Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Love You My Brother แอบรักพี่ชายข้างห้อง♡♡♡ อัพตอนที่ 31 (01-07-15)  (อ่าน 60675 ครั้ง)

ออฟไลน์ Noina_Pn

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 277
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1

ออฟไลน์ inkk2

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
Special Songkran Day




     "อันนี้อ่ะ" ตอนนี้ผมกำลังเลือกเสื้อผ้าจะไปเล่นน้ำ โดยที่พี่ดินนั่งรออยู่ห้องนั่งเล่น เขาแต่งตัวง่ายๆด้วยกางเกงสามส่วน กับเสื้อแขากุดสีดำ โชว์กล้ามเป็นมัดๆ วันนี้ผมนัดกับเพื่อนๆเอาไว้ส่วนพี่ดินก็นัดพวกพี่ๆไว้เหมือนกัน เราตกลงกันว่าจะไปเล่นที่ข้าวสาร ผมไม่เคยไปเลยอ้อนพวกพี่ๆ จนได้ไป 5555

     "ไม่เอา ไปเปลี่ยนดูดิแม่ง หัวนมจะโพ่ลออกมาแหละคอเสื้อน่ะ จะลึกไปไหน" นี้ผมหยิบมาเป็นสิบแล้ว พี่ดินก็สั่งให้ไปเปลี่ยนอยู่เนี้ยด้วยเหตุผล มันสั้น มันโป๊ เสื้อมันบางเล่นน้ำก็แนบเนื้อ ขาสั้นไม่ให้ใส่ เสื้อแขนกุดก็ไม่ให้เดียวนมออก อะไรของพี่มันก็ไม่รู้

     "โอ้ย เปลี่ยนอยู่เนี้ย เดี๋ยวก็เปลี่ยนผัวซะหรอก!" ผมปาเสื้อผ้าใส่หน้าพี่ดินก่อนวิ่งเข้าห้องนอน โน้นนี้นั้นก็ไม่ให้ใส่ เบื่อผัว!! ผมหยิบกางเกงขายาวทรงเดฟขาดๆสีฟอกออกมาใส่ แล้วก็หยิบเสื้อสีดำแขนสั้นมาใส่ ถ้าให้ผมเปลี่ยนอีกรอบ ผมจะไม่ไปแล้วจริงๆด้วย

     "ชุดนี้ผ่าน" พี่ดินพูดแล้วยิ้ม

     "ทีตัวเองอ่ะแขนกุดกางเกงขาสั้น ทีด้ายอ่ะสั่งเปลี่ยนเอาๆ" ผมบ่น

     "ไปหยิบครีมกันแดดมาครับ" พี่มันชี้นิ้วสั่ง

     "ชิส์! เมื่อไหรด้ายจะได้ไปสักทีเนี้ย" ผมกระแทกเท้าเดินไปหยิบขวดครีมมาให้พี่มัน พร้อมบ่นไปด้วย

     "อย่าทำตัวให้น่ารักได้ไหม? เดี๋ยวก็ไม่ให้ออกจากบ้านเลยไอ้นี้" ร่างสูงดึงผมลงไปนั่งบนตัก

     "ด้ายอยากไปเล่นน้ำเร็วๆ พี่ดินก็ห้ามโน้นห้ามนี้อยู่เนี้ยแหละ" ผมทำหน้างอนๆ

     "ก็หวงไง นี้ถ้าไม่หวงก็ปล่อยให้แก้ผ้าไปเล่นแล้ว" เขากระชับอ้อมกอดแน่น

     "ไปก็ห้ามม้อสาวด้วย ถ้าเห็นด้ายจะไม่คุยกับพี่เดือนนึง!" ผมสะบัดหน้าใส่

     "โอเค จะไม่ทำให้เห็น เอ้ยย จะไม่ทำเลยครับ ฟอดด!" พี่ดินก้มลงมาหอมซอกคอผม
     "มะ ทาครีมกันแดดก่อนเดี๋ยวดำ ผิวไม่สวย" พี่ดินดึงแขนผมไปนั่งทาให้ ก่อนที่ผมจะเอี้ยวตัวไปทาให้พี่ดินบ้าง

     "ปะ ไปกันได้แล้ว พวกนั้นรอนานแล้งมั้งป่านนี้" พี่ดินเดินไปหยิบกุญแจรถกับกระเป๋าตังออกมา

     "แล้วมันเพราะใครกันล่ะที่ทำให้ช้า" ผมมองหน้าพี่ดินอย่างหาเรื่อง

     "ผ้าขนหนูเอามายัง ร้องเท้าแตะอยู่ไหนไปหยิบมา ไม่ให้ใสรองเท้าผ้าใบน่ะเดี๋ยวเท้าเปลื่อย แล้วปืนฉีดน้ำหยิบมาหรือยัง" พี่ดินหันมาถาม

     "ตาแก่เอ้ย~ ก็ตัวเองหยิบวางอยู่ข้างตัวนั้นไงทำเป็นขี้หลงขี้ลืม"

     "พูดมากเดี๋ยวก็จับกดตอนนี้ นงน้ำไม่ต้องเล่นกันเลยดีไหม" พี่มันเดินมากอดคอผมก่อนพาผมมาขึ้นรถ

     "เอารถไปทำไมอ่ะ เล่นน้ำมา พอมานั่งรถเดี๋ยวก็เปียก

     "ก็เอาถุงมาคลุมไง นี้ก็บ่นจัง" พี่ดินเอื้อมมือมาผลักหัวผมเบาๆก่อนจะเคลื่อนรถไป

     เพียงไม่นานพวกเราก็หาที่จอดที่ใกล้ที่สุด แล้วลงจากรถเดินไปยังจุดที่ได้นัดกับพวกพี่เอาไว้ ตอนนี้มากันครบหมดแล้วแต่เหมือนจะมีคนมาเพิ่มด้วย

     "ว่าไงคนสวย" พี่ไนท์เดินเข้ามาหาผมก่อนจะดึงแก้มเบาๆ ทุกครั้งเมื่อเราเจอกัน เขาบอกว่าแก้มผมเยอะเห็นแล้วหมั่นเขี้ยวอยากหยิก กานมองพี่ไนท์แบบเอือมๆ กานมันไม่หึงหรอกผมเคยถามมันแล้ว มันออกแนวรำคาญพี่ไนท์มากกว่า

     "กานไม่เห็นบอกพี่เลยว่าไอ้เหี้ยไนท์มาด้วย" พี่ดินหันไปถามก่อนจะดึงตัวผมออกจากพี่ไนท์
     "เมียกูไอ้สัส นี้ก็ปล่อยให้เขาเล่นจังน่ะแก้มมึงเนี้ย" อะไรเล่า! ก็ขัดขืนมาหมดแล้วนิทั้งผลักทั้งตี ทั้งหันหน้าหนี พี่ไนท์มันไม่ยอมปล่อยผมเลย

     "มึงก็ปล่อยมันได้แหละแม่ง" กานหันไปด่าพี่ไนท์

     "ทำไม มึงหึงหรือไง" พี่ไนท์เดินกลับไปยืนข้างๆกาน กานมันเบะปากแล้วทำหน้าเหนื่อยๆ

     "เอาส้นตีนคิดหรือไงถามหน่อย" กานพูด

     "ปากดีขึ้นทุกวันเลยน่ะครับ ที่รัก" พี่ไนท์บีบปากกาน

     "จะสวีทกันก็ไปสวีทไกลๆ กูจะไปเล่นน้ำ" เลย์เดินนำคนแรกโดยไม่สนใจคนอื่นๆ

     "เออๆๆ ไปกัน"

พวกเราทั้ง14คน เดินเบียดเสียดผู้คน คนที่เดินสวนกันก็ขอทั้งปะแป้งผม แต่พี่ดินชอบทำตาเขียวใสจนผมต้องเอาแป้งที่ตัวเองมีปะเข้าไปเต็มๆหน้า 5555555 เขาเลยปะผมคืนแต่ผมแต่ผมเอาหน้าไปเช็ดกับเสื้อพี่ดินหมดแล้ว พวกพี่นายพี่ไฟต์ก็หน้าม้อ ขอแต่สวยๆปะแป้ง ก่อนจะเดินชิดขวาสุดเพื่อหยุดเดิน แต่เลย์กับลันแล้วก็พี่ม่านพี่หยวนจะเล่นต่อ

     "น้ำหมดแล้ว" เสียงกานคุยกับพี่ไนท์

     "เออๆ เดี๋ยวกูไปเติมให้รออยู่นี้น่ะ" พี่ไนท์หันไปพูดก่อนเดินออกไป พี่ดินสะกิดผมให้หันมามอง

     "หื้อ?" ผมเลิกคิ้วขึ้น

     "เอาปืนมาเดี๋ยวไปเติมน้ำของพี่หมดแล้ว" เขาพูดก่อนยืนมือมาเอาปืนฉีดน้ำของผมไป

     "พวกมึงรอกันตรงนี้ก่อน กูไปเติมน้ำแปป" พวกพี่ๆพยักหน้ารับรู้ พอพี่ดินเดินไปซื้อน้ำมาเติมก่อนเดินกับมา สักพักพวกที่ไปเล่นน้ำก็เดินกลับมาเช่นกัน ทันทีที่พวกผมเห็นลัน หัวเราะกันทั้งกลุ่มเลยครับ มันโดนแป้งโบกมาเต็มตัว

     "น้ำมันอยู่ไหนๆ" มาถึงลันก็ตะโกนถาม ทำให้พวกผมทั้งหมดงงกับมัน

     "อะไรของมึงไอ้ลัน" พี่บอยถาม

     "พี่ดูตัวผมดิ โดนชุบขนาดนี้เอาไปทอดเถอะคร๊าบบบบ" พวกผมส่ายหน้ากับมุกมัน

     "มึงไปทำไงให้เขาชุบมึงได้" พี่ปายถาม

     "มีคนขอปะแป้งไง ผมบอกเต็มที่เลยครับ เขาก็เต็มที่มาจริงๆ 5555555555555" มันหัวเราะสนุก

     "ไปล้างตัวไปมึง โน้นไปขอพี่ตรงโน้นล้างไป แห้งมาหน้ามึงแตกอ่ะ 55555" พี่นายล้อ

     ลันยิ้มหัวเราะออกมาก่อนจะเดินไปหาพี่ผู้ชายที่ยืนตรงถังน้ำเติม เห็นมันพูดอะไรไม่รู้ก่อนหันมามองพวกผม แล้วเดินกลับมา

     "เจ้ ช่วยหน่อยดิ พี่เขาให้เจ้ไปขอให้อ่ะ" ไอ้ลันเดินมาหาพี่กวาง

     "ใช้หน้าที่กูไหมไอ้แสบ" พี่กวางบ่นแต่ก็ยอมเดินไปกับลัน

     "กูว่าแม่งจีบไอ้กวางแน่เลย" พี่ดินพูด

     "เดี๋ยวแม่งก็เจอฤทธิ์นางพญาของกลุ่ม 55555"

     "ไอ้เหี้ย พูดยังไม่ทันขาดคำ โดนเจ้าแม่ตบเข้าให้" ผมหันไปมองตามพี่ไฟต์พูด เห็นพี่กวางยกมือตบหน้าพี่คนนั้น ลันที่ถือโอกาสตอนเขาทะเลาะกันตักน้ำราดตัวเองจนแป้งออกหมด พร้อมวิ่งหนีกลับมาหาผม พร้อมกับพี่กวางที่เดินตามหลังมา

     "มีเหี้ยไรว่ะ" พี่บอยถามพี่กวางที่ตอนนี้ทำหน้าหงุดหงิด

     "แม่งขอจับนมกู ไอ้สัสหน้าด้านชิบหาย โดนกูตบไปที่นี้อึ้งเลย ไอ้แสบนี้ก็มือไว้รีบจ่วงเชียวนะน้ำน่ะ"

     "โห้ยย ก็เจ้เล่นตบเขา เขาจะให้ผมตักไหมละน้ำอ่ะ?"

     "ไปๆ เล่นกันต่อ ไอ้ลันมึอ่ะถ้ามีแป้งมาแบบนั้นอีกนั่งรถเมล์กลับเองเลยน่ะมึงก็ไม่ไปส่ง" เลย์หันมาว่าลัน ลันยิ้มแห้งๆก่อนที่พวกเราจะเคลื่อนตัวไปเล่นน้ำกันต่อ รอบแรกเราเดินแตกกัน รอบนี้เราเดินเป็นขบวนรถไฟเลย สนุกดี แต่แล้วผมก็รู้สึกแปลกๆทางด้านหลัง

     "พี่ดินอ่ะ!" ผมทำเสียงแห้วใส่ ก็พี่ดินมาจับก้นผม

     "อะไรของมึง??" มีการทำหน้าไม่รู้เรื่อง ผมสะบัดหน้าใส่ พวกเราเดินแหวกผู้คนเขาไปด้านใน แล้วผมกูรู้สึกมีคนจับก้นผมแล้วบีบแรงๆ ที่นี้ผมทนไม่ไหวหันหลังกลับ

     "ด้ายจะโกรธแล้วน่ะ!" ผมว่าพี่ดิน

     "นี้! เห็นโวยวายอยู่เนี้ยกูยังไม่รู้เรื่องเลยน่ะ ว่ากูทำไร" พี่ดินว่ากลับ

     ปึก! ผมทุบอกเขาหนึ่งครั้ง

     "ก็ดูสถานที่ด้วยดิ! มาบีบก้นด้ายอยู่เนี้ย" ผมโวยวาย

     "ใคร!!!" พี่มันตะโกนออกมาเสียงดังจนผมสะดุ้ง จะตะโกนให้พ่อแม่ออกมาเล่นด้วยหรือไงเล่า!

     "ก็พี่ดินเดินตามหลังด้ายอยู่อ่ะ พี่ดินนั้นแหละ" พี่ทำขึ้นเสียง

     "กูยังไม่ทำเหอะ แม่งใครจับก้นเมียกูว่ะ!" พี่ดินหันซ้ายหันขวา มีแต่คนโดนสวนกันไปมา หาจับตัวยาก ผมจ้องหน้าเขาแบบจับผิด
     "ไม่ต้องมามองกูแบบนั้นเลย กูไม่ได้หื่นไม่เลือกที่แบบนี้เหอะ" พี่ดินหันมามะเหงกใส่หัวผมเบาๆ

     "มั่นใจ??" ผมมองหน้าแบบสงสัย

     "ไอ้กวางมึงมาเดินข้างลูกมึงดิ แม่งมีคนจับก้นลูกมึงเนี้ย" พี่ดินเรียกพี่กวางที่เดินตามหลังมาให้เดินข้างผม

     "มึงหรือป่าวที่จับ?!?!" พี่กวางขึ้นเสียงใส่พี่ดิน

     "จับก็เหี้ยแหละครับ กูจับออกจะบ่อย กูจะมาจับอะไรตอนนี้" พี่ดินบอก

     "พี่ดินอ่ะ! พูดอะไรน่าไม่อาย" ผมหันไปว่า

     "มึงอยู่กับแม่มึงไปเลย เดี๋ยวกูเดินตามหลังเอง" พี่ดินพูดจบ พี่กวางก็เดินมากอดคอผมให้เดินไปด้วยกัน

ซ่าาา

     มาเต็มๆ พร้อมน้ำแข็ง
     "เหี้ยย อย่างหนาว5555555" ลันว่าอย่างชอบใจ

     "แดดร้อนจะตายห่า" พี่หยวนบอก

     "บ่ายสามกลับน่ะมึง อยู่นานไม่ดีเดี๋ยวน้องเป็นไข้" พี่ม่านบอกอย่างเป็นห่วง ทุกคนพยักหน้าเป็นว่ารับรู้หมด

ซ่าาาา ปึก

น้ำมาไม่พอ ขันมันมาด้วยดีน่ะพี่กวางดึงหลบไว้ทัน มันเลยล่วงลงพื้น

     "เห้ยๆ โทษทีๆ เป็นไรป่าวว่ะ" เจ้าของขันที่น่าจะรุ่นเดียวกันวิ่งออกมา

     "ไม่เป็นไรฮ่ะ" ผมยิ้มให้ก่อนจะก้มหยิบขันขึ้นมา

     "ขอบใจมากน่ะ น้ำหมดป่าวเติมตรงถังกูได้น่ะไม่เสียตัง" ผมยิ้มก่อนส่ายหน้า

     "ไม่ต้องกูเติมมาแล้ว" พี่ดินพูดเสียงเข้มขึ้นมา

     "อ่อครับ งั้นผมไปก่อนดีกว่า" เขาเลยขอตัวออกไปทันที

     "หึ มุกจีบเหี้ยมาก มีโยนขงโยนขัน ผัวมันยืนอยู่นี้ยังไม่รู้สึก" พี่ดินว่า

     "ไอ้นี้ก็หวงจัง เราไปกันเถอะ" พี่กวางว่ากลับ ก่อนเราจะเล่นน้ำกันต่อ พอเดินเขามาช่วงในๆ ทำไมมีแต่คนเล่นน้ำแข็งว๊าาาา หนาวจะตายอยู่แล้วเนี้ย ปืนฉีดน้ำก็ฉีดแต่ล้างหน้าตัวเอง แป้งเต็มเสื้อไปหมด

     "กลับได้แล้ว ตัวมึงเย็นแล้วเส้นด้าย ปากจะเขียวอยู่แล้วเนี้ย เจอทั้งแดดทั้งน้ำเย็น เดี๋ยวก็เป็นไข้" พี่ดินเดินมาหาผม
     "กูเอามันกลับก่อนน่ะ ดูหน้ามันเหมือนจะไม่ไหวว่ะ"

     "เออๆ หายากินดักไว้ก่อนน่ะเว้ย" พี่ม่านเป็นคนที่ชอบเป็นห่วงคนอื่นมากๆ แต่ทำไมเขาไม่มีแฟนสักทีเนอะ

หลังจากลาพวกพี่ๆ ทั้งหมดแล้วพี่ดินก็พาเดินมายังรถ และขับรถกลับมายังคอนโด
..
..
..
..
.

     "อื้อออ" เสียงครางดังไปทั่วห้องน้ำ มีร่างกายแกร่งที่ซ้อนทับร่างบางอยู่

     "พี่ดิน อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ" เส้นด้ายครางพร้อมตัวที่สั่นไหวไปตามแรงกระแทกของดิน
"ยืน..อ๊ะ ไม่ไหว อ๊าา" เส้นด้ายพูดออกมาพร้อมเสียงครางหวาน

     "แปปน่ะครับ" ร่างสูงจับเส้นด้ายนั่งลงบนตักตนเองที่นั่งลงบนชักโครก ก่อนจะจับเอวร่างบางให้หันมามองเขา

     "อ๊ะ ด้ายเหนื่อย" เสียงกระเซ้าดังออกมาจากปากอวบอิ่มนั้น เส้นด้ายเอามือโอบรอบลำคอของร่างสูงเป็นที่ยึดหลัก

     "เดี๋ยวพี่ช่วยนะครับคนดี อืมมมม" ดินจับเอวคอดยกขึ้นก่อนกดลงมาทับแกนกายที่กำลังขยายใหญ่ด้วยอารมณ์ที่อยาก

     "อ๊าาา อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ" เส้นด้ายร้องออกมาด้วยความเสียวซ่าน ดินช่วยปลุกเร้าอารมณ์ด้วยการก้มลงไปดูดยอดอกสีสวย ก่อนคบเม้มให้ร่างบางกระตุกเล่น

     "อืมมมมม ดีครับ" เสียงครางต่ำบ่งบอกถึงอารมณ์ของร่างแกร่ง ดินสวนแกนกายขึ้นไปทำให้เส้นด้ายต้องแอ่นตัวรับ ความเสียวซ่านนี้ไว้

     "พะ...พอแล้ว อ๊ะ ไม่ไหว..." ร่างบางพยายามบอกดินเพื่อหยุดกิจกรรมอันเร้าร้อนนี้ เพราะตั้งแต่กลับจากข้าวสารมาเมื่อตอนบ่ายสาม ดินก็ไม่ยอมหยุดจนถึงสองทุ่ม เขาเริ่มไม่ไหวแล้ว

     "อืออ......ใกล้แล้ว " ดินบอกพร้อมจับสะโพกของร่างบางไว้แน่นก่อนจะสวนแกนกายขึ้นไปกระแทกกับช่องทางอันคับแน่น เส้นด้ายที่เริ่มจะไม่ไหวตอดรัดแกนกายของร่างสูงถี่
     "อ๊าาาาาาาส์" เส้นด้ายปล่อยน้ำรักออกมาเต็มหน้าท้องของดิน ก่อนจะหมดแรงซบกับอกแกร่ง

     "อืมมมมม" ดินที่ทนไม่ไหวกระแทกอีกสองสามทีก็ปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปยังช่องทางรักที่ตอดรัดเขาไม่หยุด

     "อ๊ะ.." เขาถอนแกนกายออกจากร่างบาง น้ำรักที่ดินได้ปล่อยไว้เต็มเริ่มไหลออกมาตามขาเรียวนั้น

     "เดี๋ยวพี่ล้างตัวให้ครับคนเก่ง" ดินอุ้มเส้นด้ายไปยืนอยู่ใต้ฝักบัว ก่อนที่จะปล่อยสายน้ำให้ไหลกระทบกายทั้งสอง ดินก้มลงไปแหย่นิ้วเขาทางสวาทก่อนกวักน้ำรักออกมาจนหมด แล้วเขาก็หยิบสบู่เหลวที่เส้นด้ายชอบกดมาถูตัวให้เกิดฟอง เส้นด้ายที่ยืนแทบจะไม่มีแรงปล่อยให้ดินรวบเอวไว้ด้วยแขนข้างเดียวอาบน้ำให้เขา ดินอาบน้ำให้ทั้งตัวเองและเส้นด้ายจนเสร็จก็พาน้องออกมาเช็ดตัวให้แห้งแล้วจึงจับเส้นด้ายมาแต่งตัว เขาอุ้มร่างบางกลับมาไว้บนเตียงก่อนเดินไปหยิบยามาให้ด้ายกินดักไข้ไว้ก่อน แล้วจึงปิดไฟก่อนล้มตัวลงนอนข้างๆน้อง เส้นด้ายพลิกตัวเข้าสู่อ้อมกอดอันคุ้นเคย

     "ด้ายรักพี่ดินน่ะ" ร่างบางพูดออกมาทั้งๆที่หลับตาอยู่ ดินที่ได้ยินเด็กน้อยของเขาพูดบอกรักตัวเองเขาก็เอาแต่ยิ้ใจนแก้มปริ

     "พี่ก็รักด้ายเหมือนกัน เด็กดื้อของพี่" ร่างสูงก้มลงจูบที่กลุ่มผมนิ่มอย่างนุ่มนวล ก่อนจะหลับตาลงด้วยความเหนื่อย

****************************************
ตอนพิเศษมาช้ามากกก(กอ ก. ล้านตัว) กว่าจะมาเอาจะสะหมดสงกรานต์เลย ไรต์มั่วแต่ไปเล่นน้ำมา55555555
สุขสันต์วันปีใหม่ไทยนะค่ะ รักรีดทุกคน

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
พี่ดินนี่หวงเส้นด้ายเหลือเกินนะ รู้สึกว่าคนที่จับก้นเส้นด้ายนี่โชคยังดียังไม่ถึงคาดนะ

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
พี่กวางทำดีมากค่ะ..^^ คนแบบนั้นต้องโดนเสียบ้าง

ออฟไลน์ kawisara

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1583
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-7
พี่ดินนี่ไม่มีเหนื่อยเหมื่อยล้า

ไปเล่นน้ำกลับมา

ยังสามารถ ประกอบร่างด้าย อีก โอ๊ย แข็งแรงเกิ๊น

ออฟไลน์ inkk2

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
chapter 25 [Night & Kan] p.5









        ไนท์ที่ตื่นมาแต่เช้า เขารู้สึกว่าเมื่อคืนเขาปลดปล่อยไปแค่ครั้งเดียว พอตื่นขึ้นตอนเช้ามืด เลยมีอาการปวดหนึบที่แกนกาย จนต้องหาที่ระบายออกให้ได้

        ไนท์ลุกขึ้นนั่งบนเตียงก่อนจะหันไปมองร่างบางที่ตอนนี้นอนกอดแขนตนเองอยู่ โดยที่ท่านอนอยู่ในสภาพที่ชายเสื้อเลิ่กขึ้นมาจนถึงเอวทำให้กกน.ที่ร่างบางใส่โพล่ออกมาให้เห็น ไนท์ไล่สายตาตั้งแต่ขาเรียวไปจนถึงไปหน้าหวานที่ยามนอนยิ่งดูน่ารัก
        ไนท์ล้มตัวลงไปคร่อมบนตัวกาน ก่อนจะก้มเอาหน้าหล่อๆของตนเองซุกไซร้ลงไปบนซอกคอเนียนขาวนั้น

        "อือ" กานยกมือขึ้นมาปัดอะไรบ้างอย่างที่เข้ามาก่อกวนเวลานอนของเขาออก

        "จ๊วบ!" เสียงดูดที่ดังออกมาจากริมฝีปากหนาดูดจนให้เกิดรอยแดงตามคอขาวนั้น

        "อืออ" กานเอียงหน้าหลบก่อนจะพลิกตัวหันข้าง

        "หึ ขี้เซาชิบหาย" ไนท์พูดออกมา ก่อนจะจับกานพลิกตัวหันกลับมานอนหงายอีกครั้ง ก่อนที่มือหน้าจะเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่กานใส่อยู่ออกจนหมดเม็ด ร่างสูงก้มลงไปจูบหน้าท้องแบนราบนั้นแล้วดูดแรงๆ จนร่างบางขมวดคิ้วขึ้นเล็กหน่อย

        "อืออย่ามากวน" เสียงพูดบอกออกมาอย่างรำคาญ

        ร่างสูงไล้มือไปตามร่างกายของร่างบางเพือปลุกเร้าอารมณ์ ไนท์ไล่มือผ่านยอดอกก่อนจะใช้นิ้วมือสะกิดเบาๆจนเริ่มแข็งขืนขึ้นมา ก่อนมือหนาจะไล้ผ่านแอ่งสะดือลงมายังขอบกกน. นิ้วยาวเกี่ยวขอบกกน.เอาไว้ก่อนจะลากลงมาจนหลุดออกจากขาเนียนสวย

        "หึ ลักหลับคนมันน่าตื่นเต้นแบบนี่นี้เอง" ไนท์พูดบอกตนเอง เพราะส่วนใหญ่เขาเพศสัมพันธ์กับสาวๆเขาไม่ต้องลักหลับ เพียงแค่นอนเฉยๆ สาวๆก็จัดการให้เขาอยู่แล้ว
        ไนท์ลุกขึ้นยืนก่อนจะถอดเสื้อผ้าของตนเองจนหมด แล้วก็เดินไปตรงลิ้นชักตู้หัวเตียงนอนหยิบเจลแบบซองที่เขาเก็บไว้ออกมา ร่างสูงขึ้นไปคร่อมกานอีกครั้งก่อนจะหยิบเจลมาทาแกนกายของเขาจนชุ่ม แล้วก็จับขาของร่างบางให้อ่าออกจนเห็นช่องทางรัก ไนท์เทเจลลงไปยังช่องทางหลัง รอบนี้เขาไม่มีการเบิกทางใดๆ ไนท์จับขาเนียนขึ้นมาไว้รอบเอวตนเองก่อนจะแทรกตัวเขาไปตรงกลางแล้วยัดแกนกายของตนเข้าไปช่องทางหลังที่เดียวมิดด้าม

        "อ๊าาาาาาส์" ร่างบางร้องออกมา มือก็กำผ้าปูที่นอนแน่น

        ไนท์มองไปที่ใบหน้าหวานที่ยังคงหลับตาอย่างไม่รู้เรื่องว่าตนเองถูกลักหลับอยู่ ไนท์ขยับเอวออกมาเล็กน้อยก่อนแทงสวนเขาไปแรงๆ จนทำให้แกนกายเขาไปลึกกว่าเดิมจนร่างบางขมวดคิ้ว

        "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ..." เสียงหวานๆครางดัง เมื่อไนท์ซอยเอวเข้าออก จนกานต้องแอ่นอกขึ้นเล็กน้อยร่างสูงยิ้มมุมปากอย่างสุขเมื่อรู้ว่าร่างบางมีอารมณ์ร่วมกับเขา

        "หึหึ ยังไม่รู้สึกตัวอีกน่ะ" ไนท์พูดก่อนจะก้มลงไปจูบกับปากอวบอิ่มนั้นอย่างเล้าโลม เขาทั้งซุกไซร้ซอกคอก่อนไล้ลงมายังยอดอก

        "จ๊วบ...จ๊วบ" เสียงที่เร็ดรอดออกมาจากปากหนา โดยที่กานแอ่นอกรับสัมผัสนั้นด้วยความเสียวซ่าน ไนท์ยังคงกระแทกแกนกายเขาไปไม่ยั้ง

        "ซี๊ดดดดด เอามาตังหลายครั้งยังแน่นอยู่เลย" ไนท์ซี๊ดปากตัวเอง เมื่อเขาพยายามกระแทกแกนกายเข้าช่องทางรัก แต่ด้วยความแน่นจึงทำให้เขาเสียวไปด้วย

        "อือ อ๊ะ อ๊ะอ๊ะ" กานกำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อรู้สึกถึงความเสียวที่ช่องท้อง ไนท์เอื้อมมือมาจับแกนกายน้อยขยับขึ้นลงเพื่อทำให้ร่างบางได้ผ่อนคลายการบีบรัดทางหลัง

        "อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาาาาส์" ร่างบางปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มมือของไนท์ ไนท์ก้มลงไปดูดลิ้นเรียวแล้วเกี่ยวลิ้นหวานนั้นเป็นการเร้าอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง

        "อือ!!" กานที่เริ่มรู้สึกตัวขึ้นมา ลืมตาขึ้นก็เห็นร่างสูงจูบตัวเองอยู่นั้นถึงกับตกใจ รีบยกมือขึ้นผลักอกแกร่งออกจากตัว

        "หึ กว่าจะตื่นกูล่อมึงไปหนึ่งน้ำแหละ" ไนท์กระซิบข้างหู

        "ไอ้สัส! อ๊าาา อ๊ะ " เมื่อคำหยาบหลุดออกมาจากปากอิ่มไนท์ก็กระแทกแกนกายเข้าไปจนลึก

        "ซี๊ดดดด ตอดดีชิบหายเลย" ไนท์ว่าก่อนจับขาเรียวขึ้นมาพาดบ่าทั้งสองข้าง ก่อนจะจับบั้นท้ายนูนสวยยกขึ้นเพื่อที่เขาจะสามารถสอดใส่แกนกายเข้าไปลึกกว่าเดิม

        "อ๊าาาาา" กานครางเสียงดังออกมา

        "อืมมม" เสียงครางต่ำแสดงถึงอารมณ์ที่สุข

        "อ๊ะ อือออ" กานยกมือปิดปากตัวเองกลั้นเสียงครางของตนเองเอาไว้

        ไนท์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ กระแทกแกนกายที่เริ่มขยายใหญ่เนื่องจากการบีบรัดของกานแน่นจนเขาเสียวซ่าน

        "อืออ!!" ริมฝีปากบางขบเม้มเข้าหากันแน่น

        "ร้องออกมา กูจะฟัง" เสียงเข้มบอกร่างบาง กานสายหน้าไปมาด้วยความอาย

        เพี๊ยะ!! ไนท์ตีเข้าที่ข้างบั้นท้ายนูนจนเดิดรอยแดง

        "ร้องออกมา!" ไนท์รวบมือกานขึ้นไว้เหนือหัวทั้งสองข้างแล้วซอยถี่ยิบ จนร่างบางแอ่นตัวรับด้วยความเสียวอย่างลืมตัว

        "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ" กานครางออกมาเมื่อรู้สึกดี

        "หึ ชอบละสิมึง" ไนท์แสยะยิ้ม มองกานที่นอนตาปรือหวานฉ่ำ

        "อืออ อ๊ะ ตรงนั้น อ๊าาาาา" ไนท์กระแทกเข้าไปโดนจุดสุดยอดของกาน จนร่างบางปล่อยน้ำรักออกมาอีกครั้งโดยที่ไนท์ยังไม่ทันได้จับแกนกายนอนแม้แต่นิดเดียว

        "กูยังไม่ปล่อยสักน้ำเลยน่ะ มึงนี้ออกไปสองรอบแหละ" ไนท์มองกานที่นอนหอบอยู่บนเตียง

        "อ๊ะ!" กานตกใจอีกครั้งเมื่ออยู่ๆไนท์ก็จับเอวตนเองก่อนจะดึงลุกขึ้นนั่ง โดยที่แกนกายยังคงเชื่อมติดกับช่องทางรักอยู่ ส่วนไนท์ก็พลิกตัวไปนั่งหันหลังพิ้งหัวเตียงโดยที่กานอยู่ในท่าออนท็อป

        "กูเหนื่อยแล้ว ทำให้กูดิ" ไนท์พูด กานมองหน้าร่างสูงอย่างลังเล ก่อนจะส่ายหัวไปมาเป็นเชิงปฏิเสธ

        "กะ.....กูทำไม่เป็น" ร่างบางก้มหน้าคางติดอก เขาไม่กล้ามองหน้าร่างสูง

        "ยกเอวมึงขึ้น แล้วกดลงมา มันไม่ยากหรอก หึ" ไนท์บอก แต่กานก็ยังคงส่ายหน้า ไนท์จ้องมองใบหน้าที่เริ่มแดงด้วยความอาย ไนท์จับเอวคอดยกขึ้นก่อนจะกดลงมา โดยไนท์ก็สวนแกนกายขึ้นไปเหมือนกัน

        "อ๊าาาส์" เสียงเล็กครางออกมาเมื่อรู้สึกจุกที่หน้าท้อง

        ปึก! มือเล็กๆที่ไหล่กว้าง
        "กูยังไม่พร้อมเลย อ๊ะ ไอ้สัส!" ไนท์ไม่สนใจคำพูดของกาน ในเมื่อร่างบางทำไม่เป็นตนจึงต้องจับเอวนั้นยกขึ้นและกดลงแทน แต่เพียงไม่นานกานเหมือนจะรู้ว่าต้องทำไงจึงเอามือมากอดรอบคอของร่างสูงไว้เป็นที่ยึดก่อนจะยกเอวตัวเองขึ้นแล้วกดเน้นไปหาแกนกาย

        "อ๊ะ อ๊าาา อ๊ะ อ๊ะ" กานครางดังระงม ไนท์มุดตัวก้มลงไปดูดยอดอกที่แข็งขืน เขาทั้งดูดทั้งเลียมืออีกข้างก็สะกิดไปมาจนกานแอ่นอกรับอย่างเสียวซ่าน

        "ก้มลงมาดิ" ไนท์เรียกกาน กานก็ก้มลงมาตามที่ไนท์สั่ง ร่างสูงประกบริมฝีปากหนาเข้ากับริมฝีกปากอวบอิ่มนั้น เขาทั้งดูดทั้งเกี่ยวรั้ง จนร่างบางอ่อนระทวย ปากบางเผยอขึ้นเล็กน้อยเมื่อเกิดอาการเคลิ้มกับรสจูบอันหอมหวานที่ไนท์มอบให้

        "อืม" กานกระชับอ้อมกอด ไนท์เลื่อนมือมาจับท้ายทอยของกานเอาไว้ก่อนจะฝังจูบรสเยี่ยมให้จนกานเริ่มที่จะหายใจไม่ออก จนไนท์ต้องผละจากปากน้อยๆนั้น ก่อนจะกดจูบเบาๆที่หัวไหล่มนที่โพล่พ้นเสื้อเชิ้ตออกมา

        พรึบ!! ไนท์ดันกานให้ล้มลงไปนอนกับเตียงนอน

        "อ๊ะ มันใหญ่ขึ้น อือออ" กานร้องทักเมื่อรู้สึกถึงความใหญ่ที่ขยายอยู่ในร่างกายตนเอง ไนท์เริ่มซอยถี่อีกครั้ง จังหวะเริ่มเร็วและแรงขึ้นจนร่างบางตัวสั่นไปตามแรงกระแทก กานบิดเล้าไปมา

        "เบา อ๊ะ เบาหน่อยไม่ไหว อ๊าา" มือพยายามดันท้องของไนท์ให้ถอยออก

        "อืมมม" ไนท์ครางต่ำออกมา

        "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะๆๆๆ" กานแอ่นตัวขึ้นเพื่อเพิ่มความเสียวให้กับต้นเอง

        "อ๊ะ ซี๊ดดดดดด..ใกล้แล้ว อืมมม" ไนท์บอกกาน

        ร่างสูงจับเอวคอดยกขึ้นก่อนกระแทกสวนกานที่เด้งก้นมารับ ช่องทางหลังเริ่มบีบรัดเน้น ไนท์เอื้อมมือมาชักรูดแกนกายน้อย พร้อมขยี้ปลายแกนกายเพื่อกระตุ้นความเสียว

        "อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาาาส์" ร่างบางครางออกมาก่อนจะปล่อยน้ำรักออกมาจนกระเด็นเลอะที่นอน

        "อืมมมมมม" ไนท์ที่ใกล้ถึงจุดสุดยอดกระแทกเข้าแรงๆ สองสามทีก็ปล่อยน้ำสีขาวขุนเขาไปในตัวกานจนเอ่อล้นออกมาเลอะที่นอนไปด้วย

        ร่างสูงปล่อยแช่อยู่นานก่อนจะถอนแกนกายออกจากกาน ร่างบางที่นอนหอบอยู่บนเตียงสะดุ้งเล็กน้อย

        "ลุกไปอาบน้ำ เดี๋ยวกูไปส่งที่ม." ไนท์หันมาพูด ก่อนเดินออกจากห้องไปพร้อมผ้าเช็ดตัว ไนท์ออกไปได้สักพักกานจึงพยายามลุกขึ้นมายืนอยู่ข้างเตียง น้ำรักที่อยู่ในตัวเขาเริ่มไหลออกไปตามขาเรียว ร่างบางก้าวเท้าไปยังห้องน้ำ เขายืนแช่อยู่ในห้องน้ำสักพัก ก่อนจะเอื้อมมือมาที่ช่องทางหลัง ก่อนจะค่อยๆกวักน้ำรักของไนท์ออกจนหมด แล้วถึงเปิดน้ำหยิบสบู่มาทำความสะอาดตัว
 
        ก๊อกๆ

        เสียงเคาะประตูห้องน้ำดังก่อนจะมีเสียงเปิดประตูตามมา ร่างเล็กเลยหันไปมอง

        "เสื้อผ้าอยู่บนเตียง กูเตรียมให้แล้วเร็วๆด้วย เดี๋ยวแม่กูตื่นขึ้นมาเห็น" ไนท์พูดจบ กานทำได้เพียงพยักหน้าอย่างรับรู้ ก่อนจะล้างตัวก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวเดินออกมา

        ร่างสูงที่ตอนนี้อยู่ในชุดนักศึกษาแล้วนั่งอยู่บนเตียงที่เปลี่ยนผ้าปูที่นอนเรียบร้อยชายตามองร่างบางที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำ

        "อ่ะเนี้ย เสื้อผ้ามึง" ไนท์หยิบชุดนักศึกษาของกานโยนลงพื้นตรงหน้ากาน กานมองการกระทำของร่างสูงแบบเอือมๆ กานก้มลงหยิบเสื้อผ้าที่อยู่บนพื้น

        "จิส์!" กานจิปากเนื่องจากรู้สึกเจ็บเสียดจากช่องทางหลัง

        "กูลงไปรอที่รถ ให้เวลา15นาที ถ้ายังไม่มากูจะขังมึงในห้องนี้แน่" ไนท์ว่าจบก็เดินออกไป กานถึงจะเริ่มหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่อย่างรวดเร็ว ก่อนจะยืนเอาไดร์เป่าผมมาเป่าผมจนแห้ง แล้วเดินไปหยิบกระเป๋ากับโทรศัพท์มายัดใส่กางเกงก่อนเดินออกจากห้อง ร่างบางค่อยๆก้าวลงบันไดที่ละขั้นเนื่องจากทางหลังมันเสียดสีกันจนเจ็บ

        "ช้าจังว่ะ!" ไนท์ที่วางสายโทรศัพท์จากใครไม่รู้หันมามองผมที่ยืนอยู่ตรงที่พักบันได แม่งเลยเวลา5-6นาทีก็ไม่ได้

        "มึงมาให้กูเสียบบ้างไหมล่ะสัส โดนขนาดนั้นคิดว่ากูเดินปกติได้ไหม" ผมด่ากลับ

        "ยังจะปากดี มานี้" ไนท์เดินขึ้นไปก่อนจะกระชากกานลงมาจากบันไดตรงไปยังรถที่จอดอยู่ประตูหน้าบ้านพอดี

        ปึก!

        "โอ้ยย!" ไนท์ผลักร่างบางเข้าไปยังรถ ก่อนตัวเองจะเดินมายังฝั่งคนขับ
        "เหี้ยแม่ง!! กูเจ็บอยู่น่ะสัส" ผมหันไปโวยวาย

        "แต่กูไม่เจ็บว่ะ" ไนท์ยักไหล่อย่างไม่แยแส ก่อนจะขับรถออกจากบ้าน

        "อย่างน้อยกูก็คนกูเจ็บเป็น มึงถนอมกูหน่อยก็ได้ ไม่ใช่เห็นกูเป็นของเล่นแล้วทำกับกูแบบนี้" ผมพูด โดยที่สายตามองแต่ถนนข้างหน้า

        "ทำไม อยากให้กูรักแล้วทะนุถนอมเหมือนของเล่นชิ้นโปรดหรือไง" ไนท์หันมองกานเล็กน้อย
        "รักกูแล้วหรือไง"

        "......................" ผมบีบมือตัวเองเเน่น ผมไม่รู้ว่ารักหรือป่าว แต่การได้อยู่กับไนท์บางเวลาก็ทำให้เขามีความสุขมากๆ นี้คงเรียกว่า 'รัก' ใช่ไหม ถึงแม้ว่าไนท์จะชอบขู่ ชอบทำร้ายร่างกายเขาก็ตาม แต่ผมดันเผลอตัวและเผลอใจไปกับร่างสูงเสียแล้ว

        ไนท์รอบมองดูอาการของกาน
        "ของเล่นถ้าไม่ใช่ชิ้นโปรด กูก็ทิ้ง" ไนท์พูดทิ้งท้ายก่อนจะขับรถกระชากออกไป

        ผมหันไปมองกระจกข้างเมื่อรู้สึกขอบตาร้อนๆขึ้นมา แค่เวลาไม่ถึงสองเดือนผมเผลอใจไปรักมัน โง่จริงๆไอ้กาน

        รถคันหรูเข้ามาจอดเทียบใกล้ๆคณะผม
"ลงไปได้แหละ" ไนท์หันมาผม

        "อืม" ผมขานรับก่อนเปิดประตูรถออก

        "เลิกกี่โมง" มันดึงมือผมไว้ก่อน

        "5โมงเย็น" ผมตอบมัน

        "กูเลิกเที่ยงแต่จะเข้าไปหาป๊าก่อน แล้วเย็นจะเข้ามารับ" ว่าจบมันก็ปล่อยมือ ผมพยักหน้ารับก่อนจะเดินมายังคณะ

        "มาแต่เช้าเลยน่ะกาน" เส้นด้ายที่นั่งกินขนมปังยิ้มหวานออกมา มันคงจะมีความสุขเนอะ ก็มันได้คบกับคนที่มันชอบนิ พี่ดินก็ดูจะหวงมันมากๆ ดูเป็นคู่ที่เหมาะสมกันดี

        "ทำไมมึงเดินแปลกๆว่ะ" ลันหันมาถาม ผมมองหน้ามันเล็กน้อย กลัวมันจะรู้เรื่องที่ไม่ควรรู้

        "ขี้...ขี้หักในเจ็บสัส นั่งกูลำบาก" ผมพูดออกไป เลย์มองหน้าผมแบบจับผิด คนที่ผมกลัวที่สุดก็คือเลย์ เลย์มักจับผิดหด้เสมอเมื่อเพื่อนมีท่าทางเปลี่ยนไป

        "555555555 โคตรอุบาทอ่ะ ไอ้กาน" ลันหัวเราะลั่น ผมมองหน้าลันยิ้มๆ แต่ก็ต้องหุบยิ้มเมื่อเลย์ยังคงจ้องผมอยู่

        "ปะ เป็นไรมึง จ้องกูอยู่นั้นแหละ" ผมค่อยๆหย่อนก้นลงไปนั่งบนโต๊ะหินอ่อน

        "ป่าว" เลย์มองตามาที่คอผม ก่อนจะหันไปสนใจเส้นด้าย
        "เมื่อคืนโดนเอาหรือไงถึงได้ดูเหนื่อยๆ แดกอยู่เนี้ยตั้งแต่มายังไม่เลิกแดกเลยน่ะ" เลย์พูดพร้อมมองกองเศษซากขนมนมเนยของเส้นด้าย

        "ไอ้บ้าา!" เส้นด้ายหันมาปาขนมใส่เลย์

        "อึก" ผมกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก ผมรู้ว่าที่เลย์พูดไม่ได้ตั้งใจจะพูดกับด้าย แต่จะพูดกับผม เลย์หันกลับมามองหน้าผมนิดๆ มันกำลังจะรู้ความรับที่ผมซ่อนเอาไว้ มึงอย่ามองกูแบบนี้น่ะเลย์ ผมมองด้วยสายตาอ่อนวอน

        "พร้อมเมื่อไรก็บอก" เลย์พูดลอยๆ ออกมาเสียงเบาๆ

        "มึงพูดไรว่ะเลย์" ลันถามเมื่อได้ยินเลย์พูด

        "อย่าเสือก แยกย้ายกันไปเรียน" เลย์หันไปไล่ทุกคน ด้ายกับลันเก็บของเข้ากระเป๋าก่อนจะเดินนำไป มีเพียงผมกับเลย์ที่ยังยืนอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อน

        "มึงจะไม่โกรธกูใช่ไหมเลย์" ผมมองมันตาที่เริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ

        "กูเพื่อนมึง กูรักพวกมึงทุกคนถ้ามีใครทำไรมึงมึงบอกกูได้ กูจะจัดการให้พวกมึงเอง" เลย์พูดก่อนจะยกมือขึ้นมาวางไว้บนหัวอย่างอ่อนโยน อย่างน้อยผมก็มีคนให้ปรึกษากับปัญหาแล้ว

        "อือ กูก็รักพวกมึงน่ะ" ผมพูดแล้วยิ้มอ่อนๆให้ แม้น้ำตาจะไหลออกมา

        หลังจากที่เราคุยกันเสร็จเลย์ก็เดินขึ้นมาส่งที่ห้องก่อนที่เลย์จะกลับไปยังห้องของตนเอง ตลอดคาบผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย เอาแต่นั่งมองกระดาน ที่อาจารย์เขียนอะไรไม่รู้เต็มไปหมด

        ติ่งๆๆ เสียงไลน์ดังขึ้นจนผมยกขึ้นมา
        Night : มึง
        Night : วันนี้กูไม่วางน่ะพรุ่งนี้ก็ด้วย กูไปทำธุระให้ป๊า
        Night : วันนี้กูอนุญาติให้มึงไปนอนกับแม่มึงได้ แล้วพอเย็นพรุ่งนี้เดี๋ยวกูกลับมา แล้วกูไปรับมึงที่บ้าน
        Kan : อือ

        ..
        ..
        ..
        .

        ผมทิ้งช่วงไปสักพักก่อนจะตัดสินใจที่จะพิมพ์
        Kan : มึง
        ผมนั่งมองหน้าจอโทรศัพท์เพื่อรอมันตอบ
        Night : มีอะไร
        Kan : ที่มึงถามในรถ
        Night : ทำไม
        Kan : คำตอบ....อือ
        เมื่อผมพิมพ์แล้วส่งไป มันขึ้นคำว่า read รออยู่นานแต่ไม่มีการตอบกลับ ผมกดปิดหน้าจอลง กุอนฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน

        ติ่ง เสียงไลน์อีกครั้ง
ผมกดเข้าไปอ่าน หึ โง่ชิบหายเลยกู เสือกไปรักคนเหี้ยๆแบบนั้น ฮึก กูไม่หน้าเผลอใจให้มึงเลยไอ้ไนท์...

        'ของเล่นก็ยังคงเป็นของเล่น สำหรับกูแล้วไม่มีของเล่นชิ้นไหนเป็นของเล่นชิ้นโปรด'

        ผมนั่งอ่านข้อความนั้นอีกครั้งก่อนกดลบทิ้ง ผมควรจะดีใจไหมที่จะหลุดพ้นจากมัน หรือผมควรจะเสียใจเมื่อจะห่างจากมัน

        ..
        ..
        ..
        .



        "แม่ครับ กานกลับมาแล้ว" ผมวิ่งเข้าไปกอดที่พึ่งสุดท้ายคนที่ผมรักที่สุด

        "เป็นไรลูก ช่วงนี้ดูเหนื่อยๆน่ะ งานเยอะหรอลูก" แม่ลูบหัวผมเบาๆ ผมส่ายหน้าไปมาอยู่กับอก

        "อ่อ...แม่มีเรื่องจะให้ช่วยพอดีเลยลูก"

        "อะไรหรอครับ" ผมหันไปมองท่าน

        "ย่าเราน่ะสิ เข้าโรงพยาบาลแม่ว่าจะบินไปหาท่านพรุ่งนี้แต่ดันติดธุระน่ะสิ" แม่พูดก่อนดันหลังให้ผมไปนั่งบนโซฟา

        "แม่จะให้กานบินไปนิวซีแลนด์หรอ" ผมหันไปถาม ย่าผมทำธุระกิจอยู่ที่นิวซีแลนด์ ปู่ผมก็อยู่ที่นั้นด้วย นานๆที่ผมถึงจะได้ไปหาท่านบ้าง

        "ใช่ เดี๋ยวแม่โทรไปลาอาจารย์ที่ปรึกษาให้ ไปดูย่าหน่อยแกตกบันไดขาหัก ย่ายิ่งแก่แล้วด้วยแม่เป็นห่วง"

"เอ่อ...ก็ได้ครับ แม่จะให้กานไปกี่วันอ่ะ"

"เห็นปู่บอกว่าหมอให้อยู่โรงพยาบาลอาทิตย์นึงน่ะ ถ้าย่าออกจากโรงพยาบาล กานก็ค่อยกลับมาที่ไทยก็ได้ลูก" ตั้งอาทิตย์นึงเลยหรอ

        "อ่อครับ" ผมพยักหน้า

        "งั้นแม่ไปจองตัวเครื่องบินให้เลยน่ะลูก ขึ้นไปเก็บกระเป๋าไป" ผมลุกขึ้นก่อนเดินขึ้นไปยังห้องนอน
ห้างกับมันซะบ้าง ผมจะได้ทำใจด้วย

        "รู้สึกเหมือนอกหักเลยเนอะ ฮ่าๆ" ผมพูดกับตัวเองลอยๆ แม้จะหัวเราะปลอบใจตัวเองแต่ก็เป็นหัวเราะที่ฟืดที่สุด ถ้าผมไปโดยไม่บอกมันมันจะโกรธผมไหมน่ะ ก็คงโกรธแหละมั้ง 'ของเล่น' หายไปทั้งคนนึงหนิ แต่ถ้ามันไม่โกรธนั้นคือได้เวลาที่ผมต้องโดนเขี่ยทิ้ง


************************************
บอกแล้วน๊าา ว่าไรต์ชอบอัพนิยายตอนดึก

ปล.ไม่ได้ดูคำผิดเลยยย

ออฟไลน์ pim14

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 201
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
ลุ้นคู่นี้มากเลยค่ะ ไนท์ปากร้ายใจร้ายมากกก น่าสงสารน้องกาน หนีไปไม่บอกแหละดีแล้วค่ะ ดัดนิสัยพระเอกบ้าง พูดจาแต่ละคำทำร้ายน้ำใจสุดๆ ขอให้น้องกานมีธุระนานๆ เอาให้อิไนท์คิดถึงจนกระอักเลยค่ะ รีบมาต่อนะคะคนแต่ง กะลังอินน์สุดๆ สู้ๆค่ะ

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
กานต์ไปนานๆ กว่าอาทิตย์นึงก็ได้นะคะ เราหมั่นไส้ไนซ์เหลือเกินค่ะ อยากจะรู้เสียจริงว่า ถ้าคนที่ตัวเองบอกว่าเป็น 'แค่ของเล่น' อย่างกานต์หายไป ไนซ์มันจะแดดิ้นขนาดไหน..
ชิชิ  :m16:

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
ไนท์ปากเสียมากกกกกกก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ inkk2

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
******แจ้ง*****

ขอโทษทีไม่ได้มาอัพ ตอนนี้คือช่วงสอบ(ของเด็กมหาลัย) เลยไม่ได้มาอัพให้ว่าจะอัพให้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วแต่ติดทำงานส่งก่อนสอบ พรุ่งนี้ไรต์จะมาอัพนิยายให้น่ะค่ะ

ออฟไลน์ pim14

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 201
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
ขอบคุณที่มาแจ้งข่าวค่ะ สู้ๆนะคะ ขอให้สอบผ่านฉบุย ผลสอบสวยงามตามที่หวัง สมหวังแล้วมาอัพนิยายต่ออีก3 ตอนรวดไรงิ อิอิ

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
รับทราบจ้าา..^^

ออฟไลน์ inkk2

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
chapter 26 [Night & Kan] p.6







ผมเดินทางไปนิวซีแลนด์ตั้งแต่เช้า ใช้เวลาเดินทาง 11ชั่วโมงกว่า กว่าจะถึง ถ้านับเวลาที่ไทยก็ประมาณบ่าย3 แต่ที่นี้เกือบ2ทุ่มแล้วว ผมหลับมาตลอดทางแล้วคืนนี้ผมจะหลับไหมเนี้ย ตอนนี้ผมกำลังจะไปพบใครคนใดคนนึงอยู่ ผมเดินออกจากประตู gate ยืนมองไปรอบๆ ก่อนจะเห็นชายหนุ่มยืนโบกมือให้ ผมเลยรีบเดินเข้าไปหา

"Hi! กานฉันรอนายตั้งนานแหนะ" ชายหนุ่มตรงหน้าผมคนนี้ ชื่อจอห์น เขาเป็นเลขาของย่า ผมอายุห่างจากเขา 8 ปี แต่ผมกับจอห์นเราสนิทกันมากๆ จอห์นพอจะพูดไทยได้เนื่องจากปู่สอนให้พูดปล่อยๆ แต่สำเนียงและการออกเสียงอาจแปลกๆไปหน่อย แต่เขาก็สามารถคุยงานกับนักธุรกิจไทยได้

"โห้ย จอห์นนายก็รู้ว่าจากไทยมานี้มันต้องใช้เวลาในการเดินทางกี่ชั่วโมง" เขาเป็นพี่แต่ที่นี้คนส่วนใหญ่พูดแค่ชื่อ

"ว่าแต่นายหิวหรือยัง ได้กินอะไรบนเครื่องไหม" เขาเอื้อมมือมาหิ้วกระเป๋าให้ ก่อนที่เขาจะพาผมเดินมายังรถ

"หิวมาก อาหารบนเครื่องไม่ค่อยอร่อยเลย" ผมเปิดประตูเข้าไปนั่ง

"หรอ งั้นเดี๋ยวฉันแวะร้านอาหารแถวนี้ให้เอาไหม" ผมรีบส่ายหน้าทันที

"ไม่ต้องหรอก ค่อยไปหาอะไรกินที่บ้านดีกว่า ผมอยากเจอย่านะ" จอห์นมองผมก่อนพยักหน้า
"ว่าแต่ย่าเป็นไงบ้างอ่ะ" ผมถามต่อ

"ก็ดีขึ้นแล้วน่ะ เนี้ยนายท่านบอกให้นอนโรงพยาบาลสักสองสามอาทิตย์จนกว่าขาจะดีขึ้น แต่นายหญิงดื้อจะตายจะอยู่แค่วันเดียวแล้วกลับบ้าน นี้ทะเลาะกันจนหมอต้องมาแจ้งว่าให้อยู่แค่อาทิตย์เดียว เพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่าย" จอห์นเป็นเลขาของย่ามานาน เขาจะค่อยเล่าเรื่องต่างๆให้ผมฟังเสมอ

"555555 แกก็เป็นแบบนี้แหละเห็นทะเลาะกันอย่างนี้รักกันจะตาย"

Tru.......... Tru........
เสียงโทรศัพท์ของจอห์นดังขึ้น
"แปปนึงน่ะ" จอห์นหันมาบอก ผมก็พยักหน้า

"ครับ......ครับ.......งั้นเดี๋ยวผมจะบอกนายหญิงให้นะครับ......สวัสดีครับ" เขาวางสายก่อนหันมายิ้มให้ผม

"งานเยอะจังเลยนะจอห์น"

"ธุระกิจของนายหญิงกำลังไปได้ดี งานเลยล้นมือแบบนี้ไง นี้ฉันกะจะส่งนายที่บ้านก่อนแล้วฉันจะกลับไปทำงานที่บริษัทต่อน่ะเนี้ย"

"นี้มันก็เริ่มมืดแล้วน่ะยังจะไปทำงานอีกหรอ ถ้าเรารู้ว่าจอห์นงานเยอะ เราไปเองก็ได้น่ะ" ผมทำหน้าหง่อยๆ

"โธ่ ถึงงานจะล้นมือ แต่ถ้าอะไรที่เกี่ยวกับน้องกานล่ะก็ จอห์นคนนี้ก็จะมา" เขาเอามือมาโอบไหล่ผมก่อนตบเบาๆเป็นการหยอกล้อ เราทั้งคู่มองหน้ากันก่อนหัวเราะออกมา

"ไม่ต้องโอบไหล่เลย ทำงี้สงสารแฟนนายนะจอห์น" ผมจิ้มไหล่เขา

"แค่ผู้หญิงคนเดียวหาใหม่ได้ ว่าแต่นายเถอะมีแฟนจนลืมพี่ชายคนนี้หรือยัง หื้ม"

"ยังไม่มีหรอก..." คนอย่างผมจะไปหาแฟนที่ไหนได้ วันๆก็โดนแต่ไอ้ไนท์โทรตาม ก็ดีที่มันติดงาน ไม่งั้นมันคงโทรตามผมยิกๆ มันคงยังไม่รู้หรอกมั้งว่าผมมาที่นี้จนป่านนี้มันยังไม่ส่งข้อความหรอโทรหาเลย แล้วเราจะคิดถึงมันทำไมน่ะ

"เป็นไร หน้านายดูไม่ค่อยดีเลย" ตอนรถติดไฟแดง จอห์นเลยหันมาดึงหน้าผม

"ป่าวหรอก แค่รู้สึกปวดหัวขึ้นมานิดๆนะ สงสัยนั่งเครื่องนานไปหน่อย"

"งั้นปรับเบาะลงนอนเลย เดี๋ยวถึงบ้านแล้วฉันจะปลุก" ผมแอนตัวมาปรับเบาะให้ลงไปนอนดีๆ จอห์นเอื้อมมือไปทางด้านหลังหยิบเสื้อโค้ชมาห่มให้

"thank you" ผมยิ้มอ่อนๆให้เขา เขาก็ยิ้มกลับให้ผม

จอห์นหันตัวกลับไปสนใจถนนเบื้องหน้า ส่วนผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น

'อ่ะ! ลืมไปเลยว่ายังไม่ได้บอกพวกเลย์ด้ายเลย มากระทันหันขี้ลืมจริงๆเรา'
ผมหาเบอร์โทรศัพท์ของเส้นด้ายก่อนกดโทรหา

//ฮัลโล่วววว// เสียงรับสายดังมาแต่ไกล

"อยู่ไหนอ่ะด้าย"

//เค้าอยู่ที่มหาลัยอยู่เลย วันนี้เป็นไรอ่ะไม่เห็นมาเรียนเลย//

"จะไปได้ไงกูอยู่นิวซีแลนด์"

//อ่าวว!! ไปไม่บอกเลย// เสียงงอนๆมาแหละ

"ก็โทรมาบอกอยู่นี้ไง"

//แล้วไปตั้งแต่เมื่อไหร ทำไมพึ่งโทรบอกเค้า แล้วกานจะกลับเมื่อไหร กลับแล้วอย่าลืมของฝากเค้าด้วย เค้าอยากกินขนมที่นิวซีแลนด์ อยากได้ของชิ้นเล็กๆ และก็อยากได้แกะตัวหนึ่ง เอามาให้ลันกับเลย์ด้วย// แม่งทั้งถามทั้งสั่ง

"เอาที่เดียวเลยน่ะ มาเมื่อเช้าอีกอาทิตย์นึงกลับ และของฝากใครบ้านไหนมันสั่งจะเอาโน้นเอานี้ ของฝากเดี๋ยวกูเลือกเอง"

//งั้นขอแกะหนึ่งตัว// มันพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"มึงเอาไปแล้วมึงจะเลี้ยงที่ไหน มึงปัญญาอ่อนป่ะด้าย" ผมว่ามันอย่างเอื้อมๆ

//เลี้ยงตรงระเบียงห้องก็ได้// โอ้ยนี้กูมีเพื่อนไม่มีมันสมองหรอเนี้ย

"เอาส้นตีนคิดใช่ป่ะ มึงโดนพี่ดินเอาจนสมองไม่มีรอยหยักแล้วใช้ไหม ใครบ้านไหนแม่งเลี้ยงแกะตรงระเบียง โอ้ยย กูเลิกคบกับมึงตอนนี้ทันไหม"

//ฮ่าาาาาๆๆ ก็เค้าอยากได้//

"เออๆเดี๋ยวซื้อให้ แต่ให้ได้แค่ตุ๊กตา"

//ขอบจายยมาก กลับมาเดี๋ยวให้จุ๊บที่นึง//

"เดี๋ยวกูอ้วกใส่หน้าให้หรอกไอ้นี้ ฮ่าๆๆ"

//ไม่คุยด้วยแล้วหึ้ยยย แค่นี้น่ะเปลืองค่ากาน โทรทางไกลแล้วมันแพง//

"ฮ่าาๆ อือ แค่นี้ก็ได้" หลักจากที่ผมวางสายจากเส้นด้าย จอห์นก็เลี้ยวรถเข้ามาจอดในบ้านพอดี

"ถึงแล้วลงได้ เดี๋ยวฉันช่วยนายขนกระเป๋าขึ้นไปเอง" จอห์นบอกผมพร้อมกับเปิดประตูรถออกไป ส่วนผมก็ลุกออกไปเหมืออนกัน

"ไม่ต้องก็ได้ นายต้องไปทำงานอีกเยอะเลยเอาขนมากองไว้ด้านนอกเนี้ยแหละ เดี๋ยวเราขนขึ้นไปเอง"

"ตัวก็แห้งแรงก็น้อย จะปล่อยให้ขนคนเดียวได้ไง" จอห์นเดินมาหยิบกระเป๋าสะพายของผมไปพร้อมกับกระเป๋าล้อลากใบใหญ่ที่เห็นแล้วนึกว่าตัวเองจะมาอยู่สักสิบปี ผมหยิบกระเป๋าใบเล็กเดินถือตามจอห์นเข้าบ้านไป

"คิดถึงจังเลยย" ผมล้มตัวลงไปนอนบนโซฟาตัวนิ่มที่ตั้งอยู่กลางบ้าน

"กาน นายเตรียมของมาครบไหม" จอห์นตะโกนลงมาจากชั้นสอง บ้านหลังนี้มีสามชั้นกับห้องใต้ดินอีกห้อง ชั้นแรกเป็นห้องรับแขกบวกห้องนั่งเล่น และก็ห้องครัว ส่วนชั้นสองเป็นห้องนอนรับแขกกับห้องนอนผม ชั้นสามก็ของปู่ย่าและก็ห้องของพ่อแม่ ถ้ามาที่นี้ห้องที่ผมชอบที่สุดคือห้องใต้ดิน ปู่ทำไว้ให้ผมโดยเฉพาะมีทั้งคอม ตู้เกม เครื่องดนตรี โต๊ะสนุ๊ก ในนั้นก็เหมือนเป็นห้องนั่งเล่นของผมคนเดียว

"เอามานิดเดียวเอง กะว่าจะมาหาซื้อที่นี้อ่ะ" ผมตะโกนกลับไป

"งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันพานายไปซื้อโอเคไหม" จอห์นที่กำลังเดินลงบันไดมายืนพูดอยู่ข้างๆ

"อือๆ"

"งั้นฉันไปทำงานก่อนน่ะ เจอกันพรุ่งนี้"

"บ๊ายบายจอห์น" จอห์นหันมาพยักหน้าก่อนจะขึ้นรถแล้วขับออกไป

ไหนๆก็ถึงแล้วโทรหาปู่ดีกว่า
//ว่าไงไอ้ดื้อ ถึงบ้านหรือยัง//

"ผมถึงแล้วครับ นี้ปู่อยู่กับย่าหรือป่าวอ่ะ"

//นั่งอยู่ข้างๆเนี้ยแหละ ย่าแกตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วล่ะ//

"หรอครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลน่ะ ตอนนี้ขอพักก่อนเดินทางมาไกล"

//คืนนี้ปู่อยู่เฝ้าย่าแกก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ปู่ค่อยกลับบ้านตอนเช้า //

"อ่อครับ" ผมลุกจากโซฟาเดินขึ้นมาบนห้องนอนที่ถูกทำความสะอาดเรียบร้อย สงสัยย่าสั่งให้คนทำความสะอาดให้มั้ง

//พรุ่งนี้เดี๋ยวค่อยออกมาพร้อมปู่ก็ได้ จะได้ไม่ต้องเดินทางเองมันลำบาก//

"พรุ่งจอห์นจะพาผมไปซื้อของก่อนน่ะปู่ เดี๋ยวผมให้จอห์นไปส่งก็ได้"

//งั้นหรอ เอาก็แล้วแต่เราเลย//

"ครับ รักปู่กับย่านะครับ" ผมยิ้ม แล้วมองกรอบรูปครอบครัว

//อือ ปู่ก็รักเราเหมือนกัน ย่าแกไล่ให้ปู่วางสายอยู่เนี้ย กลัวเราไม่ได้พักผ่อน//

"คร๊าบบบ" ปู่วางสายจากผมไปแล้ววางไว้โต๊ะข้างเตียง

พรุบ! ผมล้มตัวลงไปนอนบนเตียงกว้าง อ่าา คิดถึงบรรยากาศเก่าๆของที่นี้จัง อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ตอนเด็กเป็นอะไรที่มีความสุขมากๆ ปู่กับย่ามักจะตามใจผมตลอด ก็เพราะผมเป็นหลานคนเดียวนี้ครับ ใครๆก็รัก ใครๆก็หลงเป็นธรรมดา

Tru......... Tru...........
ผมเอื้อมมือมาหยิบโทรศัพท์ 'Night' ชื่อนี้คือชื่อที่ผมไม่อยากรับ ผมได้แต่นั่งมองหน้าจอจนสายดับไปเอง แต่แล้วโทรศัพท์ก็ยังดังขึ้นเหมือนเดิม รอบนี้ผมไม่รอให้สายดับเองแต่ผมกดตัดสายถึง สงสัยมันคงจะรู้แล้วมั้งว่าผมไม่อยู่ที่บ้าน

ติ่งๆ เสียงข้อความไลน์ขึ้นเตือน
Night : รับโทรศัพท์กูเดียวนี้!
Night : มึงอยากให้กูโมโหมากใช่ไหม!!

Tru.......... Tru...........

"มีอะไร" ผมถามด้วยเสียงเรียบ

//มึงอยู่ไหน!!// เสียงตะคอกดังออกมา

"ทำไม" ผมไม่ตอบคำถามมัน

//กูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่ากูจะมารับตอนเย็น นี้มึงออกไปแรดที่ไหนห่ะ!! มาหาที่บ้าน บ้านก็ล็อค!// มันยังคงตะคอกผมอยู่นั้น ที่มันบอกว่าบ้านล็อคสงสัยแม่ออกไปทำธุระมั้งถึงได้ล็อคบ้าน

"ทำไมกูต้องบอกมึงด้วย" ผมพูดด้วยน้ำเสียงกวนเบื้องล่าง

//มึงเริ่มทำให้กูโมโหมากขึ้นกว่าเดิมแล้วน่ะไอ้กาน!!//

"ดีแต่ใช่กำลัง อารมณ์มึงอ่ะเคยดีบ้างไหม วันๆก็โทรจิกกูอยู่เนี้ยมันน่ารำคาญนะไอ้สัส!" ถึงรักแต่ผมก็ด่าได้ใครจะทำไม

//อยากลองดีกับกูมากใช่ไหม!!//

"มึงอยากทำไรก็เชิญเรื่องของมึง ต่อไปนี้กูจะไม่ไปเจอมึงอีก ต่างคนต่างอยู่แล้วกันแค่นี้น่ะ!" ผมกดตัดสายทันทีที่มันจะพูดอะไรออกมา
 ถึงผมจะรักมันแต่ผมก็ไม่ยอมในสิ่งที่มันทำกับผมไว้หรอก แม้บ้างที่มันจะทำให้ผมมีความสุขก็ตาม โอ้ยย! เลิกพูดถึงถึงมันเถอะไหนๆก็ห่างมันแล้ว พักร่างกายและหัวใจของตัวเองหน่อยสักอาทิตย์พอกลับไปจะได้มีแรงไปสู้กับมันได้ ผมเดินลงมายังห้องครัวเปิดตู้เย็นก็เห็นกล่องพาสต้า ผมหยิบออกมาเวฟให้มันร้อนแล้วกิน

ติ่ง เสียงไลน์ดังอีกครั้ง

Night : มึงเจอกูแน่!
Kan : มึงช่วยเลิกวุ่นวายกับกูสักทีได้ไหมไอ้ไนท์!
Night : ของเล่นกูหาย กูก็ต้องหามันให้เจอ!! แล้วมึงค่อยดู

ผมได้แต่อ่านแต่ไม่ตอบมัน มันคิดจะทำไรกันแน่นะ ผมกดโทรศัพท์ปิดเครื่องไป ไม่อยากจะทะเลาะกับมัน

ผมวางกล่องพาสต้าลง ไม่กงไม่กินมันแหละแม่งหมดอารมณ์ มึงจะตามจองเวรจองกรรมไปถึงไหน มึงไม่รักกูก็อย่ามายุ่งกับกู เมื่อไหรมึงจะปล่อยกูไปสักทีว่ะไนท์  อย่าทำร้ายจิตใจกูอีกเลย แค่นี้กูก็ทนมามากพอแล้ว...


****************************
คิดพล็อตของเส้นด้ายไม่ค่อยออกแล้ว ในหัวมีแต่ไนท์กานอย่างเดียว5555555
ปล.ต้องการเนื้อเรื่องของด้ายแบบไหนก็เม้นบอก เดี๋ยวจะลองเอามาแต่งดู

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
เฮ้ออออ. สงสารกานต์. อีไนท์ชั่วที่สุด

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
จ้างเอาไม้เบสบอลตีหัวไนท์ให้ความจำเสื่อมได้ไหมเนี่ย หมั่นไส้  o18

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
กานต์พยศขนาดนี้ ..ถ้าเกิดว่าไนท์ตามไปที่นิวซีแลนด์ขึ้นมาจริงๆ กานต์จะไม่ยิ่งแย้แย่เลยเหรอคะเนี่ย?? :katai1:

ปล. (คู่พี่ดินกับด้าย) .. ลองให้พี่ดินพาด้ายไปเปิดตัวกับที่บ้านดูก็ดีเหมือนกันนะคะ จะได้รู้ว่าคุณแม่จะรับได้ไหมที่มีลูกสะใภ้เป็นผู้ชาย กับการรับมือจากคู่หมั้นที่ยังไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นแค่ 'อดีต' ..^^

ออฟไลน์ Nunng

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 128
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ tararatart

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 211
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-1
 :-[ :L3:  พักหลังๆมาไนท์แกดูใจดีนิดนึงนะชอบคู่นี้ที่สุดเลยคู่หลักก็ชอบนัแต่ชอบคู่นี้มากกว่านิดนึง

ออฟไลน์ TeuyHom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1119
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
กำลังสนุกเลยยยย   รีบมาต่อนะครับบบ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ brookzaa

  • Chill out
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1416
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-7
ขอคู่ของกานต์ กับไอ้ไนท์ก่อนนะ ไม่สนคู่ดินด้ายแล้ว

พระเอกเรื่องเนื้อแม่งเฮี้ยๆ เฮี้ยๆๆ เลยจะบอกให้ ทั้งสองอ่ะ นิสัยส้นทรีน  :z6:

ขออภัยหากใช้คับหยาบ  เล็กๆน้อยพอเป็นกระสัย  แบบว่าอินจัด   :ling1:

ออฟไลน์ inkk2

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
chapter 27 [Night & Kan] p.7





        กริ่งงงงง กริ่งงงงงง

        เสียงกริ่งประตูบ้านดังขึ้น ปลุกให้ผมตื่นแต่เช้า สงสัยเป็นปู่มั้ง ก็เมื่อคืนท่านบอกผมว่าจะกลับบ้านตอนเช้า ผมเลยต้องลงมาจากชั้นสองมาเปิดประตูให้ ผมปลดล็อคลูกบิดก่อนเปิดประตูออกไป

        "มะ....มึงมาได้ไง?!" เมื่อเปิดประตูออกมาผมก็ต้องตกใจ ไอ้ไนท์มันยืนหน้านิ่งอยู่หน้าประตูบ้าน

        พรึบ! ปัง!
        ร่างสูงตรงเข้ามากระชากคอผมอย่างแรงก่อนจะปิดประตูบ้านเสียงดัง

        "อึก นะ...ไนท์ อ่ะ!" ไนท์บีบคอผมอย่างแรงจนผมแทบจะหายใจไม่ออก

        "มึงสนุกมากใช่ไหมห่ะ!!!" ร่างสูงถามมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด

        "ปล่อยกูก่อน อึก ไนท์กูหายใจไม่ออก" ผมพยายามพูดกับมัน

        "มันใช่เรื่องไหม ที่กูต้องมาตามมึงแบบนี้!!" ร่างสูงเหมือนไม่สนใจคำพูดของผม

        ปึก! ปึก!
        ผมยกมือขึ้นตีที่ไหล่กว้างนั้นเป็นการเตือนว่าผมหายใจไม่ออกแล้ว และแล้วร่างสูงก็ปล่อยมือแล้วผลักผมลงไปนอนบนโซฟา

        "แค่ก! แค่กๆ" ผมไอออกมา

        "วันนี้มึงต้องโดนทำโทษ!" ไนท์ล้มตัวลงมาทับร่างบางทันที

        "ไม่! แค่กๆ ไอ้ไนท์....อือ!!" ไนท์ประกบปากลงจูบกานอย่างรุนแรง กานพยายามยกมือขึ้นดันหน้าอกกว้างออกจากตัวแต่ไม่เป็นผล
        "อือออ!!" กานเอี้ยวหน้าหลบแต่ไนท์กลับจับปลายคางแล้วบีบรั้งเอาไว้

        ร่างสูงทั้งขบทั้งดูดริมฝีปากบางนั้นจนเกินรอยแดงช้ำขึ้นมา ส่วนมือหนาก็ไล่ไปตามร่างกายบีบเข้นไปตามร่างกายอันบอบบาง

        "อืม อยู่เฉยๆ!" ไนท์ตะคอกเสียงดังเมื่อกานดิ้นไปมาไม่หยุดจนเข้าเริ่มรำคาญ

        "มึงฟังกูก่อนสิ!" กานยกมือขึ้นดันหน้าไนท์เอาไว้

        "กูไม่ฟัง!!" ไนท์รวบมือทั้งสองข้างขึ้นไว้เหนือหัว ก่อนจะลงมาบดจูบอย่างรุนแรง ลิ้นร้อนค่อยไล่ไปตามโพรงปากก่อนจะมาเกี่ยวรั้วลิ้นเล็ก ไนท์กัดที่ปากบางแรงๆ จนกานรับรู้ถึงรสคาวเลือดของตัวเอง

        "อ่อยยยอู(ปล่อยกู) อืออ!" กานยังคงไม่ยอมดิ้นสุดแรงแต่ไนท์ก็จับมือไว้แน่น

        แกร๊กๆ เสียงเหมือนกุญแจรถของปู่ผมเลย

        "อืออออ! อ่ะ ไอ้ไนท์ปู่กูมา!" กานร้องทักเมื่อมือหนาพยายามปลดกางเกงเข้าออก

        "แล้วไง!" ไนท์ตะคอกใส่ก่อนก้มลงมาดูดซอกคอเนียน

        "อือออ มันเจ็บ!!"

        ปึก! ผมยกหมัดขึ้นต่อยที่ปลายคางแบบไม่แรงนักแต่ก็พอทำให้ร่างสูงเจ็บได้

        ไนท์มองหน้าผมด้วยอารมณ์โกรธสุดๆ ไนท์ยกฝ่ามือขึ้นสูงหมายจะตบลงมาที่หน้า

        "ไม่ๆๆ!" ผมยกมือขึ้นบังหน้าตัวเอง
 
        "มึงคิดว่ามึงเป็นใครห่ะ ถึงได้กล้าต่อยกู!!"

        แกร๊กๆๆ เสียงกุญแจพยายามไขเข้ามาในบ้าน
        "คือ..กูไม่ได้ตั้งใจ" ผมมองหน้ามันก่อนหันไปมองประตู

        "วันนี้มึงไม่ตายดีแน่!!" ไนท์ลงมาทับผมอีกรอบ แต่รอบนีมันทิ้งน้ำหนักตัวลงมาหมดทำให้ผมลุกไม่ขึ้น

        "กานมาเปิดประตูให้ปู่หน่อยลูก" เสียงปู่ตะโกนเรียก

        "ไนท์ปล่อยก่อน!" ผมพยายามฝืนมันสุดๆ

        "เชี้ยเอ้ยย!!" ไนท์ผลักผมออกจนผมกระเด็นลงไปนอนกับพื้น ผมมองมันแบบเคืองๆ ก่อนจะลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อยก่อนมาเปิดประตูให้ปู่

        "ปู่มาแล้วหรอ" ผมทัก

        "อือ อะนี้กับข้าวปู่ซื้อมากินตอนเช้า เออปู่ว่าจะเอาลูกกุญแจไปทำใหม่ ไขไม่ค่อยออกเลยเดี๋ยวนี้" ปู่วางกุญแจบ้านไว้บนตู้ ก่อนเดินเข้ามาในห้องรับแขก

        "เอ่อ....ปู่ครับ นั้นรุ่นพี่ผม" ผมรีบแนะนำให้ปู่ก่อนเลย

        "ไอ้..เอ้ยย พี่ไนท์นี่ปู่ผม" ผมมองหน้ามัน แม่งตีสองหน้าดีชิบหายอยู่กับผมเมื่อกี้นี้ อารมณ์ยิ่งกว่ายักษ์ดุ พอมาตอนนี้ยิ้มสุพาพเลยน่ะมึง

        "สวัสดีครับ" ไนท์ยกมือขึ้นไหว้

        "ไหว้พระเถอะ พ่อหนุ่ม" ปู่ผมยกมือรับไหว้
        "เดี๋ยวปู่ขึ้นไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวต้องกลับอยู่เป็นเพื่อนย่าอีก"

        "ครับ" ผมพยักหน้ารับ ปู้ก็เดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสาม

        "มึงกลับไปก่อนเถอะไนท์" ผมหันมามองหน้าไอ้ไนท์และพยายามไล่มันออกจากบ้าน

        "งั้นมึงต้องไปกับกู!" ไนท์กระชากมือผมให้เดินตาม

        "ไม่! กูต้องไปเยี่ยมย่าอีก พรุ่งนี้น่ะ" ผมแกะมือหนาออกจากข้อมือ

        "................กูให้มึงไปเยี่ยมย่ามึงก็ได้ แต่เมื่อไหรที่กูโทรตามนั้นคือมึงต้องมา!" ร่างสูงพูดด้วยเสียงเข้มดุดัน

        "เออๆ มึงรีบกลับไปก่อนเถอะน่า!"
หลักจากที่ผมพยายามไล่ไอ้ไนท์กลับอยู่นานมันก็ยอมกลับ แต่ก็ไม่ลืมทิ้งท้ายด้วยลอยจูบที่ฝังอยู่บนหัวไหล่ของผม

        ปู่ที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จลงมาถามถึงไอ้ไนท์แต่ผมก็ตอบเลี่ยงไปว่ามันติดธุระเลยรีบกลับก่อนไม่ทันได้อยู่ทานข้าวเช้าด้วย หลังจากผมกับปู่กินช้าวด้วยกันจนเสร็จปู่ก็ขับรถกลับไปยังโรงพยาบาล ส่วนผมก็นั่งรอจอห์นมารับไปซื้อของ จอห์นพาผมมายังซุปเปอร์มาเก็ตใกล้ๆ ผมซื้อแค่โฟมล้างหน้า ยาสีฟัน โลชั่นและโลออน ตามจริงปู่ก็ใช่เหมือนผมน่ะ แต่ผมกับปู่เป็นคนจำพวกที่ไม่แตะของใช้ส่วนตัวของคนอื่น ผมเลยต้องมาซื้อใช้เองแทน หลังจากที่เลือกของอยู่นาน ผมก็เดินมาจ่ายตั้งก่อนยัดของลงในกระเป๋าใบน้อย หลังจากที่พวกเราทำธุระเสร็จ จอห์นก็พาผมมาส่งโรงบาล ตอนนี้ย่าผมก็ปกติทุกอย่าง ยกเว้นขาที่หักเท่านั้นเอง แกยังคงชวนพูดโน้นพูดนี้เหมือนเมื่อก่อนเลย

        Tru........ Tru.........
สียงโทรศัพท์ดังพร้อมกับชื่อที่โชว์ 'Night' ผมนั่งมองหน้าจออยู่สักพักก่อนกดรับสาย

        //ยุไหน!// เสียงดังมาแต่ไกล จะตะโกนทำไมว่ะ!

        "อยู่โรงพยาบาล ....."

        //รออยู่นั้นเดี๋ยวกูให้เพื่อนไปรับมึงมาหากู เพราะตอนนี้กูไม่ว่าง มึงรออยู่หน้าโรงบาลนั้นแหละ//

        "อือ" พอมันสั่งจบก็ตัดสายทันที ผมรอเพื่อนไอ้ไนท์อยู่สักพักหนึ่ง

        "กานใช่ไหม?" ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาถามผม

        "อือ" ผมพยักหน้าอย่าง งงๆ

        "ฉันเดเนียล เพื่อนไอ้ไนท์น่ะพอดีมันให้ฉันมารับนายไปหามัน"

        "อือ"

        "พูดเป็นอยู่คำเดียวหรอ" สีหน้าที่บ่งบอกถึงความกวนเล็กน้อย

        "ก็เฉพาะกับคนแปลกหน้า" ไม่สนิทผมไม่พูดยาวหรอก

        "งั้นหรอ หึ เราไปกันเลยดีกว่าเพราะดูเหมือนนายจะไม่ค่อยชอบฉันเท่าไร" รู้ตัวดีนิ เดเนียลเดินมาเปิดประตูรถให้ผมเข้าไปนั่ง

        "ไม่ต้องเปิดให้ก็ได้ ยังไงผมก็เป็นผู้ชาย" ผมปฏิเสธแบบไร้มารยาท

        "ฮ่ะๆ ฉันว่านายคล้ายผู้หญิงมากเลยชิน เพราะฉันเปิดให้ผูหญิงประจำ"

        'เพลย์บอยชัดๆ' ผมพึมพำเบาๆ

        "ว่าแต่นายเป็นไรกับไนท์หรอ"

        "รุ่นน้อง" ถ้าให้ผมตอบมากกว่าก็คงไม่ใช่เพราะมันให้สถานะผมได้แค่นี้ หรืออาจจะต่ำกว่านี้

        "ฮ่ะๆ นายนี้น่ารักดีน่ะ" เดเนียลพูดขึ้น

        "ไม่ตรงไปหน่อยหรอ" ผมพูดเสียงเรียบๆ

        "ทั้งท่าทางแล้วน้ำเสียง นายคงหยิ่งไม่เบา" นี้ชมหรือด่าห่ะ เจอดันวันแรกก็หาเรื่องกับผม้ลยน่ะ

        "ขับรถไปเถอะ" ผมหันมามองข้างทาง เกลียดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของมัน ระยะทางจากโรงพยาบาลมายังโรงแรมก็ไกลพอสมควรน่าจะสักชั่วโมงนึงอ่ะ แต่ผมสามารถมาถึงได้ใน 15 นาที ก็จะไม่ให้ถึงได้ไง มันเล่นเหยียบซะ 140 คิดว่าถนนเป็นของมันคนเดียวหรือไงว่ะ

        "เดี๋ยวฉันขึ้นไปส่ง" มันจอดรถไว้หน้าโรงแรม

        "ก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว" ก็ไอ้ไนท์มันไม่ได้บอกผมนิว่าอยู่ห้องไหน

        "เข้าไปสิ" ผมเดินเข้ามายังด้านในโรงแรมหรู ที่นี้ดูอลังการมาก ทั้งห้องรับรองแขก ทั้งร้านอาหาร สวยหรูไม่แพ้กัน

        "ที่นี้ใหญ่ดีน่ะ" ผมพูดลอยๆออกไป

        "หึ ฉันยกให้ห้องหนึ่งห้องไหนก็ได้ฉันให้นายเลือก เอาไหมละ" เดเนียลตอบกลับ

        "พูดอย่างกับเหมือนเป็นเจ้าของโรงแรม หึ" ผมยกยิ้มที่มุมปากก่อนเดินนำเข้าลิฟต์

        "หึ ก็ใช่น่ะสิ" ผมหันไปมองหน้ามัน แต่งตัวยิ่งกว่าแบดบอยแม่งไม่เข้ากับนักธุรกิจเจ้าของโรงแรมเลย
        "มองหน้าอย่างนี้ ชอบฉันแล้วสิ"

        "เหอะ! เอาส้น..(ตามองล่าง)..คิดอ่อ" ไม่อยากจะพูดหยาบมาก แค่ผมมองเท้ามัน มันคงจะรู้น่ะ

        มันยิ้มขึ้นมาแบบไม่สะทกสะท้าน
        "นี้ถ้านายยังโสดฉันจีบได้ไหมเนี้ย ปากดีขนาดนี้" พูดจบมันเอามือล่วงกระเป๋าแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ

        "ถอยห่างไปไกลๆดิ!" ผมดันหน้ามันหนี

        "หึหึหึ อ่ะถึงแล้ว" พวกเราเดินออกมาจากลิฟต์แล้วเดินตรงไปยังห้องไนท์ เดเนียลหยิบคีย์การ์ดสีทองออกมาก่อนเสียบตรงประตูห้อง แล้วเสียงปลดล็อคก็ดังขึ้น ผมจะเดินเข้าห้องแต่เดเนียลดันขว้างไว้

        "อะไร เสร็จแล้วนายก็กลับไปสิ"

        "นี้อยากได้คีย์การ์ดนี้ไหม ฉันให้นายได้น่ะถ้านายตกลงยอมให้ฉันจีบ" เดเนียลโชว์การ์ดทองขึ้น

        "ไม่อ่ะ หลบไปแล้วก็ไสหัวไปได้แล้ว" ผมดันร่างสูงออกจากประตู

        "การ์ดใบนี้สามารถปลดล็อคได้ทุกห้องเลยน่ะ ไม่สนจริงอ่ะ"

        "ดูปากผมน่ะ ไส-หัว-ไป-ซะ" ผมพูดเน้นชัดกับมัน

        "ฮ่าๆๆๆ นายนี้ปากดีแต่น่ารักน่ะ โอเคฉันไปก็ได้ แล้วเจอกัน จุ๊บ!" มันก้มลงมาจุ๊บแก้มแบบไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะรีบปิดประตูใส่หน้าผม

        "อ่ะ! ไอ้บ้า!!" ผมได้แต่ตะโกนด่ามันผ่านประตู

        แล้วนี้ไอ้ไนท์มันหายห้วไปไหนน่ะ เรียกกูมาเสือกไม่อยู่เนี้ยน่ะ ผมมองไปรอบๆห้อง ไม่เห็นใครอยู่สักคน

        'อืออ' เสียงบางอย่างแว่วมากระทบหูผม

        'ไนท์..อืออ' ผมขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อง เสียงแปลกๆดังมาจากประตูห้องขวาสุดที่นี้ มีสองห้องนอน ผมก้าวเท้าเดินมาหยุดที่หน้าประตู

        แกร๊ก ผมเปิดประตูห้องนอนเข้ามา

        ภาพตรงหน้าทำผมแทบใจสลาย ผู้หญิงที่นอนอยู่ใต้ร่างไอ้ไนท์กำลังสุขสมกับบทเพลงอันเร้าร้อนที่ไนท์กำลังมอบให้ ภายในห้องมีข้าวของกระจัดกระจาย ขวดเจลหล่อลื่นหล่นอยู่ข้างเตียง เสียงครางดังระงมจากผู้หญิงคนนั้น

        ตุบ!
        กระเป๋าใบเล็กของผมหลุดมือลงไปนอนกับพื้น ทำให้ทั้งคู่ที่กำลังทำกิจกรรมหันมมองผมด้วยความตกใจ

        "ไนท์ มีคนเห็นเราน่ะ!" หญิงสาวรีบหยิบผ้าห่มขึ้นมาพันรอบตัวปกปิดสิ่งที่ไม่น่ามองเอาไว้

        "จิส์! เชี้ยมาเร็วจังว่ะ" ไนท์สบทเบาๆด้วยท่าทางหงุดหงิด

        มือของผมเริ่มสั่นขอบตาก็เริ่มร้อนขึ้นมา เรียกกูมาดูพวกมึงเอากันเนี้ยน่ะ มันไม่ทำร้ายจิตใจก็ไปหน่อยหรอไนท์

        พรึบ! ปัง!
        ร่างบางวิ่งออกจากห้องห้องนอนแล้วปิดประตูเสียงดังก่อนวิ่งออกมาประตูหน้าห้อง

        กึก!

        กานพยายามบิดประตูห้องออก แต่ไม่สามารถเปิดออกไปได้ เนื่องจากที่นี้เป็นระบบคีย์การ์ดล็อค ทั้งเข้าทั้งออกต้องปลดล็อคด้วยคีย์การ์ดอย่างเดียว ตอนเข้ามาเดเนียลก็เป็นคนเปิดให้กานเข้า

        ปึง!ๆๆๆๆ

        "เปิด!! ฮึก ก" มือน้อยระดมทุบประตูห้อง
        "เปิดประตู! ฮึกก มาเปิดประตูให้กูเดี๋ยวนี้! ฮือออ" ร่างบ้างทรุดฮวบลงไปกับพื้น

        ไนท์ที่เดินออกมาจากห้องนอน เดินมายังหน้าห้องแล้วยืนมองร่างบางอยู่เฉย โดยที่เขาไม่คิดที่จะไปเปิดประตูตามที่ร่างบางขอ

        "เปิด ฮึก เปิดประตูให้กูออกไป ฮือออ" มือน้อยๆยังคงทุบประตูไม่หยุด

        "......................" ไนท์ยังคงนิ่งเงียบมองร่างบางที่ตัวสั่นไหวกับแรงสะอื้น

        "กูขอร้อง ฮึกก ปล่อยกูไป อึก ปล่อยกูไปเถอะไนท์" ผมยกธงขาว ครั้งนี้ผมจะยอม

        "......................" เขารู้สึกหงิดหงิดใจเล็กน้อย ที่กานเอาแต่ร้องไห้ เขารู้ว่ากานเป็นคนที่ร้องไห้ยาก แม่เขาจะตีกานแรงแค่ไหนแต่ร่างบางก็ไม่เคยร้อง

        "กูสุดจะทนแล้ว กูไม่ไหวแล้วไนท์ ฮือออออ"

        "เงียบ!" ไนท์ตะคอกเสียงดัง

        "พอแล้ว ฮึก กูพอแล้วแล้ว"

        "กูบอกให้เงียบไงว่ะ!"

        "กูขอร้อง ฮึก เลิกทำอย่างนี้กับกูเถอะ" ผมทนไม่ไหวแล้ว ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ให้คนที่ตัวเองรักไปมีอะไรกับคนอื่น แม้ว่าผมจะไม่มีสิทธิ์ในตัวมันแต่ผมก็ไม่ชอบ
        "กูรักมึงจะตายห่าอยู่แล้ว ฮึก มึงอย่ามาเล่นกับหัวใจกูแบบนี้ ฮึก ฮืออออ" ผมยกมือปิดหน้าตัวเอง แล้วร้องไห้

        "แล้วไง"  ไนท์พูดแบบไม่สนใจความรู้สึกของร่างบางเลยแม่แต่น้อย

        "ฮึก ก ตลอดสองเดือนที่ผ่านมา มึงยังไม่พออีกหรอ ฮึก"

        "มึงคิดว่าไงล่ะ หึ"

        "ใครกันค่ะไนท์" หญิงสาวที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้วเดินออกมาจากห้องนอนหรู เข้ามากอดแขนไนท์พร้อมเอาหน้าซบที่ต้นแขน

        "แค่เด็กงี่เง่า" ไนท์มองกานด้วยหางตา
        "เจสซิก้าคุณรอผมแบบนึง เดี๋ยวผมไปส่ง" ร่างสูงจับมือเรียวออกจากแขนของตนเองออก แล้วเดินเข้าห้องนอน

        "จะมาร้องไห้อะไรอยู่ตรงนี้" หญิงสาวถามด้วยน้ำเสียงดัดจริต เธอหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อชายตรงหน้าดันเข้ามาหยุดกิจกรรมอันสุดแสนเล้าใจก่อนหน้านี้

        "ฮึก อึก ฮึก ก ก" มีเพียงแค่เสียงสะอื้นที่ตอบกลับมาเท่านั้น

        "เป็นแค่คู่นอน อย่าเรียกร้องอะไรให้มาก!" เจสซิก้า เดินเข้ามาผลักหัวของกานอย่างแรงด้วยความหมั่นไส้ จนร่างบางที่แรงหมดไปกับการร้องไห้ล้มลงไปพรุบหน้าหมอบกับพื้น เธอรู้ว่าไนท์ยังไม่มีใครเธอเลยหมายที่จะจับไนท์ให้เป็นของตัวเอง เมื่อหญิงสาวได้ยินเสียงประตูเปิดเธอก็รีบทรุดลงกับพื้นทำท่าเหมือนจะปลอบกาน

        "ปล่อยมันไปเจสซิก้า เราไปกันเถอะ"
ร่างสูงที่เดินออกมาจากห้องนอนหยิบกุญแจรถที่เข้ายืมเพื่อนมาใช่ แล้วเดินมาดึงหญิงสาวให้ลุกขึ้น

        ตื้อตืด เสียงประตูปลดล็อคออก ร่างบางได้ยินจึงรีบลุกขึ้นวิ่ง

        พรึบ ผลัก! แต่เพียงไม่กี่ก้าวไนท์จับกานไว้แล้วผลักเข้าห้องทันที

        "รอกูอยู่นี้!!" ไนท์ชี้หน้าก่อนปิดประตู

        ปึง!ๆๆๆๆ ร่างบางระดมมือทุบประตู
        "ปล่อยกู!! ฮืออออ ปล่อยกูน่ะไอ้เหี้ย ฮึก" เสียงร้องไห้ดังพร้อมกับเสียงทุบประตู ไนท์ทำเป็นไม่สนใจพาหญิงสาวลงมายังลานจอดรถ ตอนแรกไนท์แค่จะมาส่งเธอแล้วกลับ แต่หญิงสาวกับขอให้ไนท์พาไปกินข้าวก่อนแล้วถึงจะให้ไปส่งที่ห้อง ไนท์ก็เลยต้องแวะร้านอาหารแถวนั้น โดยที่ลืมไปว่ามีร่างบางนอนร้องไห้อยู่ที่ห้อง หลังจากที่ทั้งคู่กินอาหารเสร็จไนท์ เขาก็ส่งเจสซิก้าโดยไม่ลืมที่จะมอบจูบแสนเร้าร้อนนั้นก่อนจากลา

        เวลาเพียงสองชั่วโมงเข้าก็มาถึงที่โรงแรม
        "นี้!" ไนท์เอาเท้าเขี่ยร่างบางที่นอนสลบอยู่บนพื้น

        "......................" แต่ก็ไร้เสียงตอบรับ มีเพียงคราบน้ำตาที่อยู่บนหน้า

        "แม่งเสือกมานอนตายขว้างทางกูอีก" ร่างสูงย่อตัวลงคุกเข่ากับพื้นเล็กน้อยก่อนจะอุ้มร่างบางขี้นมาแล้วเดินไปยังห้องนอนซ้ายสุดอีกห้อง

        "แม่งจะร้องไห้ทำไมก็ไม่รู้" ไนท์เกลี่ยผมที่ปกปิดใบหน้าหวานไว้ ผมยกผ้าห่มขึ้นมาปิดยันอกก่อนลุกขึ้นมาหาผ้าขนหนูชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้มัน ร้องไห้เป็นเด็กไปได้แค่เรื่องแค่นี้ ผมทำถูกแล้วใช่ไหมที่เรียกมันมาแบบนี้ หรือผมควรจะปล่อยมันไปดี ไม่เอา! ถ้าผมปล่อยมันไปแล้วผมจะเล่นกับใครล่ะ ของอย่างนี้ยิ่งหายากอยู่ด้วย ทนไม้ทนมือดีเหลือเกิน หึหึหึ.....

****************************
มาแล้ว มาอัพตอนเช้าเลย55555 ตามจริงจะอัพเมื่อคืนแล้วแต่ง่วงนอนมากเลยเปลี่ยนมาอัพตอนเช้าดีกว่า

ปล.ช่วงนี้ขออัพของไนท์กานก่อนเน้อ
ปล.ที่2 ไม่ได้ตรวจคำผิด พิมพ์พิมอย่าว่ากันน่ะ

ออฟไลน์ pim14

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 201
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
 :katai1:อิไนท์มันยังเลวไม่จบไม่สิ้น เพลียแทนน้องกานค่ะ หวังว่าบทเรียนราคาแพงจะรอไนท์อยู่ในไม่ช้า ภาวนาให้มันเจ็บจนแทบกระอักบ้าง ถึงคราวกานเอาคืนเมื่อไหร่ ศพแกไม่สวยแน่

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
ทำไมแม่งเลวอย่างนี้นะไนท์ ขอให้หลงรักกานต์แบบหัวปักหัวปรำแล้วกานต์ไม่สนใจ

ให้ช้ำใจตายไปเลย  ต้องให้กานต์เอาคืนให้หนัก คนแบบนี้ไม่โดนเองไม่รู้สึกหรอก

ทำอะไรไว้กับกานต์บ้างก็ขอให้โดนแบบนั้นบ้างจะได้รู้สึกว่ากานต์เคยรู้สึกอย่างไงเวลาโดน

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
:angry2: เลวววววว!!! อยากเห็นไนท์แดดิ้นเพราะว่ามีคนมาแย่งกานต์ไปสุดๆ เลยค่าา แต่ต้องเป็นคนที่เหนือกว่าทุกด้านนะคะ ไม่อย่างนั้นเราจะสะใจได้ไม่สุดจริงๆ :laugh:

ออฟไลน์ patchamai28

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 331
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
โอ๊ยยย เลวไปไหนอิไนท์
ถ้าวันไหนเกิดรักกานต์ขึ้นมาขอให้กานต์ทำให้มันคุ้มคลั่งทุรนทุรายให้มากกว่าที่กานต์เจอมาเถอะ :z6:
รีบมาต่อน้า

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
ไนท์เลวเกิน

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
เฮ้อออ. สงสารกานต์อะ. ไนท์เลวเกินคนไปแระ. ไม่รักก็ไปกานต์ไปเหอะ.

ออฟไลน์ brookzaa

  • Chill out
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1416
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-7
ไปตายซะ   :z6:


มาต่อไวๆนะคืนนี้่  :call:

ออฟไลน์ kawisara

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1583
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-7
อ่านแล้วเซ็ง คือ กานต์ หนูจะอ่อนแอไปใหน

แล้วเขาทำขนาดนี้ยังไปรักมันอีกหนูบ้าไปแล้ว

โง่ขนาดนี้ตายไปเลยลูกเอ๋ย อยู่ไป ก็ไร้ค่ายิ่งกว่าอะไรอีก

ป้าจะบอกให้ ถ้าหนูไม่ฆ่าตัวตายหนูก็ฆ่าไอ้ไนท์ให้ตายหนูจะได้อยู่สบาย

ส่วนไอ้ไนท์ ถ้าไม่กราบเท้าขอโทษ อย่าไปยกโทษให้มัน ไร้เหตุผลที่จะให้คนนิสัยอย่างนี้มีชีวิตอยู่บนโลก

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด