ง! แล้วหมอ พยาบาลประจำห้องตรวจอยู่ไหนกันหมดวะเนี่ย ขนลุกไปหมดละกุ ผีแม่งกำลังจะจึ๋กกะดี๋ยกันแล้วเนี่ยยยย

“อ๊ะ. . .อ๊ะ .. ชะ ช้าหน่อย ..อ๊ะ..” 

“แว๊กกกกกกกกกก ทนไม่ไหวละนะ หยุดทำเสียงบ้า ๆ นั่นซักที!” เวรแล้ว ตะโกนออกไปแล้ว คนอื่นเขาจะหาว่าเราบ้ารึเปล่าวะเนี่ย แต่แบบมันไม่ไหวจริง ๆ นี่หว่า ปวดหัวจะแย่ แล้วยังต้องมาทนฟังเสียงทุเรศ ๆ นี่อีก
.
.
.
.
“เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”

“คะคือผม ผม ด่ะ ได้ยิน”

“สงสัยคนไข้คงจะหงุดหงิดที่หมอออกมาตรวจช้าน่ะครับ ไม่มีอะไรหรอกครับ”

สินยังไม่ทันได้ตอบคุณพี่พยาบาลใจดีที่เพิ่งวิ่งเข้ามาในห้องตรวจ คุณหมอรูปหล่อก็ปรากฎตัวขึ้น

เห??? หมอ มาจากไหนล่ะเนี่ย อ๊ะ  นั่นพยาบาลอกตู้มที่กำลังติดกระดุม เอ๊ะ อย่าบอกนะว่า.... ย๊ากกก ไอ่หมอหื่นกาม นี่มันห้องตรวจนะเว่ย ทุเรศชะมัด

“เข้ามาเงียบจังเลยนะครับ ถกเสื้อขึ้นซิ”

“เฮ้ยย ทำบ้าไรวะเนี่ย”

“เอ้า ก็จะตรวจไง ในห้องก็มีแค่คุณกับผมสองคนนี่แหละ จะอายอะไร”

“ไอ่หมอหื่นกาม อย่าเข้ามานะเว่ย”

“อ่อ พูดแบบนี้ แสดงว่าไม่อยากได้ยินแค่เสียง อยากเห็นภาพด้วยสินะ”

“ภาพ...ภาพไรวะ อ๊ะ....อ๊า...ไอ่หมอบ้า” สินครางออกมาเบา ๆ เมื่อคุณหมอรูปหล่อแกล้งเอาสเตทสำหรับตรวจฟังชีพจรเข้าไปแตะที่ยอดอกสีชมพูแล้วหมุนวนไปมาเบา ๆ

“หึ ก็แค่เนี๊ยะ ไหนอ้าปากสิครับ”

“ไอ่ ไอ่ ไอ่หมอชั่ว เมื่อกี้ทำอะไรน่ะ!” สินตะโกนชึ้หน้าใส่คุณหมอหนุ่มเมื่อเพิ่งหลุดจากภวังค์อารมณ์วาบหวิว

“หึ เด็กหนอเด็ก ก็ตรวจโรคไง ทีนี้อ้าปากซะ”

“ไม่! ถอยไปเลยนะ ไม่เอานะ ม่ายยยย”  เนื่องจากคนป่วยจอมแสบ ปวดหัวตัวร้อนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เมื่อมาเจอสงครามประสาทกับคุณหมอขี้แกล้งอีก ก็เลยทำให้ร่างบางช็อคจนหมดสติไป

“อ้าวว คุณ นี่คุณ เฮ้ออ อะไรกัน เอาคืนนิด ๆ หน่อย ๆ เอง ดันเป็นลมไปซะแล้ว ทีตัวเองล่ะ เข้ามาฟังคนอื่นเขากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกันอยู่ตั้งนาน   

“อ้าวว นั่นคุณพิมพ์ศิลป์เป็นลมเลยหรอคะนั่น แอดมิดเลยมั้ยคะ คุณหมอ”

“ไม่เป็นไรครับ คุณจิต น้องเค้าเป็นเป็นลมนิดหน่อยเองครับ นอนพักแป๊บเดียวก็หายแล้ว”

“แล้ว นั่นคุณหมอจะ เอ่ออ จะอุ้มไป..”

“อ่อ ผมออกเวรพอดีนะครับ นี่น้องชายเพื่อนน่ะครับ ผมพาไปส่งบ้านเลยดีกว่า สะดวกกว่าให้นอนโรงพยาบาลคนเดียวนะครับ น้องกลัวผีน่ะครับ”

“อ่อ จริงด้วยสิคะ เมื่อกี้ตะโกนหน้าตาตื่นเชียวค่ะ กลับดี ๆ นะคะ คุณหมอ”

“ครับ ไปล่ะครับ”

“คุณหมอ คุณหมอสุธีคะ” พยาบาลรูปร่างนางแบบรีบเดินเข้ามาหาคุณหมอที่กำลังอุ้มนักศึกษาตัวบางในท่าเจ้าหญิง

“ว่าไงครับ”

“นั่น จะไปไหนคะ ไหนว่าเราไปต่อที่...”

“ไม่แล้วดีกว่าครับ คุณผึ้ง ผมมีตัวจริงแล้วครับ วันนี้บุกมาถึงที่นี่เลย ผมไม่อยากให้ตัวจริงผมเสียใจ ขอตัวนะครับ”

“เอ๊ะ วะ..ว่าอะไรนะคะ ก็ไหน..”

‘บรื้นนน บรื้นน’ 

“ไอ้หมอบ้า ไอ้หมอเฮงซวย กรี๊ดดดด ไอ่เด็กบ้ามาขัดจังหวะชะมัด ไม่งั้นไอ่หมอบ้านี่ก็เสร็จฉันไปแล้ว”

“ฮึ น้องสิน งั้นเหรอ อืมม ก็ดีเหมือนกันนะ เบื่อยัยพยาบาลช่างยั่วนั่นเต็มทน เกือบจะสนองให้ซะแล้วไหมล่ะ ยังไงก็คงต้องขอบคุณซะหน่อยล่ะนะที่เข้ามาขัดจังหวะได้ดีจริง ๆ”  นายแพทย์สุธีขับรถไป พลางเหลือบมองคนตัวขาวที่นั่งคอพับข้าง ๆ ไปด้วยความเอ็นดู


“ผมจะตอบแทนคุณอย่างดีเลยครับ น้องสิน ตัวจริงของผม”



TBC.
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-02-2015 00:39:26 โดย OumkaCho »

ออฟไลน์ OumkaCho

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 63
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
ตอนที่2




 “ฮือ ... .อื้ออ .. โอยย มึนหัวชะมัด ที่ไหนล่ะเนี่ย  มืดแล้วหรอเนี่ย เอ๊ะ เดี๋ยวนะ เมื่อกี้อยู่โรงบาลกับไอ้หมอหื่น แล้วไปไงมาไง มือที่พาดเอวนี่มันมือใคร หรือว่า แว๊กกกกกกก ไม่นะ ๆ ๆ “

 

“โวยวายอะไรครับ ที่รัก”

 

“ใครที่รักมึง ไอ้หมอหื่นบ้ากาม ปล่อยเลยนะ”

 

“ก็ช่วยไม่ได้นะ อยากมานอนหลับตาพริ้มยั่วก่อนทำไมละ หึหึ”

 

“ไอ้หมอไอ้เลว ไอ้ชั่ว กับเด็กมึงก็ไม่เว้น ได้พยาบาลไปแล้วยังไม่หายอยากอีกรึไง”

 

“นี่! ด่าเป็นชุดเลยนะ กะอีแค่นอนด้วยกันแค่เนี๊ยะ ทำอย่างกับว่าไม่เคย”

 

“ก็ ก็ไม่เคยน่ะสิวะ  ไอ้หมอชั่ว ไอ้คนนิสัยไม่ดี   ฮือออ แก่แล้วยังไม่มีจิตสำนึก ฮึก.. ฮือๆๆ”

 

“โอ๊ย ยังไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย หยุดร้องได้แล้วน่า” จากที่เคยคิดจะแกล้งให้เด็กแสบตัวขาวโวยวายจนเหนื่อย แต่กลับกลายเป็นว่าคนตัวเล็กขดตัวเป็นวงอ้วนกลมกับผ้าห่มผืนนุ่มแล้วร้องไห้งอแง หงอยลงไปถนัดตา สุธีรู้อยู่แล้วล่ะว่าคนตรงหน้านี่บริสุทธิ์แค่ไหน แต่ก็พูดแกล้งไปอย่างนั้นเอง ตอนนี้ก็ลงเอยที่ว่า ต้องมานั่งกอดปลอบให้เด็กมหาลัยแต่ใจประถมหยุดร้องไห้สะอึกสะอื้น

 

“ฮึก...ฮัก...อึก..”  สินร้องไห้สึกอึกสะอื้นโดยไม่ได้รู้ตัวเลยว่า ตัวเองนั่งอยู่บนตักของสุธี คุณหมอรูปหล่อนั่งกอดเอวเด็กแสบไว้บนตักพลางโยกตัวไปมาให้ มืออีกข้างก็ลูบผมนิ่มเบา

 

“ไม่เอา ไม่เอา ไม่ร้องนะครับ หมอยังไม่ได้ทำอะไรเราเลยจริง ๆ แค่แกล้งเล่นเท่านั้นเอง หมอไม่เลวขนาดจะข่มขืนใครหรอกนะ”

 

“ฮึก.. จริงนะ ฮือ..ฮึก”

 

“จริงที่สุดเลยครับ สาบาน ฟอดด” คนตัวโตตอบกลับเด็กแสบบนตักพร้อมกับหอมแก้มนิ่มไปเต็มแรงหนึ่งทีด้วยความหมันเขี้ยว แก้มป่อง ๆ ที่เอี้ยวตัวมามองเขาอย่างไม่พอใจนั่น ช่างน่ารักเสียจริง ๆ

 

“อี๋ หอมมาได้ อ๊ะ ปล่อยเลยนะเว้ย ไอ่หมอหื่นน ปล่อยเลยนะ”

 

“อะไรอีกละเนี่ย เมื่อกี้ยังเป็นเด็กหงอยนั่งนิ่งอยู่เลย ฮ่าๆๆ”

 

“เออ ก็ตอนนี้สติดีแล้วไง ปล่อยเลยนะ จะลง จะกลับหอแล้วด้วย”

 

“ใครจะปล่อยเล่า น่ารักขนาดนี้นอนที่นี่ซะดีมั้ย หืมม” สุธีแกล้งแหย่ร่างบางในอ้อมกอด มือหนาก็เล่นลูบไล้ไปตามสะโพกอวบ

 

“ไอ่บ้า!! ปล่อยเลยนะ จะลงโว้ยย ไอ่ชั่ว ไอ้เลว ไอ่หื่นน”

 

“นี่! ผมแก่กว่าคุณนะ พูดกันดี ๆ ก็ได้นะ ให้เกียรติกันบ้าง! แล้วก็หยุดดิ้นได้แล้ว”

 

“ไม่ให้ หมอชั่วอย่างแกมีเกียรติด้วยรึไง ปล่อยยย ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ จะกลับหอ”

 

“พูดดี ๆ ไม่ฟังเองนะ บอกว่าให้หยุดดิ้นไงเล่า!”

 

“ก็ปล่อยก่อนสิ ไม่งั้นไม่หยุดว้อยยยย”

 

“คุณเลือกเองนะ”

 

สิ้นคำ คนตัวโตก็พลิกตัวกดสินให้นอนหงายลงกับเตียง ใช่ว่าเขาจะผิดคำสาบานเสียเมื่อไหร่ แต่ผู้ชายที่มีประสบการณ์เจนจัดอย่างเขา ไม่ว่าใครก็ต้องยอมจำนน ไม่เว้นแม้แต่ นายพิมพ์ศิลป์คนนี้

 

 “จะทำไรอ่ะ ปล่อยเลยนะ โอ๊ย”


สุธีรวบข้อมือเล็กทั้งสองให้อยู่เหนือหัวของเจ้าตัวด้วยมือเพียงข้างเดียว อีกมือแกะกระดุมเสื้อนักศึกษาของคนใต้ร่างออกอย่างรวดเร็วแล้วเอาไปมัดข้อมือเล็กทันที

 

“ไอ่หมอหื่น หยุดทำอะไรบ้า ๆ เลยนะ”

 

“หึ เดี๋ยวเราก็ได้รู้ ว่าหมอหื่นจริงรึเปล่า”
 
ร่างสูงพูดไปพลางถอดเข็มขัด รูดซิปกางเกงสแลคสีดำแล้วรูดรั้งจนพ้นปลายเท้าเรียวของร่าบางเหลือไว้เพียงกางเกงชั้นในเท่านั้น 
 

คนตัวเล็กกว่าหุบเรียวขาเข้าหากันทันทีที่ร่างกายเปลือยเปล่า ใจเต้นระส่ำเมื่อรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับตนเอง ถึงจะไม่เคยแต่ก็ได้ยินเพื่อนในกลุ่มคุย ๆ กันอยู่บ้าง โดยเฉพาะทีม  เพื่อนสนิทของเขา ว่าครั้งแรกมันเจ็บแค่ไหน  สินเพิ่งคิดจะอิจฉาเพื่อนก็วันนี้แหละ อย่างน้อยทีมก็ยังได้ทำกับคนที่ตัวเองรัก แต่เขาล่ะ ทำไมถึงต้องมาเจอไอ้หมอบ้านี่ด้วย

 

“กลัวหรอ อย่ากลัวไปเลย คุณจะมีความสุข เชื่อหมอเถอะ” สุธีเริ่มรู้สึกผิด คิดว่านี่มันออกจะเกินไปหน่อยหรือเปล่าเมื่อเห็นแววตาที่เอ่อไปด้วยน้ำใส ๆ แต่ถึงอย่างนั้น ร่างกายเปลือยเปล่าสีขาวอมชมพูของอีกฝ่ายก็กระตุ้นความต้องการของหมอหนุ่มให้โหมกระพือได้ไม่ยาก และเขาไม่สามาาถหยุดมันได้อีกแล้ว 

 

คนตัวโตถอดเสื้อเชิ้ตและกางเกงออกอย่างรวดเร็ว รวมไปถึงกางเกงชั้นในที่ห่อหุ้มความแข็งแกร่งที่โป่งพองด้วยอารมณ์ร้อนให้ออกมาผงาดต่อหน้าร่างบาง

 

สินพยายามถดตัวหนีอีกครั้งเมื่อเห็นแก่นกายของอีกฝ่าย มือเล็กพยามดิ้นรนให้หลุดจากพันธนาการ ใจเต้นตึกตัก อารมณ์วาบหวิวตื่นเต้นเพิ่มขึ้นเป็นระยะ

 

คุณหมอหนุ่มโน้มตัวลงมาคร่อมร่างบางกักตัวไม่ให้ดิ้นหนีไปไหนได้ ริมฝีปากร้อนดูดเลียเม็ดเล็ก ๆ สีชมพูบนอกเนียน อีกข้างก็ถูกมือหนาเคล้นคลึงให้ตื่นตัวแข็งเป็นไตไม่แพ้กัน

 

“อ๊ะ อื๊อ อ๊ะ อย่า ฮื้ออ ปล่อยนะ”

 

เสียงครางอ่อนหวาน ฟังแล้วยิ่งกระตุ้นให้ร่างสูงรู้สึกฮึกเหิม เพิ่มแรงกระทำแก่ร่างกายของอีกฝ่ายมากขึ้น นิ้วมือบีบคลึงเอาใจยอดอกทั้งสองข้าง ริมฝีปากหยักได้รูป ไล้เลียไปทั้วร่างบาง ไล้วนดูดดุนเข้ากับหลุมสะดือเล็กน่ารัก

 

“ฮือออ อ๊ะ ได้โปรด คะ คุณหมอ หยะ อย่า อ๊ะ อ๊ะ อื๊ออ” ร่างกายของคนตัวเล็กแสดงออกมาสวนทางกับเสียงร้องครางของเจ้าตัว เรียวขาขยับเสียดสีเข้าหากันด้วยความเสียวซ่าน

 

หมอหนุ่มก้มลงใช้ลิ้นเลียเข้าที่ปลายแก่นกายเล็กของอีกฝ่าย มือหนากดเข้าที่ต้นขาของคนตัวขาวให้แยกออกแล้วแทรกตัวเข้าไปอยู่หว่างขาเรียว

 

“ฮื๊ออ อ๊ะ อ๊ะ อื๊ออ อ๊า อ๊ะ” ริมฝีปากหนาโอบล้อมแก่นกายของร่างบางเข้าไปจนหมด มือหนาลูบไล้ไปทั่วร่างกายบอบบาง จับข้อเท้าเล็กขึ้นพาดบ่าตัวเอง

 

 “อื้อ อื้อ อ๊ะ อ๊ะ อื้อออ” ร่างสูงปล่อยแก่นกายเล็กให้เป็นอิสระ ลิ้นหนาเปลี่ยนเป้าหมายลงไปไล้เลียที่ปากทางรักสีชมพูแทน ลิ้นร้อนชอนไชเข้าไปในรูเล็กที่ปิดสนิท ไซร้เข้าออกเพิ่มอารมณ์เสียวซ่านให้คนใต้ร่าง นิ้วยาวแทรกเข้าไปช่วยเปิดทางให้อีกแรง ขยับหมุนวนช่องทางของร่างบอบบางให้ขยายขึ้น นิ้วที่สองและสามตามไปช่วย  เล็บของสุธีลากผ่านครูดกับผนังด้านในเบา ๆ จนเรียกเสียงครางลั่น

 

“อ๊า อึกก อ๊ะ อ๊าาา”

 

“ตรงนี้ใช่มั้ยครับ”

 

“อื้อ อย่า ตรงนั้น อ๊ะ อ๊ะ อะ เอาออก อ๊ะ อ๊ะ อ๊า” สินขยับขาเรียวเสียดสีเข้าหากัน ไม่นานก็ผงกหัวขึ้นมาอย่างขัดใจเมื่ออยู่ ๆ คนตัวโตก็หยุดการกระทำทุกอย่างลง

 

“อยากให้ทำอะไร ก็บอกหมอนะครับ” หมอหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ แต่สายตาที่สื่อออกมาช่างเจ้าเล่ห์นัก หาเรื่องแกล้งกันชัด ๆ

 

“อื้อ อึก คือ คือ อื๊อ” สินไม่รู้จะพูดบอกยังไง อายก็อาย อีกทั้งก็ยังไม่เคย เจ้าตัวจนปัญญาจริง ๆ ว่าตัวเองนั้นต้องการอะไร แต่ที่แน่ ๆ ต้องการให้คุณหมอที่ช่ำชองประสบการณ์รักช่วยปลดปล่อยความทรมานที่มีอยู่เต็มตื้นตอนนี้ให้หมดไปเสียที

 

“หืมม ว่าไงครับ คนเก่ง” มือหนายังคงแกล้งวนเวียนถูไถแถว ๆ ช่องทางรักของร่างเล็ก แต่ไม่ยอมล่วงล้ำเข้าไปเสียที ร่างสูงอดกลั้นทั้ง ๆ ที่ตัวตนของเขาแทบจะระเบิดตั้งแต่เห็นร่างกายขาวเนียนเปลือยเปล่าแล้ว

 

“อ๊ะ คุ..คุณหมอ คุณหมอ ช่วยที มันอึดอัด ไม่ไหว ละ อ๊ะ! อ๊า อึก”  ร่างบางยังพูดไม่ทันจบประโยค อีกคนก็ส่งแท่งร้อนของตัวเองที่เพิ่งจะชโลมเจลหล่อลื่นจนทั่ว เข้าใส่ภายในตัวของคนตัวขาวจนมิดด้าม

 

“จะ..เจ็บบ คุณ คุณหมอ ผมเจ็บ อึก”

 

“อาาา คนดี อย่าเกร็งนะครับ อ่า แน่นดีจังเลย ค่อย ๆ นะ หมอจะทำเบา ๆ ไม่เจ็บนะครับ”

 

“ฮือออ ไอ่หมอบ้า ก็เจ็บอยู่นี่ไงเล่า ฮึกก ฮืออ มันเจ็บ เจ็...อื้อออ”

 

หมอหนุ่มจูบปิดเสียงร้องครวญครางของสินเพื่อให้อีกฝ่ายได้หลงลืมความเจ็บปวดช่วงล่างไปบ้าง มือสองข้างเคล้นคลึงปัดป่ายเล่นอยู่กับยอดอกทั้งสองข้าง สร้างความกระสันเสียวให้ร่างบางเกิดอารมณ์วาบหวามแทนความเจ็บปวดซึ่งก็ช่วยไปได้เยอะเลยทีเดียว

 

สุธีเองรู้ดีว่าขนาดของร่างกายที่ต่างกัน ยังไงเสียเด็กแสบนี่ก็ต้องเจ็บตัวแน่อยู่แล้ว แต่ครั้งแรกของเด็กน้อย ต้องประทับใจ ต้องทำให้เรียกร้องหาแต่เขา คนเดียว เท่านั้น ซึ่งแน่นอนว่าร่างหนาผู้มากประสบการณ์ที่กำลังเคลื่อนตัวอยู่บนร่างกายบอบบางทำได้อย่างที่คิดจริง ๆ

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อึ๊ อ๊ะ อ๊า อ๊ะ” คนตัวเล็กกว่าส่งเสียงครางด้วยความเสียวซ่านที่เข้ามาครอบงำแทนความเจ็บปวดเมื่อครู่ เมื่ออีกฝ่ายเริ่มขยับแก่นกายเข้าออกอยู่ภายในตัวเขา แรงขยับจากเนิบนาบกลายเป็นจังหวะที่รัวเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เสื้อนักศึกษาสีขาวเริ่มคลายตัวจากข้อมือเล็ก มือบางจึงขยับเข้าเกาะบ่าแกร่งแน่น เล็กจิกเกร็งทุกทีที่ร่างหนาถอนกายจนเกือบสุดแล้วกระแทกเข้ามาเน้น ๆ

 

“อ่า อา เด็กดี รัดหมอแน่นจัง อาา เลยครับ”

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”

 

“อา สิน อา อีกนิดเดียว อีก อา”

 

“อ๊ะ คุณหมอ อ๊ะ อ๊ะ คุณ อ๊ะ”

 

“อา อา อย่าตอดเร็วนัก อึก สิครับ”

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า อ๊ะ อ๊าาาาา”

 

“อาาาาา” เสียงคำรามกึกก้องราวกับสิงโตของหมอหนุ่มดังก้องกังวานไปทั่วห้องนอน พร้อมกับที่ทั้งสองฝ่ายปลดปล่อยความทรมานของกามารมณ์ออกมาพร้อม ๆ กัน น้ำสีขาวขุ่นฉีดพุ่งเข้าไปในตัวของร่างเล็ก ธารน้ำเอ่อล้นออกมาเลอะตามเรียวขาขาว คนตัวบางเองก็ได้ปลดปล่อยความทรมานเลอะไปทั่วแผ่นอกหนาเป็นลอนด้วยซิกแพคของคนตัวโตเช่นกัน

 

ร่างสูงล้มตัวลงกอดเด็กแสบตัวขาวที่เพลียหลับไปแล้ว ทั้งที่ยังไม่ถอนแก่นกายออก สุธีจุมพิตที่หน้าผากร่างบางเบา ๆ ก่อนจะนอนหลับตามอีกคนไป

..

..

..

 

“อื้อออ หิวจังแฮะ ...อ๊ะ โอ๊ยยย” ร่างเล็กตื่นมาพร่อมกับอาการชาแล้วร้าวรานไปทั้งร่างกาย

 

“จะไปไหน เจ็บขนาดนี้ยังจะหนีผมอีกเหรอ”

 

สุธีมองเด็กแสบที่โตแต่ตัวล้มลงอยู่บนพื้นข้างเตียง แต่ยังไม่วายส่งค้อนวงเบ้อเริ่มมาให้เขา  เฮ้อออ เจ็บขนาดนี้ยังจะแสบได้อีกนะ เด็กบ้าเอ๊ย นี่เขามีใจให้ไอ้เด็กนี่ไปได้ไงเนี่ย

 

ทุกครั้งที่ร่วมรัก สุธีไม่เคยปล่อยตัวเองไปกับคนที่ยังเวอร์จิ้นอยู่ เพราะยังไม่อยากมีภาระ ไม่อยากได้ห่วงมาผูกคอไว้ โดยเฉพาะบ่วงที่เรียกว่าโรค  แต่เมื่อคืน จะว่าอารมณ์มันพาไปก็ไม่เชิง คนตัวโตไม่แตะแอลกฮอล์ซักหยดเดียว   แถมยังไม่ได้ป้องกันอีกด้วย ถามว่าทำไมเขาถึงปล่อยตัวขนาดนี้ ก็คงต้องหาคำตอบจากลูกแมวตัวขาวตรงหน้านี่แล้วล่ะมั้ง

 

“อ๊ะ ปล่อยนะ คึ คุณหมอ ผม ไม่ไหวแล้วนะ” สินพูดอ้อมแอ้ม ก้มหน้างุดลงกับผ้าห่มที่คว้าลงมาคลุมตัวเอง

 

“หมอจะพาเด็กดีไปอาบน้ำไงครับ ฟอดด จะได้หอม ๆ กว่านี้ไง” สุธีอุ้มอีกคนแนบอกแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ

.

.

.

.

“อ๊ะ คุ คุณหมอ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า......”

 

“อาาา แน่นจังเลยครับ สิน”

 

บางทีอาจจะถึงเวลาที่คุณหมอโดนห่วงผูกคอเข้าให้แล้ว

 

และ

 

บางที

.

.

.

.

.

“ฮ่ะ ๆ ๆ ๆ  ในที่สุด ไอ้ตัวมารก็ไปพ้น ๆ น้องทีมของผมซะที ขอบใจมากนะพี่ แล้วนี่ จะทิ้งมันเมื่อไหร่ล่ะ บอกกันแต่เนิ่น ๆ นะ เดี๋ยวไม่ใช่มันมาร้องห่มร้องไห้อ้อนเมียผมอีก”

.

.

“ห๊ะ ว่าไงนะ เอาจริง ......โอ๊ยยย แสบหูชะมัดไอ่เด็กบ้า ฮึ๋ยย โอ๊ยพี่กุ สรุปว่าที่ให้ไปปราบไอ้เด็กแสบนั่น ดันโดนเด็กปราบซะอยู่หมัดเลยสินะ โธ่ พี่หมอ ไอดอลของกุ”

.

.

.

“คุณหมอ!” เมื่อตะโกนด่าใส่ไอ่รุ่นพี่บ้า แฟนของเพื่อนสนิทไปจนอีกฝ่ายหูชาไปเรียบร้อยแล้ว ลูกแมวตัวขาวก็หันมาจ้องหน้าเอาเรื่องกับอีกคนที่เพิ่งตกลงกันเป็นแฟนเมื่อไม่กี่วันก่อน ซึ่งบัดนี้หน้าหงอยลงสำนึกผิดคุกเข่าอยู่แทบเท้าร่างบางเรียบร้อยแล้ว

 

“เชอะ ทำมาเป็นสำนึกผิดเรอะ คืนนี้เค้าจะกลับหอ แยกกันนอนไปเลยนะ ไปนอนกับไอ้พี่กายน้องรักเลยสิ เชอะ”

 

“โธ่ ที่รัก แต่หมอรักที่รักจริง  ๆนะ ที่ทำไปทั้งหมดน่ะ จริงใจนะครับ ที่รัก ม่ายยยยยยนะ ที่รักอย่าไปนะ”

 

คุณหมอหนุ่มรูปหล่อ วิ่งตามลูกแมวตัวขาวที่งอนตุบป่อง เมื่อรู้ความจริงว่าเขาร่วมมือทำตามแผนการของกายรุ่นพี่ของสิน ซึ่งเป็นญาติผู้น้องของคุณหมอที่ต้องการแยกเขาออกจากทีม

 

‘หึ ความจริงไม่ได้โกรธคุณหมอหรอกนะ ได้แฟนที่ทั้งหล่อ ฉลาด แล้วก็เท่ขนาดนี้มาใครๆก็ต้องอิจฉา แต่ที่มันโมโหก็ตรงที่อีกคนเป็นพี่ชายของไอ้รุ่นพี่บ้านั่นน่ะสิ เอือมชะมัด แบบนี้ต้องแกล้งงอนให้หายแค้นที่ไปร่วมมือกับไอ้พี่กายปากปีจอนั่น’

 

“ที่รัก สิน เด็กดีของหมอ นอนด้วยกันน๊า นะครับ โธ่ สิน....”

 

ก็บอกแล้วว่า บางทีคุณหมอก็ต้องถูกใส่ห่วงที่คอ เป็นสิงโตเชื่อง ๆ ของลูกแมววว ^^

 






TBC.
 
Talk : เรื่องนี้มันไม่จบไม่สิ้น มันจะไปเรื่อยๆแบบนี้นะคะ ไม่มีแก่นสารอะไรมากมายค่ะ 555
ขอบทุกกำลังใจนะคะ

ออฟไลน์ ohho99

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 285
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-1
แวะมาอ่านเรื่องใหม่ค่ะ ตอนแรกไม่ชอบหมอเลยค่ะ
คนอะไรหื่นตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ มันดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไร
แต่พอรู้เฉลยตอนท้าย ตลกดีค่ะ สมน้ำหน้าหมอ โดนเมียงอน 555


เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^


ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8

ออฟไลน์ OumkaCho

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 63
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
..
..
..

คุณหมอ ๆ เร็วดิ ช้าอ่ะ” ร่างบางกวักมือเรียกสุธีที่ทำท่าเดินเหนื่อยหน่ายไม่อยากจะเดินเข้าไปหา



“ไมทำหน้างั้นอ่ะ นี่ไม่อยากจะมาใช่มะ!” เสียงหวานแหวใส่เหวี่ยง ๆ


‘ก็ใช่น่ะสิครับ คุณแฟน นี่มันเกมเซนเตอร์นะ เกิดอาจารย์หมอมาเจองานนี้ไอ้ธีตายอย่างเขียด อายเขาแย่’


“โธ่ คนดีของพี่ คิดเองเออเองนะ ใครบอกไม่อยากมาด้วยคับ หืม” ร่างสูงเห็นท่าจะไม่ดีรีบเดินเข้าไปโอบเอวแล้วหอมแก้มนิ่มเอาใจไปหนึ่งที


“บ้า คุณหมออ่ะ คนมองใหญ่แล้วปล่อยเลยนะ” ร่างบางกระทุ้งศอกใส่แฟนตัวเองเบาๆ ก่อนจะเบี่ยงตัวออกจากอ้อมกอดของอีกฝ่าย


“หึหึ อายอะไร หืมม ไหนจะเล่นอะไรครับน้องสิน”



“สินจะเล่นไอ้นี่” เด็กตัวเล็กชี้ไปที่เครื่องเล่นเกมที่มีแท่นให้ไปยืนบนเครื่องตรงหน้ามีจอทีวีขนาดใหญ่ภาพที่ปรากฏแทบจะทำให้นายแพทย์สุธีทรุดลงตรงนั้น ก็ที่เห็นน่ะมันวงเกิร์ลกรุ๊ปเกาหลีไม่ใช่หรอน่ะ



“เอ่อ พี่ว่า สินเล่นอย่างอื่นมั้ย ไอ้นี่มันเหนื่อยนะเพิ่งกินข้าวมาเดี๋ยวจุกหรอก นะโอเคนะ”


“ไม่เอาอ่ะสินชอบเต้น ได้ออกกำลังกายด้วยไง ไม่จุกหรอกเครื่องนี้มันเลือกระดับได้น๊า นะนะนะ นะครับคุณหมอ”


พิมพ์ศิลป์จับมือใหญ่ขึ้นมาแนบแก้มส่งสายตาอ้อนเต็มที่ แล้วก็เป็นไปตามคาดหน้าหวาน ๆ อ้อนซะขนาดนั้น คุณหมอก็ไปไหนไม่รอดแล้วครับน้องสิน


“เฮ้อ ตกลงครับ”


“ดีมาก Good Job I love you นะครับคุณหมอ 55”


เพลงแรกที่ร่างบางเลือกมาเต้นก็จัดเต็มจนคนตัวโตที่ยืนดูอยู่ข้างหลังโมโหหน้าแดงหน้าดำจนควันออกหู อยากจะเข้าควักลูกตาไอ้พวกที่มาดูแฟนของเขากันตาเป็นมัน แล้วดูคนที่เอาแต่เต้นโยกย้ายส่ายสะโพกเด้ง ๆ ไปมานั่นซิ ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย มันน่าจับตีก้นจริง ๆ


“น้องสินพอแล้ว” พอร่างเล็กเต้นจบเพลงมือใหญ่ก็กระชากแขนเรียวให้ออกมาจากเกมเซนเตอร์ทันที


“ไรอ่ะ คุณหมอไม่เห็นหรอว่าสินได้ A เลยนะ มันได้เต้นต่อฟรีอีกนะ คุณหมอ! ไอ้คุณหมอมันเจ็บนะ!” พิมพ์ศิลป์พยายามรั้งแขนไม่ให้อีกฝ่ายฉุดไปไกลกว่านี้


“ไม่เอา ไม่ให้เต้นแล้วพี่อยากดูหนังแล้ว” มือใหญ่ยึดไหล่บางทั้งสองข้างเข้าหาตน ใบหน้าคมก้มลงจ้องตาอีกฝ่ายแล้วพูดด้วยเสียงดุ ๆ


“ยังไม่ถึงเวลาเลยอีกตั้งครึ่งชั่วโมง นะขอสินไปเต้นต่อนะคุณหมอ ขออีกเพลงเดียวก็ได้แล้ว..”


“ไม่ก็คือไม่ อย่าดื้อ”


“ไม่มีเหตุผลเลยว่ะ เชอะ”


“เหตุผลคือหึง จบมั้ย” สุธีเดินนำหน้าไปทางโซนโรงหนังมือหนาจับข้อมือเล็กของคนที่เดินตามหลังไว้แน่นแล้วพูดเสียงเรียบนิ่ง



“ก็แค่นั้น” คิ๊___คิ๊ เวลาคุณหมอหึงนี่น๊ามันน่ารักจริง ๆ ก็คุ้มอยู่นะที่ยอมหน้าด้านเต้นเพลง มิสเตอร์ ๆ ของ คาร่า ความจริงก็ไม่ค่อยรู้จักเท่าไรหรอกนะเพลงของนอกเนี่ยแต่เห็นตัวอย่างเพลงมันขึ้นแล้วได้ไอเดีย เจ๋งอ่ะ สุดยอดเลยไม่คิดว่าจะมีคนมามุงดูขนาดนี้




“จุ๊บ ให้รางวัลคุณแฟนขี้หึง” เจ้าของความคิดชั่วร้ายหอมแก้มสากให้รางวัลคนตัวโตไปหนึ่งที


“หวงด้วย” เสียงทุ้มพูดเสริม


“ถ้างั้นต้องไปเอารางวัลที่บ้านแล้วล่ะ”


“ไปดูหนังที่บ้านเลยได้มั้ย” คนเจ้าเล่ห์ถามพลางยิ้มกรุ้มกริ่มให้ร่างบาง ผลที่ได้คือโดนฝ่ามือขาวตีเข้าให้ดังป้าบ


“โอ๊ย ตีพี่ทำไมอ่ะ”


“ไอ้หมอขี้หื่น” คนตัวขาวที่บัดนี้เขินอายจนแดงไปทั้งตัวบ่นร่างสูงแล้วเดินหนีอีกฝ่ายนำหน้าไป


“หึหึ เขินตัวแดงหมดแล้ว” คุณหมอหนุ่มรีบเดินตามแล้วจูงมือกันเดินไปทางเคาท์เตอร์ที่ขายอาหารว่างหน้าโรงหนัง


“เงียบไปเลยนะ!”


“หึหึ อยากกินอะไรอีกมั้ย” คนตัวโตขำกับท่าทีเขินอายของแฟนตัวน้อย พลางถามว่าอีกฝ่ายอยากจะกินขนมอะไรอีกมั้ย



“อืมม สินคิดไม่ออกอ่ะคุณหมอ” ร่างเล็กเงยหน้ามองป้ายด้านบนตรงหน้า ใจจริงอยากจะกินป๊อปคอนแต่ก็ยังอิ่มข้าวอยู่ พิมพ์ศิลป์เอียงคอคิ้วขมวดนึกไม่ออกว่าจะกินอะไรดี สุธีมองท่าทางน่ารักของลูกแมวตัวเล็กก็อมยิ้มหมันเขี้ยวน่ากัดเสียจริง มือใหญ่อดใจไม่ไหวก็โอบเอวบางเข้ามาใกล้พลางลูบไล้วนอยู่แถว ๆ สะโพกอวบแค่คนถูกกระทำที่กำลังเอาแต่คิดถึงของกินไม่ได้รู้สึกตัวเลยจนกระทั่ง



“กรี๊ด!แกดูนั่นดิที่2นาฬิกา สวีทโคตรอ่ะ น่ารักว่ะ”


“ไหน ๆ ยัยแพรวชักจะเยอะละ อ่านนิยายจนเพี้ยนหรือไง”


ลูกแมวของหมอสุธีหันหลังไปมองกลุ่มเด็กนักเรียนมัธยมที่ส่งเสียงดังเรียกความสนใจจากคนรอบข้าง



“แกไม่เชื่ออ่อ พันนึงแฟนกันชัวร์” เด็กผู้หญิงคนที่ชื่อแพรวท้าพนันกับเพื่อน


“สองพันได้กันแล้วชัวร์ ว่าไงแกจะลงเท่าไรไอ้อ้น”


“เช้ดดดด ปรมาจารย์มิ้นได้ใจหนูแพรวมากค่ะ” สองสาวแตะมือกันแล้วหัวเราะอย่างสนุกสนาน


“เพื่อนกันป่าววะ แค่มาดูหนังกันสองคนเองนะแก”


“เพื่อนบ้าอะไรแกดูนั่นโอบเอวกันซะขนาดนั้นไอ้อ้น”

 

‘เออนั่นดิ เพื่อนกันใครเขาจะมาโอบเอวกันซะชิดวะ ว่าแต่แม่งใครวะไอ้สินอยากเผือกคร้าบบ’

 

“ไอ้แพรวพูดถูกนะเว่ย แล้วดูมือของคนที่สูง ๆ ดิแม่งลูบเอา ๆ เห็นแล้วฉันเขินแทนว่ะแม่ง”


“คนตัวเตี้ยก็ขาวหน้าหวาน โอ๊ยแกฉันเห็นยังอยากฟัดเลยว่ะ”

 

‘พอฟังไอ้เด็กกลุ่มนี้พูดแล้วขนลุกเลยแฮะ เหมือนโดนลูบไปด้วยเลย’ ลูกแมวตัวขาวที่เพิ่งสั่งนาโชส์กับสโมคกี้ไก่เสร็จระหว่างรอให้คุณแฟนตัวโตจ่ายตังค์ก็ยื่นคอมองหาเป้าหมายของที่ถูกพูดถึงอยู่ด้วยความสนใจเรื่องชาวบ้านเป็นงานอดิเรก อยากจะรู้ว่าหน้าหวาน ๆ ที่ถูกพูดถึงอยู่นี้จะสวยขนาดไหน ถึงจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแต่ไอ้สินยังไม่ทิ้งลายเสือนะครับ ขอบอก ก๊าก ๆ



“มองอะไรครับ หืมม จุ๊บ” คนตัวโตเห็นคนข้างกายชะเง้อเหมือนมองหาอะไรก็ถามแล้วแถมด้วยการจูบหน้าผากเป็นรางวัลที่ทำหน้าตามุ่ย ๆ น่ารักจนเขาอดใจไม่ไหว


 

“กรี้ดดดด ชัดเจน มีจูบหน้าผากกันด้วย”

“ไอ้อ้นจ่ายมาเลยแก”

 


‘ครับชัดเจน น้องชัดเจนพี่ก็ชัดเจนครับ สรุปที่พูดถึงคือกรูสินะ = = ก็ไม่ได้อะไรนะ ติดอย่างเดียวตรงที่น้องๆด่าพี่ว่าเตี้ยนี่แหละ TT’


“ป่ะ เปล่า ไป เข้าไปข้างใจกันเหอะ เมื่อยแล้วอ่ะ สินอยากนั่ง” คนตัวเตี้ยปากยื่นหน้างอส่ายหน้าแล้วฉุดแขนหนาให้เดินตามเข้าไปในโรงหน้าด้วยกัน


“เป็นอะไรหน้างอ”


“เปล่า” หลังจากที่เข้ามาในนั่งในโรงหนังแล้วหมอหนุ่มก็ถามแฟนตัวเองที่ยังหน้ามุ่ยไม่หาย แต่นายพิมพ์ศิลป์ที่เพิ่งเสียความมั่นใจมาหมาด ๆ ปดร่างสูงที่นั่งข้างกัน ใครจะกล้าบอกล่ะ ก็รู้แหละว่าเตี้ยแต่แม่งมาย้ำกันขนาดนี้ ก็อายนะเว่ย



“หึหึ สินของพี่ไม่ได้เตี้ยซะหน่อย เค้าเรียกว่าตัวเล็ก”


“ตัวเล็กก็ไม่ชอบ สินน่ะไซส์มาตรฐานเหอะ คุณหมออ่ะแหละผิดปกติ” คนตัวเล็กที่ไม่ยอมรับว่าตัวเองเล็กส่งค้อนให้คนตัวโตหันหน้าหนีไปอีกทาง


“ไม่ชอบจริงอ่ะ ถ้าสินตัวใหญ่แล้วจะลำบกพี่นะ”


“ลำบากยังไงอ่ะ” ลูกแมวของหมอธีหันหน้ามาเอียงคอถามด้วยความสงสาร หมอธีมองอีกฝ่ายแล้วก็คิด เหมือนแมวจริง ๆ เลยแฮะ


“ก็.....” เสียงนุ่มกระซิบบอกข้างแก้มเนียนริมฝีปากหยักขบเม้มติ่งหูนิ่มใบด้วย คนถูกกระทำช็อคจนตัวร้อนไปทั่ว


“>//< บ้า! ดูหนังไปเลยนะ” อีตาหมอบ้า บ้าบ้าบ้า ไอ้หมอขี้เอา ไอ้บ้า วัน ๆ แม่งคิดแต่เรื่องนี้เนี่ยนะ จะให้บอกหรอว่าหมอมันพูดว่าอะไร ไม่เอาอ่ะ สินเขินนี่นา

.

.

.

คุณหมอมันบอกว่า ... ‘ก็ถ้าสินตัวไม่เล็กพี่กดไม่สะดวกหรอก’



“พี่พูดจริงจังนะ ขนาดสินตัวเล็ก ๆ พี่ยังออกแรงอยู่คนเดียวเลย”


“คุณหมอ! อื้มม อื้อ แฮ่ก ๆ”


“อย่าเสียงดังสินี่ในโรงหนังนะตัวเล็ก” สุธีจูบปิดปากแดงที่กำลังจะตะโกนด้วยความโมโหกลบความอายกับเรื่องจริงที่เขาเพิ่งบอกเจ้าตัวไป


“เชอะ อย่าให้ถึงทีมั่งก็แล้วกัน”


“กลับบ้านไป พี่ให้คิดต้นทบดอกเลยครับ ตัวเล็ก”



“ไอ้หมอบ้า” ร่างเล็กก็บ่นไปอย่างงั้นแหละ ปากก็บ่นว่าคนตัวโตไปแต่ก็ไม่ได้ปัดป้องนิ้วมือของอีกคนที่เกลี่ยอยู่บริเวณริมฝีปากของตน ยินยอมให้ริมฝีปากหนาเข้ามาใกล้แล้วกดจูบหนัก ๆ ลิ้นหนาสอดเข้าเกี่ยวพันลิ้นเล็กดูดดึงกันไปมาจนมือบางต้องทุบหน้าอกแกร่งร้องขออากาศหายใจ



ลูกแมวของหมอธีหายใจหอบตัวโยน ตาปรือหวานฉ่ำมองคนตัวโต คิดอะไรไม่ออกทั้งนั้น แล้วก็เป็นอันว่าวันนี้ดูหนังกันไม่จบร่างสูงก็ฉุดมือเรียวให้ลุกตามออกไปจากโรงหนังด้วยกัน


TBC. น่ารักไหมคู่นี้ นิยายติงต๊องนะคะ อย่าคิดอะไรมาก 5555

ออฟไลน์ OumkaCho

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 63
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
โมเม้น วันดีดี กับ พี่หมอน้องสิน


ตอนพิเศษ
14/02/2015
8:45น.

“เป็นไรอ่ะสิน  มึงจะเครียดไรวะ แค่ 3 ชั่วโมงเอง”

“โหย มึงดูดิคณะอื่นเค้าได้ไปเดท  แล้วทำไมพวกเราต้องเดทกับห้องเรียนด้วยฟระ ฮึ่ย”

“เดี๋ยวเลิกเรียนก็ได้เดทแล้วมึง อย่ามาเยอะ”

“มึงน่ะสิได้เดทไอ้ทีม  ส่วนกูนี่ต้อง alone อยู่คอนโดรอไอ้พี่หมอออกเวร fifty shades ก็อยากดูนี่ถ้าวันนี้ไม่ใช่วันวาเลนไทน์กูไปดูหนังคนเดียวละ ดูคนเดียวจนจะเป็นแฟนกับคนขายตั๋วละ ห่าน”

“โอ๊ยมึงนี่นะ ตั้งแต่เสร็จคุณหมอไปนี่สาวออกเกิ๊น ไปเข้าเรียนได้แล้ว”
..
..
..
19:00น.

“มารับแล้วครับ หิวแล้วใช่ไหมเอ่ย”

“ไม่ต้องมาพูดดีเลยพี่หมอ หิวมากๆเลย อ้าวคุณแฟน แล้วไหนอ่ะของกินน้องสินอ่ะ”  พิมพ์ศิลป์มองหาของกินที่คนตัวโตมักจะถือติดมือกลับมาทุกครั้งที่ออกเวรช้า

“ไม่มีอ่ะ วันนี้คนไข้เยอะมากเลย พี่รีบมารับคนดีไงครับเลยลืม แหะ  แต่ว่าคืองี้ โอ๋ๆ คนดี คือคนดีอย่าเพิ่ง. . .อึ๊บ อึ๊บไว้ก่อน อย่าเพิ่งโวยวาย โอเค๊”  คุณหมอสุธีเอามือปิดปากเล็กของคุณแฟนกั้นไม่ให้แผดเสียงดังลั่นห้อง

“คนดีขา คือว่าพี่หมอจะพาคนดีไปกินข้าวนอกบ้านไงนะคะ โอเคนะคะ”

“อือ ก็โอเค แต่แหมเห็นมาหาช้านึกว่าไปแอบทำอะไรให้เข้ากับวันนี้อยู่  งั้นก็ไปเลยดิ หิวจะตายชัก”

“แหม่ ทำเป็นไม่รู้บ้างก็ได้นะ จะได้มีโอกาสเซอร์ไพรส์อย่างคนอื่นเค้าบ้าง”

“จะพยายามนะ ^^”

“มาครับผม พี่หมอเปิดประตูให้เนาะ”

“ขอบคุณครับ คุณหมอสุดหล่อของน้องสิน  อืมคุณแฟน หลังรถคุณแฟนรกจัง ช่วยจัดมะ”

“ไม่มีอะไรหรอก พวกเสื้อกราวน์น่ะ  พี่เอามารวมไว้จะไปซักทีเดียว คนดีอย่าไปจับเลย คือมันไม่ค่อยสะอาดเท่าไรน่ะหมักไว้หลายวันละ”

“อือฮึ  อยู่ไหนฟระ  มันต้องมีอะไรแน่ ๆ”

“เป็นไรเนี่ย เด็กน้อย  บ่นอะไรงุ้งงิ้ง แล้วนี่มองหาอะไรครับ  นั่งนิ่งๆได้แล้ว”

“นี่ ๆ คุณแฟน”

“ครับผม ว่าไงหืม คนดีของคุณหมอ”

“คุณแฟนรู้เปล่าวันนี้นะ ไอ้กะ. . .เอ่อ หมายถึงไอ้พี่กายญาติคุณแฟนอ่ะ หอบดอกไม้ช่อเบ้อเริ่มมาให้ทีมด้วยล่ะ  หน้าห้องเรียนเลย เพื่อนงี้มุงดูกันทั้งคณะ  ไอ้ทีมงี้อายม้วนแปดตลบ”

“หึหึ”

“กระโปรงรถนี่มีของไรซ่อนไว้ป่ะ”

“เลิกถามได้แล้วน่า ถึงแล้วไปกินข้าวกัน”

“เชอะ ไม่มีก็ไม่มี  แต่ว่านะ  มันต้องมีดิวะ”

“เออ คนดี เก็บไอแพดคุณหมอไว้ที่เก๊ะหน้ารถทีนะครับ อยู่เบาะหลังน่ะ เดี๋ยวพี่หมอเอาผ้าไปเก็บกระโปรงหลังรถก่อนนะ”
“คุณแฟนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”

“ทำไมครับ”

“ในนี้มีอะไยหยอ”

“นั่นไง บอกให้ทำเป็นไม่รู้มั่งก็ได้ไง”

“แหะๆ ขอโทษนะครับ แล้วไอแพดยังต้องเก็บอยู่อีกป่ะ”

“ไม่ต้องก่งต้องเก็บมันแล้ว  เก๊ะก็ไม่ต้องไปเปิดด้วย เอือม กะจะเซอร์ไพรส์ซะหน่อย”

“แต่น้องสินเซอร์ไพรส์ตั้งแต่คุณแฟนบอกให้หยิบไอแพดละนะ”

“งอน”

“คุณแฟนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”

“ทำเสียงตื่นเต้นเหมือนโคตรเซอร์ไพรส์เลยนะ”

“ฮ่า ๆ ๆ ก็เซอร์ไพรส์ไงชอบช่อดอกไม้ของคุณแฟนที่สุดอ่ะ ดอกอะไรน๊า สีเทาเต็มไปหมดเบย”

“เหอะ เรานี่นะ ไป ลงมาได้แล้ว ไปกินข้าวกัน”

“คุณแฟน  ขอบคุณนะครับ คืนนี้น้องสินตามใจพี่หมอทุกอย่างเลย จุ๊บ”

END.
[/size]

ออฟไลน์ ohho99

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 285
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-1
คู่สินกับคุณหมอนี่มุ้งมิ้งกันตลอดเลย
อ่านแล้วเขินไปยิ้มไป รออ่านตอนใหม่นะคะ


+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
ตอนพิเศษมาแบบฟินเบาๆ  :impress2:

ออฟไลน์ natt lUcky

  • อะโย่ อะเย่
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 312
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
น่ารักจิงๆ เลยน้า คุณหมอกลายเป็นสิงโตเชื่องซะงั้น หุหุ

ออฟไลน์ yokibear

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
อื้อหือน่ารักจริงๆอ่ะ หวานตลอดๆ :hao7:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
หวานนนนมาก. :-[ น่ารักทั้งคุณหมอทั้งน้องสินเลย~

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
คู่นี้น่ารักมุ้งมิงกันตลอด

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7

ออฟไลน์ Spelling_B

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 173
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0

ออฟไลน์ KKKwanGGG

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
อ่ะ น้องสินกับหมอธี อืมจะเรียกว่า น่ารัก หวาน หรือต๊อง ดีเนี่ย

ขอบคุณครับ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด