หัวข้อ: DAMAGE ▲ พิษรัก THE END

[gloyjai]

นิยายเรื่องนี้คุณค่าที่น้ำตาคู่ควรมาก ไม่คิดว่าจะทนอ่านจบได้ หมดน้ำไปหลายหยดอยู่เหมือนกัน ฮื้อออออ

[M.J.]

ชอบจังเลยค่ะ 

[Sapiens.]

อ่านรวดเดียวจบ น้ำตาท่วมกันเลยทีเดียว
หน่วงมาทั้งเรื่องจริงๆ ดีใจที่จบแบบนี้จัง
กว่าจะลงเอยกันได้นี่ต้องรอสเปเชี่ยล น่ารักมากๆ 5555555
ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้ จะติดตามเรื่องอื่นๆต่อไป
อยากอ่านตอนหวานๆของทั้งคู่มากกว่านี้ชดเชยความขื่นขมระทมหนักที่ผ่านมา
หากคิดถึงบูเนย์ก็แวะมาต่อสเปให้คนอ่านชื่นใจนะคะ รอเสมอ
 

[funland]

  ขอบคุณค่ะ

[thearboo]

สนุกมากเลยคร๊า

เฮือก...แทบกระอักเลือดตามอาคเนย์เลยทีเดียว อะไรกันนี่ หน่วงหนักได้ใจ
ขอบคุณที่แต่งนิยายได้อารมณ์ขนาดนี้มาให้อ่านกันนะคะ

ขอบคุณมากมายค๊า
 

[Teaw_HC+MJ]

ขอบคุณคนแต่งที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้ให้อ่านค่ะ บอกเลยว่าเราเกลียดบูรพามากๆ แต่หายเกลียดนิดตอนช่วงสุดท้ายและตอนพิเศษค่ะ  เราเข้าใจอาคเนย์นะว่ารักบูรพามาก แต่ถ้าโดนทำขนาดนั้น ต่อให้รักถวายหัวแค่ไหน ก็ไม่มีทางกลับมาค่ะ ยิ่งตอนรู้ว่าอาคเนย์มีปัญหาทางจิต มันเจ็บมากๆ สงสารแบบบอกไม่ถูก ขอบคุณคนเขียนมากที่แต่งตอนพิเศษให้อ่านค่ะ เพราะถ้าไม่มี คนอ่านคงจะหน่วงและปวดใจไปยาวเลย สุดท้ายนี้ จะติดตามผลงานของคนเขียนไปเรื่อยๆนะคะ จุ้บๆค่ะ

[Biwty...]

 

[่patsaporn]

อ่านยาวรวดเลยค่ะ ค่อนเรื่องนี่เครียดจนปวดหัวค่ะ อีพระเอกร้ายเหลือเกิน ไม่มีสิ่งดีเลยไม่มีๆๆๆๆๆๆ เกลียด
แต่เนย์ในช่วงแรกก็ร้ายไม่เบา แต่เราอ่านในด้านของเนย์เราก็จะเข้าใจเนย์มากกว่าบู เพราะบูร้ายจริง
ปากก็แข็ง กว่าจะดีด้วยได้ก็สายไปเสียแล้ว พอเนย์หายไป คิดว่ากลับมาจะเป็นนิยายรักสดใส ไม่ใช่อีก
นางกลับมาเพื่อแก้แค้น แต่ก็สมควรจะแค้นเพราะทำไว้หนัก แต่มันก็กลายเป็นไม่มีความสุขกันสักที ทั้งสองคน
เหมือนติดอยู่ในบ่วงอะไรสักอย่าง คนอ่านด่วยค่ะ แต่พอเวลาผ่านไปหลายปี อืมมมม ดีงาม เวลาเปลี่ยน ใจคนเปลี่ยน
ตอนที่เนย์กลับไปหลังโดนหินทับนี่ใจจะขาดคิดว่าจะไปแล้วไปเลย แต่สุดท้ายก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกัน
น่ารักมากเลยค้ะสำหรับตอนพิเศษ หมอบูเปลี่ยนไปเยอะ รักและเกรงใจเมียมากกกกกก ส่วนเนย์ก็ดูผ่อนคลายน่ารักอ่ะ
ดินเนอร์กันสุดหรูมากที่ร้านชำ ฮาาาา น่ารักเนอะ

ขอบคุณค่ะ

[ขนมโก๋]

น่าจะเอาสเปเชียลไว้ในตอนธรรมดาอ่ะ อยากอ่านมุมหวานๆ อบอุ่นกว่านี้

[Jploiiz]

อ่านสเปแล้วกระชุ่มกระชวย อ่านรวดเดียวจบถ้าไม่มีสเปนี่นอนไม่หลับแน่ค่ะ เพราะตอนจบนี่หน่วงใจเหลือเกิน
ตอนแรกที่บูทำร้ายเนย์แอบอยากให้เนย์เป็นบ้าไปซะให้หมดเรื่อง ให้บูสำนึกว่าทำร้ายใครคนนึง ยิ่งตอนข่มขืนละเรียกพวกมาก ไม่ไหวอ่ะ ทนอ่านอะไรแบบนี้ไม่ได้ คนโดนข่มขืนเหมือนถูกย่ำยีศักดิ์ศรีชัดๆ 
ตอนที่เนย์หนีไปอิตาลีคือยอมรับว่าถ้าเป็นเรื่องอื่นนายเอกคงไม่ใช้ชีวินเสเพลแบบนี้แน่
แต่พอตอนท้ายนี่สงสารบูมาก เวลา 8 ปีนี่นานมากจริงๆ กับการรอคอย
แต่เวลาก็พิสูจน์แล้วก็เปลี่ยนบู 

ชอบมากค่ะ บางทีตอนจบมันก็ไม่ได้ Happy ending เสมอไป
 แต่ตอนพิเศษนี่ทำคนอ่าน Happyมากๆเลยค่ะ

[liza sarin]

กลับมาอ่านอีกรอบ

[Zalzah_iP]

สำหรับเรื่องนี้ อ่านแล้วไม่ได้ร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังเหมือนตอนอ่านเธอที่ร้ายนะ
แต่กลับเป็นความรู้สึกพูดไม่ออกมากกว่า จะว่าหน่วงก็หน่วงแต่ก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดขนาดนั้น
บูรพาและอาคเนย์เดินทางมายาวนานเหลือเกินกว่าที่จุดหมายปลายทางจะมาบรรจบกัน
ชอบตอนพิเศษนะ มันเหมือนเติมเต็มทั้งเรื่องทำให้เรื่องมันสมบูรณ์ที่สุดในแบบของมัน
ดูเป็นวันธรรมดาที่ไม่หวือหวา แต่อ่านแล้วประทับใจดี
สุดท้ายนี้ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ นะคะ

[Zyse]

อ่านรวดเดียวจบ หน่วงจิตหน่วงใจอย่างหนัก เห้ออออออ 

แต่สุดท้ายยยย บูกับเนย์ก้อมีความสุข ยิ้มได้ หัวเราะได้ ได้อยู่ด้วยกัน 

สนุกค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายหน่วงจิตหน่วงใจเรียกน้ำตานะคะ สนุกมากจริงๆๆ

[duckka]

อ่านรวดเดียวจบ สนุกมากๆ ขอบคุณคร๊าบ หน่วงได้ใจ กว่า
จะลงเอยสุดท้ายแฮปปี้

[pearl9845]

ตอนแรก + ตอนกลาง  ดราม่ามาก
ตอนจบดีนะ

[fabaceae]

คือยังไงดี ความจริงเราขอบนะอะไรหน่วงๆแบบนี้แต่ถ้าเป็นเราเราไม่กลับไปแน่ๆ พระเอกทำแรงเกินไปอ่ะ แต่ก็อ่านมาจนจบ 555

[Baitaew]

กว่าจะได้อยู่ด้วยกัน ก็ผ่านช่วงเวลาที่ยากลำยาก ทรมานทั้งร่างกายและจิตใจ แต่สุดท้ายก็ได้รักและอยู่ด้วยกัน ความสุขมันอยู่ที่ตรงนี้แหละ


ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องสนุกๆ แบบนี้ให้อ่าน

[lahlunla]

8 ปี!!! 8ปีเลยนะกว่าจะรักษาแผลใจแล้วกลับมาคุยกันเหมือนเดิมได้
รักษาความสัมพันธ์นี้ไว้นะบูเนย์
(ว่าแต่เนย์เปลี่ยนจากอดีตว่าทีหมอมาเป็นเมียหมอแทนสินะ แผนสูงนะเรา)
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นขอให้เนย์เข้มแข็ง อดีตทำร้ายเราได้ไม่มากเท่าปัจจุบันที่เรากำลังทำอยู่
เข้าใจนะ

[greengarnet]

อ่านแบบรอบเดียวจนจบเลย
อื้ม พอจะเข้าใจ อาคเนย์เลยว่า รักมาก...เกลียดมาก เป็นยังไง?
อ่านแล้วแบบเจ็บปวดมาก ตอนบูรพาทำร้ายอาคเนย์ ย่ำยีแม้กระทั่งศักดิ์ศรี และความรู้สึก
แต่บอกเลยว่า เราเห็นพัฒนาการของตัวละครได้ดี ในใจคือแบบไม่อยากให้ดราม่า
แต่ในชีวิตจะมีใครยินยอมกลับไปรักคนที่ทำให้เจ็บเจียนตายได้ขนาดนี้

บางที 8 ปี กับชีวิตข่มๆมันก็ทำให้อะไรมันเลือนลางไปได้บ้างจริงๆ
ขอบคุณ อาคเนย์น้า ที่ยอมอภัยให้บูรพาได้

ส่วนบูรพา อย่างน้อย ก็ได้เรียนรู้ความผิดพลาดที่เกิด และไม่ยอมที่จะกลับไปทำผิดแบบครั้งที่สองอีก
ความแค้นไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย แต่มันก็ยากที่จะลืมเลือนได้

เอาเถอะ เดินพลาดกันมาตั้งค่อนชีวิต
แต่ตอนพิเศษก็ทำให้อมยิ้มได้ 555
ไม่คู่กันจริง นี่ทำไม่ได้เลยน้าาาา 

ขอบคุณคุณคนแต่ง  นะค้าาาา
เลิฟๆๆ 

[PoppyPrince]

สนุกมากเลยค่ะ เรียกน้ำตาได้แทบทุกตอนจริงๆ

[beegee]

  สนุกมากๆเลยเป็นนินายที่อ่านแล้วประทับใจมากรู้สึกอินกับตัวละครทุกตัวเลย

บูน่ารักได้อีก555+ ท่าทางจะกลัวเมีย

[boonpa]

  อ่านไปสับสนกับแม่หมอไป นึกว่าหมอมีเมียเพิ่มซะแล้ว

[awfsp]

อ่านมาจนจบ คิดภาพไปถึงบูกับเนตอนแรกไม่ออกเลย

ใครจะคิดว่าบูรพาจะ กลัวเมีย 

[tsubasa_6927]

บูเปลี่ยนไปมากๆ แต่ก่อนหน้านี้ที่เป็นตอนจบแบบที่ทั้งคู่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เราก็รู้สึกว่าลงตัวแล้ว
คือ.. ถูกทำร้าย ถูกดูถูก บลาๆๆ. คนเราไม่มีทางจะลืมด้วยคำว่ารักเพียงแค่นั้นแน่ๆ รู้สึกว่ามันสมบูรณ์อะ แบบว่าจบในตัว ซึ่งเราโอเคมากๆ อาจจะเพราะอ่านแนวดาร์คๆบ่อย...  แต่พอมีตอนพิเศษนี่แบบ...  ยิ้มอะ น่ารักมาก บรรยากาศต่างกับต้นเรื่องลิบลับ ยังไงรักกันก็ดีแหละ5555 คือระยะเวลาแปดปีมันช่วยให้เรื่องบางเรื่องตกตะกอนและกระจ่างชัดอะ. คือดี ชอบมากๆเลยค่ะ แต่ตอนแรกจนถึงค่อนเรื่อง เราตะขิดตะขวงใจในนิสัยของเนย์มากเลย มันแบบ กลับไปกลับมาแบบแปลกๆ แต่หลังทิ้งบูไปนี่ใช่เลย อารมณืแบบนี้เลย เข้าใจง่ายขึ้นอะ ดูแข็งแกร่งขึ้นจริงๆ แต่งงๆที่เรื่องในอิตาลี แบบตานี่หลอนไปเอง แล้วทำให้แกแข็งแกร่งยังไงเนี่ย5555
แต่ตอนจบที่ทั้งคู่เดินสวนกันนั้นชอบมากค่ะ คือมันแบบ ฝั่งนั้นยังรัก ฝั่งนี้ยังคิดถึง แต่จะให้พยายามตามตื๊อ หรืออะไรก็คงไม่ไหวอะ

[shogun chai]

ชอบมาก อ่านรวดเดียวจบเลย

[Dreameekitanai]

เป็นนิยายอีกเรื่องหนึ่ง ที่ผมไม่อยากเชื่อว่ามันคือนิยาย ผมยังเชื่อว่ามันมีอยู่จริงๆ มันมีผลต่อจิตใจมาก
นิยายหลายๆเรื่องผมพยายามตามไปอ่านที่กระทู้หลักของคุณจิตติ เพราะกลัวบางส่วนมันจะหายไป
สำหรับเรื่องนี้เป็นเรื่องที่หน่วงจิตอยู่แล้ว พอถึงตอนจบ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะจบแบบนี้ ร้องไห้น้ำตาร่วงเลย เศร้ามากๆ
อีกอย่างมันเป็นเรื่องเก่ากลัวว่าจะไม่มีต่อ ร้องแบบที่ไม่เคยร้องกับเรื่องไหน มันจุกอัดอั้นในใจ รับรู้ถึงอารมณ์
ขอบคุณนะคุณจิตติ ที่คุณยังแต่งตอนพิเศษไว้ให้ พอหาเจอร้องไห้ดีใจมากๆปลื้มดีใจสมใจสุขใจฯลฯ น้ำตาคลอร่วงกว่าจะได้อ่าน
ขอบคุณ ขอบคุณมากๆ ขอบคุณจริงๆ 

[มะเขือม่วง]

 

[pp_song]

บีบหัวใจมากๆๆๆๆ อินสุดๆ

 สุดท้ายก็แฮปปี้ 

[แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง]

เฮ้ออออออออออออออออออออออออออออออออออ(อ.ยาวไปเท่ากับระทางจากโลกถึงดาวเนปจูน) กว่าจะลงเอยกันได้หน่วงแล้วหน่วงอีก

 

[สุนิสา]

คือเเบบเเต่งดีมาก. ความคิดการกระทำตัวละครดูมีที่มาที่ไป เก่งมากเราชอบสำนวนการเเต่ง