สนุกมาก

เพิ่งได้มีเวลามานั่งอ่านจริงๆ ก็วันนี้แหละ 555555 แปะไว้ตั้งนานแล่ะ อิๆๆ
คือประมาณว่า... มันอ่านได้ตลอดอ่ะ... อ่านมาได้เรื่อยๆ
แรกๆ ก็สงสารอิง นะ... ชีวิตช่างรันทด (ช่วงนี้ได้ใช้คำนี้บ่อย)
ส่วนเดฟนี่ก็... คือฉากที่เปิดตัวก็รู้นะว่ามันต้องพระเอกแน่ๆ อ่านไป ทำไมมันเลวจังวะ... นึกว่ามันจะจริงจังกับอิงซะอีก ตอนก่อนป่วยอ่ะนะ เลยเกลียดเดฟเลยอ่ะตั้ม
พออิงป่วย แล้วจำเดฟไม่ได้นะ... โค้ตรจะสะใจเลย 5555555
คงประมาณว่า ที่คิดจะทิ้งเขา... เขากลับจำตัวเองไม่ได้แล้ว หลุดลอยตลอดกาล มันคงจี๊ดใจสุดๆ มั้ง สมน้ำหน้าเดฟมากๆ
เฮ้อ....
แต่ก็ยินดีกับอิงนะ ที่จบแบบนี้
แน่นอนก็มันแฮปปี้นี่นา
ขอบคุณตั้ม... ที่แต่งเรื่องสนุกๆ น่าจดจำให้อ่านจ้า