chapter 15 คบกันไหม
[talk : Din]
ตอนนี้พวกเรากำลังนั่งเล่นอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น ดูรายทีวีมาหลายช่องแหละยังไม่เจอช่องที่น่าดูเลย ผมนั่งกดรีโมทไปเรื่อยๆ ก่อนจะมาหยุดที่ช่องหนึ่ง
"พี่ดิน ด้ายอยากเล่นน้ำ" มันทักขึ้นมา ทำให้ผมหันไปมอง
"นี้ มึงกรุณาดูที่ขาตัวเองด้วย แผลขนาดนั้นยังอยากจะไปเล่นน้ำอีก" ผมว่ามันก็ทำสายตาดุ มันทำหน้าสลดนิดนึง
"ก็จะพามาทะเลทำไมล่ะ ถ้ามาแล้วไม่เล่น" มันเถียงครับ
"จะให้กูด่าไหม... รอให้หายก่อนแล้วค่อยเล่น ยังมีเวลาอีกเยอะเพราะกูอยู่หลายวัน" ผมทำเสียงเข้มก่อนจะจ้องมองมันเขม็ง
"ไม่เล่นก็ด่ะ!" มันทำเสียงงอนๆก่อนเดินเข้าห้อง
"อย่าให้กูเห็นว่ามึงออกไปตรงสระน่ะ!" ผมตะโกนให้มันได้ยิน ตรงห้องนอนของผมเป็นบานประตูกระจก สามารถเปิดออกไปได้ และตรงนั้นก็เป็นสระน้ำอยู่ติดกับตัวห้องนอนพอดี
ปัง! มันปิดประตูเสียงดังใส่ผม
"เดี๋ยวมึงจะโดนไม่ใช่น้อย เส้นด้าย!" ผมพึมพำออกมา
ร่างสูงที่ไม่รู้อะไร นั่งดูรายการเกี่ยวกับรถอยู่ โดยไม่ได้เอ่ะใจว่าร่างบางกำลังแอบย่องผ่านประตูกระจกใส เพื่อออกเล่นน้ำตรงสระ เส้นดายค่อยชำเรืองร่างสูงเป็นระยะๆ
"หึ เรื่องอะไรผมต้องฟังพี่" เส้นด้ายค่อยๆยกโซ่ที่พันอยู่รอบข้อเท้าขึ้นเพื่อไม่ให้เกิดเสียง โซ่เส้นนี้ยาวมากกว่าปกติ ถ้าเขาสามารถเดินไปห้องนั่งเล่นได้ แค่สระน้ำใกล้แค่นี้โซ่ก็หยุดเขาไม่ได้
"อ๊าา~" เส้นดายค่อยๆหย่อนตัวลงไปในน้ำ
"อึบ~" รู้สึกโซ่มันถ่วงๆขายังไงไม่รู้
"อ๊ะ! อืออออ" ร่างบางที่เล่นกำลังน้ำอยู่กำลัง โซ่ดันไปเกี่ยวกับราวบันไดขึ้นจากสระที่อยู่ใต้น้ำ ทำให้ไม่สามารถขึ้นไปได้
"พี่ดิน อุ๊บ..." ร่างบางจบลงไปในน้ำอีกครั้งก่อนจะฮึดแรงสุดท้ายขึ้นมา
"ชะ ช่วยด้วย" จะไม่ไหวแล้วน่ะ ร่างเล็กคิดในใจ
"ฮืออออ พี่ดิน!!"
ร่างบางค่อยๆจมดิ่งลงเรื่อยๆสู่ผืนน้ำ มือบางพยายามเอื่อมมือแต่ไม่ถึง ดวงตาเล็กค่อยๆปิดสนิท
ลมหายใจเริ่มขาดช่วงไปทีละน้อย
เสียงบางอย่างดังมาแต่ไกลทำให้ผมหันไปมอง ก่อนจะต้องตกใจเบิกตากว้าง เมื่อเห็นร่างเล็กกำลังจมลงไป
หัวใจผมตกลงไปถึงตาตุ่ม เชี้ยเอ้ย!!
"ด้าย!!" ผมรีบวิ่งจากห้องนั่งเล่นตรงไปยังสระ
ตูมม! ผมกระโดดลงไปแบบไม่ห่วงเรื่องเสื้อผ้าเลย ถ้ามันเป็นไรขึ้นมา ผมจะทำยังไง
ผมเอื้อมมือดึงร่างเล็กที่หมดสติ แต่ดึงแล้วไม่มาผมหันไปมองที่โซ่ที่เกี่ยวอยู่ ผมรีบไปดึงมันออกจากราว ก่อนที่ผมจะดึงร่างเล็กขึ้นสู่ผิวน้ำ แล้วพาไปนอนอยู่ข้างสระ
แปะๆๆ
ผมตบหน้ามันเบาๆ เพื่อเรียกสติ
"ด้าย! ฟื้นสิ ด้าย!" หน้ามันเริ่มซีด ปากซีด มือก็เย็นเพราะน้ำที่สระมันเย็น
ผมไม่รอช้ารีบประกบปากผายปอดทัมันนที ฟื้นสิด้าย! ผมปั้มหัวใจมันอยู่นานก็ยังไม่ฟื้น ผมจะทำยังไงดี เป็นความผิดผมเองแหละถ้าผมไม่เอาโซ่ไปล่ามมัน มันคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ประกบปากผายปอดอีกครั้ง แต่มันก็ไม่ฟื้น
"ด้าย ด้ายฟื้นสิ อย่าเป็นอะไรนะ กูขอโทษ" ผมยกมันขึ้นมากอด มึงฟื้นขึ้นเดี๋ยวเลยน่ะ หัวใจผมเหมือนจะหยุดเต้น มันไม่ยอมฟื้นสักที ผมจะไม่ให้อภัยตัวเองเลยถ้ามันตายจากผม ด้ายฟื้นขึ้นมาเถอะ...กูขอร้อง....
"แค่ก! แค่ก!ๆๆ" เสียงสำลักน้ำ ทำให้ผมต้องดึงเส้นด้ายออกจากตัว
"ด้าย! เป็นไรไหม" ผมเอามือลูบหน้าเพื่อเรียกสติ
"แค่ก แค่ก ฮืออออออ" มันไอออกมาเล็กน้อย ก่อนจะร้องไห้เสียงดัง ผมรวบตัวด้ายเข้ามากอด เอามือลูบผมไว้เป็นเชิงปลอบ
"ไม่เป็นไรแล้ว ไม่เป็นไร" ผมปลอบมันอย่างอ่อนโยน
"ฮือออ เมื่อกี้..เมื่อกี้ผมเกือบจะตายแล้ว ฮืออออออ" ความรู้สึกผมก็เหมือนจะตายตอนที่เห็นมันจมดิ่งลงสู่ก้นสระ
"เท้ายังเจ็บอยู่มึงก็ยังลงไปเล่น ไหนจะโซ่อีก ถ้าเกิดไรขึ้นมากูจะอยู่ยังไง" ผมพูดตัดพ้อมันน้อยๆ ผมบอกว่าห้ามลงก็ไม่ฟัง ดื้อตลอด ผมกอดมันแน่นขึ้น เอามือลูบหลังมันเบาๆ
"ฮือออ พี่ดิน ฮึก ฮืออออ" มันร้องออกมา ก่อนเอื้อมมือมากอดรอบคอผมไว้
"อย่าทำแบบนี้ พูดอะไรให้ฟังกันบ้าง เราโตแล้วนะเส้นด้าย" ผมตักเตือนมัน
"ฮึก..ฮือออ....ด้ายขอโทษ...ฮือออ" มันร้องไห้ตัวสั่นอยู่ในอ้อมกอดของผม สงสารเส้นด้าย มันคงกลัวมากกอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย
ผมค่อยๆก้มหน้าลงไปจูบมันเบาๆ ไม่ได้สอดแทรกอะไรเข้าไป ผมจูบมุมปากก่อนผละออกมา
"ขอโทษ ฮึก" เสียงสะอื้นแผ่วเบาข้างหู
"ไม่เป็นไรครับ" ผมนั่งลูบหัวปลอบมันอยู่นาน ได้ยินเสียงสะอื้นเบาลง
"อย่าทำแบบนี้รู้ไหม 'พี่'เป็นห่วง"
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ผมคิดได้ถึงความรู้สึกที่ผมมีต่อมัน หัวใจผมมันเหมือนจะตายลง เมื่อเห็นเด็กดื้อของผมจมลงน้ำ ผมคงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีมัน 'ผมคงจะรักมันเข้าแล้ว'
"คบกับพี่ไหมครับ" อะไรบ้างอย่างที่ทำให้ผมถามด้ายออกไป
"............." แต่ก็ได้ความเงียบกลับมา
"ด้ายครับ คบกับพี่ไหมครับ" อาการของคนบนตักนิ่งไป ทำให้ผมเริ่มใจไม่อยู่นิ่ง มือค่อยๆดันร่างเล็กออกจากอก แต่ก็ต้องหยุดมองกับความน่ารักของมันไม่ได้
"หื้มม? มันดันหลับซะนี้" พี่กำลังขอคบเราอยู่น่ะ! ดันมาหลับได้ไง กว่าจะพูดได้ไม่ใช่ง่ายๆเลยน่ะเว้ย ผมยิ้มกับกิริยาของเจ้าตัวเล็กที่เอาหน้าซุกกับอกเอาไว้
ผมอุ้มมันขึ้นพาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ผมไม่อยากอาบน้ำให้มันเพราะกลัวมันช็อค ก่อนยัดยาแก้ไข้ดักไว้ แล้วอุ้มมันกลับมานอนบนเตียงพร้อมห่มผ้าให้กันหนาว ตัวมันเย็นๆทำให้ผมเป็นห่วงมันเล็กน้อย ผมล้มตัวลงนอนข้างๆมัน แล้วดึงมันเข้ามากอดไว้ ร่างเล็กเอาหน้าซุกกับอกอย่างโหยหาความอบอุ่น ผมค่อยๆหลับตาลงเพื่อพักผ่อนสายตา
...
..
..
.
.
.
เช้าวันต่อมา....
ผมกะจะพักสายตาไหงนอนหลับยาวข้ามวันเลยว่ะ ตอนนี้ไอ้ตัวเล็กของผมมันยังไม่ยอมตื่นสักที ตอนหลับทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้น่ะ เดี๋ยวก็ลักหลับซะหรอก หึหึ
ไหนๆก็หลับแล้วขอถ่ายรูปหน่อยน่ะครับที่รัก ผมจับน้องมานอนหนุนอกผม ก่อนเอามือมาโอบเอวไว้แล้วถ่ายรูปเก็บไว้หลายๆรูป ถ้ามันเจอนี้คงร้องอ่ะ หึหึ
"ด้ายครับ" ผมเริ่มปลุกคนตัวเล็ก
"เส้นด้ายตื่นได้แล้วครับ"
"อืม" ร่างเล็กปัดมือขึ้นไปมา
"ด้าย จะตื้นหรือไม่ตื่น" ผมถามเขาอีกครั้ง
"อือออออออ" น้องเอาผ้าห่มคลุมหัวไว้ แต่ผมก็ดึงมันออกมา
"จุ๊บ จุ๊บ" ผมจุ๊บที่หัวกับแก้มของเขา
"อืออออ" หึหึ หูแดงหมดแล้วครับ 'ที่รัก'
"ด้ายครับ คบกันกับพี่ไหมครับ" ผมถามเขาอีกครั้ง จากที่ด้ายนอนคว่ำหน้ารีบเหงยหาขึ้นจากหมอนทันที
"ห่ะ!?!" ดูทำหน้าเขาสิ แปลว่าเมื่อคืนมันคงไม่ได้ยินจริงๆอ่ะดิ
"จุ๊บ คบกับพี่ไหมเส้นด้าย" จุ๊บปากที่หนึ่ง หมั่นเขี้ยวปากแดงๆ ยังทำหน้าเอ๋ออีกเอ้า เอาเข้าไป
"หึหึหึ" ด้ายเอาหน้าลงมาซุกอกผมทันที
"อืออ" ทำเสียงอู่อี๊กับอก
"ว่าไงครับ" ผมจับหน้าด้ายขึ้นมา แต่ไม่ยอมสบตาผม
"อือออออ" หึหึ อือหรือต้องแกล้งสักหน่อยแหละ
"อืออะไรตอบมาดิ จะไม่คบใช่ป่ะก็เงี้ย ยังไม่ทันคบก็โดนทิ้งซะแหละ"
"อือ ก็คบไงเล่า!! จะแกล้งทำไมล่ะ" พูดจบก็เอาผ้าห่มคลุมโปงแก้เขิน
"ขึ้นเสียงหรอ จุ๊บ หึขึ้นเสียงใช่ไหม จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ หึหึหึ" จุ๊บหัวมันจุ๊บทุกที่ จนมันเริ่มดิ้น ฮ่าๆๆ
"อืออ ฮ่าาาๆๆๆ พอแล้วๆๆ ฮ่าาๆๆๆ พอแล้วไม่ไหวแล้วน๊าาาา"
เล่นกันพอประมานก็ไล่มันไปอาบน้ำ
ช่วงที่รอด้ายอาบน้ำผมก็ส่งรูปเข้าไลน์กลุ่มหาพวกมัน
ติ่ง! ติ่ง! ติ่ง! ติ่ง!ๆๆๆ ไลน์เด้งรัวมา555555
Kwang : คืออะไรไอ้ดินนนนนน
Tamtai : เห้ยยๆๆ
Hyuan : ไอ้ดินนนนน
Man : เล่าเลยๆ
Nay : เจ๋งว่ะเพื่อน ชอบๆ
Fait : เห้ยๆ น้องกูไอ้นี้!
Kwang : เดี๋ยวกูตบเลยไอ้นาย
Spy : ใจเย็นดิกวาง เล่าเลยน่ะมึงไอ้ดิน
Boy : มึงเลวว่ะ น้องมันยังเด็กอยู่ไอ้เหี้ยนี้!
Din : กูยังไม่ได้ทำไรมันเลย ไอ้พวกนี้ อย่ามาด่ากู
Man : เล่าดิ~~~
Din : เล่าไรว่ะ หึหึ
Hyuan : อย่ากวนตีนขอร้องเล่ามา ทำไมน้องไปนอนกับมึงได้
Nay : เอาง่ายๆ ขอบทสรุปก่อน ได้กันยังว่ะ คึคึ
Kwang : ไอ้นายเดี๋ยวเจอกันหน้าม. กูจะตบปากฉีก
Spy : มึงนี้ก็หญิงถึกจริงๆ
Boy : เออๆยังไงๆ ให้ว่องเลย
Din : ยัง...อะไรของพวกมึงเนี้ย ไร้สาระ ฮู้ววว!
Fait : มึงไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย
Din : ก็ไม่มีไร แค่กูจูบมัน แล้วก็ขอคบเท่านั้นเอง
Kwang : อ๊ายยยยยย อีนี้แรงกูชอบบบบบ
Boy,Nay,Hyuan,Fait : น้องตอบอะไร!!
Din : พวกมึงนี้สามัคคีกันถามดีน่ะเรื่องอย่างเนี้ย
Kwang,Tamtai,Man,Hyuan,Boy,Nay,Fait,Spy : ตอบมา!!!
Din : ก็ไม่ไรตอนกูถามน้องมันร้องไห้จนหลับคาอกกู ก็เลยรอจนตอนเช้ามันพึ่งตอบตกลง
Kwang : กรี๊ดดดดด เด็กน้อยของพี่
Tamtai : อย่างงี้ต้องเหล้า ฉลองงง
"เอ่ออ พี่ดินฮะ" ผมเหงยหน้าจากโทรศัพท์ ขึ้นไปมองคนที่เรียกผมตอนนี้ยืนอยู่ข้างเตียง เฮือกเลือดกำเดาแทบพุง จะขาวไปไหนว่ะ
"ว่าไงครับ จุ๊บ" ตอบอย่างสงบสติอารมณ์ตัวเอง จุ๊บปากไปหนึ่งที
"เอ่อออ ไปหยิบครีมที่หน้าโทรทัศน์ให้ด้ายหน่อยซิฮ่ะ" มันก้มหน้าลง หูมันแดงๆ
"ครับ ด้ายรีบไปเช็ดตัวก่อนไปเดี๋ยวพี่เดินไปหยิบให้" ผมบอกด้ายก่อนจะมาบอกไอ้พวกชอบยุ่งในไลน์
Din : แค่นี้พอน่ะกูขี้เกียจเล่า กูไปดูน้องก่อน
Fait : แหม่ๆๆ รีบไปใหญ่เลยน่ะมึง
Hyuan : เอองั้นเจอที่ม.เเล้วกัน
Din : เออๆ
ผมรีบเดินออกจากห้องไป เปิดประตูไปหยิบครีมมาให้ด้าย แล้วรีบกลับเดินมาที่ห้องนอนทันที
"กว่าจะมา! ด้ายรอตังนานแหละแค่ให้ไปหยิบครีมแค่เนี้ย" ผมว่าผมไปหยิบของยังไม่ถึงสิบวิเลยน่ะ คบกันยังไม่ถึงชั่วโมงแม่งบ่น บ่นอ่อ บ่นใช่ไหม
"จุ๊บ!" ผมก้มลงไปจูบที่ปาก อารมณ์ทำไมขึ้นๆลงๆจังว่ะ
"ฮึ้ยยย ทำไมชอบจูบอยู่เรื่อยเลยอ่ะ" เออนั้นดิ พอคบกับด้ายแล้วชอบจูบมันอยู่เรื่อยเลย ก็จะไม่ให้อยากได้ไง ดูปากมันดิ แดงๆ อย่างงั้นหน้าจับมาฟัดซะ
"พอคบกันก็ขึ้นเสียงบ่อยน่ะเรา~" ฮ่าๆๆ
"ฮึ้ยยย" เดินปากยื่นๆ กระแทกเท้าส้นเข้าห้องแต่งตัว
"เดี๋ยวจะโดนสักวันเพราะปากยื่นๆ!! หมั่นไส้โว้ยย" ผมตะโกนบอก
"อะไรเล่า" มันยังจะตะโกนออกมาจากห้องแต่งตัวอีก หึหึหึ
ผมรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ดีแล้วที่ผมตัดสินใจที่จะพูดมันออกมา ดีกว่ากักเอาไว้ ตอนแรกผมก็ลุ้นกลัวว่าน้องมันจะไม่ตอบรับ แต่พอมันตกลงที่จะคบกับผม ผมนี้ดีใจจนเนื้อเต้นเลย ผมไม่เคยรู้สึกดีอะไรขนาดนี้ ผมสัญญาว่าจะดูแลมันอย่างดี ดูแลหัวใจดวงน้อยของมันเอาไว้เท่าที่ผมจะทำได้ และจะกุมมือมันไว้ไม่มีวันปล่อย 'พี่สัญญา'
****************************
เรื่อยๆ เอื่อยๆ ไม่มีไรมาก