ตอนที่15
หลังจากที่เจ้าตัวเล็กจอมเจ้าเล่ห์ ถูกเพื่อนตัวน้อยปลุกด้วยการจุฟที่ริมฝีปาก ทำอย่างกับตัวเองเป็นเจ้าหญิงในนิทาน ก็ตื่นขึ้นมาด้วยอารมณ์เบิกบาน ลุกขึ้นเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าแปลงฟันเองโดยไม่ต้องให้ผมช่วยเหลือเหมือนเคย ทำราวกับจะอวดใครบ้างคนที่ค่อยยืนอยู่ข้างๆทุกกิจกรรมที่เจ้าตัวทำได้เห็น
“น้องกันต์ ทานข้าวเช้ายังครับ”ผมหันไปถามเพราะเห็นว่ายังเช้ามากและคุณหมอเองก็ดูรีบร้อน น้องกันต์อาจจะยังไม่ได้กินข้าวเช้า
“ยังฮะ แต่กันต์มีนี่”น้องกันวิ่งไปที่กระเป๋าใบใหญ่ของตัวเองโดยมีน้องจีตามไปติดๆ แต่ดูเหมือนกระเป๋าจะหนักเกินไปน้องกันต์เลยถือมาไม่ไหว ผมเลยได้เห็นอะไรดีๆ
“น้องจีไหวหรอลูก”ผมแกล้งถาม เพราะเจ้าตัวพยายามจะช่วยเพื่อนตัวน้องยกอีกคนแต่ ก็ยกไม่ขึ้น
“ไหวฮะ”น้องจีว่าก่อนจะใช้สองมือยกขึ้นอุ้มอีกครั้งและดูจะสำเร็จก่อนจะเดินตรงมาที่ผม แต่ยังไม่ถึงครึ่งทางก็หมดแรงซะก่อน ดีที่คุณพ่อมาช่วยรับไว้ทัน
“พ่อ จียกเองได้”น้องจีร้องบอก
“หึหึ ถ้าเจ็บใจก็รีบโตซิ”พี่ทอสหันไปพูดกับลูกก่อนที่จะใช้มืออีกข้างขยี้ผมเจ้าตัวยุ่งที่ยืนกอดอกทำท่าไม่พอใจอยู่
“คุณอา เท่ห์มากกก”น้องกันต์ชื่นชม โดยไม่สนใจอีกคนที่พยายามโชว์ความเท่ห์เลยสักนิด จนเจ้าตัวเล็กหน้าบึ้งกว่าเดิม
“แล้วน้องจีล่ะ”ผมเลยช่วย
“จีก็เทห์ จีสูงกว่ากันต์”น้องกันต์ว่าพร้อมหันหน้าไปหาน้องจียิ้มจนตายี๋ พอมาลองสังเกตดีๆ น้องจีสูงกว่าน้องกันต์แล้ว ผมนี่แทบไม่รู้ตัวเลย
“คิคิ”เจ้าตัวน้อยยิ้มล่าอย่างพอใจก่อนที่ผมจะเปิดดูกระเป๋าเห็นกล่องข้าวใบโตที่ด้านในมี สปาเกสตี้ซอสมะเขือเทศอยู่เต็มกล่อง อย่างเลอะๆ คุณหมอคงจะรีบร้อนหน้าดู
“จีอยากกิน”น้องจีที่เห็นอาหารของน้องกันต์ก็ร้องขอบ้าง
“แต่นี่ของน้องกันต์”ผมว่าพร้อมรอดูปฏิกิริยา
“กันต์แบ่งให้กันต์กินไม่หมด”น้องกันต์ก็แสดงความน่ารักและแสนดีออกมาตามธรรมชาติเรียกรอยยิ้มทั้งจากผมและน้อยจีได้ไม่น้อยเลย
หลังจากนั้นผมก็นำสปาเกสตี้ใส่จานให้ทั้งน้องจีและน้องกันต์ และเจ้าตัวน้อยก็พากันไปกินที่พื้นหน้าทีวี พร้อมกับดูการ์ตูนไปด้วย
“นี่ยาอะไร”เพราะผมมัวแต่สนใจน้องจีกับน้องกันต์มากไปเลยไม่ได้สนใจข้าวของในกระเป๋ามากนัก จู่ๆพี่ทอสก็ชูถุงสีขาวที่มีขวดยาเล็ก3ขวดอยู่ในนั้น พอมาลองอ่านดูเป็นยาแก้แพ้ ยาลดไข และก็ยาแก้ไข อยู่
“น้องกันต์ไม่สบายแน่นเลย”ผมว่าพร้อมหันไปมองดูเด็กๆ ก็เห็นน้องกันต์กำลังพยายามป้อนสปาเกสตี้น้องจีอยู่
หลังอาหาร ไว้กินข้าวเสร็จค่อยกินแล้วกัน
“วันนี่ดูอารมณ์ดี”ผมเอ่ยขึ้น
“ทำไมหรอ”พี่ทอส ถามกลับอย่างสงสัย
“น้องจีไง ไม่อ้อนไม่อะไรเลย ทำอย่างกับเป็นหนุ่มอย่างนั้นแหละ”ผมว่าแซวลูกชายตัวน้อย
“หึหึหึ”คุณพ่อของเขาเองก็คงจะเห็นด้วย
“วันนี้อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม ไหนๆก็วันหยุด”ผมถามพี่ทอสที่ตอนนี้กำลังนั่งรื้อกระเป๋าน้องกันต์อีกคน
“อะไรก็ได้ แต่นานๆทีก็ อยากได้ของกินเล่น”เขาว่าแล้วมองผม ปากก็ยิ้มและเอาแต่จ้อง ผมเคยบอกไปแล้วใช่ไหมครับว่าพี่ทอสหล่อมาก และมันจะหล่อมากขึ้นไปอีกเท่าตัวเมื่อเขายิ้ม
“ทำไมต้องยิ้มขนาดนั้นด้วย” ดูถ้าจะไม่ใช่แค่น้องจีแล้วมั้งที่อารมณ์ดี”
“อารมณ์ดี เมียเอาใจเก่ง”เขาว่าด้วยน้ำเสียงเรียบๆตาแบบฉบับของเขา แต่ทำเอาผม ร้อนไปทั้งหน้า
“ไม่คุยด้วยแล้ว รีบกินซิ จะได้ไปเล่นกับลูกบ้าง”ผมเร่งเขาให้กลับมากินข้าว จะได้เลิกจ้องผมสักที
“เวลาเขินยิ่งน่ารัก”เพิ่งรู้นะครับว่าคนเย็นชาไร้หัวใจ ก็พูดอะไรเลียนๆได้ ชักอยากให้เขากลับไปเงียบๆเหมือนเดิมแล้วซิ
หลังจากที่ทั้งสองพ่อลูกกินข้าวเรียบร้อย ผมก็เลยจะเดินไปเพื่อป้อนยาน้องกันต์แต่ว่า
“น้องจีเดี๋ยวหกลูก”ผมว่าก่อนที่จะยื้อแขนออกห่างเมื่อเจ้าตัวเล็กเข้ามาแย่งมือแย่งไม้
“จีไม่ให้กิน”น้องเริ่มเสียงดังเพราะถูกขัดใจ
“แม่ไม่ให้หนูกินสักหน่อย น้องกันต์มาหาครูมา”ผมว่าน้องกันต์ที่นั่งมองผมกับน้องจีทะเลาะกันเดินเข้ามาหา
“อ้าม”ผมว่าน้องกันต์อ้าปากขึ้นเล็กน้อย
“อั้ม”ช้อนถูกส่งเข้าไปยังปากเล็ก แต่ผิดคน ดันไปอยู่ในปากของเด็กจอมซนที่เกลียดการกินยาสุดหัวใจแต่กลับเข้ามางับช้อนแทน
“จีกินแทนแล้ว”น้องจีหันไปบอกน้องกันต์
“กินแทนทำไมครับคนเป็นพ่อลงมานั่งกับพื้นกอดน้องจีที่ยืนอยู่ ถามขึ้น
“กันต์ก็ไม่ต้องกินไง ไม่อร่อยขม”น้องจีว่า
“โห ขนาดยอมกินของที่ไม่ชอบแทนเลย ไม่ธรรมดานะเนี่ย”ผมว่าแซวเพราะเริ่มรู้ว่าเจ้าตัวต้องการแสดงอะไร และเพื่อใคร
“หึหึหึ”คนเป็นพ่อถึงกับหัวเราะ ก่อนจะจบน้องจีอุ้มแล้ววางนอนบนพื้นจากนั้นก็ฟัดแก้มขาวๆไปมาอย่างหมั่นเขี้ยว
หลังจากนั้นผมก็แอบป้อนยาน้องกันต์สำเร็จก็ปล่อยให้เจ้าตัวน้อยทั้งสองคนวิ่งเล่นที่สวนรอบๆบ้าน วันนี้อากาศค่อนข้างดีแดดไม่แรงมากนัก เพราะกำลังจะเข้าสู่หน้าหนาว ลมเย็นๆพัดให้ยอดหญ้าปลิวไปมา นั่งมองดูแบบนี้ก็รู้สึกเหมือนได้ผ่อนคลายไปในตัว
ในหมู่บ้านที่พวกเราอยู่ไม่มีสวนสาธารณะ แต่บริเวณบ้านแต่ละหลังกลับมีสวนให้ได้นั่งใช้สอยมากพอสมควร วันนี้ของกินเล่นผมลองทำก๋วยเตี๋ยวลุยสวน ตามที่เจ้าของบ้านต้องการ พี่ทอสไม่ค่อยชอบทานของหวาน แต่ก็ไม่ถึงกับเกลียด ผมเลยทำอะไรทั้งน้องจีและน้องกันต์ทานได้ด้วย
หลังจากเล่นกันจนเหนื่อยทั้งน้องจีและน้องกันต์ก็หลับ ผมเอาเสื่อมากางตรงสนามหญ้ามีต้นไม้ต้นใหญ่ซึ่งผมไม่รู้ว่าคือต้นอะไรค่อยให้ร่มเงา น้องกันต์กับน้องจีนอนหลับดูสบายที่ได้ออกมาเจอลมเย็นๆข้างนอก
“ผ้าห่ม”คุณพ่อแสนดีของเขาก็เข้าไปเอาผ้าห่มและหมอนมาให้ แค่พื้นเดียวก็ห่อทั้งน้องจีและน้องกันต์ได้ทั้งตัว
“ง่วงนอนหรอ”ผมถามพี่ทอสเมื่อจู่ๆเขาก็เอนตัวลงนอนแล้วหนุนตักผม
“เปล่า”เขาตอบก่อนจะจับมือผมขึ้นมาแล้จูบซับเบาๆหลายครั้ง”มีความสุขไหม”เขาถาม
“มากๆเลยครับ”ผมตอบยิ้มๆ ก่อนจะใช้มืออีกข้างเล่นผมพี่ทอส
“ถ้าอยากได้อะไรบอกนะ จะหามาให้ทุกอย่าง”เขาพูดแต่ตาเลิกจ้องผมแล้วกลับจ้องมองไปที่น้องจีและน้องกันต์ที่หลับข้างๆแทน
“แค่นี้ก็เกินพอแล้วครับ”ผมบอกยิ้มๆ หันมองน้องจีกับน้องกันต์เป็นระยะ กลับมีมดขึ้นมากัด
“พี่ทอสคิดว่า คุณหมอกับน้องเกรวเป็นอะไรกัน”ผมถามขึ้นมาอย่างต้องการความคิดเห็น เพราะผมเห็นคุณหมอดูเอาใจใส่น้องเกรวมาก แต่ก็กลับชอบพูดจาเย็นชาใส่
“ชอบมั้ง”เขาตอบแบบไม่ค่อยสนใจ
“นั้นซิเนอะ”
“เรื่องงานเลี้ยงรุ่น พี่ตอบตกลงไปแล้วนะงานเริ่ม2ทุ่มที่ ห้องสโมสร”พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาผมก็เครียดเลย ถ้ามีใครถามผมจะตอบว่าไปในฐานะอะไร แล้วถ้าเจอเพื่อนพี่ทอสจะทำไง
“พี่แพรเป็นไงมั้งครับ”ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมถามถึงพี่รหัสของผมที่เคยเป็นแฟนกับพี่ทอส
“ไม่รู้”เขากลับตอบมาแบบไม่สนใจ ผมก็เลยไม่รู้จะยังไงต่อ
“4ปีที่ผ่านมา เคยไปรักใครไหม”แต่จู่ๆคนที่ไม่ค่อยจะสนใจในการสนทนาก็ถามผมขึ้นมา
“ทำไมครับ”ทำจู่ๆถึงถาม
“แค่อยากจะรู้ว่ามันเป็นใคร จะได้เก็บไว้ในแบล็คลิส”เขาว่าเสียงเย็น แต่ทำเอาผมอดขำไม่ได้เลย ทั้งๆที่โตขนาดนี้แล้วแท้ๆกลับ หึงอะไรไม่เข้าเรื่อง
“ไม่มีหรอก เลี้ยงน้องจีคนเดียวก็ไม่มีเวลานอนแล้ว รู้ไหมตอนเด็กๆน้อยจีเลี้ยงง่ายมาก แต่ป่วยบ่อย แทบจะเรียกได้ว่าสามวันดีสี่วันไข้เลย ช่วง6เดือนแรกก็เลยต้องนอนที่คลินิกคุณหมอซะส่วนใหญ่ แต่พอพ้น6เดือนน้องจีก็ไม่สบายน้องลง แต่ก็ยังมีบ้างเหมือนๆกับตอนนี้แหละ”ผมเล่าให้ฟัง
“แต่พอโตขึ้นมาน้องจีก็ดื้อนิดๆแต่ไม่เท่าตอนนี้หรอก น้องจีไม่ค่อยร้องไห้ เข้ากับคนได้ง่ายและก็ชอบไปเที่ยว ทุกครั้งที่มีวันพระแม่ผมก็จะพาไปที่วัด ใครๆเห็นก็คิดว่าเป็นน้องจีเด็กผู้หญิงมีแต่คนถามกันใหญ่ พอโตขึ้นมาก็ยังเหมือนอีก พี่รู้ไหมวันวาเลนไทที่ผ่านมาน้องจีได้การ์ด กับลูกอมเต็มกระเป๋าเลยนะ”ผมเล่า พอนึกย้อนไปก็อดขำไม่ได้ น้องจีน่ารัก ข้อนี้ผมคิดว่าใครๆก็เถียงไม่ได้ เด็กผู้หญิงในห้องก็ชอบเล่นด้วย เพราะน้องจีตัวเล็กมากจนเรียกได้ว่าเล็กกว่าเด็กผู้หญิงหลายๆคนอีกก็เลยมักจะถูกเรียกว่าน้องจีอยู่เสมอ ทั้งๆที่ก็อายุเท่าๆกับคนอื่น เห็นจะมีแต่น้องกันต์นี่แหละที่ไม่เคยเรียกน้องจีว่าน้องเลย
“ลำบากไหม”เขาถาม
“ไม่เลย ทุกครั้งที่เห็นหน้าน้องจี ผมก็รู้สึกขอบคุณทุกเรื่องจริงๆที่ทำให้วันนี้ผมมีลูก เมื่อก่อนยอมรับเลยว่าผมโกรธ
พี่ทอส มาก จนกระทั่งน้องจีคลอดออกมา ผมก็ตั้งใจว่าจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้น้องจีเติบโตขึ้นมาและมีความสุข ความโกรธแค้นต่างๆก็หายไปหมดเลย”
“ขนาดหายหมดนะเนี่ย”เขาว่าก่อนจะเหลือกตาขึ้นมามองผม
“เถอะน่าตอนนี้ก็ดีแล้วไง”
“ก้มหน้าลงมาหน่อย”พี่ทอสสั่ง ผมก้มลงไปจนปลายจมูกเราห่างกันไม่ถึงเซ็น ก่อนที่พี่ทอส จะผงกหัวขึ้นมาจูบผมเบาๆ และกระซิบติดปาก
“คืนนี้มาทำน้องให้น้องจีกันเถอะ”
tbc.
หึหึหึหึ
เตรียมตับรับศึก ตอนนี้เลยให้ผ่อนคลายไปก่อน
หัวข้อ: I'm pregnant เมื่อผมท้อง เเจ้งข่าว +ประกาศ !!!!! 18/05/15 p.68 (อ่าน 718449 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก