บันทึกครั้งที่ 8 By ลุค
[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]
“เฮ้อ เบื่อเมียจริงๆ กินอะไรไม่กิน ดันอยากกินส้มตำปูปลาร้า”
“เอาน่าๆไอ้ลุค อย่าบ่นนักเลย เก็บๆไปเถอะ เดี๋ยวกูบอกให้ไอ้ข้าวตำให้เมียมึงกินเอง” ผลไม้บอกพลางตบไหล่ผมสองสามทีเป็นการปลอบใจ อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันงานแต่งของพวกโคแล้วครับ เมียผมมาถึงเกาะนี้ได้ไม่กี่วันก็อยากกินนู่นกินนี้ ไอ้ผมก็เกรงใจไอ้ข้าวเสียเหลือเกิน ก็เลยต้องแบกหน้าทำกับข้าวเองบ้างเป็นบางครั้ง แต่ก็ทำไม่เป็นหมดทุกอย่างหรอกครับ เพราะอาหารที่เมียผมอยากจะทานเป็นส่วนมากก็คืออาหารจำพวกอีสาน ดังนั้นผมจึงต้องขอความช่วยเหลือจากข้าวที่ทำอาหารเป็นแทบทุกอย่างไม่มีข้อยกเว้น “เดี๋ยวมึงไปเด็ดพริกตรงนั้นนะ ส่วนกูจะไปตัดมะละกอตรงนู่นให้ แล้วเจอกันที่บ้านกูนะเว้ย”
“เออๆขอบใจมึงมากวะไอ้ผลไม้” ผมพูดขอบคุณมัน ซึ่งมันยกมือขึ้นโบกไปมาบอกผมว่าไม่เป็นไร พอมันไปแล้วผมก็เดินไปเด็ดพริกมาใส่ถุงพอประมาณ ก่อนจะเดินย้อนกลับไปทางเดิม แต่ทว่าในขณะที่กำลังจะเดินออกจากป่า ผมถึงกับชะงักเดินทันทีที่ได้ยินเสียงประหลาด
“อืออ ไอ้บ้า หยุดนะ อื้อ พอได้ อุบ” โอเคครับพวกคุณสองคน มาจูบกันอะไรตรงนี้ นี่ยังดีนะที่จูบกันในป่า แต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครมิอาจทราบได้ เพราะคุณเธอหันหลังให้ผมอยู่ แต่กับผู้ชายนี่สิ ผมรู้จักดีเลย เพราะเจ้าตัวเหลือบตาขึ้นมองมายังที่ผม แถมยักคิ้วหลิ่วตาเยาะเย้ยผมอีกด้วย
เอาเข้าไปไอ้ตัวแสบ มาได้ไม่กี่วันก็โชว์ความเก๋าซะแล้ว...
แต่ผมไม่บอกน้องผักหรอกครับ เพราะมันไม่ใช่เรื่องของผม และผมเองก็ไม่อยากยุ่งเรื่องคนอื่น ฉะนั้นถ้าเป็นไปได้ก็ควรจะเลี่ยงออกมา แล้วอีกฝ่ายเองก็ไม่อยากให้ผมนำเรื่องนี้ไปบอกเพื่อนตัวเองด้วยด้วยครับ ทว่าผมไม่อยากเดินจากไปเฉยๆ เพราะมันเสียศักดิ์ศรีที่อุตส่าห์เป็นถึงตำรวจสากลแล้วมาโดนเด็กน้อยมาเยาะเย้ยเอาได้ครับ ดังนั้นผมจึงเดินเข้าไปอย่างเงียบๆ ก่อนจะยัดของสิ่งบางอย่างลงในมือผู้หญิง ก่อนที่ผมจะเดินจากมาพร้อมกับเสียงตบหน้ากับเสียงด่าของฝ่ายหญิงว่า
ฉาด!
“จูบฉันไม่พอ ยังยัดถุงยางอนามัยมาให้อีกนะไอ้เด็กเวร!!”
หึๆ เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับตำรวจสากลซะได้นะไอ้หนุ่มขิงผู้ร้อนแรง
[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]-[]
TBC.