หัวข้อ: [สอบถามความคิดเห็น] วันทองเดอะซีรีย์ || .. • Update ☆彡 P.56 .. (20/11/58)

[kitwiphat]

วันจะความสุขแล้ว....ขอเชียร์คุณอธิปเป็นพระเอกนะ

[manutty]

เป็นตอนที่อบอุ่นจริงๆเลย  วันจะมีความสุขกับเขาสักที แต่จะกับใครนี่สิ ชอบอธิปนะ อบอุ่น ใจดี ดูไม่หวังผลมีแต่หวังดี  อยากให้วันคู่กับอธิปนะ แบบค่อยเป็นค่อยไป สร้างความผูกพันกันไปเรื่อยกลายเป็นรักไม่ฉาบฉวยอย่างที่ผ่านมา คิดว่าอธิปต้องเข้าหาก่อนแน่ วันคงไม่กล้าเพราะคิดว่าไม่เหมะเป็นผู้มีพระคุณ ลุยเลยค่ะอธิปเดี๋ยววันก็จุดประกายเอง   ส่วนไปร์ท คงมีแม่เป็นอุปสรรคแน่ ยากที่จะรักกับวันได้ และวันคงไม่อยากให้แม่ลูกผิดใจกันแน่    ยังสงสัยว่าเอกภพเป็นญาติอธิปป่ะวะ ถ้าใช่แล้วมาชวนเภามาด้วยนะ จะได้ให้ แทน วา วัน อธิป แทคตีนกัน

[AMMY★]

เชียร์คุณอธิปเลยค่ะ ดูกันไปนานๆเลย วันต้องได้คนดีๆ

[mapreaw]

วันได้เจอคนดีๆสักทีนะ

[Mississippi]

ไม่ว่าวันจะได้กับไปท์หรืออธิปก็ไม่เสียใจแล้วค่ะ เพราะทั้งสองคนดูแลวันได้ดี
ปล คุณดริณเนี่ยแกเกิดมาพร้อมพรสวรรค์น้ำหลากสินะคะ ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

[ka[ze]na]

อิๆๆๆ เริ่มมีปม...

[PoPuAr]

คุณอธิปพ่อพระมาโปรดจริงๆ

ถ้าน้องวันไม่อยากได้  พี่ขอได้ไหมคะ คือพี่อยากได้คนอุปถัมภ์อยู่พอดิบพอดี 5555555

ขอให้วันตั้งใจเรียนนะ จะได้มีวิชาติดตัว หางานทำและเลี้ยงดูแม่ได้

ห๊ะ!!!! อะไรนะ วันบอกว่า  "วันจะไม่ไปไหน วันจะเป็นเมียเจ้าของรีสอร์ท" โอเคๆ เข้าใจละ อิอิ

[Pam_ban]

รู้สึกว่าจะเริ่มเข้าใจในชื่อเรื่องแล้ว. ว่าที่วันทองหนักใจตอนจะเลือกขุนช้างหรือขุนแผน ก็คงจะเป็นเรื่องในอนาคตอันใกล้นี้สินะ. ชักเริ่มเครียดแทนวันซะแล้วสิ    เล่นมารู้สึกดีกับคุณอธิปแบบนี้ 


รอตอนต่อไปค่ะ


 

[hormonesyj]

อยากให้วันได้กับคุณอธิปมากค่ะ 

[Dee^daY]

ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น ..

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

ลุ้นคู่วันจริงๆๆน่ะ

[myapril]

เปนไงล่ะ วา ร่ำรัองจะกินๆๆ เมาเลย
สองคนนี้พอเมาแล้วทำห้องเลอะเทอะไปหมดเลยน๊าาาา คึคึ

[gogoh2007]

ฟินๆ ^^ อยากให้คุณอธิปตกหลุมรักวันจัง555
คืนนี้ มาเถอะนะๆๆๆ พรีสสสสส

[Akikojae]

รู้สึกว่าจะเริ่มเข้าใจในชื่อเรื่องแล้ว. ว่าที่วันทองหนักใจตอนจะเลือกขุนช้างหรือขุนแผน ก็คงจะเป็นเรื่องในอนาคตอันใกล้นี้สินะ. ชักเริ่มเครียดแทนวันซะแล้วสิ    เล่นมารู้สึกดีกับคุณอธิปแบบนี้ 


รอตอนต่อไปค่ะ


 

     
ทายถูกด้วยง่าาา แต่ขาดอีกนิดก็ถูกหมดแล้วค่ะ วันต้องเลือกสองคนมาตั้งแต่แรกแล้วนะ
ครั้งแรก : คุณดริณ - คุณอมร  วันเลือกคุณอมร ซึ่งคิดผิดมหันต์
ครั้งนี้วันทองสองผัวของแท้เลยล่ะ
ครั้งสอง : ไปท์ - คุณอธิป  เอ ~ จะเป็นใครกันนะ ที่ทำให้วันมีความสุขได้
 แต่ครั้งนี้ไม่สองผัวนะคะ  วันคิดได้แล้ว 

[poppycake]

พึ่งมาอ่านคร้าาาาาา
ตอนแรกก้อกะส่ว่าเรื่องนี้ก้อคงแนวๆนายเอกแรงๆแบบนี้ล่ะ
แต่ก้อชอบมากๆๆๆ ตรงที่ให้วันคิดได้ (แม้จะโดนรุมโทรม T.T) แค่คิดได้ก้อมีความหสังส่าจะได้เจอคนจิงใจแร้วววววววว ^^

ป.ล. แต่ไม่คิดว่าจะได้คู่กับไปป์หรอกน๊าาาา ดูเดกไปเกินกว่าจะดูแลวันที่เจอมาเยอะ เจ็บมาเยอะได้อ่ะ =_=
เชียร์คุณอธิปขาดใจ~~~~!!!♡

ป.ล. คู่รองอื่นๆก้อน่ารัก ชอบพี่ดำกะเจนรี่มากจิงๆ ดูเหมือนแรง แต่คู่นางแบ๊วสุด 5555
ส่วนคู่คุณแทน น้องว่า ก้อขอให้คุณแทนรักน้องหลงน้องไวๆนะคร้า คนอ่านจิได้ฟิน ^^

[Biwty...]

 

[AMMY★]

มาต่อเถิด (เลือกคุณอธิป เชียร์ขาดใจดิ้น) 

[+HaNeul+]

กรี้ดดดด    เรียนหนักจนไม่ไหวสมองเบลอไม่ได้เข้าเล้ามานาน

นี่บอกเลยพลาดไปหลายช็อตมากกกกกก  เสียดายยย  ไม่ได้เข้ามาก็อย่างว่าเรียนเยอะ  แหะๆๆ

วันเอ้ยยยยยย  ดีแล้วไม่ต้องกลับไปสังคมแบบนี้นอีก

ส่วนวาดีแล้วคุณตริณดูแลวาได้สบายใจจจ

เหลือวันนะ  วันเอ้ยยสู้เว้ยยย  สวยอย่าแคร์!!

[Akikojae]

คนไม่มีค่า





วันนี้ตอนเช้าพวกเราไม่ได้ทำอะไรพิเศษ มีแค่ทานอาหารเช้า ตอนนี้สิบโมงกูกับวาเดินดูไร่รอคุณอธิปกลับมาจากสนามยิงปืน เขาไม่ได้ไปคนเดียวหรอกนะ เขาไปกับคุณดริณ เมื่อเช้ากูพาพวกเขาไปรู้จักกัน คุณดริณด้วยความเป็นนายแบบมาก่อนทำให้คุณอธิปทักทายและต้อนรับอย่างเป็นกันเอง พอทานข้าวเสร็จเขาก็นัดกันไปยิงปืน ตอนแรกเขาก็ชวน แต่วามันบอกไม่ชอบเสียงปืน กูว่ามันคงฝังใจจากเรื่องพ่อกับแม่



"มึงคิดถึงพ่อกับแม่บ้างไหมวา"  กูที่นั่งข้างๆถามมัน ตอนนี้เรามาอยู่ในไร่มีผลไม้เยอะแยะ ที่นี่มีเปลแขวนยาวนั่งได้สองคน




"คิดถึงดิ คิดถึงมากๆเลย " วามันพูดแล้วซบมาที่ไหล่ สงสารมันนะ กูยังมีแม่ แต่มันนี่สิ คนในครอบครัวไม่มีเลย




"ไม่มีพ่อกับแม่ มึงก็ยังมีกูนะ ถ้าคิดถึงก็มาอยู่กับแม่กูก็ได้ กูให้ยืม" กูบอกโยกเปลแกว่งไปมา วามันเอามือมากอดกูไว้ทั้งตัว กูก็โอบไหล่มันกลับ พวกเราเหมือนกันตรงที่เป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้อง มันเปรียบเสมือนน้องคนนึงของกู



"ถ้ากูเรียนจบกูจะขอคุณดริณมาอยู่นี่ ที่นี่สงบ ร่มรื่น ไม่แปลกใจที่คนที่นี่มีแต่คนอารมณ์ดี เป็นมิตร น้ำใจเป็นล้น" มันพูดแล้วชี้ๆไปตามลานกว้างเบื้องหน้าที่เป็นที่ราบต่ำ มองจากตรงนี้จะเห็นวิวทิวทัศน์ด้านล่างสวยอย่างกับดูจากรูปถ่าย



.



"ทำอะไรกันน่ะ!!!!!" เสียงที่ดังจากข้างหลังทำให้กูกับวาสะดุ้งตัวออกจากกัน




"เปล่านี่ครับ"  วารีบพูดเมื่อคุณดริณเข้ามาใกล้ แต่งตัวเต็มยศทั้งคู่ คนรวยนี่รัศมีแรงจริงๆนะ ขนาดเหงื่อออกเยอะยังหล่อขาวเป็นประกายเลย




"เปล่าอะไร ก็เห็นอยู่ว่านั่งซบกันขนาดนั้น ถึงจะเป็นวันแต่ฉันไม่ชอบนะ"  เขาพูดทำหน้าทำตาใส่ แหม หึงใช่ไหมล่ะ




"หึงหรอครับ .. จุ๊บ .. แก้มวานี่หอมดีเนอะ"




"วัน! เดี๋ยวเถอะ"




"ฮ่าาาา"




"คุณอธิปช่วยวันด้วย .. อ๊ากกก .. ฮ่าาาาา"




กูวิ่งหนีไปทั่ว ก็พอเขาพูดขึ้นมา กูก็หอมแก้มวาซะเลย แก้มวาทั้งนิ่มทั้งหอม นี่แหละมั้งสาเหตุที่ทำให้คุณดริณหวงวาขนาดนี้




"เหนื่อยหรือยัง .. เวียนหัวแล้วเนี่ย". คุณอธิปที่ยืนให้กูทำที่กำบังยืนกอดอกพูดเสียงแข็ง อุ้ย เจ้านายโกรธซะแล้ว ก็เล่นวิ่งวนเขาจนเหนื่อย เขาก็คงรำคาญ




"ขอโทษครับ .. แหะๆ" กูพูดทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม เขาเลยส่ายหัวหลุดขำออกมาแล้วเอามือมาขยี้หัวกูอย่างเอ็นดู มือหนาทำให้รู้สึกอบอุ่น ถ้ากูมีพี่ชายสักคนที่คอยรับฟังปัญหา คอยปลอบใจ คอยหยิบยื่นความช่วยเหลือสักคนก็คงดี




"ไปทานข้าวกันเถอะคุณดริณ" คุณอธิปพูดแล้วเชิญคุณดริณให้เดินนำไป คุณอธิปพยักหน้าให้กูเดินตามมาด้วย แล้วโยนผ้าขนหนูที่ใช้แล้วใส่หัวกู อี๋ แม้จะไม่เหม็นมาก แต่มันก็เหงื่อทั้งนั้นนะ โยนมาได้ เดี๋ยวหน้ากูขึ้นสิวหมด




.



"ถ้าคราวหน้ามาผมจะให้คนพาคุณไปเที่ยวน้ำตก ไปดูทะเลหมอก ผมว่าวาคงชอบนะ" คุณอธิปพูด ตอนนี้เราทานข้าวอยู่ในห้องวีไอพีเปิดแอร์ ตอนแรกกูไม่กล้านั่งด้วยหรอก แต่เขาบอกอย่างไรคุณดริณก็เป็นแขก แขกเชิญก็ต้องนั่ง วันนี้แม่ทำปลาช่อนลุยสวน แกงเขียวหวาน ผัดผักรวมทะเล ทอดมัน ให้ทาน อร่อยมาก รักฝีมือแม่จัง




"ผมว่างแค่นี้ พรุ่งนี้มีงาน เสาร์อาทิตย์นี้ตอนแรกกะอยู่แต่มีงานด่วน ส่วนวาผมคงต้องพากลับ ห่างกันนานไม่ได้หรอก เด็กน้อยจะคิดถึงเอา"  เขาแซวไอ้วาที่นั่งข้างๆ วามันก็นั่งหน้าแดงเขินตามสไตล์




"ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็นคู่รักชายชายที่อยู่กินกันแบบนี้ .. มันก็แปลกนะครับ .. ผมไม่เคยมีเพื่อนเป็นเอ่อ เป็นเกย์เลย" เขาพูดจริงจัง ก็แหงล่ะดูแมนขนาดนี้ คงไม่ชอบผู้ชายหรอก




"ผมเองก็ไม่ใช่ว่าชอบผู้ชายมาตั้งแต่แรก ตอนแรกก็มีแฟนเป็นผู้หญิง แต่พอเข้าปีหนึ่งดันไปได้กับเพื่อนเมทห้องเดียวกัน เอ่อ ก็รู้สึกดีน่ะ  หลังจากนั้นก็ชอบผู้ชายมาตลอด"  เพิ่งเคยได้ฟังเรื่องแบบนี้นะเนี่ย แต่คงไม่ใช่กูคนเดียวมั้งเพราะวามันนี่หน้าเอ๋อไปถึงไหนแล้ว




"เป็นอะไร"


 
"ปะ..เปล่า. ครับ"



คุณดริณถามแล้วลูบแก้มวา อิจฉาคนกำลังมีความรักจัง .. เราทานกันจนเสร็จ ก็แยกย้ายไปพักผ่อน คืนนี้มีปาร์ตี้คุณอธิปเป็นเจ้าภาพ กูโทรหาไปท์ไม่ติดเลย หายไปไหนวะ ปกติมันไม่เคยหายไปแบบนี้นะ หรือว่าจะมีเรื่องอะไรไม่ดี



.



"จะไปไหน" เสียงเรียกมาจากด้านหลังทำให้กูหยุดเดินแล้วหันไปตอบคนถาม




"ผมว่าจะไปบ้านเพื่อนน่ะครับ" ใช่ กูจะไปหาไปท์ เผื่อมันไม่สบายหรือเป็นอะไรจะได้รู้ หายไปแบบนี้ใจไม่ดีเลย




"เพื่อน ? แฟนคนนั้นน่ะหรอ" เขาถาม เหมือนเขากำลังจะออกไปไหนนะ แต่งตัวเสื้อผ้าชุดใหม่ สงสัยจะเข้าเมือง กูพยักหน้าให้ เออ แฟนก็แฟน




"ไปสิ เดี๋ยวฉันไปส่ง" เขาพูด ก็ดีเหมือนกัน ตอนแรกจะเดินไปโบกสองแถวเผื่อมีผ่าน แต่แบบนี้ก็ดี ได้นั่งฟรีๆ มีคนขับให้ สบายจะตาย



.




"ทำไมต้องไปหาล่ะ เขาไม่มาหาแล้วหรอ" เราขึ้นรถแล้วขับออกมากันแล้ว ไปไม่กี่กิโลก็ถึงบ้านไปท์




"พอดีผมติดต่อเขาไม่ได้ครับ เป็นห่วงเลยไปหาเองดีกว่า" 




"คนนี้นี่ตัดสินใจแล้วใช่ไหม ?" เขาถามหันมามองเล็กๆ แล้วหันไปตั้งใจขับรถต่อ




"พ่อกับแม่ไปท์ไม่ชอบผม " กูพูด พอคิดแล้วก็เศร้า มันก็คงเจ็บไม่น้อยที่ถูกพ่อแม่ว่าดูถูกที่มาคบคนแบบกู สำหรับตัวกูไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก ก็แค่ความจริงที่ต้องรับให้ได้ แต่มันนี่สิ จะดีหรอที่ดึงคนดีๆแบบมันมาแปดเปื้อนกับคนอย่างกู




"อย่าคิดมากนะวัน ทำให้เขาเห็นว่าเรามีค่า ไม่ใช่คนที่จะมาดูถูกหรือรังเกียจได้". เขาเอื้อมมือมาลูบหัวให้กำลังใจ กูหลับตาลงซึมซับความอบอุ่นนี้ไว้




.




"กลับเองได้แน่นะ". เขาถามตอนส่งกูที่หน้าบ้านมัน



"ได้ครับ" กูพยักหน้าบอก เขาออกรถไปแล้ว เห็นว่าจะไปเอาของที่สั่งไว้ ทำไมไม่ให้คนขับไปให้นะ ..  กูเดินเข้ามาในบ้านโดยที่ไม่มีใครอนุญาต คนสวนกับแม่บ้านไปไหนกันหมดนะ ลองดูที่ประตู จะมีใครอยู่บ้านไหมนะ




.




"ถ้าคุณพี่ไม่รีบร้อน น้องจะขอแค่หมั้นไว้ก่อน ยัยพิมพ์ยังเรียนอยู่ ตาไปท์ก็ยังไม่จบ เราค่อยๆเป็น ค่อยๆไป ปล่อยให้เด็กเขาสานสัมพันธ์กันเองดีกว่านะคะ "




"แล้วแต่คุณน้องเลยค่ะ จะรอให้จบค่อยแต่งก็ยังไม่สาย จริงไหมคะคุณ"




"แต่ผม.."




"เอาน่า หมั้นหมายไว้ก่อนนะ ค่อยแต่งกัน เนอะลูกหนูพิมพ์"




"เอ่อ .. ค่ะ คุณป้า"




"คุณเข้ามาได้ไง!!!!!!"




เสียงคนทักจากด้านหลังทำให้กูตกใจล้มลงมาจากกระถางต้นไม้ เจ็บก้นฉิบ กูแอบอยู่หน้าประตูยืนฟังเขาคุยเรื่องงานหมั้นงานแต่งของลูกชายสุดที่รักกันอยู่ แบบนี้เองสินะ ถึงได้ปิดเครื่อง ถึงได้ไม่ติดต่อกู




"พี่วัน!!"  ไอ้ไปท์มันรีบวิ่งออกมาเมื่อเห็นว่าคนที่ล้มอยู่ตรงนี้เป็นใคร




"เออ กูเอง โอ๊ย เจ็บชิบ" กูบอกตอนมันพยุงกูให้ลุกขึ้น ปัดๆหญ้าออกจากก้นให้ ที่เจ็บคือข้อเท้า มันคงพลิกตอนที่ตกใจพลาดหล่นลงมา




"พี่มาทำไม" มันถามหน้าตาตื่นตกใจเหมือนกูเป็นผี




"กูแค่เป็นห่วงมึง เห็นมึงปิดเครื่อง .. แต่ตอนนี้กูรู้สาเหตุแล้ว งั้นกูกลับละนะ"  กูผลักมันออกแล้วเดินกระเผลกออกไปหน้าบ้าน




"เดี๋ยวพี่"




"ตาไปท์! จะไปไหน! กลับมา!"




เสียงแม่ไปท์เอ็ดดังไปทั่ว แต่ไปท์มันดื้อไม่ยอมฟังแม่  มันตามมาดึงกูให้ขึ้นรถแล้วขับออกมาอย่างไว กูก็ไม่ได้เล่นตัวอะไร เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ใครๆก็อยากให้ลูกได้คนดีๆ ไม่ผิดถ้ามันจะแต่งงานกับใครสักคนที่ดีกว่ากู แค่ตอนนี้มันรู้สึกเจ็บ เจ็บที่ความรักต้องมีอุปสรรคตลอดเวลา




"พี่ได้ยินหมดแล้วใช่ไหม"




"อืม"




"ผมปฏิเสธหลายรอบแล้ว แต่แม่ไม่ยอม ผมไม่ได้ชอบเขา พี่เชื่อผมนะ .. ที่ผมไม่ติดต่อไปเพราะผมจะรอให้เขาคุยกันเสร็จแล้วจะไปหา"




"อือออ .. อึ่ก"




"พี่วันครับ .. อย่าร้องสิ .. ผมรักพี่นะ รักมาก  .. ไม่ .. ผมไม่แต่งกับใครทั้งนั้น .. ผมจะแต่งกับพี่คนเดียว พี่เชื่อใจผมนะ .. นะครับ"



 หลังจากปรับความเข้าใจกันเรียบร้อย  เราก็นั่งเงียบกันมาตลอดทางจนถึงรีสอร์ท ไม่สิ กูคนเดียวที่เงียบ ไปท์คอยถาม คอยปลอบ คอยยื่นมือมาลูบหัว คอยจับมือประสานกัน กูรู้ว่ามันรักกูจริงๆ แต่ถ้าที่บ้านมันไม่สามารถรับกูที่เป็นแบบนี้ กูก็ไม่อยากให้มันต้องมาทะเลาะกับคนในครอบครัวเพราะกูเป็นต้นเหตุ อย่างไรพ่อกับแม่ก็ต้องมาก่อน




"เราคุยกันก่อน .. นะ .. ฟอดดด"  ไปท์จอดรถที่ลานจอดแต่ไม่ได้ดับเครื่อง มันดึงกูเข้าไปกอด หอม พรมจูบซับน้ำตาให้ น้ำตาแห่งความเสียใจ เสียใจที่ไม่สามารถมีความรักที่ราบรื่นเหมือนคนอื่นได้เลย




"พี่จะรอผมใช่ไหม ถ้าผมยกเลิกข้อสัญญาบ้าๆนั้นได้ พี่จะไม่ทิ้งผมใช่ไหม"  มันกอดกูแน่นเอามือลูบหลังปลอบโยน




"อืม .. มึงคิดดีๆนะไปท์ พ่อกับแม่คือคนสำคัญที่สุดในชีวิตมึงนะ ไม่ใช่กู"




"ผมรู้ แต่ผมก็ขาดพี่ไม่ได้ .. ผมจะทำให้พ่อแม่เห็นว่าผมรักพี่ คนที่ผมรักเป็นคนดี และผมจะไม่ยอมให้เราต้องแยกกัน"  มันดีกับกูจนกูคิดว่ามันมากเกินไป ขอบคุณที่มันคิดจะทำอะไรเพื่อคนอย่างกู คนที่ไม่เคยมีค่าในสายตาใคร




"ทำอะไรคิดให้รอบคอบ อย่าวู่วาม  ค่อยๆคิด ค่อยๆทำ " มันพยักหน้าเข้าใจ หลังจากนั้นมันก็ปล่อยกู เราลงจากรถแล้วเดินขึ้นมาบนรีสอร์ต นี่เพิ่งบ่ายสาม วากับคุณดริณสงสัยจะพักผ่อนกันอยู่ กูชวนมันปาร์ตี้คืนนี้แล้ว แต่มันไม่สะดวก มันอยู่ได้แค่ครู่เดียวเพราะต้องกลับบ้านไปเคลียร์ปัญหาที่บ้าน นี่ออกมาไม่เชื่อเขากลับไปก็คงโดนด่าจนหูชา กูก็พยายามไม่คิดอะไร ปล่อยให้มันเป็นไปตามสิ่งที่ควรจะเป็น







TBC.

 

..................................................................

 
 

ขออภัยหากสั้นไปค่ะ .. ตอนนี้สงสารวันมาก รักวันที่สุด
ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ร้ายๆแล้ว เศร้าจัง
 ทำไมต้องมาเจอเรื่องกระทบกระเทือนจิตใจตลอดเวลานะ  T___T

[muiko]

เห้อออออ
อุปสรรคเยอะจัง
ขอความรักเเบบเรียนง่ายให้วันทีได้มั้ย
สงสารวันมากกกก เจอแต่ละเรื่อง

[~ณิมมานรฎี~]

  รักวันชอบวันก็อย่าทำร้ายจิตใจวันน๊าาาาา

[mystery Y]

สู้ต่อไปนะวัน~

[poppycake]

เฮ้ยยยยยย วันที่น่าสงสาร T.T
เชียร์คุณอธิปขาดจายยยย

[fay 13]

 

[jamlovenami]

งื้ออออ สงสารวัน สู้ๆนะ สักวันพ่อกับแม่ไปท์ต้องเห็นความรักของทั้งคู่

ขอให้เรื่องร้ายๆและอุปสรรคต่างๆผ่านพ้นไปได้ด้วยทีเถ๊อะ   

[PoPuAr]

ทิ้งให้น้องไปท์ไปได้ดีกับชะนีเถอะวัน

เพราะวันมีคนที่ดีกว่ารออยู่แล้ว

เตือนครั้งสุดท้าย ถ้าวันไม่เอาคุณอธิป พี่จะเอาเองแล้วนะ อิอิอิอิ

[mapreaw]

คุณอมรจิตใจไม่มั่นคง
คุณอธิปไม่ได้ชอบผู้ชาย
ไปร์ทถูกครอบครัวกีดกัน
 
แล้วจะโหวตใครดีล่ะ

มีตัวละครเพิ่มอีกมั้ย

[Akikojae]

คุณอมรจิตใจไม่มั่นคง
คุณอธิปไม่ได้ชอบผู้ชาย
ไปร์ทถูกครอบครัวกีดกัน
 
แล้วจะโหวตใครดีล่ะ

มีตัวละครเพิ่มอีกมั้ย

หมดแล้วค่ะ โหวตใครก็แล้วแต่คนอ่านเลยค่ะ
แต่หนึ่งในสามคนนี้มีอยู่คนเดียวที่คนเขียนเลือกให้เป็นพระเอก
ไม่ชอบผู้ชายแล้วเปลี่ยนใจไม่ได้หรอคะ .. อุ้ยยย
เปล่านะ ไม่ได้ใบ้อะไรเล้ยยย 

[puchi]

สงสารไปท์เหมือนกันนะ  รักกันแต่ก็ไม่รู้ว่าจะสมหวังรึเปล่า

[t2007]

เจ็บครั้งที่สอง คงไม่เป็นไร