:: ไม่มีรุกแท้ในหมู่เกย์ ::ผู้ซึ่งหลงรักหญิงสาวในภาพวาด
สารบัญ ตอน 1 ตอน 2 ตอน 3 ตอน 4 ตอน 5 ตอน 6 ตอน 7 ตอน 8 ตอน 9 ตอน 10 ตอน 11 ตอน 12 ตอน 13 ตอน 14 ตอน 15 ตอน 16 ตอน 17 ตอน 18 ตอน 19 ตอน 20 ตอนพิเศษ ตอน 21 ตอน 22 ตอน 23 ตอน 24 ตอน 25 ตอน 26 ตอน 27 ตอน 28 บทส่งท้าย เรื่อง :: ไม่มีรุกแท้ในหมู่เกย์ ::
เขียน ::
ผู้ซึ่งหลงรักหญิงสาวในภาพวาด ::
ข้อ 1 : มาถึงก็น้ำเดิน
ยากลำบาก
การมีชีวิตอยู่บนโลกนี้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
ไอ้ประโยคที่ว่าเกิดมาเพื่อชดใช้กรรมเห็นว่าท่าจะจริง
ฟัก
ไม่ใช่ผักที่มีสีเหลือง (แต่ถ้าจะแดกก็ได้ อร่อยเหมือนกัน)
และไม่ใช่คำด่าแบบทับศัพท์อย่างที่ใครหลายคนอาจกำลังนึกอยู่
หากแต่เป็นชื่อของเขา
ชายผู้ซึ่งอยู่ท่ามกลางวงล้อมของเหล่าชะนีและตุ๊ดเด็ก
ฟัก
เป็นชื่อเล่นแบบไทยแท้ ที่เขาค่อนข้างภูมิใจอยู่พอสมควร แต่หลังๆมานี้ก็มีแอบหวั่นอยู่บ้างจากคำกล่าวขานจากเพื่อนๆเวรตะไลทั้งหลายที่ชอบเรียกชื่อเขาส่อไปในทางที่มิดีมิควร แถมยังเปลี่ยนความหมายของชื่อดีๆที่เขามีให้เสื่อมถอยลงทุกวี่วัน
จะว่าไปคำว่า‘ฟัก’ที่เป็นชื่อของเขานี้ ความจริงมันก็มาจากคำว่า ฟัก ที่เป็นผักนั้นแหละ
ด้วยความที่ตอนท้องแม่ดันแพ้ท้องอยากกินฟักทองซะนี่
หลังจากเขาเกิดได้ไม่นาน แม่กับพ่อก็หน้ามืดตามัวเรียกเขาว่าไอ้ฟักตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ว่าแต่
ถึงไหนแล้วนะ
“พี่ฟัก”
อ๋อ
เขาพยายามไม่สนใจเสียงที่เรียกชื่อตนเอง ถึงแม้ตุ๊ดเด็กคนนั้นจะพยายามใช้หน้าอกมาดึงดันกับแขนเขาก็ตามทีเถอะ
และแน่นอนว่า
เขาไม่ได้รู้สึกพิศวาสหน้าอกคัพซีที่เสริมซิลิโคลนมาอย่างดีของเธอสักนิด
ออกจะหวาดหวั่นด้วยซ้ำไป
“ว้ายแก พี่ฟักหน้าแดงเลย”
เปล่า
เขากำลังรู้สึกพะอืดพะอมอยู่ต่างหาก แถมยังมาเบียดเสียดแย่งที่ยืนแย่งออกซิเจนเขาหายใจ ไม่แปลกเลยถ้าเขาจะหน้าแดงเพราะกำลังจะหอบตาย เขายกมือกุมปากไว้เล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆกลืนก้อนจุกๆที่คอลงอย่างเอาเป็นเอาตาย
เหล่าชะนีน้อยและตุ๊ดน้อยหัวเราะคิกคักสนุกสนานกับการได้ยั่วอารมณ์และลวนลามร่างกายของเขาอย่างมันส์มือ ถือว่าเป็นลาภปากลาภลอยสำหรับเธอๆ แต่สำหรับเขามันเหมือนการทำบุญทำทานให้เจ้ากรรมนายเวนเพื่อชดใช้กรรมดีๆนี่เอง
ฟักไม่ได้อยากมาเท่าไหร่ ผับที่มีแต่ชะนีนุ่งน้อยห่มน้อยแบบนี้
ไม่
เขาไม่ใช่พวกหัวโบราญ เป็นสุภาพบุรุษ หรือโลกสวยด้วยมือเราอะไรเทือกๆนั่น
แต่เขาโดนเพื่อนเวรๆลากมาต่างหาก
เพื่อนเวรๆที่รู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่ชอบที่แบบนี้
แต่เหตุผลที่แท้จริงมันมีมากกว่านั้น
ฟักถอนหายใจอย่างเซ็งๆ ก่อนจะยกแก้วเหล้าดื่มย้อมใจเป็นการปลอบขวัญตัวเอง ไม่แปลกหากเขาจะถูกลวนลามทั้งกริยาและวาจะแบบนี้ เนื่องจากส่วนสูงโปร่งๆ หน้าตาที่ออกทางตี๋ๆและผิวพรรณขาวผ่องที่เป็นแบบฉบับนิยมชมชอบของคนในสังคมแถบนี้แล้ว หุ่นล่ำๆยังเป็นตัวเรียกลูกค้าได้อย่างดี
ซึ่งเขาก็ออกจะภูมิใจกับมันไม่น้อย
ฟักยกแก้วดื่มอีกครั้ง เหล่ามนุษย์ไม่พึงประสงค์สำหรับเขายังคงวนเวียนไม่ห่างและคอยมอมเหล้าเขาอยู่เนืองๆแต่ฟักแกล้งทำเป็นยิ้มเฉยๆไม่สนใจ แค่หันไปสบตานิดหน่อยพวกหล่อนก็กรี๊ดกร๊าดกันแทบเป็นแทบตาย เขาไม่คิดอยากให้เสน่ห์ของตัวเองดึงดูดสิ่งเหล่านี้เฉกเช่นชะนีเป็นต้นสักนิด
ฟักส่ายหน้าด้วยความระอา ก่อนจะเริ่มส่งสายตามองหาสิ่งที่เขาคิดว่าใช่สำหรับเขา
แน่นอน เพราะเขามองหาสิ่งอื่นที่น่าสนใจมากกว่านี้อีกเยอะ
ออกจะดูยากหน่อย
แต่ยังไง
ผีย่อมเห็นผี
เพราะแววตามันฟ้องชัดว่าใครกำลังสนใจเขาอยู่หรือเปล่า
และแล้วฟักก็เจอเหยื่อรายแรก
ผู้ชายที่อยู่ถัดไปจากเขาไม่เท่าไหร่
ฟักพยายามใช้สายตาเพ่งพินิจแข่งกับความมืดสลัว แน่นอนว่ากฎของธรรมชาติก็ไม่อาจขวางกั้นความอยากของเขาได้
และแล้วฟักก็ชนะ
ชายที่ฟักเล็งอยู่รูปร่างบึกบึนอยู่พอตัว ซึ่งฟักดูได้จากกล้ามแขนที่เลยแขนเสื้อลงมา คิ้วคมเข้มและแววตาพราวเหมือนเสือร้ายจนฟักแทบทนไม่ไหว อยากจะตบเตะชะนีให้ดิ้นตายให้หมดเพื่อหลีกจากการมายืนขวางทางทำมาหากินของเขาเสียจริง
เราสบตากัน ชายคนนั้นถือแก้วเหล้าก่อนจะโยกเบาๆและส่งสายตาราวกับเชิญชวน ฟักรู้ได้จากสัญชาตญาณและประสบการณ์ที่สั่งสมมาครึ่งค่อนชีวิต
แต่สิ่งที่ลำบากคือการที่เขาดันอยู่ท่ามกลางวงล้อมของชะนีและตุ๊ดเด็กนับสิบนี่แหละที่ขัดขวางการเคลื่อนย้ายอนาโตมีของเขามาก
ผู้ชายที่ฟักหมายปองส่งยิ้มให้อีกระลอก
ยิ่งเหมือนเป็นยาการกระตุ้นชั้นเลิศให้ฟักหาหนทางในการเอาชีวิตรอด เขาขบเคี้ยวฟันเบาๆอย่างอดไม่ได้ เมื่อพยายามที่จะไม่มโนต่อหลังจากนั้น
ต่ำลงไปอีก ลึกลงไปหน่อย
เขาไม่อยากจะนึกเลยว่าร่างนั้นคงน่าค้นหาอยู่ไม่น้อย
แค่แขนยังขนาดนี้ แล้วถ้าหากว่าภายในเสื้อของอีกฝ่ายนั้นจะขนาดไหน?
แต่ที่รู้ๆคือ
แค่นี้ฟักก็
น้ำเดินสุดๆละ
TBC
[08/06/2557]