แอร๊ย ดีใจ ตอนนี้มาเร็ว จะได้ไม่ขาดตอน อารมณ์ต่อเนื่อง
แหม ไม่ร้องไห้อะไรล่ะคะคนเขียน ประโยคเดียวประโยคนี้ของพี่เชนทำเราน้ำตาแตกเลย
“ถ้ามึงเมากูจะแบกมึงกลับเอง กูดูแลมึงได้ ไม่ต้องไปคอยหรอกกับคนที่เขาหลอกมึงแล้วหลอกมึงอีกแบบนั้น จะไปแคร์เหี้ยไรนักหนาวะ”
คือซึ้งใจแทนปิงอ่ะ พี่น้องคู่นี้เค้าดูแลกันดีจริงๆ อิพี่เอย์มาผิดนัดแบบนี้ด้วยแล้วโมโหๆ ได้ยินชื่อกัสแล้วโมโหขึ้นอีกสามเท่า เหอะ!
สงสัยว่าสุดท้ายผ่านมาตั้งสามปีแล้ว เอย์กับปิงเค้าก็ทำตามเงื่อนไขทุกอย่างแล้ว ขุ่นแม่นางยักษ์ยังจะกัดไม่ปล่อยอีกฤา?
หรือนี่เป็นการทดสอบครั้งสุดท้ายของคุณแม่ ถ้ายังไงหลังจากนี้ก็ขออย่ากีดกันสองคนนี้อีกเลยนะ
สำหรับเรา เอย์ผิดเรื่องเดียวคือการไปแล้วปิดปากเงียบไม่พูดอะไรไม่บอกกล่าวอะไรปิงเลย คือทุกคนรู้หมดยกเว้นคนที่สำคัญที่สุด
อย่างน้อยไม่จำเป็นต้องบอกหมดเปลือกแต่ให้สัญญาณอะไรบ้างเล็กๆน้อยๆก็ยังดีนะคะคุณพี่
คิดดูคนที่รอโดยรู้จุดหมายปลายทาง กับคนที่รออยู่ในความมืดไม่รู้เหนือใต้ ใครมันจะประสาทก่อนกัน ความยากมันต่างกันเยอะนะ
ก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันว่าทำไมตัวละครหลายๆตัวหลายๆเรื่องต้องเป็นแบบนี้ตลอดอ่ะ
เหมือนแบบถ้ามันไม่ให้เค้าทำแบบนี้ มันก็จะปูเรื่องไปทางนั้นนี้ไม่ได้อ่ะนะ อันนี้พูดรวมๆนะ
สำหรับเอย์ เราเห็นนางเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เคสแฟนเก่าแล้วล่ะ เข้าใจว่าเป็นการปูนิสัยของตัวละครตัวนี้ด้วย
แต่ก็หมั่นไส้อยู่ดี เลยอยากให้ปิงอย่าเพิ่งคืนดีไปก่อน ก็เข้าใจทั้งสองฝ่าย เข้าใจเอย์ด้วย แต่มันหมั่นไส้อ่ะ จบค่ะ ฮ่าๆๆๆ
