บทที่ 12
“และมิสทิฟฟานี่ยูนิเวิสปี………………ได้แก่หมายเลข……………..”
“หมายเลข…………………………….”
“หมายเลข…………………………….”
“หมายเลข……………………สิบ……….”
“สิบเอ็ดครับ”
เฮ้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
หนูไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากเสียงตะโกนก้องลั่นโรงละครทิฟฟานี่
รู้แต่ว่ามีคนมาสวมมงกุฏให้หนูและแสงแฟลชสาดใส่หน้าหนูเกิดแสงวูบวาบ
หนูมึนงงไปหมด พยายามจะตั้งสติ ก็มีคนมากระซิบข้างหูหนู
“น้อง ตั้งสติหน่อยค่ะ น้องได้เป็นมิสทิฟฟานี่แล้ว”
ณ นาทีนั้นหนูมองกลับลงไปข้างล่างเวทีทันที อยากเห็นหน้าคนที่หนูรัก
ว่าจะภูมิใจในตัวหนูมากแค่ไหน พ่อกับแม่ยืนกอดกันแล้วมองมาที่หนู
พี่ป้าน้าอาบ้านหนูกระโดดโลดเต้นกันใหญ่ เพื่อนๆโบกมือให้หนูกันใหญ่
ส่วนปกรณ์ทำเพียงยืนยิ้มส่งมาให้หนูเท่านั้น แต่แค่นี้หนูก็ดีใจแล้วล่ะค่ะ
.
.
.
หลังจากได้รับตำแหน่ง หนูก็เดินสายทำประโยชน์มากมาย
แต่ก็ไม่ลืมเรื่องการเรียนนะค่ะ ยังไงหนูก็ยังเป็นเด็กทุนอยู่
อิโอ๋ จ๊ะจ๋า น้อยหน่า ดีใจกันใหญ่ ที่มีเพื่อนเป็นนางงาม
หนูกลับห้องมาด้วยความเหนื่อยล้าวันนี้หลังเลิกเรียนแล้วหนูยังต้องไปเดินแบบด้วย
กลับมาก็เลยกลายเป็นสภาพศพอย่างที่เห็น
“ฟ้าครับ” ปกรณ์เรียก
“หืม” หนูได้แต่เออออตอบไปทั้งที่ยังนอนอยู่ตาก็แทบจะลืมไม่ขึ้น
“พี่ รักฟ้านะครับ” ฮะ อะไรนะ
“เมื่อกี้พี่ว่าอะไรนะ”ลุกขึ้นนั่งบนเตียงแทบจะทันที
“พี่รักฟ้าครับ แต่งงานกันนะ” นี่มันอะไรกัน
ปกรณ์คุกเข่าลงตรงหน้าหนูพร้อมทำสายตาร้องขอ
“……………………” ไม่มีอะไรจะพูดมันปลื้มปริ่ม จนน้ำตาคลอที่เบ้าตา
ทำได้เพียงแค่พยักหน้าตอบตกลงไปเท่านั้น ปกรณ์โผเข้ากอดหนูทันที่ที่หนูตอบตกลง
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
……………………………………………………………………
หลังจากที่ตกลงแต่งงานกับปกรณ์แล้ว
เค้าพาหนูมาเจอพ่อกับแม่ของเค้า แม่เค้าดูใจดีมากมาถึงก็เข้ามากอดหนูใหญ่
แล้วก็บอกด้วยว่าตอนประกวดมิสทิฟฟานี่แม่เค้านั่งเชียหนูด้วย
พาหนูมาอวดพวกแม่บ้านกันใหญ่ว่าจะได้ลูกสะใภ้เป็นนางงาม
ส่วนคุนพ่อของปกรณ์เป็นฝรั่งหล่อเชียว แกดูเงียบๆขรึมๆเหมือนปกรณ์เลย
แต่แกก็ไม่เงียบจนเกินไปยังมีถามนู่นถามนี่หนูอยู่มั่ง
แกก็คงเอ็นดูหนูมั่งแหละก็ลูกสะใภ้สวยนี่นา
หนูพึ่งมารูก็วันนี้นี่เองว่าตั้งแต่เกิดเหตุการณ์วันนั้น
วันที่หนูโดนจับตัวไปปกรณ์ก็เล่าเรื่องของหนูให้พ่อกับแม่ฟัง
พ่อกับแม่ของปกรณ์รับรู้เรื่องของหนูตลอดแต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้เจอกันเท่านั้นเอง
วันนั้นคุนพ่อคุนแม่ก็ชวนหนาทนอาหารเย็น
คุนแม่ถามหนูใหญ่เลยว่าทำยังไงถึงสวยขนาดนี้
หนูก็ตอบไปว่าหมดหลายบาทอยู่ คุนแม่ดูจะชอบหนูมากเลยค่ะท่านใจดีมากๆ
ชวนหนูค้างที่นี่ด้วยแหละคงเพราะมันค่ำมืดแล้วกลัวพวกหนูเป็นอันตราย
หนูก็เลยตกลงค้างที่นี่ แถมแยกห้องคนละห้องกับปกรณ์อีกต่างหาก
บอกว่าเราไม่ควรชิงสุกก่อนห่าม หารู้ไม่ว่าเราได้กันนานแล้วค่ะ
………………………………………………………………………………………………………………………………..
โห……………..ฮี้โห่ฮี้โห่ฮี้โห่……………………โหย……………………………ฮิ้ว!
มง! มงตุ๊มมง ตุ๊มมง ตุ๊มมง มงตุ๊มมง ตุ๊มมง ตุ๊มมง
ใครมีมะกรูดมาแลกมะนาว ใครมีลูกสาวมาแลกลูกเขย เอาวะเอาเหวยลูกเขยบ้านนา ตาละลา
เสียงโห่และเสียงขบวนกลองยาว จากหน้าหมู่บ้านเรียกสายตาพี่ป้าหน้าอา
ให้ออกไปร่วมเดินขบวน รำบ้างเต้นบ้างกันอย่างสนุกสนาน
เสียงเหล่านั้นดังมากถึงขนาดบ้านหนูอยู่ท้ายๆหมูบ้านยังดังมาถึงที่นี่
หนูนั่งรออยูในห้องอย่างใจจดใจจ่อ วันนี้หนูแต่งตัวสวยมากราวกับนางในวรรณคดี
บ้านของหนูเต็มไปด้วยพี่ป้าน้าอาที่ อาสามาช่วยงาน ทั้งทำกับข้าวบ้างช่วยเสริฟอาหารบ้าง
แต่นี่ยังเช้าอยู่คนก็เลยยังไม่ค่อยเยอะส่วนมาจะไปร่วนบวนแห่ขันหมากเสียมากกว่า
หนูชะเง้อมองออกไปลอดหน้าต่างหลังจากเสียงกลองยาวเริ่มที่จะเดินทาง
เข้ามาใกล้บ้านหนูมากขึ้นเรื่อยๆ และขบวนขันหมากก็มาหยุดตรงทางเข้าหน้าบ้านหนู
มีพี่ป้าน้าอา ญาติๆของหนูต่างจับจองพื้นที่กั้นประตูเงินประตูทองกันอย่างอลหม่าน
ถ้าปกรณ์เข้ามาถึงในตัวบ้านหนูได้ คาดว่าคงหมดเนื้อหมดตัวไปเสียก่อน
ก่อนหน้านี้ทั้งวันแม่พร่ำสอนหนูถึงเรื่องของการออกเรือน ภรรยาที่ดีมีอะไรบ้าง
ต่างๆนาๆจนหนูจำได้ขึ้นใจแต่แม่ก็มิวายพร่ำบอกหนูจนถึงวันแต่ง
วันนี้รอบบ้านหนูประดับประดาไปด้วย ดอกไม้นาๆชนิดสวยมากๆเลย
ไม่ต้องจ้างใครทำทั้งนั้นฝีมือเพื่อนๆทั้งสามคนของหนูเอง พี่ติ๋วและพี่ๆในร้านก็มาช่วยอีกแรง
ทำให้แทบจะไม่ต้องเสียค่าช้าจ่ายอะไรเลย
เมื่อเช้าหนูตื่นมาแต่งตัวตั้งแต่ตีสี่โดยฝีมือช่างแต่งหน้าเจ้าเดิมของหนูนั่งเอง
พอแต่งตัวเสร็จ กะจะนอนต่อซักหน่อยแต่ไม่ไหว
เสียงโขลกน้ำพริกและเสียงสับหมูดังระงมทั้งบ้านจนไม่มีกะจิตกะใจนอน
อีกส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะหนูตื่นเต้นด้วยแหละ ใครจะไม่ตื่นเต้นละเนาะ
ตื่นมากระเทยจะได้แต่งงาน เป็นความจริงหรือความฝันละนี่
มันเหมือนกับความฝันอย่างที่สองของหนูเป็นจริง หนูทำความฝันของตัวเองเป็นจริงแทบทุกอย่าง
ทั้งเรื่องการเรียน เรื่องความสวย เรื่องการประกวด
และความรักของหนูที่สมหวังจนถึงขั้นแต่งงาน มีผู้ชายมาขอถึงบ้าน
พ่อแม่พี่น้องไม่มีใครรังเกียจหนูเลย พ่อแม่ของปกรณ์ก็ยอมรับและเอ็นดูหนูมากๆเลยด้วย
มันช่างเป็นอะไรที่โชคดีมากๆ แต่กว่าจะถึงวันนี้หนูต้องฝัาฟันและพยายามอย่างยิ่ง
เพื่อที่จะผ่านพ้นอุปสรรคที่เป็นตัวขวางกั้นต่างๆ เพื่อที่ทุกคนจะได้ยอมรับในตัวหนู
และวันนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลยถ้าไม่มีพ่อและแม่คอยให้กำลังใจหนูเรื่อยมา
พ่อและแม่สนับสนุนหนูเต็มที่ หากถ้าเกิดพ่อแม่ไม่ยอมรับในตัวหนู
ชีวิตหนูในวันนี้อาจจะเป็นกระเทยขายตัว ใจแตกหนีออกจากบ้านตั้งแต่ยังเด็ก
หรือเสียอนาคตไปเลยก็ได้ ที่หนูมีวันนี้เพราะพ่อกับแม่ยอมรับในสภาพความเป็นหนูได้
เลยทำให้หนูมีวันนี้ ขอบคุนพ่อกับแม่นะค่ะ
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
……………
ปกรณ์ในชุดเจ้าบ่าวหล่อมาก ขอผ่านประตูเงินประตูทองเหล่าบรรดาญาติๆของหนู
จนมาหยุดอยู่ประตูสุดท้ายที่พี่โชติกับพี่ช้างเป็นคนกั้น
พี่โชติพูดอะไรกับปกรณ์นิดหน่อยก่อนจะเปิดทางให้เค้าเดินผ่านเข้ามาได้
อาหารมากมายที่จะนำมาถวายเป็นภัตตาหารของพระสงฆ์นับสิบรูป
และก็คงเพียงพอต่อบรรดาแขกเหรื่อที่มางานกันในช่วงเช้านับเกือบห้าร้อยร้อยกว่าชีวิต
งานหนูคนเยอะมากๆอาจจะเป็นเรื่องแปลกซักหน่อยที่ กท จะแต่งงาน
แถมเจ้าบ่าวยังเป็นหนุ่มกรุงเทพรูปหล่ออีกต่างหาก
ทำให้คนทั้งในและนอกหมู่บ้านต่างแห่กันมางานหนูอย่างมามายมหาศาล
พี่ๆนักข่าวสื่อมวลชนต่างก็มาทำข่าวของหนูกันจ้าละหวั่น
อาจจะด้วยตำแหน่งอันทรงเกียรติของหนูทำให้เป็นที่สนใจของทุกๆคน
……………………………………………………………………………………………………………………….
พิธีการผ่านไปด้วยดี ไม่มีอะไรติดขัด ขั้นตอนสวมแหวนต่างๆก็เรียบร้อยดี
ทีนี้ก็เหลือแต่ส่งตัวบ่าวสาวเข้าหอ หนูบอกตามตรงหนูเขินว่ะ
เหมือนคนยังไม่เคยโดนแล้ววันนี้จะโดนเป็นครั้งแรก ทั้งที่ก่อนหน้านี้โดนมาแล้ว
ไม่รู้กี่ครั้งแทบนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ยังมีอารมณ์เหมือนเด็กสาวบริสุทธิ์อยู่ ทำไปได้นะ
พอหนูกับปกรณ์เข้าห้องหอมาปุ๊บแทบจะไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงอะไรกันเลยกระโดดเข้าใส่กันแทบจะทันที แล้วก็นะ
………………………………………….เสร็จกันไปสองยก………………………..
หนูกับปกรณ์นอนกอดกันอยู่บนเตียงหลังใหญ่อันใหม่ที่ทางครอบครับของปกรณ์เป็นคนจัดมาให้ถึงที่
ด้วยความรู้สึกปริ่มล้นอยู่ในใจ มันเหมือนกับว่าเราได้เป็นครอบครัวเดียวกันแล้วและจะสร้าง
ครอบครัวของเราในอนาคตของเราต่อไปหนูกับปกรณ์คุยกันเอาไว้แล้วล่ะว่าจะมีลูกซักสองคน
โดยการไปขอรับเด็กบุญธรรมจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า ชายคนหญิงคน เพื่อที่จะทำให้
ครอบครัวของพวกเราสมบูรณ์ เราจะรักเด็กทั้งสองคนอย่างลูกแท้ๆของตัวเองและจะส่งเสริม
และสนับสนุนเต็มที่หากเค้าต้องการทำอะไรหรือเป็นอะไร
“ฟ้าครับเสร็จงานนี้แล้วอะพี่ว่าจะพาพ่อแม่ฟ้าแล้วก็พ่อแม่พี่ไปเที่ยวซักหน่อย ฟ้าว่าไงครับ”
“ก็ดีนะ พ่อแม่ฟ้าไม่เคยไปเที่ยวที่ไหนเลย วันๆก็เอาแต่ทำงาน ฟ้าอยากให้พ่อกับแม่มีความสุขบ้าง”
“งั้นฟ้าอยากไปไหนละ”
“อืม…………ไม่รู้สิ ตามใจพี่กรณ์ละกัน”
“งั้นไปญี่ปุ่นกันมั๊ย”
“มันไม่แพงไปหรอ ค่าใช้จ่ายก็เยอะด้วยนะไปเมืองนอกอะ”
“โถ ฟ้าครับอย่าเกรงใจสิ แค่นี้พี่เลี้ยงเมียได้ เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนะอย่าลืมสิ”
“ขอบคุนนะคะ”
“พี่รักฟ้านะ”
“ฟ้าก็รักพี่เหมือนกันค่ะ”
“หืม………..ต่ออีกสักรอบดีมั๊ยเนี่ย”
“บ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ผู้เขียน : นนนี่ ชะนีป่า
ตอนนี้สั้นหน่อยน้า
ปล เราว่าเราเขียนดราม่าไม่ได้เรื่องเลย มันซอฟเนาะ แบบว่าเราก็ไม่ค่อยชอบดราม่าหนักๆเหมือนกันก็เลยไม่อยากให้ผู้อ่าน
เครียด ส่วนเรื่องการเขียนนนนี่เป็นคนที่เขียนเนื้อเรื่องพยายามให้มันกระชับอะค่ะแต่ละบทมันก็เลยไม่ค่อยเยอะเหมือนชาวบ้าน
เค้า ถ้าจบแล้ว จะมาต่อตอนพิเศษให้เรื่อยๆและกันโนะ
ปล2 อย่าลืมคอมเม้นด้วยล่ะ อยากให้เขียนพระเอกนายเอกแนวไหนคอมเม้นกันมาได้แล้วเดี๋ยวนนนี่ จะพิจารณาน้า
ขอบคุนทุก
คนที่อ่าน ใครคอมเม้นขอให้มีแฟน หล่อๆ รวยๆ น่ารักๆ มีความสุข สมปรารถนาทุกประการ รักทุกคน คริคริ
หัวข้อ: Re:= (เรื่องสั้น)นางฟ้ากับนายปกรณ์ BYนนนี่ ชะนีป่า บทส่งท้าย 25/06/57จบแล้วค้า (อ่าน 61758 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก