หัวข้อ: [สอบถามความคิดเห็น] วันทองเดอะซีรีย์ || .. • Update ☆彡 P.56 .. (20/11/58)

[liza sarin]

 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

พึ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้สนุกดีน๊าชอบๆ 
ขอวิจารณ์เบาๆนะจ๊ะ อ่านช่วงแรกๆคิดว่าวันจะแรงกว่านี้
พออ่านๆไปตัวละครบางตัวโผล่มาเป็นตัวประกอบเยอะมาก
ตัวเพื่อนที่เป็นคนบ้านเดียวกันที่ได้กันตอนแรกก็หายไปเลย
บทของเบลกับเอสก็น่าจะเล่นได้แรงฉะกันมันๆก็โอเคในระดับนึง
พออ่านมาหลังๆ อ่านแล้วงง ว่าอยู่ๆวันออกมาอยู่ข้างนอกกับไปร์
ทั้งๆที่มีสัญญาอีก 6-7เดือนจะไม่เป็นไรหรอเพราะตอนคุยกับแทนก็ไม่เห็นพูดถึง
ประเด็นนี้เข้าใจว่าประเด็นอยากเลิกน่าจะสำคัญกร่าประเด็นเรื่องกลับไปเรียนต่อ
ส่วนเรื่องไปร์ก็พูดยากเด็กก็มีความคิดแบบเด็กคงต้องให้เวลาเป็นตัวตัดสิน
ขออย่าเป็นประเภทครบเด็กสร้างบ้านเลยนะ แบบว่าเด็กบุคลิกแบบนี้ 

[Akikojae]

พึ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้สนุกดีน๊าชอบๆ 
ขอวิจารณ์เบาๆนะจ๊ะ อ่านช่วงแรกๆคิดว่าวันจะแรงกว่านี้
พออ่านๆไปตัวละครบางตัวโผล่มาเป็นตัวประกอบเยอะมาก
ตัวเพื่อนที่เป็นคนบ้านเดียวกันที่ได้กันตอนแรกก็หายไปเลย
บทของเบลกับเอสก็น่าจะเล่นได้แรงฉะกันมันๆก็โอเคในระดับนึง
พออ่านมาหลังๆ อ่านแล้วงง ว่าอยู่ๆวันออกมาอยู่ข้างนอกกับไปร์
ทั้งๆที่มีสัญญาอีก 6-7เดือนจะไม่เป็นไรหรอเพราะตอนคุยกับแทนก็ไม่เห็นพูดถึง
ประเด็นนี้เข้าใจว่าประเด็นอยากเลิกน่าจะสำคัญกร่าประเด็นเรื่องกลับไปเรียนต่อ
ส่วนเรื่องไปร์ก็พูดยากเด็กก็มีความคิดแบบเด็กคงต้องให้เวลาเป็นตัวตัดสิน
ขออย่าเป็นประเภทครบเด็กสร้างบ้านเลยนะ แบบว่าเด็กบุคลิกแบบนี้ 

นึกว่าจะไม่มีคนถามซะแล้ว วันเป็นพวกแรงแบบสังคมพาไป อยู่แบบไหนก็แรงแบบนั้น
ถ้าตอนนี้วันไม่เจออมร คงจะร่านกร้านโลกกว่านี้ ส่วนแทนที่เป็นเพื่อนวันไม่อยากติดต่อแล้ว
เพราะกลัวว่าคุณอมรจะไม่รัก ซึ่งเอาเข้าจริงก็เหมือนชีวิตคนเรานะ แม้จะไปเรียนด้วยกัน พอแยกย้ายทำงาน
บางคนก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย คนเขียนไม่ได้ตั้งใจเขียนให้แรงอย่างเดียวค่ะ
เคยบอกไปแล้วว่าวันจะพัฒนาความคิดขึ้นไปเรื่อยๆ ส่วนเรื่องหยุดงาน มันแน่อยู่แล้ว วันกับวานี่เด็กเส้นเลย
คุณอมรกับคุณดริณปกป้องอยู่แล้ว ตอนนี้คุณอมรยังติดต่อวันไม่ได้ แต่เดี๋ยวออกแน่ค่ะ ตอนนี้วันออกมาแค่ไม่กี่อาทิตย์
เดี๋ยวตอนที่ไปเรียนก็กลับไปทำงานแล้วค่ะ เย้เย่ ขอบคุณที่มีข้อสงสัยนะคะ ยินดีมากค่ะ

[shichina]

   อ่านช่วงแรกที่คุณดริณยังไม่ได้ทำอะไรวา นึกว่าจะเป็น nc ของวันซะแล้ว
คือเรายังไม่อยากให้วันได้กับไปท์ รู้สึกว่าวันน่าจะเว้นเรื่องทางกายไปสักพัก
แต่พอมาอ่านตรงที่คุณดริณเมากลับมาแล้วได้กับวา...แบบว่าไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไรเลย(เม้นก่อนหน้านี้ยังสนับสนุนให้ทำอยู่แท้ๆ) โอ้ย ยิ่งอ่านยิ่งสับสนตัวเอง

[padloms]

คงต้องเชีร์ยวันกับไปท์ซะแล้ว
 

[+HaNeul+]

อ่านแล้วเขินเลยย  กร้าก  ดีใจกับวา

วางใจกับไปป์ไม่เต็ม 100  แต่รอดูต่อไปจ้า

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

นึกว่าจะไม่มีคนถามซะแล้ว วันเป็นพวกแรงแบบสังคมพาไป อยู่แบบไหนก็แรงแบบนั้น
ถ้าตอนนี้วันไม่เจออมร คงจะร่านกร้านโลกกว่านี้ ส่วนแทนที่เป็นเพื่อนวันไม่อยากติดต่อแล้ว
เพราะกลัวว่าคุณอมรจะไม่รัก ซึ่งเอาเข้าจริงก็เหมือนชีวิตคนเรานะ แม้จะไปเรียนด้วยกัน พอแยกย้ายทำงาน
บางคนก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย คนเขียนไม่ได้ตั้งใจเขียนให้แรงอย่างเดียวค่ะ
เคยบอกไปแล้วว่าวันจะพัฒนาความคิดขึ้นไปเรื่อยๆ ส่วนเรื่องหยุดงาน มันแน่อยู่แล้ว วันกับวานี่เด็กเส้นเลย
คุณอมรกับคุณดริณปกป้องอยู่แล้ว ตอนนี้คุณอมรยังติดต่อวันไม่ได้ แต่เดี๋ยวออกแน่ค่ะ ตอนนี้วันออกมาแค่ไม่กี่อาทิตย์
เดี๋ยวตอนที่ไปเรียนก็กลับไปทำงานแล้วค่ะ เย้เย่ ขอบคุณที่มีข้อสงสัยนะคะ ยินดีมากค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำตอบ แล้วจะรออ่านต่อนะจ๊ะ ^^

[PoPuAr]

เอิ่ม...ทำไมมีแต่คนไม่ชอบวา เราแหละคนนึงที่ชอบ ขออยู่ข้างน้องวาเอง

น้องมันก็น่าสงสารนะ ถึงจะดูอ่อนแอไปหน่อย แต่ก็ไม่มีพิษมีภัยอะไร

คนแต่งคงไม่พลิกให้น้องวาจากติ๋มๆมาเป็นร้ายหรอกนะ มันน่าเหลือเชื่อเกินไป

ยังไงคุณดริณก็ได้น้องแล้ว ฝากดูแลน้องด้วยนะ อย่าทิ้งน้อง น้องยอมเป็นของคุณทั้งตัวและหัวใจ

ปล.เอ็นซีตอนนี้มันหวานมว๊ากกกกกกกกกกก 

[hormonesyj]

เราชอบวันแล้วก็ชอบวาด้วย
คนเขียนก็เก่งแล้วค่ะสำหรับนักเขียนหน้าใหม่
สู้ๆน้า ยังสงสัยยุว่าใครจะคู่กะใคร คนเขียนชอบพลิกอ่ะ

[ammie_mn]

เอาจริงๆนะคืออยากอ่านแค่เรื่องของวันอ่ะอยากตามดูชีวิตวันจะเป็นไง คู่อื่นมานิดๆก็พอแล้วเนอะ

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

อมรเงียบไปเลย พี่แกถูกตัดเป็นตัวประกอบแล้วชิมิ
อยากเห็นวันร้ายใส่น้ำมากกว่านี้อ่ะ

[AMMY★]

มาแล้ว ทำไมใครๆไม่ชอบวา คงเป็นเพราะความอ่อนแอมั้งคะ
สงสารสองคนนี้จัง มีแต่เรื่อง คนเขียนอย่าใจร้ายนักสิ
ปล. เราชอบเอ็นซีนี้ ><

[Dee^daY]

ทุกคนมีชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไป ..

[Akikojae]

เคราะห์ซ้ำกรรมซัด

 

"แม่ !!" กูวิ่งไปกอดนายแม่อย่างดีใจ และแล้วก็ได้กลับบ้าน .. ทักทายกอดหอมกันเสร็จคุณนายก็ไล่ให้กลับบ้านมาเก็บของ ครั้งนี้ก็นั่งรถทัวร์มาเหมือนเดิมเมื่อยไปหมดทั้งตัว .. กลับบ้านมาหนนี้รู้สึกดีกว่าทุกครั้ง ไม่มีเรื่องไม่สบายใจกลับมาด้วย กูว่าจะอยู่นี่สักอาทิตย์นึง แล้วค่อยกลับไปเผชิญหน้ากับปัญหาทุกอย่างที่ผ่านมา..  ไปท์มันติดสอบเดี๋ยวอีกสองวันจะตามมา ส่วนวามันก็คงกำลังหาเรื่องเรียนอยู่ ตอนนี้ขอพักผ่อนสมองพักผ่อนร่างกายก่อนเถอะ แล้วค่อยกลับไปสู้ต่อ ..


นั่นไงพูดถึงไม่ทันไรก็โทรมา ..


"ว่า"


(( อยู่ไหนอ่ะ))


"บ้าน"


(( วันอ่ะ! กลับบ้านทำไมไม่บอก จะได้ไปด้วย อยากกินกับข้าวฝีมือแม่ )) เสียงแว้ดออกมาจากมือถือ มันรู้ได้ไงวะเนี่ย. อ่อ กูบอกเมื่อกี้นี่หว่า


"เออๆ กูกลับบ้านกู ส่วนมึงน่ะดูเรื่องเรียนไป ไม่ต้องมาตามกูหรอก"


(( ก็กูคิดถึงแม่ คิดถึงมึงด้วยนะ มึงกลับนานไหม เผื่อกูขอคุณแทนไปหา ))


"อาทิตย์นึง ถ้ามึงจะมาก็ขอเขาดีๆนะ เขาคงเป็นห่วงมึง ข้าวใหม่ปลามันนี่" ใช่กูรู้เรื่องหมดแล้ว วามันโทรมาปรึกษาให้ฟังว่าเขาใช้ถุงยางกับมัน เขาอาจไม่ได้รักมัน กูเลยปลอบใจไปว่า ครั้งหน้ามึงขัดเขาเลย อ้อนว่าขอสด งดถุง หึ ขี้คร้านจะเสียวถึงลำไส้ ..


(( วัน .. กูอยากมีชีวิตที่ดี มึงต้องสู้กับกูนะ ถ้าอยากเรียนเราก็ทำงานกัน ช่วงนี้กูยังไม่ได้เข้าไปบาร์เลย .. เออ ! นี่คุณอมรไม่โทรหามึงเลยหรอ ))


"กูบล็อคเบอร์เขาไปละ คงได้เจอตอนกลับไปทำงานนี่แหละ ไม่น่าติดสัญญาเลยว่ะ ไม่อยากเจออิน้ำ แต่กูก็คิดถึงไอ้รักไอ้อายเจนี่นะ "


(( อืมม ไม่น่าเลยว่ะ ไม่น่าเป็นแบบนี้เลย .. วัน .. กูรักมึงนะ รีบกลับมาก่อนที่กูจะตามไปหามึงเอง แค่นี้ก่อน กูกำลังทอดปลา โชคดีนะเพื่อนรัก ))


กดวางสายจากไอ้วาก็นั่งยิ้มเป็นบ้าอยู่คนเดียว หึ มันอ่ะเด็ก อ่อนแอจนคิดว่าจะอยู่ในสังคมรอดไหม นึกว่าจะต้องดูแลไปจนตายซะแล้ว  ดีนะที่มันได้กับคุณดริณ กูไม่เคยคิดเลยว่าเราจะสลับคู่กันมั่วขนาดนี้ ..  แต่มันคงเหมือนเวลาที่คนมาใช้บริการที่บาร์ล่ะมั้ง วันนี้มาได้คนนี้ พรุ่งนี้มาอาจได้กับอีกคน ไม่แตกต่างกันสักเท่าไหร่


นั่งๆ นอนๆ กวาดบ้าน เก็บบ้านจนเสร็จ เหงาว่ะ ไม่ทีอะไรทำเลย ออกไปช่วยแม่ขายขนมเบื้องดีกว่า ..


.


"จ๊ะเอ๋ !!"


"อะไรของเอ็งตกใจหมด !!! " แม่หันมาด่า พร้อมงื่นมะเหงกมาให้ อะไรอ่ะ ก็แค่แอบมาจ๊ะเอ๋ข้างหลังเอง ทำเป็นขวัญอ่อนไปได้


"กูก็ตกใจสิวะ !!"


 "เออ มีคนมาด้อมๆมองๆบ้านเราตลอดเลยว่ะ ตั้งแต่เอ็งไปทำงานที่กรุงเทพก็มีคนมาถามหาตลอด เป็นเหมือนพวกอันธพาลตัวใหญ่ๆ น่ากลัวมาก ! วัน! เอ็งไปทำอะไรใครไว้หรือเปล่า ดูพวกมันจะไม่ยอมหายไปถ้ามันยังไม่เจอเอ็ง"


"ไม่มีนะแม่ "


มีคนมาหากู ? ใครวะ ? แล้วกูเคยไปทำอะไรให้ใครเดือดร้อนงั้นหรอ คิดไม่เห็นออกเลยก็กูไม่ได้อยู่บ้านตั้งหลายเดือน จะไปมีเรื่องกับใครได้ แล้วทำไมช่วงนั้นมันไม่มาหาล่ะ ช่วงที่กูกับวามาที่นี่น่ะ แม่บอกว่าอันธพาลหรอ .. แต่กูก็ไม่เคยไปมีเรื่องกับหัวโจกที่ไหนนะ  ผัวโจรก็ไม่เคยมี แม่เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า


"พี่วัน ! พี่วัน ! " นั่งกวนครีมขนมเบื้องอยู่สักพักก็มีเสียงโวยวายดังมาแต่ไกล โธ่ ! ไอ้เปี๊ยก เด็กแถวบ้านมันวิ่งมาทางนี้ แล้วมันกำอะไรมาด้วยล่ะนั่น


"เออๆ มีอะไร พักหน่อยไหมมึง หอบแดกเลย" กูบอกมันแล้วตบๆหลังให้ เล่นวิ่งมาซะอย่างกับมีเรื่องอะไรใหญ่โต


"มีพี่ผู้ชายเขาฝากนี่มาให้ " อะไรของมันวะ ไอ้เปี๊ยกยื่นกระดาษสีขาวมาให้แล้ววิ่งไปเล่นกับเพื่อนต่อ ใครฝากอะไรมาวะ ?


กูคลี่กระดาษออกดู  มันเป็นจดหมายนี่หว่า  ใครส่งมาให้วะ !


จำอั๊วะได้ไหม อาวันน
 ลื้อทำอั๊วแสบมากนาา
 พรุ่งนี้ออกมาเจอกันหน่อยไหม
 อั๊วะจะส่งเด็กไปรับ
 อย่าหือ อย่าเล่นตัวนาา ไม่งั้นลื้อกับแม่ศพไม่สวยแน่ 


แทบจะไม่ต้องนึกเลย ไอ้เสี่ยง่อยเปรี้ยนี่เอง !!!! มึงเองหรอไอ้แก่หน้าหื่น  แหม !  เงินแค่ห้าพันมึงถึงกับจะฆ่ากูกับแม่เลยหรอ ได้ ! กูจะเอาเงินไปปาหน้าแม่งเลย !!


.


"แม่วันไปหาเพื่อนแปปนะ" เห็นไหมว่ามึงทำให้กูต้องโกหกแม่อีกแล้วเนี่ย เกลียดชิบหาย


"เออๆ กลับมากินข้าวบ้านหรือเปล่า แม่จะได้รอ" แม่ที่กำลังล้างอุปกรณ์ทำขนมอยู่ตะโกนถาม


"มาจร้า แม่รอนะวันจะมากินข้าวด้วย"  กูโบกมือลาแม่ แล้วออกมายืนรอหน้าปากทาง เตรียมเงินมาละเรียบร้อย แม่งเอ้ย! เงินแค่นี้ทำมาเป็นงก มึงออกจะรวย ให้กูนิดหน่อยไม่ตายหรอก


.


"เอ็งสินะ ไอ้วันน่ะ ! " ผู้ชายร่างใหญ่เดินเข้ามาหยุดตรงหน้ากูแล้วจ้องแบบจะกินเลือดกินเนื้อ มันท่าทางนักเลงมาก ไอ้เวรนี่หรือเปล่าที่มาด้อมๆมองๆแถวบ้านกู


"ขึ้นรถ ! อย่าลีลา" มันให้กูเดินตามมาที่รถ แล้วผลักกูให้ขึ้นไป กูไม่ได้พูดอะไร ต้องดูเชิงก่อน


"กูฝากเงินไปให้เสี่ยละกัน กูไม่ไปกับมึงหรอก" กูบอกมันทำท่าจะหยิบเงินให้ ทำไมต้องไปหาด้วยล่ะ ไม่เอาหรอก กูไม่อยากเสียอย่างอื่นนอกจากเงิน


"เสี่ยสั่งให้มึงไปเอง อย่าขัดใจน่า ไป!!!"


สุดท้ายมันก็ดันกูขึ้นมานั่งรถกระบะที่ไม่มีแคปหลังจนได้ ชักไม่ไว้ใจแล้วสิ หรือเสี่ยมันอยากใช้บริการกูสะ อี๋ !! ไม่เอานะ กูขยะแขยงเกินจะทนแล้ว !!


.


"ถึงละ เดินไป!!" ไอ้ยักษ์มันดันกูให้เข้ามาในโรงงานร้าง สัตว์! โรงงานร้าง มึงจะฆ่ากูทิ้งแล้วหมกไว้แถวนี้ใช่ไหม


.


"ว่าไง อาวัน.."


"ส .. เสี่ย"


เสี่ยแม่งแก่เหมือนเดิม หน้าเจ๊กเหี่ยวๆไม่เคยทำให้กูมีอารมณ์ได้เลย !


"เสี่ยจะเอาไงก็ว่ามา จะเอาเงินใช่ไหม ? เอาไปสิ นี่ห้าพัน หรือต้องมีดอก อ่ะ ให้เจ็ดพันเลย"


เพี้ยะะ


ไอ้เหี้ยเสี่ยมันเดินเข้ามาตบหน้ากู เจ็บสัตว์


"รีบๆรับเงินไปสิ กูไปละ" กูโยนเงินให้มันแล้ววิ่งหนีออกมา แต่ไม่ทัน


"อาทองจับมัน" ไอ้เหี้ยตัวยักษ์มันจับกูไว้ก่อน ทำไงดีวะ ทำไงดี !


"อื้ออออ ไอ้เหี้ย ! มึงก็เอาตังไปสิวะ" กูดิ้นขืนตัวออกจากมัน แต่แรงมันเยอะมาก สู้ไม่ได้


"แสบมากนะ ! อย่าเอ็ดไปอาวัน .. อั๊วะมีของขวัญมาให้ลื้ออออ !" เสี่ยพูดจบโลกกูก็มืดมิดไปหมด .. ไอ้ยักษ์มันมัดมือ มัดปาก แล้วปิดตากู พวกมึงจะทำอะไร ของขวัญเหี้ยอะไร กูไม่เอา !


.


.


"อื้อออออ .. ไอ้ .. เอี้ยยยยย .. อ่อย ..อู!!"


ฮึ่กกก เกลียด ไอ้เหี้ยเสี่ยมันข่มขืนกู มันกระหน่ำแทงเข้ามาไม่หยุด หลังจากไอ้เหี้ยเสี่ยก็คงเป็นไอ้เหี้ยยักษ์ ฮืออ เจ็บบ กูเจ็บไปหมด


"มึงอ่ะ .. เย็_เสร็จก็ลากมันไปทิ้งข้างทางนะ ไม่ต้องฆ่า"

เสียงไอ้เหี้ยยักษ์มันพูดหลังจากหลั่งน้ำคาวชั่วๆเข้ามาในตัวกู ฮึ่กก ระบม ชา ร้าว เหมือนตรงนั้นฉีกขาด มีเลือดออก


"อย่าดิ้น .. " อั่กกก มันต่อยเข้ามาที่ท้องกู กูได้ยินเสียงคนคุยกันอีกเยอะ นี่มันจะเอากูอีกกี่คน ฮึ่กก กูกัดลิ้นตายตอนนี้เลยดีไหม


"ฮืออออ .. อ่อยยย อู .. อึ่ก อึ่ก " สองคนผ่านไป สามคนผ่านไป ยังมีคนต่อคิวข่มขืนกูอยู่เรื่อยๆ เมื่อไหร่จะจบ เมื่อไหร่จะหยุด ไอ้พวกเวร


"เหี้ยแม่ง ! เร้าใจชิบหาย"


"ดูดสิวะ .. อ๊ากกกก ! สัส กัดค_ยกู"


อั่กกก   พลั่กกก. อึ่กกกก


"พอมึง เดี๋ยวมันตาย ซี้ดดดด อ่ะ ตามึงละ แทงแม่งหนักๆ ฤทธิ์เยอะดีนัก"


ฟรึ่บบบ


ไอ้เหี้ยคนล่าาสุดมันเอาผ้าที่มัดปากกูออก


"ร้องให้ดังๆ .. ร้องสิ ! สัตว์ "


เพี้ยยยยยะะะ


"อึ่กกก .. ปล่อ ย . กู " หมดแรงจะสู้แล้ว ไม่รู้ว่าข้างล่างของกูโดนมันยัดเข้าไปกี่คน กี่ครั้ง ตอนนี้มันชาไปหมดแล้ว


"อ๊าาาา .. เหี้ย ตายหรือยังวะ มึงๆ มาดูมันดิ๊ สัตว์ สลบไปแล้ว "


"พาแม่งไปทิ้งเหอะ เดี๋ยวซวยนะมึง เสี่ยก็ไม่อยู่แล้ว "


"เหี้ย !  ช่วยกันดิวะ โยนแม่งตรงเนี้ย ! "


"มึงจะเอาตังมันหมดเลยหรอ "


"เออ ไม่ต้องเหลือไว้ให้หรอก โทรศัพท์เฮงซวยทิ้งไว้เนี่ย"


"ไปมึงงง!"


.


.


ความรู้สึกทั้งหมดดับวูบไปตั้งแต่มันเอากูไปโยนทิ้งที่ไหนสักแห่ง หญ้า มันคือพื้นหญ้า ที่ไหนล่ะ แต่มันคงไม่ไกลจากที่โกดังมากนัก กูลุกไม่ไหว เจ็บไปหมด ทำไงดี มือยังโดนมัด ตายังถูกปิดอยู่


"ช่วยด้วยย!  ช่วยด้วยย. อึ่กกก "


ตะโกนด้วยเสียงแหบแห้ง ป่านนี้คงมืดแล้ว จะมีใครผ่านมาที่รกร้างแบบนี้ล่ะ ฮืออ กูรู้เลยว่าตอนนี้เลือดออกปาก ออกจมูก ช่องทางฉีกขาด แขนขาไม่มีแรง หน้าตาคงบอบช้ำ เพราะโดนพวกมันทั้งชก ทั้งตบ โดนต่อย กระทืบ และ ข่มขืนอย่างทารุณ ไอ้เหี้ยเสี่ย มึงมันเลว อึ่กกก


.


ความอ่อนล้าทำให้กูหลับไปบนพื้นหญ้า สภาพกูตอนนี้เสื้อผ้าหลุดรุ่ย ยังดีที่มันไม่ได้ถอดเสื้อออก ตอนนี้กูมีแต่เสื้อโคร่งๆคลุมมาถึงขาอ่อน กับชั้นในสีขาวเปียกๆจากคราบพวกเหี้ยนั่นผสมกับเลือดที่ออกไม่หยุด


ทำไงดี กูไม่รู้ทาง ตอนนี้เวลาเท่าไหร่แล้วนะ เที่ยงคืน ตีสอง ตีห้า กูเดินโซซัดโซเซออกมา เหยียบทั้งกรวด ทั้งหิน หนามหญ้า มีเศษแก้วบาดเท้าด้วย แต่มันไม่เจ็บอีกแล้ว มันชา ตอนนี้สมองกูตื้อ ตื้อไปหมด กูเดินพาร่างเน่าๆชนต้นไม้บ้าง ล้มลงบ้าง จนเหยียบที่ผิวพื้นแข็ง น่าจะเป็นพื้นปูน


ปรี๊นนนนนนนนนนนนนน


ตุบ ตุบ ตุบ ...


ร่างเล็กที่พยายามหาทางพาตัวเองเดินออกมาที่ถนน ถูกรถที่กำลังวิ่งมาชนอย่างแรงจนกระเด็นขึ้นแล้วร่วงลงไปที่พื้นหญ้าข้างทาง ร่างทั้งร่างกลิ้งลงไปใกล้ๆที่ๆถูกชน เคราะห์ซ้ำกรรมซัดหรือไร แค่โดนพวกเลวทรามรุมโทรมก็แย่จะตายอยู่แล้ว ตอนนี้วันเหมือนตายทั้งเป็น


.. แม่จ๋า ถ้าลูกตาย อโหสิกรรมให้ลูกด้วย ...


.



"คุณ ! คุณ!"


"พาไปโรงบาลเถอะนาย"


"ไปไป มึงไปสตาร์ทรถ"


"นาย ! นี่โทรศัพท์ แต่เปิดไม่ติดอ่ะ"


"เออๆ รีบไปโรงบาลด่วนเลยมึง!"





TBC.

 

..................................................................

 
 

 

ร้องไห้อีกแล้ว อย่าโกรธเขานะ
วันจะต้องดีขึ้น เชื่อคนเขียนเถอะ
ตอนนี้เขียนซอฟต์ๆนะคะ ไม่อยากดราม่า
สงสารวันกันไหม ปวดร้าวในจิตใจเหลือเกิน

[sweetbasil]

 :a5:โธ่วันของป้า ใครมาช่วย วัน เอกภพเปล่า

[myapril]

ใครเป็นพระเอกกกกก
สรุปว่ายังไงหว่า คนไหน ใคร เปนพระเอกหนอ
เรืีองร้ายๆขอให้มันผ่านไปแล้วไปลับนะวัน สุ้ๆๆ

[Mississippi]

ขอเถอะค่ะ จัดอิเสี่ยซักทีได้มั้ยคะ สงสารวันไม่ไหวแล้ววว ทำไมซวยแบบนี้ อย่าลืมไปตรวจโรคด้วยนะลูกก

[clock_nuchchee]

กว่าชีวิตวันจะดีขึ้น คงจะหลวมก่อนแล้วว่ะ 

[black sakura]

อ้ากกกกกกก :m31:พ่นไฟใส่คนเขียน

ทำร้ายจิตใจคนอ่านมากเราไอ้เราก็คิดว่า

จะไม่มีไรแล้วเห็นว่าทุกอย่างดูโอเคไม่มี

ปัญหาแต่ที่ไหนได้หลอกให้ดีใจไปก่อน

แล้วก็มาเสิร์ฟมาม่างื้ออออน่าสงสารวันอ่ะ

นายนี่คือพระเอกป่าวเข้ามาช่วยวันอ่ะแงงงง

มาทำให้ค้างอีกแร้ววว

[Apple_matinie]

ง่าาาาาา


ทำไมชีวิตทอง เจอแต่คนไม่ดี

[shichina]

  อิเสี่ย อีเลว แค่เงิน 5 พันมึงถึงกับเอาลูกน้องมารุมโทรมวัน

ตอนนี้ไม่สนแล้วคนที่มาช่วยจะเป็นเอกภพ(ที่เราไม่ชอบหน้า)หรือใคร

แต่เท่าที่ดู ท่าทางจะเป็นพวกมีอิทธิพลพอตัว
ช่วยจัดการเก็บอีเสี่ยหื่นนั่นที

[fay 13]

 

[~ณิมมานรฎี~]

  อยากฆ่าอิเหี้ยเสี่ยยยยยยยย  คนเขียนจัดหนักๆ หน่อยยยยยย น้ำตาพรากมากอ่ะ 

[manutty]

ถามมาได้ว่าสงสารวันไหมมมมมมมมมมมมมมม     มันยิ่งกว่าสงสารอีก มันคือความโชคร้ายทีสุดกับการถูกข่มขืนแบบรุมโทรม จะรู้จักกันหรือไม่รู้จักกันก็ตาม และต่อให้วันผ่านผู้ชายมามากแค่ไหน แต่แบบนี้มันเกินจะรับไหว อยากจะให้เปลี่ยนพล็อตตอนนี้เลย แบบแค่โดนซ้อมก็พอแล้ว ส่วนข่มขืนแบบว่ามีคนมาช่วยทัน อยากให้เป็นแบบนี้มากกว่า รับไม่ได้ สงสารวัน  และไม่ว่าใครจะเป็นคู่ของวัน ขอให้รักวันจริงๆสักที วันเป็นคนดีมากๆ ทำทุกอย่างเพื่อแม่มาตลอด แต่คิดเหมือนหลายเม้นท์ ว่าจะเป็นเอกภพนะที่ช่วยวันเอาไว้ หรือไม่ใช่ก็ช่างเถอะ ขอให้ช่วยวันด้วยแล้วกัน   

กำลังอ่านวันมุ้งมิ้งกับวาดีๆ พอมาตอนที่วันถูกกระทำ อารมณ์เปลี่ยนเลยตรู มันเกินไปสำหรับไอ้สารเลวเสี่ยและพรรคพวก แค่เงินห้าพัน มึงทำอย่างกับเอาเงินมึงไปเป็นล้านหรือวันไปทำชีวิตมึงตกต่ำ เข้าใจว่ามึงโกรธที่ถูกหยาม แต่เงินแค่นั้นไม่น่าจะทำกับวันขนาดนี้ ขอให้เอาคืนพวกมันอย่างสาสมด้วยคนเขียน อย่าปล่อยให้มันลอยนวล     

นับจากนี้ ชีวิตของวันและวา คงจะดีขึ้นอย่างที่คนเขียนบอกแล้วนะ อย่ามีอะไรมาทำร้ายสองคนนี้ และ รวมถึง เจนี่ อาย รัก ด้วย สองคนหลังนี่รู้สึกจะยังไม่มีคู่กับเขาเลย จะมีไหมอ่ะ 

[Akikojae]

ขอโทษทุกคนนะคะที่เป็นแบบนี้ พล็อตเป็นแบบนี้จริงๆค่ะ
ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครรู้ .. แต่ต่อจากนี้จะไม่มีเรื่องร้ายๆแล้วสัญญา
วันเป็นตัวละครที่เรารักและสงสารมาก เขาต้องเจออะไรเยอะแยะโดยที่มันเกิดจากการกระทำจากอดีต
ส่งผลมาถึงปัจจุบัน แต่ไม่ต้องกลัวนะคะ เสี่ยโดนหนักแน่ !

ขอบคุณทุกคอมเมนท์ค่ะ
 

[boonpa]

วันนี่พออะไรๆจะดีขึ้นต้องดวงซวยอยู่เรื่อย

[Lemon_Tea]

ใจมันปวดร้าวไปทั้งดวงเลย 

[mapreaw]

เมื่อไรจะหมดเคราะห์กรรมสักทีนะวัน
รอวันที่ฟ้าสดใสของวัน

[Dee^daY]

ชีวิตกำลังดำเนินไปในวิธีทางของมัน ..

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

  แค่เงิน 12000 นี่ต้องทำขนาดนี้เลยหรอ
สงสารนางวันจริง ไม่รู้ถ้าน้องไปค์รู้เรื่องจะรับได้ไหมเนี่ย