อุ้ยตาย น้องปิงของเรา ถูกพี่เอย์จองตัวไว้ซะแล้วหรือนี่
ได้ใจตลอด ๆ อ่ะคุณชาย
ถึงจะใส่ให้น้อง แบบซาดิสก์ไปนี๊ด แต่ก็รู้หรอก ว่าเพราะความเขินเป็นเหตุ มีการขู่
ห้ามน้องถอดออกซะด้วยแน่ะ แหม ๆ อยากให้ใคร ๆ เขารู้ ว่าน้องมีเจ้าของแล้วล่ะสิ
ไม่ได้อยากซื้อให้น้องเลยซักนิด ก็แค่เขียนชื่อบ่งบอกชัดเจน ว่า ปิง ก็แค่นั้นเอง เนอะ
ส่วนของน้องปิง พวงกุญแจราคาสิบเก้าบาท กับกุญแจรถเบนซ์ของพี่เอย์ ความสำคัญ
ไม่ใช่อยู่ที่ราคา แต่มันอยู่ที่คนให้ใช่ไหมพี่เอย์ เอามาห้อยไว้กับกุญแจรถอย่างนี้
เหมือนเป็นตัวแทนน้องปิง ให้พี่เอย์พกไปไหนมาไหนด้วยตลอดเวลาสินะ
ตอนนี้ พี่เอย์ทำตัวน่ารักมากจริง ๆ ทั้งยอมยกเลิกนัดคุณย่ากับเดียร์ เพื่อพาน้องปิงเที่ยว
ยอมเดินตามน้องปิงต้อย ๆ แวะไหนแวะนั่น ไม่มีจะบ่น ยอมกินอาหารพื้น ๆ ราคาถูก ๆ
แต่อะไรก็ไม่เท่า คุณพี่แอบถ่ายรูปน้องปิงมาตลอดทางเลยเนี่ย โอย ๆ เขิน ๆ
ยิ่งได้รู้จัก ยิ่งได้ใกล้ชิดน้องปิง ยิ่งได้เรียนรู้สิ่งดี ๆ เพิ่มขึ้นอีกเยอะเลยสินะคุณชาย
แต่ที่ดีที่สุด ก็ต้อง เรื่องการใช้เงิน ใช้ชีวิตติดดิน นี่แหละ ยอดเงินในบัตรไม่เดินนี่
คุณแม่พี่เอย์ต้องดีใจถึงจะถูกนะจ้ะ ตอนนี้พี่เอย์ กินไอติมถูก ๆ กาแฟ ถูก ๆ ได้แล้ว
ขั้นต่อไป ก็อาหารอีสานบ้านคุณแม่ตะนาวศรีนะ พี่เอย์ ไหน ๆ ก็จะไปเป็นลูกเขยคุณแม่แล้วน่ะ
เสน่ห์แบบแปลก ๆ ของคุณชาย แต่ดันโดนใจน้องปิงของเรา เข้าไปจัง ๆ แล้วอย่างนี้
หมาปิงของพี่เอย์จะไปไหนรอด แต่ถึงน้องปิง ไม่โดนเสน่ห์ของพี่เอย์มัดไว้ซะดิ้นไม่หลุดอย่างนี้
ก็คงไม่ต้องกังวล เพราะคุณพี่เอย์ เขาประกาศเอาไว้ชัดเจน แล้วนี่ ว่ายังไงก็ไม่ยอมปล่อยเด็ดขาด
ดังนั้น น้องปิงไม่ต้องเสียดาย ที่อดเทีี่ยวตลาดอัมพวายามราตรี ไว้คราวหน้า มาเที่ยวใหม่
ตอนฮันนีมูน ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กับพี่เอย์ก็ได้นี่นะ เนอะ
รอตอนต่อไปจ้า ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ
หัวข้อ: ดอกฟ้ากับหมาวัด(Out Of Reach) 14/03/58 พิเศษ 05 พี่เอย์พี่เชน (อ่าน 1485099 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก