ตอนที่ 48“ ตื่นได้แล้ว " ผมกระซิบลงข้างหูของใครอีกคน ในเช้าวันใหม่ที่แม้อยากจะซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มให้นานกว่านั้นแต่ก็ต้องฝืนตัวขึ้นมา วันนี้เสือมีเรียนเช้าแล้วหน้าที่ของผมก็คือต้องปลุกมันให้ตื่น ในอ้อมกอดที่ตัวผมกำลังถูกกอดไว้ ผมยิ้มกับตัวเองก่อนจะพลิกตัวขึ้นหอมแก้มแล้วเอ่ยคำนั้นอีกครั้ง " พี่เสือตื่นได้แล้ว "
“ อื้ม " เสียงตอบรับออกจากปากของมัน แต่เสือก็แค่กอดผมให้แน่นขึ้นอีก ไม่ได้มีทีท่าว่าจะตื่น
“ ตื่นได้แล้ว "
“ เสียงมึงแม่ง.. น่ารำคาญ " ริมฝีปากของมันแนบลงบนริมฝีปากของผมหลังจากประโยคนั้น ก่อนจะลืมตาตื่นขึ้นมามอง " คราวนี้จะเงียบได้รึยัง "
“ ไม่เงียบ ตื่นได้แล้ว " ผมก้มลงจูบมันที่ปลายคางอีกคนก็ลูบผมด้านหลังของผม " วันนี้มึงมีเรียนเช้านะ "
“ รู้แล้วน่า "
“ แล้วทำไมยังไม่ตื่น เดี๋ยวก็ไปเข้าเรียนไม่ทันเพื่อน " มันไม่ตอบอะไร เอาแต่จ้องหน้าผม เราสบตากันแต่สุดท้ายคนพ่ายแพ้ก็ต้องเป็นผม ไม่ถนัดจ้องสายตาคมๆแบบนั้นเลยจริงๆ มันร้อนแรงเกินไป " มองอะไรเล่า "
“ มองแรด "
“ คนอะไรมีแรดเป็นเมีย " จูบปากมันอีกครั้ง ผมยิ้มให้มัน เสือเองก็ยิ้มตามมันยังคงมองตาผมแล้วจู่ๆใบหน้านั้นก็เลื่อนเข้ามาใกล้ เสือจูบที่หน้าผากของผมก่อนจะตามด้วยแก้มทั้งสองข้าง มันจ้องตาผม
“ เงียบไว้ละ "
“ พี่เสือ คนบ้า อ่อนโยนกับน้องอีกแล้วอะ " ผมยิ้มกว้างออกมาตอนที่ซุกแก้มแดงๆกับอกของมันไว้ หัวใจของผมเต้นแรงแต่หัวใจเสือก็เช่นกัน
“ แรด " เสือพูดแบบนั้นอีกครั้งก่อนจะพลิกตัวเองขึ้นมาค่อมทับผมไว้ มือหนาที่ค้ำไว้เหนือหัวของผม อีกมือที่ว่างมันลูบผมที่ปกหน้าผากเบาๆ ความอ่อนโยนที่ไม่ค่อยได้สัมผัส เสือยกยิ้มก่อนจะก้มลงใกล้หูผม " แรด "
“ ว่ากูอีกแล้วนะ " เสือยิ้มไม่ได้พูดอะไรต่อ ก่อนมือสองข้างจะยกขึ้นค้ำข้างตัวของผม ลำตัวหนาที่ยกขึ้นและลงเหมือนกำลังวิดพื้น " ทำอะไรอะ "
“ ออกกำลังกาย " มันตอบตอนที่ดันตัวเองขึ้นสูงช่วงที่ลดตัวลงมาริมฝีปากนั้นก็จูบลงบนปากผม แล้วก็ผละออกไปตอนที่ร่างนั้นยกตัวขึ้นไปอีก สลับกันไปมาแบบนั้นจนทำได้แต่กลั้นยิ้มเอาไว้นิ่งๆ เหลือบมองข้างตัวจากปากที่ถูกจูบก็เปลี่ยนเป็นแก้ม ใจของผมสั่นจนรู้สึกว่ามันแทบจะทะลุอกออกมา
" พี่เสือคนบ้า แกล้งน้อง " มือที่จับตรงอกทุบเบาๆสองสามครั้ง อีกคนก็หยุดนิ่งลง
" มึงสิบ้า "
" บ้ายังไง "
" บ้าผู้ชาย " เสือบอก
“ บ้าผู้ชายที่ไหน เค้าบ้าเสือคนเดียวเถอะ " ผมจูบแก้มมัน ก่อนจะจ้องหน้า เสือเองก็หอมแก้มผมกลับ " ทำตัวน่ารักแบบนี้ เดี๋ยวก็ยกให้ทั้งตัวทั้งหัวใจเลยนิ "
“ บ้าผู้ชายจริงๆด้วย "
“ ชิส์ แกล้งน้อง ถามจริงแกล้งกูแล้วมึงมีความสุขรึไง "
“ ก็ดีกว่านอนเฉยๆ " มันยกยิ้มก่อนมือข้างที่ค้ำอยู่ด้านบนจะลูบหัวผมเล่น
“ นี่อ่อยกูเหรอ "
“ อ่อยเหี้ยอะไร " เสือสบถ
“ ก็มาเล่นผมกู อ่อยกูเหรอ กูไม่ติดกับหรอกนะ บอกไว้ก่อน ถึงกูจะดูง่ายแต่กูก็ได้ยากนะ "
“ ไหนมาลองดูสิ " จมูกคมจูบลงบนต้นคอ ตอนที่มือหนากอดเอวผมไว้แน่น ความอุ่นของปากก็ไล้ลงต่ำจนถึงกลางอก ผมเกร็งตัวเองตอนที่ปากของเสืองับติ่งกลางหน้าอกไล่ต่ำลงไปเรื่อย มือมันเลื่อนไปดึงกางเกงของผมก่อนจะจูบลงบนหน้าท้อง " ไม่เห็นเหมือนอย่างที่พูดเลย "
“ กูเกลียดมึงจัง " เอื้อมมือไปกอดคอของมันไว้ ผมจูบลงบนแก้ม " ทำไมร่างกายของกูถึงต้องยอมเป็นของมึงตลอดเลยนะ "
" มันคงรู้ ว่าใครเป็นเจ้าของมัน " ขยับตัวเข้าไปใกล้มันมากขึ้น ขาของผมกอดเอวของเสือไว้
" งั้นแสดงความเป็นเจ้าของกับมันสักหน่อยมั้ย "
" ไหนบอกได้ยาก ดูท่าว่าจะดูง่ายแล้วก็ได้ง่ายด้วยนะ " หอมแก้มเบาๆ ผมหัวเราะ
" ง่ายกับเจ้าของ มันจะเป็นอะไรไปเล่า " ลูบมือเข้าไปในเสื้อ ผมลูบแผ่นหลังของมัน เสื้อกอดผมก่อนจะตั้งคางไว้บนไหล่ เหมือนกำลังโดนหมาตัวใหญ่ๆอ้อนอยู่เลยในความคิดของผม มันเอื้อมหยิบบุหรี่ตรงตู้ลิ้นชักหัวเตียงก่อนจะจะจุดสูบ ผมลูบหัวมัน น่าแปลกทั้งๆที่ไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ในห้องแอร์ แต่กลับรู้สึกว่า พอเป็นมันอะไรๆก็ดูเท่ห์ไปหมด
เสือเป่าควันผ่านหูผมหลบก่อนจะจูบลงบนหูมัน " พี่เสือห้ามแกล้งน้องนะ "
“ หึ " เคาะบุหรี่ลงกับจานรองข้างเตียง มันสูบบุหรี่อีกครั้งแต่ตอนที่จะพ่นควันออกมา ผมก็ก้มลงจูบมันอีก แต่เสือก็หลบ
“ ทำไม "
“ ไม่ชอบกลิ่นบุหรี่จากปากมึง "
“ แล้วพี่เสือคิดว่าน้องชอบเวลาที่พี่เสือทำรึไง " ทำท่าจะหยิบบุหรี่ออกจากมือมันแต่เสือหลบ
“ เดี๋ยวโดนขี้บุหรี่หล่นใส่ "
“ ไม่โดนหรอกน่า พี่เสือไม่กล้าให้มันโดนน้องหรอก " หัวใจของผมเต้นแรง ตอนที่กอดมันไว้ผมจูบลงบนไหล่ของเสือ ทำไมมันมีความสุขแบบนี้ ทั้งๆที่การกระทำของเราไม่มีอะไรเลย น่าแปลกที่ตัวเองกลายเป็นคนที่มีความสุขกับเรื่องแค่นี้ไปแล้ว
“ ลองดูมั้ย " มันดึงบุหรี่ออกจากปาก สายตาคมจ้องผมก่อนจะยื่นบุหรี่เข้ามาใกล้ ปลายบุหรี่ร้อนมีเถ้าสีแดงสด ผมนิ่ง
“ แน่จริงทำสักรอยสิ "
“ แน่ใจนะ "
“ อื้ม " พยักหน้าให้มัน เสือมองหน้าผม ก่อนจะไล่ลงต่ำ บุหรี่ที่มันถือเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ ก่อนจะถูกทิ้งลงข้างตัวอย่างรวดเร็วและเปลี่ยนเป็นจูบอุ่นๆตรงต้นคอแทน จูบเน้นๆลงบนคอความอุ่นและเย็นของลิ้ำให้มือที่วางนิ่งอยู่บนฟูกกำผ้าปูเตียงจนยับ เสือผละออกหลังจากทำให้รอยแดงนั้นชัดจนตัวมันเองพอใจ
สายตาที่มองผม มันยกยิ้มจนทำให้ผมยิ้มตาม เกิดความเงียบในตอนนั้น ผมก้มลงกอดมันไว้ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นมาจูบปากมัน จูบย้ำหลายๆครั้ง
ครืน ครืน ครืน เสียงโทรศัพท์สั่นหยุดความสุขของเราไปชั่วขณะ ผมหันมองขณะที่เสือหยิบมันขึ้นมาดู คิ้วเข้มๆขมวดเข้าหากัน ผมเหลือบมองหน้าจอของมัน แต่ก็ไม่เห็น เสียงโทรศัพท์เงียบลงเหลือเพียงแค่หน้าจอมือถือธรรมดา เสือกำลังตั้งใจพิมพ์อะไรสักอย่าง กลับกลายเป็นว่า สนใจหน้าจอโทรศัพท์มากกว่าผมเสียแล้ว
“ นี่เสือ " มุดเข้าไปตรงช่องแขนที่มันยกขึ้นพิมพ์โทรศัพท์
“ หื้ม "
“ สนใจกูสิ " จับคอเสื้อของมันไว้แน่น เสือก็ยังไม่สนใจ " นี่ "
“ กูคุยกับไอ้ธารอยู่ แปปนึง "
“ เสือ เล่นกับกูต่อเถอะนะ " ผมจูบปากมัน ตอนที่เงยหน้าขึ้นมาแต่ก็พบว่ามันไม่ได้ใส่ใจเลย " เสือ "
“ อะไรของมึง "
“ สวีทกับกูต่อสินะ " กำลังมีความสุขอยู่เลยแท้ๆ ไอ้โทรศัพท์บ้า สบถในใจแบบนั้น ผมก้มลงจูบมันอีกครั้ง คราวนี้ใช้ลิ้นร้อนๆแทรกเข้าไปในปากของมัน ใช้ลิ้นเกี่ยวลิ้นของอีกคนผมมอบจูบดูดดื่มให้มัน เสือค่อยๆวางมือถือลงมันตอบรับจูบของผม เสื้อถูกร่อนขึ้นเอวถูกลูบเบาๆ ตอนที่ผละออกจากกันผมซบลงตรงอกของมัน
“ ขี้อ่อยจังนะมึง "
“ ก็พี่เสือของน้องนี่น่า " กอดมันแน่นไว้แน่น นึกว่าจะไม่มีอะไรมาขัดได้แล้ว แต่ก็ผิดคาด
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูผมให้ดึงตัวเองขึ้นมานั่ง หันมองหน้าเสือที่มองหน้าผมเหมือนกัน ไม่เคยมีใครมาที่ห้องของเรา ยกเว้นป้าแม่บ้านที่ก็น่าจะไม่ใช่เวลานี้ที่มา
“ ใครมาอะ " ผมพูด เสือก็ขยับขาที่ผมกำลังทับเหมือนเรียก
“ ไปเปิดประตูสิ "
“ ไม่อยากไป อยากอยู่กับพี่เสือ " ล้มตัวลงกอดมัน เสือก็ยิ้ม
“ มึงเป็นลูกแมวรึไง "
“ เมี๊ยว " ผมร้อง อีกคนก็ยิ้มกว้าง ถอนหายใจออกมาจำใจลุกขึ้นมาตอนที่เสียงประตูดังแว่วมาอีกครั้ง " ขัดอารมณ์กูจริงๆเลย นานๆทีกูจะมีช่วงเวลาดีๆกับแฟนกูบ้าง ถ้ามันเป็นพวกเซอร์วิสของคอนโดนะ กูจะด่าให้กลับไปไม่ทันเลยคอยดู " ผมหันไปหามันที่กำลังยิ้ม " ยิ้มเหี้ยอะไร ไม่ต้องมายิ้มเลย "
“ ขี้บ่น " มันบอกก่อนจะดึงบุหรี่ขึ้นมาจุด ผมเดินไปที่ประตูหน้าห้อง ยังไม่ทันได้ดูตาแมว มือก็ดันไปเปิดประตูเสียก่อน ปากที่กำลังจะอ้าทักแต่ตาก็ดันเห็นเสียก่อน ทุกอย่างนิ่ง คนตรงหน้าเธอยิ้มให้ผม
“ สวัสดีค่ะ คือ พอดีพี่มาหาเสือ " ขอบตาแดงกล่ำของผู้หญิงใบหน้าสวยคนนั้นเอ่ยขึ้น ผมขมวดคิ้วก่อนจะเปิดประตูให้กว้างขึ้น
“ อยู่ข้างใน ครับ "
“ ขอบคุณนะคะ " เธอบอกก่อนจะเดินเข้ามา
“ นั่งตรงนี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวจะไปตามมาให้ " เดินเข้าไปในห้อง เสือที่สูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียงคนเดียวผมเดินออกไปหา ยืนอยู่ข้างๆมันพอถอนหายใจอีกคนก็หันมามอง
“ ทำหน้าเหมือนคนขี้ไม่ออก ใครมา "
“ พี่ปิ่นรุ่นพี่มีมหาลัยมึงมา นั่งอยู่ที่โซฟาหน้าทีวี ตาที่บวมซ้ำมาเลย มีสตอรี่แน่ๆ "
“ เหอะ " เสือยกยิ้มมันก้มลงมาจูบผม ก่อนจะบี้บุหรี่กับจานรอง ขาที่กำลังจะเดินออกไปของมัน ผมคว้ามือเอาไว้
“ ขอฟังด้วยคนได้มั้ย "
“ ไม่ไว้ใจ "
“ ก็แค่อยากจะฟังเฉยๆ " ผมบอก ไอ้เสือก็แค่ขยี้หัวแล้วเดินออกไป
“ ขี้เสือกอยู่แล้ว อยากฟังก็เดินมา "
เดินตามเสือออกไปที่ห้องนั่งเล่น ผมที่เดินตามออกไปชะงักตัวเองทันทีตอนที่อยู่ๆ คนที่นั่งนิ่งๆกลับลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งมากอดไอ้เสือไว้
“ เสือ " เธอเรียกชื่อมันก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ตอแหล แค่เห็นหน้าผู้ชายต่อมความเศร้าก็ระเบิดเลยนะ อีดอก
“ มีอะไร " ไอ้เสือดันตัวของเธอออก มันถอนหายใจเธอก็สะอึกสะอื้น โธ่..แม่คุณ
“ พี่ขอคุยกับเสือเป็นการส่วนตัวได้มั้ย " เธอหันมามองหน้าผมตอนที่พูดคำนั้น หน้านิ่งๆที่มองกลับไปผมเลิกคิ้วก่อนจะเดินไปยืนข้างเสือ
“ แต่ผมกับเสือไม่มีความลับต่อกันนะครับ " เลิกคิ้วมองคนตรงหน้าที่หันกลับไปมองเสือด้วยสีหน้าลำบากใจ " พูดมาเถ่อะ เรื่องแฟนของพี่ ผมเองก็รู้เรื่องนั้นแล้ว "
“ มีอะไรจะพูดก็พูดมา " เสือบอกก่อนจะเดินไปนั่งบนโซฟา รุ่นพี่ของมันนั่งลงตรงข้าม เธอก้มหน้าก่อนจะกำมือไว้แน่น ผมเดินเข้าไฟตรงส่วนของครัวที่ติดกับที่ที่ทั้งคู่นั่ง มองดูคนที่กำลังร้องไห้ และเสือที่กำลังขมวดคิ้วไว้แน่น " เป็นอะไร " มันถามก่อนจะดึงทิชชูตรงหน้าให้เธอ
“ เรื่องของเปอร์ พี่ไม่รู้ว่าพี่ควรเชื่อใจเค้ามั้ย แต่ว่า เมื่อวานมีคนเห็นเค้ากำลังสนใจเด็กผู้ชายคนนึงที่มหาลัยเพื่อนพี่ แล้วพอพี่ไปถามเค้าก็บอกว่าไม่มีอะไร แต่พอพี่ได้ยินเสือพูดแบบนั้น ตัวเองก็รู้สึกว่า ความเชื่อใจที่มีให้เปอร์มันไม่เหมือนกันเก่า พอเป็นแบบนั้นพี่ที่ไม่เคยเซ้าซี้ก็เริ่มระแวงจนถามเค้าเยอะไป แล้วกลับกลายเป็นว่า เราทะเลาะกันแรงมากเพราะความไม่เชื่อใจกัน "
“ เรื่องทั้งหมด มันเป็นเพราะผมรึไง " เธอส่ายหน้าตอนที่เสือถาม
“ พี่แค่อยากมาถามเสือให้แน่ใจ ว่าทำไมถึงคิดแบบนั้น "
“ แล้วทำไมต้องมาใส่ใจคำพูดของผมด้วย ไหนบอก ไว้ใจแฟนตัวเอง "
“ ก็เพราะว่าเป็นเสือไง " มันเงยหน้ามองคนที่นั่งอยู่ตรงหน้ามัน " เพราะถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญ คนอย่างเสือก็คงไม่คิดจะบอกพี่หรอก เสือไม่ใช่คนแบบนั้น เพราะงั้นเรื่องนี้มันสำคัญ แล้วเสือก็เห็นว่าเป็นพี่เสือต้องพูด เสือเป็นคนใส่ใจคนอื่นที่ไหนกัน ถ้าไม่ใช่คนสำคัญ "
คำพูดที่ทำให้ทุกอย่างเงียบไปผมกำมือแน่นกับคำพูดของเธอ น่าเจ็บใจที่สุด แม้ขนาดยืนฟังก็อยากจะอ้วกเอาคำพูดพวกนั้นออกมาให้หมด ผมมองหน้าเสือที่หันไปทางอื่น เวลาที่ได้ยินคำพูดตรงใจมันมักจะทำแบบนั้น น่าแปลกที่มันใส่ใจคนคนนั้น ก็อย่างที่พูด เสือไม่ใช่คนที่ใส่ใจใคร ถ้าไม่ใช่คนสำคัญ
“ ก็แค่พูดไปตามที่คิด "
“ เพื่อนพี่บอกว่า ผู้ชายคนนั้นสวยมากเลย คนที่เปอร์เข้าไปจีบ คำพูดของเปอร์คือ ถ้าเค้าคนนั้นสนใจ เปอร์ก็พร้อมจะเลิกกับพี่ " เรื่องราวคุ้นเคยที่ทำให้ผมถึงกับนิ่ง " แล้วผู้ชายคนนั้นก็เหมือนจะตอบรับ " แม้จะใส่ไข่มากไปหน่อยก็เถอะ
“ เพื่อนเล่าว่าแบบนั้นเหรอ "
“ อื้ม "
“ บวกเพิ่มรึเปล่า " เสือถาม
“ บวกเพิ่ม "
“ คนบางคนชอบเล่าเรื่องเพื่ออรรถรส ก็เลยชอบบวกเรื่องราวที่ไม่ได้เป็นจริงลงไป " เธอก้มหน้าก่อนจะถอนหายใจออกมา เสือจ้องหน้าเธอ
“ พี่ไม่รู้จะทำยังไง เสือ พี่ไม่รู้ว่าพี่ควรเดินไปทางไหน พี่ควรเชื่อเค้าเหมือนก่อนมั้ย หรือพี่ควรเชื่อเสือ พี่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง อึก พี่ไม่รู้เลย ทำไมมันทรมานแบบนี้ก็ไม่รู้ อึก ฮือๆ " เสียงร้องไห้ดังขึ้นเรื่อยๆ ในวินาทีต่อมาการกระทำที่ทำให้ผมนิ่งงันคงเป็น มือหนาที่ตั้งนิ่งๆ ยื่นมือออกไปลูบผมสวยของอีกฝ่ายเบาๆ สายตาที่ดูมีเยื้อใยพิเศษ ทำให้ผมต้องหันหลังกลับไม่มองภาพที่ที่นั่งอยู่ตรงนั้น
“ อย่าคิดมาก " อ่อนโยนจังน่ะ เวลาอยู่กับคนอื่นดูอ่อนโยนจัง ทำไมถึงเป็นคนที่อ่อนโยนได้ขนาดนั้น อ่อนโยนจนใจผมสั่น " ถ้าวิธีไหนที่ทำให้สบายใจก็คิดไปในแบบนั้นก็ได้ เรื่องบางเรื่องต้องใช้เวลาในการตัดสินใจ "
“ อื้ม "
“ เรื่องบางเรื่องก็อาจจะไม่เป็นอย่างที่คิด "
“ อื้ม " เธอพยักหน้าในจังหวะที่น้ำตาก็ไหลลงมา
“ ก็บอกว่าอย่าร้องไง ไม่ชอบให้ใครมาร้องไห้ต่อหน้า " ทิชชูอีกแผ่นถูกยื่นให้ เธอรับไปเช็ดก่อนจะถอนหายใจออกมา
“ ขอโทษทีนะ"
“ แล้วรู้ยัง ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร คนที่แฟนพี่ไปสนใจน่ะ "
“ ไม่รู้หรอก แต่เพื่อนบอกว่า เป็นผู้ชายที่หน้าตาสวย เป็นคนดังในมหาลัยน่ะ อีกอย่างเป็นคนประเภทยังไงก็ได้ด้วย พวกเกย์ง่ายๆ "
“ ถ้าพวกนั้น อาจจะคืนเดียวจบก็ได้ มันง่ายๆก็อยู่แล้ว ไม่ต้องไปคิดมากหรอก อาจจะไม่มีอะไร "
“ แต่มันทำให้พี่คิดถึง " เธอกัดปาก ตอนที่หันมามองผม ที่กำลังมองพวกเขาอยู่ เสือก็ขมวดคิ้วสงสัย แต่เธอก็ตัดสินใจส่ายหน้าในที่สุด " รบกวนมากเกินไปล่ะ ขอตัวกลับก่อนดีกว่า "
เธอทิ้งความสงสัยไว้ให้เสือ ขาที่ลุกขึ้นหันมายิ้มให้ผมก่อนจะก้มหน้าเหมือนขอโทษที่รบกวนเวลา ผมทำหน้านิ่งๆเสือก็ส่งเสียงกระแอมมาให้ คงอยากให้ผมทักทายเธอเสียหน่อย แต่ในความรู้สึกก็ไม่สามารถทำได้ง่ายขนาดนั้น ผมเลือกที่จะนิ่ง เธอก็หันไปบอกเสือ
“ อย่างที่พูดกันในคณะเลยนะ แฟนเสือสวยจริงๆ เป็นผู้ชายที่สวยมากเลยล่ะ "
“ ครับ " มันตอบรับ เธอก็หันมามองผมอีกครั้ง
“ มารบกวนเสือนานไปหน่อย ขอโทษด้วยนะคะ " รอยยิ้มที่ส่องมาให้ ผมก็ยังนิ่งก่อนจะหันหลังไปทำอะไรอย่างอื่นโดยไม่สนใจ คนเสียหน้าหันไปยิ้มให้เสือแทน " พี่ไปก่อนนะเสือ ไว้คุยกัน "
“ ครับ " มันตอบรับ เธอก็เดินออกจากห้องไป เสือล็อคประตูก่อนจะเดินมาหาผม " นิสัยไม่ดี "
“ ก็นะ " ผมหันไปบอก ก่อนจะหาอะไรอย่างอื่นทำปกติ
“ เป็นเหี้ยอะไร " ผมไม่ตอบอีกคน เสือก็เดินเข้ามาใกล้ มันคว้าแขนผมให้หันไปเผชิญหน้ากับมัน " ไม่พอใจอะไร เสือกอยากฟังเองไม่ใช่รึไง จะมาไม่พอใจอะไรกู "
" นั่นสินะ " ผมหันไปมองมัน เสือนิ่งผมก็ยิ้ม " กูเสือกอยากจะฟังเองทำไมวะ "
“ ปิง "
“ มึงก็น่าจะเตือนสักหน่อย ว่าจะมีฉากหวานๆแบบนั้น กูจะได้ออกไปจากห้องตั้งแต่ทีแรก "
“ พูดอะไรของมึง " มันดึงผมให้เผชิญหน้า ทำไมอยู่ๆหัวใจมันก็เจ็บขึ้นมาขนาดนั้นวะ เพราะเสืออ่อนโยนอย่างที่ผมไม่เคยสัมผัส เพราะคิดว่าตลอดมาคนที่รับทุกอย่างที่เสือไม่เคยทำให้ใครคือผม เพราะคิดว่าตัวเองคือที่สุด หรือเพราะไม่ไว้ใจในความสัมพันนั่นที่เห็น แต่ก็ไม่กล้าถาม " มีสติหน่อย "
“ กูไม่มีสติตรงไหนวะ บางทีมึงอาจจะไม่รู้ว่า ตอนนี้กูมีสติที่สุดแล้วด้วยซ้ำไป "
“ ปิง คุยกับกูให้รู้เรื่อง " มันดึงผมไว้ ผมหันไปชักสีหน้าใส่ มันก็ยังนิ่ง " เป็นเหี้ยอะไร "
“ เป็นเหี้ยอะไร มึงถามได้ไงว่าเป็นเหี้ยอะไร นี่มึงไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งโง่ " ผมถาม เสือก็ถอนหายใจ " ใช่ เสือ กูเสือกอยากจะฟังเรื่องราวของมึงกับเค้าเอง แต่กูไม่คิดนี่หว่า ว่ามึงจะทำดีกับคนอื่นยกเว้นกูด้วย กูไม่ได้ต้องการเห็นภาพแบบนั้นนี่หว่า กูผิดรึไง ที่คิดว่ามันจะไม่เกิดขึ้นกับใครยกเว้นตัวเอง คือเหี้ยอะไรวะ มึงปลอบเค้า ลูบหัวเค้า มึงอ่อนโยนกับเค้ามากกว่าตอนที่กูร้องไห้อีก ตอนที่กูเศร้ามึงเอาแต่บังคับ แล้วนั่นเหี้ยอะไร เมียมึงยืนอยู่ตรงนี้เว้ย ไม่ใช่อีดอกนั่น แล้วมึงว่ากูควรรู้สึกยังไง หึงสิ อีเชี้ย มึงเป็นกูเป็นอะไร แม่ชีเหรอ ถึงจะไม่ต้องรู้สึกนะ " ผมยิ้มให้มัน แต่อยู่ๆน้ำตาก็ไหลตามออกมาด้วย " ไม่ใช่แค่หึงอย่างเดียวหรอก อิจฉาด้วยซ้ำไป ทั้งๆที่แฟนกู แต่กูกลับอิจฉาคนอื่น เหี้ยมั้ยละ "
เสือถอนหายใจออกมาตอนที่ผมพูดออกไปแบบนั้น แสงแขนของมันแทนคำพูดทั้งหมด เสือดึงผมเข้าไปกอด ไม่ได้พูดอะไรแค่กอดไว้อย่างงั้น
“ แค่พี่ที่มหาลัยจริงๆเหรอวะ แล้วทำไมต้องเป็นมึงวะ มึงเป็นพวกญาติดีกับชาวบ้านเหรอ ถึงเชื้อเชิญให้คนมารับคำปรึกษา ปกติต้องด่าแล้วไล่มันไปไม่ใช่รึไง แล้วทำไมต้องทำท่าอ่อนโยนแบบนั้นด้วยวะ ไหนบอกว่าไม่ชอบคนร้องไห้ไง แล้วทำไมมึงถึงไม่ไล่เค้าไป เค้าสำคัญเหรอ เค้าสำคัญเหรอวะ แล้วเค้าสำคัญกว่ากูมั้ย "
“ ถามเหี้ยอะไรปัญญาอ่อนแบบนั้น "
“ แค่ตอบมาสั้นๆ มึงจะตายมั้ย "
“ ถ้ามึงไม่สำคัญ แล้วกูจะกอดมึงไว้ทำเหี้ยอะไรวะ " มันกอดผมแน่นขึ้น แต่นั่นก็ทำให้เกิดคำถามที่อยากจะรู้
“ แล้วกับเค้า ทำไมมึงถึงต้องเป็นห่วงขนาดนั้น มันมีอะไรที่กูไม่รู้รึเปล่า " เงยหน้าขึ้นมองมัน เสือเงียบ แม้จะไม่มีคำตอบแต่ก็เหมือนจะรู้ได้ดี " เงียบนี่หมายความไงวะ "
“ ไม่รู้จะพูดอะไร "
“ พูดออกมาสิวะ ก่อนที่กูจะคิดไปไกลกว่านี้ มึงอย่าให้กูคิดไปเอง กูเจ็บ " เพราะมนุษย์ไม่เคยคิดอะไรไปก่อนในแง่ดีอยู่แล้ว แบบนั้นถึงแม้จะเจ็บที่ได้ฟังแต่ก็คงดีกว่าคิดไปเอง " เสือ ตอบกูมาสิวะ " ผมเขย่ามันก็มองหน้า มือหนายื่นมาลูบผมก่อนจะจูบหน้าผาก " ไม่เอาแบบนี้ พูดออกมาดิวะ อธิบายกูก่อน "
“ ร้องทำเหี้ยอะไร " มันเช็ดน้ำตาให้ ผมยอมรับว่ากลัว ในใจตอนนี้ ก็คิดไปอย่างเดียว เสือมีใจให้เค้า ให้ผู้หญิงคนนั้น
“ ก็มึงไม่พูดนี่ ไอ้เชี้ย "
“ กูแค่สงสารเค้า เค้าเป็นรุ่นพี่ที่ดีกับกูมาก " มันพูดเสียงเรียบๆ " สมัยเข้าปีหนึ่งกูก็เป็นแบบนี้ ไม่เข้ากิจกรรม โดนรุ่นพี่หมายหัว เพื่อนไม่ค่อยมี พี่ปิ่นเข้ามาเคลียร์ทุกอย่างให้กู ทำให้ทุกอย่างดีขึ้น กูเลยสงสารที่มาเจอคนแบบนั้น ก็เท่านั้น "
“ แค่นั้นเหรอ "
“ ไม่เชื่อก็เรื่องมึงสิ "
“ มึงดูใส่ใจอะ มึงลูบหัวตอนที่เค้าร้องไห้ ทั้งๆที่พอเป็นกู มึงเอาแต่ด่า "
“ มึงจะให้กูตบหัวเค้าแล้วไล่ไปรึไง กูมีการศึกษานะ "
“ เหรอ แล้วทำไมทีกูมึงทำ ไอ้คนมีการศึกษา "
“ แล้วมันใช่เมียกูมั้ยละ ถึงต้องมาเจอรู้จักกูทุกด้านนะ "
“ แล้ว "
“ มึงเลิกถามมากได้มั้ยวะ มึงเป็นเชี้ยอะไร ถ้ากูไม่รักกูทิ้งไปนานแล้ว ไม่ยืนกอดมึงแบบนี้หรอก " มันกอดผมไว้แน่น กอดแบบรัดตัวผมเอาไว้ รู้สึกไม่มีอากาศหายใจแต่ก็ดิ้นหนีไปไหนไม่ได้ " อย่าคิดเหี้ยอะไรแบบนั้น อดีตก็คืออดีตไม่มีเหี้ยอะไรหรอก ปัจจุบันที่กูมีมันดีอยู่แล้ว "
“ งั้นขอถามอะไรเป็นอย่างสุดท้าย "
“ เชี้ยอะไรอีก "
“ ตอนนั้นที่เค้าเข้ามาดูแลมึง มึงคงรู้สึกว่า เค้าดีมากเลยใช่มั้ย มึงตกหลุมรักเค้ามั้ย ตอนนั้นน่ะ "
“ เอาความจริงหรือโกหก "
“ ความจริงสิสัด " ผมบอก อ้อมกอดนั้นรัดแน่นขึ้น หัวใจของผมเต้นแรง แน่นอนว่า นี่คงไม่ใช่เรื่องที่ผมอยากได้ยินแน่ๆ
“ ใช่ กูชอบเค้า "
“ มันก็ต้องแน่นอนอยู่แล้ว ในเวลานั้นใครๆก็ต้องตกหลุมรักคนที่ยื่นมือมาช่วยเราทั้งนั้น " พูดเหมือนเข้าใจแต่ในใจลึกๆก็ไม่ได้คิดแบบนั้น ผมกอดเสือตอบ หัวใจชาไปหมดอย่างไม่เคยเป็น คล้ายกับโดนต่อยอย่างแรง เกลียดที่สุดคงเป็นความรู้สึกที่ตกเป็นรอง ความรู้สึกที่ไม่อยากจะสูญเสียคนรักไป ความรู้สึกที่อาจจะทำให้ผมร้ายเพื่อรักษาบางอย่างเอาไว้ ความรู้สึกที่ทำให้รู้สึกตัวเองไม่เหมือนเดิม
“ อยากรู้เองนะ "
“ อื้ม " ผมพยักหน้า " แต่นั่นมันก็อดีตของมึง เพราะปัจจุบันมึงมีกูเป็นเจ้าของอยู่แล้ว "
พูดให้เหมือนดูเก่งแบบทุกครั้ง แต่ในใจทำไมไม่แกร่งอย่างที่พูดออกไปเลย
..........................................................
มีคนมาถามหนมว่า ทำไมดราม่าดูยืดจัง มันไม่ยืดน่าเบื่อหรอก รับรองว่ามีสีสัน
เอาตรงๆจากใจ ตอนแรกจะทำให้จบเหมือนทุกครั้งเลย
คือปิงไปผับ เสือไปหา จบ บนเตียง จบดราม่า ขึ้นฉากหวาน
ตอนแรกก็จะเป็นแบบนั้น คราวนี้หนมมามองว่า คนเราเวลามีความรัก แล้วทะเลาะกัน
เอากันแล้วจบเหรอวะ คือไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหรอวะ ไม่มีอาฟเตอร์ช็อค หรือว่าอะไรต่อจากนั้นบ้างเหรอ
มันอาจดูยืดยาวไป แต่เราอยากให้คนอ่าน อ่านมันนะ มันไม่ยาวจนรู้สึกว่ายืดยาวหรอกจ้า
แต่มันมีเหตุผลของมันอยู่ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
ปิงกับเสือ เหมือนคนสองคนที่ ไม่เข้ากันเลยสักนิด คนนึงอารมณ์ร้ายปากหมา คนนึงแรดๆแรงๆ
แต่คนสองคนก็มีส่วนลึกที่ไม่เหมือนกัน เสือก็มุมที่ดี ปิงเองก็ด้วย เราไม่อยากเขียนนิยายที่แบบ
ปรับแบบ จากเลวสุดขั๋ว ไปดีสุดขีด เพียงเพราะแค่ด่ากันเอากันสองสามหน เราว่ามันดูไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่
หนมอยากให้ค่อยๆปรับ เข้าหากัน ไม่ช้าไป ไม่เร็วไป มีเหตุผลควบคู่ไป
หนมอยากให้เนื้อเรื่องมีความเรียลอยู่บ้างเล็กๆน้อยๆ มีเหตุมีผลของมัน
ก็ความรักนี่น่า มันต้องมีหลายๆแบบ หลายๆแนวถึงจะสนุกนะ
อยากให้คนอ่านได้อ่านนิยายของหนมในหลายๆแนว
#พูดยาวจัง ฮ่าๆๆๆๆๆ
ยังไงก็ ฝากเเท็ก #เสือปิง ด้วยนะคะ จะเข้าไปรีรัวๆ เล๊ยยยย
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จ้า
หัวข้อ: เพราะเกลียดจึงรัก {UP!-ตอนพิเศษที่ 3 (จบเรื่อง) ※ ประกาศรีปริ้นท์ ※ / 14.8.59} #หน้า 73 (อ่าน 791031 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก