ตอนที่ 6
อินทรีเพลิง
บริษัท PLEANG Real Estate บนชั้นสูงสุดของตึกมีร่างสูงของอัคนีซึ่งเป็นผู้บริหารธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของอภิหชัยบดินทร์อยู่ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“ให้ตายสิวะ! นี่ทำงานกันยังไง มันถึงได้พลาดกันแบบนี้!!” ร่างสูงอ่านเอกสารรายงานดำงานก็เหวี่ยงใส่ผู้จัดการแผนกงานจนลูกน้องหน้าซีดด้วยความกลัว
“ข่ะ ขอโทษครับคุณเพลิง” ก้มหัวขอโทษด้วยความรู้สึกสำนึกผิดจริงๆ ที่ตนเองทำงานผิดพลาด
“ผมยังจำเป็นต้องมีคุณอยู่ไหมคุณพงษ์ หรือว่าต้องให้ผมลงไปดำเนินงานเองทุกอย่าง!” ถามอย่างโมโห
“ข่ะ ขอโอกาสผมอีกครั้งนะครับคุณเพลิง” คนอายุมากกว่าเอ่ยขอร้องเสียงสั่น
“ผมถือว่าคุณทำงานให้กับพ่อผมมานาน แต่ไม่น่าเชื่อว่าคุณจะทำงานสะเพร่าแบบนี้!!!” ยังคงดุลูกน้องตนต่อไป
“คุณรู้ไหมกว่าเราจะได้ลูกค้ารายนี้มามันลำบากมากแค่ไหน แต่คุณกลับทำมันพลาดแม้ว่าจะเป็นจุดเดียวก็เถอะ แต่คุณก็รู้จักนิสัยผมดีไม่ใช่หรือ ถ้าหากว่าจะทำงานกับผม คุณจะต้องทำงานให้มันพลาดน้อยที่สุด คุณทราบไหมคุณพงษ์ว่าพลาดน้อยที่สุดของผมคืออะไร...” ถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น จนคนฟังอยู่ตัวสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
“ม่ะ...ไม่ทราบครับ” ตอบเสียงสั่นๆ
“งั้นผมจะบอกให้รู้ แล้วช่วยจำไว้หน่อยก็ดีนะครับ ว่าคำว่าพลาดน้อยที่สุดในความหมายของผมก็คือ...ห้ามมีคำติเตียนของลูกค้าเกิน 5 ข้อ!!! แต่คุณทำอะไรลงไป คุณทำให้งานนี้มีลูกค้าติงานของเรามาถึง 12 ข้อด้วยกัน!! ผมรู้ว่างานนี้มันใหญ่มาก แต่ที่ผมให้คุณทำ เพราะไว้ใจคุณ แต่คุณกลับทำผลลัพธ์ออกมาได้แย่มาก!!” ทุกคำพูดเสียงดังของอัคนี มันบาดลึกใจคนฟังจนแทบจะกลั้นน้ำตาแห่งความเสียใจไม่ไหว
นี่แหละคือนิสัยของอัคนี...ใครที่ทำงานพลาด ทุกคนจะต้องเจอกับคำว่ากล่าวแบบนี้กันทุกคน ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือคนอายุ
มากกว่าตนก็ตาม
พลาดก็คือพลาด ไม่อบรมสั่งสอน ก็จะพลาดกันอยู่แบบนี้
“จะร้องไห้ทำไมครับ ถ้าคุณพ่อผมทราบท่านคงไม่เสียใจมากกว่านี้หรือ ว่าบริษัทที่ท่านสร้างมันขึ้นมา และไม่เคยเสียเครดิตเลยสักครั้ง ต้องมาพังไม่เป็นท่าเพราะคุณ!!”
“ผ่ะ...ผมจะแก้ไขครับ ขอโทษจริงๆ นะครับคุณเพลิง”
“ผมให้โอกาสคุณเพราะเห็นว่าคุณเพิ่งจะพลาดครั้งแรก แต่ผมจะเตือนคุณเอาไว้อย่างหนึ่งก็คือ หากงานมันผิดพลาดอีกล่ะก็...ลง
จะโดนลดตำแหน่งนะครับ” บอกด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่ก็เป็นการข่มขู่ที่ดี
เพราะการบริหารงานแบบนี้ของอัคนีนี่แหละ ที่ทำให้พนักงานมีประสิทธิภาพมากขึ้นไปอีก ตั้งใจทำงานมากขึ้น และไม่กล้านอกลู่
นอกทางในการทำงาน
“ไปได้แล้ว!” ไล่เสียงดัง
“ข่ะ ขอตัวครับ” ก้มหัวแล้วรีบเก็บเอกสารออกไปจากห้องทันที
พนักงานในบริษัทรู้ดีว่าห้องของประธานไม่น่าเข้าสักเท่าไหร่ เพราะทุกคนที่โดนเรียกเข้าไป ไม่มีใครเคยได้รับคำชมแม้แต่คนเดียว มีแต่คำดุด่าว่ากล่าว ทำให้พนักงานกลัวการห้องของประธานแบบสุดๆ
ถ้าไม่เรียกไปด่า ก็เรียกไปไล่ออก...
“เฮ้อออ...วุ่นวายชะมัด” ร่างสูงพิงหลังกับพนักเก้าอี้แล้วถอนหายใจเสียงดัง
อัคนีหลับตาของตัวเองเพื่อพักผ่อน ใครจะไปคิดว่ามาทำงานได้แค่ไม่กี่นาที คนของเขาก็เข้ามารายงานการก่อสร้างห้างสรรพสินค้าใหญ่ของประเทศจะมีปัญหาแบบนี้
ลูกค้าคนสำคัญเสียเครดิตในบริษัท
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ขออนุญาตครับนาย” ธีรไนยเดินเข้ามาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ต่างจากสีหน้าของเจ้านายตนโดยสิ้นเชิง
“มีอะไร” ถามเสียงเครียด
“โหย นายครับก็แค่ลูกค้าติการทำงานมา 12 ข้อ ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่เชื่อใจในฝีมือการทำงานของบริษัทเราเสียหน่อย อย่าอารมณ์เสียแต่เช้าสิครับ”
ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะกล้าเข้าหาอัคนีตอนที่มีอารมณ์โมโหหรือหงุดหงิดอยู่ ก็คือพ่อ แม่ ปฐพี และลูกน้องคนสนิทอย่างธีรไนย อ้อ!! ยังมีอีกคนที่ไม่มีทีท่าว่าจะกลัวเขาเลยแม้แต่น้อย...
ปลายฝัน...
พอคิดถึงใบหน้าหวาน แต่วาจาคมกริบนั่นแล้วก็ยกยิ้มออกมา หายโมโหอย่างสิ้นเชิง จนคนรู้สึกก็แปลกใจกับความเปลี่ยนแปลงของอารมณ์ตัวเอง
เพียงแค่นึกถึงปลายฝัน...ก็สามารถทำให้อัคนีหายโมโหได้ โดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลย
“คิดถึงน้องดรีมอยู่หรือไงครับนาย” ถามอัคนีด้วยสีหน้ากวนๆ
“หุบปากไปเลยไอ้ธีร์ เดี๋ยวฉันก็ให้ไอ้ดินมันส่งไอ้พัฒน์มาหรอก” จบประโยค ธีรไนยก็มุ่ยหน้าลงทันที
“ทำไมต้องเอามันมาขู่ผมทุกทีเลย คิดว่าผมกลัวมันหรือไง” ถามกลับอย่างวางฟอร์ม
“ถ้าไม่กลัว เดี๋ยวฉันจะเรียกมันมา” อัคนีว่าพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แต่ก็โดนร่างโปร่งของลูกน้องมาแย่งออกไปจากมืออย่างไม่กลัวตาย
“ผมว่าเจ้านายรีบเซ็นอันนี้ให้ผมดีกว่านะครับ โทรศัพท์นี่เดี๋ยวจะรบกวนการทำงานเอา” ร่างสูงหัวเราะออกมาเมื่อลูกน้องไม่ได้เก่งจริงอย่างที่ปากพูด ตาก็อ่านเอกสารแบบผ่านๆ ก่อนจะเซ็นมันลงไป
“ไม่แน่จริงนี่หว่า” พึมพำเบาๆ
“เจ้านายว่าอะไรผมได้ยินนะ”
“ก็ไม่ได้ว่าอะไร เออ...เดี๋ยวตอนบ่ายๆ ไปเอาเอกสารที่ DINZ ด้วย พอดีว่าฝ่ายเอกสารส่งไปผิด”
“ก็ทำไมไม่ให้ฝ่ายเอกสารจัดการล่ะคร้าบเจ้านาย มีจุดประสงค์อะไรหรือเปล่าครับ” เอ่ยถามอย่างรู้ทัน และรู้ด้วยว่าอัคนีต้องการจะแกล้งกัน
เอกสารแค่นี้ ไม่จำเป็นต้องถึงประธานบริษัทหรอก...
“เปล่านี่! ฉันพอใจจะให้แกทำ ตอนบ่ายๆ ไปเอา เสร็จแล้วก็ไม่ต้องเข้าบริษัทแล้วก็ได้ กลับไปคอนโคได้เลย ฉันจะกลับเย็นๆ เดี๋ยวจะเรียกให้เอาเอกสารไปให้”
“แหมๆ เจ้านายกลับบ้านเร็วจังนะครับ มีใครรออยู่หรือเปล่าครับ” เอ่ยแซวอย่างรู้ทัน
ก็ดรีมน่ารักจะตาย...ไม่ใจอ่อนก็แปลกมนุษย์แล้ว...ธีรไนยคิดในใจ
“แกก็หยุดแซวสักที ไม่มีอะไรทั้งนั้น ฉันก็แค่อยากกลับไปพัก จะทำไม” อัคนีเริ่มหาเรื่องกลบเกลื่อนความรู้สึกตัวเอง
“เปล่าครับ แค่คิดว่าถ้าเจ้านายจะเอาเอกสารตอนเย็นจริงๆ ก็ให้คุณดินเอามาให้ก็สิ้นเรื่องแล้วคร้าบบบบ”
ลูกน้องดันคิดเป็นกว่าเจ้านายอีก...
“ไอ้ดินมันจะเข้าผับ คงจะกลับดึกๆ ป่านนั้นกำไรของฉันก็คงหายไปหมด เพราะรอมันนี่แหละ” อัคนีอ้างออกไป ใส่ความว่าปฐพีจะไปผับคืนนี้
แต่ดันมั่วถูกอีก...
“ครับๆ ที่จริงก็ให้ไอ้พัฒน์เอามาให้ก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นผมเลย เพราะมันก็ต้องไปส่งน้องดรีมที่ห้องอยู่แล้ว” เอ่ยลอยหน้าลอยตา
“ไอ้ธีร์ ถ้าแกไม่ทำฉันจะเปลี่ยนเลขาใหม่!!!”
“ครับๆ กลัวแล้วครับนาย แต่จะมีใครทนอารมณ์เจ้านายได้เท่าผมอีกล่ะครับ ไม่มีร้อกกก ครับๆ ไปเดี๋ยวนี้แหละ ไม่เห็นต้องทำหน้าดุเลย เดี๋ยวตอนบ่ายต้องไปเอาเอกสารสำคัญให้เจ้านายด้วย กลัวโดนไล่ออก” ว่าแล้วก็ออกไปเมื่อเห็นว่าอัคนีทำหน้าดุใส่ แต่ก็ไม่ได้จริงจังเท่าไหร่
อัคนีรู้ดีว่า ธีรไนยมันไม่ได้กลัวจริงๆ หรอก คนที่มันกลัวน่ะ มีแค่คนเดียวเท่านั้นแหละ...
“มีลูกน้องแบบมันก็ปวดหัว มีแบบคนอื่นๆ ก็ปวดกบาล เฮ้อออ...ทำงานต่อ” บ่นกับตัวเองเสร็จ ก็คว้าแฟ้มเอกสารต่างๆ ที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมาอ่าน
อัคนี อภิหชัยบดินทร์ เป็นหนุ่มเลือดร้อน หัวรุนแรง ไม่ยอมฟังใคร แต่ก็มีเหตุผลในการกระทำทุกอย่าง บริหารจัดการบริษัทอสังริมทรัพย์ต่อจากบิดาของตน โดยเพียงเข้ามาในปีแรกก็สร้างผลงาน โรงแรม 5 ดาวสไตล์ยุโรปผสมผสานกับความเป็นไทยได้อย่างลงตัวและอลังการซึ่งเป็นโรงแรมในเครือของตนจนเป็นที่ยอมรับของนักท่องเที่ยวเป็นอย่างดี ทั้งนี้ยังสร้างความเชื่อถือในก่อสร้างอสังหาริมทรัพย์ให้กับบริษัทอื่นๆ อีกด้วย ถือว่าเป็นนักธุรกิจหน้าใหม่ไฟแรงแห่งปีนั้นเลยทีเดียว
ความเจ้าชู้ที่มีก็ไม่แพ้คนเป็นพี่ แต่มีเยอะกว่า เปลี่ยนคู่ควงทุกสามวัน ไม่คิดผูกพันกับใคร ใช้ชีวิตอย่างอิสระ เนื้อหอมในหมู่สาวๆ เช่นกันกับปฐพี เพราะด้วยหน้าตาที่เหมือนกันของทั้งคู่ จึงไม่ยากเลยที่จะเป็นที่นิยม ได้รับรางวัลหนุ่มเนื้อหอมแบบแพ็คคู่กับปฐพีทุกปี
อัคนีชอบรถ ชอบแข่ง ชอบความเร็ว สะสมรถหรูที่ดังๆ ทุกรุ่นทั้งรถจริง และโมเดลรถของเล่น แต่ตนกลับไม่ได้บริหารงานในสิ่งที่ตัวเองชอบ เพราะความที่รักรถมาก จะทำให้ไม่มีสมาธิในการทำงาน วันๆ คงเอาแต่ขลุกอยู่รถเป็นแน่ แต่ความสามารถของอัคนีที่โดดเด่นก็คือการออกแบบสิ่งก่อสร้างมากกว่ารถที่ทางปฐพีจะโดดเด่นกว่า
หน้าตาดี มีเสน่ห์ ใจร้อน อารมณ์ร้าย ผู้หญิงที่เข้ามาอัคนีไม่เคยปฏิเสธ แต่ถ้าเมื่อผู้หญิงคนนั้นล้ำเส้นเมื่อไหร่ คิดว่าตัวเองพิเศษกว่าคนอื่นๆ หรือปอกลอกทรัพย์สินของตนมากๆ อัคนีจะไล่ออกจากชีวิตทันที ไม่ไว้หน้าใคร จะอายุมากกว่า หรือเป็นผู้หญิง เด็ก ถ้าทำผิด อัคนีก็ไม่สนความเป็นสุภาพบุรุษเหมือนกัน และด้วยนิสัยแบบนี้ ทำให้ร่างสูงได้รับฉายาว่า
อินทรีเพลิง...
50%
สวัสดีวันพุธค่ะ ยูกิมาลงให้วันนี้แทนวันพรุ่งนี้นะคะ ยูกิเข้าใจผิดคิดว่าพิธีเปิดวันนี้ แต่ไม่ใช่ มันเป็นพรุ่งนี้ ก็เลยกลับบ้านมาแต่งนิยายให้นักอ่านอ่านกัน เดี๋ยวจะรอกันนาน ตอนนี้อาจจะมีศัพท์แปลกๆ หน่อยนะคะ เอาไว้จะลงฉบับรีไรท์ให้อ่าน แต่ขอลงแบบนี้ไปก่อน
ยูกิขอบคุณทุกคำติ ทุกคำชมนะคะ แล้วจะนำไปปรับแก้ไขใหม่ ที่จริงแล้วเกรดวิชาภาษาไทยของยูกิแย่มาก แต่รักในงานเขียน ก็เลยพยายามมาจนถึงทุกวันนี้ (แนวบรรยายนี่มันยากไปจริงๆ) แต่จะพยายามไปให้ถึงที่สุดค่ะ
ติดตาม พูดคุย ทวงนิยายของยูกิได้ที่แฟนเพจเลยนะคะ
https://www.facebook.com/sawachiyuki
คลิกด้านล่างเพื่ออ่านตอนต่อไป
ตอนที่ 6.2
หัวข้อ: Double Husband มีสามีทั้งที ได้ฟรีถึงสอง[3P] ฮันนีมูน 100% [4-07-59]P:123 (อ่าน 1016740 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก