1
หลังจากที่ผมเรียนจบมหาวิทยาลัยรัฐแห่งหนึ่งในภาคอีสาน ผมก็ดั้นด้น ของท่านพ่อ กับคุณหญิงแม่(อิอิเว่อร์) มาหาประสบการณ์อันไกลโพ้น แถบนิคมอุตสาหกรรม ภาคตะวันออกของประเทศไทย
แฟลทตำรวจของพี่ชาย
ผมกับเพื่อนร่วมสถาบันมาอยู่กับพี่ชายร่วมสองอาทิตย์ละเพื่อมาหางานทำ ยอมรับว่า โชคดีที่เรียนจบสายนี้มา เป็นที่ต้องการของตลาด สามารถเลือกงานที่เหมาะกับตัวเองได้สบายๆ ชิวๆ (หรอออ มัวเลือกเดี่ยวก็อดแดรก) ซึ่งพี่ผมมันก็เป็นตำรวจยศก็หัวหมู่ธรรมดาแหละ (แหะๆ ตอนนี้มันเพิ่งสอบนายตำรวจได้ต้องเรียกผู้หมวดแล้วละ) แต่มันต้องพาผมตะลอนๆไปสัมภาษณ์งาน จนมันบ่นหูชาว่าไม่เลือกที่ไหนซักที(แบบว่าได้งานทุกที่ที่ไปสัมภาษณ์อะ T^T คนอื่นอาจดีใจแต่ผมแปลกๆแหะ) มัวแต่ เกี่ยงงานอยู่ได้ เหอะๆ ก็ไม่อยากเริ่มงานคนเดียวนี่ หนูอยากมีเพื่อนนนนน(เป็นอารมณ์ของเด็กจบใหม่ครับที่แบบว่าไม่มั่นใจในตัวเองเลย)
“ บอม... ”ใช่ ผมชื่อบอม รูปร่างหรอ อวบๆเนื้อแน่น ขาวหน่อยหุ่นกำลังฟินเลยละ อิอิ
“ เรียกทำไมวะ ดิว ”
“ บริษัทที่บอม สมัครมันรับเซฟตี้ 2 คนปะ ” ครับผมเรียนจบทางด้านความปลอดภัยและอาชีวอนามัย หรือ เจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงาน แต่ไม่ใช่ ยาม หรือ รปภ.นะครับ บอกไว้ก่อน อิอิ(อยากได้ข้อมูลเพิ่มเติม ถามอากู๋ได้เลยนะ )
“ เออ ดิ สมัครกะกูปะละ ”ผมพูดไปดูเหมือนไม่สนใจ แต่ข้างในแทบจะคุกเข่าอ้อนวอนมัน(เพราะที่หางานในเนต จะสมัครเฉพาะที่รับ สองตำแหน่งหรือหลายตำแหน่งเท่านั้น)
“ ไม่ อะ กูเพิ่งได้งานที่อมตะ ว่ะ..ที่ไปสัมภาษณ์วันก่อน..เริ่มงานจันทร์ ” พระเจ้า....ความหวังสุดท้ายของผม ไอ้ดิว ผู้ชายคนเดียวของรุ่นที่ยังไม่ได้งาน มาจากแดนดินถิ่นอิสานกับผม เสือกได้งานก่อน เอาว่ะ เป็นไงก็เป็นกัน
“ ดิว...มึงจะไปเอาไร ก็โรงงาน วะ มาทำงานโรงงานกับกูนี่ เงินเดือนสตาร์ท มากกว่า อีก นะนะ...อยากมีเพื่อนอะ ต่างบ้านต่าง
เมืองมา กูกลัว ”ที่พูดไปไม่รู้หรอกว่าเขาจะให้จริงหรือเปล่า โม้ไปงั้น เพราะรู้จุดอ่อนของเพื่อนชายผมดี อิอิ
“ เชี้ย พี่เขาเรียกมึงไปสัมภาษณ์นี้ ไม่ได้เรียกกู..แล้วกูก็ได้งานแล้วด้วย ”
“ ไปเป็นเพื่อนกันนะนะ เงิน เงินท่องไว้ ”ผมสะกดจิตมัน อิอิ พูดเรื่องเงินตามันจะวาวทันที เลย แน่นอนละ เพราะบ้านไอ้ดิวมันไม่ค่อยมีตังค์งานไหนที่ได้เงินเยอะมันจะชอบเป็นพิเศษ
“ เออ...ๆๆ ไปเป้นเพื่อนก้ได้ ”มันตอบส่งๆ แต่กูรู้ทันมึงหรอกกกก
……………………………………………….
……………………………..
………………
ผลปรากฏว่าผมกับมัน ผ่านข้อเขียนและผ่านการสอบสัมภาษณ์ เริ่มงานต้นเดือนหน้า ที่ฟินมากคือเงินเดือนได้เยอะกว่าทุกที่ที่ผมไปสัมภาษณ์งานมาด้วย อิอิ
ส่วนไอ้ดิว ตาวาวเลยสิเมิง แต่มันก็ต้องจัดการปฏิเสธ โรงงานเก่าที่มันเคยไปสัมภาษณ์ไว้ด้วย
แต่พิเศษกว่านั้น ที่เหนือความคาดหมายที่ไม่อาจเจอในห้องเรียน จากการเรียนในห้องเรียนของผม เพราะ มันไม่ใช่โรงงาน แต่มันเป็นบริษัท รับเหมาก่อสร้าง ติดตั้งระบบทุกอย่าง ในโรงงาน ??? แล้วรับพวกผมมาทำไม คือ งง มากๆ
ก้าวแรกที่เข้ามาในบริษัทนี้ คำถามเกิดขึ้น
ทำไมผู้ชายเยอะ จังวะ ...แผนกความปลอดภัยของกูเหลือกระจ้อย นิดเลย
มีแต่ วิศวะ เถื่อนๆ ทั้งนั้น แหวะรับไม่ได้ !!! ศัตรูของเซฟตี้ก็คือพวกนี้แหละชอบแหกกฏความปลอดภัยของพวกผมและชอบทำงานเสี่ยงๆ ไม่กลัวตายรึไงพวกคุ๊ณณณ และก็ชอบใช้ความแมน ความหล่อของพวกมันมาให้ผมเปลี่ยนกฏ อนุโลมนุ้นนี่ อยู่เรื่อยซึ่งไม่ได้ผลหรอกกกกก ลองเป็นเอนจิเนียรสาวๆ ดิ คริๆๆ ยอมทุกอย่างแหละคร๊าบบบบ
“ บอมมึงไหวปะว่ะ เห็นมองพี่เอนตาเป็นมันเลย5555 ”มันพ่องมึงสิ ฟาย กูมองเพราะกูกลัวเว้ยแต่ละคนแม่ง
“ ไอ้ฟาย พ่องมึงสิ ”ผมด่ามัน
ซึ่งโชคดีหน่อยที่หัวหน้าผมเป็นผู้หญิง ที่ไม่สวยมากแต่ก็มีดีกว่าเหอะ ๆ ในแผนกเรามีหกคน กระจายงานตามไซต์ที่หัวหน้าแบ่งให้รับผิดชอบ
ผมกับดิวและเพื่อนอีกคน ฝึกงานที่ไซต์นึงประจำ รายได้หลักของบริษัท ประมาณ เกือบ 2 เดือน ก็เกือบจะชอบอยู่แล้เชียว งานสบายเงินดี เอกสารส่งราชการไม่ต้องทำ เหมือนเพื่อนคนอื่นที่ทำโรงงาน อิอิ(แอบเลว) ฟินมาก แบบ จป.เถื่อน
จนสวรรค์บนดิน ลอยหายไปในอากาศ
พี่แดน พี่เซฟตี้ คนที่เข้ามาก่อนหน้าลาออกจากไซต์ประจำแถบระยองที่ได้ข่าวว่าเป็นไซต์มหาโหดดดดดด แกลาออกแบบด่วนจี้ ภาระเลยตกที่หัวหน้าสุดที่รักของผม (หรอ??) และผมคือทายาทที่ต้องรับช่วงต่อเพราะหัวหน้าเห็นว่าหน่วยก้านดี ทน ถึก บึกบึน ฮ่าๆ
“ ไซต์นี้มันกินเซฟตี้เราไปเยอะไงพี่ฝากด้วยละกัน ”เสียงหัวหน้าผมสั่งไว้ ยังจำในหัวสมองตลอดมา
“ ครับพี่ ผทจะพยายามเต็มที่ ”
“ อื้มมม ดีแล้วล่ะถ้าเอาอยู่พี่อาจจะพิจารณาให้ผ่านโปรเร็วๆ ”
“ ครับ ”
หลังจากที่หัวหน้าผม สอนงานผมประมาณเกือบสองเดือน เรียกได้ว่าโหดมันส์ฮา กับเทคนิคการสอนของแกที่ชีวิตนี้ผมก็จะไม่ลืม เพราะมันเครียดและกดดันมากๆ ชนิดที่จิตไม่แข็งต้องลาออกแน่ๆ (แรงแค่ไหนเอาเป็นว่าผมกลับไปร้องไห้ที่ห้องทุกวันอะTT)
ซึ่งเป็นเซฟตี้ไซต์นี้ จะต้องออกงาน เอ้ย ทำงานกับใครไปไม่ได้นอกจากไอ้พวกเถื่อนๆที่ผมกล่าวอ้างไปนั้นแหละ
พี่เอนจิเนีย หรือเรียก สั้นๆ ว่าพี่เอน ซึ่งเป็นเซฟตี้ก็ต้องคู่กับเอนจิเนียรใช่ปะ เป็นของคู่กัน อิอิ(งานเพ้อ งานมโน ต้องมา)
ในรถหน้าบริษัท
โหหหห..หล่อจัง ผมพูดในใจ เมื่อครั้งแรกที่หัวหน้าแนะนำให้รู้จักกับพี่เอน เพื่อนร่วมงานคนใหม่ ซึ่งต่างจากพี่เอนไซต์เก่าที่ผมฝึกงานอยู่ม๊ากกกกกกกกกกกกก ซึ่งผมไม่เคยเห็นหน้าแกมาร่วมสองเดือนเพราะว่า ไซต์ที่ฝึกงานผมต้องไปประจำที่โน่น ส่วนแกก็อยู่บริษัทบ้างไปไซต์บ้าง เลยไม่เคยเจอกันเลย
“ดี ชื่อไรอะเรา พี่ชื่อนพนะ ”
“ ดีครับ ผมชื่อบอมแหะๆ ”ผมยิ้มอย่างเป็นมิตรในใจไม่ได้คิดอะไรหรอก แกหน้าตาดี ตัวสูงขาว ผอมมากๆ แต่ซ่อนรูปนะ อิอิ ตาตี่แบบเกาหลีอะ ทั้งที่แกเป็นคนไทยนะ
“ เอาป่าววว ”แกยื่นลูกอมมาให้ อร๊ายยฟินนนน(เหรอ??)
“ไม่กิน ครับ เดี่ยวฟันผุ ”
“หึหึ เป็นตุ้ดปะวะ พูดเพราะจริงไม่ต้องพูดแบบนี้กะพี่ก็ได้ ไม่ชินวะ ”นั้นไง สันดานจริงมึง(คิดในใจนะ)
“ …………… ”ไม่ตอบแต่ยิ้มเจื่อน
“ไอ้นพ..เอ็งพูดให้น้องข้างี้ได้ไงวะ เดี่ยวน้องมันโกรธเอา ”พี่หัวหน้าผม เข้าข้างผมสุดฤทธิ์
“หึหึ..ไม่รู้นี่ ท่าทางติ๋มๆ ”มันพูดพร้อมเล่ห์ตามองมาที่ผม ผมเดาสายตาคู่นั้นไม่ออกจริง
“ ………. ”ผมไม่พูดแต่เบือนหน้าออกอีกฝั่งของหน้าต่างรถ ที่บริษัท ผิดหรอที่กูหน้าขาวปากแดกว่ะ เฮ่อออออ
วันนี้ มี Kick off โปรเจคใหม่ ผมกับพวกพี่ๆเขาต้องมาคุยรายละเอียดงานก่อนเริ่มทำงาน ในใจก็ตุ้มต่ออมๆ เพราะต้องออกจากอกหัวหน้าผมไปโบยบินคนเดียวท่ามกลางเพื่อนร่วมงานใหม่ที่ไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่
ติดตามตอนต่อไปครับบบบบ
ขอโทษที่หายไปนานครับ นิยาย ดองเต็มไว้หลายเรื่องมากกกกกง่ะ โอ้ยยยย เครียด กะว่าจะต้องจบในปลายปีแน่นอน คร๊าบบบ
ทั้งสะใภ้เจ้า กับแรงแค้นแรงเสน่หา แบบว่าช่วงนี้งานยุ่งมากกกกกกกกก แค้นเสน่หา มีสนพ.ติดต่อมาจะรวมเล่มให้แต่ปีที่แล้ว ตอนนี้ ยังส่งรายละเอียดนิยายไม่ครบเลย เศร้าแป๊ปปป :hao5:กะว่าจะเห็นหนังสือจากนิยายตัวเองซะอีก เห้อออดราม่าเกิ้นนนน
ยังไงก้ขอฝากเรื่องนี้ด้วยนะครับ ปีหน้า โจรปล้นใจ มาแน่ๆๆค๊าบบบ
หัวข้อ: จะร้าย..จนกว่าจะรัก [เรื่องสั้นขนาดยาว] วิศวะXเซฟตี้ ตอนแรก 10/9/57 (อ่าน 6381 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก