พิมพ์หน้านี้ - Re:= (เรื่องสั้น)นางฟ้ากับนายปกรณ์ BYนนนี่ ชะนีป่า บทส่งท้าย 25/06/57จบแล้วค้า
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: ืnonny chaneepah ที่ 03-04-2014 19:30:59
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
บทนำ
สวัสดีทุกคนหนูชื่อฟ้า หรือนายม่านฟ้า อินทรศร
เป็นกระเทยหัวโปกหน้าตาธรรมดาๆคนหนึ่ง ของหมู่บ้านที่ห่างไกลความเจริญ
เรียน ม.6 โรงเรียนวัดบ้านหนองน้ำขุ่น ซึ่งเป็นโรงเรียนขยายโอกาส
พ่อกับแม่ก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร แม่มีอาชีพทอผ้าส่วนพ่อเป็นกรรมกรก่อสร้าง
ชีวิตของหนูก็ไม่มีอะไรมากมาย ไม่เรียนก็เลี้ยงควาย แต่หนูเรียนเก่งน่ะสอบได้ที่หนึ่งตลอด
เพื่อหวังว่าจะไม่ทำให้พ่อกับแม่ต้องผิดหวัง หนูคิดว่าหนูคงมีโอกาสเรียนจบถึงแค่ ม.6 แหละ
เพราะแม่เปรยกับหนูว่าไม่มีเงินจะส่งเสียให้เรียนระดับมหาวิทยาลัย
เพราะต้องไปเรียนที่อื่นค่าใช้จ่ายก็สูงตามไป แต่แล้วก็เหมือนมีพระมาโปรด
หนูสอบได้ทุนเรียนฟรีที่มหาวิทยาลัยดังในกรุงเทพ ค่าใช้จ่ายในกรุงทพ
ค่าเล่าเรียนมีผู้ใหญ่ใจดีให้ทุนหนู ให้หนูมีโอกาสได้เรียนต่อ บวกกับเงินกู่ยืมเรียนเพื่อการศึกษาอีก
พ่อกับแม่ดีใจมากที่หนูมีโอกาสที่ดี หนูสัญญากับพ่อและแม่ว่าหนูจะตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด
วันเดินทางเป็นอะไรที่หนูตื่นเต้นมาก เพราะเป็นความฝันของหนูที่จะมาเรียนที่กรุงเทพ
หนูไม่เคยออกจากจังหวัดตัวเองเลย ก็เลยตื่นเต้นมากเป็นพิเศษ พอถึงหมอชิต หนูก้าวลงจากรถ
หนูก็ไม่รู้เลยว่าชีวิตของหนูนับตั้งแต่เหยียบเท้าเข้ากรุงเทพมหานครแห่งนี้ของหนูกำลังจะเปลี่ยนไป
นนนี่ ชะนีป่า
ติดตามด้วยน้า เราแต่งเองอะ ลงผิดลงถูกหลายครั้ง เราโง่คอมอะทำไม่เปน :katai1: ครั้งนี้ก็ไม่รู้จะถูกป่ะ :call:
-
ช่วยคอมเม้นด้วยน้า อยากได้กำลังใจ อิอิ :monkeysad:
-
บทที่ 1
หนูอยู่หอพักของมหาลัยแล้วค่ะ มหาลัยใหญ่มาก หนูตื่นเต้นจังกรุงเทพสวยมาก
หนูอายสภาพของหนูจัง ก็ดูซิค่ะ กระเทยบ้านนอกหน้าตาธรรมดาๆคนหนึ่งมาเดินอยู่ในกรุงเทพ
แต่งตัวก็เชย เค้าคงว่าหนูบ้านนอกแน่เลย หนูเลือกเรียนบัญชี แต่ใจจริงหนูอยากเรียนนิเทศ
แต่หน้าตาอย่างหนูคงได้แค่คิด หนูจึงเลือกคณะบัญชีเพราะคิดว่าหนูก็เก่งเลขเก่งคำนวณ
อนาคตอาจจะไปได้ดี หอพักมหาลัยนอนห้องละสองคนค่ะ หนูโชคดีมากที่เมทเป็นเกย์สาวคนหนึ่ง
นางชื่อโอ๋จบจากโรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานครนี้เองค่ะ โอ๋ป็นเกย์สาวที่สวยมาก
หน้าขาวออร่ามาแต่ไกล ย้อมผมสีแดงท่าทางมั่นๆ โอ๋เรียนนิเทศนางบอกเหตูผลกะหนูว่า “อยากเรียน”
นางเป็นลูกเศรษฐีนางจึงไม่แคร์อะไร ไม่เรียนก็มีกินมีใช้ไปทั้งชาติ ซึ่งแตกต่างกับหนูราวฟ้ากับเหว
อีกหนึ่งเดือนก็จะเริ่มเปิดภาคเรียน หนูเริ่มไว้ผมยาวและออกหางานพิเศษทำ
ซึ่งช่วงแปดโมงเช้าถึงห้าโมงเย็นทำงานร้านสะดวกซื้อ และหกโมงเย็นถึงสี่ทุ่ม
เป็นพนักงานเสริพอาหารร้านอาหารกึ่งผับ หนูโชคดีมากที่ได้งานทั้งสองที่ พี่ๆทุกคนใจดีกับหนูมาก
เค้าบอกเป็นคนต่างจังหวัดเหมือนๆกันมีอะไรก็ช่วยเหลือกันได้ วันแรกหนูก็ซุ่มซ่าม
เผลอทำน้ำหกใส่ลูกค้าผู้ชายวัยรุ่นคนหนึ่ง เค้าว่าหนู หน้าตาไม่ดีแล้วยังซุ่มซ่ามอีกและอีกยาว
ซึ่งแรงมากและหนูไม่อยากจำ หนูกลับบ้านมาด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยว นั่งมองหน้าตัวเองที่กระจก
ทำไมเราหน้าตาไม่ดีเหมือนคนอื่น ถ้าเราหน้าตาดี ชีวิตคงดีขึ้นกว่านี้สินะ หลังจากที่หนูร้องไห้หน้ากระจกเสร็จ
หนูก็สัญญากับตัวเอง นับจากนี้ไปม่านฟ้าคนนี้จะต้องสวยจนทุกจนต้องเหลียวหลัง คอยดู
นนนี่ ชะนีป่า
ตอนที่หนึ่ง แล้ว เดี๋ยวตอนที่สองจะตามมา อิอิ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
ต่อๆๆๆๆ น่าติดตามมาก
-
o13 รอตอนต่อไป
-
รอแป๊บนึงน้า เค้ากำลังพิมพ์ เค้าพิมช้าอะ :m15: ดีใจมีคนตอบแล้ว 555555 หัวเราะเหมือนคนบ้า
-
รอแนวนี้มานานแล้ว กรี้ด รออ่านค่ะ :z2: :z2:
-
บทที่ 2
“อีฟ้ามึงร้องให้ทำไม” อีโอ๋เปิดประตูเข้ามาเห็นหนูนั่งร้องให้หน้ากระจกอยู่พอดี
“โอ๋” หนูเข้าไปกอดมันเต็มๆ เพราะอยู่ที่นี่หนูไม่มีใครแล้วนอกจากโอ๋ ที่ดีกับหนูมากๆ
“เล่าซิเกิดอะไรขึ้น” หลังจากนั้นหนูก็เล่าให้โอ๋ฟังทุกอย่าง ร้องไปเล่าไป
“มึงไม่ต้องกังวลกูนี่แหละจะทำให้มึงสวยเอง” โอ๋บอกอย่างนั้นแต่หนูก็ยังไม่มั่นใจว่าหนูจะสวยได้แค่ไหน
หลังจากวันนั้นอีโอ๋ก็พาหนูไปซื้อฮอร์โมนต่างๆ ให้หนูกิน สี่ตัวแนะ
พาหนูไปคลินิกฉีดฮอร์โมนอีกสองตัว หนูกลัวมาก แต่เพื่อความสวยแล้วหนูทนได้
หนูเกรงใจมากเพราะโอ๋ออกค่าใช้จ่ายให้หมด
“ไม่ต้องเกรงใจหรอกฟ้า กูเพื่อนมึงน่ะมีไรก็ช่วยกัน”
“ขอบใจนะ”หนูซึ่งน้ำใจโอ๋สุดๆ
“ว่าแต่จำได้ป่าวว่ากินตัวไหน ฉีดตัวไหนบ้างจะได้ไปเองได้ ” โอ๋ถาม
“อืม จำได้ เดี๋ยววันหลังเราไปเอง” หนูพอมีเงินเก็บส่วนตัวของหนูบ้างเนื่องจากปิดเทอม
ทุกๆเทอมหนูจะไปช่วยเจ้ไก่ขายหมูที่ตลาดประจำ บวกกับเงินที่แม่ให้มาแล้วร่วมสามหมื่นกว่า
ตอนนี้หนูก็ทำงานอยู่สองที่ แต่เมื่อถึงเวลาเปิดเทอม หนูคงต้องทำงานร้านเสริฟอาหารอย่างเดียว
หลังจากนั้นหนูกับโอ๋ก็กลีบถึงหอบ่ายโมงกว่าๆ นอนเอาแรงเดี๋ยวต้องทำงานอีก
แต่ก่อนที่หนูจะงีบ หนูหันไปพูดกับโอ๋ว่า
“โอ๋ ถ้ากุสวยกูจะประกวดมิสทิฟ”
เปิดเทอมวันแรกหนูกับโอ๋ต้องไปเข้าร่วมกิจกรรมที่หอประชุมใหญ่
ชั้นปีที่หนึ่ง ทุกคณะ คนเยอะมาก คณะหนูกับโอ๋อยู่คนละมุมเลย
จึงแยกแถวไปคณะของตัวเอง ซึ่งคณะบัญชีของหนู อยู่ติดกับคณะวิศวะ
พี่ๆเค้าก็ให้ร้องเพลง เล่นเกมนันทนากานต่างๆ ล้วแล้วแต่พี่ๆจะสรรหามา
“เอาหล่ะน้องๆ เดี๋ยวพี่จะเลือกตัวแทนในแต่ละคณะ คณะละคน ออกมาเล่นเกมส์ แล้วก็เต้นเมียงูน่ะครับ”
พี่ๆแต่ละคนเริ่มเดินจับ คนที่เด่นๆในแต่ละคณะ เอ๊ะ นั่นโอ๋นี่ 555555555
ก็สมควรแล้วเล่นย้อมผมสีแดงซะขนาดนั้นนี่น่ะไม่เด่นให้มันรู้ไป
“น้องครับ”เอ๊ะ ไรค่ะ มัวแต่นังมองโอ๋
“ลุกครับลุก” หือ โดนซะงั้นอะ แต่ละคนหน้าตาดีทั้งนั้นแล้วพี่เอาหนูไปเพื่ออะไร
ไม่เข้าใจพี่แกเลย หนูลุกเดินตามพี่เค้าไปยืนอยู่หน้าเวที
โอ๋มองหนูแล้วหัวเราะ ส่วนหนูได้แต่ยิ้มแหยๆกลับไปให้
หนูอยู่ต่อหน้าเพื่อนๆแล้วรู้สึกว่า ทุกสายตาจับจ้องมาที่หนู หนูสั่นมากเหมือนเจ้าเข้า
พี่ๆเค้าพูดอะๆรหนูไม่ได้ยินทั้งนั้น ได้ยินแต่เสียงหัวใจที่เต้นแรงมาก
“เอาหล่ะน้องๆจับคู่กันนะครับ” แต่เมื่อหนูหันไปหาคู่คนที่อยู่ข้างๆหนู เท่านั้นแหละ
หัวใจหนูเต้นแรงกว่าเดิมร้อยเท่า ตะลึงเพราะคนตรงหน้าหนูหล่อมาก มากจนทำให้หัวใจของหนูเต้นดังมากๆ
วูบบบบบบบบบบบบบบ
หลังจากนั้นหนูก็ไม่รู้อะไรอีกเลย
นนนี่ ชะนีป่า
-
เรื่องน่าติดตามดีครับ แต่ทำไมแต่ล่ะตอนสั้นจังอ่าขอยาวๆแบบจุใจหน่อยนะค๊าฟ พลีสสสสสสส :mew2:
ปล.ที่หนูฟ้าสลบอย่าบอกนะว่านายคนนั้นกลิ่นตัวแรงงงงงงงงงงง 5555+++ (มโนไปเอง)
-
ถึงขั้นสลบแบบนี้ พระเอกคงหล่อมาก +++ :katai2-1:
-
เราชอบนะประเภทเปลี่ยนแปลงตัวเองเพราะเราก็เป้นคล้ายๆกัน
มันมีกำลังใจ ยังไงก็มาต่อไวไวนะคะ
-
เดี๋ยว สั้นไปนะคะ เอามาอีกนะ!
สารภาพว่าเข้ามาเพราะอยากรู้ว่า ก.ท.คืออะไร ที่แท้ก็อย่างนี้เองๆ
-
:z13:ผ ฮาดีค่ะ แต่ว่าแตีบะตอนสั้นไปนิดนะค่ะ
-
:m20: ขำน้ำตาเล็ด กร๊ากกกกกกกกกกกก
-
บทที่3
ตื่นมาอีกทีก็มาอยู่ในห้องสีขาว เดาว่าน่าจะเป็นห้องพยาบาลของมหาลัย เอ๊ะนี่หนูเป็นอะไรไปล่ะเนี่ย
“ตื่นแล้วเหรอ” เอ๊ะเสียงผู้ชาย
“เอ่อ” ผู้ชายคนนั้นยืนมองหนูอยู่ข้างเตียงกับอีโอ๋ นี่มันคนหล่อคณะวิศวะนี่ หัวใจเต้นแรงอีกแล้ว
“นี่อีฟ้าเป็นไงมั่งมึง ปวดหัวรึป่าว” โอ๋ถามแต่สายตาหนูไม่ได้อยู่ที่มันเลย
“อีฟ้า อีฟ้า ” โอ๊ย จะตะโกนทำไมได้ยินแล้วค่ะ
“เอ่อ ไม่ปวดอะ แค่เพลีย” หนูตอบ
“แล้วนี่ ........................” หนูถามโอ๋เป็นนัยๆว่า ผู้ชายคนนี้คือใคร
“อ๋อนี่ ปกรณ์น่ะ เรียนวิศวะ เค้าแบกแกมาห้องพยาบาลเชียวน่ะ ขอบคุนเค้าซะสิ”โอ๋บอก
“ขอบคุณปกรณ์มากน่ะ”ส่งรอยยิ้มไปให้ ผู้ชายอะไรยิ่งมองใกล้ๆยิ่งหล่อ
ตาคมๆ จมูกโด่งๆ ร่างกายที่ใหญ่กำยำเยี่ยงคนออกกำลังกาย
น่าจะสูงซักประมาณ 187 ซ.ม. ละมั้ง สูงจังหนูว่าหนูสูงแล้วนะ ตั้ง 170 แน่ะ
หน้าตาออกแนวแขกขาวหรือว่าจะเป็นลูกครึ่ง หนูไล่สายตามองร่างกายที่สมส่วนของปกรณ์ลงมาเรื่อยๆ
ตั้งแต่ใบหน้า ไหล่กว้าง หน้าอก ลามจนมาถึงจุดกึ่งกลาง เฮ๊ยอีฟ้า อีลามก แต่ถ้าเค้าเป็นลูกครึ่ง
เค้าคงใหญ่แน่เลยอ่า คิดแล้วก็กำเดาจะไหล
“ไม่เป็นไรหรอก คราวหลังก็พักผ่อนเยอะๆน่ะ จะได้ไม่เป็นลมเป็นแล้งไปอีก”
ปกรณ์บอก เอ๊ะนี่เค้าเป็นห่วงเราเหรอดีใจจัง
“งั้นผมไปแล้วนะ”
จะไปแล้วเหรอ อย่าพึ่งไปซิ ยังอยากเห็นหน้าอีกนานๆ
“อืม/อืม”หนูกับอีโอ๋ตอบพร้อมกัน
เค้าไปแล้ว ไม่น่ะ เดินออกไปแล้วอ่า คนอะไรมองข้างหลังยังหล่อเลยอะ
หนูว่าหนูรู้ตัวแล้วล่ะว่าหนูชอบเค้า “นายปกรณ์”
.
.
.
.
.
.
.
หลังจากออกจากห้องพยาบาล อีโอ๋ก็พาหนูกลับหอ พักผ่อนซักหน่อยแล้วตอนเย็นจะได้ทำงานสดชื่นๆ
พอถึงเวลาทำงานของหนู หนูว่หนูสดชื่นกระปรี้กระเปร่า อย่าไรก็ไม่รู้อารมณ์ดีเป็นพิเศษ
จนพี่ๆที่ร้านเค้าทัก คงจะเป็นคนๆนั้นที่ทำให้หนูยิ้มได้ทั้งวัน ปกรณ์ วิศวะเครื่องกลเหรอ
โอ๋บอกว่าเค้าเป็นลูกครึ่งแต่ ครึ่งอะไรนั้นโอ๋ก็ยังไม่รู้แน่ชัด ฐานะทางบ้านดี ซึ่งต่างจากหนูมากๆ
ซึ่งฐานะทางครอบครัวของหนูค่อนข้างจน ต่างกันราวฟ้ากับเหว จนไม่มีวันเอื้อมถึง
หนูขอแอบมองเค้าอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ ขอเป็นดอกไม้ริมทาง ที่เค้าเหลีอบสายตามาเห็หนูบ้างก็พอ
หลังจากทำงานเสร็จ กลับมาถึงห้องก็อาบน้ำแต่งตัว แล้วก็ทาครีมบำรุงที่โอ๋ซื้อมาให้หนูมันเยอะมาก
ครีมกลางคืน ครีมทาใต้ตา เซรั่มอีก นี่แค่เฉพาะส่วนของหน้าน่ะค่ะ ยังมีที่ทาตัวอีก
วิตามินบำรุงเอย สารพัดที่โอ๋จะสรรหามาให้ หนูไม่มีอะไรจะตอบแทนมันเลยจริงๆ
มันบอกหนูว่าอีกไม่นานได้ตอบแทนแน่ เอ๊ะยังไงเอาให้เคลียดิ
วันนี้มีเรียนเก้าโมงเช้า ขณะกำลังเดินไปโรงอาหาร
ก็เห็นเค้าคนนั้นเดินผ่านหน้าหนูไปพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยมาก
เค้าคงเป็นแฟนกันแหละ ซึ่งหน้าตากับฐานะคงจะเหมาะกันมาก
หนูแอบรู้สึกอิจฉาผู้หญิงคนนั้นเหมือนกันน่ะ ที่ได้ยืนเคียงข้างนายปกรณ์
แต่ลึกๆแล้วหนูก็ดีใจกับเธอด้วย เพราะเธอคงเป็นคนดี และเหมาะสม
ไม่อย่างนั้นปกรณ์คงไม่คบกับเธอ
หนูเดินมาถึงโรงอาหารที่นัดกับเพื่อนอีกสองคน ซึ่งเรียนคณะเดียวกันกับหนู
และจะต้องเรียนด้วยกันอีกตั้ง 4ปี เพื่อนของหนูชื่อ น้อยหน่ากับจ๊ะจ๋า
น้อยหน่าเป็นผู้หญิงที่สวยมากมีงานอดิเรกนอกจากเวลาเรียนคือ นางเป็นพริ๊ดตี้ค่ะ สูง 170เท่าหนูเลย นิสัยแรงๆดีหนูชอบ
ส่วนอีกคนจ๊ะจ๋า คนนี้เป็นกระเทยเหมือนหนู แต่งหญิงมาเรียน หน้าตาสวยมาก สูงประมาณ 165
ถ้าไม่บอกว่าเป็นสาวสองนี่คือหนูไม่รู้เลย เพราเธอสวยมากเสียงก็เหมือนผู้หญิง
จ๊ะจ๋ามาจากจังหวัดเดียวกันกับหนู แต่คนละอำเภอ
หนูดีใจมากที่เจอคนจังหวัดเดียวกันแถมมาเรียนที่เดียวกันอีกต่างหากเวลากลับบ้านนอกจะได้มีเพื่อน
พ่อของจ๋าเป็นกำนัน อยากให้ลูกเรียนสูงๆจึงส่งลูกสาว (เหรอ)อย่างจ๋ามาเรียนที่กรุงเทพ
มีเรื่องจะเม๊าท์ แฟนจ๋าหล่อมากออกแนวเถื่อนๆเด็กช่างไรงี้อะมารับมาส่งอีจ๋าเช้าเย็น
อยู่หมู่บ้านเดียวกันพอจ๋ามาเรียนกรุงเทพก็มาเรียนที่นี่ด้วย
กลัวจ๋าติดหนุ่มกรุงเทพ หวงจ๋ามาก รู้สึกจะชื่อพี่แสง หรืออะไรนี่แหละ
ระหว่างทานข้าวกับเพื่อนสาวทั้งสองคน คนที่หนูหลงรักก็เดินเข้ามาในโรงอาหาร
ผ่านโต๊ะของหนูไป เพื่อนทั้งสองของหนูเหลียวหลังคอแทบเคล็ด
ปกรณ์ เดินไปนั่งกับกลุ่มของเพื่อนๆเค้า เมื่อกี้คงจะไปส่งแฟนล่ะสิ
กลุ่มนี้เค้าหล่อกันทุกคนจริงๆ แต่ไม่มีใครแล้วในสายตาหนูที่จะหล่อเท่าปกรณ์
………………………………………………………………………………..
………………………………………………………………………………….
วันนี้มีเรียนแค่ช่วงเช้าตอนบ่ายว่าง น้อยหน่าชวนพวกเราไปดูหนังแต่หนูขอปฎิเสธ
เพราะวันนี้นัดคุณหมอไว้จะเข้าไปฉีดฮอร์โมน หนูฉีดได้ประมาณ 1 เดือนแล้วน่ะ
หลังจากที่โดนด่าจากการทำงานวันแรกจนเปิดเทอมก็หนึ่งเดือนพอดี
หนูว่าหน้าหนูเปลี่ยนไปนิดหน่อย หน้าขาวขึ้นด้วย อาจจะเป็นผลมาจากครีมที่อิโอ๋ประโคมเอามาให้หนูโบ๊ะ
แต่ที่ปลื้มที่สุดคือ ผิวหนูนิ่มมาก และเริ่มมีหน้าอก อันนี้หนูดีใจมาก อาจจะยังไม่ใหญ่แต่อีกหน่อยไม่แน่
หลังออกมาจากคลินิกคุนหมอแล้วหนูก็กลับหอเพื่อเคลียร์ภารกิจการบ้านให้เสร็จสิ้น
เรื่องเรียนเราต้องไม่ทอดทิ้ง ถ้าพลาดทุนหนูอาจจะไม่ได้เรียนต่อ
วันนี้หนูนั่งเขียนจดหมายถึงพ่อและแม่ บอกท่านว่าไม่ต้องเป็นห่วง จะตั้งใจเรียนให้สบายใจได้
พ่อแม่หนูไม่มีโทรศัพท์หรอก อย่างที่บอกครอบครัวหนูจน หนูเองก็ยังไม่มีโทรศัพท์เลย
เลยคิดว่าจะชวนโอ๋ให้ไปช่วยเลือกเป็นเพื่อน เพราะมันจำเป็นจริงๆสำหรับคนที่เรียนกรุงเทพอย่างหนูแต่ว่าขอเครื่องถูกๆ
หน่อย แค่โทรออกรับสายก็พอไม่จำเป็นต้องมีกล้องอะไรหรอก
ซึ่งมันไม่จำเป็นสำหรับหนูเลย
หกโมงเย็นหนูก็ไปทำงานชีวิตหนูก็มีแค่นี้ไม่เรียนก็ทำงาน
เช้าวันพรุ่งนี้วันพุธหนูว่างเพราะวันพุธไม่มีเรียนแต่จะมีกิจกรรม แต่พุธนี้ไม่มี
อีโอ๋บอกว่าจะพาหนูไปจัดฟัน หนูบอกโอ๋ว่าจะจัดการค่าใช้จ่ายเอง
แต่โอ๋บอกว่าจะจ่ายให้ก่อนลัวค่อยให้หนูทยอยคืนทีหลังหนูก็เลยตกลงหนูรู้ว่าบ้านมันรวยแต่หนูเหมือนเอาเปรียบเพื่อนยังไง
ก็ไม่รู้ถึงจะรู้ว่ามันเต็มใจก็เถอะนะเกรงใจอะ
เช้าวันพุธหนูมาคลินิกทำฟันใกล้มหาลัยกับอิโอ๋
คุนหมอก็ตรวจสุขภาพฟังของหนูทุกซอกทุกมุม วิเคราะห์ใบหน้า อุตฟันขูดหินปูนสารพัด
แล้วก็นัดอีกทีวันพุธหน้า โอ๋บอกว่าจัดฟันแล้วรูปหน้าของเราจะเปลี่ยนไป หน้าจะเรียวขึ้น
หนูดีใจมากมันเหมือนเป็นอีกก้าวที่สำคัญที่จะทำให้หนูสวยขึ้นไปอีกขั้นหนึ่ง
หลังจากนั้นโอ๋ก็พาหนูไปดูโทรศัพท์ ได้ซัมซุงฮีโร่มาเครื่อง
กลับหอแล้วหนูเห่อซัมซุงฮีโร่ของหนูมาก เพราะมันเป็นโทรศัพท์เครื่องแรกของหนูและหนูจะรักษามันไว้ให้ดีที่สุด
นนนี่ ชะนีป่า
มาต่อล่ะน้า ยาวพอมั๊ยค่ะ :katai2-1:ช่วยเม้นด้วยน่ะ :sad4: รักทุกคน :o8:
อยากจะบอกว่าคู่จ๋ากับแสง อยู่ในอีกเรื่องหนึงที่เราแต่งไว้นานแล้ว :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
ชื่อเรื่องว่า ดอกฟ้ากับแสงอาทิตย์ แหละ (พี่แสงชื่อจริงแสงอาทิตย์) เดี๋ยวหลังจากจบเรื่องนี้แล้ว จะเอาจ๊ะจ๋ากับพี่แสงมาลงน้า
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
เจอกันใหม่ตอนหน้า :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
อ้ากกกก มาทีละนิดละหน่อยจริงๆ มาบ่อยๆเค้าก็ไม่ว่านะ
-
มาอีกๆๆๆ
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
เฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ อิอิ
-
กะเทยลั้นลา~สดใสเชียว
เดี๋ยวก็สวยโลกตะลึง
ดิฉันมั่นใจกับการพัฒนาของกะเทยไทย
ปล.เรื่องนี้ดราม่ามากมั้ยอ่า ?
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ใกล้สวยล่ะ แต่ขออย่าให้เพื่อนสนิทร้ายเลยนะสาธุ
ปล.รบกวนลงวันที่ลงนิยายและตอนด้วยครับ
เช่น นิยายเ รื่อง ก.ท. บ้านนอก กับ ด. เดือนมหาลัย ตอนที่2: 04/04/57
ประมาณนี้อ่ะครับ เวลาคนตามอ่านจะได้รู้ว่ามาลงตอนใหม่รึยังน่ะครับ
-
แต่ละตอนนี่บอกถึงวิธีอัพความสวย :m20:
จะรอเธอสอยเดือนนะจ๊ะ
ปอลิง ; เปลี่ยนหัวข้อที่เม้นแรกนะ
-
แปลงโฉมแล้วต้องสวยมากแน่ๆเลย่ แต่แอบกลัวใจเพื่อนอะ คงไม่ทำร้ายกันหรอกนะ
-
แค่นี้ก็สวยแล้วนะ ความคิดสวยมาก ทั้งที่ชอบปกรณ์ แต่ก็ยังแอบดีใจกับผู้หญิงที่เดินกับปกรณ์อะ น่ารักนะเราน่ะ :กอด1:
-
อืม...จะสวยแล้ว สู้ๆ
-
แก้ไขที่เม้นแรกใช่ป่ะ ทำไงอะโง่คอมมากค่ะ :mew2: จะลองทำดูนะ
-
บทที่ 4
ชีวิตของหนูที่อยู่ในกรุงเทพทั้งหมด 4 เดือนทำให้หนูได้เรียนรู้อะไรมากมาย
หนูขาวแล้ว หน้าอกใหญ่หุ่นเริ่มเป๊ะ หน้าตาก็นะหนูว่ายงไม่เห็นเปลี่ยนเท่าไหร่
แต่เพื่อนๆทักว่าสี่เดือนมานี้หนูสวยขึ้นจากเดิมมาก อาจจะเป็นผลมาจากฮอร์โมน
ที่หนูขยันประโคมกินประโคมฉีดและการจดฟันแต่หนูว่ายังธรรมดามากยังสวยได้อีก
ทุกวันนี้หนูก็ยังคอยแอบตามปกรณ์ของหนูอยู่ห่างแต่ปกรณ์ของหนูเนี่ยซิไม่เหมือนเดิม
เค้าเป็นเดือนมหาลัยไปแล้วทำให้จากเดิมที่ฮอตอยู่แล้วยิ่งทวีความฮอตยิ่งกว่าเดิม
ปกรณ์คบกับดาวคณะนิเทศ ซึ่งสวยมากสวยกว่าหนู
หนูก็คงต้องรอซักวันที่เค้าจะหันมามองหนูเต็มๆตา ผมหนูยาวประมานไหล่แล้วค่ะ
แต่ยังแต่งชายอยู่เพราะหอในซึ่งเป็นหอชายของมหาลัยหนูห้ามแต่งหญิงค่ะกลัวจะเป็นอันตราย
หนูไปเรียนก็รวบผมแต่งชายธรรมดา ช่วงนี้วันพุธไม่ค่อยมีกิจกรรมอะไรแล้ว
หนูจึงว่างทั้งวัน อีโอ๋พาหนูไปแนะนำกับพี่ติ๋วช่างแต่งหน้ามือทองซึ่งรับแต่งหน้าให้ดาราคนดังมากมาย
ให้หนูไปอยู่ช่วยพี่ติ๋ว เรียนแต่งหน้ากับแก วันเวลาผ่านไปตอนนี้หนูเริมเก่งแล้ว
พี่ติ๋วแกเลยให้หนูทดลองแต่งหน้าให้ลูกค้าได้ ลูกค้าก็พอใจในผีมือเด็กใหม่อย่างหนูมาก
หลังๆมานี่พี่แกก็ให้ค่าจ้างหนูด้วยแต่หนูก็ปฏิเสธ แต่พี่เค้าก็คะยั้นคะยอให้หนูรับจนได้
ช่วงนี้ถือเป็นช่วงรบทรัพย์ของหนูเลยทีเดียว หนูเขียนจดหมายเล่าให้แม่ฟังว่าหนูทำอะไรบ้าง
แม้แต่เรื่องปกรณ์หนูก็เล่า หนูส่งเงินให้พ่อกับแม่ใช้ แต่แม่กลับเขียนจดหมายตอบกลับมาว่าไม่ต้อง
เพราะพ่อกับแม่ไม่ได้เดือดร้อนอยู่บ้านนอกไม่จำเป็นต้องใช้เงินใช้ทอง
ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรมากมาย ให้หนูเก็บเงินไว้ใช้ทำในสิ่งที่หนูรักเถอะ
หนูรักพ่อกับแม่มากถึงแม้หนูจะเกิดมาเป็นอย่างนี้พ่อกับแม่ก็ไม่เคยว่าอะไรหนูเลย
คงเพราะพ่อกับแม่รู้ว่าหนูเป็นเด็กดี “หนูรักพ่อกับแม่จัง”
บ่ายวันหนึ่งน้อยหน่ากับจั๊ะจ๋าลากหนูไปลงชื่อเข้าค่ายอาสาพัฒนาชนบทโดยมีคณะวิศวะเป็นหัวเรือใหญ่
“แกไปลงชื่อกัน” น้อยหน่าพูดอย่างตื่นเต้น
“ทำไมแกถึงอยากไปขนาดนั้น มีอะไรรึเปล่า”
หนูถามอย่างสงสัย ทำไมน้อยหน่าถึงได้ออกอาการอยากไปนักหนา
“แหม แกไม่รู้อะไร มีแต่คนหล่อๆมาสมัคปกรณ์วิศวะก็ไปนะแก ฉันเลยอยากให้แกสองคนไป โดยเฉพาะอีฟ้า”
ปกรณ์ไปด้วยเหรอเนี่ย
“ทำไมถึงอยากให้ฉันไปล่ะ”งงนะ
“แหมคิดว่าชั้นกับอีจ๋าไม่รู้รึไงว่าแกแอบชอบนายปกรณ์เดือนมหาลัยสุดหล่อน่ะ”ห๋า รู้ได้ไง
“เปล่านะ” ตอบโยไม่สบสายตา
“อย่ามาสตอเบอแหลอีฟ้า มึงงะแอบมองเค้าแทบทุกวัน บางวันถึงกับมองตาเยิ้มมองไปยิ้มไป คิดว่าพวกชั้นไม่รู้เหรอ”
บ้าเหรอ นี่หนูแสดงออกขนาดนั้นเชียว
“เราแสดงออกขนาดนั้นเลยเหรอ”
“เออ”น้อยหน่าตอบพลางกลอกตาไปมา
“นี่ฟ้า ถ้าฟ้าชอบเค้าจริงก็ไปบอกเค้าเลย มัวกลัวอะไรอยู่ เราสนับสนุนเต็มที่”จ๋าบอก
“แต่เราไม่สวย”ใช่ เราไม่สวยเค้าจะชอบเราเหรอ
“ปกรณ์เค้าดูเป็นคนดีออก เค้าคงไม่คบคนที่หน้าตาหรอก”
หนูยิ้มแหยๆไม่ตอบ เหอะเหอะ ไม่ชอบคนที่หน้าตาเหรอ แต่ละคนระดับดาวมหาลัยทั้งนั้นนะที่ชั้นเห็นเค้าควงน่ะ
“ไปเถอะ”น้อยหน่าพูด
“โอเค เราไปเข้าค่ายกับพวกเธอก็ได้”
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
หลังจากที่หนูตัดสินใจลงชื่อเข้าค่ายอาสาพัฒนาชนบทของคณะวิศวะกรรมศาสตร์แล้ว
หนูก็ขอลางานในวันที่หนูจะไปไว้สี่วัน กลับมาถึงหอก็ทำกับข้าวกิน
หนูชอบทำอาหารมากเพราะอยู่บ้านนอกหนูก็ทำให้พ่อกับแม่กินเป็นประจำ
แต่อยู่ที่นี่ต้องหลบๆซ่อนๆแอบทำเพราะหอที่นี่มีกฏห้ามทำอาหารในห้อง
ใครฝ่ากฎแล้วพี่หอจับได้ก็เจอดีกันไป นานๆครั้งถึงจะได้ทำทีหนึ่ง
ทำแต่อาหารง่าย ในกระทะไฟฟ้า ในหม้อหุงข้าว
แต่ส่วนมากหนูจะหุงข้าวแล้วซื้อกับข้าวมากินที่ห้องประหยัดดี อิ่มด้วย
เตรียมอาหารรออีโอ๋กลับมา ซักพัก มันก็กลับมา พร้อมครีมต่างๆนาๆที่สรรหามาให้หนู
โอ๋บอกว่าถ้าหนูสวยจะพาหนูไปเดินแบบออกงาน โอ๋จะคอยเป็นผู้จักการให้หนูเอง
เหอะเหอะ(จะดีเหรอเราว่ามันเว่อไปนะ หนูคิดในใจ) กินข้าวเสร็จอีโอ๋ก็เอาครีมอะไรไม่รู้สีดำๆมาทาหน้าให้หนู หนูรู้สึกว่าหน้าตึงๆ
“อิโอ๋ หน้ากูตึงๆว่ะ”หนูพูด
“เออน่า พอกไว้ก่อนสักครู่ค่อยล้างออก”โอ๋บอก
หลังจากล้างหน้าแล้ว โอ๋ก็เตีอนหนูให้ทานฮอร์โมน ทานยาคุม วิตามินต่างๆแล้วก็เข้านอนกัน
ก่อนนอนหนูก็บอกให้อีโอ๋ไปลงชื่อเข้าค่ายอาสาพัฒนาชนบทด้วย
ไปกันเยอะๆจะได้สนุกดี โอ๋ก็ตกลงทันที แล้วก็คุยอะไรกันอีกนิดนึง แล้วก็เผลอหลับไป
เช้าวันเสาร์หนูออกจากบ้านตั้งแต่เช้ามืด เนื่องจากวันนี้พี่ติ๋มมีงานแต่งหน้านางแบบ
พี่ติ๋มเอ็นดูหนูมาก ให้หนูมาช่วยแต่งหน้านางแบบเลยต้องมากันตั้งแต่เช้ามืด
นางแบบมีประมาณสามสิบคน เยอะมาก แต่ละคนก็แต่งหน้าต่างสไตล์กันไปตามแต่คอนเซ็ปที่เค้าให้มา
เสร็จแล้วต้องรอจนกว่างานจะเลิกซึ่งก็ประมาณสี่โมงเย็น
เหนื่อยมากแต่พอได้ค่าแรงนี่หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลยค่ะ
ได้ตั้งหมื่นนึงแนะ ค่าจ้างแต่งหน้าเหรอเนี่ย โหถ้าหนูมาช่วยพี่ติ๋วอีกละก็หนูรวยแน่ๆเลย
พรุ่งนี้ก็ไปแต่เช้ามืดอีก โหสองวัน สองหมื่น อ๊ายอยากกรีดร้อง
หนูชอบมากเลยจะได้เก็บเงินเยอะๆพ่อกับแม่จะได้สบาย หนูเองก็จะได้สวยๆ
ต้องขอบคุนอิโอ๋มากตั้งแต่รู้จักกับโอ๋มาชีวิตหนูก็เจอแต่เรื่องดีๆแต่สิ่งดีๆมาตลอด ขอบคุนนะโอ๋เพื่อนรัก
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………...
วันนี้เป็นวันเดินทางไปออกค่าย เมื่อคืนก็เก็บเสื้อผ้าเตรียมตัวออกแรดกันเต็มที่
แต่ก่อนขึ้นรถขอแวะเข้าห้องน้ำซะหน่อย
“อ้าว”เข้ามาก็เห็นปกรณ์ยืนฉี่อยู่ที่โถ ตึกตักตึกตัก หัวใจหนูเต้นแรงจัง
“เธอไปเข้าค่ายด้วยเหรอ” ปกรณ์ถาม
“อืม”หนูตอบเพียงเท่านี้ แล้วเดินเข้าห้องน้ำปิดประตูลงกลอนด้วยหัวใจที่เต้นโครมคราม
พอทำธุระเสร็จ ออกมาก็เจอปกรณ์ยืนท้าวแขนอยู่ตรงหน้าประตูทางออกของห้องน้ำ
เอ๊ะ ยังไม่ไปอีกเหรอ
“เอ่อ…..ขอทางเราด้วย” หนูพูด ทำไมต้องเสียงสั่นด้วยเนี่ย
“เดี๋ยว”เค้าจับแขนหนูแล้วหมุนให้หนูหันไปหาเค้า
“อะไรเหรอ” หนูถาม
“ไปทะอะไรมาทำไมขาวขึ้น” หุย นี่ปกรณ์บอกว่าหนูขาวขึ้นเหรอเนี่ย ดีใจจัง
“เอ่อ……คือ เรากินพวกวิตามินกับพวกกลูต้าอะ” ตอบอย่างกล้าๆกลัวๆ
จริงๆแล้วก็มีฉีดฮอร์โมนด้วยแหละ แต่ไม่บอก บอกไปก็ไม่เข้าใจอยู่ดี
“เหรอ….. มิน่าจำแทบไม่ได้ หน้าก็เปลี่ยน ถ้าไม่เดินกับโอ๋เนี่ยเราจำเธอไม่ได้น่ะเนี่ย”
เหรอ เปลี่ยนแล้วเหรอ เปลี่ยนไปยังไงอะ
“เปลี่ยน……เปลี่ยนยังไงเหรอ เราว่าหน้าเราก็เหมือนเดิมน่ะ”ส่งสายตาตั้งคำถาม
“เอ่อ……………คือ……แบบสวยขึ้นมั๊ง”
อะไรน่ะ ปกรณ์บอกว่าเราสวยสวยขึ้น อุ๊ยเขินอะ
“เหรอ………อืม ขอบใจนะที่ชม”
“เดี๋ยว” เตรียมจะหันหลังกลับออกไปก็โดนกระชากกลับไปอีกแล้ว
จังหวะที่หันกลับไปนั้นหนูตั้งตัวไม่ทันทำให้เสียหลักล้มลงชนกับปกรณ์
ตอนนี้เราสองคนล้มอยู่ที่พื้นห้องน้ำ ปกรณ์อยู่ข้างล่างส่วนหนูอยู่ข้างบน
โดยที่มือทั้งสองข้างของปกรณ์ยันที่อกหนูไว้เลยไม่กระแทกกัน
แต่เดี๋ยวนะ เอ๊ะ มือปกรณ์ยันหน้าอกหนูก็แปลว่า
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กรีดร้องอย่างสุดเสียง
“เฮ๊ย” เหมือนปกรณ์จะรู้ตัวว่ากำลังจับอะไรของหนูอยู่ ก็เลยอุทานอย่างตกใจ
เราสองคนรีบผละออกจากกัน หนูรีบยืนขึ้นเอามือกุมหน้าอกอย่างอายๆ
“มีด้วยเหรอ” ปกรณ์ถาม ถาอะไรอย่างนั้นว่ะ หนูเสหน้าหลบสายตาที่มองมา หนูว่าหน้าปกรณ์แดงๆนะ
“ถ้ามีแล้วอาย จะมีไปทำไม” หัวเราะแล้วมองหนูขำๆ ขำมากนักเหรอคนบ้า
“ไม่ได้อายที่มี แต่อายที่มีแล้วมันเล็กต่างหาก” ตาบ้า
“ก็ไม่เล็กน่ะ เต็มมือดี” พูดพร้อมยกมือทังสองข้างขึ้นมาประกอบ
“ทะลึ่ง” หลังจากพูดจบหนูก็รีบวิ่งออกมาทันที โดยมีนายปกรณ์ยืนขำอยู่ที่เดิม
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………...
กลับมาถึงที่รอรถ รถก็มาซะแล้ว ดีที่โอ๋จองที่ไว้ให้ หน่ากับจ๋านั่งอีกั่งด้วยกัน
หลังจากนั้น ปกรณ์ก็ตามขึ้นมา รถมีตั้งหลายคันทำไมต้องนั่งคันนี้ด้วยเนี่ย
ยังอายอยู่เลยอ่า ใช่ซิลืมสังเกตไปเพื่อนเค้าขึ้นมานั่งจองก่อนนี่นานั่งท้ายรถกันเต็มเลย
ตลอดการเดินทางก็เป็นไปด้วยดี เปิเพลงซะลั่นรถเลย
กลุ่มวิศวะและพวกนายปกรณ์ก็ลุกขึ้ร้องรำทำเพลงกันอย่างสนุกสนานครื้นเครง
แซวคนนู้นทีคนนี้ที แต่กลุ่มที่โดนบ่อยสุดก็คงไม่พ้นกลุ่มของหนู
เพราะมีแตคนสวยๆรวมหนูด้วยรึเปล่าหนูก็โดนกับเค้าด้วยนา
น้อยหน่านี่ฮอตสุด จ๋ากับโอ๋นี่เพื่อนๆปกรณ์เดินมาขอเบอร์ถึงที่
แต่จ๋าก็ปฏิเสธเพราะมีหวานใจนายพี่แสงอยู่แล้ว ส่วนโอ๋ก็มีแล้วมั้งไม่แน่ใจที่ให้ไปคงไม่ใช่เบอร์ตัวเองชัวร์
ตลอดส้นทางหนูนั่งคิดแต่เรื่องในห้องน้ำ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดแล้วเวทนาตัวเอง ไม้กระดานแท้ๆเลยเรา ยิ่งคิดก็ยิ่งอาย
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
เรามาถึงค่ายกันประมาณบ่ายสองโมง สถานที่มาเป็นโรงเรียนในชนบทแห่งหนึ่ง ของจังหวัดทางภาคอิสาน
หลังจากที่แยกย้ายกันเอากระเป๋าไปเก็บไว้ในห้องกันแล้ว (ห้องเรียนนั่นแหละแต่พวกเราใช้สำหรับนอน)
พี่เค้าก็นัดทุกคนมารวมตัว บอกกิจกรรมว่าพรุ่งนี้มีอะไรบ้าง บลาๆๆๆๆๆ
แล้วก็ปล่อยให้พวกเราพักผ่อนตามอัธยาศัย ตอนเย็นถึงจะเรียกรวมกันกินข้าวอีกที
หนูก็แยกตัวกันเพื่อนเดินมาดูไร่ดูนาหลังโรงเรียนคนเดียว
เห็นไร่นาแบบนี้แล้ว คิดถึงบ้านนอกคอกนาของหนูจัง พ่อกับแม่จะเป็นยังไงบ้างน่ะทำอะไรกันอยู่
“มาทำอะไรตรงนี้คนเดียว”
“เฮ๊ย” ตกใจ เหตูการณ์เดิมเกิดขึ้นอีกครั้ง หนูล้วทับเค้าโดยมีปกรณ์อยู่ใต้ร่างหนู
แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ มือของหนูค้ำอยู่ที่เป้าของปกรณ์พอดี
เต็มมือหนูเลย อ๊ายยยยยยยย หูยไม่ต่างจากที่คิดใหญ่ เว่อร์ๆ
“เฮ๊ย” หนูและปกรณ์ผละตัวออกพร้อมกันอย่างตกใจ
เราทั้งสองคนลุกขึ้นบัดใบไม่ใบหญ้าที่ติดอยู่ตามตัวออก
“นี่เธอ คิดจะเอาคืนชั้นใช่มั๊ยที่จับหน้าอกเธอ” ปกรณ์พูดมองหน้าหนูอย่างเดือดดาล
“ป่าวน่ะ” หนูส่ายหน้า อย่างรัว
“ถ้าอยากจับก็บอกเราดีๆก็ได้”
หมับบบบ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด”
หนูสะบัดมือสองสามทีกว่าจะหลุดแล้ววิ่งหนีออกมา
ก็จะอะไรซะอีก นายปกรณ์สุดหล่อของหนูหน่ะสิ ดึงมือหนูไปจับไอ้นั่นเค้า
แถมไม่ให้หนูจับแบบธรรมดๆ เค้าจับมือหนูล้วงเข้าไปข้างในกางเกงเลยน่ะสิ แถมมันก็แข็งขึ้นมาแล้วด้วย
สัมผัสเมื่อกี้กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด มันอุ่นๆแถมโดนน้ำอะไรเหนียวๆด้วยอะ
แล้วไอ้นั่นของปกรณ์มันก็ใหญ่มากๆด้วย เท่าแขนหนูเลย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หนูวิ่งเข้ามาหลบในห้องน้ำด้วยใจที่เต้นรัว นี่เมื่อกี้นี้เราจับ
จับ
จับ
จับ
จับมังกรยักษ์ของปกรณ์เหรอเนี่ย ขอตั้งชื่อมังกรยักษ์ของปกรณ์ว่า “มังปกรณ์”
ว่าแล้วก็ยกมือขึ้นดมซะหน่อย กลิ่นอับๆอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของผู้ชายยังติดมือหนูมาอยู่เลย
วุ๊ย อีฟ้า อิหื่น นั่งอยู่ในห้องน้ำซักพักก็ออกมานั่งรวมตัวกับเพื่อนๆ
“นี่อีฟ้า ไปไหนมาเหรอ” จ๋าถาม
“เอ่อ……..คือ เดินเล่นแถวนี้แหละแก เห็นทุ่งนาแล้วคิดถึงบ้านอะ”หนูตอบ
“อือ ใช่ คิดถึงบ้านจัง” จ๋าพูดหลังจากนั้นเราก็นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย เล่าเรื่องทะลึ่งๆกันบ้าง
เช่น โอ๋ถามจ๋าว่าตอนเอากับพี่แสงครั้งแรกเป็นไงเจ็บมั๊ย และอีกบลาๆๆๆ
หนูก็ได้แต่นั่งฟังไม่ค่อยได้มีส่วนร่วมเท่าไหร่ยังตะลึงกับ “มังปกรณ์”ไม่หาย
ถ้าโดนมังปกรณ์เข้าไปล่ะก็ไม่รู่จะเดินได้ไหม
อุ๊ย!!!!!!!!! อีฟ้าพอๆเลิกคิดๆ
………………………………………………………………………………………………
ตอนนี้ก็เป็นเวลาหนึ่งทุ่ม พวกพี่ๆก็เรียกรวมตัวกันทานอาหารผ่านทางโทรโข่ง
พวกเราจึงมุ่งหน้ากันไปที่โรงอาหาร มีแม่ครัวของโรงเรียนมาทำอาหารให้เรากินทางโรงเรียนต้อนรับเราดีมาก
โดยเฉพาะเรื่องอาหารการกิน อาหารก็มี แกงจืดวุ้นเส้น ส้มตำ ผัดหมี่ และขนมจีน
ผู้ชายบางกลุ่มก็แยกกันนำไปกินกันที่แคมป์ของตัวเอง ก่อกองไฟนอนกันในเต้นท์
(มีห้องดีๆให้นอนไม่นอนนะพวกแก) นั่งเคาะขวดร้องรำทำเพลง มีดื่มกันบ้างตามประสาผู้ชาย
หนึ่งในนั้นก็มีปกรณ์ของหนูรวมอยู่ด้วย
พี่ปีสองที่รู้จักกันกับโอ๋ก็ชวนมันให้ไปร่วมวงด้วยอั๋นก็เลยลากหนูไปเป็นเพื่อน
ส่วนน้อยหน่ากับจ๋าขอบายจะรีบไปอาบน้ำแล้วไปนั่งเล่นไพ่กับกลุ่มเพื่อนผู้หญิงในห้อง พวกหนูสองคนอานน้ำกันแล้ว
ตอนนี้เราสองคนนั่งอยู่หน้ากองไฟกันแล้วพร้องๆกับพี่ๆคณะวิศวะและคณะอื่นๆอีกสองสามคน
พี่เค้าก็ชวนหนูคุยบ้างดื่มบ้างตามมารยาท อีโอ๋นี่โดนคะยั้นคะยอให้ดื่มอยุ่บ่อยๆมันก็นะใครให้มาก็ดื่มหมด
จริงๆหนูก็ไม่เคยดื่มหรอกนี่เป็นครั้งแรก
นั่งคุยไปดื่มไปก็รู้สึกว่าสายตาของมังปกรณ์ เอ๊ย!! ปกรณ์จะจ้องมองมาที่หนู
สายตาแผ่รังสีน่ากลัวๆยังไงก็ไม่รู้บอกไม่ถูก
สักพักหนูก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ พอออกมาเท่านั้นแหละก็เจอนายปกรณ์ยืนอยู่หน้าห้องน้ำอีกแล้ว
“มีเรื่องจะคุยด้วย” แล้วเค้าก็ลากหนูไปที่หลังโรงเรียน อ๊ายยยยยปล่อยนะจะทำอะไรน่ะ ไม่น้า
ม่านฟ้ายังไม่อยากเสียตัว อิอิ
นนนี่ ชะนีป่า
มาต่อแล้วน่ะยาวขึ้นกว่าเดิม ตอนนี้คนเขียนเริ่มหื่นๆแล้ว อ่านแล้วคอมเม้นด้วยน้าาา :haun4: :pighaun:
-
55555 กะเทยฟ้ามโนรมย์ อิอิ
----------
เป็นกำลังใจให้คนเขียน มาต่อไวไวนะ อยากรู้ว่านายปกรณ์จะทำอะไร
-
:hao6: อ่านตอนนี้แลเวน้ำลายไหล
ความหื่นกำเลิบ :hao7:
กำลังสนุกเลย เอาอีกๆ
-
เอ้ยยย เขียนดีอ่ะ ตอนที่4ยาวจุใจมาก
ชอบม่านฟ้า ใสๆน่ารักกกกก บุคลิกน่าฟัดที่สุด
:-[ :-[
ปล.ฉากปัจจุบันปกรณ์และดูรุกเหลือเกิ้นนน 555 ชอบบ
ปล2.มาต่ออีกไวๆนะ อยากอ่านมาก
-
กำลังหนุกเลย มาต่อๆๆๆ
ปล.ปกรณ์คงไม่หลอกฟันฟ้าหลอกนะ ดููท่าคงไม่ใช่คนดีสุภาพบุรุษเหมือนตอนแรก
เพราะไม่งั้นคงไม่มาวุ่นวายกับฟ้าทั้งๆที่มีแฟนอยู่แล้วหรอก กลัวดราม่าจัง สงสารฟ้าอ่ะ :mew2:
-
มายาวซะใจลุย ชอบๆๆ มาต่ออีกนะค้างมากกกก :katai1: :katai1:
-
เรื่องนี้ท่าทางจะสนุก
ต้องลุ้นดราม่าเยอะมั้ย
น่าจะเยอะ..จะได้ตามลุ้น
ชายแท้ กับ ชายสวย
ลุ้นเหมือนหวยออก
ตอน...ถูกแดรก
หุหุ จริงมั้ย
-
ทำไมปกรณ์รุกขนาดนั้น :haun4:
ให้จับก็เกินไปแล้วนะ ดันแข็งอีก ตายๆๆๆๆ ม่านฟ้าเธอเสร็จแน่
-
บทที่ 5
ปกรณ์ลากแขนหนูมาหลังโรงเรียนตรงที่เกิดเหตุล้มทับกันแล้วหนูจับมังปกรณ์เค้านั่นแหละ
“มีอะไรเหรอ”หนูถาม
“เราเคยรู้จักกันมาก่อนรึเปล่า”ปกรณ์ถาม สี่หน้าบ่งบอกว่าเครียดมาก
“ไม่นะ เราพึ่งรู้จักปกรณ์ตอนมาเรียนมหาลัยนี่แหละ”หนูตอบตามความจริง
“…………”ปกรณ์เงียบ
แล้วเค้าก็ถามอะไรหนูอีกมากมายเช่นบ้านอยู่ที่ไหน พ่อแม่ทำอาชีพอะไร
หนูก็ตอบความจริงไปทุกอย่างเพราะความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย
หนูไม่เคยคิดที่จะปิดบังฐานะหรือความจนของตัวเองเลย หนูกลับภูมใจซะอีก
“เธอจนแล้วเธอมาเรียนที่นี่ได้ยังไง” ปกรณ์ถาม
“ก็ พอดีว่าเราได้ทุนเรียนดีน่ะก็เลยได้มาเรียนที่นี่”หนูตอบปกรณ์อย่างภูมิใจ
“เธอไม่มีแฟนเหรอ” อยู่ดีๆปกรณ์ก็ถามหนูขึ้นมา
“หน้าตาอย่างเราใครจะเอา นายนี่ก็ถามแปลกน่ะ”ใช่หน้าตาอย่างหนูใครจะไปเอา
ใครอยากจะคบกับคนอย่างหนูแถมจนอีกต่างหาก
“ชั้นว่าหน้าตาเธอดีขึ้นน่ะ เมื่อสี่เดือนก่อนหน้าเธอจืดมาก ไม่มีใครมาจีบเลยเหรอ”
“เราไม่ใช่ผู้หญิงนะ ลืมแล้วเหรอ” ปกรณ์เหมือนจะสะดุ้ง
“แล้วเราก็จนใครเค้าจะเอา” หนูตอบ
“แล้วเธอไม่มีคนที่ชอบเหรอ” ถามมาได้ก็เธอนั่นแหละ นายปกรณ์
“ก็มีนะ แต่เค้าอยู่สูงเกินไป เราไม่อยากแย่งเค้ามาจากใครเราขออยู่ในที่ของเราก็พอ” พูดไปก็แอบมองหน้าเค้าไป
“เป็นคนดีจังเลยเนอะ”ปกรณ์พูดเหมือนล้อ หนูแค่ยิ้มให้
แล้วหลังจากนั้นหนูกับปกรณ์ก็เดินกลับไปที่วงปาร์ตี้ที่เราจากมา
พอมาถึงหนูก็ชวนโอ๋แล้วลาพวกพี่ๆขอตัวกลับไปนอนเพราะนี่มันก็ดึกมากแล้ว
หนูพยายามข่มตานอนให้หลับ แต่มันก็ไม่หลับไม่รู้เป็นอะไร เหมือนมันค้างๆคาๆในใจยังไงก็ไม่รู้
………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………………
ตื่นเช้ามาด้วยสภาพที่เป็นหมีแฟนด้า
หลังจากไปล้างหน้าแปลงฟันแล้วก็เดินไปโรงอาหารเพื่อรอรับบริการอาหารเช้า
เพราะนี่มันจะแปดโมงแล้ว เลยต้องรีบกันหน่อยเพราะเดี๋ยวกับข้าวหมด
เช้านี้มีข้าวต้มหมู แล้วก็ข้าวไข่พะโล้แล้วแต่ใครจะเลือกกิน ส่วนหนูขอข้าวต้มหมูละกัน
“น้องๆครับ มาเข้าแถวกันได้แล้ว เราจะเริ่ม สั่งงานกันแล้วนะครับ”
พวกพี่ๆเรียกแล้ว พวกหนูก็เลยต้องรีบซัดข้าวต้มกันเต็มที่
โดยเฉพาะน้อยหน่าช่างไม่เหมาะกับการเป็นกุลสตรีเอาเสียเลย
พี่ๆก็สั่งงานให้พวกผู้ชายไปซ่อมอาคารเรียน สร้างโรงเพาะเห็ด
ส่วนพวกผู้หญิงอย่าหนูก็คอยผสมสี ทาสี ปลูกต้นไม่ที่ทางมหาลัยเตรียมมา
กลุ่มพวกหนูก็พากันปลูกต้นไม้ตรงแถวเสาธง มีต้นไม้หลายชนิดอยู่ค่ะ
แต่ชื่ออะไรบ้างหนูก็ไม่ค่อยมีความรู้ทางด้านนี้
“ช่วยมั๊ย”อยู่ๆปกรณ์ไม่รู้โผล่มาจากไหน
มาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียงหนูที่นั่งยองๆปลูกต้นไม้ตกใจแต่ก็ตั้งตัวได้ทันแล้วกลัวจะเกิดเหตุซ้ำรอย
ชอบมาไม่ให้สุ้มให้เสียงน่ะตาคนนี้
“งั้น ช่วยขุดหลุมตรงนี้ให้หน่อย”
หนูให้เค้าขุดหลุม แล้วหนูก็ลงต้นไม้ กลบดินให้สนิท
นานเข้าก็เริ่มสนุกพวกเราก็ทำไปเมาท์กันไป
“นี่ปกรณ์ ไปเดินเล่นกับพวกเรามั๊ยเย็นนี้ พวกเราจะไปเดินเล่นที่เขื่อนหน่อยอะไม่ไกลจากนี่เท่าไหร่”
น้อยหน่าพูดมาซะรัวเลย แหม กลัวปกรณ์จะไม่ไปเหรอ
“อืมเอาดิ”ปกรณ์ตอบยิ้มๆแล้วหันมามองหน้าหนู
ทำไมต้องหันมามองหน้าเราด้วยล่ะ แล้วรอยยิ้มแปลกๆนั่นอีกล่ะ
………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………..
หลังจากปลูกต้นไม้กันเสร็จเราก็มานั่งกินข้าวเที่ยงกันโดยมีปกรณ์มานั่งกับพวกเราด้วย
“นี่ปกรณ์ นายมีแฟนยังอะ” น้อยหน่าถาม พลางเหล่สายตามาทางหนู
“อ่อ….ยังไม่มีครับ” ปกรณ์ตอบ
“เหรอ เอาอิฟ้าไปดิมันยังโสดเหมือนกัน”
“เฮ๊ย พูดอะไรอ่าอิหน่า”ตกใจ น้อยหน่าเล่นหนูซะแล้ว ไว้ใจไม่ได้เลยจริงๆอินี่
“อ่าวก็แกโสด แล้วปกรณ์ก็โสด ฉันพูดอะไรผิดก็แค่บอก แล้วแต่ปกรณ์ซิว่าเค้าสนหรือไม่สน 5555555”
หนอยช่างกล้าพูดนะ
“……………………………..”
หนูเงียบ ปล่อยให้มันพูดกับปกรณ์ต่อไป
จนถึงเวลาทำกิจกรรมต่อพวกหนูก็ไปช่วยพี่ๆเค้าทาสีเพราะเค้าซ่อมอาคารเสร็จกันพอดี
ทากันไปเล่นกันไปเลอะเทอะหมด จนเราต้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่
พออาบน้ำเสร็จแล้วรู้สึกสดชื่นจังจากที่ร้อนๆก็เย็นสดชื่น
แล้วเราก็ไปนั่งเมาท์มอยกันต่อในห้องน้อยหน่าชวนพวกหนูเล่นไพ่อีกแล้ว
แต่หนูปฏิเสธเพราะหนูเล่นไม่เป็นได้แต่นั่งดูพวกอิโอ๋ อิจ๋า แล้วก็เพื่อนอีกสี่ห้าคนเล่นกัน
สักพักหนูก็ผล่อยหลับไป
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
พอตื่นมาก็ไม่เห็นใครแล้วเห็นอิจ๋านอนอยู่ข้างๆแค่คนเดียว
พวกนั้นหายไปไหนกันหมดนะ หนูก็ไม่สนใจตอนนี้ขอนอนก่อนละกันเพลียมาก
สักพักหนูก็เริ่มรู้สึกอึดอัดเหมือนมีใครมานอนกอด
หนูก็ไม่ได้ว่าอะไรคงจะเป็นจ๋าล่ะมั้งนอนละเมอมากอดหนู
สักพักเริ่มมีความรู้สึกว่ามีลมหายใจอุ่นมารดต้นคอ แล้วก็เริ่มมีการไซร้คอหนู
อิจ๋านี่อย่าบอกน่ะว่ามึงเป็นเลศ มือไม้ก็เริ่มเลื้อย พอหนูหันหน้าไปดูเท่านั้นแหละ
“……...” อึ้งเลย ก็จะอะไรซะอีกไม่ใช่อีจ๋า แต่เป็น นายปกรณ์!!
กรี๊ดดอุ๊บ หนูกำลังจะกรี๊ดแต่มือของนายปกรณ์ก็มาปิดปากหนูไว้ได้ซะก่อน
นายปกรณ์รัดตัวหนูแน่นมาก หลังจากนั้นหนูหันไปอีกที
นายปกณ์ก็กลายร่างเป็นงูยักษ์ซึ่งกำลังจะกลืนหนูลงคอ หนูเลยร้องขอความช่วยเหลือ
“ช่วยด้วย ช่วยด้วย”
“ฟ้า ฟ้า มึงเป็นอะไรตื่นสิ” หนูลืมตาอย่างตกใจ ผวากอดอีจ๋าแน่น นี่หนูผันไปเหรอเนี่ย
หลังจากหายจากอาการผวาแล้วหนูก็ลุกไปล้างหน้าล้างตานี่มันจะทุ่มกว่าแล้วนี่
ไม่ได้ไปเขื่อนเลย พอกลับมาถึงห้องพวกโอ๋ก็กลับกันมาจากเขื่อนกันแล้ว
หนูก็เล่าเรื่องความฝันให้พวกมันฟัง แล้วก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำเตรียมตัวกันไปกินข้าว
พอกินข้าวกันเสร็จหนูก็นอนเลยค่ะเหนื่อยมากรู้สึกจะเพลียเนื่องมาจากวันนี้ทำงานกันทั้งวัน
เมื่อคืนก็นอนดึกกันด้วย วันนี้ก็เลยกะว่าจะนอนเร็วซักคืนพรุ่งนี้ก็ทำกิจกรรมอำลานิดหน่อยแล้วตอนเที่ยงก็เดินทางกลับมหาลัย
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
………………………………………………..
ตื่นเช้ามาประมาณเก้าโมงก็ทำพิธีอำลาผูกข้อไม้ข้อมือจากครูบาอาจารย์และผู้หลักผู้ใหญ่ในหมู่บ้านเสร็จ
ก็ถึงเวลาเตรียมตัวออกเดินทางกลับมหาวิทยาลัยกันแล้ว
เราเดินทางกลับถึงมหาวิทยาลัยกันประมาณทุ่มหนึ่งซึ่งเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางกันมาก
แยกย้ายกันกลับหอพักใครหอพักมัน
………………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………....................................................................
หลังจากที่กลับมาจากค่ายอาสาพัฒนาชนบทแล้วชีวิตของหนูก็กลับมาเป็นเหมืออนเดิมคือเรียนและทำงาน
ช่วงนี้เป็นช่วงยุ่งๆของหนูเพราะต้องไปช่วยพี่ติ๋วแต่หน้านางแบบนายแบบทุกเสาร์-อาทิตย์เลย
ชีวิตของหนูก็เงียบสงบดีหนูไม่ได้เจอนายปกรณ์อีกเลยหลังจากกลับมาจากเข้าค่าย
อาจเพราะเราอยู่คนละคณะและช่วงนี้ก็เข้าสู่ช่วงสอบปลายภาคด้วยล่ะ ก็เลยไม่ได้เจอกันเลย
หนูสอบปลายภาคเรียนเสร็จได้สองวันแล้ว
ช่วงนี้ก็ปิดเทอมแล้วก็เลยมาช่วยงานพี่ติ๋วได้เต็มที่ อีโอ๋ น้อยหน่า จ๊ะจ๋าก็กลับบ้านกันหมด
พี่ติ๋วพาหนูไปทำนมกับคุณหมอท่านหนึ่งซึ่งมีความเชี่ยวชาญมาก
พี่ติ๋วบอกว่าหมอคนนี้ทำสวยหนูก็เลยแล้วแต่พี่ติ๋วเพราะหนูก็ไม่ค่อยรู้เรื่องนี้เท่าไหร่
พักพื้นไม่นานก็ออกมาแรดได้เหมือนเดิม
ผมหนูยาวแล้วพี่ติ๋วก็เลยพาหนูไปเปลี่ยนลุคที่ร้านของเพื่อนที่สนิทของพี่ติ๋วที่อยู่ในห้างแห่งหนึ่งย่านคนมีตัง
ทั้ง ทำสีผมใหม่ ทำสีน้ำตาลประกายแดง สักคิ้วให้หนู ต่อขนตาถาวร
พอเสร็จแล้วหนูถึงกับตะลึงนี่หนูเปลี่ยนไปมากๆเลยกลายเป็นผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้
สวยมากเลยหนูตะลึงกับลุคใหม่ของตัวเองอยู่นาน
จนพี่ติ๋วจ่ายตังแล้วลากหนูมาซื้อเสื้อผ้านั่นแหละ
พี่ติ๋วแกพาหนูมาซื้อเสื้อผ้าที่ร้านเสื้อผ้าในห้าง ถัดจากร้านเพื่อนพี่ติ๋วมาสักประมาณสี่ห้าร้านได้
หนูก็เลือกในแบบที่หนูชอบนะค่ะ กระโปรงสั้นๆบ้างแบบกระโปรงยาวบ้าง
แต่งตัวแบบผู้หญิงไฮโซเหมือนพวกดาวมหาลัยใส่อะค่ะ
เพราะพี่ติ๋วบอกว่ามันเหมาะกับลุคและหน้าตาหนู และหนูก็ชอบด้วย
แต่พอตอนจ่ายตังนี่ซิค่ะ หนูแทบจะเป็นลมหมดไปตั้งสามหมื่นกว่าบาท
พี่ติ๋วแกออกค่าใช่จ่ายให้หนูอีกแล้ว แกบอกว่าถูกชะตากับหนูเห็นหนูเหมือนน้องคนหนึ่ง
หลังจากนั้นก็ไปซื้อรองเท้า ซื้อกระเป๋าแล้วตบท้ายด้วยชุดนักศึกษาหญิงค่ะ
เออ ลืมบอกไปหนูย้ายมาอยู่ข้างนอกกับอีโอ๋สองคนแล้วนะค่ะ
ก็ร้านพี่ติ๋วนั่นแหละ ข้างล่างจะเป็นร้านส่วนข้างบนเป็นห้องซึ่งมีอยู่สามห้อง
มีพี่ติ๋ว แล้วก็พี่แอน อีกห้องยังว่าอยู่แกเลยให้หนูกับอีโอ๋ย้ายมาอยู่กับแก
เวลาทำงานจะได้สะดวก หนูลาออกจากร้านอาหารแล้วล่ะค่ะเพราะหนูมาทำงานช่วยพี่ติ๋ว
รายได้เลยเยอะกว่าแถมปิดร้านตอนสามทุ่มไม่ต้องเสียเวลาเดินทางไปมาระหว่างหอกับที่ทำงานด้วย
แต่ไม่ใช่ว่าหนูลืมตัวน่ะค่ะหนูก็แค่เหนื่อยกลัวเกรดตกก็เลยขอลาออกกับพี่รินเจ้าของร้าน
แกก็ไม่ว่าอะไร แถมบบอกว่าถ้าคิดถึงก็มาหากันได้แล้วให้ตั้งใจเรียน
ปิดเทอมสามเดือนหนูก็ช่วยพี่ติ๋วทำงานอยู่ที่ร้านตลอด
สามเดือนนี้หนูก็ดูแลตัวเองตลอดขยันแต่งหน้าตัวเองบ้างเล็กน้อยแต่ไม่ถึงกับจัดแต่งอ่อนๆน่ะค่ะ
อีโอ๋ก็แวะมาเล่นที่ร้านบ้างมันก็สังเกตการณ์เปลี่ยนแปลงของหนูตลอด
มันบอกว่าหนูสวยแล้วเป็นดาราได้เลยน่ะเนี่ย
อาจจะเพราะใช้ฮอร์โมนที่หนูทานและฉีดเริ่มเห็นผลแล้วหน้าหนูหวานขึ้นอย่างรวดเร็วจนหนูเองก็ตกใจ
วันนี้หนูกับพี่ติ๋วมาสปากันปล่อยให้พี่แอน พี่ตุ้ม และพี่แมนเฝ้าร้านกัน
ตลอดการทำสปาหนูรู้สึกผ่อนคลายมาก พี่คนนวด(เรียกว่าไรไม่รู้เรียกพี่คนนวดก็แล้วกัน)
เค้าก็ชมหนูว่าผิวหนูสวยเนียนนุ่ม หน้าตาก็ดี แถมมีการถามด้วยว่าหนูเป็นดารารึปล่าว
จะขอลายเซ็น หนูก็เลยรีบบอกพี่แกไปว่าไม่ได้เป็นดารา แค่ทำงานร้านเสริมสวย (รู้สึกเดี๋ยวนี้มีคนทักว่าเป็นดาราบ่อยจัง)
พอนวดเสร็จก็ไปช็อปปิ้งนิดหน่อย หนูก็ได้กำไลข้อมือเงินมาหนึ่งเส้น
ส่วนพี่ติ๋วเหรอหิ้วซะเต็มไม้เต็มมือ หนูเลยอาสาช่วยแกถือ
พอช็อปปิ้งเสร็จหนูและนางก็พากันกลับร้านทำงานต่ออย่างสบายอารมณ์
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………...
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่หนูมีความสุขกับการทำงาน วันนี้ลูกค้าไม่ค่อยเยอะก็เลยชิวๆกัน
แล้วก็มีผู้หญิงสามคนเดินเข้ามาในร้านด้วยท่าทางมั่นๆ
หนึ่งในนั้นหนูจำได้ดีเพราะเค้าคือดาวคณะนิเทศน์แฟนของนายปกรณ์นั่นเอง
หนูก็เดินไปสระผมให้เพื่อนของเค้าส่วนดาวนิเทศน์กับเพื่อนอีกคนก็ให้พี่แอนกับพี่แมนสระให้
“นี่ อีขวัญเดี๋ยวนี้ไม่เห็นผัวมึงเลยนะ” คนที่หนูสระผมให้อยู่เอ่ยถามเพื่อน
“เค้าไม่อยู่น่ะต้องเดินทางไปช่วยงานพ่อที่ปากี”คนที่เป็นดาวมหาลัยพูด
อ๋อ ชื่อขวัญนี่เอง แล้วอะไรคือผัว นี่ผู้หญิงคนนี้กับปกรณ์อยู่กินกันแล้วเหรอ
แล้วไหนตอนที่ไปเข้าค่าย บอกว่ายังไม่มีแฟน อ๋อ…ไม่มีแฟนแต่มีเมียแล้วซินะ!!
“นี่ปกรณ์เค้าขยันจังเลยเนอะ สงสัยเก็บตังไว้ให้น้องปอนด์ใช้”เพื่อนอีกคนที่ท่าทางเรียบร้อยพูดขึ้น
นั่นไงใช่ปกรณ์จริงๆด้วยเป็นผัวเมียอยู่กินกันแล้วจริงๆด้วยแล้วทำไมต้องเลี้ยงปอนด์
ปอนด์หรอ ใครกันอะ
“เค้าทำงานก็ต้องเก็บตังไว้ให้ลูกซิจ๊ะ คนมีลูกมีเมียแล้วก็ต้องเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีจริงมั๊ยขวัญ”คนที่หนูสระผมให้พูด
หนูถึงกับตะลึง พูดไม่ออก นี่ปกรณ์มีลูกมีเมียแล้วเหรอเนี่ย
แล้วทำไมต้องโกหกใครๆว่าตัวเองยังโสด
หนูแทบไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่หนูได้ยิน
พอทุกคนทำผมเสร็จออกไปจากร้านแล้วหนูยังตะลึงไม่หาย
พอปิดร้านหนูก็เก็บคำพูดที่ทั้งสามคนพูดมาคิด
คิดจนนอนไม่หลับ ปกรณ์นี่ท่าจะเจ้าชู้ไม่น่าไว้ใจ
ขนาดมีเมียมีลูกแล้วยังคงปิดบัง คงคิดจะหลอกผู้หญิงคนอื่นล่ะสิ
คนแบบนี้ไม่ควรจะไปยุ่งด้วยให้เสียเวลา อยู่ห่างๆเค้าไว้ดีกว่า
หนูเสียความรู้สึกมากและเสียใจที่หลงไปชอบคนแบบนี้
ดีแล้วล่ะตัดใจตอนนี้จะได้ไม่สายเกินไป
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
………………………….............................................................
อีกสิบวันก็จะเปิดเทอมแล้วซินะ ดีใจจังหนูจะได้เจอเพื่อนๆแล้ว ไม่รู้จะเปลี่ยนไปยังไงบ้าง
แต่ก่อนเปิดเทอมหนูตัดสินใจกลับบ้านนอกของหนูหนึ่งอาทิตย์เพื่อไปเยี่ยมพ่อกับแม่ก่อน
จะได้มีกำลังใจมาเรียนต่อให้ดีในเทอมนี้
ขึ้นรถที่หมอชิตรถเดินทางประมาณแปดโมงครึ่ง พอถึงที่นั่นก็สี่โมงเย็นพอดี
หนูสูดอากาศบ้านนอกคอกนาของหนูอย่างคุ้นเคยสดชื่นตัวอำเภอยังเหมือเดิมเลย
อาจมีแปลกตาไปนิดหน่อยบ้าง จากนั้นหนูก็จ้างรถตุ๊กๆให้ไปส่งที่บ้านกลับถึงบ้านก็ห้าโมงเย็นพอดี
เดินเท้าอีกนิดหน่อย ตอลดทางเข้ามาหมู่บ้านก็เห็นคนมองหนูเต็มเลย
คงจะจำหนูไม่ได้ล่ะสิก็หมู่บ้านหนูมันเล็กนิดเดียวรู้จักกันแทบทุกคนแต่หนนี้มันแปลกไป
ไม่มีคนจำหนูได้เลย นี่หนูเปลี่ยนไปมากขนาดนั้นเลยเชียวหรือ
หนูก็เข้าไปทักลุงๆป้าๆที่รู้จักกันบ้างทักทายพี่น้องแถวนี้กันตามประสา
ทุกคนดูเหมือนจะตะลึงที่หนูสวยขึ้นมาก เรียกคนนู้นคนนี้พี่ป้าน้าอามากันใหญ่เหมือนไม่เคยเห็นหนู
ถามหนูว่าไปเป็นดาราเหรอ หนูก็ได้แต่ปฏิเสธ ดาราอีกแล้ว
ทำไมมีแต่คนคิดว่าหนูเป็นดารากัน ทำใจ ถือซะว่าเราสวยก็แล้วกัน
พี่โชติซึ่งเป็นพี่ที่รู้จักกันก็อาสาขี่มอเตอร์ไซค์มาส่งหนูที่บ้าน
พอมาถึงหน้าบ้านก็ขอบคุนพี่แกแล้วก็พูดกันอีกนิดหนึ่งก่อนเดินเข้าบ้าน
“พ่อแม่ หวัดดีจ๊ะ” พ่อกับแม่ได้ยินเสียงหนูก็เลยหันมายิ้มดีใจกันใหญ่คงจะจำเสียงหนูได้ แล้วก็มองหนูอย่างตะลึงๆ
“อีฟ้า นั่นเอ็งรึ” พ่อพูด
“จ๊ะ หนูเอง” หนูพูด
แล้วก็เข้าไปกอดพ่อกับแม่ที่คิดถึงสุดหัวใจพ่อหลูบหัวหนูแล้วบอกกับหนูว่า
“เองสวยเหลือเกิน สวยอย่างกับดารา”พ่อพูด แล้วหันไปยิ้มกับแม่
“เป็นยังไงบ้างอยู่ที่นั่นสบายดีมั๊ย กินน้ำกินท่ากินข้าวกินปลาก่อนเถอะพึ่งจะมาถึงคงเหนื่อยแย่”
หลังจากกินข้าวกินน้ำเสร็จพ่อกับแม่ก็เข้ามาถามสารทุกข์สุกดิบกับหนู
นั่งคุยกันจนจะสี่ทุ่มพ่อกับแม่ก็เลยจะเข้านอน ปกติบ้านนอกเค้าจะนอนเร็ว สองทุ่มก็นอนแล้ว
เช้าวันรุ่งขึ้นพ่อก็ไปทำงานส่วนแม่ทอผ้าอยู่บ้าน วันนี้แม่จะทำกล้วยบวชชีให้หนูกินด้วย
หนูก็เลยไปตัดกล้วยที่หลังบ้านมาหนึ่งเครือ หนูก็นั่งปอกนั่งหั่นกล้วย ส่วนแม่ก็เริ่มตั้งไฟ
หลังจากนั้นแม่ก็ลงมือทำหนูก็ช่วยแม่หยิบจับนู่นนี่นั่นนิดหน่อย
พอกล้วบบวชชีสุกแม่ก็ให้หนูปั่นจักรยายเอาไปให้น้าบังอรน้าขัน ที่อยู่บ้านละแวกใกล้เคียงกันแถวนี้
พอไปถึงก็โดนซักโดนถามอีกแล้วว่าไปทำอะไรมา เห็นเขาว่าไปเป็นดารา
ข่าวลือเรื่องหนูเป็นดาราแพร่สะพัดไปทั่วหมู่บ้าน ไปไหนก็มีแต่คนให้ความสนใจ
โดยเฉพาะหนุ่มๆในหมู่บ้านที่เคยเห็นกันมาตั้งแต่เล็กๆ หนูก็คุยทั่วไปตามประสาคนรู้จักกัน
แล้วก็กลับบ้านไปนอนเล่นใต้ต้นตะขบที่มีเปลผูกเอาไว้ตรงนี้เป็นที่ประจำของหนูเลย
ชอบเอาหนังสือการ์ตูนมานอนอ่าน ตรงนี้ประจำ
เผลอหลับไปได้ซักพักแม่ก็มาปลุกให้ไปอาบน้ำอาบท่าเพราะเริ่มจะเย็นย่ำแล้ว
หนูก็เอาผ้าถุง ผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปอาบ ซึ่งห้องน้ำจะอยู่แยกออกมานอกตัวบ้าน
แล้วก็มาทาครีมแล้วก็ไปช่วยแม่ทำกับข้าว
วันนี้มีน้ำพริกปลาร้ากับผักลวกและผักสดแล้วก็แกงกะทิสวยบัว
พอพ่อกลับมาอาบน้ำอาบท่าเสร็จแล้ว ก็ลงมือทานอาหารกัน ฝีมือแม่นี่ยังอร่อยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
...
...
...
...................................................................
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปก็ถึงเวลาที่หนูต้องกลับแล้ว หนูก็เลยลาพ่อลาแม่ก่อนจะไปก็บอกกับแม่และพ่อว่าจะตั้งใจเรียน
แล้วแม่กับพ่อก็ให้พรหนูนิดหน่อยแล้วก็ลาพี่ป้าน้าอาในหมู่บ้าน
พ่อวานให้พี่โชติขี่รถมอเตอร์ไซค์มาส่งหนู บขส ที่อำเภอ
พี่โชติก็ไม่มีอิดออด หลังจากนั้นพี่โชติก็นั่งรอรถเป็นเพื่อนหนู
พอรถมาหนูก็ลาพี่โชติแก่ก็บอกว่าว่าโชคดี ตั้งใจเรียนนะ อย่าลืมบ้านนาละ
แหมใครจะไปลืมล่ะ ก็นี่มันบ้านเกิดหนูนิ
……………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………….....
พอมาถึงกรุงเทพก็โทรให้พี่ติ๋วมารับ พอมาถึงบ้านเท่านั้นล่ะหลับเป็นตาย
ตื่นมาอีกที ก็มืดและ เหลืออีกสองวันสินะจะเปิดเทอมแล้ว ตื่นเต้นยังไงบอกไม่ถูก
เหมือนตอนเข้าปีหนึ่งใหม่ๆเลย
ไม่ใช่อะไรหรอกพอเปิดเทอมวันนั้นก็จะเป็นวันแรกที่หนูได้ใส่ชุดนักศึกษาหญิงเข้ามหาลัย
แล้วก็จะได้เจอเพื่อนๆแล้วด้วย ว่าแล้วก็ไปจัดชุดนักศึกษาเตรียมไว้ดีกว่า หึหึ เว่อร์ไปป่ะเนี่ยเรา
นนนี่ ชะนีป่า
มาต่อล้าน้าทุกคนหวังว่าคงชอบน้า จะพยายามเขียนยาว และมาลงต่ออย่างสมำ่เสมอ :t2:
โปรดช่วยคอมเม้นความคิดเห็นกันด้วยน้าคุนผู้อ่าน เพราะมันเป็นกำลังใจทำให้ผู้เขียนอยากมาต่อไวๆ :m18: ปายและ
หวังว่าคงชอบกันน้า o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 :m23: :m23: :m23: :m23:
-
ตายหล่ะ เรื่องจริงป่าวเนี่ยยย :katai1: :katai1:
-
ยาวๆแบบนี้สะใจดีมากๆ อ่านเพลินไม่เบื่อเลย ลุ้นไปกับพัฒนาการของตัวละครฟ้า
มาต่อบ่อยๆนะครับ มานั่งรอทุกวันเลย ขออีกซักตอนได้ป่าวครับวันนี้ (โลภเนอะ555++)
ปล.ขออย่าดราม่าเยอะนะครับ นิยายเกี่ยวกับสาวประเภทสองทีไรชอบดราม่าหนักๆตอนท้ายทุกที
เราว่าเรื่องไปเรื่อยๆ ดราม่าพอกรุบกริบก็โอเคแล้ว นานๆจะเจอเรื่องน่ารักแลดูอบอุ่นระหว่างครอบครัวฟ้า
ซึ่งฟ้าน่ารักจึงได้เจอแต่คนดีๆ ส่วนถ้ามีพวกที่คิดไม่ดีกับฟ้าก็ขอให้มันแพ้ภัยตัวเองไป แต่ก็ได้แต่หวังว่าฟ้าจะร้ายบ้าง
คือร้ายกับคนที่ร้ายกับตัวเองน่ะครับ ไม่ใช่กรี๊ดกร๊าดระรานไปทั่ว สู้คน อะไรแบบนี้ เพราะดูท่าสวยแล้วคงมีพวกอิจฉาเยอะแน่ๆ
-
ปกรณ์นี่อะไรกันแน่ดูลึกลับ
ไม่น่าไว้ใจ มีเมียมีลูกแล้วด้วย
อะไรกันเนี่ย :hao7:
รอติดตามจร้า กำลังสนุกเลย
-
คิดว่าเรื่องนี้คงมีนางร้ายที่แรงๆ แน่ๆ(ก็ยัยขวัญนั่นไง)
ยังไงก็ขอให้นายเอกของเราฉลาดเรื่องร้ายๆทันคนแบบนี้บ้างเถอะ(เผื่อรับมือกับศึกหนัก :katai3:)
-
ยาวๆแบบนี้สะใจดีมากๆ อ่านเพลินไม่เบื่อเลย ลุ้นไปกับพัฒนาการของตัวละครฟ้า
มาต่อบ่อยๆนะครับ มานั่งรอทุกวันเลย
ปล.ขออย่าดราม่าเยอะนะครับ นิยายเกี่ยวกับสาวประเภทสองทีไรชอบดราม่าหนักๆตอนท้ายทุกที
เราว่าเรื่องไปเรื่อยๆ ดราม่าพอกรุบกริบก็โอเคแล้ว นานๆจะเจอเรื่องน่ารักแลดูอบอุ่นระหว่างครอบครัวฟ้า
ซึ่งฟ้าน่ารักจึงได้เจอแต่คนดีๆ ส่วนถ้ามีพวกที่คิดไม่ดีกับฟ้าก็ขอให้มันแพ้ภัยตัวเองไป สาธุุ
พยายามจะไม่ให้ดราม่าแรงเกินนะค่ะ มันต้องมีอยู่แล้ว พอกรุบกริบ
-
คิดว่าเรื่องนี้คงมีนางร้ายที่แรงๆ แน่ๆ(ก็ยัยขวัญนั่นไง)
ยังไงก็ขอให้นายเอกของเราฉลาดเรื่องร้ายๆทันคนแบบนี้บ้างเถอะ(เผื่อรับมือกับศึกหนัก :katai3:)
อันนี้ไม่บอกต้อง ติดตามตอนต่อไป :z1:
-
ปกรณ์นี่อะไรกันแน่ดูลึกลับ
ไม่น่าไว้ใจ มีเมียมีลูกแล้วด้วย
อะไรกันเนี่ย :hao7:
รอติดตามจร้า กำลังสนุกเลย
ขอบคุงน้าที่ติดตาม :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
ตายหล่ะ เรื่องจริงป่าวเนี่ยยย :katai1: :katai1:
มันคือเรื่อจริงค่ะ คุน nunnan อิอิ
-
ขอถามหน่อยได้มั้ยคือจบไม่ดราม่าใช่ป่ะ
ม่านฟ้า+ปกรณ์ คู่กันใช่มั้ย
เพราะเคยอ่านแนวนี้ทีไร ตอนจบมนหักมุมทุกที
รู้แล้วจะได้สบายใจ
:mew6:
-
ส่งกำลังใจ ให้ น้องฟ้า
-
ช็อคคคคค. โถ่ปกรณ์ถึงกับมีลูกเลยหรอ
แล้วหนูฟ้าคนงามละ เสียใจ....
แต่ไม่เป็นไรฟ้าฝันเห็นปกรณ์เป็นงู เนื้อคู่ไม่น่าพลาด
เนื้อเรื่องจะไปทางไหนต่อน้อออ ลุ้นชะมัด
ปล. สู้เค้านะฟ้า(คน)งาม 5555 ฉุดได้ให้ฉุดปกรณ์อ่ะ//โดนถีบบ
ปล2.ถึงคนเขียน ได้อ่านทุกวัน วันละตอนสองตอนก็ดีเนอะ
:impress2: :impress2:
-
ขอถามหน่อยได้มั้ยคือจบไม่ดราม่าใช่ป่ะ
ม่านฟ้า+ปกรณ์ คู่กันใช่มั้ย
เพราะเคยอ่านแนวนี้ทีไร ตอนจบมนหักมุมทุกที
รู้แล้วจะได้สบายใจ
:mew6:
ตอนจบ ม่านฟ้า กับ ปกรณ์คู่กันแน่นนอน ค่ะ แฮปปี้เอนดิ้งจร้า
-
ส่งกำลังใจ ให้ น้องฟ้า
ขอบคุนน้า ที่ติดตาม
-
ฟ้าสวยแล้วคงไม่ใช่สายรักเอยนะ ไม่เอาแบ๊วๆนะ เป็นคนดีแต่ต้องไม่ใช่ยอมคนอื่นนะ อุตส่าห์เชียร์
ส่วนปกรณ์หวังว่าจะไม่ใช่เรื่องจริงนะ มาต่อบ่อยๆนะคะ
-
ช็อคคคคค. โถ่ปกรณ์ถึงกับมีลูกเลยหรอ
แล้วหนูฟ้าคนงามละ เสียใจ....
แต่ไม่เป็นไรฟ้าฝันเห็นปกรณ์เป็นงู เนื้อคู่ไม่น่าพลาด
เนื้อเรื่องจะไปทางไหนต่อน้อออ ลุ้นชะมัด
ปล. สู้เค้านะฟ้า(คน)งาม 5555 ฉุดได้ให้ฉุดปกรณ์อ่ะ//โดนถีบบ
ปล2.ถึงคนเขียน ได้อ่านทุกวัน วันละตอนสองตอนก็ดีเนอะ
:impress2: :impress2:
อยากเขียนให้ฟ้าฉุดเหมือนกันอะ แต่ทำไม่ได้ ฟ้าเป็นกุลสตรีใจงาน ต้องรักนวลสงวน ........
-
ฟ้าสวยแล้วคงไม่ใช่สายรักเอยนะ ไม่เอาแบ๊วๆนะ เป็นคนดีแต่ต้องไม่ใช่ยอมคนอื่นนะ อุตส่าห์เชียร์
ส่วนปกรณ์หวังว่าจะไม่ใช่เรื่องจริงนะ มาต่อบ่อยๆนะคะ
ขอบคุนที่คอมเม้นน้า ม่านฟ้าไม่แบ๊วน้า ติดตามไปเรื่อยๆ แล้วคุนจะรู้เอง อุ๊ป พูดอะไรออกไป 55555 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
สวยแล้วเนอะ >< สวย น่ารัก แถมนิสัยดี พูดเพาะ ไม่ต้องไปเสียใจกับผู้ชายเลวๆแบบนั้น เราสวยซะเปล่าหาผู้ชายหล่อๆรวยๆกว่านั้นยังได้เลย สู้ๆคะพี่ฟ้า :katai2-1:
-
รอตอนเปิดเทอมอย่างใจจดใจจ่อ อิอิ :hao7:
-
ตอนหน้าจะเป็น part ปกรณ์แล้วน่ะค่ะ ยังไงก็ติดตามกันเยอะๆน้า
ปล จงคอมเม้น จงคอมเม้น จงคอมเม้น สะกดจิตคนอ่าน อิอิ :jul1: :jul1: o22 o22
-
ตอนนี้อ่านแล้วยังกะม่านฟ้ามาเล่าให้ฟังจริงๆ
เราก็นึกว่าจะโดนปกรณ์กินซะอีก
ม่านฟ้าเนี่ยมีแต่คนช่วยเหลือทั้งนั้นเลยนะ โชคดีจริงๆ
:a5: ทำไมปกรณ์มีลูกแล้วล่ะ ใช่ลูกของปกรณ์จริงๆเหรอ
ถ้ามีลูกแล้วความจริงน่าจะซุบซิบกันไปทั่วแล้วนะ
-
ฟ้าสวยแล้ว เย้ๆๆๆ
คนที่ดูดีและนิสัยดีได้ดียังมีอยู่ กิกิ
หวังว่าจะยังคงความอ่านได้อย่างสบายใจไปเรื่อยๆ
อิฉันกลัวดราม่า...เอากรุบกริบๆสีสันๆพอนะ
ปล.ตอบคอมเม้นรวบในครั้งเดียวดีกว่านะเดี๋ยวจะกลายเป็นพูดคุยในกระทู้
จะผิดกฏเล้าเอา อาจจะตอบหลังจบตอนก็ได้จ้า
-
ต๊ายยย ติดตามจ้ะ :katai5:
-
รอๆๆๆๆเปิดเทอมซักที ><
-
ตอนยาวๆอย่างนี้ อ่านทีไรชื่นใจทู๊กกกกกที :man1: o13
แต่ยังคาใจกับปกรณ์อ่ะ มีลูกมีเมียแล้วจริงๆเหรอออ :angry2:
-
ขอบคุณ..ลงให้อ่านจุใจเลย
ฟังหู..ไว้ติ่งหูดีกว่า
แค่ลมปาก เชื่อยากอยู่
แต่ถ้าจริง อย่าไปแย่งพ่อ+ปั๋วใครเค้าเลย
มันไม่ดี ยังไงก็ผิด
ถ้าเค้าเลิกกันไปเอง..ก็อีกประเด็น
ไม่ใช่เพราะเรา
โลกสวยอยู่นะ
ฮ่าฮ่า
บวกให้เน๊าะ..อินางคนงามบ้านป่า
หุหุ
-
เห็นเรื่องนี้มาหลายวันแล้วคิดว่าจะอ่านดีมั้ยนะ
พอได้อ่านวันนี้แล้วก็ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ
ชอบเรื่องนี้จัง
อ่านได้เรื่อยๆ---สบายๆ
ชอบที่ตัวละครมองโลกในแง่ดี
ไม่เอาปมด้อยตัวเองมาทำให้ดราม่า
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะ---สู้ๆ
+ 1 + เป็ดจ้า
-
ชอบเรื่องนี้จัง
-
เค้ารอตอนใหม่อยู่นะ ^_^
-
บทที่ 6
“นี่ฟ้าพาเราไปชอปปิ้งเคื่องสำอางหน่อยดิ พรุ่งนี้จะเปิดเทอมแล้วอะ”โอ๋พุด
“จะซื้อทำไมล่ะ แค่นี้ก็สวยแล้ว ของเดมก็ยังใช้ไม่หมดเลย” หนูพูดจริงๆมันก็สวยแล้วน่ะยังต้องไปซื้ออะไรมาเพิ่มอีก
“แหมอีฟ้าวันเปิดเทอมก็ต้องสวยต้องเริศบ้างสิ เดี๋ยวนี้มึงสวยเกินหน้าเกินตากูแล้วนะ”
“ก็ได้” หนูก็ตอบตกลง ไปเป็นเพื่อนโอ๋มันหน่อยก็ดี
“หึหึ” โอ๋เดินขึ้นไปบนห้องเพื่อเตรียมตัวไปช็อป
หลังจากแต่งตัวเสร็จแล้วโอ๋ก็ลงมาจากห้อง
“อ่าวเสร็จเร็วจัง” หนูพูดนี่แสดงว่ามันไม่ได้อาบน้ำแน่เลย
“เร็วสิ ใครจะไปอืดอาดแบบแกกันเล่าอิฟ้า รีบเลยเดี๋ยวร้อน”
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
หลังจากออกจากบ้านมาแล้ว อิโอ๋ก็ขับรถฮอนด้าแจ๊สสีขาวของมันมุ่งตรงสู่ห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง
หลังจากเข้ามาในห้างแล้วอิโอ๋มันก็เอ่ยถามหนู
“นี่อิฟ้ารู้จักคนชื่อแสบวิศวะป่ะที่เป็นเพื่อนสนิทกับปกรณ์อะ”อิโอ๋ถาม
“อ๋อคนที่ตัวสูงๆหน้าไทยๆหนุ่นล่ำนะเหรอ”
“อืม”อิโอ๋ตอบเขินๆ แถมใบหน้าแดงก่ำอีกต่างห่าก
“นี่แกอยาบอกน่ะว่า…………………………….แก” หนูถามมันพลางทำหน้าตาล้อเลียน
“ว่าไร”
“แกชอบแสบเหรอ” หนูถาม
“บ้าเหรอแค่ถามเฉยๆอะ” อิโอ๋หันมาตอบ แต่ทำไมต้องหลบสายตาด้วย
“หรอออออออออออออออออออออออออออออออออ” หนูพูดแล้วแกล้งดูอาการของอิโอ๋มัน
ดูก็รู้แล้วว่าตกหลุมรัก”แสบ”เพื่อนรักของปกรณ์
แต่หนูไม่อยากให้โอ๋ไปยุ่งกับคนพวกนั้นเลย
ยิ่งเป็นเพื่อนสนิทนายปกรณ์แล้วด้วยยิ่งไม่น่าไว้ใจ คงจะนิสัยเหมือนกันถึงคบกันได้
“เออดิ”อิโอ๋ตอบ แหมโกหกไม่เนียนเลยนะเพื่อนเรา
“อืมก็รู้จักอะแต่ไม่สนิท หล่อเนาะ เรายังเคยชอบเลย” หนูตอบออกไปเพื่อดูอาการ
จริงๆแล้วหนูไม่ได้รู้สึกชอบเลยแค่คิดว่าหล่อเฉยๆ
“จริงดิ………….นี่มึงชอบชอบเค้าเหรอ………คิดว่าชอบแบบปกรณ์ซะอีก”พูดออกมาแล้วมองหน้าหนูยิ้มๆ
“โหย……บ้า…….กุล้อเล่น………..ตกลงจะซื้ออะไรเนี่ย”
“อืมเดี๋ยวเข้าร้านนี้กัน อยากได้แป้งตัวใหม่ใหม่อะ”โอ๋ตอบ
หลังจากเลือกเครื่องสำอาง และอะไรของมันอีกมากมายเสร็จ
หนูและอิโอ๋ก็มุ่งสู่โรงหนัง เพราะมีโปรแกรมหนังที่อยากดูอยู่พอดี
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
Part ปกรณ์
สวัสดีครับผมปกรณ์ นามสกุลอะไรอย่าไปใส่ใจเลย
ผมเป็นลูกชายคนที่สองของตระกูล พ่อกับแม่เลยรักและตามใจผมเป็นพิเศษ
พี่ชายผมห่างจากผมหนึ่งปี ตอนนี้เรียนปีสี่แล้วมหาลัยเดียวกันนี่แหละ
แม่ผมเป็นคนไทยส่วนพ่อผมเป็นคนอินเดียพอพ่อแต่งงานกับแม่แล้ว
พ่อก็มาลงหลักปักฐานอยู่ที่เมืองไทยแต่บริษัทของพ่อมีอยู่อีกสี่ประเทศ
ทำให้ต้องบินไปทำงานที่นู่นที่นี่กับแม่เป็นประจำ ผมมีเมียมีลูกแล้วครับ
เป็นคนที่พ่อกับแม่หามาให้เราหมั้นกันก่อนตอนผมอายุ 18 แล้วก็มาอยู่กินด้วยกัน
วันหนึ่งเธอก็ท้องก็เลยต้องแต่งงานกันทั้งๆที่เราพึ่งอายุ 18 ปีกันเท่านั้นเอง
ช่วงนั้นเรียนจบแล้วกำลังจะเข้ามหาลัย
ผมกับขวัญสองคนผัวเมียก็เลยตั้งใจว่าจะดรอปเรียนไปก่อนสองปีเพื่อเลี้ยงลูกให้เต็มที่
หลังจากที่ลูกผมอายุสองขวบแล้วผมเลยจ้างพี่เลี้ยงเข้ามาช่วยดูแลน้องปอนด์หรือลูกผมอีกที
ผมกับขวัญก็เลยไปสมัคที่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งโดยใช้เส้นสายของพ่อนิดหน่อย
ก็เลยได้เข้ามาเรียนในมหาลัยดังแห่งนี้ได้ ผมคิดว่าผมเป็นคนเจ้าชู้น่ะ
พอเข้ามาในมหาลัยแห่งนี้ก็มีสาวๆมากหน้าหลายตาขยันอ่อยผมซะเหลือเกิน
ด้วยความที่ผมเจ้าชู้เลยสนองความต้องการของพวกเธอซะหน่อยพอเป็นพิธี
ขวัญเองก็รู้ว่าผมนอกใจเธอเรามีปากเสียงกันนิดหน่อย แต่หลังๆมานี่เธอไม่ห้ามผมแล้ว
คงจะชินชากับผมแล้วล่ะสิ เธอเองก็ไม่ได้มีผมคนเดียวหรอกผมรู้แต่ก็ไม่เคยพูดเพราะตัวเองก็ทำไง 555555555
หลังจากนั้นผมและขวัญก็ไม่ยุ่งเกี่ยวซึ่งกันและกันเหมือนต่างคนต่างอยู่
แต่เธอก็จะกลับไปนอนกับลูกเป็นประจำ ผมก็บ้างแต่ไม่บ่อย ส่วนใหญ่จะนอนคอนโด
วันนี้พวกผมกับเพื่อนก็ออกมาดูหนังกัน เพื่อนสนิทผมมีทั้งหมดสี่คนประกอบด้วยไอ้แสบ ไอ้แมน และไอ้เจมส์
เราทั้งสี่คนนี่นิสัยจะคล้ายกันหมดเลยคือเจ้าชู้55555555555 ก็กลุ่มผมมีแต่คนรูปหล่อดอใหญ่นี่นา หึหึ
“เฮ๊ยไอ้กรณ์ได้ตั๋วหนังยัง” ไอ้แมนชายหนุ่มรูปหล่อเพื่อนสนิทผมพูดขึ้น
“ได้แล้ว เว๊ยไอ้แมน เดี๋ยวรอไอ้เหี๊ยแสบก่อน มันไปเข้าห้องน้ำ” ผมพูด
“ไปเยี่ยวหรือไปชักว่าวว่ะ” ไอ้เจมส์เพื่อนอีกคนพูดไอ้นี่ก็เป็นเพื่อนสนิทผมอีกคนหนึ่ง มันออกแนวทะลึ่งๆหน่อย
“55555555555555555555 กุว่าไปชักว่าวว่ะ” ผมพูดพร้อมหัวเราะ ขบขัน
ในระหว่างที่พวกผมนินทาไอ้แสบอยู่นั้นคนที่ถูกนินทาก็มาพอดี
“เฮ๊ยพวกมึง น้องฟ้ามาว่ะ”ไอ้แสบดูท่าจะดีใจมากที่พบกับคนที่มันหลงรักตั้งแต่แรกพบ(แรกพบว่าสวย)
เอาแต่เรียกน้องฟ้าๆทั้งๆที่มันก็อายุเท่ากันนั่นแหละถ้าเป็นผมก็ว่าไปอย่าง
เพราะผมอายุยี่สิบแล้วห่างจากพวกมันสองปี
“ไม่เจอกันสามเดือนสวยขึ้นป่าวว่ะเยดดดแม่ง”ไอ้แสบพูด
“เออว่ะแม่ง แต่งตัวโครตน่า………………….เย็……..เลยแม่ง”ไอ้แมนพูดด้วยความหื่นพร้อมทำสายตากรุ้มกริ่ม
“เฮ๊ยไอ้สัส อย่าแม้แต่จะคิด……….ของกุเว๊ยอย่าแตะ”แสบพูด
“ไหนว่ะ” กรถาม
“นั่นไงไอ้เหี๊ย ข้างหลังมึงอะไอ้สัส”แมนพูด
ทันทีที่ผมหันไปนั้นผมไม่คิดเลยว่าจะเจอกับคนที่สวยขนาดนี้
กางเกงขาสั้นสีฟ้าทำไห้เห็น ขาเนียนขาวยาวเรียว ไหล่มนเผยออกมานอกเสื้อสีขาว
นีใช่ฟ้าคนนั้นจริงๆเหรอเนี่ยทำไมสวยขึ้นเป็นกอง
คงจะใช่เพราะคนที่เดินข้างๆกันนั้นคือโอ๋เพื่อนสนิทของน้องฟ้า
“เฮ๊ยสวยว่ะ ไปทำไรมาว่ะจำแทบไม่ได้” ผมพูด แต่สายตายังจับจ้องอยู่ที่คนสวย
“เฮ๊ยอย่ายุ่งกับน้องฟ้านะเว๊ยกุจองแล้วสัสกรณ์”ไอ้แสบพูดด้วยความหึงหวง
คงเพราะเห็นสายตาหื่นกามของผมที่มองไปยังคนที่มันชอบ
“เออน่าไอ้เหี้ย ผมยาวแล้วนี่หว่านมก็ใหญ่กว่าเดิม ”ผมพูด
“ไอ้หื่นเอ๊ย”ไอ้แมนพูด
“แต่เดี๋ยวนะ เห๊ย ไอ้แสบมึงเป็นเกย์เหรอว่ะ” ผมถามไอ้แสบเล่นๆ จริงๆผมก็ชอบน่ะ สวยขนาดนั้นอะ
“บ้าหรอกุเป็นผู้ชายสัสกรณ์ เป็นเกย์ก็ต้องชอบผู้ชายหล่อๆสิว่ะแต่นี้กุชอบของสวยๆงามๆกุก็ต้องเป็นผู้ชายสิว่ะ
หรือมึงไม่ชอบ ไอ้สัส”ไอ้แสบพูดสายตามีเล่ห์นัย
“มึงชอบน้องเค้าจริงเหรอว่ะ น้องเค้าเป็นตุ๊ดน่ะเว๊ย”กรณ์ถาม
“เออ เป็นตุ๊ดแล้วไง เอาทำเมียได้เหมือนกัน……กุจองแล้วมึงตอนนี้กุคอยตามอยู่ ห้ามเลยนะไอ้สัส พวกมึงด้วย เข้าใจป่ะ”
ไอ้แสบพูดด้วยอารมณ์หึงหวงหวงก้างชิบหายไอ้เหี้ยแสบ
“เออน่าไอ้สัส”ไอ้แมนพูดอย่าเอือมๆ
“แล้วมึงไม่ไปทักน้องเค้าหรอว่ะ”ไอ้เจมส์พูด
“ไม่อะ เค้ามากะโอ๋ กูไม่ชอบ กูว่าโอ๋เค้าชอบกูแน่เลย มึงเอาป่ะไอ้เจมส์กูยกให้” ไอ้แสบพูด
แหมดูมันพูดน้องโอ๋ก็ออกจะน่ารัก ทำเป็นไม่ชอบ
“เฮ๊ยไปเหอะน้องฟ้าเข้าโรงแล้ว โรงเดียวกะเราด้วยว่ะสัส”ไอ้เจมส์พูด
“เออๆๆไปๆๆๆเร็วดิ๊พวกมึง”ไอ้แสบพูด
ไอ้สัดเข้าเร็วเข้าช้ายังไงมึงก็ไม่ได้นั่งไกล้น้องฟ้าอยู่ดี
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
หลังจากดูหนังเสร็จผมก็ขอตัวกลับคอนโดก่อน
เมื่อกลับมาถึงผมก็นอนแผ่หลาอยู่ที่เตียงเพราะความเหนื่อย
แต่ในสมองของผมตอนนี้กลับคิดถึงม่านฟ้าหรือน้องฟ้าหน้าสวยคนที่เห็นวันนี้
ผู้ชายอะไรว่ะ สวย สวยที่สุด ขาว เนียน น่าเย็……ชิบหาย
ทันใดนั้นมือของผมก็เลื่อนลงต่ำเรื่อยๆพร้อมกำส่วนที่แข็งขืนแต่ร้อนรุ่ม
พร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อของตนเองเองรูดขึ้นรูดลงอย่างรุนแรงและ รวดเร็ว
สมองก็คิดถึงแต่ใบหน้าคนสวยจินตนาการว่าน้องฟ้านั้นครางกระเส่าอยู่ใต้ร่างของผม
และส่วนนั้นของผมก็ได้เข้าไปอยู่ในร่างกายของน้องฟ้า
ปากพรมจูบไปทั่วใบหน้า ลำคอและใบหู เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง ตับ ตับ ตับ
“พี่กรณ์ ฮึก แรงอีก อะพี่…………..ก…..ร อ๊ะ เสียว”
ผมเร่งซอยเอวถี่และรัว จนร่างที่นอนข้างใต้โยกอย่างแรงไปตามแรงกระแทกขของผม
“น้องฟ้าครับ พี่จะ…..ฮึก…….อือ…….ฮ๊า…..ซี๊ดดดดดดดดด”
ผมเร่งกระแทกไม่ยั้งอีกห้าหกครั้งก็กระฉูดน้ำรักอย่างมหาศาลเข้าสู่ร่างกายของน้องฟ้า
“อะฮ๊าซีดดดดดด” แรงตอดรัดของร่างบางที่ตอดรัดส่วนใหญ่โตของผม
ตุ๊บตุ๊บทำไห้ผมไม่อยากถอนส่วนนั้นออกจึงแช่ไว้คารู
ในขณะที่ผมกำลังจินตนาการว่าได้ร่วมรักกับม่านฟ้าอยู่นั้น ประตูห้องของผมก็เปิดออก
“แกร๊กกกกกกกกกก”
“เฮ๊ยยยยยยยยยยยยไอ้กรณ์สัส จะชักว่าวหัดล็อกประตูบ้างสิว่ะ ไอ้เหี๊ย”
พี่ชายแท้ๆของผมที่พักอยู่ห้องข้างๆพูด
“เออ ลืมว่ะพี่กล”ผมพูดโดยไม่รู้สึกอาย
เพราะไม่เคยมีอะไรบิดบัง แม้กระทั่งสาวๆยังใช้ร่วมกัน
“แล้วมึงชักว่าวทำเหี้ยไรว่ะ แค่กระดิกคว….สาวๆก็วิ่งมาหามึงแล้วไอ้สัส”พี่ชายผมพูด
คงเพราะไม่เคยเห็นน้องชายอย่างผมชักว่าวมานานแล้ว
มีอารมณ์ก็พาหญิงมาปี้ที่ห้อง บางทีพี่ชายเห็นก็ร่วมด้วย
“กุอยากเย็…..กระเทยว่ะพี่”ผมพูด
“เห๊ย……………………มึงเปลี่ยนรสนิยมตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ”พี่ชายผมพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ
“สวยว่ะพี่ ถ้าพี่เห็นพี่ก็อยากเชื่อผม” ผมบอกพี่ชาย อย่างมั่นใจ
“ใครว่ะ สวยขนาดนั้นเลยเหรอ”พี่ชายผมถาม
“ชื่อน้องฟ้าอะพี่รู้จักป่ะ มหาลัยเดียวกันกะเรานี่แหละ ปีหนึ่ง”
“ถ้าสวยแล้วทำไมกุไม่เคยเห็นว่ะ ไม่รู้จักด้วยอะ”ไอ้พี่ชายชักสงสัย
“อ๋อ พึ่งจะสวยไม่นานมานี้เอง แต่พอจะเปิดเทอมสวยยังกะนางฟ้า สงสัยศัลมาแน่เลย” ผมพูด
ใช่สวยเร็วขนาดนี่ต้องทำไรกับหน้ามาแน่
“เหรอ พรุ่งนี้เปิดเทอมอย่าลืมบอกกูด้วยน่ะว่าคนไหน…..เอออีกอย่างได้แล้วอย่าลืมแบ่งกูด้วยนะไอ้สัส”
พี่ชายผมพูดสายตาแม่งหื่นได้อีก
“เห็นไอ้แสบบอกว่าจะจีบ สงสัยจะได้ยากว่ะพี่”ผมพูด
“ได้ยาก ก็โปะยา แม่งจับข่มขืนเลยดิว่ะ ไม่ต้องไปสนไอ้แสบมันหรอก”พี่กลพูดแล้วยืนยิ้มกรุ้มกริ่ม
“เลวว่ะไอ้สัส”ผมด่าพี่ชาย
แต่ในใจก็คิดถ้าไม่ได้จริงๆสงสัยจะต้องใช้วิธีนี้
เพราะการที่เขาต้องการอะไรนั้นไม่มีสิ่งไหนที่เขาจะไม่ได้มาเป็นของตน
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………
Part ม่านฟ้า
“โอ๋ เร็วๆหน่อยดิ สายแล้วนะ” หนูบ่นอิโอ๋ประจำที่ทำอะไรอืดอาดยืดยาดเสมอ
ดูซิเข้าเรียนวันแรกก็สายซะแล้ว
“โอ๊ย เร็วแล้วย่ะจะรีบอะไรกันนักกันหนา แกเรียนเก้าโมงครึ่งชั้นเรียนเก้าโมงชั้นก็รีบสุดๆแล้วเนี่ย ดอก”
อิโอ๋บ่น ในขณะที่มันเองก็กำลังแต่งตัวเต็มที่ รีบสุดๆเพื่อหนู
“นี่ จะขึ้นปีสองแล้วอีกแค่เทอมเดียวเองแทนที่จะเป็นตัวอย่างที่ดีให้น้องทำตามนะอิโอ๋ แต่ที่ไหนได้ เฮ้ออออออออออออ” หนู
พูดแบบเนือยๆพร้อมถอนหายใจ ระอากับเพื่อนสาวเต็มทน
“เออ ฉันมันเป็นพี่ที่ไม่ดี เสร็จแล้ว โห นี่แกสวยมากอะขนาดใส่แค่ชุดนักศึกษานะเนี่ย รับรองหนุ่มมองกันตาค้างแน่”เพื่อนสาวพูด
หนูสังเกตร่างกายของเองก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลยก็แค่เสื้อนักศึกษาสีขาว
กระโปรงทรงเอสั้นครึ่งน่อง รองเท้าหุ้มส้นกำมะหยี่สีดำพื้นเรียบไม่ได้สูง
กระเป๋าหนังสีน้ำตาล กำไลสีชมพูและดำ ด้านซ้ายนาฬิกาสีดำเอง
“เว่อร์และสวยตรงไหนมึง ชอบพูดเวอร์”หนูพูด
“อ่ะจร้าๆ ไม่สวยก็ไม่สวย ไป…..ขึ้นรถ”จากนั้นเราก็ลาพี่ติ๋วแล้วก็ออกมามหาลัยกัน
……………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………
……………………………
“โหย ถึงแล้วเหรอตื่นเต้นอะน่ากับจ๋าอยู่ไหนนะ”หนูพูดใช่ไม่เจอกันตั้งนาน จะเป็นยังไงบ้างเพื่อนชั้น
“ ระวังเจอลากไปโทรมนะสวยแล้วก็ระวังตัวด้วยล่ะ อิอิ” เพื่อนสาวกัด
“อิโอ๋” หนูพูดด้วยความงอนแล้วสะบัดหน้าไปอีกทาง
“ไปเลยไปรีบลง จะเอารถไปจอด”อิโอ๋รีบไล่
“อืมแล้วเดี๋ยวเลิกเรียนชั้นโทรหานะ”หนูพูดบอกโอ๋
เนื่องด้วยต้องกลับบ้านเป็นประจำพร้อมเพื่อนสาวเพราะไม่ได้อยู่หอในแล้ว
“เออ” เพื่อนสาวพูดแค่นี้แล้วขับรถไปเลย
ในขณะที่หนูโบกมือบ๊ายบายอิโอ๋เสร็จก็หันหลังเตรียมจะเข้าตึกเรียน แต่ด้วยไม่ทันระวัง
“โอ๊ย……”
“ไอ้เหี้ยเหยียบตีนกู” ชายหนุ่มร่างสูงพูด
หืมเสียงคุ้นๆหนูเลยเงยหน้าขึ้นไปมอง ปรากฏว่าเป็นปกรณ์นั่นเอง
“ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจ”หนูสวยพูด อย่างสำนึก
“ไม่เป็นไร”ปกรณ์พูด
“สวย สวยชิบหาย คว….แข็งเลยสัส”เอ๊ะอะไรน่ะ ไอ้ยินไม่ถนัด เมื่อกี้ปกรณ์พูดอะไรน่ะ
“เมื่อกี้นายพูดอะไรนะ เราไม่ทันฟัง”หนูถามอย่างงงๆ
“ปล่าวไม่มีไร ”ปกรณ์พูด
“งั้นเราขอตัว” คิดถึงที่ร้านวันนั้นแล้ว ก็นะอย่าไปยุ่งกับคนอย่างนี้เลยเค้ามีลูกมีเมียแล้ว กำลังจะเดินไปก็
“นี่หลบหน้าทำไม ”ปกรณ์ถาม
“เราไม่ได้หลบหน้านาย ถ้าไม่มีอะไรแล้วเราขอตัว”หนูพูดพร้อมสบัดผมอันสลวยอย่างเชิดๆ
“มานี่”ปกรณ์ตะคอก แล้วฉุดกระชากลากถูหนูไปตามแรงของเค้า
“ปล่อยนะ จะพาเราไปไหนอะ” หนูพยามดิ้นพร้อมกับสะบัดข้อมือของหนู
ให้หลุดพ้นจากมือใหญ่ของปกรณ์ที่กอบกุมข้อมือเล็กของหนูแต่ไม่เป็นผล
เพระปกรณ์ทั้งสูง ทั้งตัวใหญ่มีแรงเยอะกว่าหนูแน่นอน
ปกรณ์กระชากลากถูจนพาคนร่างของหนูมายังห้องน้ำหลังมหาลัยได้สำเร็จ
พร้อมดึงร่างของหนูเข้ามาแนบอก มันทำให้หน้าอกของหนูเบียดอยู่แนบลำตัวร่างใหญ่
“นมใหญ่กว่าเดิม ไม่เป็นไม้กระดานแล้วนิ”ปกรณ์พูด
“ปล่อยเราน่ะ พาเรามาที่นี่ทำไม”หนูถามเพราะความสงสัย
แต่ก็แอบซ่อนความกลัวไว้ในใจพยายามไม่ให้ปกรณ์รู้สึกได้ว่าหนูกลัว
“ก็จะ……เย็……น้องฟ้าไง” ปกรณ์พูดและยิ้มเยาะอย่างกับคนที่ถือไพ่เหนือกว่า
“ผันไปเถอะ ไอ้เหี้ย อ๊ายยยยยย ปล่อยน่ะ”หนูดิ้นอย่างรุนแรง
ปกรณ์จับหนูหันหลังพร้อมจะปลดกระดุมเสื้อ มืออีกข้างจับล็อกตัวของหนูไว้แถวหน้าอก
พร้อมมือที่บีบและคลึงหน้าอกของหนูที่พึ่งไปทำให้มันใหญ่กว่าเดิมหลายเท่าอย่ารุนแรง
ปากและจมูกก็พรมหอมและพรมจูบอยู่แถวๆซอกคอและใบหู
“อืม….หอมว่ะ หอมเหมือนเนื้อเด็กเลย ตัวก็นิ๊มนิ่มผิวก็ขาวเนียน”
ปกรณ์ทั้งดูดทั้งเลียหนูดิ้นสุดชีวิต ทำไมไม่มีคนมาแถวนี้น่ะ
“โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”ปกรณ์ร้องอย่างดัง เนื่องด้วยหนูงับเข้าที่แขนของปกรณ์อย่าจัง
เมื่อหนูหลุดออกมาได้ก็เตะเข้าที่จุดสำคัญ ทำให้ร่างใหญ่ของปกรณ์ล้มลงกับพื้น
หนูจึงใช้โอกาศนี้วิ่งหนีออกมา เมื่อหนีออกมาได้พอสมควร
หนูจึงหันกลับไปมองให้แน่ใจว่าปกรณ์จะตามมาไม่ทัน
พอหันมาอีกทีก็ชนเข้ากับร่างสูงใหญ่ของใครอีกคน
หนูก็เลยหันไปมองร่างใหญ่ที่ยืนอยู่อย่างนึกขอโทษ แต่แล้วหนูก็ต้องตะลึง
“พี่แสบ”เพราะไม่นึกว่าจะชนกับคนที่เป็นเพื่อนของนายปกรณ์
“เป็นอะไรมั๊ยครับ” แสบถามหนูด้วยความอ่อนโยน
“เอ่อ……ม..ไม่เป็นไรค่ะ”หนูตอบแบบตะกุกตะกัก
เพราะ ด้วยสายตาที่พี่เค้ามองมาอย่างหื่นกาม ทำให้หนูไปไม่เป็นหนูกำลังจะขอตัว แต่
“ทำไมมาอยู่ตรงนี้คนเดียวล่ะครับ ”พี่แสบถามหนูหน้าตาสงสัย
“เอ่อ…..แล้วพี่แสบล่ะทำไมแถวนี้ล่ะค่ะ”หนูถามถาม
“พี่มาเข้าห้องน้ำน่ะครับ” พี่แสบตอบด้วยรอยยิ้มพี่แสบคงจะไม่ใช่คนเลยร้ายอะไร หวังว่านะ
“งั้นหนูขอตัวนะ” หนูรีบพูดขึ้น
“เดี๋ยวพี่เดินไปส่งนะครับ ”พี่แสบพูด
เอ่อ พี่ค่ะไม่เข้าห้องน้ำแล้วเหรอ คิดในใจแต่ก็ไม่ได้ถามออกไป
“ค่ะ” หนูไม่รู้จะพูดอะไร
ในใจนี้มันกำลังเต้นรัวกลัวนายปกรณ์จะมา เลยรีบตอบพี่แสบไป
………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
พอมาถึงห้องเรียนได้หนูก็เข้าไปนั่งกับ น้อยหน่าและจ๋าทันที
หน่ากับจ๋าตะลึงในความเปลี่ยนไปของหนูทันที เข้ามาถามนู่นถามนี่
แล้วก็ซักหนูจนขาวเลยทีเดียว จนอาจารญ์เข้ามาสอน และปล่อยให้พักสิบนาที
“เออ อีฟ้าใครมาส่งวะเมื่อกี้ เห็นแว๊บๆ”หน่าพูด
“พี่แสบอะ พี่แสบ วิศวะอะ”หนูพูด
”จริงดิ” หน่าถาม พร้องสายตาจับผิด
“อืม”หนูตอบแบบอายๆ
“กรุณาเล่ามาอย่าละเอียดเดี๋ยวนี้เพื่อนฟ้า” จ๋าพูดด้วยความอยากรู้
“กุชนพี่เค้า เค้าก็เลยเดินมาส่งกู”หนูก็เลยตอบความจริงไป
“แค่เนี๊ยะ ทำไมพี่เค้าต้องมาส่งว่ะ”หน่าพูด อย่างสงสัย
“นั่นดิ หรือว่า พี่เค้าคิดอะไรกับแกว่ะอิฟ้า”จ๋าพูด
“เออนั่นดิ พี่เค้าก็มองกุแปลกๆด้วยนะมึง”หนูพูดหรือจะจริงเค้ามองหนูสายตาหวานๆแปลกๆ
“แปลกยังไงเหรอ เค้ามองแกยังไงอะ”จ๋าถาม
“ไม่รู้น่ะกุว่าพี่เค้าทำสายตาแบบหื่นๆอะ แบบเหมือนพี่เค้าหิวๆ แบบอยากกินกูอะไรประมาณนี้อะ”หนูพูดขึ้น
“หือ………………….”ทุกคนพร้อมใจกันทำเสียงอย่างนี้เหมือนเอือมๆกับคำพูดหนู
“มั่นเนาะมึงอะ”น้อยหน่าพูดแบบแดกดัน
“อ่าวกูพูดแบบที่กูรู้สึกอะ”หนูพูด
แล้วทุกคนก็คุยกันถึงเรื่องตอนปิดเทอม กันต่ออย่างเมามัน
………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………
………………………………………………..
นนนี่ ชะนีป่า
มาต่อแล้วน่ะค่ะ เมื่อวาน นนนี่ ยุ่งนิดหน่อยอะ แบบว่า ไปเกณทหารมาอะ อายุยี่สิบแล้ว :o8:
แต่ก็น่ะไม่ได้เป็น หรอก ก็สวยแล้วเนาะ มีคนขอเบอร์ด้วย อิอิ :กอด1:
หวังว่าทุกคนคงชอบนะแอบมี part ปกรณ์แซมมาด้วย
จริงๆว่าจะแยก part ของปกรณ์ออกเป็นอีกบท
แต่ก็จะสั้นไปอะป่าวก็เลยไม่ได้แยกรวมเลย ยาวขึ้นกว่าเดิมอีก
ถึง คุนAMINOKOONG –ขอบคุนะค่ะที่ชอบนิยายนนนี่ เม้นเรายาวมาก เราก็เข้าไปอ่านนิยายคุนด้วยแหละ
คุนเป้ใช่ป่ะค่ะ อิอิ ชื่อเหมือนนายเอกนิยายของคุนเลย
ปล อย่าลืมคอมเม้นเค้าน้า ขอบคุนค่ะ
คุนIsDeerปกรณ์มีลูกมีเมียจริงๆแล้วค่ะ ตอนนี้คงจะไขข้องข้องใจแล้วนะค่ะ
คุนBulldog17 ดราม่าพอกรุบกริบค่ะ อิอิ
คุนsupizpizขอบคุนที่ติดตามน้ายังไงก็ติดตามนนนี่ต่อไปล่ะกัน
คุนโชกุน จะพยายามรักษาระดับความยาว(ของแต่ละตอน)ของตัวเองต่อไปเรื่อยๆค่ะ
คุน broke-back ขอบคุนที่บวกให้เค้าน้า
คุนAGALIGO ขอบคุนนะค่ะที่เข้ามาอ่าน จะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังจร้า ยังไงก็ติดตามต่อไปน้า
คุนtartar ขอบคุนค่ะที่ขอบเรื่องนี้
ปลที่ 2 ไปและยังไงก็เข้ามาอ่านกันเยอะๆน้า รักทุกคนค่ะ
-
ไม่ไหวอ่ะ ปกรณ์ แบบนี้ ไม่อยากให้ เข้าใกล้ม่านฟ้าเลย ส่งคนอื่นมาจีบน้องฟ้าเถอะ พวกหื่นๆกับมีพันธะเนี่ยไม่เอาได้มั้ยกลัวไอ้พวกนี้ มันทำน้องฟ้าเสียใจ
-
ปกรณ์เลวอ่ะ o22 o22 o22 o22 o22
โฉดไปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป ไม่เหมาะกับน้องฟ้าผู้ใสซื่อเลย :z3: :z3: :z3:
-
อ่านพาร์ท ปกรณ์ แล้วรู้สึกว่าเลวมาก
แต่ก็ชอบ เอ๊ะยังไง
พูดถึงทหารเมื่อวานเราก็ไปเกณท์
แทบกรี๊ดอะไม่ได้เป็น 555
เรื่องนี้สนุกมาก ติดโครตๆ ฮ่าๆ
รอติดตามนะจร้า มาต่ออีกไวๆ
-
จะโลภไปไหม ถ้าจะบอกว่า ขอวันละสองตอน 555555
-
พาร์ทพวกผู้ชายมันจะดิบเกินไปแว้ววว
เถื่อนเกินไม่สมกับนางฟ้าเลย ชิชิ
มีพี่แสบเพิ่มมาเพื่อนจะแตกคอกันไหม...ไม่เอานะ :katai1:
-
ผู้ชายที่โผล่มานี่ยังไม่มีดีเลยนะ
แต่ละนายหวังฟันแล้วแบ่งปันอีกต่างหาก
แล้วน้องฟ้าสวยโดดเด้งสะดุดตาใครต่อใครแบบนี้ เห็นทีจะรอดยาก
ถ้าไปเออออกับแสบนี่จะผิดใจเพื่อนโอ๋นะสิ ก็เธอเล็งไว้แล้ว
ได้ผู้ชายห่วยแถมผิดใจกับเพื่อน คุ้มไหมนี่ (ขอโทษมโนไปไกล)
-
อย่าให้โอ๋ผิดใจกับฟ้าเลยน๊าา :mew6:
ส่วนนายปกรณ์ก็เลวเกิ๊น.. เห็นแล้วอยากเข้าไปสิงฟ้า เดี๋ยวเราจะงัดมารยาสามแสนล้านเล่มเกวียนจัดการซะให้เข็ด อิอิ :hao5:
-
:katai1:
กรูชักจะเกลียดขี้หน้าไอ่ปกรณ์ขึ้นมาแระ
ไม่ปลื้มแล้วเว้ยยยยยยย
:seng2ped:
-
เลวไปนะ.
-
:hao3: หื่นทั้งแก๊งเลย
ยิ่งปกรณ์ยิ่งหื่นถึงขั้นบ้ากาม :mew5:
-
ขอบคุณมากๆนะคราฟที่แวะเช้ามาอ่านนิยายของผม แต่บอกเลยว่าเราไม่ค่อยขยันเท่าไหร่ต่อได้แค่1-2ตอน/เดือนอ่ะ
ปล.สรุปแล้วอีตาปกรณ์นี่มันใช่พระเอกป่าวครับเนี่ย เลวทั้งแก๊งค์ไม่น่าคบซักคน
แต่กลัวอย่างเดียว อย่าให้โอ๋กับฟ้าผิดใจกันเลยน๊า จะมาม่าอะไรก็ได้ สงสารฟ้าอ่ะ
-
ปกรณ์นิสัยผิดคาดไปเยอะเลยนะครับ
ใช้คำว่านิสัยไม่ดีไม่ได้เลยต้อง"ชั่วววววว"ถึงจะเหมาะสม
-
หันซ้าย หันขวา ม่านฟ่าอยู่ไหน
รอ ร้อ รออออออ น้องฟ้าคนงามหายไป2วันละนะะะ
คิดถึงงงงง
:o12: :o12: :o12:
อัพเถอะนะครับ
-
อยากอ่านแล้ววววว :a6:
-
เข้ามาดูทุกวันนนน
คิดถึงม่านฟ้า
:sad4: :sad4:
-
ฮือๆ นนท์นี่หายไปหนายยยยย :katai2-1:
-
สุขสันต์วันเถลิงศกนะคะ รอคนแต่งมาต่อ กำลังสนุกเลย กดบวกเป็นกำลังใจให้คะ o13 :L2:
-
ต้องกราบขอประทานอภัยท่านผู้อ่านทุกท่านนะค่ะ
พอดีที่ นนนี่ หายไปเนื่องจากไปต่างจังหวัดค่า
ไปเยี่ยมยายที่ชัยภูมิค่าแล้วก็เล่นสงกรานต์ที่นั่นเลยตอนกลางคืนก็มีหมอลำด้วย
คณะนั้นก็คือ รัตนศิลป์ อินตาไทราษฎ์ (เขียนถูกป่าว) ตลกมาก ขอบอก
ซึ่ง ณ ที่แห่งนั้นกันดารมาก เลยไม่มีอินเทอร์เน็ต
พอกลับมาบุรีรัมย์ปุ๊บก็มาลงปั๊บเลยจร้า คิดถึงผู้อ่านเหมือนกัน
เห็นบ่นกันเยอะเลย แต่ก็แสดงว่าคนอ่านคิดถึงนนนี่ และน้องม่านฟ้ามาก ชิมิ งั้นมาต่อเลยเนาะ :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
บทที่ 7
NC
part ปกรณ์
“ไอ้แมนพากุไปส่องน้องฟ้าหน่อยดิ๊”ไอ้แสบพูด
ผมกับไอ้เจมส์ยืนอยู่ข้างหลังไอ้แสบกับไอ้แมนหลังจากกลับมาจากส่งงานอาจารย์ มันสองตัวคงยังไม่รู้ว่าผมมาแล้ว
“โหย ไอ่ห่าไปหม้อน้องเค้าแต่เช้า เดี๋ยวเค้าก็รำคาญหรอก”ไอ้แมนตอบกลับ
ไอ้เชี่ยแสบมึงจะยุ่งอะไรกับน้องฟ้าของกูนักหนาเนี่ย ชาติหน้ามึงก็ไม่ได้แอ้มหรอก
“เช้าห่าไร ได้ข่าวว่าเที่ยงแล้ว หัดดูนาฬิกาซะบ้าง ดูแต่นมสาวไอ้สัส”ไอ้แสบว่า
“เออเดี๋ยวดิ๊ จะรีบอะไรนักหนา สัส”ไอ้แมนพูด
เฮ๊ยอย่าไปเออออตามมันดิสัส
“อ่าวก็กูอยากเห็นหน้าน้องเค้าอะ กุจะได้จำภาพน้องเค้าไปชักว่าว”ไอ้แสบ
ไอ้ห่ามึงก็ได้แค่คิดล่ะวะ
“เหี๊ยแสบกุถามมึงจริงๆนะผู้หญิงมีสวยๆก็เยอะ ทำไมมึงไม่สนใจว่ะ”ไอ้แมนถามอย่างต้องการคำตอบ
“ไม่รู้ว่ะ เห็นคนอื่นกูก็ว่าสวยนะ ก็อยากได้เหมือนกัน แต่น้องฟ้ากุเห็นแล้วกุแข็งเลยว่ะ ไม่รู้เป็นไรเวลาเจอน้องเค้าแล้วกูรู้สึกเขิน
รู้สึกรัก แต่ก็อยากได้อะ อยากเอาเค้าอะ กุเก็บน้องเค้าไปจินตนาการทุกวันเลยน่ะเว๊ย เชื่อป่ะ เวลากูชักว่าวกูนึกถึงแต่หน้าน้อง
เค้าอะ กุมีแต่หน้าน้องเค้าอยุ่เต็มหัวเลยอะ กุโรคจิตป่ะมึง ชึกชึกชึก”ไอ้แสบพูด
พร้อมทำท่าชักว่าว จนคนแถวนั้นหันมามองไอ้สัส
“เออกุเชื่อ อ่าว แล้วมึงมาทำท่า ชัก อะไรแถวนี้ว่ะไม่อายเค้าเหรอ ไอ้หน้าด้าน”ไอ้แมนพูดอย่างเอือมๆ
“ท่าจะเป็นเอามากว่ะไอ้แสบ”ไอ้เจมส์พูด
“อ่าวไอ้เจมส์ ไอ้กรมาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ”
โหไอ้สัส กุมาเป็นชาติละ มัวแต่พูดถึงน้องฟ้าน้องกู
“มาทันเห็นมึง ทำท่า ชักว่าวทันละกัน อุบาทว่ะ” ผมพูด
“มึงจะไป ชัก หรือให้ใคร ชัก ให้ว่ะ ไอ้เหี้ยแสบ”ไอ้เจมส์พูดหน้าตาแม่งหื่นมาก
“กุจะเอาน้องฟ้ามาชักให้กุให้ได้คอยดูดิ 55555555555”ไอ้แสบพูดอย่างขำๆ
ผมชะงักกับคำพูดของเพื่อน
ข้ามศพกุไปก่อนเถอะไอ้แสบ น้องฟ้าอะต้องโดนกูคนแรก หึหึ
“ไปไอ้แสบกุพร้อมพามึงไปส่องน้องฟ้าและ”ไอ้แมนพูด
“เออ งั้นตามมา เร็วๆดิ๊”ไอ้แสบเร่ง
“เออ ชิ๊” ไอ้แมนก็เดินตามแสบไปอย่างไว
ในระหว่างทางที่ไอ้แสบกับไอ้แมนเดินไปโรงอาหารเพื่อไปส่องน้องฟ้า
ผมกับไอ้เจมส์ก็แอบตามไปอย่างลับๆ
“เฮ๊ยกรณ์ตกลงมึงจะเอาจริงเหรอว่ะน้องฟ้าอะ ไอ้แสบมันโครตหวงเลยนะเว๊ย กุไม่อยากผิดใจกับพวกมันว่ะ”เจมส์พูด
“เออดิ กุอยากได้ หรือมึงจะไม่ช่วยกู กูเพื่อนมึงตั้งแต่ป. 1 นะเว๊ย”
ใช่ครับผมกับไอ้เจมส์เป็นเพื่อนกันมาสิบกว่าปี รู้ไส้รู้พุงผมทุกอย่าง มีไรก็แบ่งปันกัน
“เออน่ากูสัญญาว่าถ้ากุได้…..มึงก็ต้องได้…….” ผมพูดจูงใจโน้มน้าวอย่างสุดแรง
“เออ มึงสัญญาแล้วน่ะเว๊ย จำคำมึงไว้”ไอ้เจมส์พูด
“ทำไรกันว่ะ”
“เฮ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ทั้งผมทั้งไอ้เจมส์ประสานเสียงพร้อมกันด้วยความตกใจ
“โหย ตกใจหมด ไอ่พี่กล”
ผมพูดตกใจโครต ไอ้สัสนึกว่าผี
“แล้วมึงมาทำไรลับๆล่อๆ”ไอ้กลพี่ชายที่แสนดีของผมพูด อย่างสงสัย
“มาส่องน้องฟ้าไง”ผมพูด
“อ๋อ คนที่มึงจินตนาการตอนชักว่าวอะนะ” ไอ้กลพูดอย่างเย๊ยๆ
“เฮ๊ยพูดทำไมเนี่ย เออ คนนั้นแหละ”ไอ้สัสจะพูดทำไรเนี่ย
“กรนี่มึงเป็นมากขนาดนี้เลยเหรอว่ะ”ไอ้เจมส์พูดอย่างประหลาดใจ
โหไอ้สัสมันก็ต้องมีกันบ้างล่ะวะ
“เออ ทำไม” ผมพูด
“ป่าว กุคิดว่าเมิงเลิกชักว่าวตั้งแต่ ป. 4แล้วนะ”ไอ้ห่าเจมส์พูดอย่างล้อๆ
“โหยไอ้สัส มันก็มีบ้างดิว่ะ พอเลยเลิกพูด” ผมพูด
แม่งไอ้สัสเริ่มอายแล้วว่ะ เปลี่ยนเรื่องดีกว่า
“แล้วตกลงคนไหน เจอยัง” พี่ชายถาม
“ยังไม่เห็นว่ะ เฮ๊ยนั่นไงมาแล้ว”ผมพูด ด้วยความตื่นเต้นมาแล้ว มาแล้ว
“อ่าวแล้วไอ้แสบกับไอ้แมน ทำไมไปหม้อเค้าอยู่ละนั่น” ไอ้กลถามทำหน้าตาสงสัย
“เออพี่ ลืมบอก เรื่องที่เราวางแผนไว้อะ อย่าให้ไอ้สองตัวนี้รู้นะ” ผมบอก
“ทำไมว่ะ” พี่ชายถาม
“ก็ไอ้แสบอะมันกำลังจีบน้องฟ้าอยู่อะ ท่าทางจะรักจริงหวังแต่งเลยด้วยซ้ำ
ถ้ารู้ว่าเราวางแผนอะไรไว้มันไม่เห็นด้วยกับเราแน่ว่ะพี่” ผมพูดอย่างกังวล
“เออ กุไม่บอกหรอกน่า กูก็ไม่อยากให้แผนล่มหรอกน่า
แผนล่มกูก็อดด้วยสิว่ะ ที่สำคัญมึงน้องกุนะ กุจะเข้าข้างคนอื่นทำไม สัส”ไอ้กลพูด
หึหึ ดีมากพี่ชาย
“หึ เข้าข้างน้องหรือกลัวไม่ได้……”ผมพูด
ไอ้กลแม่งยิ้มอย่างมีเลห์นัย
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………….
part ม่านฟ้า
“ฟ้าค้าบบบบบบ ทานข้าวด้วยน้าค๊าบบบบบบบบบ”
หนูนั่งทานทานข้าวกับเพื่อนๆอยู่ดีๆพี่แสบโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้
นับวันพี่เค้าชอบพูดจาแปลกๆ สายตาที่มองหนูมันเปลี่ยนไป
จนหนูชักจะกลัวพี่แสบขึ้นมาทุกที ยิ่งพี่แสบเป็นเพื่อนนายปกรณ์ด้วยแล้ว
ยิ่งไม่น่าไว้ใจใหญ่ หลังจากวันที่หนูโดนนายปกรณ์ลากไปทำมิดีมิร้ายที่ห้องน้ำหลังมหาลัยแล้ว
หนูก็ระวังตัวเป็นพิเศษ ยังแอบเห็นนายปกรณ์ มาด้อมๆมองๆอยู่
แต่หนูก็ทำตัวติดกับจ๋าและหน่าตลอด ทำให้เค้าไม่มีโอกาสเข้าถึงหนูได้ง่าย
“เห๊ยไอ้แสบ พอเถอะว่ะกุจะอ้วก”พี่แมนพูด
เพื่อนๆของหนูพากันหัวเราะขำขันกับสองเพื่อนซี้
พี่แมนกับพี่แสบเป็นคนตลกฮาๆ แต่หนูก็ยังไม่ไว้ใจอยู่ดี
“น้องฟ้าหัวเราะไรพี่อะครับ หืม” พี่แสบถามทำท่างอนๆ
หนูอยากจะบอกว่า มันตลกจัง ผู้ชายตัวใหญ่ๆทำท่างอนแล้ว มันเหมือนกระเทยควายยังไงไม่รู้
“ป่าวซะหน่อย ฟ้าแค่………………….”
“ฟอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“เฮ๊ย พี่แสบ ทำไรอะ ”หนูพูด
อารมณ์หนูตอนนี้คือ โมโหเพราะอายที่พี่แสบทำแบบนี้
และก็ไม่ชอบให้ใครทำอย่างนี้ด้วยถ้ายังไม่เป็นแฟนกันคนก็เต็มโรงอาหาร
“ห๊อม หอม” ยังจะมีหน้ามาพูดอีกเหรอ
หนูไม่รู้จะทำตัวยังไงกับสายตาคนที่มองกันทั้งโรงอาหารก็เลยลุกเดินหนีทันที
“ไปห้องก่อนนะพวกแกรีบตามมาล่ะ” ก่อนไปหนูก็หันไปบอกกับเพื่อนๆ
เหมือนพี่แสบจะตามมาแต่น้อยหน่าห้ามไว้
………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
ระหว่างทางที่หนูกำลังจะเดินไปห้องเรียนหนูว่าหนูรู้สึกเหมือนมีคนกำลังเดินตามหนูอยู่
หนูเลยหันไปดูเพื่อความแน่ใจว่าพี่แสบจะไม่ตามมา
พอหันไปแล้วก็ไม่เห็นมีอะไร แต่พอเดินไปได้สามก้าวเท่านั้นหล่ะ
“อื้ออออออ อ่วยอ้วย”
มีคนเอาผ้าเช็ดหน้ามาโปะจมูกหนู หนูพยายามดิ้นแล้วก็ร้องขอความช่วยเหลือ
แต่ไม่มีใครอยูในบริเวณนั้นเลย เนื่องจากเป็นช่วงพักกลางวัน
หนูว่าในผ้าเช็ดหน้ามันต้องใส่อะไรแน่เลย
เพราะหนูว่าหนูเริ่มมึนๆแล้วละค่ะ
“เป็นเมียพี่นะ น้องฟ้า” นี่คือเสียงสุดท้ายที่หนูได้ยินก่อนที่จะสลบไป
ซึ่งหนูจำได้ดีว่ามันเป็นเสียงใคร “ปกรณ์”
……………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………..
หนูตื่นขึ้นมาด้วยอาการสลึมสลือ
มีอาการปวดหัวหลงเหลืออยู่นิดหน่อยทำให้ล้มตัวลงที่นอนเพื่อตั้งสติ
ภาพที่หนูเห็นคือ ห้องนอน ซึ่งน่าจะเป็นคอนโดเพราะมันสวยมาก
และน่าจะเป็นคอนโดผู้ชาย ความทรงจำเริ่มไหลเวียน
คำพูดสุดท้ายก่อนที่จะสลบไป “เป็นเมียพี่นะ น้องฟ้า”
หนูมั่นใจว่านี่ต้องเป็นคอนโดปกรณ์แน่เลย หนูเลยเริ่มหาทางหนี
แต่ประตูถูกล็อกจากข้างนอก หน้าต่างมองลงไปจากชั้นนี้ก็สูงเหลือเกิน
น่าจะยี่สิบกว่าชั้นได้ หนูจะทำไงดี ตอนนี้ใจของหนูไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว
หนูลนไปหมดทำอะไรไม่ถูก หนูนั่งร้องให้อยู่ข้างเตียง คิดถึงพ่อกับแม่จัง
แกร๊กกกกกก
ประตูห้องนอนของหนูถูกเปิดออก
คนที่เปิดเข้ามาก็เป็นคนที่หนูคิดเอาไว้นั่นแหละ ไอ้คนชั่ว
“มองหน้าทำไม” มันพูดกับหนู
หนูไม่อยากจะมองมันด้วยซ้ำ แต่หนูของมองหน่อยเถอะจะจำหน้าเลวๆของคนที่หนูเคยชอบ
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว
“จับกูมาทำไม” หนูตอบกลับไป
มันก็มองหน้าหนูเขม็งเหมือนโกรธ
“พูดกูมึงกับใคร”มันถามกลับ แล้วเดินมาบีบปากหนู
หนูก็สะบัดหน้าออกจากมือมัน แล้วตอบกลับไป
“ก็พูดกับมึงนั่นแหละ ไอ้ปกรณ์ ไอ้ชั่ว ไอ้เลว” มันผลักหนูล้มลงกับที่นอน
แล้วมันก็ถอดเสื้อของมันออก แล้วตามมาคร่อมร่างหนูไว้
หนูดิ้นสุดชีวิต ทั้งทุบทั้งถีบ หนูว่าหนูแรงเยอะและนะแต่มันไม่กระเทือนเลย
“ปากดีนักนะน้องฟ้า เฮ๊ยพวกมึงได้เวลาแล้ว” หลังจากมันพูดจบประตูห้องก็เปิดออก
พี่เจมส์พื่อนมัน กับใครก็ไม่รู้อีกคนหนึ่งซึ่งหน้าตาเหมือนมัน
เดินถือกล้องวีดีโอพร้อมขาตั้งเข้ามาในห้อง
“โหยกว่าจะตื่นได้นะน้องคนสวย”
ผู้ชายคนที่หน้าเหมือนมันวางกล้องไว้ที่มุมห้องก่อนจะเดินมาทางเตียง
หนูเริ่มรู้ชะตากรรมของหนูแล้วมันจับหนูมารุมโทรม
แล้วมันยังจะถ่ายวีดีโอไว้อีกด้วย พวกมึงนี่ชั่วสุดๆ
“ช่วยด้วยยยย ฮื่อ ใครก็ได้ช่วยด้วย” มันเอายาอะไรก็ไม่รู้ยัดใส่ปากหนูตอนที่ยังไม่ทันตั้งตัว ก็เลยเผลอกลืนลงไป
หนูร้องอย่างสุดเสียง พร้อมน้ำตาที่ไหลอาบใบหน้า
พวกมันเริ่มทำการถอดเสื้อผ้า
โดยมีปกรณ์จับหนูขึงไว้กับเตียง หนูสั่นมาก หนูกลัวใครก็ได้ช่วยด้วย
“กูขอก่อน” ไอ้ปกรณมันพูด
ก่อนให้ไอ้สองคนนั้นจับแขนและขาหนูขึงไว้
ไอ้ปกรณ์มันถอดเสื้อผ้าของมันจนหมด
แต่ตอนนี้หนูไม่ได้สนใจอะไรทั้งสิ้นพยายามดิ้นลูกเดียว
มันเริ่มปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของหนูจนหมดแล้วแหวกออก
ทำให้เห็นเสื้อชั้นในสีชมพูของหนู
หนูมองหน้ามันตลอดไม่ใช่พิศวาดอะไรหนูจะจำหน้ามันไว้ไปตลอดชีวิต
ว่ามันเคยทำอะไรกับหนูไว้เลวแค่ไหน
มันจ้องหน้าอกของหนูเข็มงแล้วกระชากเสื้อในหนูจนขาด
หลังจากนั้นมันก็ก้มลงตวัดลิ้นเลียอย่างหื่นกระหาย ทั้งดูดทั้งขยำ
มันกระชากกระโปรงพร้อมกางเกงในหนูทิ้งอย่างไม่ใยดี พร้อมขึ้นคร่อมหนู
มันจับขาหนูแยกออก และตามมาแทรกลงตรงหว่างขา
มันจับขาหนูแยกออกแล้วดันขาหนูขึ้นจนหัวเข่าหนูขึ้นมาถึงระดับหน้าอก
สะโพกหนูก็ลอยเด่นตรงหน้ามัน มันเอาอะไรไม่รู้เย็นๆมาป้ายตรงข้างหลังหนู
หนูพยายามดิ้นเพราะมันรู้สึกเจ็บๆตึงๆ มันวนนิ้วอยู่ในนั้นสักครู่ชักเข้าชักออกอย่างแรงจนหนูเจ็บ
แต่หนูก็ไม่ได้เปล่งเสียงออกไป
“เข้าไปล่ะนะ” มันพูดหลังจากมนดึงนิ้วทั้งสามออก
“โอ๊ย” และแล้วหนูก็หลุดเสียงออกมาจนได้
เพราะมันเล่นแทงมารวดเดียวเลยของมันก็ไม่ใช่เล็กๆ ขนาดเท่าแขนหนู
หนูร้องไห้อย่างหมดอาลัยตายอยากหลังจากมันขยับอย่างเนิบช้าแล้เร็วแรงขึ้นเรื่อยๆ
“ปล่อยนะ ปล่อยเราไป อย่าทำอะไรเราเลย เรากลัวแล้ว”
หนูตะโกนขอร้องด้วยเสียงอันสั่นเทา ซึ่งร้องออกมาความกลัว
“ปล่อยเราไปเถอะ เราขอร้องล่ะ”หนูขอร้องพวกมันอีกครั้ง
“ปล่อย..อื้อ อิ๊..”
หนูก็รู้สึกถึงสัมผัสเปียกชื้นที่ใบหน้าและลำคอ และไล้ลงไปที่ยอดอก
ปากคู่นั้นไล้ลงไปบนผิวของหนูอย่างหยาบโลน
ผ่ามือของมันก็คลึงไปตามร่างกายของหนูอย่างหยาบกระด้าง
มือของมันคลึงไปทุกส่วนของร่างกายของหนู
จากไม่รู้สึกตอนนี้หนูเริ่มมีอาการแปลกๆเข้ามาแทนที่
หนูรู้สึกถึงความเสียวความกระหายอยาก
หนูร้องตอนที่มันกำลังขบกัดที่ซอกคอของหนูและเสียงนั้นคงทำให้มันพอใจ
มือของมันก็พยายามคลึงที่เต้านมหนู
“โอ๊ย....เจ็บ ” หนูเริ่มร้องออกมาอีกครั้ง
ไอ้เจมส์เดินมาที่ข้างเตียงแล้วก้มลงมาเม้มและกัดที่ติ่งหูของหนู
ส่วนไอ้คนนั้นมันก็บีบหน้าอกของหนูอย่างเต็มมือทันที
“ไม่”
หนูร้องทันที ที่ไอ้คนที่ชื่อกลหรืออะไรซักอย่างที่ไอ้ปกรณ์เรียกมันใช้ปากบดจูบกับปากของหนู
แล้วก็พยายามส่งลิ้นของมันเข้ามาในปากของหนู
หนูพยายามเม้มปากเอาไว้ไม่ให้มันส่งลิ้นของมันเข้ามา
“อย่าขัดขืนซิครับน้องฟ้า” ใครจะยอมล่ะ หนูเม้มปากต่อ
ยอดอกของหนูก็ถูกระตุ้นอย่างแรง จากริมฝีปากของไอ้ปกรณ์ทั้งขบทั้งเม้ม
จนหนูต้องเด้งอกด้วยความเสียว
ทั้งๆ ที่หนูไม่ได้ตั้งใจให้เป็นอย่างนั้นเลย คงเป็นเพราะฤทธิของยา
หนูเผลอร้องครางออกมาอีกครั้ง มันเลยได้โอกาสส่งลิ้นเข้ามาในปากของหนู
ลิ้นของเพื่อนมันคนที่ชื่อกลยังส่งเข้ามาควานในปากหนูไม่ขาด
ก่อนที่ไอ้เจมส์จะก้มหน้ามาดูดที่ซอกคอของหนูและกัดเบาๆแต่ก็รู้สึกเจ็บ
มันเอาลิ้นดุนๆไปมาเพื่อเพิ่มความเสียวให้หนู
“อื้อ...ไม่...อย่า”
ขาของหนูถูกแยกออกจากกันอีกครั้ง
ลิ้นเปียกชื้นของไอ้เจมส์ดูดไล่ไปตามซอกขาด้านในของหนูอย่างหื่นกระหาย
หน้าอกและซอกคอของหนูยังคงได้รับสัมผัสที่เปียกชื้นและหื่นกระหายของทั้งสองคน
ช่องทางด้านหลังนั้งก็ยังขยับเข้าออกอย่างต่อเนื่อง จากเนิบช้าก็กลายเป็นรัวแรง
“อื้ม ….อื้อ”หนูร้องอย่างเสียวกระสัน ควบคุมตัวเองไม่ได้อีกแล้ว
ทางด้านบนเพื่อนของมันก็ยังคงวนเวียนอยู่ที่หน้าอกและซอกคอของหนูอย่างหื่นกระหาย
ริมฝีปากถูกดูดกัดจนเจ็บ
ใบหน้าของหนูถูกริมฝีปากที่เปียกชื้นไล้ดูดไปทั้งโครงหน้า
มือทั้งสองข้างของหนูตกลงมาจิ๊กลงกับที่นอนจนแน่น
มันยังคงเคลื่อนไหวแก่นกายของมันเข้ามาในตัวหนูเรื่อยๆ แรงขึ้นๆ
จนหนูรู้สึกว่าช่องทางด้านกลังของหนูฉีกขาด
แต่มันก็ไม่ได้สนใจยังคงเคลื่อนไหวแก่นกายต่อไป
“เดี๋ยวให้กูเสร็จก่อนนะกล มึงค่อยต่อ”
เสียงพูดคุยของพวกมันทำให้หนูรู้สึกขยะขแยง
นี่หนูจะต้องโดนข่มขืนโดยพวกสารเลวสามตัวเหรอเนี่ย
ช่างสมเพศตัวเองยิ่งนักเสียงครางจากความเสียวของมันดังขึ้นๆ
พร้อมกับแรงกระแทกที่หนักหน่วงและรุนแรงขึ้น
จวบจนกระทั้งหยาดน้ำอุ่นๆ ของปกรณ์พุ่งเข้าไปในช่องท้องของหนูอย่างแรงจนรู้สึกอุ่นไปทั่วทั้งท้อง
“อ้าห์ ………..”
หลังจากมันได้ปลดปล่อยน้ำกามของมันจนเสร็จสมอารมณ์หมายไปแล้ว
มันก็ยังไม่หยุดมันยังคงชักแก่นกายของมันเข้าออกร่างของหนูอยู่อีกสักพัก
มันก้มหน้ามาซบที่คอของหนูเสียงหอบเหนื่อยของมันยังดังอยู่ที่ข้างหูหนู
หนูนอนนิ่งๆให้มันเอาอีกครั้งอยู่อย่างนั้นสักพัก
จนมันแตกอีกครั้ง แล้วถอนแก่นกายของมันออกจากตัวหนูไป
พอมันลุกออกไปเพื่อนของมันคนที่ชื่อกลก็เข้ามาแทนที่ ทันที
เพื่อนของมันพลิกให้หนูคว่ำหน้าลงกับที่นอน
แล้วมันก็เอาผ้าเช็ดหน้าของมันมาเช็ดที่ส่วนหลังของหนู
หนูรู้สึกถึงสัมผัสเปียกชื้นจากริมฝีปากร้อนๆ ของมัน
ที่ไล้ไปทั่วทั้งแผ่นหลังซอกคอและใบหูของหนูก่อนที่มันจะบีบหน้าอกของหนูจนเป็นรอย
หนูทำได้เพียงนอนนิ่งเฉยให้มันทำอย่างหมดแรง เมื่อไหร่มันจะจบซักที
หนูถูกยัดเยียดแก่นกายเข้ามาอีกครั้ง มันทำให้หนูเจ็บมากกว่าเดิม
หนูกัดริมฝีปากตัวเองไว้มือทั้งสองข้างกำเข้าหากันจนเกร็งไปหมด
มันเจ็บจนหนูต้องทรุดลงไปแต่ก็ถูกมือของมันรั้งสะโพกของหนูขึ้นมาอีกครั้ง
แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามที่มันควบคุม
แต่หนูไม่มีอารมณ์ร่วมไปกับมันด้วยเลย หนูนอนให้มันกระแทกใส่ไปน้ำตาก็ไหลไป
หลังจากที่ไอ้กลเสร็จ ไอ้เจมส์ก็มายัดเยียดความเป็นผัวให้หนูต่อ
ทุกคนไม่มีใครคิดจะใส่ถุงยางเลยซักคน
หลังจากมันกระแทกไปไม่นานมันก็ปล่อยน้ำอุ่นของมันเข้ามาในตัวหนู
จากนั้นหนูก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย
นนนี่ ชะนีป่า
ขอประทานอภัย นนนี่เขียน NC ไม่เป็นก็เลย ไปอ่านนิยายเรื่องอื่นเอามาเป็นแนวทาง
อาจรู้สึกแปลก ต้องขอกราบประทานอภัยนะเจ้าคะ ไปและบาย จุ๊บๆ :hao6: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: คอมเม้นเค้าด้วยน้า
-
หนูฟ้าาาาา...... o22
กรี๊ดๆๆๆไอ้พวกชั่วทำอย่างงี้กับฟ้าได้ไง๊ :'(
-
เลวมากแกปกรณ์
-
ไม่จริงใช่ไหมมมมม :hao5:
-
:fire: อิพวกเลว แทบจะไม่เคยเจอนิยายที่พระเอกพาพวกมารุมโทรม
ยังงี้เชียร์ให้ฟ้าคบกับแสบยังดีกว่าอีก
-
:z6: :z6: เลวเกินไปแล้ววว
-
เหยช็อค :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
อีปกรณ์โคตรเลวววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
-
:fire: อิพวกเลว แทบจะไม่เคยเจอนิยายที่พระเอกพาพวกมารุมโทรม
ยังงี้เชียร์ให้ฟ้าคบกับแสบยังดีกว่าอีก
ส่วนมากนางเอกก็รอดตลอด แต่เรื่องนี้ โอ้วกอตตตตตตตตตตตตต :ling1: :ling1: :ling1:
-
หวังว่าฟ้าจะแก้แค้นพวกมันอย่างสาสมนะคราฟคุณนนนี่
คือเราอ่านแนวนายเอกอ่อนแอเจ้าน้ำตามาเยอะเบื่อล่ะ
ขอไว้ซักเรื่องเถอะเถอะที่จะเห็นนายเอกเอาคืนบ้าง
ขอแบบแซ่บๆนะ เพี้ยง!
ปล.อีตาปกรณ์(อ่านทีไรจิ้นถึงบอย ปกรณ์ทู๊กที5555) มันเป็นพระเอกของเรื่องจริงๆนะเหรอคราฟ
ถ้าไม่ใช่นี่เราคงจะดีใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะ เอ๊ะ!หรือว่าแสบจะเป็นพระเอก
แต่ถ้าเป็นแสบก็กลัวจะมีมาม่าเรื่องเพื่อนโอ๋ของฟ้าอีกอ่ะ
เอาเป็นว่าขอพระเอกเป็นใครก็ได้ที่ไม่ใช่กลุ่มเปตรนรกเดินดินพวกนี้จะเป็นปลื้มที่สุด
***มานั่งรอหน้าจอทุกวันเลยนะครับ ติดเรื่องนี้มากๆอ่ะ***
-
โห.....เลวจริงๆ
-
โหวๆๆอ่านตอนนี้แล้วเสียเซลล์เลย
ปกรณ์มึงเลวมาก เป็นเรายอมรับไม่ได้หรอก
โหวๆปกรณ์เลวโครตๆ ข่มขืนคนเดียวเราไม่ว่า
แต่นี่เพื่อนด้วย.....
อ่านตอนนี้แล้วพูดไม่ออกเลย โหวๆ
-
อิเลวกริ๊ดดดดดดดดด แค้นแทนว้อยยยย เพื่อนจีบแม่งก็ไม่เว้นไอ้ค*ย
น่ากระทึบจนิงๆเลยเว้ยเห้ย แต่ละตัว
ยังไงซะขอให้แสบกับแมนมันไม่ไปรุมซ้ำเติมละวะ
เชียแสบแทนละตอนนี้กรุ โอยเหนื้อยใจ
อยากเอามีดไปปาดคออิพวกชั่วจริงๆ
หนูฟ้าตื่นมาแล้วไม่โดนล็อคหรือเปิดห้องได้หนูไปแจ้งตำรวจหรือบอกเพือ่นๆเช่นโอ๋หรือแสบเลยนะลูก เผื่อมันเอาคนไปกระทืบให้ได้
#แต่ได้ข่าวอิตัวละครหลัก*ปกรณ์ เขียนงี้ป่าวไม่รู้ไม่อยากจำ)แม่งเส้นใหญ่ โอยยอิชั้นละเคลียดแทน :fire:
-
:z6: :z6: :z6: อีปกรณ์ อีนิสัยไม่ดี แล้วแบบนี้ จะยังไงต่อละทีนี้อะใครจะรับผิดชอบ สามคนเลยอ่อ หวังว่าแสบกับแมนจะไม่มีอีกนะ โอ้ย ปวดหัว มาต่อเร็วๆนะ อยากอ่าน
-
ไม่คิดว่าจะรุนแรงขนาดนี้ แค่คนเดียวยังพอทน นี่พาคนอื่นมาด้วย เหอะ ให้ตายก็ไม่ให้อภัย เหอะ
-
ฟ้าจ๋า หนูต้องแก้แค้นให้พวกมันเจ็บกว่าหนูเป็นร้อยเท่าเลยนะจ๊า ให้มันสมกับที่ทำเลวๆกับหนูไว้
หลอกให้พวกมันรักจนโงหัวไม่ขึ้น เอาให้เจ็บเจียนตายเลยนะ เค้าชอบ :-[ :-[
-
สงสารฟ้าอะไม่น่าแอบชอบมันเลยไม่คิดว่าจะเลวขนาดนี้
ตัวเองทำคนเดียวไม่ว่านี่หอบทั้งพี่ทั้งเพื่อนมาทำร้ายฟ้าแบบนี้ไดัไง
ฟ้าต้องเข้มแข็งนะนับจากนี้ไปอย่าให้พวกมันมาทำเลวระยำได้อีก
:serius2: :beat: :angry2: ขอจัดให้อิปกรณ์
ปล.เป็นกำลังใจให้คนเขียนสู้ๆนะคะมาต่อเร็วๆๆรอติดตามการเอาคืนของน้องฟ้าค่ะ
-
:haun4: :haun4: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: ไอชั่ว !!!! ไอเลว !!!! ไม่อยากให้ฟ้าคู่กับปกรณ์ตั้งแต่ที่ปกรณ์มีลูกมีเมียแล้ว แต่นี้มึงยังจะมาข่มขืนฟ้่อีก ไอเลว !!!!!! :call: :call: :call: :call: มาต่อไวๆๆน่ะค่ะ สู้ๆ
-
ทำไมเป็นงี้อ่ะ -*-
-
มาต่อเร็ว ฟ้าสู้ๆนะ :sad4:
-
เอามันให้เจ็บเลย
ฟ้า คนเลวพวกนี้ :z6:
-
อิปกรณ์ :beat: :beat:
-
ตอนแรกๆอ่านไปยิ้มไป ชอบความใสซื่อของฟ้า กะเทยคิดบวก มีความสุขตลอดเวลา น่ารักมากก หลงรักฟ้า
แต่ตอนล่าสุดนี้เสียน้ำตาให้กับฟ้า สงสาร โหดร้ายกับฟ้า ข่มขื่นไม่พอ เซ็กซ์หมู่ซะงั้น อยากกระโจนเข้าไปช่วยฟ้า ;____; ตอนต่อไปไม่รู้ฟ้าจะเป็นยังไง กลัวจะกลายเป็นคนกร้านโลก ทำตัวไม่ดีประชดตัวเอง ไม่เอาแบบนั้นน้า ฟ้าต้องเข้มแข็ง ห้ามอ่อนแอ
-
โคตรเลวเลยไอ้เหี้ย คนเดียวก็ว่าแย่แล้วนี่ตั้ง 3 คน
หลังจากนี้คงไม่เชียร์ปกรณ์อีกแล้วล่ะ จัญไร
#ขอหยาบหน่อยเหอะ แต่กะเทยก็มีจิตใจนะเฟ้ย :z6:
-
ไอ้เหี้ย ไปตายซะพวกมึงสามคนจัญไร แม่งอยู่ไปก็เปลืองทรัพยากรโลก
-
บทที่ 8
หลังจากวันที่หนูโดนพวกชั่วข่มขืนนอนซมเป็นไข้
นี่ก็ผ่านมาห้าวันแล้วที่หนูไม่ได้ย่างกรายออกไปไหนเลย
นอกจากบริเวณห้องภายในคอนโดสุดหรูแห่งนี้
ไอ้ปกรณ์มันก็ยังขืนใจหนูทุกวันโดยไม่ให้หนูไปเรียนเลย
แต่ก็ยังดีหน่อย ที่มีมันแค่คนเดียวอีกสองคนหนูยังไม่เห็นหน้าเลย
โอ๋กับเพื่อนๆโทรมาหา คงจะเป็นห่วงกันที่หนูหายไป
แต่ก็โดนมันแย่งไปพร้อมบังคับให้หนูโกหกเพื่อนว่ากลับบ้านที่ต่างจังหวัด
หนูพยายามหนีทุกครั้งที่มันเผลอแต่ก็ไม่สำเร็จ
มันไม่ออกไปไหนเลย ยังอยู่ในห้องกับหนูทั้งวัน
มันไม่ยอมห่างหนูเลยนั่งวนเวียนลูบคลำหนูอยู่ไม่ห่าง
ซักพักก็หื่น หนูก็ต้องเลยตามเลยทุกครั้ง เพราะไม่มีทางหนีแล้วล่ะ
ชีวิตหนูมันช่างไร้ค่าสิ้นดี
“พ่อจ๋า แม่จ๋า หนูคิดถึงพ่อกับแม่จัง”
ความสวยมันมีทั้งดีและไม่ดีมันเป็นเหมือนมีดสองคมที่กลับมาทำร้ายตัวหนูเอง
แต่ทำไงได้ในเมื่อเราเลือกที่จะสวย เราคงต้องยอมรับกับชะตากรรมที่เกิดขึ้น
ไอ้ปกรณ์มันยังหลับอยู่บนเตียงโดยที่มือมันยังกอดเอวหนูไว้แน่น
หนูร้องให้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้
อยากกลับบ้านจัง ป่านนี้เพื่อนๆจะเป็นไงบ้างนะ
อาจารให้งานรึเปล่า หนูกังวลมากมายสารพัดก็หนูเป็นเด็กทุนนี่นะ
จะกังวลเรื่องผลการเรียนก็ไม่แปลก
“ตื่นแล้วเหรอคะ น้องฟ้าหืม” ไอ้ปกรณ์ตื่นแล้วถามหนู
ไม่ถามอย่างเดียวยังก้มลงมาหอมซอกคอหนู
มือก็ปัดป่ายไปทั่วทั้งแถวสะโพกและหน้าอกของหนู
“………………………” หนูได้แต่นิ่งเงียบ ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป
หนูว่ามันเริ่มมีอารมณ์อยากเอาหนูอีกแล้วละคะ
สังเกตจากด้านหลังหนูมีไอ้นั่นของมันทิ่มอยู่บริเวณสะโพกหนู
มือมันทั้งสองเริ่มขยำหน้าอกหนูแรงขึ้นเหมือนจะบีบให้เละคามือก็ไม่ปาน
ปากมันก็เริ่มซุกไซร้ซอกคอหนูอีกแล้ว สัมผัสเปียกชื้นของน้ำลาย
เริ่มทำให้หนูขยะแขยง แต่ก็ไม่ปริปากพูดซักคำ
มันจับหนูนอนคว่ำแล้วยกสะโพกหนูขึ้น
จับแก่นกายที่น่าขยะแขยงของมันเข้ามาในตัวหนูโดยไม่มีการเตรียมพร้อมใดๆ
เนื่องจากช่องทางของหนูยังมีน้ำกามขาวขุ่นของมันเหลืออยู่
มันจึงเข้ามาข้างในได้อย่างง่ายดาย
หลังจากที่หนูเสร็จมันไปบนเตียงแล้วสองรอบ และมาต่อในห้องน้ำอีกรอบหนึ่ง
มันก็พาหนูออกมาดูโทรทัศน์ที่ห้องนั่งเล่น โดยที่มีหนูนั่งอยู่บนตักของมัน
และมันก็ยังคลอเคลียหนูไม่ห่างปากและมือประสานงานกันดีมากนี่ขนาดดูทีวีนะ
“หอมจัง”มันพูด
“………………………..” หนูก็เงืยบเหมือนเดิมไม่มีการตอบโต้
“นี่ จะเงียบอีกนานมั๊ย”
“…………………………” ไร้การตอบรับจากหนูเช่นเคย
มันคงโมโหหนูมากก็เลยงับฟันลงบนหัวไหล่หนู
“โอ๊ย” หนูร้องออกมาซะลั่นห้อง
“หึ ร้องได้แล้วเหรอ นึกว่าเป็นใบ้ซะอีกเมียกู”มันพูอย่างเย๊าะเย้ย
“ใครเมียมึง ไอ้สัด”หนูตอกกลับไปทันที
“ก็มึงไงน้องฟ้า เมียกู”
“กูไม่ใช่เมียมึง มึงข่มขืนกู”หนูตอบกลับไป
ใช่หนูจะเป็นเมียมันได้ยังไงในเมื่อหนูไม่ได้ยินยอม
และก็ไม่ได้เกิดจากความรัก และหนูก็ไม่มีวันรักมันด้วย
ขนาดมีลูกมีเมียแล้วมันยังทำอย่างนี้กับหนูได้ ถ้าหนูเป็นเมียมัน
มันก็ทำแบบที่มันทำแบบหนูกับคนอื่นได้ เลวสุดๆไปเลยไอ้นรก
“แล้วไง ยังไงกูก็เย……มึงแล้ว มึงก็ต้องเป็นเมียกู อย่าหวังจะคิดหนีจากกูไปได้”
มันพูดเจ็บใจนักหนูเถียงอะไรมันก็ตอกกลับหนูซะหมดเลย
“แล้วมึงจะทำไม” หนูก็ท้าทายกลับไป
ดูซิมันจะทำอะไรหนูได้ ตายเป็นตาย
“มึงอย่าลืมสิ ว่ากูมีคลิปวีดีโอที่มึงถูกพวกกูรุมโทรม ถ้ามึงหนีกูไปมึงได้ดังแน่”
“ไอ้ชั่ว”
สุดจะทนแล้วกับคนเลวๆอย่างมัน
“ถึงจะชั่ว แต่กูก็ผัวมึงนะน้องฟ้าหึหึ”
พูดเสร็จมันก็หัวเราะอารมณ์ดีแถมยังหอมแก้มหนูอีกฟอดใหญ่
หนูก็ได้แต่กัดฟันสกัดกั้นอารมณ์โกรธไว้ภายใน
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
……………………………………………………………………
“อื้อ…. อ๊ะ…….อ๊ะ….อื้อ….ฮ้า”
ล่วงเข้าสู่วันที่เจ็ดแล้วที่หนูยังอยู่ที่คอนโดสุดหรูแห่งนี้
แต่มันเปรียบเสมือนนรกสำหรับหนู
แรงกระแทกนั้นทำให้หนูหัวสั่นหัวคลอน
เตียงลั่นเอี๊ยดอาดและปะทะกับผนังดังกึกกึก
คาดว่าห้องข้างๆคงได้ยินเป็นแน่แท้
“อ้าห์” น้ำอุ่นร้อนฉีกพุ่งเข้ามาในตัวหนู หึ คงเสร็จแล้วสินะ
หลังจากมันเสร็จสมในอารมณ์แล้วมันก็นอนกอดหนู
โดยที่ยังไม่ได้ถอนแก่นกายออกจากตัวหนู
หนูพยายามจะลุกขึ้นเพื่อเข้าห้องน้ำล้างเนื้อล้างตัว
แต่มันก็รั้งหนูไว้แน่น
“อย่าดื้อน่า น้องฟ้า”มันพูดหน้าของมันอยู่ข้างใบหูของหนู
ลมร้อนๆปะทะเข้ากับใบหูมันทำให้หนูรู้สึกขยะแขยง
อยากออกไปให้พ้นจากตรงนี้ให้ไกลๆ แต่ก็ทำไม่ได้
ที่ทำได้คือนอนนิ่งๆให้มันลูบคลำต่อไป
“เมียพี่หอมจัง” ซุกไซร้ซอกคอหนูแล้วบ่นพึมพำอะไรก็ไม่รู้
“…………………..”
ตอนนี้เริ่มจะง่วงแล้ว เพราะความเพลียจากกิจกามเมื่อครู่นี้
“พรุ่งนี้วันจันทร์ ขาดเรียนนานแล้วเดี๋ยวเย็นนี้ไปส่งที่คอนโด” มันพูด
หนูตาโตทันทีจากที่เมื่อครู่นี้แทบจะหลับแล้ว กลายเป็นหนูตื่นเลยทันที
หนูเก็บอาการดีใจไว้ พรุ่งนี้หนูจะเป็นอิสระแล้วสินะ
…………………………………………………………………
…………………………………………………………………
…………………………………………………………………
…………………………………………………………………
…………………………………………………………………
…………………………………………………………………
………………………………………………………...........
มันพาหนูมาส่งที่ร้านพี่ติ๋ว แล้วก็ขับรถกลับไปโดยไม่ลืมกำชับหนูเรื่องที่มันสั่งไว้
พรุ่งนี้มันจะมารับ ห้ามหนีไม่งั้นวีดีโอหนูจะโดนปล่อย
หนูจะกลายเป็นดาราหนังโป๊ทันทีที่หนูหนี
หนูพยายามเดินเข้าร้านพี่ติ๋วให้เป็นปกติที่สุด
หวัดดีพี่แกแล้วก็เดินขึ้นห้องไปเลยหนูโกหกแกว่าเพลียจากการเดินทาง
พอมาถึงห้องก็เห็นโอ๋นั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียง
โอ๋ก็ถามถึงที่บ้านแล้วอะไรอีกแต่หนูบอกว่าเพลียมากขอนอนก่อนตื่นมาจะเล่าให้ฟังอีกที
โอ๋ก็ไม่เซ้าซี้อะไร
……………………………………………………………
………………………………………………………………
………………………………………………………………
………………………………………………………………
………………………………………………………………
…………………………………………………
เช้าการมามหาลัยวันแรกของหนู หลังจากหายไปนานกว่าสัปดาห์
จ๋ากับหน่าก็ถามนู่นถามนี่เหมือนจะยังสงสัยเรื่องที่หนูหายไปอยู่
ส่วนพี่แสบก็ยังวนเวียนป้วนเปี้ยนหนูตลอดแต่หนูก็พยายามเลี่ยงและปฏิเสธไป
เพราะเป็นคำสังของนายปกรณ์อีกเช่นกันที่ให้หนูอยู่ห่างๆพี่แสบเข้าไว้
จริงๆหนูก็ไม่อยากยุ่งกับพี่แสบมากนักหรอกนะกลัวผิดใจกับเพื่อน
เพราะโอ๋เริ่มจะรู้แล้วละว่าพี่แสบตามจีบหนู
……………………………………………………………………
……………………………………………………………………
……………………………………………………………………
………………………………………………………………….
สองสามวันมานี่หนูก็มาเรียนตามปกติเหมือนเคย
แต่ตอนเย็นหนูต้องไปนอนคอนโดปกรณ์
ซึ่งปกรณ์ก็ประกาศชัดเจนกับเพื่อนๆของหนูและคนในมหาลัยว่าคบกับหนูอยู่
ถึงแม้หนูจะไม่เต็มใจก็ตาม และดูเหมือนว่ากลุ่มของนายปกรณ์จะมีปัญหากัน
นั่นอาจจะเป็นเพราะเรื่องของหนูที่ทำให้นายปกรณ์กับพี่แสบผิดใจกัน
จนทำให้กลุ่มแตก พี่แสบกับนายปกรณ์มีเรื่องชกต่อยกันทุกวัน
จากที่เป็นเพื่อนรักกันตอนนี้เป็นศัตรูกันไปโดยปริยาย
จากการที่เป็นเด็กนักเรียนทุนผู้แสนดี ตอนนี้หนูขาดเรียนบ่อยมาก
จนจ๋ากับหน่าเริ่มจะเป็นห่วงเรื่องการมีแฟนแล้วเสียการเรียนของหนู
หนูก็บอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงจะจบไปพร้อมกับทุกคนแน่
ปกรณ์ลากหนูไปนอนที่คอนโดมันทุกวันจนการงานหนูไม่ได้ทำ
แต่ก็ยังดีที่มันให้เงินหนูใช้ หนูก็ใช้ซิค่ะ มีเงินให้ใช้ก็ใช้
มันเอาจากหนูไปเยอะหนูก็จะเอาจากมันให้เยอะเหมือนกัน
ปกรณ์พาหนูไปช๊อปปิ้งตามใจหนูทุกอย่าง อะไรที่หนูอยากได้เค้าซื้อให้หมด
แหม เป็นลูกคนรวยนี่ดีจริงๆเลยเนอะ คอยดูนะจะเอาให้หมดตัวเลย
หนูเอาเงินมันไปประโคมสวยทุกอย่างเข้าสปา ไปทำหน้าแทบทุกวัน
ทุกวันนี้หนูก็ใช้แต่ของแบรนเนม ทำตัวไฮโซกระจาย
จนหลายๆคนเริ่มหมั่นใส้
เรื่องหนูที่เป็นแฟนปกรณ์เริ่มจะไปเข้าหูเมียหลวงของเค้าแล้ว
เพราะปกติปกรณ์ไม่เคยคบใครเกินอาทิตย์และไม่เคยเรียกใครว่าแฟน
จนมามีหนูนี่แหละนานสุดปาเข้าไปสองเดือนแล้ว ปกรณ์ก็ยังไม่เบื่อหนูซักที
อิเมียหลวงกับเพื่อนมันก็เลยมาดักตบหนูถึงหน้าคณะ
จนเป็นขี้ปากชาวบ้านเอาไปนินทากันใหญ่
แต่หนูไม่มีอะไรจะอายแล้วค่ะ
อีม่านฟ้าคนนี้ไม่อ่อนแอเหมือนเดิมแล้ว
ใช้มารยาสาไถสามหมื่นเล่มเกวียนของหนูให้ปกรณ์ไปจัดการอิเมียหลวงให้
ผลที่ได้คือ อิเมียหลวงโดนฝ่ามืออรหันต์ของปกรณ์ไปสามที
สะใจหนูเป็นบ้าเลยค่ะ ท่าทางมันแค้นหนูน่าดูมันคงไม่ยอมหนูง่ายๆ
ต่อไปนี้หนูก็จะไม่ยอมใครแล้วเหมือนกัน
ใครทำหนูมาหนึ่งหนูทำคืนสิบเท่าร้อยเท่า
…………………………………………………………
…………………………………………………………
……………………………………………………………
……………………………………………………………….
วันหยุดเสาร์อาทิตย์ ปกรณ์ก็นอนกกหนูอยู่ที่ห้องทั้งวันไม่ออกไปไหนเลย
ขนาดกินข้าวยังโทรสั่ง ท่าทางมันจะหลงหนูน่าดู
ไม่ยอมปล่อยให้หนูคลาดสายตาเลย
ขนาดหนูนั่งเรียนมันยังตามมาเฝ้าหนูถึงหน้าห้องเรียนบางวันก็เข้ามาเรียนกับหนู
วิชาเรียนของตัวมันเองนี่อย่าให้พูดถึงอีกไม่ช้าไม่นานมันคงต้องโดนรีไทแน่
หนูแทบขยับตัวไปไหนไม่ได้เข้าห้องน้ำก็ยังตามมาด้วยและก็เสร็จมันในห้องน้ำนั่นล่ะค่ะ
ถ้ามีผู้ชายส่งสายตามองมาทางหนูนะอย่าหวังว่าผู้ชายคนนั้นจะรอด
เพราะเจอปกรณ์จัดหนักทุกครั้งไป จนไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งกับหนูและมัน
จนถึงเวลาที่ใกล้จะสอบแล้ว
มันก็ยังไม่ทำอะไรอ่านหนังสือก็ไม่อ่านคอยมานัวเนียคลอเคลียอยู่ใกล้ๆหนูตลอด
จนหนูไม่เป็นอันอ่านหนังสือหรือทำการบ้านเลย
เจอมันเอาทุกวันวันละไม่ต่ำกว่าสอง
หนูว่ามันบ้ามากเข้าขั้นโรคจิตติดเซ็กไปแล้วล่ะ
ปิดเทอมนี้หนูบอกมันว่าหนูจะกลับบ้านมันก็ยังจะตามหนูกลับไปด้วยให้ได้
หาข้ออ้างต่างๆนาๆพยายามไม่ให้มันไปแต่มันก็ตื้อหลุดโลกจริงๆ
………………………………………………………
………………………………………………………
………………………………………………………
………………………………………………........
วันสอบวันแรกหนูตั้งใจสอบเต็มที่พอเสร็จก็ไปเดินเที่ยวห้างกับเพื่อนๆ
พอปกรณ์มาหาหนูไม่เจอ โทรก็ไม่ติดเพราะสอบหนูก็เลยต้องปิดเครื่องโทรศัพท์
กลับไปก็เจอโวยวายบอกว่าหนูออกไปกับชู้บ้างละ แรดบ้างละ
จนวันต่อมาที่หนูมาสอบ ปกรณ์มันไม่ไปสอบค่ะแต่มานั่งเฝ้าหน้าห้องหนูแทน
คงเพราะกลัวหนูจะหายไปแบบวันนั้นอีก
ไร้สาระสิ้นดีถึงกับทิ้งการสอบทิ้งอนาคตตัวเองมาเฝ้ากระเทยอย่างหนู
ช่างหน้าสมเพศสิ้นดี ผู้ชายอย่างนี้ไม่เหมาะกับหนูเลยซักนิด
………………………………………………………
…………………………………………………………………
…………………………………………………………………
…………………………………………………….
หลังจากสอบเสร็จ หนูก็เตรียมตัวเก็บเสื้อผ้ากลับบ้านอยู่ในห้อง
ปกรณ์มันอาบน้ำอยู่
หนูเห็นกล้องวีดีโอที่มันใช้ถ่ายหนูในวันนั้นวันที่หนูถูกพวกมันรุมโทรม
นานแล้วซินะนานจนหนูลืมไปแล้ว
หนูเปิดดูวีดีโอที่อยู่ในนั้นปรากฏว่าเป็นคลิปของหนูจริงๆ
หนูก็เลยแอบเอามันซ่อนไว้ในกระเป๋าที่คิดว่าปลอดภัยที่สุด
ด้วยรอยยิ้มอย่างลิงโลด นี่หนูจะได้เป็นอิสระจากมันแล้วเหรอ
พอมันออกมาจากห้องน้ำหนูก็นั่งจัดเสื้อผ้าต่อไปทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หนูตั้งใจไว้แล้วคืนนี้หนูจะแอบหนีกลับบ้านตอนที่มันหลับ
หนูไม่อยากให้มันไปด้วยเลย มีแต่วิธีนี้ละที่จะไม่ให้มันตามหนูไป
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
พอมันหลับหนูก็แอบย่อง ออกมาจากคอนโดพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้า
หนูเรียกแท็กซี่ให้ไปส่งหนูที่หมอชิด
ความรู้สึกของหนูตอนนี้มันโล่งมากเหมือนได้รับอิสระ ได้รับการปลดปล่อย
ต่อไปนี้หนูจะไม่ทำตามมันอีกแล้ว
หนูหักแผ่นซีดีที่มันถ่ายไว้และปาไปข้างทางอย่างไม่ใยดี
หมดเวรหมดกรรมแล้วซินะ
ต่อไปนี้หนูจะทำตามใจตัวเอง จะไม่อ่อนแออีกต่อไป
คอยดูเถอะนายปกรณ์ แกจะต้องเจ็บกว่าที่ชั้นเจ็บหลายร้อยเท่า
หนูขึ้นรถทัวร์เพื่อเดินทางกลับบ้านเกิดของตัวเอง
พ่อกับแม่จะเป็นไงมั่งนะ หนูคิดถึงจัง
หนูหลับสนิทมากบนรถทัวร์
อาจเป็นเพราะหมดห่วงเรื่องต่างๆแล้วก็เลยหลับสนิทกว่าที่ผ่านมา
จนรถมาจอดที่ บขส อำเภอบ้านหนูแล้ว
หนูก็เรียกรถตุ๊กๆกลับบ้านเหมือนเดิม
พอถึงหมู่บ้านหนูก็ทักทายพี่ป้าน้าอาตามประสาคนรู้จักกัน
พี่โชติขับมอไซค์มาส่ง หนูไม่ลืมที่จะขอบคุณแก
ในบ้านมีแม่อยู่คนเดียวคงเพราะยังไม่ถึงเวลาเลิกงานของพ่อ
หนูวิ่งเข้าไปสวมกอดแม่แล้วปล่อยโฮออกมาทันที
แม่คงตกใจ ที่หนูร้องให้ แกถามว่าหนูเป็นอะไรแต่หนูก็ตอบเพียงแค่ว่าคิดถึงพ่อกับแม่
หนูไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตา แล้วมาช่วยแม่ทอผ้า
ไม่ได้ช่วยอะไรมากหรอกหยิบนั่นนู่นนี่ให้แล้วก็คุยกันถามสารทุกสุกดิบเสียมากกว่า
จนกระทั่งตอนเย็นที่พ่อกลับมาหนูก็เข้าไปกอดพ่อ
พ่อชมว่าหนูสวยขึ้นอีกแล้ว แหมไม่สวยก็ไม่ใช่ม่านฟ้าสิจ๊ะพ่อ
ตกเย็นหนูเป็นคนโชว์ผีมือการทำอาหารให้พ่อกับแม่กิน
แม่กับพ่อชมว่ารถชาติอร่อยเหมือนเดิม
ค่ำนี้จะมีงานวัดเป็นงานปิดทอผังลูกนิมิตของวัดบ้านหนองน้ำขุ่น
มีหมอลำ ลิเก ชกมวย หนังกลางแปลง ปาลูกโป่ง และอีกสารพัด
หนูตื่นเต้นเป็นพิเศษเพราะแทบไม่ได้เที่ยวงานอย่างนี้เลยตั้งแต่ไปอยู่กรุงเทพ
มันเหมือนหนูได้ปลดแอกตัวเองและกลับมาใช้ชีวิตสมถะ ตามเดิมของตัวเอง
ไม่มีการเร่งรีบ ไม่มีความวุ่นวาย ชิงดีชิงเด่นกัน
มีแต่ความสงบสุขของหมู่บ้านหนองน้ำขุ่น
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
……………………………………………………………
…………………………………………………………..
พอตกค่ำพี่โชติก็มาชวนหนู
ไปปิดทองฝังลูกนิมิตกับครอบครัวแกและพ่อแม่หนู
หนูก็เลยรีบอาบน้ำแต่งตัวกันสุดริด
ไปสเดาะเคราะซะหน่อย ซวยเหลือเกินตั้งแต่เจอกับมัน
พอแต่งตัวแต่งหน้าเสร็จทุกคนก็มองหนูอย่างตะลึงๆ
อ๋อ คงเพราะหนูแต่งตัวสวยไปสินะ
ก็นะชุดหนูมีแต่ของแบรนเนมที่ไอ้ปกรณ์ซื้อให้นี่นา
มันก็เลยไฮโซไม่เหมือนชาวบ้านเค้าใส่กัน
หนูไว้พระทำบุญ ปิดทองลูกนิมิตต่างๆ ถวายสัขทานด้วย
หนูอธิฐาน ขอให้หนูสวยๆ ครอบครัวมีความสุข เรียนจบมามีงานมีการที่ดีทำ
ขอให้ต่อไปนี้มีแต่ความสุขด้วยเถิด
จากนั้นเราก็เดินเที่ยวกัน มีตักไข่ปลาด้วยล่ะ ฟองละยี่สิบบาท
แม่ให้หนูตัก ตักฟองแรกปุ๊บ ได้พัดลมตัวใหญ่สีฟ้าด้วยแหละพากันดีใจยกใหญ่
นอกนั้นก็ตักได้มาม่าบ้าง แฟ็บบ้าง แก้วน้ำบ้าง
หลังจากนั้นเราก็พาพวกผู้ใหญ่ไปดูลิเก
ส่วนหนูกับพี่โชติ เดินไปซุ้มปาลูกโป่งกับสาวน้อยตกน้ำ
เจอเพื่อนเก่าๆหนูที่เรียนด้วยกันบ้าง
ทุกคนต่างจำหนูกันไม่ได้เลยถ้าหนูไม่ทักเพื่อนๆพากันตะลึกที่รู้ว่าเป็นหนู
หนูเดินไปซุ้มนั้นซุ้มนี้กับเพื่อนๆ ผู้ชายทั้งในหมู่บ้านและนอกหมู่บ้านมองหนูกันให้ตรึม
หนูเป็นจุดสนใจของงานสุดๆ โดยเฉพาะหนุ่มๆ
หลังจากนั้นหนูก็เดินดูนั่นดูนี่ไปเรื่อยเปื่อยจนไม่ทันระวังชนกับใครก็ไม่รู้เข้า
พอเงยหน้าขึ้นไปมองเท่านั้นละ
ต้องเงยเพราะหัวหนูเท่าไหล่เค้า พอเงยเท่านั้นละ
โอ้แม่เจ้า หล่อเว่อร์
“เป็นไรมั๊ยครับ”
นนนี่ ชะนีป่า
แหม รู้สึกว่าพอเขียนฉาก NC แล้วคอมเม้นเยอะเป็นพิเศษเลยน้าาาาาา :haun4: :haun4: :haun4:
ยังไงก็คอมเม้นกันเยอะๆน้าค้า
ตอนนี้น้องฟ้าเริ่มไม่ใสซื่อแล้วนะคะ แบบทำตัวเข้มแข็งขึ้น ไว้จามาต่อน้า
ปล อย่าลืมคอมเมัน จุบุจุบุ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
เราเชียร์ปกรณ์น่ะ เพราะเราชอบพระเอกเลวๆ อิอิ :really2: :ruready
-
ปกรณ์มันหลงม่านฟ้าน่าดู
-
ใครอ่า
-
ปกรณ์มันเป็นเอามาก สะใจนิดๆคิดจะฟันเค้าแล้วทิ้งสุดท้ายตัวเองโดนทิ้งและหลงเสน่ห์ฟ้าเข้าเต็มเปา
อ่านแรกๆเราก็กลัวฟ้าจะเสียคนและหลงรักปกรณ์ แต่ดูท่าแล้วปกรณ์มันเสียคนยิ่งกว่า น่าจะทำให้ชีวิตมันล่มจมกว่านี้อีกนะ
ดีใจมากๆที่คนแต่งไม่แต่งให้หนูฟ้าหลงระเริงไปกับอบายมุขและผู้ชาย
หวังว่ากลับไปคราวนี้ม่านฟ้าคงจะไม่ตกเป็นเครื่องมือของปกรณ์อีกนะ และอยากให้ตามล้างแค้นพวกมันทุกคนด้วย
ใจจริงเรากลับอยากให้ฟ้าไปปรับความเข้าใจ
และบอกความจริงกับกับขวัญและเพื่อนๆนะว่าทำไมถึงไปคบกับปกรณ์ บอกไปเลยว่ามันแบล็กเมล์
เราว่ามันก็ไม่เสียหายอะไรนะในเมื่อทำลายคลิปไปแล้ว เรากลัวเพื่อนๆฟ้าจะคิดว่าพอสวยแล้วแยกวงอ่ะ
พอรู้หลายๆคนจะได้ช่วยกันกันไม่เข้ามันเข้ามายุ่ง อีกอย่างถ้าบอกขวัญตามตรงแม้อาจจะไม่เชื่อแต่อย่างน้อยๆ
ขวัญก็น่าจะช่วยกันปกรณืไปได้อีกแรง
ปกรณ์ลากหนูไปนอนที่คอนโดมันทุกวันจนการงานหนูไม่ได้ทำ
แต่ก็ยังดีที่มันให้เงินหนูใช้ หนูก็ใช้ซิค่ะ มีเงินให้ใช้ก็ใช้
มันเอาจากหนูไปเยอะหนูก็จะเอาจากมันให้เยอะเหมือนกัน
**ชอบประโยคนี้อ่ะโดยเฉพาะ มันให้เงินหนูใช้ หนูก็ใช้ซิค่ะ ใช่จ๊ะฟ้ามันให้ใช้เราก็ต้องกอบโกยเอาให้คุ้ม
กับสิ่งที่เราต้องเสียไป เป็นเราหน่อยไม่ได้ ไหนๆก็เสียไปแล้วจะให้มันถอยรถถอยคอนโดให้เลย ไม่ใช่จะหลอกเอาเงิน
แต่เหมือนเป็นการแก้แค้นในตัว หนุ่มหล่อไฮโซที่มีสาวๆพร้อมพลีกายให้เลือก ดันเอาคนมาเปย์กระเทย
ตามตูดต้อยๆๆ รู้ถึงไหนอายถึงนั่น สะใจออก 55555++
ปล.ตอนนี้เดาพระเอกไม่ออกเลยจริงๆว่าเป็นใครจะว่าแสบก็ไม่น่าใช่จะว่าปกรณ์ก็ไม่เชิงอ่ะ หรือว่าจะเป็นหนุ่มที่ชนวันนี้
เอ๊ะ!หรือว่าจะเล่นเลสกับโอ๋ดี(คิดไปได้นะ)555555+++
-
สั้นไป พูดเลย งอน เชอะๆ
ใครกันน๊า อย่าบอกว่าตามไปเจอกันที่กรุงเทพ แล้วไปมีเรื่องกับอีปกรณ์ อีกละ
:hao5: :hao5:ฉั๊นอยากเป็นเทอ ม่านฟ้า ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
ก่อนอื่นไปคุยกันเพื่อนๆพี่ๆก่อนนะ
คุยกันให้รู้เรื่องล่ะ
-
บอกตรง ๆนะ ยังไง
ก็อยากให้คู่กับปกรณ์
แต่ไม่กดดันคนแต่งนะ
คะ ตามใจคนแต่งเลย
:mew1:
-
ฟ้าเริ่ดๆรีบมาต่อนะคะ555555555 :mew1:
-
ทำดีมากนู๋ฟ้าๆๆๆๆ
คนอย่างนายปกรณ์ ต้องจัดเต็ม เอาให้สำนึก
-
ถ้าอะไรจะเปลี่ยนไปขอแค่น้องฟ้ายังเป็นเด็กทุนเรียนดี และกลุ่มเพื่อนยังรักกันเหนียวแน่นก็พอ
-
ม่านฟ้าทำตัวได้ถูกใจมาก เอามาจากมันเยอะๆนะ
ปกรณ์นี่ติดฟ้าแล้วชัดๆสรุปว่ารักไปแล้วเหรอ
เริ่มอยากได้ปกรณ์มาแถลงไข
-
อย่าเสียคนน้ะฟ้าาา :katai4:
-
เป็นห่วงนะม่านฟ้า
:กอด1:
-
ปกรหลงม่านฟ้าหัวปักหัวปำเลยทีนี้
-
อย่าเสียการเรียนนะ น้องฟ้า
-
มารอน้องฟ้า :o8:
อยากรู้ว่าปกรณ์จะเป็นไงบ้างตอนที่ฟ้าหายไป
-
บทที่ 9 (ครึ่งแรก)
“เป็นไรมั๊ยครับ”
“เอ่อ……ไม่เป็นไรค่ะ” ให้ตายเถอะโรบิ้น
ถ้าจะหล่อขนาดนี้อะนะ กรี๊ดหล่อ หล่อมาก
หนูว่าหนูได้เจอเนื้อคู่แล้วล่ะหลังจากที่อธิฐาน
ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยส่งคู่แท้มาให้หนูที
คุณพระไม่คิดว่ามันจะเร็วป่านชะนี้
“เอ่อ…คุณ………”
“ฟ้าค่ะ ชื่อฟ้าค่ะ” หนูตอบกลับอย่างรวดเร็ว
ก็แหม คนหล่อถามอะเนาะ เอ๊ะเดี๋ยวนี้หนูแรดไปรึเปล่า
ไม่เหมือนฟ้าคนเดิมเลย เออใช่สิจะไม่มีฟ้าคนเดิมอีกแล้ว
“ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณฟ้า ผมวินัยครับ”
หลังจากถามชื่อเสียงเรียงนามกันเสร็จ
พี่วินัยก็เลยขอเดินเที่ยวกับหนูและเพื่อนๆ
ได้ความว่าพี่วินัยเป็นลูกชายพ่อเลี้ยงนิคม
เปิดกิจการค้าของทางการเกษตรอยู่ในหมู่บ้านหนูนี่เอง
พี่วินัยเพิ่งเรียนจบจากเมืองนอกก็เลยจะกลับมาช่วยพ่อดูแลกิจการที่นี่
พี่เขาพึ่งกลับมาพอดีได้ยินว่าในหมู่บ้านมีงานวัดก็เลยมาเดินงานซะหน่อย
โชคดีที่มาเจอพวกหนูพี่วินัยก็เลยมีเพื่อนคุย
คุยไปคุยมาชักจะเพลิน พี่เค้าคุยสนุกมาก
หนูว่ามันชักดึกแล้วก็เลยชวนพี่โชติไปหาพ่อกับแม่ที่โรงลิเก
ก็เลยบอกลาพี่วินัยบอกว่าจะกลับแล้ว
พี่เค้าอาสาไปส่งแต่หนูบอกว่ามีพ่อแม่พี่ป้าน้าอามาด้วย
บ้านเราก็อยูละแวกนี้คงไม่เป็นไร
พี่เค้าก็ขอหนูแลกเบอร์โทรกับเค้า
บอกว่ามีอะไรให้ช่วย ติดต่อพี่เค้าได้
อร๊ายยยยยย จะจีบหนูก็บอกมาเถอะ พ่อคู้นนนนนนน
พอมาถึงโรงลิเกหนูกับพี่โชติก็เลยชวนพ่อกับแม่กลับบ้าน
แต่แม่กับพ่อบอกให้กลับก่อนเพราะยังติดลิเกอยู่
หนูก็เลยกลับบ้านกับพี่โชติสองคนพี่โชติส่งหนูเข้าบ้านเสร็จ
ไม่ลืมกำชับให้ปิดบ้านดีๆกลัวหนูเป็นอันตราย ก่อนมุ่งหน้ากลับบ้านแก
พอกลับมาถึงบ้านหัวถึงหมอนหนังตาก็แทบจะปิด
ถ้าไม่มีเสียงโทรศัพท์เข้ามาซะก่อน
หืมเบอร์พี่วินัยนี่
“สวัสดีค่ะ พี่วินัย” กระแอมไอนิดนึง ก่อนรับโทรศัพท์
“น้องฟ้าถึงบ้านยังคะ” หืยเสียงอย่างหล่อ พี่แกจีบหนูแน่เลยอะ
“พึ่งถึงเมื่อกี้ เองค่ะ กำลังจะนอน” หนูตอบ
“เอ่อ…….พี่รบกวนฟ้ารึป่าว”เสียงแกเหมือนคนสำนึกผิด หึย น่ารักอะ
“ป่าวค่ะ ไม่รบกวนเลย พี่วินัยมีอะไรเหรอค่ะ”
“คือ พี่เป็นห่วงน้องฟ้านะคะ” หืม มีเป็นห่งเป็นห่วงกันด้วย
“ก็ไม่มีอะไรนี่ค่ะ พี่โชติมาส่งหนูพึ่งกลับไปเมื้อกี้เองค่ะ”
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่ก็หายห่วงคะ เอ่อคือ………...”
“อะไรเหรอค่ะ”
“พรุ่งนี้น้องฟ้าว่างมั๊ยค่ะ พี่ว่าจะชวนไปเดินตลาดนัดหน่อยนะคะ
พอดีไม่รูจะชวนใครไป น้องฟ้าไปกับพี่นะ”กรี๊ดดดดดด พี่วินัยนัดเดท
“อ๋อได้ค่ะ กี่โมงดีคะ”ตอบตกลงทันที แรดสุดๆเลยเรา
“เก้าโมงเช้าดีมั๊ยค่ะ พี่จะได้ไปรับ เอ่อว่าแต่บ้านน้องฟ้าอยู่ครงไหนคะ”
“อยู่แถวบ้านผู้ใหญ่ ตุ๊ อะค่ะ ถามคนแถวนั้นว่ารู้จักบ้านม่านฟ้า
ลูกตาพงกับยายจันมั๊ย เดี๋ยวพี่ก็เจอ”
“งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปรับที่บ้านนะคะ ฝันดีน่ะคะน้องฟ้า”
“ค่ะ พี่วินัยก็ฝันดีเหมือนกันนะคะ” อร้ายยย วางไปแล้ว
หัวใจหนูเต้นแรงจัง นี่หนูกำลังจะมีรักครั้งใหม่เหรอคะเนี่ย
ไม่น่าเชื่อเลยว่ามันจะเร็วมาก ต้องรีบนอน
กินฮอร์โมนวิตามินเสร็จก็นอนเลยนอนดึกเดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่สวย
หางตาหนูเหลือบเห็นข้อความสายไม่ได้รับในโทรศัพท์แว๊บๆ
ไอ้ปกรณ์มันโทรมาหาหนูสามร้อยกว่าสายแต่หนูไม่สนที่จะรับ
ขอกลับมาใช้ชีวิตสงบสุขของหนูเหมือนเดิมดีกว่า
หนูจะลืม ลืมให้หมด
แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ และชีวิตใหม่ของหนูต้องดีกว่าเดิม
………………………………………………………
………………………………………………………
………………………………………………………
………………………………………………………
……………………………………………………….
……………………………………………………....
ตอนเช้าปกรณ์ก็ส่งข้อความมาแต่หนูก็ไม่ได้เปิดอ่านหรอกคะ ลบทิ้งเลย
อีโอ๋โทรมาถามว่าอยูไหน หนูก็บอกว่ากลับบ้านต่างจังหวัด
อีโอ๋ด่าหนูกระจายค่ะ บอกว่าไม่ยอมกลับร้านไปหาพี่ติ๋วมั่งเลย หาว่าหนูติดผัว
หนูเลยชวนมันมาเที่ยวบ้านหนู มันตอบตกลงเพราะช่วงปิดเทอมนี้ไม่มีอะไรทำ กำลังว่างๆ
พรุ่งนี้มันก็จะออกเดินทางโดยรถยนต์ของมันเอง
หนูก็เตรียมขัดสีฉวีวรรณรอพี่วินัยมารับตอนเก้าโมง
พออาบน้ำเสร็จ ก็มากินข้าวกินปลาพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก
พ่อถามว่าหนูจะไปไหนแต่งตัวสวยเป็นพิเศษ
หนูก็ตอบตามความจริง ว่าไปตลาดนัดกับพี่วินัยลูกเสี่ยนิคม
พ่อก็แซวใหญ่ว่าหาลูกเขยให้พ่อ แต่ก็ไม่ลืมกำชับให้หนูดูแลตัวเองให้ดี
พ่อออกไปทำงานได้ซักพักพี่วินัยแกก็มาพอดี
เข้ามาสวัสดีแม่ขออนุญาตพาหนูไปเที่ยวตลาดนัด
หนูว่าเค้าสุภาพบุรุษมาก พูดจากับหนูดี้ดี หนูเป็นปลื้มมาก
หลังจากนั้นก็ถามว่าแม่อยากได้อะไรบ้าง
เสร็จแล้วก็เดินไปขึ้นรถพี่วินัย ทีจอดอยู่ตรงถนนหน้าบ้าน
พี่เค้าเปิดประตูให้หนูด้วยสุภาพบุรุษบ้านนาจริงๆ
รถพี่เค้าก็อีซูสุธรรมดานี่แหละค่ะไม่ใช่รถราคาแพงอะไร
ใครจะเอาเบ็นซ์มาขับกันเล่ากันดารขนาดนี้
หลังจากนั้นเราก็มุ่งไปสู่ตลาดนั้นบ้านหนองน้ำขุ่นกัน
………………………………………………………
………………………………………………………
………………………………………………………
………………………………………………………
………………………………………………………
………………………………………………………
ตลาดนัดก็คือตลาดนัดนั่นล่ะค่ะเหมือนกันหมดทั้งนั้นแหละ
หนูกับพี่วินัยก็เดินดูนู่นดู่นี่ตามประสาคู่ข้าวใหม่ปลามัน(เหรอ) อิอิ
พี่วินัยบอกว่าพี่เค้าชอบเลี่ยงปลา
บ้านพี่แกมีปลาสวยงามแทบทุกชนิด
ปลาราคาแพงๆก็มีแต่จะเลี้ยงใส่ตู้โชว์ในบ้านค่ะ
เช่น ปลามังกร เป็นต้นอะค่ะ
พี่เค้าบอกว่าถ้าอยากเลี้ยงไปเอาที่บ้านพี่เค้าได้
หนูก็เลยว่าขากลับจะไปเอาปลาหางนกยูง ปลาสอก ปลาบอลลูนบ้านแกนะค่ะ
แต่ตอนนี้ พี่แกก็ให้หนูช่วยแกเลือกเสื้อผ้า
หนูแซวแกว่ารวยๆอย่างพี่วินัย ใช้ของตลาดนัดด้วยเหรอ
แกก็ตอบกลับมาว่าถึงจะรวยแต่เราก็ต้องประหยัด
เงินทองไม่ใช่หามาได้ง่ายๆ ได้มาก็หมดไป
จะของถูกของแพงก็ใช้ได้เหมือนกัน
หลังจากนั้นหนูก็ไปซื้ของใช้ให้พ่อแม่
แล้วก็ของใช้ส่วนตัวของหนูเช่นเสื้อใน
อันนี้พี่วินัยไม่กล้าเข้าเลยรอหนูอยู่ด้านนอกแทน
หลังจากที่เราเลือกของที่ตลาดนัดเสร็จ
พี่วินัยก็พาหนูไปเอาปลาที่บ้านแก
หนูก็เลือกเอาๆไม่ได้มีความเกรงใจพี่แกเลย
ได้มาเยอะเชียวค่ะ หลังจากนั้นพี่แกก็พาหนูกลับบ้าน
แล้วก็นั่งเล่นบ้านหนูสักพัก่อนกลับไปบ้านตัวเอง
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
อีโอ๋โทรหาหนูตอนบ่ายสามมันบอกว่าถึงอำเภอบ้านหนูแล้ว
หนูก็เลยบอกทางมันจนมันมาถึงหน้าหมู่บ้านหนูก็ขี่จักรยานไปหามัน
แล้วก็นำทางมันมาบ้านหนู พอมาถึงบ้านก็หกโมงกว่าแล้ว
อีโอ๋ก็เข้าไปไหว้พ่อไหว้แม่คุยกันสักพักก็ไปจัดที่หลับที่นอนกัน
อีโอ๋บอกว่าไอ้ปกรณ์มาถามหาหนูที่ร้านพี่ติ๋วถามหาหนูเมื่อเช้า
อีโอ๋คาดคั้นหนู จนหนูต้องเล่าเรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับไอ้ปกรณ์ให้อีโอ๋ฟัง
อีโอ๋โกรธมากทีปกรณ์ทำแบบนี้แถมยังงอนหนูอีก
บอกว่าเรื่องใหญ่ขนาดนี้ไม่ยอมเล่าให้มันฟังซักแอะ
พอจัดที่หลับที่นอนเสร็จ หนูกับอีโอ๋ก็ลงไปกินข้าวกัน
วันนี้แม่ทำแกงหน่อไม้ กับแกงบูณ ไข่เจียว น้ำพริกแมงดา แล้วก็ปลาทูทอด
กะต้อนรับอีโอ๋เต็มที่
เรากินไปคุยไปแม่ก็ถามนู่นถามนี่โอ๋เยอะแยะเลย
โดยเฉพาะเกี่ยวกับหนู เมาท์มอยอย่างสนุกสนาน
หนูก็พามันไปเดินงานวัดที่หนูไปเมื่อวาน พามันไปทำบุญลูกนิมิต
แล้วก็ปาลูกโป่งกัน เสร็จแล้วเราก็ไปนั่งดูหนังกลางแปลงกัน
อีโอ๋มันตื่นเต้นมากเพราะไม่เคยมางานวัดแบบนี้เลย
มันดูเลยสนุกใหญ่ชวนหนูไปซุ้มนู้นซุ้มนี้
แล้วก็จบลงที่มานั่งดูหนังกลางแปลงนี่แหละ
หลังจากเที่ยวงานกันเต็มที่จนดึกดื่น
ได้ขนมนมเนยกันเต็มไม้เต็มมือ ก็ได้เวลากลับบ้านซะที
พอกลับถึงบ้านก็นอนหลับพักผ่อนกันเต็มที่ หัวถึงหมอนปุ๊บอีโอ๋หลับทันที
อีปกรณ์โทรมาอีกแล้ว นี่มันจะตามจองล้างจองผลาญหนูไปถึงไหน
หนูกดตัดสายทันที แต่มันก็ส่งข้อความมาแทน หนูก็เลยเปิดดู
_อย่าคิดว่าจะหนีไปจากกูได้ กูตามไปบ้านมึงแน่ อย่าคิดว่าจะหนีกูพ้นน้องฟ้าเมียพี่_
นนนี่ ชะนีป่า
มาต่อแล้วน้าเอามาลงแค่ครึ่งแรกก่อนช่วงนี้ไม่ว่างเลยแต่พยามมาต่อ คิดถึงคนอ่าน :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
ปล เม้นด้วยน้า 555555555555555555 ตลอด :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3:
-
กรี๊ดดดดดอีปกรณ์มันมาหลอกหลอนแล้ว
(ในใจคืออยากให้ปกรณ์ตามตัวฟ้าเจอเร็วๆๆเอิ้กๆๆๆอยากเห็นสองคนนี้ปะทะคารมกัน)
ดีใจที่ฟ้ากับโอ๋เข้าใจกันต่อจากนี้ก็ร่วมมือกันเอาคืนปกรณ์เต็มที่เลยนะ
ปล.เป็นกำลังใจให้คนเขียนสู้ๆๆนะคะ มาอัพน้องฟ้าบ่อยๆๆเดี่ยวคนอ่านจะคนคิดถึงจนลงแดง5555
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เกลียดมันจริงๆ :katai1:
-
รำคานปกรณ์วุ๊ย
-
ปกรณ์เหมือนสัมภเวสีตามหลอกหลอน
ฟ้ากะโอ๋ผนึกกำลังสาดน้ำมนต์ไล่ที
-
_อย่าคิดว่าจะหนีไปจากกูได้ กูตามไปบ้านมึงแน่ อย่าคิดว่าจะหนีกูพ้นน้องฟ้าเมียพี่_
แค่อ่านประโยคนี้ประโยคเดียวก็ยิ้มเลย หึหึ สนุกละสิงานนี้
-
อยากให้ปกรณ์มันโดนพี่วินัยอัดกลับไปจังเนอะ :hao3:
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
เอาครึ่งหลังเก๋ามาเด่วเน้ๆๆๆๆๆๆๆ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
ว๊ายยยยยยยยยย ฟ้าจะเจออะไรเนี่ย :z1:
-
ถ้าจะมีผัวแบบปกรณ์ นี่ ออกแนวหลอนเลย อะไรจะตามจองล้่งจองผลาญขนาดนี้
-
พี่วินัยนิสัยให้บทพระรองสุดๆอะ55555
-
ปกรณ์นี่ตอนแรกเหมือนจะดีนะ แต่เลวคอดๆอ่ะ :angry2:
ฟ้าจะรอดหรือไม่ ต้องตามอ่านกันต่อไป อิอิ :katai2-1:
-
ฮึยยยย พี่ปกรณ์อ่าาา พาคนใาข่มขืนเขาแล้วยังตามเขาอีก ฮือๆ :ling1:
-
บทที่ 9 (ครึ่งหลัง)
_อย่าคิดว่าจะหนีไปจากกูได้ กูตามไปบ้านมึงแน่ อย่าคิดว่าจะหนีกูพ้นน้องฟ้าเมียพี่_
หลังจากที่หนูอ่านข้อความเสร็จหนูก็รู้เลยว่าหายนะกำลังจะมาเยือนตัวเอง
มันรู้จักบ้านหนูใช่สิมันก็คงให้คนตามสืบจนรู้ล่ะค่ะ หนูจะทำยังไงแล้วพ่อกับแม่หนูอีก
คืนนั้นทั้งคืนหนูนอนไม่หลับเลย มันกังวลไปหมด
เช้ามาหนูก็เลยเล่าให้อีโอ๋ฟัง อีโอ๋บอกว่าให้หนูไปอยู่บ้านญาติคนอื่นก่อน
แต่หนูเป็นห่วงพ่อกับแม่ เป็นไงเป็นกันหนูตัดสินใจแล้วว่าหนูจะรอมันอยู่ที่นี่
อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด หนูจะต้องสู้ให้ถึงที่สุด
พี่วินัยโทรมาชวนหนูไปกินข้าวที่ร้านอาหารเปิดใหม่แถวๆบ้านพี่เค้า
หนูเลยขอพี่เค้าชวนโอ๋ไปด้วยพี่เค้าก็ไม่ปฏิเสธ
แต่อีโอ๋มันบอกว่าไม่ไปอยากไปนอนเล่นที่กระท่อมปลายนาแล้วก็ช่วยแม่หนูทอผ้า
แต่จริงๆแล้วมันรู้ว่าหนูปลื้มพี่วินัยมันเลยไม่อยากไปเป็น กขค หนูมากกว่า
พี่วินัยมารับหนูไปทานข้าวร้านอาหารที่เปิดใหม่
พอมาถึงบรรยากาศก็นะสวยอยู่ล้อมรอบด้วยพืชพรรณนาๆชนิดดูร่มรื่นดี
อาหารก็อร่อยนะ หนูสั้งแหลกค่ะโดยเฉพาะพวกอาหารทะเล
ได้ข่าวว่ามาร้านอาหารอีสานนะ แต่ก็ยังแอบมีอาหารทะเลด้วยเนาะ
ก็เลยสั่งต้มยำกุ้ง ยำปลาหมึก กุ้งเผา แบบว่าลืมอาหารอีสานไปเลย
กินแต่อาหารทะเลอย่างเดียวพี่เค้าก็ตามใจหนูนะ
พอกินเสร็จพี่เค้าก็พาหนูไปเที่ยวห้างบิ๊กซีซึ่งอยู่ในตัวจังหวัด
พี่เค้าซื้อของให้หนูเยอะเลยคะ แต่แบบเกรงใจอะค่ะ ก็เลยเสื้อผ้ากับเครื่องสำอางนิดหน่อย
แล้วหลังจากนั้นเราก็ไปดูหนังกันค่ะ
หนังที่ดูก็ไม่ได้เป็นหนังรักคิกขุอาโนเนะอะไรเป็นหนังบู๊ค่ะพี่เค้าเลือก
จริงเค้าให้หนูเลือกนะคะแต่แบบว่าเกรงใจอีกและ
ก็เลยให้พี่เค้าเลือกบอกว่าหนูดูได้ทุกแนว พี่แกก็เลยเลือกเรื่องนี้
หนังสนุกมากค่ะยิงกันกระจาย พอตอนจะกลับพี่เค้าก็พาหนูไปกินข้าวเย็น
เพราะนี่ก็หกโมงกว่าแล้วสั่งเบียมาด้วยคะ
ด้วยความที่หนูเครียดหนูก็เลยเล่าเรื่องไอ้ปกรณ์ให้พี่เค้าฟัง
แต่ไม่ได้เล่าหมดนะค่ะเล่าแค่ว่ามันเป็นโรคจิต
มารังควานหนูแล้วมันก็จะตามมาที่บ้านด้วยไม่รู้จะทำยังไง
พี่เค้าเลยอาสาบอกว่าเดื่ยวจะส่งลูกน้องพ่อไปเฝ้าที่บ้านหนูมีอะไรเดี๋ยวพี่เค้าจะมาที่บ้าน
หนูก็พยักหน้าตอบตกลงพี่เค้าไป
ด้วยความที่หนูเครียดทำให้หนูดื่มไปเยอะทีเดียวเชียวค่ะ
ตอนนี้หนูมึนมากรู้เลยว่าตัวเองเมา
“พี่วินัย ไม่รังเกียจหนูหรอค่ะ” หนูถาม
นั่นสิ ทั้งๆที่หนู เป็น กท แต่พี่เค้าก็ไม่คิดจะรังเกียจหนูเลยแฮะ
“รังเกียจเรื่องอะไรค่ะ” พี่เค้าตอบยิ้มๆ
“ก็หนูไม่ใช่ผู้หญิง” แต่เป็น กท อันนี้พูดในใน อิอิ
“ไม่เลยคะ ตอนแรกพี่ก็ไม่รู้นะคะว่าน้องฟ้าเป็น แต่ตอนหลังรู้มาจากชาวบ้านนะคะพี่ก็ไม่ได้รังเกียจนะ”
ว้าวในที่สุดก็เจอกับพ่อเทพบุตรสักทีทั้งรูปงาม จิตใจก็แสนดี คนแบบนี้หาที่ไหนได้อีก
“พี่จีบหนูใช่มั๊ยค่ะ”
จริงๆก็รู้อะนะไม่ใช่ไม่รู้ แต่ที่ถามเนี่ยเพื่อความแน่ชัด
“ใช่ครับ พี่ชอบน้องฟ้าตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น”
“พี่เป็นคนดีจัง ”
พี่เค้าไม่ตอบอะไรทำเพียงแค่ยิ้มให้
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
หลังจากนั้นพี่เค้าก็มาส่งหนูที่บ้าน อีโอ๋กับพ่อแม่กำลังนั่งดูโทรทัศน์กันอยู่
หนูเลยขอตัวไปอาบน้ำอาบท่าให้สดชื่น
อาบเสร็จอีโอ๋ก็ขึ้นห้องแล้วหนูเลยเดินไปถามมันในห้องว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
ไอ้ปกรณ์มันมายัง อีโอ๋บอกว่ายัง ก็เลยค่อยสบายใจหน่อย
ช่วงนี้ก็เป็นช่วงที่ถึงฤดูที่บ้านหนูเค้าไถนากันแล้ว
พ่อหนูก็เริ่มไถนาแล้วโดยรถไถนาเดินตามคันเล็กของครอบครัวหนู
หนูไถไม่เป็นหรอกค่ะแรงหนูสู้ไม่ไหว อย่างมากก็ช่วยพ่อหว่านข้าวเท่านั้นละค่ะ
หนูกับอีโอ๋เดินตามพ่อที่ไถนา เดินอยู่ข้างหลังพ่ออะนะ
ไถไปไถมา บางครั้งพ่อก็ไถไปเจอรูกบ มันก็จะกระโดนหนีขึ้นมา
พวกหนูไล่จับกันจ้าละหวั่นจะเอาไปย่างกิน อร่อยเชียวค่ะขอบอก
แต่หลังๆแดดเริ่มแรง ครีมกันแดดกับหมวกและผ้าคลุมหน้า
ที่หนูเอามาปะโคมปิดหน้าปิดตาจนเหงื่อไหลไคลย้อยกันเริ่มจะเอาไม่อยู่ หลบเลยดีกว่า
พ่อหนูก็ยังไถนาอยู่ มีแม่ใช้จอบขุดดินตรงขอบๆนาที่รถไถ ไถไปไม่ถึง
พอเที่ยงก็นั่งกินข้าวที่กระท่อมปลายนาที่ครอบครัวเราสร้างไว้หลบแดดกันค่ะ
คุยกันสนุกสนานได้บรรยากาศชนบทของแท้ ๆเลยคะ
“ฟ้า ถ้าปกรณ์มันมาจริงๆมึงจะทำยังไง” อีโอ๋ถาม
เราสองคนนอนแผ่อยู่ที่กระท่อม
“กูก็ไม่รู้เหมือนกัน” หนูตอบมันไป
“มึงไม่คิดจะเล่าให้พ่อกับแม่มึงฟังหรอ จะได้ช่วยกันแก้ปัญหา”
“กูก็อยากเล่านะ แต่กูก็ไม่กล้า”หนูบอกมัน
แต่ก็แอบเป็นกังวลเหมือนกันนะ
“กูว่ามันไม่กล้าทำอะไรมึงหรอก”
อีโอ๋พูดซะ แถมทำหน้าตามั่นใจแบบสุดๆ
“ก็ลองทำกูดูสิ ให้มันรู้ที่นี่ถิ่นใคร”
ใช่ให้มันรู้ที่นี่ถิ่นใครซะบ้างไอ้ปกรณ์เอ๊ย อยากตายก็มา
“แหม มั่นใจเหลือเกินนะ” มันพูดแบบยิ้มๆ
“มั่นใจสิมีพี่วินัยอีกคน ไม่มีอะไรต้องกลัว”
ใช่ แกบอกว่าจะส่งคนของแกมาเฝ้า นี่ก็เห็นด้อมๆมองๆหน้าบ้านอยู่
พ่อกับแม่ก็ถามหนูอยู่นะ หนูก็บอกแกขำๆว่าลูกน้องพี่วินัย
คงมาเฝ้าหนูกลัวหนูหนีไปหาหนุ่มอื่น
อีโอ๋แบะปากแล้วทำท่าหันไปอ๊วก
หนอยอีนี่ก็คนมันสวยอะนะช่วยไม่ได้
อีโอ๋เล่าให้หนูฟังแล้วว่ามันสารภาพรักกับพี่แสบแล้ว
แต่พี่แสบก็ทำเพียงแค่รับรู้แล้วหลังจากนั้นมันก็ไม่ค่อยได้เจอกับพี่แสบเลย
พึ่งจะมาเห็นช่วงหลังๆที่มีเรื่องกับไอ้ปกรณ์หน้าตาเขียวช้ำเชียว มันว่าอย่างนั้นนะ
ไอ้ปกรณ์มันเลวจริงๆเลยนะแม้เพื่อนที่สนิทมันก็ยังหักหลังได้
ถ้าพี่แสบไม่ชอบหนูเค้าก็ยังคงเป็นเพื่อนกันอยู่ แต่ดีแล้วละที่พี่แสบไม่เป็นเพื่อนมันอีกต่อไป
ถ้าคบมันต่อไปมารู้มันจะพาพี่แสบไปเลวที่ไหนบ้าง
คิดแล้วอนาถไม่รู้ก่อนที่จะมาเจอหนูมันเคยทำกับใครมาบ้าง
ดาวมหาลัยคนนั้นที่หนูเห็นเดินกับมันอาจจะโดนแบบหนูก็ได้ใครจะไปรู้
แต่ขอแค่หนูเป็นคนสุดท้ายก็พอ ถ้าหนูรู้ว่ามันไปทำกับใครอีกหนูไม่ปล่อยมันไปแน่
เพราะหนูเข้าใจหัวอกของคนๆนั้นดีพอ
แต่หนูว่านะ ถ้ามันเบื่อหนูเร็วๆก็ดี หนูจะได้หลุดพ้นจากวงจรอุบาทนี่ซะที
ไม่รู้มันจะตามหนูมาบ้านนอกทำไม
เย็นแม่ก็ใช้หนูกับอีโอ๋ไปเก็บผักบุ้งแล้วก็กระถิ่นแถวๆนาลุงเอื่อม
เพราะแถวนั้นมันมีเยอะชาวบ้านนิยมไปเก็บกันแถวนั้น ลงเอื่อมแกก็ใจดีไม่ว่าอะไร
เจอพี่ชาติกลับมาจากหาปลาพอดีก็เลยแนะนำอีโอ๋ให้พี่โชติรู้จัก
แกก็ผากปลาช่อนมาให้แม่ตั้งสองตัวแน่ะ ตัวเบ่อเริ่มเลย
หลังจากเก็บผักเสร็จก็เดินเล่นดูนู่นดูนี่เรื่อยเปื่อย
ดูเด็กๆเล่นน้ำแล้วคิดถึงสมัยก่อนกระโดดน้ำคลองเล่น สบายอุรา
แต่ตอนนี้ทำไม่ได้แล้ว มันดูไม่เหมาะกับสาวสวยอย่างหนู
ปล่อยให้เด็กๆเค้าเล่นเถอะเราแก่แล้ว หึหึ
จากนั้นเราก็กลับบ้านกัน
“นี่ฟ้ามีแฟนแล้วไม่เห็นบอกพ่อกับแม่เลยนะ ปิดเงียบเชียว”
พอเดินเข้าบ้านมา ก็เจอแม่เอ็ดอะไรมีแฟนอะไรกัน
“แม่ครับ เดี๋ยวผมช่วยครับ”
“จร้าพ่อคู้น ดูซิหนีพี่เค้ามาไม่ยอมบอก จนเค้ามาตาม มันน่าตีจริงๆยัยฟ้า”
ที่แม่พูดหนูไม่ได้สนใจเลยว่าแม่พูดอะไรบ้างแต่ที่หนูสนใจคือคนตรงหน้า
หนูถึงกับอุทานออกมาพร้อมอีโอ๋
“ปกรณ์”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
คือแบบตกใจมาก มาแบบไม่ทันให้ตั้งตัวเลย ไม่คิดเลยว่ามันจะมาวันนี้
หนูกับอีโอ๋หันไปสบสายตากัน
“อ่าวฟ้าครับกลับมาแล้วเหรอ กลับมานี่ไม่รอพี่เลยนะรู้มั๊ยพี่เป็นห่วงน้า”
หนูเลือกที่จะเงียบ อึ้งอะค่ะ ไม่คิดว่ามันจะมาไม้นี้
ทำเป็นพูดดีกับหนูต่อหน้าพ่อกับแม่โถดูซิว่าจะเป็นคนดีไปได้อีกนานแค่ไหน
“พี่เค้าถามก็ไม่ตอบลูกคนนี้นิ มาๆลูกโอ๋กินข้าวกัน”
แม่ว่าหนูแล้วก็หันไปเรียกโอ๋กินข้าว อารมณ์หนูตอนนี้คือกินข้าวไม่ลง
แค่เห็นหน้ามันหนูก็ขยะแขยงเต็มทน
“ฟ้าขอตัวนะแม่ ไม่ค่อยหิวอะ อะนี่ปลาพี่โชติฝากมาให้”
หนูบอกกับแม่แล้วยื่นถุงใส่ปลาช่อนให้แม่
ก่อนเดินขึ้นไปบนห้อง หนูนั่งอยู่บนที่นอนกำมือตัวเองแน่นหายใจแรงมาก
“แอ๊ดดดดดด”
ประตูห้องหนูเปิดออก พร้อมกับแขกไม่ได้รับเชิญเดินเข้ามาในห้องของหนู
หนูลุกขึ้นไปประจันหน้ากับมันทันที
“มาทำไม”หนูถาม
“มาตามเมีย”มันตอบยิ้มๆ
หนอยยังมีหน้ามาเรียกหนูว่าเมียอีกหรอ เมียคนที่เท่าไหร่แล้วล่ะ
“กูไม่ใช่เมียมึง” หนูตอกกลับไปคืน
“ถ้าไม่ใช่มึงแล้วเป็นใคร อย่ามามารยา บอกแล้วน้องฟ้ามึงหนีกูไม่รอดหรอก”
ประโยคแรกมันตะคอกหนูซะดังพอประโยคที่สองมันพูดอย่างยิ้มเยาะ
อ๋อ คงจะกลัวพ่อกับแม่หนูได้ยินละสิ ไอ้สัสนรก
“มึงมีลูกมีเมียแล้วมึงจะยุ่งกับกูอีกทำไม มึงทำเพื่ออะไร”
หนูตอบมันไปน้ำตาหนูตอนนี้คลอเบ้าแล้ว
มันมีครอบครัวแล้วมันยังทำร้ายเมียทิ้งลูกเพื่อมายุ่งกับหนูมันทำเพื่ออะไร “เซ็กส์” งั้นหรอ หึ
“กูไม่ได้รักขวัญ กูรักมึงได้ยินมั๊ย” มันพูด
“ที่มึงทำกับกูเรียกว่ารักแล้วเหรอ”
ไม่ไหวแล้วหนูพยายามกลั้นแล้วนะแต่มันก็ยังไหลออกมาอยู่ดี
ร้องทำไม อีฟ้ามึงเสียน้ำตาให้กับคนอย่านี้เหรอ
“กูขอโทษ”
หึหึ ขอโทษเพื่อ กูไม่มีวันยกโทษให้คนอย่างมึง
“กลับไปซะเลิกยุ่งกับกู ถือซะว่าอโหสิให้มึง”
“ไม่ถ้ามึงเลิกกับกู คลิปมึงว่อนเน็ตแน่”มันขูเรื่องคลิป หึหึ
“เลิกเอาเรื่องคลิปมาอ้างซะที กูหักมันทิ้งไปแล้ว”
มันทำตาโตอ้าปากเหวอ
“มึงคิดว่ากูจะไม่ก็อปเอาไว้อีกแผ่นบ้างรึไง” มันพูดเยาะๆ
“กูรู้ว่ามึงยังไม่ได้เอาไปก็อปหรอก เพราะว่าตั้งแต่วันที่มึงอัดไว้ มึงก็ตัวติดกับกูไม่ห่าง มึงจะมี
เวลาที่ไหนไปก็อป เลิกอ้างเรื่องนี้ซะที ถึงมีอยู่จริงๆก็เอาเลยกูไม่อายแล้ว ดีซะอีก จะได้รู้ไป
เลยว่าคนอย่างกูก็มีคนอยากเอา ถึงกับต้องฉุดกูไปรุมโทรม เลิกยุ่งเกี่ยวกันซะที”
หนูพูดใส่เต็มค่ะ
ก็อย่างที่พูดตอนนี้หนูไม่อายแล้ว มันไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้วนี่ค่ะ
“ฟ้า อย่าต้องให้บังคับ” มันตะคอกกลับ
“เอาเลย จะตบหรือจะตีกูหละเอาเลยสิ เอาเล้ย”
หนูก็ไม่ยอมหรอกแรงมาหนูก็แรงไป
“ฟ้า พี่ขอโทษ อย่าทิ้งพี่ไปเลยนะ เรากับไปคบกันเหมือนเดิม อยากได้อะไรพี่จะซื้อให้ทุกอย่าง นะนะ กลับไปอยู่กับพี่”
มันกอดขอหนูตอนที่หนูกำลังจะเดินออกจากห้อง
พร่ำพรรณนาอะไรของมันก็ไม่รู้หนูไม่สนใจ
หนูสลัดขาแล้วเดินลงมาดูทีวีตรงแคร่นอน
พ่อกับแม่และอีโอ๋นั่งกินข้าวอีกแคร่หนึ่งซึ่งอยู่ใกล้ๆกัน
“อ่าวฟ้า พ่อปกรณ์ละ”
แม่ยังไม่ทันพูดจบมันก็เดินตามลงมา ตาแดงเชียว สมน้ำหน้า
“อ่าวพ่อปกรณ์มาๆกินข้าวเร็ว แล้วนี่เป็นอะไรตาแดงเชียว” แม่เรียกมันมากินข้าว
หนูว่าแล้วตาแดงขนาดนี้เป็นใครก็ต้องสงสัย
“คืออ ……….ฟ้าเค้างอนผมอะครับแม่” มันพูด
แหม ตอแหลได้โล่จริงๆเลย
“โกรธอะไรพี่เค้าละหึเจ้าฟ้า”แม่พูด
“ มีอะไรก็คุยกันเป็นผัวเมียกันหนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กัน ”
“พ่อออออออออออออออออออ”
หนูเหวขึ้นทันทีหลังจากพ่อพูดจบ อะไรกัน ผัวเมียอะไร
เอ๊ะหรือมันจะบอกพ่อว่ามันได้หนูแล้ว
หนูมองพ่ออย่างเคืองๆ พ่อแม่อมยิ้มนิดๆ รวมถึงมันด้วย
ส่วนอีโอ๋แต่นั่งฟังบทสนทนา ไม่คิจะช่วยเพื่อนเล้ย
หนูเลยเดินขึ้นมาบนห้อง ปล่อยให้พวกเค้ากินข้าวกันต่อ
พอมาถึงล๊อกห้องทันทีเลยค่ะ หนูไล่มันแล้วทำไมมันยังไม่ไปนะ
มันคงไม่กล้าทำอะไรหนูต่อหน้าพ่อแม่หรอก แต่ถ้ากลับกรุงเทพละไม่แน่
แต่มันก็ไม่เคยลงไม้ลงมือกะหนูนะ จะมีก็แค่ชอบบังคับลากไปนั่นไปนี่
ตะคอกบ้าง มันไม่เคยทำร้ายหนู แต่ไม่แน่ คนอย่างมันไว้ใจไม่ได้
นนนี่ ชะนีป่า
ครึ่งหลังมาแล้วจร้าาาาาาา คอมเม้นหน่อยน้าาจะตอนที่สิบแล้วยังอยู่หน้าห้าอยู่เลย งอนนนน 555555
ยังไงก็ตดตามตอนต่อไป :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ลุ้นนนนอ่ะ พี่วินัย หรือปกร ดี มาต่ออีกกกกนะ
-
เอาอีกๆ กำลังมัน
-
แหม่ พี่ปกรณ์ก็ง้อเมียเป็นนะเนี่ย :z1:
-
อย่ายอมปกรณ์ง่ายๆน๊าาาาา o18
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: เชียร์พี่วินัย ปกรณืนายเลวเกินไปปปปปปปปปป :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: รอตอนต่อไปคะ
-
ชอบพระเอกแบบปกรณ์มากกกกก
แบดๆดี มียอมง้ง ง้อ ฟินนนนน
แต่จะดีกว่านี้ถ้าตอนฉุดฟ้ามา ไม่ได้พาเพื่อนมาโทรม เฮ้ออออ
เชียร์ คนแต่งก็สู้ๆจ้า
-
อย่ายอมฟ้า. สงสารพี่วินัย
-
ฟ้าอย่ายอมนะ อย่าใจอ่อน
พี่วินีัยก็ดี๊ดี เชียร์เต็มที่ อิอิ
-
มาต่อเร็วๆน้าค่ะ รออยู่ :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6:
-
เชียร์พี่วินัยสุดฤทธิ์ครับ! อิอิ (จะพระรองจะอะไรก็ช่างเถอะ555+ :z13: :z13:)
-
เดาตอนต่อไปไม่ถูก กลัวใจนังปกร :hao5:
ฮรื้อออ อย่าทำน้องฟ้าาาาาา
-
เป็นนี่ผัวมาง้องี้ใจอ่อนละนะฟ้า55555
ข่มมันต่อไป :mew1:
-
:m20: สมน้ำหน้าปกรณ์
-
เกมพลิก ปกรณ์รักน้องจริงอ่ะ เค้าไม่เชื่อหรอก ตัวใจร้ายกับน้องจะตาย ตั้งแต่ได้น้องมาไม่เห็นแสดงความจริงใจอะไรซักอย่าง
-
ปกรณ์..ร้ายๆยังงี้อ่ะ
พระเอก..ใช่เลย
เมียงอน
ก็ง้อซะ
..จบ..
แล้วก็ขอจึ๊กๆๆๆๆ ป้าบๆๆๆๆซะ
ทีนี้กว่าเมียจะงอน..ก็อีกนาน
ฮ่าฮ่า
-
:angry2: อย่าไปยอมมัน
-
เห้ยยย เรื่องนี้มันใช่อ่า ตอนแรกที่เห็นชื่อเรื่องไม่คิดอยากอ่านเลย เราไม่ชอบแนวกระเทยอ่ะ อย่าว่าเรานะ แต่พอลองกดเข้ามาอ่านแล้วคือติดเลยเนื้อเรื่องนี้แบบเหมือนนนนี่มานั่งเล่าให้เราฟังเลยอ่า นึกถึงเวลาเพื่อนสาวมาเล่าเรื่องอ่า ชอบอีกอย่างคือดูเป็นธรรมชาตมากๆ ไม่ติดขัดตรงไหนเลยชอบๆๆ แล้วจะแนะนำให้คนเข้ามาอ่านเยอะๆน้า รักษาความยาวของเรื่องไว้นะเราชอบ ปลบอกเลขหน้าด้วยก็ดีเข้ามาอ่านจะได้รู้ว่าหน้าไหน สู้สู้ๆน้า นนนี่สุดสวย
-
บทที่ 10
NC
เช้าวันต่อมา พวกหนูก็มาช่วยพ่อกับแม่ไถนาเหมือนเดิมค่ะ
แต่มีตัวประหลาดเพิ่มมาอีกหนึ่งหน่อ ไม่รู้เป็นอะไรอยู่ๆก็มาทำดี
ช่วยพ่อหนูไถนาเฉย โถคุณหนูอย่างมันจะทำอะไรเป็น
แต่หนูก็คิดผิดค่ะ แรกๆมันก็เงอะๆง๊ะๆนะค่ะ แต่ตอนหลังนี่พลิ้วเชียวค่ะ
เบาแรงพ่อไปอีกเปราะหนึ่ง ดีพ่อจะได้สบาย
พ่อกับแม่ชมปกรณ์กันใหญ่บอกว่าเอาการเอางานดี
หนูก็ไม่รู้จะพูดอะไร ปล่อยแกชมไป
พักเที่ยงเราก็มากินข้าวที่กระท่อมปลายนาเหมือนเดิม
ปกรณ์ดูจะเอาใจหนูสารพัด ตักนู่นตักนี่ให้หนูกินตลอด
หนูต้องคอยส่งสายตาปรามๆถึงจะหยุด
หลังจากกินข้าวเสร็จที่บ้านอีโอ๋โทรมาบอกว่าพ่อมันเข้าโรงบาล
ให้กลับกรุงเทพด่วน อีโอ๋ก็เลยต้องรีบกลับกรุงเทพไปโดยปริยาย
โถพึ่งจะมาได้ไม่กี่วันเองก็กลับซะและ ช่างน่าอนาถใจจริงๆเพื่อนโอ๋
พอตกเย็นแม่ก็ให้หนูไปขอซื้อปลาร้ากับกุ้งจ่อมบ้านน้านี
กุ้งจ่อมเป็นอาหารพื้นบ้านของหนูเองค่ะจะคล้ายๆปลาร้า ซึ่งหมักในไห
แต่ กุ้งจ่อมจะไม่เหม็นเท่าปลาร้า รสชาติจะออกเค็มๆหน่อย
ซึ่งกุ้งจ่อมนี่เป็นของขึ้นชื่อของอำเภอหนูเลยน้า
อ้อกระยาสารทด้วยอีกหนึ่งอย่าง กระยาสารทเป็นขนมกินเล่นซึ่งทำมาจากข้าวคะ
แต่วิธีทำก็ไม่ค่อยแน่ใจเพราะหนูไม่เคยทำ แต่ที่แน่ๆหวานหอมอร่อยอย่าบอกใครเชียว
บางคนอาจจะทายจังหวัดหรืออำเภอของหนูออกและ อิอิ
บ้านของน้านีอยู่ไกลพอสมควรก็เลยต้องปั่นจักรยานไป
โดยมีอาสาสมัครประจำตัวหนูคอยเป็นสารถีขับไปให้และมีหนูคอยบอกทาง
ตั้งแต่มาบ้านนอก บ้านหนูเนี่ย ปกรณ์ทำอะไรให้หนูแปลกใจหลายอย่างเลย
อย่างเช่น ไม่แต่งตัวหล่อ ใส่เสื้อกล้ามสีขาวกางเกงบอล
บางวันก็ใส่เสื้อยืดหรือเสื้อบอลธรรมดาๆ
อย่างเช่นวันนี้ปกรณ์ใส่เสื้อบอลสีน้ำเงินกางเกงบอลสีดำ กำลังปั่นจักรยานให้หนูนั่งอยู่
ซึ่งเรียกได้ว่าทำตัวชนบทกลมกลืนมาก แต่ก็ไม่หมดซะทุกอย่าง
เพราะถ้ามองหน้าตาแล้วใครก็ดูออกว่าเป็นหนุ่มกรุงเทพอยู่วันยังค่ำ
ระยะทางจากบ้านหนูมาถึงบ้านน้านีก็ไม่ไกลมากนะ
รอบๆทางก็เต็มไปด้วยทุ่งนา ต้นยูคา ต้นไผ่และต้นอะไรอีกนาๆชนิด
ซึ่งก็ไม่อาจสรรหาชื่อมาบอกได้หมด ธรรมชาติมาก
นายปกรณ์ปั่นจักรยานไปผิวปากไป บางครั้งก็หันมาถามทางบ้างถ้ามีแยก
จนถึงบ้านน้านี หนูก็เห็นแกกำลังนั่งตักปลาร้าอยู่พอดี
“น้านีแม่ให้มาขอซื้อปลาร้ากับกุ้งจ่อมจ๊ะ”
“อ่าวอีฟ้า มาๆน้ากำลังตักพอดี เดี๋ยวไอ้โชติมันก็จะมาเอามันมาสั่งข้าไว้เมื่กี้นี่เอง”
“อ่าวแล้วพี่โชติไปไหนซะล่ะน้านี”
“มันไปไล่วัวไล่ควายเข้าคอกอยู่น่ะ ประเดี๋ยวก็คงมา”
“แล้วลุงเหงี่ยมล่ะ” ลุงเหงี่ยมก็คือผัวน้านีนั่นเองไม่ได้เจอแกนานและ
“นั่งก๊งกันอยู่บ้านตาโพดน่ะ อ่าวแล้วนี่เองมากับใครล่ะ ผัวเองรึอีฟ้า”
“เอ่อ…………..”หนูกำลังจะตอบ แต่………..
“ครับ ผมเป็นผัวน้องฟ้าครับ” ปกรณ์แย่งหนูพูดซะก่อน ไอ้บ้านี่แล้วแกจะพูดทำเพื่อ
“อ่าวเหรอ ชื่ออะไรล่ะพ่อหนุ่ม”ป้าแกก็หันไปถามปกรณ์โดยมิได้สนใจหนูเลยแม้แต่น้อยนิด
“ชื่อปกรณ์ครับป้า”ปกรณ์ตอยยิ้มๆ
“อีฟ้าเองนีโชคดีนะมีผัวหล่อขนาดนี้”แกหันมาพูดกับหนู
“……………………”เหอะๆ ได้แต่ยิ้มแห้งๆตอบกลับแกไป
หลังจากนั้นแกก็ตักปลาร้าแล้วก็กุ้งจ่อมให้หนู พอได้ของที่ต้องการและก็ลาแกกลับ
แกยังถามปิดท้ายก่อนกลับอีกว่าเมื่อไร่จะแต่ง หนูก็กำลังจะตอบปฎิเสธแก
แต่ก็โดนไอ้คนข้างๆแย่งพูดอีกและ แถมยังบอกแกไปอีกว่าเร็วๆนี้
พอกลับถึงบ้านก็ช่วยแม่ทำอาหารส่วนปกรณ์ก็ไปอาบน้ำ
เมนูวันนี้คือ น้ำพริกกุ้งจ่อม ส้มตำปลาร้า แล้วก็กุ้งจ่อมทอด
ซึ่งวิธีการทำกุ้งจ่อมทอดก็คือ เอาไข่ไก่สามฟองมาตีเอากุ้งจ่อมใส่กับไข่
หั่นตะไคร้ หอมแดงพริกชี้ฟ้า ขิง ใส่ลงไปคลุกให้เข้ากัน
แล้วเอาไปผัด แค่นี้ก็พร้อมรับทาน
หนูอาบน้ำเสร็จ ก็ถึงเวลาทานข้าวปกรณ์ชมแม่ใหญ่
แม่ทำกับข้าวอร่อยอย่างงู้น แม่ทำกับข้าวอร่อยอย่างงี้
จนหนูชักจะเอือมในการชั่งประจบสอพลอของปกรณ์
กินข้าวเสร็จหนูก็ขอเข้าห้องนอนเลย หนูกับปกรณ์นอนแยกกันนะค่ะ
ปกรณ์นอนหน้าห้องหนูซึ่งเป็นพื้นโล่งใช้สำหรับเวลาแขกมา
ก็จะไห้นอนตรงนี้แหละ ซึ่งเมื่อคืนปกรณ์ก็นอนตรงนี้
หนูโทรถามข่าวคราวจากอีโอ๋ว่าถึงไหนแล้ว
มันก็บอกว่าถึงกรุงเทพแล้วแต่ยังไม่ถึงบ้าน
บอกมันขับรถดีๆค่ำมืดแล้วอันตราย กินยาฮอร์โมนทาครีมนิดห่อยปิดไฟแล้วนอน
จนมารู้ตัวอีกทีเหมือน มีใครมาลูบๆคลำบริเวณหน้าอกหนู
พอหนูลืมตาเท่านั้นละก็พบว่ามันคือนายปกรณ์
พอขยับปากจะด่าเท่านั้นละ ปกรณ์ก็รีบฉกริมผีปากหนูทันที
ปกรณ์สอดลิ้นเข้ามาเกี่ยวไล้ในปากของหนู มือก็สอดรัดเอว
จากตอนแรกที่ขัดขืนตอนนี้หนูโอนอ่อนตามปกรณ์ไปแล้วจริงๆ
ยอมรับเลยว่าปกรณ์จูบเก่งมาก มันทำไห้หนูเคลิ้มจนปล่อยเลยตามเลยในไฟราคะ
ปกรณ์ป้อนจูบหวานฉ่ำอยู่เนิ่นนาน หนูก็จูบตอบเหมือนต่างคนต่างโหยหาซึ่งกันและกัน
มือหยาบของปกรณ์ไล้เบาๆที่บั้นเอวก่อนจะออกแรง
รั้งร่างของหนูให้เข้ามาชิดกับตัวเองมากยิ่งขึ้น
ปกรณ์ผลักร่างของหนูให้ล้มลงบนเตียงดังเดิม กางมือคล่อมร่างหนูเอาไว้
หนูมองหน้าปกรณ์ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยแรงปรารถนาในตัวหนูเหลือเกิน
แก้มหนูคาดว่ามันคงแดงมากแน่ๆ ริมผีปากของหนูเผยอขึ้นเชื้อชวนอย่างไม่ได้ตั้งใจ
ปกรณ์ปัดเส้นผมที่ตกมาปรกหน้าออกให้หนู จูบเน้นที่หน้าผาก
ก่อนจะเลื่อนริมผีปาก ไปทั่วหน้า ทั้ง คิ้ว เปลือกตา จมูก แก้มทั้งสอง
และมาหยุดที่ปากสีชมพูอิ่มของหนูอีกครั้งเนิ่นนานจนร่างกายเราแนบชิด
ปกรณ์สอดมือมาด้านในแล้วปลดกระดุมเสื้อเชิดของหนูออก
ซึ่งหนูพึ่งเปลี่ยนใหม่ตอนขึ้นมาบนห้องยังไม่ทันหลุดจากกันหมด
ปกรณ์ก็สอดมือเข้ามาสัมผัสเนื้อเนียนๆของหนู
แล้วปล่อยปากหนูให้เป็นอิสระ ซึ่งตอนนี้มันบวมเจ่อมาก
ยังไม่วายขบเบาๆที่ริมผีปากล่างหนูด้วยความหมั่นเขี้ยว
หนูเริ่มหลุดเสียงครางมาเป็นระยะๆ
ยิ่งตอนที่มือของปกรณ์ขยำอยู่ที่หน้าอกอวบอิ่มของหนู
แล้วใช้นิ้วหมุนวนรอบเม็ดเล็กๆนั่น ปกรณ์กดปากไปตามแนวลำคอ
และผิวกายแทบทุกพื้นที่ ขบเม้มจนเจ็บจี๊ด หนูว่ามันต้องขึ้นรอยแน่ๆเลย
“ฮ้า”
เสียงหนูครางสูงเมื่อปกรณ์หยุดริมผีปากอยู่หน้าอกอวบอิ่มของหนู
ลิ้นร้อนชื้นของปกรณ์เกี่ยวเอาเม็ดทับทิมสีชมพูไว้ในปาก
ก่อนจะดูดดุนเหมือนทารกก็ไม่ปาน
หนูบิดตัวเร้าด้วยความเสียวซ่านแต่ไม่ได้ถอยหนี
แหงนหน้าออกขึ้นเพื่อให้ปกรณ์ชิมความหวานได้ถนัดยิ่งขึ้น
ตอนนี้ตัวหนูเสียวซ่านเกินจะหาคำไหนมาบรรยาย
เมื่อพอใจกับหน้าอกอวบอิ่มของหนูแล้ว
ก็วกกลับมาจัดการกับเสื้อผ้าของหนูให้เรียบร้อย
เสื้อของหนูถูกดึงทิ้งปลิวตกไปอยู่ส่วนไหนของห้องก็ไม่รู้
ปากสีเข้มของปกรณ์เลื่อนไปที่หน้าท้องเนียนของหนูและช่วงเอวคอด
มันขยับขึ้นลงตามจังหวะการหายใจของหนู
ปกรณ์เลื่อนมือมาปลดกางเกงนอนเนื้อลื่นของหนู
หัวใจของหนูเต้นระรัวยิ่งกว่าเดิมสองเท่า
ปกรณ์จับขาของหนูชันขึ้นแล้วแทรกลำตัวเข้ามาในหว่างขา
จูบเบาๆบริเวณน่องขาหนู ไล่จูบจนไปถึงซอกขาด้านใน
ปกรณ์เหลือบขึ้นมามองหน้าหนู
หนูซุกหน้าลงกับหมอนทันทีที่สบตาหวานฉ่ำของปกรณ์
ปกรณ์ยันร่างของเขาลุกขึ้น จากหน้าขาของหนู
ก่อนจะใช้นิ้วของตัวเองที่มีของเหลวบางอย่างซึ่งมันคือเจล
แหม เตรียมพร้อมดีเหลือเกินนะพ่อคู๊น
ปกรณ์ถอดเสื้อยืดของตัวเองออกทางหัวอย่างรวดเร็ว
ตามด้วยกางเกงบอลและชั้นในพร้อมกัน
จนหนูได้พบกับร่างเปลือยเปล่าที่กำยำดุจชายชาตรี ปกรณ์ฉกจูบที่ริมผีปากของหนูอีกครั้ง
ลิ้นร้อนชื้นของเราทั้งสองเกี่ยวกระหวัดกันอย่างดูดดื่ม
จนได้ยินเสียงชื้นแฉะดังจ๊วบจ๊าบ ปกรณ์ละปากออกแล้วพรมจูบไปทั่วทั้งหน้า
ไล่ลงมาที่ซอกคอหัวไหล่มนแล้วก็หน้าอกอวบอิ่มของหนู
ลิ้นสากลากไล้ยอดอกของหนูจนแข็งเป็นไต
ปกรณ์ยันกายขึ้นกลางหว่างขาหนูที่ยังตั้งชันอยู่
กดนิ้วที่เต็มไปด้วยสารหล่อลื่นลงไปในช่องทางของหนู
ไอเย็นของสารหล่อลื่นทำให้ร่างกายสั่นสะท้าน
หนูยกสะโพกขึ้น แยกขาออกขากกันกว้างขึ้นอีก
ปลายนิ้วของปกรณ์กดคลึงในช่องทางของหนูอย่างบางเบา
จากหนึ่งนิ้วเป็นสองและสามตามมา
เค้าหมุนคว้านนิ้วทั้งสามเล่นอยู่ในช่องทางของหนู
เสียงหนูเหมือนได้ยินปกรณ์กัดฟันคงจะควบคุมแรงปราถนาไม่ให้ไปก่อนเวลาอันควร
เค้าชักนิ้วเข้าออกอย่างรัวเร็ว ซึ่งมันไปโดนจุดใดจุดหนึ่งในตัวหนู
ทำให้หนูเสียวสะท้านแทบทั้งร่าง จิกเกร็งเล็บเท้ากับที่นอนอย่างเต็มที่
“อื้อ ฮ้า ตรงนั้น อื้อ”
เหมือนปกรณ์จะรู้เลยทิ่มๆแทงๆอยู่แต่บริเวณนั้น
“ไม่ไหวแล้วฟ้าจ๋า”
ปกรณ์ดึงนิ้วออกพรวดเดียว
แล้วประคองแก่นกายที่ร้อนและแข็งขืนของตัวเองจ่อไปที่ปากทางของหนู ปกรณ์ค่อยๆกดเข้ามาอย่างง่ายดาย
อาจเพราะเอาหนูบ่อยจนมันหลวมแล้วก็เป็นได้
“อื้ม”
หนูเผลอครงออกมาอย่างพอใจปกรณ์เลยก้มลงมาหาริมผีปากของหนู
แล้วจูบอย่างหนักหน่วง แก่นกายของปกรณ์มันใหญ่และยาวมากทั้งคับทั้งแน่น
แถมยังร้อนมากๆอีกด้วย ปกรณ์กดเข้ามาจนสุด
จุกจนต้องเอามือยันหน้าท้องปกรณ์ไว้ เพราะมันเข้ามาลึกมาก
“ผ่อนคลายนะครับฟ้า เข้าหมดแล้ว”
หนูโอบมือรอบคอของปกรณ์ เค้าช่วยจูบดูดดึงความสนใจจากความยาวที่เข้ามาลึกของมังปกรณ์
พร้อมมือหนาบีบขยำที่หน้าอกหนูเหมือจะไห้มันเละแหลกคามือ
เค้าเริ่มขยับเคลื่นไหวเนิบนาบ
ร้างของหนูเริ่มสั่นสะท้านตามแรงโยกกายของปกรณ์
หนูครางไม่หยุดตามแรงกระแทกกระทั้น ปกรณ์กระแทกสะโพกเร็วและหนักขึ้น
เหมือนพอใจกับช่องทางของหนู
ปกรณ์โอบร่างของหนูขึ้นมานั่งบนตักโดยที่หนูยังกอดคอปกรณ์อยู่
เค้าสวนสะโพกขึ้นหนูเลยยิ่งกอดแน่นกว่าเดิม
กระแทกอยู่ไม่นาน ปกรณ์ก็เอนตัวนอนลงบนฟูกแล้วปล่อยให้หนูนั่งทับอยู่บนตัว
หนูเอามือยันที่หน้าอกปกรณ์แล้วขยับขึ้นลง
ส่วนสะโพกของปกรณ์ก็ขยับสวนขึ้น
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”
ครางตามการกระแทกกระทั้นขึ้นลง ปกรณ์ยึดจับเอวหนูไว้แล้วกดยกขึ้นยกลง
“ปกรณ์ อื้อๆ ลึก มันลึก จุก”
แก่นกายของปกรณ์เข้ามาในตัวของหนูลึก
จนเหมือนอยู่ในท้อง ทั้งเสียวทั้งจุกปะปนกัน
ยังไม่ทันได้ตั้งตัวปกรณ์ก็พลิกร่างของหนูกลับมานอนข้างล่างดังเดิม
แล้วยกขาของหนูพาดบนบ่ากว้างแล้วโหมสะโพกใส่หนูอย่างรัวเร็ว
เสียงชื้นแฉะที่เกิดจากการเสียดสีและเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้อง
ตับ ตับ ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หนูสะบัดหัวไปมาอย่างเสียวซ่าน ที่นอนยับยู่ยี่
หนูเอื้อมมือไปจิกเล็บบนฟูกที่นอนจนแทบขาดติดมือ
“อา อีกนิดเดียว ฟ้าเมียพี่”
ปกรณ์โหมสะโพกเดินหน้าใส่หนูอย่างไม่ผ่อนแรง
ในจังหวะที่ปกรณ์โหมแรงใส่นั้นหนูก็กระตุกโดยมิได้แตะต้องอันใดเลย
ส่วนปกรณ์คงรู้สึกเสียวซ่านเพราะช่องทางหนูบีบรัด
“อา”
“ป…กรณ์ อ้า อ๊ะ”
ร่างหนูผวาขึ้นกอดคอปกรณ์ น้ำรักอุ่นร้อนพุ่งเข้ามาในตัวหนูจนรู้สึกอุ่นวาบที่ช่องท้อง
หนูหลับตาแน่นแกร็งขมิบตอดรัดดูดกลืนอย่างเต็มที่
ปกรณ์กระตุกน้ำรักประมาณสี่ห้าครังกว่าจะหมด
แล้วฟุบบนร่างหนูโดยที่ยังไม่ถอนแก่นกายออก
“ขออีกรอบนะฟ้า คิดถึงเมียเหลือเกิน”
………………………………………………………
………………………………………………………
………………………………………………………
………………………………………………………
………………………………………………………
………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………………………………
…………………………………
เช้ารุ่งขึ้นหนูตื่นมาก็ไม่พบปกรณ์แล้ว คงจะกลับไปนอนที่เดิม
แต่พอลุกจะไปปลุกก็ไม่เห็นซะและ ตื่นเช้าจัง
หนูลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตาแล้วเข้าไปช่วยแม่ทำกับเข้าวในครัว
พ่อคุยอะไรกับปกรณ์ก็ไม่รู้อยู่หลังครัว
อยู่ดีๆพ่อก็เดินมาเบิร์ดกะโหลกหนู ปกรณ์ที่เดินตาเข้ามาก็ยิ้มให้หนูแหยๆ
“พ่อตบหวหนูทำไมเนี่ย” ถามแล้วลูบหัวตัวเองปอยๆ
“ยังจะมาถามอีก ไอ้นี่ ”
“ก็อะไรล่ะ” ไม่มีเหตุผลเลยอ่า
“เองเอากันกับผัวเองทั้งคืนจนพ่อกับแม่ไม่ได้หลับได้นอน เรือนไหวทั้งคืน ยังจะมาถามอีกรึ”
หนูอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง นี่พ่อกับแม่รู้ ตายและ ลืมไปบ้านเรามันเป็นบ้านไม้นี่ ฮือๆ
“เป็นไง เงียบทำไม ”พ่อพูดเสียงดุๆ
“เออ………คือ” พูดไม่ออก ก้มน่ารับชะตากรรมต่อไป
“พ่อไม่เคยสอนให้เองเป็นคนแบบนี้นะฟ้า ปล่อยเนื้อปล่อยตัว ถึงเองจะไม่ใช่ผู้หญิงจริงก็ตาม”
จุกเลย คำพูดพ่อนี่เจ็บจริงๆ
“พอเถอะพ่อ เลิกแกล้งลูกได้แล้ว” แม่พูด
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” พ่อหัวเราะ อ่าวยังไงกันแน่
……………………………………………………
……………………………………………………
……………………………………………………
……………………………………………………
……………………………………………………
……………………………………………………
………………………………………………
หลังจากกินข้าวเสร็จ พ่อที่ก่อกวนหนูแต่เช้าก็ไปทำงาน
หนูได้แต่นั่งกินข้าวไม่กล้าสบตาใคร ส่วนปกรณ์รายนั้นนะเหรอ
นั่งยิ้มร่าตลอดทั้งมื้อ แต่แอบสงสัยพ่อคุยอะไรกับปกรณ์หลังครัว
ปกรณ์คะยั้นคะยอให้หนูพาไปเดินดูรอบหมู่บ้าน ซึ่งหนูก็ไม่ปฎิเสธ ไ
ปร้านขายของชำซึ่งปกรณ์ก็ได้อะไรติดมืมาเยอะเลย หลัง
จากนั้นก็พาไปร้านก๊วยเตี๋ยวป้าไม้
“อีฟ้า นี่ผัวเองรึ หน้าตาหล่อเชียว” ป้าไม้เจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยวถามหนู
“…………….”หนูเลือกที่จะไม่ตอบแต่ยิ้มแหยๆไปไห้แก
“ได้ข่าวว่าจะแต่งงานรึ”
“หา ไปเอาข่าวมาจากไหนป้า”
“ก็อีนีสิมาบอก เนี่ยคนเค้ารู้กันทั้งตำบลแล้ว ว่าเองมีผัวกำลังจะแต่ง”ป้าไม้พูด
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ป้านีนะป้านี ทำไมมาพูอย่างนี้
หนูหันไปส่งสายตาหาตัวต้นเหตุที่เป็นคนก่อเรื่อง
ตื้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงโทรศัพท์หนูดังเลยล้วงออกมาจากกางเกงขาสั้น
เพื่อดูหน้าจอว่าใครกันโทรมา พอยกขึ้นมาดูเท่านั้นแหละ
“พี่วินัย” ตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตายแน่อีฟ้า
รับ
ไม่รับ
รับ
ไม่รับ
รับ
ไม่รับ
รับเถอะอีฟ้า
“หวัดดีคะพี่วินัย”พูดออกไปด้วยเสียงอันสั่นเทา
“น้องฟ้า ได้ข่าวว่าจะแต่งงาน แต่งกับใคร ทำไมน้องฟ้าทำกับพี่อย่างนี้ล่ะคะ”
เอ่อ ใส่มาเป็นชุดแทบไม่ทันตั้งตัว
“เออ………………พี่วิ…”
“น้องฟ้าอยูไหนค่ะ”สัยงพี่แกดุมาก
“เอ่อ …..ร้านก๊วยเตี๋ยวป้าไม้ค่ะ”
“รอพี่อยู่ที่นั่นพี่อยู่แถวนั้นพอดีเดี๋ยวพี่ไปหา ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆๆ”
วางสายไปแล้ว ตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำไงดีเนี่ย ทำไงดี
ทำไมหนูถึงซวยอย่างนี้เนี่ย
นนนี่ ชะนีป่า
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1
มาต่อละน้า ตอนนี้แอบหื่น คิดไรไม่ออกเลยช่วงนี้ ยิ่งติดนิยายอยู่ด้วย
ปล ถึงคุน full69 บอกหน้าไม่ได้แล้วอ่า มันเต็มพื้นที่แล้วอะ ขอโทษน้า
ปล 2 อย่าลืมคอมเม้นเค้าด้วยน้า รักทุกคน :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ซวยแล้ววววว
รถไฟจะชนกัน
ฉึก ฉัก ฉึก ฉัก !!!
-
ปกรณ์กำลังจะนำความซวยมาเยือน 5555++
-
ตรงฉาก nc คำว่าปกรณ์มันเยอะมากเลยค่ะ ตาลายเเลย
รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1:
-
ตายๆๆๆ พี่วินัยไม่ยอมแน่ๆ
-
ขอโทษนะบางคนอาจไม่อินเราไม่ถนัดฉาก NC อะ
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
ท่าทางปกรณ์คงจะคิดถึงมากจริงๆๆบ้านถึงได้สั่นขนาดนั้น :hao6:
พี่วินัยก็ทำใจเถอะค่ะเค้ามีตัวจริงแล้ว อิอิ
-
รอนะคะ
-
ถึงพี่วินัยจะเป็นพระรองก็เถอะ แต่ก็ขอให้มีบทหวานๆกะฟ้าบางน๊าา :call: :call:
-
บ้านน้องฟ้าอยู่จังหวัดบุรีรัมย์ อำเภอประโคนชัยรึป่าว เราแวะซื้อกุ้มจ่อมที่นั้นบ่อยอร่อยมาก :hao3:
-
ปกรณ์แซ่บจุง5555 :mew1:
-
งานเข้าแล้ววววววว
เอาสิ ปกรณ์จะโดนพี่วินัยอัดกลับไปมั้ย
-
รอนะ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
สงสารพีีวินัย
-
:pighaun:
มังปกรณ์..เผ็ดร้อนจริงๆ
สรุปว่ามังปกรณ์พ่นน้ำทั้งคืนอ่ะ..กี่รอบ
นับให้ถ้วนแล้วบอกมาอีกที..น้องฟ้า
หึหึ คู่นี้เค้าดุเดือดจริง
:jul1:
-
เมื่อไหร่ฟ้าจะมา :ling1:
-
มันจะไม่มีเหตุอะไรน่ากลัว หวาดหวั่นเหลือเกินนน..นนน พี่วินัย ยิ่งไม่ธรรมดา!!!!!!
-
ต่อๆๆๆๆๆๆๆ ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆ
เชียร์ ปกรณ์อ่ะ ตามเเบบฉบับหนังไทยเลย
ร้ายใส่กันเเล้วก้อกลับมารักกันชอบๆๆๆ
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: หายไปหน่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย มาต่อเด่วเน้น๊า :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
หายไปหน่ายยยยยยยยย มาต่อด่วนนนนนจ้าาาา ><
-
ฟ้าจะโดนอะไรไหมลุ้นอะ :z1:
รอตอนไปอยู่นะคะ
-
อ่านชื่อเรื่องก็จะอ่านดีไม่อ่านดี พอมานั่งอ่าน ติดใจซะงั้น น้องฟ้านางน่ารักนะ :o8: :o8: :o8:
-
แถลงการณ์ ที่หายไปนานไม่ใช่เพราะอะไร บ้านนนี่กำลังเกิดการสร้างใหม่
ข้างล่างเสร็จแล้วเหลือข้างบนและห้องนนนี่ก็โดนปรับปรุงเป็นคนเรก
เลยต้องยกข้าวของทุกสิ่งอย่างไปไว้ข้างล่างโดยเฉพาะคอมพิวเตอร์
ก็เลยเกิดการแต่งไม่ได้อะนะเพราะข้างล่างคนอยู่เยอะ
เสียงดังจากการซ่อมห้องด้วยก็เลยยังไม่ได้แต่ง
พอซ่อมห้องเสร็จก็ต้องไปช่วยงานบวชของลูกพี่ลูกน้องอีกก็เลยยังไม่มีเวลามาเขียนและลงให้
ต้องขอโทษทุกคนด้วยน้า :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11::katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
บทที่ 11
“ซี๊ดดดดดด……….โอ๊ย เบาๆหน่อยซิครับฟ้า”
เห้อ นี่แหละน้าอยู่ดีไม่ว่าดีอยากไปยั่วโมโหเค้าก่อนเอง
“ไม่ต้องมาบ่นเลยนะ ทำตัวเองแท้”
ย้อนกลับไปที่ร้านก๊วยเตี๋ยวยายไม้ หลังจากที่พี่วินัยบอกว่าจะมาหาหนู พอพี่แกมาถึงก็
“น้องฟ้า ครับไม่จริงใช่มั๊ยที่ชาวบ้านเค้าลือกันน่ะ” เอ่อคือจะตอบยังไงดีล่ะ
“จริงไม่จริง แล้วมึงเป็นใครมายุ่งอะไรกับเมียกู”
เอ่อหนูยังไม่ทันพูดอะไรเลยปกรณ์ก็พูดออกมาก่อนซะงั้น เป็นอย่างนี้อีกแล้วครับท่าน
“ไม่จริงเว๊ย น้องฟ้าเป็นแฟนกู”
แล้วหลังจากที่พี่วินัยพูดจบนั้นก็มีการใส่กันเกิดขึ้น
ปกรณ์วิ่งไปใส่หมัดพี่วินัยอย่างแรง แล้วหลังจากนั้นก็เกิดการตะลุมบอลกันอย่างรุนแรง
ชาวบ้านพากันแตกกระเจิงบ้างก็พากันมุงดูกันใหญ่
ดีที่พี่โชติอยู่แถวนั้นเลยช่วยหนูจับปกรณ์กับพี่วินัยได้
หนูเลยให้พี่โชติพาปกรณ์กลับบ้านไปก่อน
ซึ่งปกรณ์ก็ไม่ยอมแต่พอหนูส่งสายตาพิคาดไปให้ก็เลยยอมกลับไปแต่โดยดี
หนูอยู่เคลียร์กับพี่วินัย ซึ่งหนูก็เล่าความจริงให้พี่แกฟังกว่าพี่แกจะเข้าใจได้ก็นานพอสมควร
หนูบอกกับพี่เค้าว่าถึงเราจะไม่ได้เป็นแฟนกันแต่เราก็ยังมีความรูสึกดีๆให้แก่กันได้
หลังจากปรับความเข้าใจเสร็จ หนูก็เลยต้องมานั่งทำแผลให้กับคนเจ็บนี่แหละค่ะ
ดีนะแค่เจ็บนิดหน่อย ถ้ามีคราวหน้าอีกละก็น่าดู
………………………………………………………………
………………………………………………………………
………………………………………………………………
………………………………………………………………
…………………………………………………………………
…………………………………………………………………
…………………………………………………………………
ความสงบสุขมาเยือนอีกครั้งเมื่อถึงเทศกาลสงกรานต์
วันนี้ที่วัดมีการจัดงานวันสงกรานต์ด้วย
หนูกับปกรณ์ก็มาเล่นสาดน้ำกันส่วนมากจะเล่นกับพวกเด็กๆมากกว่า
ส่วนวัยรุ่นแค่เห็นหน้าปกรณ์ก็กลัวกันหัวหดแล้ว
หลังจากสาดน้ำกันจนเปียกปอนแล้วก็มีการ รดน้ำดำหัวผู้ใหญ่
ซึ่งจะมีคนแก่ในหมู่บ้านแล้วก็พระสงฆ์มานั่งที่เก้าอี้เรียงกันเป็นแนวยาว
แล้วก็ให้เด็กๆรดน้ำกับผู้ใหญ่เดินรดทีละคนตั้งแต่คนแรกยันคนสุดท้าย
หลังจากนั้นก็ไปสงน้ำพระพุทธรูป พอสงน้ำเสร็จก็มีการแข่งขันเล่นเกมต่างๆ
อย่างเช่นชักเย่อ วิ่งกระสอบทราย ปิดตาตีปี๊บ แข่งกินแตงโม และสุดท้ายเตะบอล
หนูลงแข่งกับเค้าด้วยน้าวิ่งกระสอบทรายอะแต่สู้เด็กๆไม่ได้หรอกได้ที่สาม
เลยได้มาม่าเป็นของขวัญปลอบใจ ส่วนปกรณ์นี่เล่นแทบทุกอย่าง
ชักเย่อ วิ่งกระสอบทราย ปิดตาตีปิ๊บ แข่งกินแตงโม เตะบอล ซึ่งเค้าเล่นได้ทุกอย่างจริงๆ
เหมือนกับไม่เคยได้เล่น เออก็ไม่เคยได้เล่นนิหน่ายกเว้นบอล ได้ขนมมาเยอะแยะเลย
เสร็จกิจกรรมต่างๆที่วัดจัดขึ้นก็หกโมงครึ่งและท้องฟ้าเริ่มเป็นช่วงผีตากผ้าอ้อมและ
หนูและปกรณ์ก็เลยกลับบ้านกัน
………………………………………………………………
………………………………………………………………
………………………………………………………………
………………………………………………………………
………………………………………………………………
………………………………………………
จากวันนั้นจนถึงวันนี้หนูว่าหนูเริ่มมีความรู้สึกที่ดีๆให้กับปกรณ์มากขึ้น
ไม่เกลียดไม่กลัวเหมือนแต่ก่อนรู้สึกเป็นตัวเองทุกครั้งที่หนูอยู่กับปกรณ์
หนูว่าหนูรักเค้าแล้วละรักมากๆด้วย แต่การกระทำที่เค้าทำกับหนูต่างๆนาๆ
หนูก็ยังไม่ลืมยังจำอยู่ในใจแต่ก็ไม่คิดที่จะพูดถึงมัน มีเรื่องหนึ่งที่หนูกังวลใจก็คือ
เรื่องลูกกับเมียเค้า ถ้าหนูอยู่กินกับปกรณ์หนูก็ต้องเป็นเมียน้อยเค้า
แล้วคนในหมู่บ้านจะคิดยังไง ถ้าพ่อกับแม่รู้ว่าปกรณ์มีลูกมีเมียแล้วเค้าจะว่ายังไง
หนูคงถูกคนในหมู่บ้านตราหน้าว่าเป็นเมียน้อยแย่งผัวชาวบ้าน
ซึ่งตัวหนูนี่ไม่เท่าไหร่แต่หนูห่วงความรู้สึกของพ่อกับแม่มากกว่า
ทุกวันนี้อีเมียหลวงยังโทรมาตามรังควานหนูอยู่เรื่อยๆแต่หนูก็ไม่อยากพูดอะไร
เพราะหนูเป็นเมียน้อยปกรณ์จริงๆเป็นความจริงที่หนูต้องยอมรับ
เค้าทั้งโทรมาด่าสารพัดพอหนูไม่รับสายก็ส่งข้อความมาขู่
เป็นอย่างนี้แทบทุกวัน อย่างเช่นวันนี้
หนูก็ได้รับข้อความจากคุณเมียหลวงอีกเช่นเคย
= ระวังตัวให้ดีอีกะหรี่ แย่งผัวชั้นไปกกแล้วอย่าหวังว่าจะได้สุขสบาย
ขอเตือนด้วยความหวังดี เลิกยุ่งกับผัวชั้นซะ อย่าหาว่าชั้นไม่เตือน =
หนูเริ่มรู้สึกถึงภัยคุกคามที่กำลังจะตามมาหาหนูในอีกละลอกใหญ่แล้วละค่ะ
หนูควรทำยังไงต่อไป เลิกกับปกรณ์เค้าคงไม่ยอมแน่นอน แล้วจะทำยังไงดี
หนูนอนกลุ้มอยู่ทั้งคืนจนนอนไม่หลับ ตื่นเช้ามาด้วยอาการที่ไม่สดใสเอาซะเลย
ความกังวลของหนูฉายชัดออกมาทางสีหน้าอย่างัดเจนจนคนเป็นแม่ถาม
“ฟ้า เป็นอะไรลูก มีเรื่องกลุ้มใจอะไรรึเปล่า” แม่พูรู้สึกน้ำเสียงแม่จะสั่นๆ
“ปล่าวหรอกแม่ หนูแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยอะค่ะ” หนูพูดทั้งไม่ยอมสบสายตาแม่
“มีอะไรก็บอกแม่ได้ อย่าเก็บไว้คนเดียวนะลูก” แม่พูดไปด้วยลูบหัวหนูไปด้วย ทำให้หนูรู้สึกสบายใจมากขึ้น
“เออ แม่แล้วปกรณ์หล่ะค่ะ” เค้าหายไปไหนของเค้าแต่เช้า ตื่นมายังไม่เห็นหน้าเห็นตาเลยไปไหนของเค้านะ
“ไปเอาข้าวสารที่โรงสีนะลูก ข้าวสารเราจะหมดแล้วแม่เลยให้พ่อเอาไปสีเมื่อสองวันก่อน นี่ก็ให้พ่อแกไปเอา
ปกรณ์เลยอาสาไปช่วยเพราะ พ่อแกแก่แล้วคงแบกมาไม่ไหว” แม่พูด
เห็นมั๊ยปกรณ์ทำให้หนูรู้สึกดีๆกับเค้าอีกแล้ว
เค้าเริ่มทำตัวดีมากขึ้นไม่เถลไถลเมือนแต่ก่อน มีน้ำใจกับพ่อแม่หนูมาก
ไม่เคยคิดรังเกียจคนจนๆอย่างหนูกับพ่อแม่เลย หนูตัดสินใจแล้วค่ะ
ยังไงหนูก็จะไม่ปล่อยผู้ชายคนนี้ไปเป็นอันขาดถึงหนูจะเป็นเมียน้อยเค้าก็ยอม
พ่อกับปกรณ์ยังไม่กลับหนูก็เลยออกมาเดินเล่นซะหน่อย
เช้าๆแบบนี้อากาศมันชั่งสดชื่นดีจริงๆ
หนูเดินของหนูไปเรื่อยด้วยความเพลินกว่าจะรู้ตัวก็เดินมาไกลจากบ้านมากโขเลยทีเดียว
แต่พอหันกลับ ไปเท่านั้นแหละ มีผู้ชายสามคนยืนยิ้มอยู่ข้างหลังหนูท่าทางไม่น่าไว้ใจ
พอหนูจะเดินผ่านเท่านั้นแหละมันก็มาดักทางไมไห้หนูเดิน
หนูเริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัยจึงตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ
แต่พวกมันก็ใช้กำลังต่อยสวนกลางท้อง หนูจุกจนพูดไม่ออกมันเอาผ้ามัดปากหนู
หนูพยายามดิ้นรนจนเหนื่อย แต่เหมือนสวรรค์มาโปรดพี่โชติเข้ามาช่วยหนู
แต่ก็โดนพวกมันยำตีนจนฟุบไปกองกับพื้น แล้วมันก็พาหนูมายัดในรถ
ขับพาหนูไปไหนก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ ไม่ไกลจากหมู่บ้านมาก
มันลากหนูมาที่ดงตานี ซึ่งข้างดงกล้วยตานีนั้นก็มีกระท่อมไม้ปลูกอยู่หลังไม่ใหญ่มาก
หนูว่าแถวนี้คงไม่มีคนแน่ๆ หลังจากนั้นมันก็แก้ผ้าที่มัดปากหนูออก
หนูก็เลยเริ่มถามมันทันทีให้หายข้องใจ
“แกจับชั้นมาทำไม” ตอนนี้หนูรู้เลยว่าน้ำเสียงหนูสั่นมากแค่ไหน
พวกมันยิ้มแล้วหนึ่งในสามคนของพวกมันก็ตอบหนู
“พวกพี่แค่ทำตามที่นายสั่งเจ้านายเท่านั้นแหละน้องสาว เค้าจะให้ทำอะไรค่อยว่ากัน”
พอมันพูดจบก็มีเสียงโทรศัพท์เข้า
“ครับนายหญิง จำตัวได้แล้วครับ จะให้ทำอะไรต่อดีครับครับ………..ครับ ”
แล้วมันก็วางสายไป สรุปว่ามีคนจ้างมันมาอีกทีหนึ่ง ได้ยินว่านายหญิง
หึ ถ้าเดาไม่ผิดละก็จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก
=อิเมียหลวง=
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………….
หลังจากที่หนูโดนจับตัวมาผ่านไปได้ไม่นาน ก็มีรถเก๋งคันหรูขับเข้ามาจอด
พอเห็นคนที่ก้าวออกมาจากรถเท่านั้นแหละ สิ่งที่หนูคิดไว้มันไม่ผิดไปจากที่หนูคิดเลย
อิเมียหลวงก้าวลงมาจากรถด้วยท่าทางมาดมั่นดุจไม่เคยเกรงกลัวใคร
มันเดินมายืนหยุดอยู่ตรงหน้าหนู จิกผมหนูให้เงยหน้ามองมันเต็ม แล้วก้มกระซิบข้างใบหนูหนูว่า
“ชั้นเตือนแกแล้วใช่มั๊ยอีกระเทย อยากได้ผัวมากนักใช่มั๊ยงั้นชั้นจะหาให้เอาไอ้สามคนนี้ไปละกัน”
หลังจากที่อิเมียหลวงพูดจบหนูเบิกตาด้วยความตกใจ นี่มันแค้นหนูมากขานดนี้เลยเหรอ
“นี่พวกแก สงเคระห์มันหน่อยซิ มันอยากได้ผัว จัดหนักๆเลยนะพวกแก”
สิ้นเสียงอิเมียหลวง พวกมันลากหนูเข้าไปในดงตานี
หนูพยายามดิ้นรนขัดขืนสุดชีวิต แต่จนแล้วจนรอนก็ทำได้เพียงเท่านั้น
พวกมันกระชากเสื้อผ้าของหนูจนขาดหลุดลุ่ยไปหมด มองหนูด้วยความหื่นกระหาย
คนหนึ่งจับแขน อีกคนจับขาแล้วอีกคนก็คล่อมตัวหนูไว้
มันไซ้ซอกคอหนูอย่างหื่นขยำนมหนูจนแทบแหลกเละคามือมัน
มันช่างเหมือนจริงๆเหมือนกับวันนั้นที่หนูโดนปกรณ์กับพวกรุมข่มขืน
ทำไมชีวิตของหนูมันต้องมาเจอกับเรื่องราวเดิมๆเหตูการณ์เดิมๆซ้ำๆซากๆอย่างนี้ด้วย
หนูเคยทำกรรมอะไรไว้แต่ชาติปางก่อนหรือไง
หนูเบิกตากว้างตอนที่มันเอานิ้วเข้ามาในช่องทางของหนู
พอมันเตรียมช่องทางของหนูเสร็จ มันก็เอาแก่นกายอันโสโครกของมันมาจ่อที่ช่องทางของหนู
ถูไถไปมา หนูขยะแขยงพวกมันเหลือเกิน
ตุ๊บพลั๊วะผลั๊ก
และแล้วสวรรค์ก็เป็นใจ ส่งปกรณ์มาช่วยหนู หนูโผเข้ากอดปกรณ์อย่างเต็มที่
ส่วนพวกที่จะข่มขืนหนูสามคนนั้นโดน พี่โชติ พี่วินัย
แล้วก็……..เอ๊ะพี่ชายของปกรณ์เหรอ กำลังรุมยำอยู่
หนูสงสัยพี่ชายปกรณ์มาได้ยังไงแต่ความกลัวของหนูตอนนี้
ทำให้หนูไม่อาจคิดอะไรได้อีกต่อไป นอกจากอ้อมกอดของคนๆนี้
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………
“เพี๊ยะ เธอทำอย่างนี้ทำไม”
ปกรณ์พูดพร้อมฟาดฝ่ามือลงกลางหน้าอิเมียหลวงอย่างแรง หึ สะใจหนูจริงๆ
“แล้วทีนายทำกับชั้นล่ะ มันสมควรแล้วเหรอ ทิ้งลูกทิ้งเมียมาหา อิกระเทยเนี่ย มันสมควรแล้ว
เหรอ บอกชั้นสิ”
อิเมียหลวงลุกขึ้นมาตะคอกปกรณ์กลับทั้งน้ำตา
“พอเถอะขวัญ ผมไม่เคยรักคุน ส่วนเรื่องลูกยังไงปอนด์ก็จะยังเป็นลูกของผมเหมือนเดิม” ปกรณ์พูด
“ไม่ ชั้นรักคุน อย่าทิ้งชั้นไป”
คุนเมียหลวงพูดไปน้ำตาไหลไป จนหลายๆคนในที่นี้แอบสงสาร
“พอเถอะขวัญ บอกความจริงไอ้กรณ์ไปว่าน้องปอนด์ไม่ใช่ลูกมัน แต่เป็นลูกของเรา”
พี่ชายปกรณ์ที่ชื่อกล อยู่ดีๆก็โพล่งออกมาทำเอาเราทุกคนอึ้งกันไปทั่วหน้าเลยทีเดียว
“ไม่ แกหยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ”
อิเมียหลวงหันกลับไปตะคอกพี่กลแล้วหันมามองหน้าหนูแบบอาคาดแค้น
“หึ ความจริงปรากฏแล้วสินะ จริงๆกูรู้เรื่องที่มึงรักขวัญ แล้วก็ปอนด์ไม่ใช่ลูกกูตั้งนานแล้วละกล แต่กูรอแค่มึงพูดเท่านั้นเอง”
“แต่ก็ขอบใจที่มึงบอกกู เพราะกูจะได้รู้สึกว่า กูยังเป็นน้องมึงอยู่พาเมียมึงกลับไปเถอะ อย่าให้มาทำร้ายเมียกูอีก”
ปกรณ์พูดแววตาเศร้าๆยังไงชอบกล
ปกรณ์อุ้มหนูมาขึ้นรถแล้วก็ขับกลับบ้าน
ตลอดระยะเวลาการเดินทางปกรณ์ก็ถามหนูตลอดว่าเจ็บตรงไหนรึเปล่า
แต่หนูก็ส่ายหน้าปฏิเสธลูกเดียว พอมาถึงบ้านแม่กับพ่อก็ซักไซ้ไร่เรียงเรื่องที่เกิดขึ้นทันที
ปกรณ์เลยเล่าความจริงทุกอย่างให้พ่อกับแม่ฟังเอง
พ่อกับแม่ก็เหมือนจะตกใจมากแต่ก็บอกกับหนูว่าถือว่าฟาดเคราะห์หมดเวรหมดกรรมกันเสียที
………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………
เรื่องร้ายๆพัดมาแล้วก็ผ่านไป
พ่อกับแม่ของปกรณ์และครอบครัวของอิเมียหลวง(เอ๊ะไม่ใช่สิเราไม่ได้เป็นเมียน้อยเค้าแล้วหนิ)
รู้เรื่องทุกอย่างแล้ว ก็เลยส่งพี่กลน้องปอนด์และยัยขวัญไปใช้ชีวิตที่เมืองนอก
เพื่อไปดูแลกิจการที่นั่น ทุกอย่างก็เลยเหมือนจะผ่านไปด้วยดี
ตอนนี้หนูเปิดเทอมแล้วค่ะหนูขอปกรณ์ใช้ชีวิตแบบเดิมอย่างที่หนูเคยเป็น
คือช่วยพี่ติ๋วทำงาน นอนที่ร้านพี่ติ๋ว จะมีไปนอนกับปกรณ์บ้าง
วันนี้หนูก็ช่วยพี่ติ๋วทำผมแต่หน้าลูกค้าตามปกติ
แต่ที่ไม่ปกติคือ มีพี่คนหนึ่งมาถามหนูว่าหนูเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงทำไมสวยจัง
ที่พี่แกไม่แน่ใจเพราะพวกหนูชอบพูดกันภาษากระเทยอะค่ะ
พี่แกก็เลยไม่ค่อยแน่ใจในสถานะทางเพศหนูเลยมาถามเพื่อความแน่ใจ
หนูก็ตอบไปตามความจริงว่าหนูเป็น กท
พี่เค้าชื่อพี่เอ (ไม่ใช่เอศุภชัยนะ คนละคนกัน) เป็นแมวมองโมเดลลิ่งหนึ่ง
คือตอนนี้พี่เค้ากำลังหาสาวสองไปประกวดมิสทิฟานี่
ประจวบเหมาะกับที่พี่แกกำลังหานางงามไปประกวดอยู่พอดี
ตอนแรกแกจะชวนหนูเป็นดาราแต่พอรู้ว่าหนูเป็น กท
ก็เลยเปลี่ยนใจให้ไปประกวดแหละ ก็กำลังหาคนอยู่นี่นา
หนูตอบตกลงทันที เพราะมันเป็นความฝันอันสูงสุดของหนู
อีโอ๋ น้อยหน่า จ๊ะจ๋า ตื่นเต้นกันใหญ่ที่หนูจะเข้าประกวด
ส่วนปกรณ์รายนั้นเค้าตามใจหนูทุกอย่างค่ะ
ยิ่งรู้ว่าเป็นความฝันของหนูแล้วเค้ายิ่งสนับสนุนเต็มที่
……………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………….
ถ้าไม่มีเรียนเวลาว่างของหนู ก็คือเค้าคอสนางงามค่ะ
หัดเดินใหม่ ฝึกการพูด การวางตัว ทุกอย่างที่นางงามเค้าทำ
หนูว่าหนูสนุกนะค่ะที่หนูได้ทำมัน อาจจะด้วยความที่หนูชอบเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
เวลาหมู่บ้านมีการประกวดหนูแทบไม่เคยพลาด
และแล้วก็มาถึงวันสมัครพี่เอพาหนูมากรองใบสมัคร
โดยมีปกรณ์ตามมาให้กำลังใจหนูด้วยเช่นกันค่ะ
การคัดเลือกสามสิบคนสุดท้ายจบลงได้ด้วยดีค่ะ
โดยที่หนูก็เข้ารอบด้วย หนูต้องทำการเก็บตัวเป็นสามสิบคนสุดท้ายที่พัทยา
พร้อมกับเพื่อนๆนางงามอีกยี่สิบเก้าคน เค้าก็ให้เค้าคอสปรับสภาพผิวต่างๆนาๆ
เค้าคอสเหมือนที่พี่เอให้หนูเข้าเลย ซึ่งหนูก็ทำมาหมดแล้ว
แต่ทำอีกก็สนุกดีพี่ๆทางกองประกวดชมหนูกันใหญ่ว่าหนูทำได้ดีกว่าคนอื่น
ซึ่งหนูไม่กังวลเลยจะมีก็แต่ต้องใส่ชุดว่ายน้ำ
ซึ่งหนูไม่มั่นใจเลยเพราะหนูยังไม่ได้ผ่ากลัวมันไม่เนียน
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………..
เมื่อวันงานมาถึงหนูซึ่งเตรียมตัวอยู่หลังเวทีตื่นเต้นมาก
หนูต้องมีสมาธิจดจ่ออยู่กับตัวเองห้ามวอกแวกเด็ดขาด
วันนี้หนูได้รับเกียรติจากช่างแต่งหน้ากิตติมาศักดิ์ด้วยแหละค่ะนั่นก็คือ พี่ติ๋วนั่นเอง
หนูมั่นใจในหน้าหนูมากเพราะหนูเชื่อใจในฝีมือการแต่งหน้าของพี่ติ๋วอย่างมาก
แต่งให้ใครสวยทุกคน
พอแต่ตัวเสร็จสักพักพี่ทางกองประกวดก็บอกให้พวกหนูเตรียมพร้อม
อีกยี่สิบนาทีเตรียมตัวออกแสตนบายเวที
…………………………………………ยี่สิบนาทีหมดไปอย่างรวดเร็ว…………………………….
ทุกคนก้าวออกไปหน้าเวทีโดยหมาเลขหนึ่งออกไปคนแรก
ตามด้วยหมายเลขสองและสาม ส่วนหนูหมายเลขสิบเอ็ดค่ะ
พอถึงคิวหนูก้าวแรกที่หนูก้าวออกมาหนูฉีกยิ้มที่คิดว่าสวยและจริงใจที่สุดออกไป
และไปประจำอยู่กับที่ จนกว่าจะครบทุกคน
หนูกวาดตาไปรอบคนดูข้างล่างเวที
เห็นพ่อแม่ ปกรณ์ อีโอ๋ จ๊ะจ๋า น้อยหน่า พี่ติ๋วและยิ่งไปกว่านั้นทุกคนที่หมู่บ้าน
ขนกันมาเกือบยี่สิบคนได้
หนูเชื่อว่าคนที่ไม่ได้มาอาจจะรอดูถ่ายทอดสดหนูอยู่ที่หมูบ้านก็เป็นได้
หนูภูมิใจจังเลยค่ะ หนูจะทำความฝันให้เต็มที่ จะทำให้พ่อแม่ภูมิใจในตัวหนูคนนี้
พอครบสามสิบคนแล้วเค้าก็ประกาศ นางงามมิสโฟโต้จินิก
และนางงามอะไรอีกมากมาย ซึ่งไม่มีหนูอยู่ในนั้นเลย
หลังจากนั้นก็รอผลการตัดสินสิบคนสุดท้ายที่จะได้เข้ารอบ
จึงต้องกลับกันไปหลังเวทีอีกครั้งหนึ่ง
ก่อนกลับหนูเหลือบไปเห็นปกรณ์ยิ้มให้กำลังใจหนูเหมือนจะบอกให้หนูสู้ๆ
หนูอยากจะบอกปกรณ์จังเลยค่ะว่า
แค่ได้เห็นรอยยิ้มของคุนแค่นี้ก็เป็นกำลังใจให้หนูมากเลยล่ะ
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
……………………………………
นางงามทั้งสามสิบคนออกมายืนอยู่บนเวทีอีครั้งหนึ่งเพื่อรอการตัดสิน
การเค้ารอบ สิบคนสุดท้ายของมิสทิฟฟานี่ยูนิเวิส
“เอาล่ะค่ะท่านผู้ชมทุกท่านเราจะมาประกาศผลการประกวดสิบคนสุดท้ายของมิสทิฟานี่ยูนิเวิสกันนะค่ะ” พิธีกรหญิงกล่าว
หนูแทบหยุดลมหายใจนั่วขณะหนึ่ง แล้วตั้งใจฟังพิธีกรชายอีกท่านพูดต่อไป
“เราจะไม่เรียงลำดับหมายเลข หรือจำนวนคะแนนใดๆทั้งสิ้นนะครับ”
“ท่านแรกค่ะหมายเลข เก้าค่ะ”
“หมายเลข สี่ครับ”
“หมายเลข ยี่สิบค่ะ”
“หมายเลข เจ็ดครับ”
“หมายเลข สิบหกค่ะ”
“หมายเลข สิบสองครับ”
“หมายเลข สามสิบค่ะ”
“หมายเลข หนึ่งครับ”
“หมายเลข แปดค่ะ”
“และหมายเลขสุดท้ายที่จะเข้ารอบสิบคนสุดท้ายของมิสทิฟฟานี่ยูนิเวิสได้แก่…………”
คนสุดท้ายแล้สสินะหนูคงทำได้ดีที่สุดแล้วหละ
แต่ทันใดนั้นคนในหมูบ้านพ่อแม่หนูและคนอื่นๆ
ต่างพร้อมใจกันตะโกนกันซะลั่นโรงละครทิฟฟานี่
“สิบเอ็ด สิบเอ็ด สิบเอ็ด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
เสียงกองเชียร์หนูเองค่ะ
“หมายเลข……………………………”
“หมายเลข……………………………”
“หมายเลข……………………………สิบเอ็ดครับ คุณม่านฟ้า เทพอัปสร ยินดีด้วยนะครับ”
“เฮ้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
หนูแทบไม่เชื่อหูตัวเองหนูปล่อยโฮออกมาทันที
“เชิญผู้เข้าประกวดยี่สิบท่านข้านหลังเวทีค่ะ”
“ส่วนสาวงามอีกสิบท่าน เดินอวดโฉมให้คณะกรรมการชมอีกรอบหนึ่งก่อนกลับเวทีครับ”
พ่อแม่พี่น้องบ้านหนูกระโดดโลดเต้นกันเต็มที่ ดีใจกันยกใหญ่
พอมาหลังเวทีหนูโผเข้ากอดพี่เออย่างเต็มเหนี่ยวปล่อยโฮเต็มที่
แค่เข้ารอบสิบคนสุดท้ายได้ก็สวยสุดๆแล้ว
รอบต่อไปจะเป็นการ ใส่ชุดว่ายน้ำเดินโชวสรีระ
ซึ่งเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากๆ หลังจากนั้นก็ ตอบคำถามไม่เกินสามสิบวินาที
หนูทำการเปลี่ยนชุดเป็นชุดว่ายน้ำแล้วรอสแตนบายขึ้นเวที
สายตาหนูแอบเห็นพี่วินัยโบกมือให้หนู มาด้วยก็ไม่บอก
พอเดินโชว์ชุดว่าน้ำเท่านั้นล่ะทั้งโรงละครนี่ฮือฮากันใหญ่ ด้วยแต่ละคนสวยๆทั้งนั้น
พอถึงเวลาตอบคำถาม หนูเป็นคนตอบคนสุดท้ายค่ะ คำถามก็แตกต่างกันไปค่ะ
และแล้วก็มาถึงคิวของหนูแล้วล่ะค่ะ
“ถ้าคุณไม่ได้เกิดมาเป็นสาวประเภทสอง แต่เกิดมาเป็นสัตว์ คุณจะเลือกเกิดเป็นสัตว์อะไร เพราะเหตูใด”
พิธีกรอ่านคำถามในซองของหนูเสร็จก็ยื่นไมค์มาทางหนูทันที
“ถ้าน้องฟ้าเกิดเป็นสัตว์ น้องฟ้าจะเลือกเกิดเป็นช้างค่ะ เพราะช้างเป็นสัตว์ประจำชาติและเป็นสัตว์มงคล
ช้างใช้ทำสงครามยุตธหัตถีร่วมกับพระมหากษัตริย์ ถือเป็นผู้มีพระคุณของเรา ถ้าไม่มีช้างก็ไม่มีเราอยู่ทุกวันนี้ ขอบคุนค่ะ”
เฮ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
หิ้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“อื้อ หือเป็นคำตอบที่ดีมากเลยนะครับ ฉลาดหลักแหลมจริงๆ ต่อไปจะเป็นการตัดสิน
สามคนสุดท้ายของการประกวดมิสทิฟฟานี่นะครับ”
“เดี๋ยวเรารอผลการตัดสินจากท่านคณะกรรมการอีกสักครู่นะค่ะ”
หลังจากนั้นก็มีการแสดงขั้นเวลา รอผลการตัดสินจากคณะกรรมการ
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
………………………………………………………………
หนูไม่รู้ว่าหนูมายืนอยู่ตรงนี้ได้ยังไง สามคนสุดท้าย หนูแทบไม่เชื่อ
ผลการตัดสินออกมาแล้ว หนูเข้ารอบสามคนสุดท้าย
กรรมการให้ตอบคำถามอีกครั้งหนึ่งซึ่งหนูก็ตอบไปแล้วอย่างงงๆจำไม่ได้แล้ว
.
.
.
“และรองชนะเลิศอันดับสองได้แก่ หมายเลข…………………………….”
“เก้าค่ะ”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
หนูกับหมายเลขสิบสองยืนกุมมือหันหน้าเข้าหากัน ส่งยิ้มให้กันนิดหน่อย
เค้าสวยมากๆ ไม่ว่าผลจะออกมายังไงหนูพร้อมยินดีไปกับเค้าด้วยเพราะเค้าสวยจริงๆค่ะ
“เหลือสองท่านสุดท้ายแล้วนะครับ คือหมายเลขสิบเอ็ด และหมายเลขสิบสอง”
“และมิสทิฟฟานี่ยูนิเวิสปี………………ได้แก่หมายเลข……………..”
“หมายเลข…………………………….”
“หมายเลข…………………………….”
“หมายเลข……………………สิบ……….”
“สิบเอ็ดครับ”
เฮ้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เขียนโดย: นนนี่ ชะนีป่า
อิอิ น้องฟ้าสวยเว่อร์ๆ อยากจะบอกว่าใกล้จบแล้วน้าอีกประมาณสองตอน
พอจบเรื่องนี้แล้วจะมาต่อเรื่องใหม่เลยอยากถามความเห็นของผู้อ่าน ว่าถ้าเราลงเรื่องดราม่าหนักๆจะมีใครติดตามป่ะ แบบ
นางเอกร้าย อ่า ต้องรอดูอีกที แต่ตอนนี้อยากลงพี่แสงกับน้องจ๊ะจ๋ามาก ขอบพระคุนที่ติดตาม ยังไงฝากด้วยน้า อิอิ
ปล อย่าลืมคอมเม้นไม่งั้นงอนอาจหายไปนานอีกก็เป็นได้ อิอิ เค้าล้อเล้ง
:katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3:
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
=กท บ้านนอก กับ ด เดือนมหาลัย=
=ดอกฟ้ากับแสงอาทิตย์=
=หนูพิมใจกับพี่ชายคนเถื่อน=
-
จะจบแล้วหรือ เนี่ยจะรอผลงานใหม่จ๊ะ
พี่ชอบดราม่าหนักๆจ๊ะ แต่ชอบดราม่าแบบมีเหตุผล
แบบเอะอะๆก็จะฆ่าจะแกงแบบไร้เหตุผล ขอบายจ๊ะ
สิ่งที่เจ๊เกลียด
พระเอกโง่
นายเอกคิดไม่เป็น
นายร้ายไม่มีสมอง
และเพื่อนนายเอกดีเกินไป
-----------------------
ผลงานเรื่องต่อไปจะคอยติดตามดู
ปล.นนนี่จะเกลียดปะเนี่ยเล่นดักไว้ทุกทาง
-
ดีใจกับฟ้าคนสวยด้วยยยยยเก่งมากมาก
ปกรณ์ก็หมดห่วงแล้วดูแลน้องฟ้าดีดีนะ อิอิ
:L2: :L2:
-
อะไรกัน เค้าไม่เชื่อ อีก2ตอนจะจบแล้วเหรอ ไม่นะ ม่ายยยยยย!
หลอกกันใช่มั๊ย แล้วสรุปทางบ้านปกรณ์ว่าไง เค้ายอมรับฟ้ารึป่าวครับ
เพราะไม่เห็นกล่าวถึงเลย อยากรู้ฝั่งนั้นบ้างว่ากีดกันหรือเอ็นดูฟ้า
ต่ออีกหน่อยยืดอีกหน่อยไม่ได้เหรอ อีก2ตอนมันไม่พอทำใจที่จะจบ
ยังอ่านไปได้แป๊บๆเอง เค้าติดเรื่องนี้มาก มันเหมือนจะดราม่าแต่วิธีการเล่า
มันเลยไม่หน่วงมากอ่านได้เรื่อยๆจนไม่อยากให้จบ เหมือนนั่งอ่านไดอารี่ของฟ้าเลย :m15:
-
จะจบแล้วเหรอ :mew2: เหมือนพึ่งอ่านได้ไม่นานเอง :jul3:
รอติดตามเรื่องหน้าด้วย ชอบดราม่านะ ขอนายเอกร้ายๆและฉลาดทันคน อิอิ :mew1:
-
อะไรกัน เค้าไม่เชื่อ อีก2ตอนจะจบแล้วเหรอ ไม่นะ ม่ายยยยยย!
หลอกกันใช่มั๊ย แล้วสรุปทางบ้านปกรณ์ว่าไง เค้ายอมรับฟ้ารึป่าวครับ
เพราะไม่เห็นกล่าวถึงเลย อยากรู้ฝั่งนั้นบ้างว่ากีดกันหรือเอ็นดูฟ้า
ต่ออีกหน่อยยืดอีกหน่อยไม่ได้เหรอ อีก2ตอนมันไม่พอทำใจที่จะจบ
ยังอ่านไปได้แป๊บๆเอง เค้าติดเรื่องนี้มาก มันเหมือนจะดราม่าแต่วิธีการเล่า
มันเลยไม่หน่วงมากอ่านได้เรื่อยๆจนไม่อยากให้จบ เหมือนนั่งอ่านไดอารี่ของฟ้าเลย :m15:
ตามคำเรียกร้องอาจจะยืดไปอีกหน่อย หรือต่อตอนพิเศษให้น้าจ้ะ :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
ตามคำเรียกร้องอาจจะยืดไปอีกหน่อย หรือต่อตอนพิเศษให้น้าจ้ะ :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :ped149: ขอบคุณมากคราฟที่จะยืดให้อีกหน่อย หรือจะมาเป็นตอนพิเศษก็ได้ไม่ว่ากัน
ปล.อย่าลืมเรื่องครอบครัวปกรณ์ด้วยนะครับ(ผมว่ามันสำคัญมากๆนะประเด็นนี้ยิ่งฟ้าเป็น กท.ด้วยแล้ว)
อยากรู้เรื่องนี้มากๆว่าฝั่งพ่อแม่ปกรณ์ยอมรับมั๊ย รอๆๆๆๆๆๆๆ
-
ฟ้าเริดมาก
-
รออ่านพี่แสงกับจ๋านะคะ :mew1:
-
o22 ไม่อยากเชื่อ อิปกรณ์กลายเป็นคนดี
-
เป็นกำลังใจให้กับเรื่อง
ใหม่นะคะ :mew3:
-
ตอนเปิดเรื่อง..โอ๊ยย ลุ้นแทบตาย
ถึงกลางเรื่อง..อ๊ากกก จะเป็นจะตาย
ใกล้จะจบ..อิอิ ง่ายๆรักกันลงตัวเฉยเลย
อิปกรณ์เมิงเปิดตัวมาแรกๆ..แรงมว๊ากกกก
ที่ไหนได้สุดท้ายเจือกหลงเค้ารักเค้าซะหัวทิ่มสุดลิ่มเล๊ยยยย
น้องฟ้า เสน่ห์แรงเหลือร้าย มัดใจมัดจวยหนุ่มหล่อกาดอหญ่ายยซะไปไหนไม่รอด
สวยเกินไปนะ..ตะเอง
เรื่องนี้คนแต่ง..หนุกดี
บอกว่าชอบ
-
อ่านไป ลุ้นไป เครียดอีกต่างหาก
... อ่าว ใกล้จบแล้ว ....
-
อ่านตอนนี้แล้ว รู้สึกเหมือนคนแต่ง รีบรวดรัดให้เรื่องมันจบเลย (- -"
-
โหย
ปกติไม่ชอบอ่านแนวแบบนี้นะ
แบบ กท เนี้ย
แต่เรื่องนี้สามารถสะกดเราไห้อ่านตามมาจนจบได้ตลอดเลย
สุดยอดมาก ดำเนินเนื้อเรื่องแบบสบายๆ ตามหลักความเป็นจริง ไม่อิงนิยาย+การ์ตูน
มันเหมือนกับเรื่องจริงชีวิตจริงเลย
ชอบมากสนุกอ่านและฮา+เศร้าไปพร้อมๆกัน
สงสารมากตอนที่ถูกพวกนั้นทำเลว เห่อ
แต่ไงก็ผ่านมาได้ และนะ
ไงก็รอจ้าเรื่องนี้เด็ดมากๆ ยกนิ้วเบย(นิ้วโป่งนะ) 555+
-
บทที่ 12
“และมิสทิฟฟานี่ยูนิเวิสปี………………ได้แก่หมายเลข……………..”
“หมายเลข…………………………….”
“หมายเลข…………………………….”
“หมายเลข……………………สิบ……….”
“สิบเอ็ดครับ”
เฮ้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
หนูไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากเสียงตะโกนก้องลั่นโรงละครทิฟฟานี่
รู้แต่ว่ามีคนมาสวมมงกุฏให้หนูและแสงแฟลชสาดใส่หน้าหนูเกิดแสงวูบวาบ
หนูมึนงงไปหมด พยายามจะตั้งสติ ก็มีคนมากระซิบข้างหูหนู
“น้อง ตั้งสติหน่อยค่ะ น้องได้เป็นมิสทิฟฟานี่แล้ว”
ณ นาทีนั้นหนูมองกลับลงไปข้างล่างเวทีทันที อยากเห็นหน้าคนที่หนูรัก
ว่าจะภูมิใจในตัวหนูมากแค่ไหน พ่อกับแม่ยืนกอดกันแล้วมองมาที่หนู
พี่ป้าน้าอาบ้านหนูกระโดดโลดเต้นกันใหญ่ เพื่อนๆโบกมือให้หนูกันใหญ่
ส่วนปกรณ์ทำเพียงยืนยิ้มส่งมาให้หนูเท่านั้น แต่แค่นี้หนูก็ดีใจแล้วล่ะค่ะ
.
.
.
หลังจากได้รับตำแหน่ง หนูก็เดินสายทำประโยชน์มากมาย
แต่ก็ไม่ลืมเรื่องการเรียนนะค่ะ ยังไงหนูก็ยังเป็นเด็กทุนอยู่
อิโอ๋ จ๊ะจ๋า น้อยหน่า ดีใจกันใหญ่ ที่มีเพื่อนเป็นนางงาม
หนูกลับห้องมาด้วยความเหนื่อยล้าวันนี้หลังเลิกเรียนแล้วหนูยังต้องไปเดินแบบด้วย
กลับมาก็เลยกลายเป็นสภาพศพอย่างที่เห็น
“ฟ้าครับ” ปกรณ์เรียก
“หืม” หนูได้แต่เออออตอบไปทั้งที่ยังนอนอยู่ตาก็แทบจะลืมไม่ขึ้น
“พี่ รักฟ้านะครับ” ฮะ อะไรนะ
“เมื่อกี้พี่ว่าอะไรนะ”ลุกขึ้นนั่งบนเตียงแทบจะทันที
“พี่รักฟ้าครับ แต่งงานกันนะ” นี่มันอะไรกัน
ปกรณ์คุกเข่าลงตรงหน้าหนูพร้อมทำสายตาร้องขอ
“……………………” ไม่มีอะไรจะพูดมันปลื้มปริ่ม จนน้ำตาคลอที่เบ้าตา
ทำได้เพียงแค่พยักหน้าตอบตกลงไปเท่านั้น ปกรณ์โผเข้ากอดหนูทันที่ที่หนูตอบตกลง
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………
……………………………………………………………………
หลังจากที่ตกลงแต่งงานกับปกรณ์แล้ว
เค้าพาหนูมาเจอพ่อกับแม่ของเค้า แม่เค้าดูใจดีมากมาถึงก็เข้ามากอดหนูใหญ่
แล้วก็บอกด้วยว่าตอนประกวดมิสทิฟฟานี่แม่เค้านั่งเชียหนูด้วย
พาหนูมาอวดพวกแม่บ้านกันใหญ่ว่าจะได้ลูกสะใภ้เป็นนางงาม
ส่วนคุนพ่อของปกรณ์เป็นฝรั่งหล่อเชียว แกดูเงียบๆขรึมๆเหมือนปกรณ์เลย
แต่แกก็ไม่เงียบจนเกินไปยังมีถามนู่นถามนี่หนูอยู่มั่ง
แกก็คงเอ็นดูหนูมั่งแหละก็ลูกสะใภ้สวยนี่นา
หนูพึ่งมารูก็วันนี้นี่เองว่าตั้งแต่เกิดเหตุการณ์วันนั้น
วันที่หนูโดนจับตัวไปปกรณ์ก็เล่าเรื่องของหนูให้พ่อกับแม่ฟัง
พ่อกับแม่ของปกรณ์รับรู้เรื่องของหนูตลอดแต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้เจอกันเท่านั้นเอง
วันนั้นคุนพ่อคุนแม่ก็ชวนหนาทนอาหารเย็น
คุนแม่ถามหนูใหญ่เลยว่าทำยังไงถึงสวยขนาดนี้
หนูก็ตอบไปว่าหมดหลายบาทอยู่ คุนแม่ดูจะชอบหนูมากเลยค่ะท่านใจดีมากๆ
ชวนหนูค้างที่นี่ด้วยแหละคงเพราะมันค่ำมืดแล้วกลัวพวกหนูเป็นอันตราย
หนูก็เลยตกลงค้างที่นี่ แถมแยกห้องคนละห้องกับปกรณ์อีกต่างหาก
บอกว่าเราไม่ควรชิงสุกก่อนห่าม หารู้ไม่ว่าเราได้กันนานแล้วค่ะ
………………………………………………………………………………………………………………………………..
โห……………..ฮี้โห่ฮี้โห่ฮี้โห่……………………โหย……………………………ฮิ้ว!
มง! มงตุ๊มมง ตุ๊มมง ตุ๊มมง มงตุ๊มมง ตุ๊มมง ตุ๊มมง
ใครมีมะกรูดมาแลกมะนาว ใครมีลูกสาวมาแลกลูกเขย เอาวะเอาเหวยลูกเขยบ้านนา ตาละลา
เสียงโห่และเสียงขบวนกลองยาว จากหน้าหมู่บ้านเรียกสายตาพี่ป้าหน้าอา
ให้ออกไปร่วมเดินขบวน รำบ้างเต้นบ้างกันอย่างสนุกสนาน
เสียงเหล่านั้นดังมากถึงขนาดบ้านหนูอยู่ท้ายๆหมูบ้านยังดังมาถึงที่นี่
หนูนั่งรออยูในห้องอย่างใจจดใจจ่อ วันนี้หนูแต่งตัวสวยมากราวกับนางในวรรณคดี
บ้านของหนูเต็มไปด้วยพี่ป้าน้าอาที่ อาสามาช่วยงาน ทั้งทำกับข้าวบ้างช่วยเสริฟอาหารบ้าง
แต่นี่ยังเช้าอยู่คนก็เลยยังไม่ค่อยเยอะส่วนมาจะไปร่วนบวนแห่ขันหมากเสียมากกว่า
หนูชะเง้อมองออกไปลอดหน้าต่างหลังจากเสียงกลองยาวเริ่มที่จะเดินทาง
เข้ามาใกล้บ้านหนูมากขึ้นเรื่อยๆ และขบวนขันหมากก็มาหยุดตรงทางเข้าหน้าบ้านหนู
มีพี่ป้าน้าอา ญาติๆของหนูต่างจับจองพื้นที่กั้นประตูเงินประตูทองกันอย่างอลหม่าน
ถ้าปกรณ์เข้ามาถึงในตัวบ้านหนูได้ คาดว่าคงหมดเนื้อหมดตัวไปเสียก่อน
ก่อนหน้านี้ทั้งวันแม่พร่ำสอนหนูถึงเรื่องของการออกเรือน ภรรยาที่ดีมีอะไรบ้าง
ต่างๆนาๆจนหนูจำได้ขึ้นใจแต่แม่ก็มิวายพร่ำบอกหนูจนถึงวันแต่ง
วันนี้รอบบ้านหนูประดับประดาไปด้วย ดอกไม้นาๆชนิดสวยมากๆเลย
ไม่ต้องจ้างใครทำทั้งนั้นฝีมือเพื่อนๆทั้งสามคนของหนูเอง พี่ติ๋วและพี่ๆในร้านก็มาช่วยอีกแรง
ทำให้แทบจะไม่ต้องเสียค่าช้าจ่ายอะไรเลย
เมื่อเช้าหนูตื่นมาแต่งตัวตั้งแต่ตีสี่โดยฝีมือช่างแต่งหน้าเจ้าเดิมของหนูนั่งเอง
พอแต่งตัวเสร็จ กะจะนอนต่อซักหน่อยแต่ไม่ไหว
เสียงโขลกน้ำพริกและเสียงสับหมูดังระงมทั้งบ้านจนไม่มีกะจิตกะใจนอน
อีกส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะหนูตื่นเต้นด้วยแหละ ใครจะไม่ตื่นเต้นละเนาะ
ตื่นมากระเทยจะได้แต่งงาน เป็นความจริงหรือความฝันละนี่
มันเหมือนกับความฝันอย่างที่สองของหนูเป็นจริง หนูทำความฝันของตัวเองเป็นจริงแทบทุกอย่าง
ทั้งเรื่องการเรียน เรื่องความสวย เรื่องการประกวด
และความรักของหนูที่สมหวังจนถึงขั้นแต่งงาน มีผู้ชายมาขอถึงบ้าน
พ่อแม่พี่น้องไม่มีใครรังเกียจหนูเลย พ่อแม่ของปกรณ์ก็ยอมรับและเอ็นดูหนูมากๆเลยด้วย
มันช่างเป็นอะไรที่โชคดีมากๆ แต่กว่าจะถึงวันนี้หนูต้องฝัาฟันและพยายามอย่างยิ่ง
เพื่อที่จะผ่านพ้นอุปสรรคที่เป็นตัวขวางกั้นต่างๆ เพื่อที่ทุกคนจะได้ยอมรับในตัวหนู
และวันนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลยถ้าไม่มีพ่อและแม่คอยให้กำลังใจหนูเรื่อยมา
พ่อและแม่สนับสนุนหนูเต็มที่ หากถ้าเกิดพ่อแม่ไม่ยอมรับในตัวหนู
ชีวิตหนูในวันนี้อาจจะเป็นกระเทยขายตัว ใจแตกหนีออกจากบ้านตั้งแต่ยังเด็ก
หรือเสียอนาคตไปเลยก็ได้ ที่หนูมีวันนี้เพราะพ่อกับแม่ยอมรับในสภาพความเป็นหนูได้
เลยทำให้หนูมีวันนี้ ขอบคุนพ่อกับแม่นะค่ะ
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
……………
ปกรณ์ในชุดเจ้าบ่าวหล่อมาก ขอผ่านประตูเงินประตูทองเหล่าบรรดาญาติๆของหนู
จนมาหยุดอยู่ประตูสุดท้ายที่พี่โชติกับพี่ช้างเป็นคนกั้น
พี่โชติพูดอะไรกับปกรณ์นิดหน่อยก่อนจะเปิดทางให้เค้าเดินผ่านเข้ามาได้
อาหารมากมายที่จะนำมาถวายเป็นภัตตาหารของพระสงฆ์นับสิบรูป
และก็คงเพียงพอต่อบรรดาแขกเหรื่อที่มางานกันในช่วงเช้านับเกือบห้าร้อยร้อยกว่าชีวิต
งานหนูคนเยอะมากๆอาจจะเป็นเรื่องแปลกซักหน่อยที่ กท จะแต่งงาน
แถมเจ้าบ่าวยังเป็นหนุ่มกรุงเทพรูปหล่ออีกต่างหาก
ทำให้คนทั้งในและนอกหมู่บ้านต่างแห่กันมางานหนูอย่างมามายมหาศาล
พี่ๆนักข่าวสื่อมวลชนต่างก็มาทำข่าวของหนูกันจ้าละหวั่น
อาจจะด้วยตำแหน่งอันทรงเกียรติของหนูทำให้เป็นที่สนใจของทุกๆคน
……………………………………………………………………………………………………………………….
พิธีการผ่านไปด้วยดี ไม่มีอะไรติดขัด ขั้นตอนสวมแหวนต่างๆก็เรียบร้อยดี
ทีนี้ก็เหลือแต่ส่งตัวบ่าวสาวเข้าหอ หนูบอกตามตรงหนูเขินว่ะ
เหมือนคนยังไม่เคยโดนแล้ววันนี้จะโดนเป็นครั้งแรก ทั้งที่ก่อนหน้านี้โดนมาแล้ว
ไม่รู้กี่ครั้งแทบนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ยังมีอารมณ์เหมือนเด็กสาวบริสุทธิ์อยู่ ทำไปได้นะ
พอหนูกับปกรณ์เข้าห้องหอมาปุ๊บแทบจะไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงอะไรกันเลยกระโดดเข้าใส่กันแทบจะทันที แล้วก็นะ
………………………………………….เสร็จกันไปสองยก………………………..
หนูกับปกรณ์นอนกอดกันอยู่บนเตียงหลังใหญ่อันใหม่ที่ทางครอบครับของปกรณ์เป็นคนจัดมาให้ถึงที่
ด้วยความรู้สึกปริ่มล้นอยู่ในใจ มันเหมือนกับว่าเราได้เป็นครอบครัวเดียวกันแล้วและจะสร้าง
ครอบครัวของเราในอนาคตของเราต่อไปหนูกับปกรณ์คุยกันเอาไว้แล้วล่ะว่าจะมีลูกซักสองคน
โดยการไปขอรับเด็กบุญธรรมจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า ชายคนหญิงคน เพื่อที่จะทำให้
ครอบครัวของพวกเราสมบูรณ์ เราจะรักเด็กทั้งสองคนอย่างลูกแท้ๆของตัวเองและจะส่งเสริม
และสนับสนุนเต็มที่หากเค้าต้องการทำอะไรหรือเป็นอะไร
“ฟ้าครับเสร็จงานนี้แล้วอะพี่ว่าจะพาพ่อแม่ฟ้าแล้วก็พ่อแม่พี่ไปเที่ยวซักหน่อย ฟ้าว่าไงครับ”
“ก็ดีนะ พ่อแม่ฟ้าไม่เคยไปเที่ยวที่ไหนเลย วันๆก็เอาแต่ทำงาน ฟ้าอยากให้พ่อกับแม่มีความสุขบ้าง”
“งั้นฟ้าอยากไปไหนละ”
“อืม…………ไม่รู้สิ ตามใจพี่กรณ์ละกัน”
“งั้นไปญี่ปุ่นกันมั๊ย”
“มันไม่แพงไปหรอ ค่าใช้จ่ายก็เยอะด้วยนะไปเมืองนอกอะ”
“โถ ฟ้าครับอย่าเกรงใจสิ แค่นี้พี่เลี้ยงเมียได้ เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนะอย่าลืมสิ”
“ขอบคุนนะคะ”
“พี่รักฟ้านะ”
“ฟ้าก็รักพี่เหมือนกันค่ะ”
“หืม………..ต่ออีกสักรอบดีมั๊ยเนี่ย”
“บ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ผู้เขียน : นนนี่ ชะนีป่า
ตอนนี้สั้นหน่อยน้า
ปล เราว่าเราเขียนดราม่าไม่ได้เรื่องเลย มันซอฟเนาะ แบบว่าเราก็ไม่ค่อยชอบดราม่าหนักๆเหมือนกันก็เลยไม่อยากให้ผู้อ่าน
เครียด ส่วนเรื่องการเขียนนนนี่เป็นคนที่เขียนเนื้อเรื่องพยายามให้มันกระชับอะค่ะแต่ละบทมันก็เลยไม่ค่อยเยอะเหมือนชาวบ้าน
เค้า ถ้าจบแล้ว จะมาต่อตอนพิเศษให้เรื่อยๆและกันโนะ
ปล2 อย่าลืมคอมเม้นด้วยล่ะ อยากให้เขียนพระเอกนายเอกแนวไหนคอมเม้นกันมาได้แล้วเดี๋ยวนนนี่ จะพิจารณาน้า
ขอบคุนทุก
คนที่อ่าน ใครคอมเม้นขอให้มีแฟน หล่อๆ รวยๆ น่ารักๆ มีความสุข สมปรารถนาทุกประการ รักทุกคน คริคริ
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
จิ้มๆๆๆ
-
อ่านตอนนี้แล้ว รู้สึกเหมือนคนแต่ง รีบรวดรัดให้เรื่องมันจบเลย (- -"
คือ นนนี่ ไม่ได้รวบรัดน้าแบบว่า มันเขียนของมันเองเป็นไปแบบอัตโนมัติอะ คิดอะไรได้ก็เขียน คืออย่างที่บอก นนนี่เป็นคนเขียนแบบกระชับอะค่ะ ไม่ชอบเวิ่นเว่อบรรยายยาวมันน่าเบื่อ คือต้องขอโทษด้วยน้าที่ทำให้คิดแบบนั้น ขอบคุนที่ติชม นนนี่น้า :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15
-
บ้านหนองนำ้ขุ่น บ้านม่านฟ้าเองค่ะ คนในรูปพ่อน้องฟ้าเองค่ะ (กรุณาจิ้นตนาการกันเอาเอง) อุอุอิอิ
[attachment deleted by admin]
-
มีเถียงนาน้อยด้วย :pighaun: :pighaun:
-
ฟินๆๆๆ
-
:hao3: มารอตอนฮันนีมูน
-
o13 o13 o13 o13 :pig4: :pig4:
-
นานๆถึงจะเจอกะเทยสมหวังในรักแท้
ดีใจด้วย ม่านฟ้า
หุหุ ปกรณ์พระเอกจริงๆ
จัดงานแต่งซะเลย
งั้นตอนแรกๆที่เลวนี่
แกล้งเลวใช่ป่ะ
แต่เหมือนมากกกกก
กร๊ากกกกก
-
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเราเลือเกิดไม่ได้แต่เราเลือกที่จะเป็นคนดีได้ :mew1: ดูน้องฟ้าเป็นตัวอย่าง
-
ปกติเราไม่อ่านแนวกะเทยนะคะ เคยอ่านแค่เรื่องเดียว อ่านไปได้ 3 ตอนเลิก (มันน่าเบื่ออ่ะ)
แต่เรื่องนี้ เข้ามาตอนแรกไม่ปิ๊งเท่าไหร่ ภาษาเขียนยังไม่เป๊ะ
แต่ว่าติดใจคาแรกเตอร์ตัวละครและการที่ให้ฟ้าเล่าเรื่อง
คือฟ้าน่ารักมากกกกกกอ่ะ เป็นกะเทยน่ารัก เพื่อนกะเทยเราก็มีคนนิสัยคล้ายๆอย่างงี้เหมือนกัน
เป็นคนที่เป็นที่รักของทุกคนอ่ะ พวกผุ้ชายก็รัก (แบบเพื่อนนะคะ นางยังไม่มีคนจีบ คาดว่าไม่กล้าจีบ เพราะนางนิสัยดีเกิน5555)
อ่านไปอ่านมาแล้วเสพติดอ่ะ ช๊อบมากกกกกกกกกกกกกกกกก
จะอ่านอีกรอบละเนี่ย 5555 เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ <3
-
=กท บ้านนอก กับ ด เดือนมหาลัย ม่านฟ้า+ปกรณ์=
บทที่ 13
นับจากวันนั้นวันที่หนูแต่งงานก็ผ่านมาหลายปีแล้วล่ะค่ะ
หนูเรียนจบก็กลับมาเปิดห้องเสื้อกับร้านเสริมสวยซึ่งไม่ได้เกี่ยวอะไรกับที่หนูเรียนจบมาเลย
ผ้าที่ใช้ก็ที่ใช้ของแม่ฟ้าที่ทอเองอะค่ะเดี๋ยวนี้พัฒนาหน่อยจ้างลูกน้องประมาณห้าหกคนช่วยแม่ทออีกแรง
ส่วนปกรณ์ก็เป็นวิศวกรอยู่ที่นี่กับฟ้าหลายปีแล้วเปิดบริษัทใหญ่โตเชียวค่ะด้วยการสนับสนุนของพ่อผัว
ส่วนพ่อของหนูก็ได้เป็นวิศวกรกับเค้าเหมือนกันอยู่บริษัทของปกรณ์นั่นแหละค่ะ
ถึงจะไม่ได้จบสูงอะไรมากมายแต่พ่อก็มีประสบการณ์การทำงานเยอะกว่าปกรณ์
ปกรณ์เค้าเลยยกให้พ่อเป็นที่ปรึกษาไป อ้ออีกอย่างหนึ่งเรามีลูกแล้วค่ะ สองคน ชายหนึ่งหญิงหนึ่ง
ตอนนี้คนโตผู้ชาย(โปรด) ห้าขวบ ส่วนคนเล็กผู้หญิง(ปราง) สามบวบแล้วล่ะ
“ม๊าฮับเมื่อไหร่ป๊าจะมาฮับโปรดกับปรางอยากไปกินไอติมในเมืองอ่า”
คนโตค่ะซนมากเลย นี่ก็พึ่งจะกลับมาจากโรงเรียนแท้ๆ
“หนูอยากกิน หนูอยากกิน”
คนนี้ก็เหมือนกัน เอาแต่ใจตัวเองที่หนึ่งแสบทั้งคนพี่และคนน้อง
“ถ้าน้องโปรดกับน้องปรางอยากกินไอติมเราสองคนต้องไปอาบน้ำแต่งตัวหล่อๆสวยๆก่อนแล้วเดี๋ยวม๊ากับป๊าจะพาไป”
“เย้ๆ อาบน้ำๆ”
ทั้งสองแสบก็พากันวิ่งหายไปทำธุระของตัวเอง โดยมีพี่นอม พี่เลี้ยงของสองแสบตามไปช่วยอีกแรง
พอสองแสบไปหนูก็นั่งปักชุดของหนูต่อไปใกล้เวลาที่ปกรณ์จะกลับมาและ
“ฟอดดดดดดดดดดดด คิดถึงฟ้าจัง”
มาแบบไม่ให้สุ้มไม่ให้เสียงเดี๋ยวเผลอเอาเข็มทิ่มตาจะว่ายังไง
“นี่ เล่นอะไรอย่างนี้ เดี๋ยวเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาจะว่ายังไง ไปอาบน้ำเลยนะ เหม็นเหงื่อ จะได้พาสองแสบไปกินไอติมด้วย”
“คร๊าบบบบบบๆ เดี๋ยวนี้เมียพี่ขี้บ่นจังวุ๊ย สงสัยจะเข้าสู่ช่างวัยทอง” หนอย ไอ้นี่หนิ
“ไอ้พี่บ้า คืนนี้นอนข้างนอกเลยนะ”
ว่าแล้วก็ปาหมอนใส่ไปดอกหนึ่ง
“เฮ๊ย!!!!!!! ได้ไงอะ เมื่อคืนก็ไม่ได้เอา ไม่เอาอะยังไงคืนนี้พี่ก็จะเอา 555555555”
ไอ้บ้าเอ๊ย นับวันผัวหนูมันชักจะทะลึ่งใหญ่ละ
“ไปไกลๆเลยน้า!!!!!!!”
หลังจากที่ทุกคนทำธุระส่วนตัวของตัวเองเสร็จหนูกับปกรณ์ก็พาลูกๆของเรามากินไอศกรีมตามที่ลูกๆต้องการ
ก่อนจะพาไปดูหนัง แล้วช็อบอาหารไปตุนไว้ที่บ้าน
เอ่อ เดินไปเดินมาเจอพี่วินัยกับภรรยาของเค้ามาเดินเหมือนกันก็เลยได้เดินด้วยกันนิดหน่อย
ก่อนแยกกันตรงซุ้มขายเสื้อผ้า เออหนูลืมบอกไปพี่วิชัยแต่งงานแล้วค่ะเมื่อปีที่แล้ว
ภรรยาเค้าสวยเชียวค่ะเห็นว่าเป็นนางงามทางเหนือเค้าเรียกอะไรน่ะ อ๋อ นางงามสันกำแพง
หนูก็ไม่รู้ว่าไปเจอกันอีท่าไหนถึงได้รู้จักกัน ตั้งแต่หนูแต่งงานหลังจากนั้นก็ไม่เห็นพี่วินัยอีกเลย
กลับมาเห็นอีกทีก็จะจัดงานแต่งซะและ หึหึ
เรากลับมาบ้านเกือบสี่ทุ่มแหนะ สองแสบหลับไปและ
หนูก็เลยแว๊บไปอาบน้ำบ้าเดินตั้งหลายชั่วโมงเหนียวตัวเป็นบ้าเลยกำลังอาบอยู่เพลินๆ
แกร๊กกกกก
“นี่ชอบเข้ามาอย่างนี้อีกแล้วนะ”
หนูว่าหนูล๊อกประตูแล้วนะแต่ก็ไม่สามารถรอดฝีมือของนายปกรณ์คนนี้ไปได้เลย
“พี่อาบด้วยสิ”
ไม่พูดเปล่าเอามือมาคล้องรอบเอวหนูพร้อมยืนแนบชิดอยู่ตรงสะโพกหนู
ที่สำคัญมันไม่มีเสื้อผ้าติดตัวเลย แถมมังปกรณ์ยังมาทิ่มๆอยู่แถวๆร่องก้นหนูอีก
เห้อ วันนี้จะอาบเสร็จมั๊ยเนี่ย
“อื้อ ก็อาบไปสิ”
เริ่มและเริ่มเลื้อยและ แล้วหนูจะทำอะไรได้ ก็เสร็จกันไปยกหนึ่ง แล้วไปต่อบนเตียงอีกยกหนึ่ง
ลืมไปเลยว่าจะลงโทษเรื่องเมื่อเย็นทำไงได้ก็เค้าบอกเค้าจะเอานี่เนาะ
ตอนนี้ก็เลยนอนเหนื่อยหอบกันทั้งคู่โดยมีหนูนอนซบบนอกอุ่นๆของปกรณ์และมีปกรณ์คอยลูบหัวหนูอยู่
“ป๊าถามอะไรหน่อยสิ”
วันเวลาผ่านไปสรรพนามก็เปลี่ยนไปดูหมือนกันจะมีบางครั้งบางคราที่เรียกชื่อเล่น
“ฟ้ามีอะไรเหรอ”
ฮ้า สบายจังมีคนคอยลูบหัวเนี่ย
“ทำไมป๊า ถึงแต่งงานกับฟ้า ทำไมไม่ไปแต่งกับผู้หญิงสวยๆ”
“ไม่รู้สิ อาจเพราะฟ้าเป็นคนดี มีน้ำใจตอนแรกก็ไม่คิดจะจริงจังหรอกแค่จะหลอกฟันเล่นอะ แต่ไหงไปๆมาๆรักซะงั้นอะ แต่มีอีก
อย่างหนึ่งคือ เหมือนเราเคยเจอกันอาจจะเป็นแต่ชาติบางก่อนก็ได้มั๊งทำให้พี่รู้สึกผูกพันกับฟ้ามาก”
“พูดซะเว่อร์เลย ไปจำจากพระเอกละครเรื่องอะไรล่ะ”
นี่แน่ งับซะเลย หมั่นเขี้ยว
“พี่พูดจริงนะเราเหมือนรู้จักกันมาก่อน แต่พี่ก็จำไม่ได้แล้วอะ”
“ทำไมฟ้า ไม่เห็นจำได้เลย”พูดบอกไปพลางกรอกตาเบาๆ
“ไม่ต้องมาล้อเลยน้า พี่ก็พูดไปตามที่รู้สึกอะ”
“รู้สึกไรเหรอ”
“ก็ รู้สึกรักไงล่ะ จุ๊บ!!!!!”
“เพี๊ยะ!!!!!”
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………
เช้านี้วันเสาร์ค่ะหนูก็เลยไม่ได้ไปทำงานร้านหนูหยุดทุกวันเสาร์อาทิตย์ค่ะ
เดี๋ยวจะไม่มีเวลาให้ลูก ส่วนปกรณ์กำลังอาบน้ำอยู่ค่ะ
หนูกับปกรณ์ย้ายมาอยู่กับพ่อแม่ของหนูนั่นแหละค่ะบ้านนี้ก็สร้างใหม่ใหญ่กว่าเดิมหลายเท่า
แต่ยังคงความเป็นบ้านไม้เหมือนเดิมแต่สวยมากขึ้นกว่าเดิมมากเลย
ด้วยบริษัทของปกรณ์นี่เองเป็นคนสร้างโดยมีหนูพ่อและแม่เป็นคนช่วยกันออกแบบว่าจะปรับตรงไหนเปลี่ยนตรงไหน
แก้ตรงไหน บ้านออกมาก็เลยสวยไฮโซเชียว
ตอนนี้หนูอายุยี่สิบห้าแล้วล่ะปกรณ์ก็ยี่สิบเจ็ด เหมือนจะแก่เลยเนาะมีลูกแล้วสองคน
แต่ความจริงยังไม่แก่น้า แต่เหมือนเราเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากกว่า เพราะเรามีลูกมีครอบครัวแล้วก็เลยมีภาระหน้าที่ ที่ต้องทำ
ทำให้เรามีความรับผิดชอบ และดูโตขึ้น มากกว่า ไม่ได้แก่จริงๆน้า
“ม๊าฮับเมื่อกี้โปรดคุยกับคุนย่าด้วยคุนย่าบอกว่าจะมาเยี่ยมเราด้วยแหละฮับ”
“อ่าว จริงเหรอครับ แล้วคุนย่าบอกมั๊ยว่าจะมาวันไหน”
“คุนย่าบอกว่าจะมาวันจันทร์ฮับ คุนย่าบอกว่าซื้อของมาผากโปรดกับปรางเพียบเลยด้วย”
“เหรอครับ”
“ฮับ เดี๋ยวโปรดกับปรางไปบอกป๊าก่อนดีกว่า เย้ๆ”
คุนแม่ของปกรณ์จะมาเหรอ หึหึ ขานั้นติดหลานมากตามใจจนเคยตัว
ส่วนคุนพ่อหนูกับคุนพ่อของปกรณ์ซี้กันมากเจอกันทีไรเป็นคุยกันหยั่งกะคนไม่ได้เจอกันมาสิบปี
ปกรณ์ลงมาแล้วแต่บอกว่าจะออกไปข้างนอกไปทำธุระนิดหน่อย
ธุระอะไรของเค้าอีกนี่มันวันเสาร์ก็ยังจะมีธุระปะปังอีกจนได้
หนูก็เลยมานั่งเย็บชุดของหนูต่อ ซึ่งชุดที่หนูเย็บคือชุดแต่งงานค่ะ ต้องเย็บมือเท่านั้นค่ะ
เพราะเอสเซสเซอรี่เยอะทั้งมุขทั้งเลื่อมวิบๆอีก ที่ต้องใช้ความประณีตมากๆ
แต่ก็คุ้มค่ะชุดหนูแฮนเมตนี่ค่ะ ราคาก็เลยสูงตามไปด้วย
ผ่านไปซักห้าชั่วโมง
ตี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงโทรศัพท์หนูเองค่ะ พี่โชติเหรอร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นแกโทรมา มีธุระอะไรหรือเปล่า
“ว่าไงพี่โชติ มีอะไรหรือป่าว”
“เอ่อคือ ………………………..”
“มีอะไรก็พูดมาพี่โชติอ้ำๆอึ้งๆอยู่ได้”
“คืองี้ ฟ้า เองตั้งสิติดีๆก่อนนะ มันอาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดก็ได้” อะไรเนี่ยมีเรื่องร้ายแรงอะไรเกิดขึ้นเหรอเนี่ย
“อะไร”
“คือ พี่เห็นผัวเองนั่งกินข้าวกับสาวที่ไหนก็ไม่รู้สวยเชียว”
“มันอยู่ไหน”
“เคเอฟซี ที่ห้างบ๊กซี”
ทันทีที่ได้ยินจุดมุ่งหมายเท่านั้นแหละหนูก็บึ่งรถไปยังที่หมายทันที
หนอยไอ้ผัวเฮงซวยนี่มึงยังไม่เลิกนิสัยเดิมอีกเหรอ หนอยรู้จักกูน้อยไปซะแล้วมึง ถ้ามึงมีชู้ละก็กูไม่เอามึงไว้แน่
อีหน้าไหนที่จะแย่งผัวกู กูก็อยากจะเห็นเมือนกัน มันจะสวยสู้เล็บตีนหนูได้รึเปล่า
“เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดด” จอดรถได้บั๊บบึ่งเข้าไปภายในตัวห้างทันทีพอเดินเข้าไปเจอพี่โชติพอดี แกเลยพาหนูเดินไปดู
ผลปรากฏว่า เจอมันนั่งกับผู้หญิงจริงๆสวยด้วย ท่าทางไฮโซลูกคุนหนูเชียว ชอบอย่างงี้ก็ไม่บอก
เดี๋ยวเจอกู ไอ้ผัวเฮงซวย
ผู้เขียน : นนนี่ ชะนีป่า
ตายๆๆๆๆๆๆ เสร็จแน่ปกรณ์เอ๊ย จะเจอน้องฟ้าแผลงฤทธิ์ซะแล้ว
ตอนนี้แลดน้องฟ้าน่ากลัวขึ้นเนาะ ไม่เหมือนน้องฟ้าตอนสมัยยังเอาะๆเลยอะ
เค้าแต่งไปเค้ายังกลัวเลย อิอิ :13223: :13223: :13223: :13223: :13223: :13223:
:ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3:
:z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
วันนี้ขออีกตอนได้มั๊ยครับบคุณนนนี่สุดสวย มันค้างอ่ะ
หวังว่าคงจะไม่ดราม่าแล้วนะใกล้จบแล้ว ขอหวานๆครอบครัวสุขสันต์ทีเถอะ
อุตส่าห์ทำใจให้อภัยปกรณ์ได้แล้วนะ หวังว่าจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะครับ
รอๆๆๆๆๆๆ มาต่อเร็วๆนะครับ วันนี้ได้อีกตอนยิ่งดี เสริมบารมีให้คุณนนนี่สวยวันสวยคืน 55555+++
-
555555 เมียหึงโหดว่ะปกรณ์
-
วันนี้ขออีกตอนได้มั๊ยครับบคุณนนนี่สุดสวย มันค้างอ่ะ
หวังว่าคงจะไม่ดราม่าแล้วนะใกล้จบแล้ว ขอหวานๆครอบครัวสุขสันต์ทีเถอะ
อุตส่าห์ทำใจให้อภัยปกรณ์ได้แล้วนะ หวังว่าจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะครับ
รอๆๆๆๆๆๆ มาต่อเร็วๆนะครับ วันนี้ได้อีกตอนยิ่งดี เสริมบารมีให้คุณนนนี่สวยวันสวยคืน 55555+++
ขอโทษน้าคุนเป้พอดีออกมาข้างนอกอ่า ไม่ได้อยู่บ้าน เราอยู่ร้านคอมอะ อย่างที่บอกเราเป็นคนพิมช้าเกรงว่าจะหมดหลายบาท ขอโทษน้าไว้จาต่อพรุ่งนี้ให้ละกันน้า
-
ตายแน่ปกรณ์เอ้ยยยยยยย :z6:
-
ตายแน่มังปกรณ์ เอ้ย ปกรณ์
-
เลิกเหอะแบบนี้
-
อ้าวปกรณ์จะโดนน้องฟ้าคนสวยฟ้อนเล็บใส่ซะแล้ว 555555 :katai5:
-
แต่งกันมาหลายปีแล้ว คงไม่มานอกใจหรอกมั้ง
ถ้านอกใจก็เฉือนมันเลย o18
ว่าแต่ลูกนี่มาจากไหน ไม่น่าใช่ลูกของปกรณ์กับเมียเก่านะ อายุมันไม่ใช่
-
ตัดให้เป็ดกินเลยค่ะ ม่านฟ้า! :katai4:
-
กล้ามากปกรณ์
งานนี้ตายแน่ ๆ
:beat: :z6:
-
= กท บ้านนอก กับ ด เดือนมหาลัย ม่านฟ้า+ปกรณ์ BY นนนี่ ชะนีป่า =
บทที่ 13.2 ต่อ
พอก้าวเข้าไปที่โต๊ะของปกรณ์กับผู้หญิงหน้าด้านคนนั้น หนูแทบผงะค่ะ
อึ้งค่ะ อึ้ง ไม่คิดว่าหนูจะหึงเกินเหตุหน้ามืดตามัว ผู้หญิงคนที่พี่โชติว่า
คือ จ๊ะจ๋านั่นเอง ไม่ได้เจอกันสองปีจ๊ะจ๋าเปลี่ยนไปมากทั้งดูสวยแล้วโตขึ้นมากเลย
ลืมไปเลยนะเนี่ยว่าจ๋าอยู่จังหวัดเดียวกัน แต่คนละอำเภอนี่ ก็ไม่ได้เจอกันเลยช่วงสองปีมาเนี่ย
“จ๋า จ๋าใช่มั๊ย” หนูถามเพื่อความแน่ใจแต่จริงๆก็แน่ใจอยู่แล้วล่ะ
“ฟ้า/อ่าวฟ้า” ทั้งจ๋าทั้งปกรณ์ประสานเสียง
“แหม จำเพื่อนไม่ได้เหรอ มันน่าน้อยใจนะ”
จ๋าพูดกับหนูแบบทีเล่นทีจริง แหมไม่ต้องงอลเลยเค้าจำตัวเองได้น่า
“ก็จ๋าเปลี่ยนไปมากเลยนะ สวยมากเลย ตอนแรกคิดว่าสาวที่ไหนมานั่งคุยกับกรณ์ที่แท้ก็จ๋านี่เอง แล้วเป็นไงมาไงอะถึง
ได้มาที่นี่ แล้วพี่แสงละ”
“พอดีมาทำธุระให้พ่อน่ะ ส่วนพี่แสงเข้าธนาคารอยู่ก็เลยให้เรามารอที่นี่ บังเอิญเจอปกรณ์ก็เลยเข้ามาทักนะ”
“ดีใจจังที่เจอจ๋าอะ แล้วพี่กรณ์มาทำอะไรที่นี่ค่ะ”
ประโยคแรกพูดกับจ๋าแต่ประโยคหลังนี่หันไปถึงตาใส่ปกรณ์ด้วย
“พี่มาพบลูกค้านะ กะว่าจะกลับพอดีบังเอิญเจอจ๊ะจ๋าซะก่อนนะ”
“งั้นจ๋าทำธุระเสร็จไปเที่ยวบ้านเรามั๊ย เนี่ยไม่ได้เจอหน้าหลานตั้งสองปีแล้วมั๊ง”
“อืมเอาสิ แต่เดี๋ยวรอพี่แสงก่อนนะแป๊บนึงคงใกล้เสร็จแล้วล่ะ แล้วนี่ใครเหรอ”
จ๊ะจ๋าพูดกับหนูเสร็จก็หันไปมองคนข้างตัวหนูแล้วถาม ตายจริงนี่หนูลืมพี่โชติไปได้ยังไง
“อ๋อ พี่โชติน่ะ ลูกพี่ลูกน้องเราเอง ส่วนพี่โชตินี่จ๋าเพื่อนหนูเอง”
จ๋ายกมือไหว้สวัสดีพี่โชติ ส่วนพี่โชติก็ยิ้มอย่างเขินๆ
พอพี่แสงมาเราทั้งหลายก็ออกเดินทางไปยังบ้านของหนู แต่พี่โชติขอแยกตัวไปทำธุระ
พี่แสงนี่ยังหล่อเหมือนเดิมเลยอะ เจอกี่ครั้งๆพี่แกก็หล่อ มาดแมนเหมือนเดิม
ที่สำคัญพี่แสงนี่รักจ๋ามากเหมือนเดิม นี่คบกันมาหลายปีแล้วนะตังแต่จ๊ะจ๋าอยู่มัธยม
ก่อนที่จ๊ะจ๋าจะเข้ามาเรียนที่มหาลัยเดียวกับหนูซะอีก จนจบแล้วก็ยังไม่ห่างกันเลย
ใครว่ารักแท้ไม่มีในชาวสีม่วงเราทั้งสองคู่ก็พิสูจน์แล้วไงว่าความรักของเรามั่นคงกว่าคูชายหญิงบางคูซะอีก
.
.
.
.
พอมาถึงจ๊ะจ๋ากับพี่แสงก็เข้าไปกราบพ่อกับแม่ คุยกันนิดหน่อย
หลังจากนั้นพวกเราก็ตกลงกันว่าจะให้จ๋ากับพี่แสงค้างกะเราที่นี่หนึ่งคืน
เย็นนี้เราเลยกะจะเลี้ยงฉลองซักหน่อย ทำหมูกระทะกินกันเอง
พวกเราทั้งสองซึ่งประกอบด้วยหนูจ๊ะจ๋าและแม่ ก็เลยต้องระเห็จออกมาซื้อของสดกันที่ตลาด
ส่วนพี่แสงกับปกรณ์นี่เค้าคุยถูกคอกันแต่ไหนแต่ไรก็เลยให้อยู่ช่วยพ่อเลี้ยงหลานกันไป ส่วนเรื่องทางนี้สาวๆจัดการเอง
ตกเย็นเราก็ฉลองกันใหญ่มีพี่โชติกับพี่วินัยมาแจมกันด้วย(พี่วินัยนี่หนูโทรไปชวนเองกับมือ)
ไม่รู้พวกหนุ่มๆไปสรรหาเหล้าอยาปลาปิ้งมาจากไหน เบียร์นี่หลายลังเชียวค่ะ เหล้าก็ด้วย
นี่กะจะกินเผื่อชาติหน้าเลยใช่ไหมงานการไม่ต้องทำ เอ่อ ลืมไปวันนี้วันเสาร์พรุ่งนี้วันอาทิตย์หยุดนี่นา
รู้สึก ตั้งแต่หนูมีลูกมานี่หนูขี้บ่นขึ้นเยอะเลย ไม่มีใครเคยบอกหรอกค่ะ หนูรู้ด้วยตัวของหนูเอง
จ๊ะจ๋านี่ก็นั่งป้อนหมูย่างให้ลูกหนูอย่างมันมือเชียวค่ะรู้สึกสองแสบจะชอบน้าจ๋าเป็นพิเศษ
ตาโปรดนี่จำน้าจ๋าได้อยู่ค่ะ ส่วนน้องปรางตอนนั่นแกยังเล็กก็เลยยังจำน้าจ๋าของเค้าไม่ได้
พวกผู้ชายนี่เสียงดังกันเชียวค่ะ เฮฮา โฮกฮาก เคาะขวดเบียร์ตามประสาผู้ชาย
ส่วนหนูก็ได้แต่ปรามๆสามีแต่ก็ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุค่ะ ดังกว่าเดิมซะงั้น
พอห้าทุ่มกว่าเมียพี่วิชัยก็มาตามกลับก็เลยเหลือสี่หนุ่มสี่มุมค่ะ
พอเมาภาระจะมาตกอยู่ที่ใครล่ะค่ะ ก็หน้าที่พวกเมียๆล่ะค่ะ พอหนูลากปกรณ์เข้ามาไว้ในห้องเสร็จ
ก็ช่วยจ๊ะจ๋าพาพี่แสงไปยังอีกห้องหนึ่งที่หนูเตรียมไว้ให้กับทั้งสองคน
ส่วนพี่โชตินี่เดินกลับไปแล้วค่ะบ้านอยู่ตรงนี้เอง ดูแกจะมีสติที่สุดในหมู่ผู้ชาย
พอเก็บสัมภาระ ทั้งหม้อทั้ง ขวดเบียร์สารพัดเสร็จ ก็ขึ้นมาบนห้อง
ปกรณ์นี่นอนซะเต็มเตียงเลยค่ะ กลิ่งเหล้าหึ่งเชียว หนูเลยกะจะปลุกปกรณ์ลูกขึ้นไปอาบน้ำ
แต่เค้าดื้อเหลือเกินค่ะ ทั้งดึงทั้งทึ้งแล้วก็ไม่ยอมเข้าไปอาบน้ำ หนูก็เลยเอาผ้าชุบน้ำเช็ดตามตัวเค้าไป
จะได้นอนสบายไม่เหนียวเหนอะหนะ พอมาคิดดูแล้ววันนี้หนูก็ไม่น่าไปโมโหเค้าเลย ที่คิดว่าเค้าจะมีคนอื่น
หนูควรไว้ใจเค้าให้มากกว่านี้ใช่มั๊ยค่ะ เค้าจะนอกใจหนูได้ยังไงกัน ก็หนูออกจะสวยซะขนาดนี้
"ฟ้า คร๊าบบบบบ”อะไรเนี่ยคิดว่าหลับไปแล้วนะ
“อะไร”
“หอม หน่อย น้า”
อะไรเนี่ยยังจะมีอารมณ์มาโรแมนติดอีกนะเมาขนาดนี้อะ
“อื้อไม่เอา”
กว่าจะรู้ตัวปกรณ์ก็ดึงหนูลงไปกอดแล้วก็หอมแก้มหนูฟอดใหญ่ทันที
“ไม่ เอา ได้ ไง เมีย พี่ ออก จะ น่า รัก สวย ด้วย กูมีเมียเป็นนางงามโว๊ยยยยย 555555555 ”ชักจะเพ้อใหญ่และ
หนูพยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดของปกรณ์เพราะรู้สึกชักจะหายใจไม่ออกซะแล้ว
“นี่ปล่อยก่อน”
“ม่าย ปล่อย มา ห้าย พี่ เย็……ซะดีๆ”
ชักเอาใหญ่ละเมาแล้วพูดจาหยาบคายสิ้นดี
“โอ๊ย”
อื้อหือ ไอ้ผัวบ้าเอ๊ยขยำอยู่นั่นแหละนมอะกลัวมันไม่เละคามือใช่มั๊ย
“นม หย่ายยย เมีย พี่ นม หย่ายยย ก้น ก็ หย่ายย ผัว ชอบบบ”
กรี๊ดดดดดดด โอ๊ยตายๆๆหนูจะได้นอนมั๊ยล่ะเนี่ย
.
.
.
.
“อึก อื้อ เบาๆ”
ตัวหนูสั่นคลอนตามแรงโยกกระแทกกระทั้นของปกรณ์ โอ๊ย ไม่รู้ไปอดอยากมาจากไหนเนี่ย เมาทีไรเป็นแบบนี้
ทุกทีเลย เมาแล้วหื่น
“อื้ม ……..ฟ้า โอ๊ะ”
ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“โอ๊ย เบาๆหน่อย”
ปกรณ์ใส่หนูเต็มแม็กมากแทบไม่มีช่องว่างให้ตั้งตัวกันเลยทีเดียว
“อืม โอ๊ะ …………อ่าห์”
ใส่รัวอีกสี่ห้าครั้ง ปกรณ์ก็กดมังปกรณ์แช่ค้างไว้ในตัวหนู แล้วก็กระตุกสี่ห้าครั้ง
น้ำอสุจิ ก็หลั่งรดเข้ามาในตัวหนูจนหนูอุ่นวาบไปทั่วช่องท้อง
หนูมีความสุขเหลือเกิน ค่ะ เรากอดกันอยู่บนเตียงกว้าง เตียงที่มีแต่เราสองคน
และจะมีเราสองคนตลอดไป หนูรักเค้าจังเลยค่ะ
เขียนโดย : นนนี่ ชะนีป่า
= กท บ้านนอก กับ ด เดือนมหาลัย ม่านฟ้า+ปกรณ์ =
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41614.180
มาต่อละน้าหวังว่าคงถูกใจ 555555555 หักมุมคนอ่านซะงั้น
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยเขิลแปปปปป
-
มังปกรณ์นี่ได้ออกเกือบทุกตอนเลยนะ :hao6:
-
ปกรณ์นี่หื่นตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่องเลยมั้งเนี่ย :jul3: :m25:
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
ปกรณ์อิอิหื่นๆ
-
ปกรณ์ใช้มังปกรณ์..คุ้ม
ฮ่าฮ่า โคตรจะคุ้มรุย
ไม่ผิดหวังเลยอ่ะฟ้า
มีปกรณ์...แล้วยังแถมมังปกรณ์ให้คุยทุกคืนด้วยวุ้ย
กร๊ากกกกกกกก
-
พี่กรหื่นตลอด :pighaun:
-
โอ้วววววววววววว มิคิดว่าจะเจอบทอัศจรรย์ 555
-
รอดตัวไปนะปกรณ์
-
= กท บ้านนอกกับด เดือนมหาลัย ม่านฟ้า+ปกรณ์ =
ขอเปลี่ยนชื่อเรื่องนะ จาก = กท บ้านนอกกับด เดือนมหาลัย =เปลี่ยนเป็น :นางฟ้ากับนายปกรณ์
เขียนโดย:นนนี่ ชะนีป่า
บทที่ 14 บทส่งท้าย
จ๊ะจ๋ากับพี่แสงกลับไปแล้วเจอกันยังไม่ทันหายคิดถึงเลย
กะว่าจะชวนอยู่ต่ออีกซักสองสามวัน แต่พี่แสงดันมีธุระซะงั้น
เหมือนช่วงเวลาที่พวกเราอยู่ด้วยกันช่างสั้นเหลือเกิน
ก็ต่างคนต่างมีงานที่ต้องทำ ตามหน้าที่ความเป็นผู้ใหญ่ ใช่สิเราไม่ใช่เด็กๆแล้ว
จ๊ะจ๋ากับพี่แสงเปิดกิจการอู่ซ่อมรถ น้อยหน่าก็เป็นดาราดังเวลาว่างก็แทบจะไม่มี
ส่วนอีโอ๋ เปิดร้านเสริมสวยซึ่งร่วมทุนกับพี่ติ๋ว ต่างคนต่างมีการมีงานทำที่ตัวเองรัก
ซึ่งล้วนไม่มีใครทำงานตามสายที่ตัวเองเรียนมาเลย ซึ่งทำให้เห็นว่า คนเรามีทางเดินเป็นของตัวเอง
ไม่ได้ขึ้นอยู่ที่การศึกษาหรือสายการเรียนที่เราเรียนมาแต่อยู่ที่ความชอบความถนัดของแต่ละบุคคลต่างหาก
ซึ่งจะนำพาตัวเราเองไปพบกับความสุขในภายภาคหน้า
วันนี้ปกรณ์เป็นอะไรก็ไม่รู้ มาอ้อนมาคลอเคลียตลอด เป็นตั้งแต่ตื่นแล้วนะเนี่ย
แถมยังชวนหนูกับลูกๆไปเดินเล่นแถวๆท้ายทุ่งหลังบ้าน หนูก็เลยตามใจ
ยังไงก็ยอมเค้าหน่อยล่ะกัน อุตส่ามาอ้อนซะขนาดนี้ เราเลยเดินจากบ้านมาเรื่อยๆจนถึงท้ายนา
ซึ่งตอนนี้ก็เป็นเวลาที่เย็นมากแล้วเป็นช่วงที่พระอาทิตย์กำลังจะตกดินอยู่พอดี
โปรดกับปรางไล่จับแมลงปอที่ยังเหลืออยู่กันอย่างสนุกสนาน
ส่วนหนูกับปกรณ์ก็เดินจับมือกันเดินไปนั่งที่กระท่อมปลายนาไม่ไกลจากลูกมาก
พระอาทิตย์สวยจัง ยิ่งได้มาดูกับคนที่เรารักแล้วละก็ช่างมีความสุขเหนือคำที่จะบรรยายจริงๆ หนูเลยเอนหัวไปซบที่ไหล่ปกรณ์
ส่วนปกรณ์ก็ลูบหัวหนูไปด้วย ทำเอาเคลิ้มเลย
เราทั้งสองต่างไม่มีใครพูดอะไรกันซักคำ ต่างซึมซับกับบรรยากาศที่แสนจะโรแมนติก
ของท้องทุ่งนาหมู่บ้านหนองน้ำขุ่นแห่งนี้ มองดูโปรดกับปรางวิ่งไล่จับกันอย่างสนุกสนาน
หนูมีความสุขจังเลยค่ะ หนูจะเก็บช่วงเวลาเหล่านี้ไว้ในความทรงจำของหนู
ตราบนานเท่านาน รักของเราจะคงอยู่ตราบนานเท่ากาล
.
.
.
.
.
แสงไฟในห้องสลัวๆหนูเปิดประตูเข้าไปก็พบกับเทียนหอมต่างๆ
ที่ถูกจุดเอาไว้ทำให้มันสว่างไสวระยิบระยับทั่วทั้งห้อง
ปกรณ์เค้าคิดจะทำอะไรของเค้าอีกล่ะเนี่ย พอก้าวเข้าไปที่เตียงเท่านั้นแหละ
ตะลึงเลยค่ะ ดอกไม้รอบๆเตียงนี่มันอะไรกันมันเยอะมากเลยล่ะค่ะ
ทั้งดอกกุหลาบดอกเบญจมาศสีสันสดใสทั้งนั้นเลยค่ะ
เอปกรณ์ต้องคิดจะเซอร์ไพสซ์อะไรหนูแน่ๆเลย
พอเดินเข้าไปอีกนิดก็สัมผัสถึงแรงกอดรัดจากทางด้านหลัง
และสัมผัสนุ่มหยุ่นเปียกชื้นของริมฝีปากบริเวณหลังคอ
ปกรณ์พลิกหนูให้หันกลับไปเผชิญหน้า เราต่างสบตากัน
ไม่มีใครพูดอะไรออกมาเพราะความเขินอาย จนปกรณ์นั่นเองที่เป็นฝ่ายเรื่มพูด
“สุขสันวันคบรอบแต่งงานนะครับฟ้า”
เออ ใช่วันนี้วันครบรอบแต่งงาน หนูลืมได้ไง แต่ปกรณ์นี่สิจำได้ทุกปี
“จำไม่ได้ล่ะสิท่า เป็นอย่างนี้ทุกปีอะ” ปกรณ์พูอย่างงอนๆ
แหม อยากจะบอกปกรณ์จังเลยว่าทำไปได้นะอายุปูนนี้แล้ว
“โถไม่เอาน่า ค้าจำได้แต่แกล้งป๊าเล่นเฉยๆ” ตอแหลได้โล่จริงๆอีฟ้าเอ๊ย
ปกรณ์ยิ้มแล้วหันมาจุมพิตที่หน้าผากหนู เราสองคนยืนมองตากันสักพัก
ก่อนที่ปกรณ์จะเอนตัวหนูลงไปนอนกับเตียงแล้วนอนกอดกัน
“ฟ้ารู้มั๊ยเค้ารักฟ้ามาก”
“รู้สิ ฟ้าก็รักกรณ์เหมือนกันน่ะ รักมากกว่ากรณ์อีก”
“ไม่เชื่อหรอกต้องให้เค้าพิสูจน์ก่อน”
ปกรณ์รัดหนูซะแน่นเลยแถมทำสายตาเจ้าเล่ห์เชียวรู้นะพิสูจน์อะไร
พอหนูพยักหน้ายินยอมเท่านั้นแหละค่ะ ปกรณ์โถมตัวเข้าใส่หนูทันที แล้วหลังจากนั้นก็……………..เลยตามเลยค่ะ
.
.
.
ความรักของเราแม้ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ มีอุปสรรคต่างๆนาๆล้มลุกคลุกคลานกันมาบ้าง
แต่เมื่อเราผ่านอุปสรรคต่างๆนั้นมาได้แล้วเราจะเห็นคุณค่าของมันที่ทำให้เราทั้งสองคน
ร่วมมือร่วมใจฝ่าอุปสรรคเหล่านั้นมาจนได้ ถึงวันนี้หนูไม่ขออะไรมาก
ขอแค่มีครอบครัวที่อบอุ่นของหนูอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆหนูก็มีความสุขมากแล้ว
หนูรักครอบครัวของหนูที่สุด สุดท้ายนี้อยากจะฝากผู้อ่าน จงมีความพยายามอย่าย่อท้อต่ออุปสรรค
อย่างที่เค้ากล่าวกันมารุ่นต่อรุ่นที่ว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น”
แด่บุคคลอันเป็นที่รัก
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………..
“รู้สึกว่า ในหนังสือเล่มนี้จะเล่าเกี่ยวกับเรื่องความสวยของคุนยาย แล้วที่เยอะมากเลยก็คือเรื่องความรักของคุณยายกับคุณตา
หนังสือเล่มนี้เป็นเหมือนไดอารี่ของคุณยายเลยจริงมั๊ยค่ะ”พิธีกรสาวเอ่ยถามคำถามที่ได้รับตามหน้าที่ที่ตนเองต้องทำ ใหถาม
แขกรับเชิญคนดังซึ่งเป็นถึงอดีตนางงามรุ่นเดอะ
“ใช่ค่ะ หนังสือเล่มนี้ยายก็เขียนดัดแปลงมาจากไดอารี่ ของยายส่วนหนึ่ง ตั้งแต่เข้ากรุงเทพครั้งแรก เปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อความ
สวยแล้วก็ครังแรกที่พบกับคุณตาเค้า ”
“ได้ยินมาว่า หนังสือเล่มนี้ขายดีมาก ถึงขนาดที่ทางสำนักพิมพ์สั่งพิมพ์เพิ่มกันเลยทีเดียว เพราะยอดสั่งจองเยอะมาก”
“เอ่อ จริงๆแล้วก็อาจเพราะผู้อ่านต้องการรู้เรื่องความรักของยายแล้วก็ความสวย ก็เลยมียอดสั่งซื้อเยอะเป็นพิเศษ”
“งั้นก็แสดงว่าจริง ทีนี้หนูขอถามเรื่องส่วนตัวของคุนยายเป็นกรณีส่วนตัวนะค่ะคุณยายเสียใจมากมั๊ยค่ะหลังจากที่คุณตาเสียไป”
“ก็เสียใจมากตามธรรมดาของคนรักกัน แต่ตอนนี้ทำใจได้แล้วล่ะ เพราะเดี๋ยวยายก็จะตามเค้าไปแล้วล่ะลูกเอ๊ย”
“โถ คุณยายยังแข็งแรงอยู่เลยค่ะ ยังต้องอยู่กับพวกเราไปอีกนานค่ะ”คุณยายทำได้เพียงส่งยิ้มเอ็นดูไปให้กับพิธีกรสาว จริงๆ
อยากจะบอกว่ายายยังเสียใจอยู่มากแต่ก็ฝืนความรู้สึกเก็บไว้ในใจ ไม่อยากที่จะแสดงความอ่อนแอให้ใครได้เห็น
พิธีกรสาวรายการดังเอ๋ยถามหญิงชราที่ยังคงมีเค้าความงามอยู่บนใบหน้าแม้จะชราภาพมากแล้วแต่ความสวยก็ยังแทบไม่เคย
สร่าง
“ถ้าคุนตายังอยู่คุนยายอยากทำอะไรกับคุนตามากที่สุดค่ะ”
“ยายคง จะบอกรักตาเค้าและจะรักเค้าให้มากๆ”
หญิงชราบอกด้วยรอยยิ้มที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข
หลังจากนั้นพิธีกรสาวก็ถามเรื่องต่างๆกับคุนยายอีกสารพัดจนล่วงเลยเวลา ผ่านไปเป็นเกือบชั่วโมง พิธีกรสาวจึงเอ่ยขอบคุณ
เนื่องด้วยหมดเวลาในการถ่ายทำแล้ว
“แล้ววันนี้ต้องขอขอบพระคุณ คุณยายม่านฟ้าด้วยนะค่ะ ที่สละเวลาให้เกียรติมาร่วมพูดคุยเกี่ยวกับหนังสือและชีวิตส่วนตัวใน
รายการของเรา ขอเสียงปรบมือให้คุณยายด้วยค่ะ”สิ้นเสียงพิธีกรสาวผู้คนในห้องส่งต่างปรบมือให้คุณยายม่านฟ้ากันอย่างเกรียว
กราว
“และวันนี้ก็หมดเวลาของเราแล้วค่ะ กลับมาพบกับกันใหม่ทุกวันเสาร์ สี่ทุ่มตรงทางช่อง 8 สำหรับวันนี้สวัสดีค่ะ”
แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กรี๊ดดๆๆๆๆ
แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงปรบมือดังเกรียวกราวลั่นสตูดิโอ พร้อมรอยยิ้มแล้วความชื่นชมยินดี ในตัวคุนยาย
ที่มาบอกเล่าอดีตสมัยยังสาว ความรักและครอบครัวมานับชั่วโมงกว่า ซึ่งทุกคนประทับใจมากๆ
หนูมองคุนยายเดินลงเวทีด้วยรอยยิ้มพร้อมกับมีลูกหลานคอยประคอง เห็นแล้วช่างเป็นภาพที่มีความสุขยิ่งนัก คุนยายม่านฟ้าช่าง
เป็น กท ที่โชคดีเหลือเกินที่ได้รับทั้งความรักจากพ่อแม่ คนรักอย่างคุณตาปกรณ์และยังมีครอบครัวที่สมบูรณ์
ซึ่งมัน ……………ต่างจากหนูโดยสิ้นเชิง
ความรักคืออะไรน่ะเหรอ ไม่เคยรู้เลย หนูขอบอกเลยว่า หนูเกลียดคำนี้ที่สุด คุณยายจะรู้บ้างมั๊ยว่าหนู อิจฉาคุณยายจัง
จบบริบูรณ์
เขียนโดย :นนนี่ ชะนีป่า
จบแล้วค่า ขอโทดที่หายไปนานไม่มีอารายจะแก้ตัว แหม ก็เปิดเทอมกันแล้วเนาะเลยไม่มีเวลา
ขอบคุนทุกท่านที่ยังติดตาม เม้นเยอะๆน้า ถ้าใครอยากรู้ว่าน้องคนนี้เป็นใคร (คนที่อิจฉาคุณยายม่านฟ้าของเรา)จะมาบอกคอม
เม้นเยอะจะบอก ถ้าไม่เยอะไม่บอก ถ้าว่างจะมาต่อตอนพิเศษน้า
อิอิ บายค่า
:call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
ทิ้งระเบิดไว้ตอนสุดท้ายยยยยยย :ling1:
-
อยากรู้ว่าเป็นใครจังงงง :z2: :z2: :z2: :z2:
-
ใครอ่ะ อยากรู้จัง
-
อยากรู้ๆๆๆ
-
รอชมระเบิด
-
ใครอ่ะ :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆค่ะ :กอด1: :L2: อยากรู้จังเธอคนนั้นคือใคร :ling1:
-
สนุกดีครับ แต่ไม่ชอบที่พระเอกรุมโทรมนางเอก แล้วไม่ได้รับกรรมอะไรเลย
-
ชอบบบบบบบบบ
เรื่องนี้เป็นความฝันของทะเทยเลยนะ
เฮ้อออออออออ มันฟินจิง ๆ โดย เฉพาะปกรณ์นะ :haun4:
-
สนุกมากๆค่ะ ดีใจที่แฮปปี้
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณค่ะ
-
:pig4:
-
สนุกดีอ่ะ
-
สนุกมากเลยคะ เพิ่งได้อ่าน ก็เลยอ่านรวดเดียวจบเลย บอกตรงๆเลย ตอนแรกๆเกลียดปกรณ์มากไม่อยากให้ม่านฟ้าคู่กับประกรณ์เลยคะ แต่ช่วงหลังๆมานี้ทำตัวดีมาก เลยยกโทษให้ก็ได้
-
สนุกมาก :L2: :pig4:
-
ติดยุเรื่องเดียว เรื่องรุมโทรม ทำไมต้องทำด้วย เลยมากก
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุกๆนะครับ :mew3:
-
สนุกมากกกกก ชอบบบบ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
เรื่องดำเนินไปเรื่อย เป็นธรรมชาติ เหมือนเรื่องเล่า
ปกรณ์ ที่ม่านฟ้าประทับใจในความหล่อ
แล้วเกลียดในความเลว ที่ร่วมกับเพื่อนข่มขืนฟ้า
ซึ่งปกรณ์ ทำกับฟ้าเพื่อฉกชิงแย่งกับแสบที่ออกหน้าชอบฟ้า
แถมถ่ายคลิปไว้อีก แต่สุดท้ายปกรณ์กลับหลงรักฟ้าซะเอง
กลับมาทำดี เข้าหาพ่อแม่ฟ้า ที่เป็นชาวนา ทำได้ดีซะอีก
เรื่องจบแบบมีความสุข
ขอบคุณไรท์ มากกกก คนอ่านก็มีความสุข
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: