เราว่าถ้าจะเขียนเป็นเรื่องสั้น จุดที่เฉลยว่าเกิดอะไรขึ้นทำให้พฤติกรรมของเอเปลี่ยนไป
เป็นจุดหักมุมของเรื่องสั้นที่โอเคเลย
แต่หลังจากนั้นมันกุด จากความรู้สึกพีคที่รู้มันกลายเป็นความกลวงว่างเปล่า
ปฏิกิริยาหลังจากรู้ที่หนึ่งแสดงออกคือ "อ๋อ เหรอ"
เฮ่ย มันพิลึกมาก มันค้างๆคาๆ แบบจะให้คนอ่านรู้สึกไงต่อฟระ?
เอาใจช่วย? สมน้ำหน้า? มันไร้ที่ไป จะบอกว่าจบมันก็ไม่ใช่
ตอนพิเศษยิ่งพิลึกใหญ่ ใส่ตัวละครเพิ่มมา(หลาน) ซึ่งดึงเอาความสนใจไป
ตกลงเอนี่มันตัวประกอบ?
ยังไงล่ะ ตัวละครทั้งคู่ไม่ได้รับผลของเรื่องราวที่เกิดขึ้นเลย
เราไม่ได้หมายความว่า เอต้องได้รับการแก้แค้นคืน หรือหนึ่งต้องทำอะไร
แต่ตัวละครต้องมีพัฒนาการ อะไรที่แตกต่างจากเดิมเพราะเรื่องที่เกิดขึ้น
ขอติงไว้เท่านี้ค่ะ เราไม่ใช่นักอ่านที่มีทฤษฎีวิจารณ์อะไรอาจทำให้เจ้าของเรื่องไม่ค่อยเข้าใจ ต้องขอโทษไว้ล่วงหน้านะคะ
v
v
v
เห็นด้วยกับเม้นท์นะครับ คือมันไม่มีบทสรุปอะไรเลยแล้วมาตอนพิเศษแทนที่จะขยายความจากเรื่องหลัก
กลับมาเพิ่มในจุดอื่นทั้งๆที่มันยังไม่เคลียร์ แลัวยัยผู้หญิงที่วางยานี่คือนางไม่ได้รับกรรมเลย?
คือปูเรื่องมาดีนะครับแต่จบไม่สุดไม่เก็ท คือมันเหมือนจะสมบูรณ์แต่มาพังเพราะตอนจบกับตอนพิเศษนี่แหละ
เหมือนร้องเพลงไม่จบ คือร้องมาถึงท่อนพรีฮุคแล้วตัดจบ แทนที่จะร้องท่อนฮุคต่อที่มันพีคที่สุดของเพลง
เหมือนกำลังจะกระโดดบันจี้จั้มพ์แต่พอปีนขึ้นไปถึงยอดหอแล้วดันเดินกลับลงมาแทนที่จะโดดให้เสียวตื่นเต้น
นี่คืออารมณ์ความรู้สึกหลังอ่านจบน่ะครับ
ปล.ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คนแต่งสู้นะๆครับ เพราะภาษาสำนวนการเขียนเราถือว่าโอเคเลยทีเดียว
เพียงแค่ยังขาดจุดพีคและบทสรุปของเรื่องเท่านั้นเอง ค่อยๆปรับค่อยๆแต่งเดี๋ยวก็สมบูรณ์เองแหละครับ
ยังไงเราจะรออ่านเรื่องต่อๆไปนะครับ