ตอนที่ 7
กลับบ้านใหญ่ (ครึ่งแรก)
ณ บ้านอภิหชัยดินทร์
ยามสายของวันเสาร์ ปลายฝันและสองพี่น้องฝาแฝดได้เดินทางมาบ้านใหญ่ เมื่อประมุขของบ้านทั้งสองเรียกตัวกลับด่วน เพราะมีเรื่องที่ต้องคุยด้วย
บรรยากาศภายในบ้านก็ยังเหมือนกับวันแรกที่ร่างบางย่างกรายเข้ามาอาศัย ทุกอย่างดูสะอาด และสงบเหมือนเดิม ถ้าหากถามความสมัครใจของปลายฝันว่าร่างเล็กอยากจะอยู่ที่ไหนกันแน่
ปลายฝันก็คงไม่ลังเลที่จะตอบเลยว่าเป็นที่นี่...
“พ่อกับแม่มีเรื่องจะบอกพวกลูกน่ะ นี่ก็อยู่ด้วยกันมาอาทิตย์หนึ่งแล้ว สมควรที่จะจัดงานหมั้นและแถลงข่าวอย่างเป็นทางการได้แล้ว” อัญมณีเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าจริงจังไม่กับสามีที่นั่งข้างๆ ที่ขรึมจนทุกคนไม่กล้าคุย
“ครับ งานจะจัดวันไหน จะได้บอกให้พัฒน์เคลียร์ตารางงานให้” ปฐพีถามเสียงเรียบ
“ผมก็จะได้บอกธีร์เหมือนกัน”
ท่าทีกระตือรือร้นของลูกชายทั้งสองทำให้คุณหญิงถึงกับแอบยิ้มในใจ หันไปสบตากับสามีตัวเองยิ้มๆ
ท่าทางลูกสองคนคงจะหลงเสน่ห์หนูดรีมแล้วสินะ...
ต่างกับปลายฝันที่ได้ยินคำว่างานหมั้น หน้าก็ซีดลงอย่างเห็นได้ชัด เพราะหากมีงานหมั้น ก็เท่ากับว่า เป็นการผูกมัดปลายฝันกับผู้ชายร้ายกาจสองคนไว้ด้วยกัน
สิทธิที่จะกลั่นแกล้งปลายฝันก็มีมากขึ้น...
เมื่อไหร่จะจบปี 1 เนี่ย...อยากเป็นอิสระจะแย่อยู่แล้ว ถึงแม้ว่าจะไม่แต่งงาน ก็ใช่ว่าปลายฝันจะหลุดจาก อภิหชัยบดินทร์ได้ เพราะถ้าไม่ได้เป็นลูกสะใภ้ ก็ยังมีตำแหน่งลูกบุญธรรมรองรับอยู่แล้ว
ต้องเจอ 2 คนนี้อยู่ดี แต่คนละฐานะเท่านั้นเอง
ซึ่งเรื่องนี้ปฐพีกับอัคนีไม่รู้...
“แม่ไปหาฤกษ์มาแล้ว เป็นวันศุกร์จ้ะ” คุณหญิงตอบยิ้มๆ
“ส่ะ ศุกร์ไหนหรือฮะคุณแม่” ร่างบางถามสั่นๆ
หวังว่าไม่ใช่ศุกร์ที่จะถึงนี้ใช่มั้ย...
“วันศุกร์ที่จะถึงนี่แหละจ้ะ งานจัดที่โรงแรมธารา สาขา 3 งานเริ่ม 6 โมงเย็น แต่ลูกๆ ต้องมาต้อนรับแขกก่อนนะจ้ะ แต่งตัวมาเลย แต่หนูดรีมวันศุกร์ตอนเย็นแม่จะให้คนไปรับที่มหาลัย แม่เตรียมช่างแต่งหน้าไว้ให้ รับรองว่าวันนั้นหนูน่ารักสุดๆ ไปเลย”
ปลายฝันขอเป็นลม
“ไม่เร็วไปหรือฮะคุณแม่ ยังไงก็เป็นอีกสองสามเดือนหน้าก็ได้” ร่างบางพยายามเกลี้ยกล่อม ปฐพีและอัคนีมองหน้ากันยิ้มๆ
“ไม่หรอกจ้ะ ฤกษ์แม่ก็หาไว้แล้ว งานก็จัดการไปบางส่วนแล้ว แขกก็เชิญแล้ว ยกเลิกไม่ได้แล้วจ้า”
หมดอะไรจะค้าน ปลายฝันได้แต่นั่งร้องไห้ในใจ ก่อนจะส่งสายตาอาฆาตแค้นไปให้สองแฝดที่กระตุกยิ้มเยาะเย้ยส่งมาให้
ทั้งหมดอยู่ในสายตาของอิสระกับอัญมณี ซึ่งผู้สูงอายุทั้งสองรู้สึกมีความสุขมากที่ลูกๆ ของเขาเข้ากันกับปลายฝันได้ดี
แบบไม่ได้รู้เลยว่ากัดกันแทบจะทุกวัน...
“ยังไงพวกแกก็ไปหาเตรียมแหวนหมั้นให้กับหนูดรีมด้วย แต่ว่าหนูดรีมคงใส่แหวนสองวงพร้อมไม่ได้ล่ะสินะ แหวนคนหนึ่ง สร้อยอีกคนหนึ่งก็แล้วกัน” ผู้เป็นบิดาสั่งลูกชาย
“คุณพี่ก็บอกไปเลยสิคะ ว่าใครต้องหาแหวน ใครต้องหาสร้อย เดี๋ยวก็เถียงกันอีก”
อิสระพยักหน้ารับคำแนะนำของภรรยาน้อยๆ ก่อนจะหันมาพูดกับลูกชายทั้งสองคนของตน
“ตาดินแกหาแหวนก็แล้วกัน ส่วนตาเพลิงแกจัดการเรื่องสร้อย เอาที่ดีที่สุดสมกับลูกสะใภ้ของอภิหชัยบดินทร์”
“คุณ...”
ไม่ทันทีร่างบางจะเอ่ยค้านอะไร ปฐพีกับอัคนีก็รับคำของบิดาเสียงดังกลบเสียงของร่างบางไปหมด
“ครับ!!”
ยักคิ้วน้อยๆ ให้กับร่างบาง ปลายฝันจิกกางเกงตัวเองแรงๆ ด้วยความโมโห
เราก็ค้านอะไรไม่ได้ล่ะสิ
“เมื่อกี้หนูดรีมจะพูดอะไรหรือเปล่า” อิสระหันมาถามลูกสะใภ้
“ป่ะ เปล่าฮะ ดรีมไม่มีอะไร” ตอบแบบฝืนยิ้ม
“หนูดรีมไม่มีอะไรจะคัดค้านใช่ไหม แล้วการเรียนเป็นยังไงบ้างพ่อลืมถามไปเลย”
“ก็ดีฮะคุณพ่อ”
“มีเพื่อนบ้างหรือยัง”
“มีแล้วฮะ ดรีมมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งชื่อก้องภพฮะ ช่วยเหลือดรีมทุกอย่างเลย” ปลายฝันเล่ายิ้มๆ เมื่อนึกถึงเพื่อนสนิทของตนที่คอยช่วยเหลือตัวเอง
“ดีจังเลยนะจ้ะ ได้ยินอย่างนี้แม่ก็เบาใจ ที่หนูดรีมไปเรียนอย่างมีความสุขแบบนี้”
แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ดรีมไม่มีความสุขเลยฮะคุณแม่...ลูกชายของคุณแม่กวนดรีมทุกวันเลย
ปฐพีกับอัคนีที่ได้ฟังเรื่องราวของเพื่อนสนิทปลายฝันมาจากลูกน้องของตัวเองบ้างแล้ว ก็ได้คิดในใจไว้ว่า
‘ต้องหาเวลาไปทำความรู้จัก’
“วันนี้นอนที่นี่หรือเปล่า” อิสระถามลูกชายตัวเอง
ทั้งสองหันมองหน้ากัน ปรึกษากันทางสายตาว่าจะเอาอย่างไรดี
“ดรีมนอนที่นี่นะฮะคุณแม่ อยากอยู่ทำอาหารให้คุณพ่อ คุณแม่ทาน” ร่างบางตรงเข้าไปออดอ้อนคุณหญิงทันที ปฐพีและอัคนีเมื่อเห็นอย่างนั้นก็ตัดสินใจได้ง่ายขึ้น
“นอนครับ!” ตอบออกมาพร้อมกัน จนผู้เป็นบิดายิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
ไม่ต้องถามก็รู้ว่าปฐพีกับอัคนีได้ความเจ้าเล่ห์มาจากใคร
ก็ในเมื่อต้นแบบก็อยู่ตรงหน้า...
“คุณหญิงกับหนูดรีมนั่งคุยกันไปก่อน ผมจะพาลูกขึ้นไปคุยงานข้างบน” อิสระหันไปบอกภรรยา ซึ่งคุณหญิงก็พยักหน้ารับรู้
อิสระเดินนำลูกชายทั้งสองขึ้นไปยังบนห้องทำงานของตนทันที เพื่อสอบถามพูดคุยเกี่ยวกับธุรกิจที่ให้ลูกๆ ดูแล ซึ่งปฐพีและอัคนีต้องรายงานทุกเดือนให้บิดาทราบ
“อยู่กับพี่ๆ เขาเป็นไงบ้างจ้ะ”
“ก็ดีฮะ คุณดินซื้อชุดนักศึกษาให้ดรีม ส่วนคุณเพลิงก็ซื้อโทรศัพท์ให้” ร่างบางไม่รู้ตัวหรอกว่าตอนเล่าอยู่ฉีกยิ้มกว้างแค่ไหน
“พี่เขาก็น่ารักใช่ไหมจ้ะ”
ไม่น่ารักเลยสักนิด...
“ก็...ฮะ”
ปีศาจชัดๆ สองคนนั้นไม่เห็นน่ารักเลยสักนิด
“แม่ดีใจ ที่หนูอยู่กับพี่ๆ เขาได้ พี่ดินพี่เพลิงไม่ได้ล่วงเกินอะไรเราใช่ไหมจ้ะ” ถามด้วยความเป็นห่วง เพราะรู้นิสัยของลูกชายตัวเองดี
มีคนสวยอยู่ใกล้ๆ ไม่มีทางรอดพ้นเงื้อมือของลูกชายหล่อนได้หรอก ยิ่งปลายฝันหน้าหวานเหมือนผู้หญิงด้วยแล้ว ก็ยิ่งเป็นห่วง
“ไม่ฮะ” ตอบอ้อมแอ้ม พลางคิดถึงเหตุการณ์วันนั้นก็หน้าแดงซ่านอย่างควบคุมไม่ได้
ทั้งสองคนทำให้ปลายฝันหวั่นไหว ทั้งๆ ที่มันไม่ควรจะเกิดขึ้น
เรื่องของหัวใจ...ใครจะควบคุมได้ แม้แต่เราเอง...
“แบบนี้หนูดรีมคงจะตกลงแต่งงานกับลูกชายแม่ใช่ไหม” ถามต่ออย่างดีใจ
“เอ่อ...” แต่เป็นคำถามที่ปลายฝันอึดอัด
“แม่ถามเร็วไปสินะ ขอโทษนะจ้ะ”
“ไม่เป็นไรฮะคุณแม่”
“ไหนๆ มีโทรศัพท์แล้วไม่ยอมเอาเบอร์มาให้แม่เลยนะ ไม่คิดจะติดต่อแม่เลยหรือไงกัน” คุณหญิงเปลี่ยนเรื่อง ดุร่างบางแบบไม่จริงจังนัก
“ดรีมคิดว่าจะมาบอกวันนี้แหละฮะ อย่างอนน้า...” ปลายฝันง้อแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าสะพายของตัวเอง
“ตายแล้ว ตาเพลิงนี่ทุ่มไปเยอะเหมือนกันนะ”
ปลายฝันยิ้ม
“ให้มันได้แบบนี้สิลูกชาย เอานี่จ้ะ! แม่บันทึกเบอร์ไว้ให้หนูแล้ว โทรหาแม่ได้ทุกเมื่อนะ ส่วนแม่เองก็โทรไปที่เครื่องแม่แล้วล่ะ แม่จะโทรหาทุกวันเลยดีไหม” คุณหญิงพูด แล้วส่งโทรศัพท์คืนปลายฝันไปเมื่อบันทึกเบอร์โทรของตนลงไปที่เครื่องของปลายฝันแล้ว
“อย่าลืมโทรนะฮะ ดรีมคิดถึงคุณแม่ทุกวันเลย” คนตัวเล็กอ้อน
“อ้อนจังเลย แม่ก็คิดถึงหนูจ้ะ คิดถึงมากๆ เลย” หันไปกอดลูกสะใภ้คนโปรดอย่างเอ็นดู
ฉันเลือกคนไม่ผิดจริงๆ
ที่เหลือก็เป็นหน้าที่ของลูกๆ แล้วนะ ว่าจะมัดหนูดรีมได้หรือเปล่า...
50%
ยูกิมาลงตอนที่ 7 ครึ่งแรกให้แล้วนะคะ อาจจะช้าไปหน่อยก็ขอโทษจ้า กิจกรรมเยอะจริงๆ แต่ก็พยายามมาลงแล้ว ตอนนี้ มันค่อนข้างน่าเบื่อหน่อยนะ เพราะมีบทบาทของคุณพ่อคุณแม่ของพี่แฝดด้วย
อุ้ยต๊ายยย น้องดรีมจะหมั้นแล้วหรือจ้ะเนี่ย งานหมั้นจะวุ่นวายแค่ไหนน้า (แอบสปอย)
ขอชี้แจงคอมเม้นท์ที่สงสัยที่ว่านิยายเรื่องนี้แปลงมาจาก ชาย-หญิง หรือเปล่า ขอบอกว่าไม่ใช่เลยนะคะ แต่งใหม่ แต่งสดค่ะ ไม่ได้ดัดแปลงของใครด้วย แต่มันก็ทำให้นักอ่านรู้สึกแบบนี้ใช่ไหมคะ เพราะยูกิให้พระเอกเรียกนายเอกว่าเธอ ซึ่งคำว่าเธอ ตามหลักภาษาไทยสามารถเรียกได้ทั้งชายและหญิงนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามและอ่านเรื่องนี้ ทุกคำติเตียน คำชม ยูกิจะนำไปแก้ไขค่ะ พูดคุย ทวงนิยายกับยูกิได้ที่แฟนเพจ
https://www.facebook.com/sawachiyuki
คลิกด้านล่างเพื่ออ่านตอนต่อไป
ตอนที่ 7.2
หัวข้อ: Double Husband มีสามีทั้งที ได้ฟรีถึงสอง[3P] ฮันนีมูน 100% [4-07-59]P:123 (อ่าน 1082694 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก