*****************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************Intro.
[/b]
ผู้ชายหนึ่งคนจะอดทนได้นานแค่ไหน ? ☻
ห้องนี้เป็นห้องเช่าเล็กๆ
อืม.. จริงๆมันก็ไม่เล็กมาก
เอาเป็นว่าอยู่กันสองคนก็สบายดี
แต่ในที่นี้หมายถึงคนสองคนกับเฟอร์นิเจอร์น้อยชิ้นต่างหาก
.
"น้องจิน ตู้เสื้อผ้านี่อะไรครับแล้วโต๊ะกินข้าวนั่นอีก" พญาครุฑในสภาพหัวชี้ฟูนุ่งบอกเซอร์สีซีดๆเพียงตัวเดียวยืนพิงตัวกับกรอบประตูห้องน้ำมองคนรักที่อาศัยอยู่ร่วมกันมาได้สามเดือนกว่าๆแล้วผ่านกระจกบานใหญ่ในห้องน้ำ
"หนูได้ส่วนลดมา ก็เลยใช้สักหน่อย ทำไมล่ะ" อีกคนก็เอ่ยตอบโดยที่ยังไม่มองหน้า มือสาละวนอยู่กับการวางบรรดากระปุกครีมบำรุงผิวที่ซื้อมาใหม่ให้เป็นระเบียบ
"โธ่น้องจิน อีกนิดเดียวพี่ก็จะเดินออกจากห้องไม่ได้อยู่แล้วนะครับ แล้วอีกหน่อยก็คงต้องนอนกันบนโต๊ะกินข้าวนั่นแหละ" พญาครุฑขยี้หัวตัวเองแรงๆด้วยความหงุดหงิด ทั้งๆที่ตู้เสื้อผ้าใบเก่าก็ใหญ่จนเบียดเข้าไปในส่วนที่เป็นครัวตั้งครึ่งตู้ นี่เจ้าตัวยุ่งยังจะซื้อตู้เสื้อผ้าที่ขนาดไม่ต่างกันมาเพิ่มอีก! ที่สำคัญมันถูกวางอยู่ข้างๆโต๊ะคอมฝั่งเดียวกับประตูห้องซึ่งตอนนี้มันบังประตูห้องไปแล้วจนเกือบจะออกแทบไม่ได้ โอเค ที่บอกว่าออกไม่ได้ก็เป็นเพราะขนาดตัวเขาเองด้วยนั่นแหละ แต่มันใช่เรื่องไหมเล่าเจ้าตัวเล็กของพี่!!
"พี่บ้ารึเปล่า จะไปนอนทำไมบนโต๊ะกินข้าว เตียงนอนเราก็มี ฮู้ว ไม่คุยด้วยละคนพูดไม่รู้เรื่อง" คนตัวเล็กกว่าเดินเบียดไหล่ชายหนุ่มคนรักที่ยังบ่นไม่หยุดออกมา ทิ้งตัวนอนบนที่นอนยับๆแล้วคว้าเอาสมาร์ทโฟนขึ้นมาจิ้มเล่น
"เฮ้อ ลุกก่อนครับจิน วันนี้แดดดีพี่จะเอาผ้าปูที่นอนลงไปซัก" พญาครุฑจึงต้องจำใจหยุดบ่นในสิ่งที่คนรักไม่สนใจจะฟัง โอเค อาจจะรู้สึกเหนื่อยใจนิดหน่อยแต่ยังอยู่ในระดับที่พอรับได้
"ง่ะ.." ถึงจะทำท่าอิดออดขี้เกียจจะลุกแต่จินก็ยอมกลิ้งตัวลงจากเตียงนอนมานอนเลื้อยอยู่ที่พรมหน้าทีวีแทน
"น้องจินครับอยู่ว่างๆก็เอาผ้าปูที่นอนผืนใหม่ในตู้เสื้อผ้ามาปูให้พี่ทีนะ" พญาครุฑหยิบเสื้อยืดย้วยๆตัวเก่ามาใส่ทับร่างกายก่อนคว้าตะกร้าผ้าใบโตและกระเป๋าตังค์ออกจากห้องไป
.
จากยามสายล่วงเข้าสู่เวลาเที่ยง พญาครุฑซักเสื้อผ้าที่ตู้หยอดเหรียญข้างล่างเสร็จหมดในเวลาเที่ยงครึ่ง คงเป็นเพราะพักนี้แฟนตัวเล็กของเขาออกไปไหนมาไหนบ่อยเสื้อผ้าถึงได้เยอะจนต้องซักตั้งสองตู้
ชายหนุ่มแบกตะกร้าผ้าที่หนักอึ้งไปด้วยผ้าเปียกชื้นที่ยังมีกลิ่นหอมของผงซักฟอกขึ้นบันไดมาจนถึงห้องของตนเองที่ชั้นสอง ในใจก็คิดไว้แล้วว่าป่านนี้คนรักของตนคงทำอาหารเที่ยงร้อนๆไว้รอให้กลับมากิน
แต่พญาครุฑสุดหล่อคงลืมไป
อืม..
ใช่ ลืมจริงๆนั่นแหละ
สภาพห้องยังเหมือนเมื่อสองชั่วโมงที่แล้วอย่างไม่มีผิดเพี้ยน ที่นอนยังไม่ถูกปูผ้าจนเรียบตึงน่านอนแต่อย่างใด หมอนและหมอนข้างตกระเกะระกะอยู่ข้างเตียง คนตัวเล็กที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่หน้าทีวีก็ยังคงเล่นอยู่เหมือนเดิม แต่ที่เพิ่มมาอีกอย่างคือบรรดาขนมนมเนยที่กองกันอยู่รอบๆเจ้าตัว มีเศษขนมหกเกลื่อนบางที่ เดาได้เลยว่าอีกไม่เกินครึ่งชั่วโมงมดต้องแห่กันมาเป็นกองทัพแน่ๆ
"จินโทนิค! ถ้าไม่คิดจะช่วยกันก็อย่าเพิ่มงานให้พี่จะได้ไหมครับ ทำงานบริษัทห้าวันพี่ก็เหนื่อยมากแล้วนะ นี่วันหยุดแท้ๆพี่ยังต้องมาทำงานบ้านให้เราอีก"
"หนูก็บอกแล้วนะว่าให้จ้างแม่บ้าน" เสียงใสเถียงขึ้นทันที ก่อนจะลุกขึ้นด้วยใบหน้าบูดบึ้งแล้วเดินกระแทกส้นเท้าไปนั่งที่เก้าอี้ตรงโต๊ะคอมพิวเตอร์แทน
ไม่มีเลย ที่จะหันมาเก็บ
มันน่าโมโหจริงๆเด็กคนนี้
"ขนมล่ะทำไมไม่เก็บ"
"ก็เก็บให้หน่อยสิ หนูคุยกับเพื่อนอยู่"
"จิน! ลุกมาเก็บเดี๋ยวนี้" พญาครุฑยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่ทำอะไรๆให้คนรักเหมือนอย่างเคย บางทีนิสัยเสียๆของคนตัวเล็กมันก็มาจากเขาเองที่ตามใจไม่เข้าเรื่อง ทำให้จนอีกคนชิน จะโทษใครก็ไม่ได้แฮะ..
"ไม่ ไม่ ไม่"
"ถ้าพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้พี่จะให้กลับไปอยู่กับที่บ้านนะ"
"ทำไมต้องไล่หนู จะเอาใครมานอนใช่ไหมล่ะ!"
พญาครุฑกุมขมับด้วยความปวดหัวกับเรื่องนี้ เอาล่ะ ชักจะเถียงกันออกนอกเรื่องไปแล้ว เจตนาของเขาก็แค่อยากให้แฟนตัวเองขยับก้นทำงานบ้านบ้าง นี่เจ้าตัวดันมาคิดไปถึงว่าเขาคิดจะนอกใจพาใครมาเหยียบรังรัก
เอาวะ วันนี้ตามใจทำให้ไปก่อนก็แล้วกัน
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
วันนี้จินโทนิคเด็กดีที่หนึ่งของพี่ครุฑสุดหล่อลงทุนตื่นก่อนเวลาปกติตั้งสองชั่วโมงเพื่อโทรหาคนรักที่ป่านนี้คงนั่งทำงานหัวปั่นอยู่ที่ออฟฟิศเพื่อนัดให้ออกมาทานมื้อเที่ยงด้วยกันที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ๆกับบริษัทของพญาครุฑ
ก็แหม เมื่อคืนนัดกับเพื่อนซี้อย่างเมษาไปแล้วนี่นาว่าจะแวะไปอุดหนุนกระเป๋าแบรนด์ดังของเจ้าตัวให้ได้ แล้วเงินหมื่นห้าที่ต้องใช้ทั้งอาทิตย์ก็ดันหมดไปกับบรรดาผลิตภัณฑ์บำรุงผิวตั้งแต่วันจันทร์แล้วด้วยโดยที่ก็ถูกเมษาเจ้าเดิมคะยั้นคะยอให้ซื้อให้ได้ บรรยายสรรพคุณซะเลิศหรู คนหัวอ่อนอย่างจินโทนิคก็เลยยอมเชื่อง่ายๆควักเงินจ่ายจนตัวเบาโหวงกลับห้อง
วันนี้ก็เลยต้องแวะไปขอบัตรเครดิตจากพี่ครุฑคนดีที่หนึ่งของน้องจินซะก่อน ยอมอดทนโดนบ่นเรื่องการใช้จ่ายที่สุรุ่ยสุร่ายเกินไปแค่แปปเดียวเดี๋ยวคนรักขี้ใจอ่อนก็ยื่นบัตรเครดิตมาให้ใช้ตามอำเภอใจอยู่ดีนั่นแหละ
"นี่ พี่ครุฑวันนี้หนูขอยืมบัตรพี่ครุฑหน่อยนะ" มือก็ใช้ตะเกียบคีบนู่นคีบนี่ใส่จานให้อีกฝ่ายอย่างผิดวิสัย ปากก็เคี้ยวเนื้อกุ้งจนแก้มป่องไปข้างนึง แต่สมองน้อยๆอันชาญฉลาดก็ประมวลผลแล้วว่าช่วงเวลานี้แหละเหมาะแก่การเปิดปากขอบัตรเครดิตจากคนรักมากที่สุด
ว่าแล้วเชียวมาทำท่าทางออดอ้อนแบบนี้ต้องมีผลประโยชน์แอบแฝงตลอด พญาครุฑแอบถอนหายใจเบาๆกลัวเจ้าตัวยุ่งได้ยินแล้วจะเก็บมาเป็นเรื่องทะเลาะกันอีก
"เอาไปทั้งกระเป๋าเลยก็ได้ครับน้องจิน" พูดออกไปแบบประชดเมียสุดที่รักของตัวเองเต็มที่ แต่คนฟังกลับไม่รู้สึกระแคะระคายอะไรฉีกยิ้มหวานเอาอกเอาใจมาให้เป็นการใหญ่
..เดี๋ยวนะ ไอ้ยิ้มเนี่ยจะหวานไปไหน..
แล้วก็นะ.. ยิ้มให้พี่ก็พอไม่ต้องเผื่อแผ่โต๊ะข้างๆสิครับที่รัก!!
.
"พี่ครุฑหนูไปนะเมษามารอแล้ว สู้ๆ ตั้งใจทำงานครับ" เขย่งตัวฝังจมูกโด่งรั้นลงบนแก้มคนรักไปทีเป็นกำลังใจในการทำงานหาเงินมาเลี้ยงครอบครัว
"เดี๋ยว.. พี่เพิ่งเห็น.."
"เห็น? เห็นอะไร"
"ทำไมแต่งตัวแบบนี้ออกมาวะ!!!"
โอเค..หายใจเข้าลึกๆไว้พญาครุฑ อย่าได้ลงไม้ลงมือกันกลางห้างเชียวเป็นข่าวใหญ่โตแน่ๆ มือเลยฉุดกระชากลากแขนคนรักให้เดินตามมาที่ลานจอดรถแบบไร้ความปราณี ไม่ได้ห่วงเลยว่าผิวขาวๆจะมีรอยช้ำไหม อารมณ์โมโหได้เข้าครอบงำจิตใจเขาอย่างสมบูรณ์แบบ..
"ปล่อยได้แล้วพี่ครุฑ หนูเจ็บนะ!!!"
"พี่ถามว่าทำไมถึงแต่งตัวแบบนี้ออกมา" เสียงที่เคยทุ้มนุ่มอ่อนโยนถูกกดต่ำจนฟังดูดุดัน แผ่นหลังเล็กถูกต้อนให้จนมุม ทั้งเนื้อทั้งตัวแนบไปกับเสาต้นใหญ่ด้วยความตกใจ อยากจะหนีแล้วรอให้พี่ครุฑอารมณ์เย็นลงก่อนแล้วค่อยมาพูดกันใหม่ ก็ทำไม่ได้อีกเล่นกักตัวกันไว้ขนาดนี้ จิ๊
"กางเกงขาสั้นพี่ไม่ว่าแต่ฟิตขนาดนี้ใส่มาได้ยังไง เสื้อก็อีกพี่ไม่เคยเห็นมาก่อนนะตัวนี้ ของใคร? เมษาอีกล่ะสิใช่ไหม?" นั่งกินข้าวด้วยกันตั้งนานเขาดันไม่สังเกตุเห็น พอเจ้าตัวเดินหันหลังให้เท่านั้นแหละ! เห็นชัดเต็มๆสองตาทำเอาเลือดขึ้นหน้า โมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยงแบบนี้แหละ
"ไม่มีแล้วยังจะอยากโชว์อีกนะจินโทนิค!!!"
TBC.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
เรื่องสั้นครั้งแรก ฝากอ่านและติชมด้วยนะครับ ^__________^
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ☁ - - ผู้ชายหนึ่งคนจะอดทนได้นานแค่ไหน ? ☻ [ ตอนที่ 1 ] 22.10.57 (อ่าน 5913 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก