หัวข้อ: ผิดด้วยเหรอที่ผม...“ท้อง” ตอนที่ 16 ก้าวต่อไป THE END ภาค 1

[noozzz]

นมชมพูกับน้องปุยนิสัยน่ารักจริงๆ

[oreena]

อิพี่โต       

[fannan]

อีพี่โตไปไกลๆเลย

หมั่นไส้สุดๆๆ

[INeLo]

อ่านแล้วจี๊ดเลย 


ขอสามคำ


โต เลว มาก


มาต่ออีกนะชอบๆ อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป

 

[•♀NoM!_KunG♀•]

น่ารักจัง><

[IsDeer]

อยากเห็นมันซมซานกลับมาหาบีช

[Rafael]

 

[Pednoiinnocent]

สู้ๆนะบีช  มาต่อไวๆนะครับ

[maew189870]

มาเร็วๆนะจะรออออออ

[Biwty...]

 

[fahhee_zeze]

  อะไรนะ พี่ชมพูเป็นพระเอก !!! //ก็ดีนะ 555555 #มโนเอง 

[kuro]

ว่าแต่ชมพูเย็นรู้รึป่าวว่าบีซท้องอ้ะ

ตอนนี้ยังไม่รู้ค่ะ

แต่ตอนหน้าๆไม่แน่ค่ะ

เจอกันตอนต่อไปค่ะ

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

เราเดาเอาว่า พี่ชมพูเย็น เป็นคนพาบีซไปโรงพยาบาล

ขออย่าให้ไอ้มารโต มันโผล่มาเลย เกลียดมัน!

เชียร์พี่ชมพูเย็นเป็นพระเอก 5555+

[kakaris]

โอ้ววววว พี่ชมพูเย็น

[_Yammery_]

นิสัยแย่พอกัน ถึงว่าล่ะสันดานเข้ากับได้!
อย่าได้แค่บีซ...สะบัดบ็อบใส่หน้าแม่มให้หงายไปเลย!
ยังมีคนดีๆ (อย่างพี่ชมพูเย็น) คอยให้กำลังใจอยู่ใกล้
ไม่ต้องไปแคร์มันลูกเอ้ย!

[ReiSei]

เจอความอ่อนโยนของคุณพี่ชมพูแล้วอยากจะร้องไห้ หัดอยู่กับคนดี ๆ สนใจแต่คนดี ๆ บ้างเถอะบีช อยู่กับคนที่ทำให้รู้สึกว่าตัวเองยังเป็นมนุษย์คนนึง มันฟันแล้วทิ้งแถมเหยียบย่ำไม่พอ ผู้ชายคนนั้นมันสั่งให้ทำแท้ง มันอยากจะฆ่าลูกบีชนะ
ผู้ชายชื่อโต อย่าเอามันเป็นพระเอกเลยนะ ขอร้องงงงงงงงง  พูดจริง ๆ ทำใจไม่ได้ มันเลวเกินไปแล้วอะเข้าขั้นสันดาน ต่อให้มันสำนึกผิดได้ทีหลัง มันก็ลบล้างสิ่งที่เคยทำไว้ไม่ได้อะ เด็กที่จะเกิดมาบริสุทธิ์สะอาดไม่มีความผิด บีชโชคดีมาก ๆ ที่มาเจอคนดี ๆ กับเด็กน่ารักแบบบ้านนี้  ไม่งั้นเสียผู้เสียคนกันไปข้าง เฮ้อ พูดแล้วโคตรโมโห 
ผู้ชายคนนั้นเหมาะกะตาลแล้ว นิสัยท่าทางจะเข้ากันได้ดี  เออ คนเรา ทำตัวยังกะมีปมด้อยทางจิตใจ อยู่เฉย ๆ ไม่ได้ต้องเหยียบคนอื่นลงต่ำเพื่อให้ตัวเองดูสูงขึ้น

[kuro]

พรุ่งนี้มาต่อนะคะ

[BlueCherries]

เอ่อ...

พรุ่งนี้....

คุณคุโระค้าาาาาาา กลับมาก๊อนนนนนนน พรุ่งนี้ช่วงไหนคะ จะได้มานั่งรออออออ 

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

แล้วจะรอค่ะ 5555+

[loveview]

รอด่วนๆ ฮิฮิ

[_Yammery_]

พรุ่งนี้ อุหวา~ ช่วงไหนค่าาาา กลับมาตอบข่อยแหน่ =__________________=

[kuro]

ไม่ช่วงเที่ยงก็เลยบ่ายแต่น่าจะไม่เกินหกโมงเย็นค่ะ
เจอกันตอนที่7 ตาลค่ะ
คิดว่าเธอคงมีบทอีกเยอะค่ะ
หลังจากออกมาเทคเดียว
ก็มีคนอยากให้เธอไปอยู่กับคุณพี่โต

[BlueCherries]

อยู่ด้วยกันแล้วถีบขาคู่ทั้งสองคนนี้เลยค่ะ

ระดับความหมั่นไส้ = MAX

  

 

[kuro]

ตอนที่ 7 ตาล

การรักใครสักคนมันยาก



แต่การตัดใจจากใครสักคนนั้นยากยิ่งกว่า



ดูเหมือนว่าจะมีใครบางคนพูดเอาไว้



แล้วมันก็เป็นตัวผมในเวลานี้



ผมคงจะโง่ที่ยังรักพี่โต



แต่ผมรู้ดีว่าควรตัดใจ



ตอนนี้พี่โตเขาอยู่กับผู้หญิงคนนั้น ตาล



เธอเป็นน้องสาวของเพื่อนพี่โต นิล



ซึ่งเป็นคนเริ่มเรื่องราวทั้งหมด



เรื่องราวความรักจอมปลอมระหว่างผมกับพี่โต



เวลามันผ่านไปเร็วนับแต่วันที่ผมเจอกับพี่โตก็มาถึงวันสอบปลายภาควันสุดท้ายของม.ต้น



ต้องขอบคุณระบบม.ต้นสอบม.ปลายหยุด ทำให้ผมกับพี่โตไม่ต้องเจอกันอีก



แต่ผมคงคิดง่ายไปอีกแล้ว



ตอนนี้โรงเรียนผมทำระบบสอบรวมเป็นปีแรก



ทำให้ผมต้องเจอกับพี่โตอีกครั้ง ข้างโต๊ะของผม


ผมที่ทำใจไว้แล้วว่าต้องเจอก็ไม่คุยกับพี่โต พี่โตก็ไม่สนใจผม



เราต่างคนต่างอยู่



มันดีที่สุดแล้ว



“วันนี้วันสอบวันสุดท้ายใช่ไหม โชคดีนะ สอบให้ได้ สู้ๆ”ชมพูเย็นพูด



“ครับ ขอบคุณครับ”ผมพูดก่อนที่จะออกจากบ้าน



“เดี๋ยวบีชวันนี้พี่ไม่มีเรียน วันนี้ให้พี่ไปส่งนะ”ชมพูเย็นบอกผม หลายครั้งที่ชมพูเย็นจะไปส่งผมที่โรงเรียนแต่ผมไม่ยอมให้เขาไปส่ง ผมขึ้นรถเมล์ไปเองได้ แค่นี้ก็รบกวนเขาเยอะแล้ว



“วันนี้วันเกิดพี่นะตามใจพี่สักวันไม่ได้เหรอไง”เขาพูดยิ้มกว้าง



“วันเกิดพี่ชมพูเย็น”



“ใช่ วันเกิดพี่ฉะนั้นตามใจพี่”พูดแล้วก็ลากผมขึ้นรถ



“พี่บีช คุณป๋อ”เสียงของปุยที่อยู่ในรถเรียกพวกผม



“พี่ไปส่ง”พูดเสร็จก็เหยียบคันเร่งทันที



เอาแต่ใจ



สามคำที่จำกัดความเป็นชมพูเย็น

................



เมื่อมาถึงโรงเรียน



“ขอบคุณมากครับ”ผมบอกยกมือไหว้ชมพูเย็นก่อนที่จะเดินเข้าโรงเรียน


“บีช”ชมพูเย็นเรียกแล้วผมก็รู้สึกถึงความอบอุ่นที่ฝ่ามือ ชมพูเย็นจับมือผมอยู่


“สอบดีๆนะ”เขาพูดแล้วเอามือออก ผมสังเกตเห็นพวงกุญแจแมวกวักอยู่บนมือผม



“อันนี้พี่ให้ รับรองกวักคะแนนมาให้เราแน่”ชมพูเย็นพูดก่อนจะไปส่งปุยที่แผนกอนุบาล



ผมยืนมองของที่เขาให้แล้วก็เก็บใส่กระเป๋าแล้วเดินทางไปสอบ เดินไปไม่เท่าไรก็ถูกลากให้เข้ามุม



“ห่างฉันไปแค่แปปเดียวก็ร่านหาผัวใหม่ เนี่ยนะรักฉัน”เสียงที่ไม่จำเป็นต้องบอกก็รู้ว่าใครดังขึ้น



“ก็แล้วทีพี่ล่ะครับ พี่มันก็ร่านไม่ต่างกันหรอกนะ แล้วก็ไม่ใช่เรื่องจริงไม่ใช่หรือไง ทุกอย่างมันเป็นแค่เรื่องหลอกลวง เรื่องที่พี่เป็นผัวผมก็เหมือนกัน”ผมพูดกับเขา พูดเองก็เจ็บเอง



“ฉันเป็นผัวนายจริงหรือเปล่าอยากรู้ใช่ไหม ได้”พี่โตพูดแล้วก็จูบผม ริมฝีปากของเขากดลงมาอย่างแรงมันเป็นจูบที่หนักหน่วงและเจ็บปวด



“เรื่องที่ฉันเป็นผัวนายคือเรื่องจริง เรื่องที่ฉันจูบนาย เรื่องที่ฉันนอนกับนายมันเป็นเรื่องจริง เพราะงั้นอย่ามาปากดีกับฉัน”เขาบอกกับผมก่อนที่จะเดินจากไปทิ้งให้ผมยืนนิ่งอยู่คนเดียว



ผมไม่เข้าใจ



ไม่เคยเข้าใจในตัวพี่โต



ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่กันแน่



แต่ที่รู้คือความจริงอีกอย่างที่เขาไม่ได้พูด ความจริงที่ว่าเขาทิ้งผมกับลูก



และมันเป็นความจริงที่เจ็บปวดที่สุด

............................................


ผมทำข้อสอบจนเสร็จและออกจากห้องสอบ ผมเดินอยู่ในโรงอาหารของโรงเรียน



ผมไม่อยากกลับบ้านตอนนี้



บางทีผมคงขอชมพูเย็นลางาน



ผมรู้สึกถึงแรงดึงที่ข้อมือก่อนที่จะรับรู้ถึงแรงตบที่แก้มด้านขวา



เพี้ยะ



“นี่สำหรับความกล้าดีของนายที่กล้ามาเทียบชั้นกับฉัน คนอย่างนายมันต่ำเกินไปที่จะเคียงข้างพี่โต อย่ามายุ่งกับพี่เขาอีก พี่เขาเป็นของฉัน”ผู้หญิงที่แต่งชุดยูนิฟอมร์ของโรงเรียนอยู่บอกกับผมหลังจากที่ตบผม



ผู้คนรอบข้างหันมาซุบซิบเรื่องผมกับตาล



ผมไม่อยากมีเรื่องเพราะตอนนี้ผมท้อง ถ้ามีเรื่องผมมีสิทธิ์ที่จะเสียลูกและอีกอย่างหนึ่งผมไม่อยากต่อยผู้หญิง ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่มือของผมกลับกำหมัดแน่น



“ผมไม่ได้จะยุ่งกับคนของคุณและไม่เคยอยากจะยุ่งด้วย แต่ให้ผมคิดดูนะ คุณบอกว่าคนอย่างผมไม่คู่ควรแล้วคุณล่ะ ที่นี่โรงเรียน  แล้วการที่คุณมาตบผมแบบนี้มันทำให้คุณสูงส่งมากว่าผมหรือไงครับ คุณก็ไม่ต่างไปจากอัธพาลข้างถนนหรอกครับ”ผมพูดกับผู้หญิงคนนั้น พูดให้มันได้ยินทั้งหมดทุกคนเหมือนที่ผู้หญิงคนนั้นแหกปากพูดกับผม จะจบแล้วนี่ งั้นผมขอสักหน่อย



“กริ๊ด นี่แกกล้าด่าฉันเหรอ”



“ก็แล้วแต่คุณจะคิด”



“แกคนอย่างแกมันต่ำที่สุด”เธอพูดก่อนที่จะเงื่อมือขึ้นมาหมายจะตบผมอีกรอบ



ผมหลับตาเตรียมรับการปะทะ ผมไม่หลบและไม่อยากหลบ ผมอยากรู้ว่าผมที่ยืนอยู่เฉยๆกับคนที่ตบผมนั้นใครต่ำกว่ากัน



แต่ผมกลับไม่รู้สึกแรงปะทะของฝามือผมลืมตาขึ้นมาก็พบกับผู้ชายผมสีชมพู ชมพูเย็นจับแขนตาลอยู่และบีบแน่น



“ปล่อยแขนฉันนะ กล้าดียังไงมายุ่งเรื่องของฉัน”เธอตะโกนและเงื่อแขนอีกข้างขึ้นมาจะตบแต่ก็โดนชมพูเย็นจับเอาไว้ ผมสังเกตสีหน้าของชมพูเย็นมันเป็นสีหน้าที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนมันน่ากลัว



“กล้าดีงั้นเหรอ เธอล่ะกล้าดียังไงมาทำร้ายคนของฉัน”ชมพูเย็นพูดเสียงเย็นกดหนักทุกคำที่เขาพูด แล้วเหวี่ยงร่างของตาลลงพื้น



“กริ๊ดแกมันไม่มีความเป็นสุภาพบุรษทำร้ายผู้หญิง”เธอพูดมองมาทางชมพูเย็น



“ใช่ ฉันอาจจะไม่มีความเป็นสุภาพบุรษที่ทำร้ายผู้หญิงแล้วผู้หญิงอย่างเธอล่ะ ที่มาตบชาวบ้านเขาท่ามกลางผู้คนในโรงเรียนจะเรียกว่าอะไร เรียกว่าด้านหรือโง่ดีล่ะ”เสียงเย็นพูดอีกครั้ง



“แล้วคนที่มันมาแย่งคนของคนอื่นล่ะเรียกว่าอะไร คนที่กล้ามาจูบกับแฟนของชาวบ้านในโรงเรียนล่ะเรียกว่าอะไร”ตาลพูด จ้องหน้าชมพูเย็นอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ



“นั่นสินะ เรียกว่าอะไรไม่รู้แต่ที่รู้คือคนของฉันไม่ทำแบบนั้นแน่นอน ฉันเชื่อมั่นแบบนั้นและเธอล่ะ เธอเชื่อมั่นในแฟนเธอหรือเปล่า แต่ฉันว่าคงไม่เชื่อสินะ เธอถึงได้มาระรานชาวบ้านเขาแบบนี้”ชมพูเย็นพูดมองไปทางตาลด้วยสายตาเย้ยยัน



ผู้คนรอบข้างต่างพูดกันถึงเรื่องผมกับตาลและชมพูเย็น



“เรื่องคราวนี้เธอควรรู้ไว้ว่าควรดูแลแฟนของตัวเองไม่ใช่มาหาเรื่องคนอื่นแบบนี้ บอกตรงๆว่ามันไม่งามเอาซะเลย”ชมพูเย็นพูดก่อนที่จะจับมือผมให้เดินตาม ผมเดินตามชมพูเย็น


TBC……………..
มาแล้วค่ะ
งานนี้ชมพูเย็นจะโดนด่าไหมเนี่ยแอบหวั่นๆ
พี่แกตอนนี้ล่อเปลี่ยนจากผู้ชายใจดีเป็นปีศาจร้ายแบบกัดจิกซะขนาดนั้น
แต่ก็เนี่ยล่ะค่ะ พี่แกยังเป็นคนอยู่นิ 555
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ

[BlueCherries]

ชมพูเย็น!!!!!! เอาไป 100/10 คะแนนเลยเพ่! แมนได้ใจมาก น่ารักที่สุดดดดดดดดด

(แต่อยากรู้จริงๆ ถ้าชมพูเย็นรู้เรื่องที่บีชท้อง จะเป็นยังไง ว่าแต่เรื่องนี้ผชเวลาท้อง หน้าท้องจะยื่นเหมือนผญป่ะคะ?)

อยากอ่าน inside: โต จริงๆ อยากรู้ว่าพี่แกคิดอะไร ตอนนี้ทำมามีเลศนัย ชิๆ โดน ซะเถอะ!!

ปอลอ ขอบคุณนะค้าคุณคุโระ


*********

เพิ่มนิด ตอนนี้ช่างสั้นจริง ฮืออออ อ่านละอิน อยากอ่านตอนต่อไปง่าาาา

[KoBKaB]

ชมพูเย็น นายหล่อมาก      ตบชะนีตาลสะอ่วม    ไอ้พี่โต อย่ามาระรานบีชนะ ตอนนี้สั้นจัง

[oreena]

เยี่ยม   

[double9JH]

พี่ชมพูเย็น สุดยอด ~ ชอบๆ เทใจให้เล้ยยย 

[B52]

อยากอ่านอีกยาวๆ

[bennnyyy]