[เรื่องสั้น] โรคแปลก “แตก” ไม่ได้ตั้งใจ แจ้งข่าว P.3
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น] โรคแปลก “แตก” ไม่ได้ตั้งใจ แจ้งข่าว P.3  (อ่าน 44693 ครั้ง)

ชายคือ(?)

  • บุคคลทั่วไป

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ



ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-03-2014 16:35:09 โดย ชายคือ(?) »

ชายคือ(?)

  • บุคคลทั่วไป
บทนำ

“เฮ้ย!! ไอพลัส มึงมาดูของดีดิๆ”

“ห้ะ ของดีไรวะ”

ไอชินเพื่อนสนิทผมเรียกผมให้เข้าไปมุงกับกลุ่มเพื่อนๆ ที่ตอนนี้ทำเสียงฮือฮากันหลังห้อง

ผมเดินตามไปดูอย่างอยากรู้อยากเห็นว่าพวกมันกำลังดูอะไรกันอยู่

“ดูไรกันวะ”

เมื่อแทรกวงเพื่อนไปได้ ไอชินถือมือถืออยู่กลางวง บนจอมือถือมีคลิปผญ.กำลังลูบไล้เรือนร่างตัวเอง

“ไรวะมึง ถึงกับหน้าแดงเลยหรอวะ”

“เปล่าโว้ย”

ไม่แดงได้ไงครับ ตั้งแต่เกิดมา 12 ปีผมยังไม่เคยดูคลิปโป๊อะไรแบบนี้เลย ไม่รู้เพราะความซื่อหรือบื้อกันแน่

“มึงไม่เคยช่วยตัวเองหรอ”

เอกหันมาถามผมเนื่องจากสีหน้าผมดูมึนงงปนเขินๆ

“อะไรคือช่วยตัวเอง?” ผมถามไปเพราะไม่รู้จริงๆ แม่ผมสอนให้ผมช่วยตัวเองตลอดตั้งแต่เด็กๆ ไม่ต้องคอยให้พ่อแม่หรือคนอื่นทำ
อะไรให้ ถูกครับ เราต้องหัดช่วยตัวเองบ้าง จะพึ่งคนอื่นอย่างเดียวไม่ได้หรอก ทุกวันนี้ผมก็ทำงานบ้านเองหมดทุกอย่าง

ผู้ชายทั้งกลุ่มหัวเราะเสียงดังลั่นเมื่อผมตอบตามความจริงไป

“โอ๋ๆ เด็กน้อย” ชินหันมาลูบหัวผม ไรวะ

ทั้งกลุ่มหันไปจดจ่อกับคลิปเสียวตรงหน้ากันต่อ อา.. ผู้หญิงในคลิปกำลังยั่วผม เธอเอามือไล้ลงไปลูบบริเวณส่วนนั้น

อึก.... ผมเริ่มรู้สึกว่าอะไรบางอย่างของช่วงล่างผมกำลังขยายตัว

“เฮ้ย ไอพลัส มึงโด่หรอวะ” เอกหัวเราะ ผมได้แต่ก้มหน้างุด อายสิวะครับ

อะ.....ทำไมผมรู้สึกแปลกๆ ทำไมมันรู้สึกสยิวๆตรงนั้นนะ

“โห เด็ดว่ะ”

ตอนนี้ภาพตัดไปที่ผู้หญิงคนเดิมกำลังเลียพลาสติกสักอย่างที่รูปร่างเหมือนกับของผู้ชาย ผมกลืนน้ำลายอย่างอึดอัด ความรู้สึกตรง
ส่วนนั้นยังไม่หายไป ทว่ากลับทวีเพิ่มขึ้นจนผมรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ

“เป็นไรวะพลัส ทำไมทำหน้าอึดอัดแบบนั้นวะ มึงไม่ชอบหรอ”

“เปล่า ไม่ใช่ไม่ชอบ”

ไม่นะ ทำไมผมรู้สึกเหมือนปวดฉี่ เหมือนจะมีอะไรออกมา

“อ๊ะ!!”

ผมเกร็งตัวก่อนจะรู้สึกเสียวว้าบเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ เพื่อนทั้งกลุ่มหันมามองผมแบบงงๆปนตกใจกับสิ่งที่เห็น

“เห้ย ไอพลัส!! มึงแตกหรอ”



“แตก?”



ผมก้มมองเป้ากางเกงนักเรียนตัวเองตอนนี้


ใช่ มันมีรอยน้ำเป็นดวง.....





นี่ผมเป็นอะไรกันเนี่ย!!!!

เหวยยยยยยย :katai4: :katai4:
พักจากการแต่งเรื่องยาวมาแต่งเอาจิ้นกันไป
ยังมีต่ออีกนะครับ ฝากติดตาม :mew3:

ออฟไลน์ MK

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
ตลกดี ฮาตรงพลัสแปลคำว่า ช่วยตัวเอง นี่แหละ แหมมมมม พ่อหนุ่มน้อย  :hao7:

แตกต่อหน้าเพื่อนๆแบบนี้ อายแย่เลย

ถ้ายังช่วยตัวเองไม่เป็น ก็ให้เพื่อนช่วยก็ได้  :hao6: 


ออฟไลน์ Jthida

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-3
ที่รัก เร็วไปป่าว 555555555555

ออฟไลน์ badbadsumaru

  • ♡ caramel macchiato
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2461
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-2
5555555555
พลัสใสมาก

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
 :m20: โรคแปลกจริงๆด้วย
แล้วใครจะมาช่วยให้พลัสหายจากโรคนี้กันนะ

GUN-SIRORAT

  • บุคคลทั่วไป
พลัสใสมาก 5555

ออฟไลน์ FFS_Yaoi

  • นู๋ยังว่างมาจีบนู๋บ้างก็ได้
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 468
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1
 :mc4: เจิมค้ารอตอนต่อนะ

ออฟไลน์ O[]OVampire

  • เพียงเธอสบตา...แทบลืมหายใจ เพียงเธอ...จากไป...ตราบชั่วลมหายใจ ...ไม่ลืม
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-0
คิดว่าคนที่มาช่วยนี่คงจะทำให้หนักกว่าเก่า

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ได้กลิ่นหลายพี....ลอยมาแต่ไกล

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ tkaido

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 81
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ติดตาม !!!

ออฟไลน์ Roman chibi

  • Death is not the end. Death can never be the end. Death is the road. Life is the traveller. The soul is the guide.
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-3
ขอตอนต่อไป ด่วนนนนนน นะค้า :hao6: :hao6: :hao6: :katai4:

ชายคือ(?)

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 1

ตอนนี้ผมเข้าใจอาการทางร่างกายผมแล้ว เนื่องจากตบตีกับร่างกายตัวเองมาตลอด ผมย้ายโรงเรียนมาเรียนต่อ ม.ปลายอีกโรงเรียนหนึ่งเป็นโรงเรียนชายล้วน เนื่องจากผมอยากมีทางเลือกที่ดีกว่า เลยตัดสินใจสอบเข้ามา

ผมสูงขึ้นมากกว่าตอนเด็กๆ ตอนนี้ก็ปาเข้าไป 183 แล้ว ด้วยหน้าตาผมซึ่งเป็นคนผิวขาวโดยกำเนิดเพราะแม่เป็นคนเชียงใหม่แท้ๆ แต่พ่อเป็นคนเมืองกาญ เลยได้หน้าคมๆมาแทน

ผมไม่กล้าไปปรึกษาแพทย์เนื่องด้วยความอาย พ่อแม่ผมอยู่ต่างจังหวัด ท่านเลยไม่รู้เรื่องโรคแปลกๆของผม ตอนนี้ผมอยู่หอใกล้ๆโรงเรียนคนเดียว

อาการผมเป็นทุกวัน วันละ 1-2 ครั้ง หลังจากตอนนั้น เมื่อผมเผลอคิดถึงเรื่องอย่างว่า แม้แต่นิดเดียว พลัสน้อยของผมจะขยายตัวอย่างรวดเร็วและปลดปล่อยออกมาในเวลาไม่นาน ตอนแรกๆก็ลำบากเอาเรื่องครับ เพราะมันชอบเป็นตอนอยู่ในห้องเรียน บ่อยครั้งที่ครูสอนๆอยู่ผมต้องรีบลุกไปห้องน้ำ เพื่อนๆผมได้แต่หัวเราะ เพราะพวกมันนึกว่าผมเป็นพวกเก็บอาการไม่อยู่

ลองมาเป็นแบบผมสิวะ

ผมเรียนโรงเรียนใหม่มาได้ 2 ปี กว่าแล้ว ไอเพื่อนสนิทมันก็มี แต่เรื่องนี้ ไม่มีใครเคยรู้เลย

“วิธีสวมถุงยางอนามัยอย่างถูกวิธีนะครับ”

อ. วิชาสุขศึกษากำลังสอนเรื่องการป้องกันโรคติดต่อทางเพศอยู่ครับ 

เค้าเป็นอาจารย์ฝึกสอน ชื่อ อ.ค้อป ถือว่าโดดเด่นมากในโรงเรียน เพราด้วยรูปร่างที่สูงโปร่งและผิวขาวเนียน บวกกับหน้าตี๋ๆของอ. แต่จะให้มีคนมากรี้ดก็แปลกแล้ว นี่มันโรงเรียนชายล้วน จะมีก็แต่พวกแก๊งค์นางฟ้า ที่คอยส่งเสียงน่าสยิวใส่อาจารย์เวลาเค้าเดินผ่าน

“ต้องสวมใส่ตอนอวัยวะเพศแข็งตัวเต็มที่แล้วนะครับ”

อึก.. มันมาอีกแล้ว

“อาจารย์ครับ!! ขออนุญาตไปห้องน้ำครับ!!”

“โหยไรวะมึง แค่นี้ถึงกับอยากเลยหรอวะ” พีชเพื่อนสนิทโต๊ะข้างๆผมยักคิ้วแล้วพูดเบาๆ

“อยากห่าไร กูปวดขี้!”

พระเจ้าได้โปรด มันเริ่มมาแล้ว

“ครับ รีบไปรีบมา”

อาจารย์พูดเสียบเรียบก่อนที่ผมจะวิ่งตรงไปยังห้องน้ำสุดทางเดินของตึกเรียน

“เฮ้อ” ผมล่ะหนักใจ เมื่อไหร่โรคนี้มันจะหายๆไปสักที

หรือถึงเวลาที่เราควรจะไปหาหมอได้แล้ว

ไม่กล้าว่ะ

ผมทะเลาะกับความคิดตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง จริงสิ อาจารย์ค้อป!! บางทีอาจจะให้คำปรึกษาได้

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเรียนวิชาสุขะกับอาจารย์ผู้ชาย ซึ่งมันน่าจะเป็นอะไรที่ง่ายกว่าการไปถามครูผู้หญิง

หลังจากทำความสะอาด ผมก็กลับมาที่ห้องเรียนซึ่งตอนนี้อาจารย์กำลังให้นักเรียนบางคนออกมาสาธิตวิธีสวมถุงยางหน้าห้อง โดยมีกล้วยเป็นโมเดล

ผมเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะปกติ อาจารย์เหล่มองผมครู่นึงก่อนจะ

“นายพัชรกร ลองมาทำสิ”

“เอ่อะ ครับ”

“ผมเดินเก้อๆไปหน้าห้องเรียนก่อนจะเริ่มทำอย่างเขินๆ”

โถ ใครมันจะทำท่าสวมถุงยางอย่างมันใจหน้าห้องเรียนกันล่ะวะ

“ไม่ใช่”

“?”

“ต้องบีบที่กะเปาะเพื่อไล่อากาศก่อนครับ”

สงสัยท่าทางเงอะงะของผมจะขัดใจอาจารย์ เขาเลยเข้ามาทำให้ดูเป็นตัวอย่างก่อนจะสวมเข้ากับกล้วยอย่างชำนาญ

“ไปนั่งที่ได้”

ผมพยักหน้าก่อนจะกลับไปที่โต๊ะ

วิชานี้เป็นวิชาสุดท้าย เลิกเรียนผมกะว่าจะลองไปถามอาจารย์เรื่องโรคของผมดู

“พลัส วันนี้ไปหาไรแดกกัน” พีชชวนผม

“วันนี้กูมีธุระว่ะ”

“เออๆ เจอกันไอเปรต”

ตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าห้องหมวดสุขศึกษา/พละศึกษา ซึ่งคาดว่าอาจารย์ทุกคนน่าจะกลับไปหมดแล้ว เพราะผมคอยเฝ้าดูตลอดว่ามี
อาจารย์คนไหนออกมาแล้วบ้าง จนมั่นใจว่าเหลือแค่อ.ค้อปคนเดียว

ผมเลื่อนประตูเข้าไปปะทะกับลมแอร์ เป็นอาจารย์นี่สบายกว่านักเรียนจังเลยนะครับ

โต๊ะของอ.ค้อปอยู่ในสุดของห้อง เขากำลังพิมพ์งานบนคอมอยู่ ตอนนี้เค้าใส่แว่นและเพ่งไปที่หน้าจออย่างตั้งใจ

“อาจารย์ครับ”

เขาเหลือบมองผมก่อนจะกลับไปพิมพ์งานต่อ

“มีอะไรครับพัชรกร”

“คือผมมีเรื่องจะปรึกษา”

อาจารย์หนุ่มเลิกคิ้วก่อนที่ผมเล่าถึงอาการที่ผมเป็นอยู่จนถึงตอนนี้

“ครูก็ไม่ค่อยแน่ใจนะครับ แต่คิดว่าน่าจะเกี่ยวกับฮอร์โมน เรื่องนี้คงต้องไปถามแพทย์จริงๆแล้วล่ะครับ”

“หรอครับ” ผมก้มหน้าแดง เพราะไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใคร อาจารย์เป็นคนแรกเลยนะเนี่ย

“งั้นที่คุณขออนุญาตเข้าห้องน้ำตอนคาบผมก็เพราะเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่าครับ”

“หืม เอ่อ.. ใช่ครับ”

ผมรู้สึกว่าเห็นรอยยิ้มแปลกๆของอาจารย์นะ

“โห แสดงว่าคิดถึงเรื่องนั้นนิดเดียว ก็จะเป็นเลยหรอครับ”

อาจารย์พูดเสียงเบาๆ ก่อนจะยิ้มให้ผม รอยยิ้มที่ผมอ่านไม่ออกว่าจะสื่ออะไร

“ครูอยากลองทดสอบดูจังเลย จะได้คำนวณวิธีแก้ถูก”

พูดไม่ทันขาดคำ อยู่ดีๆอ.ค้อปก็โน้มมาใกล้ผมก่อนจะประกบจูบ ผมได้แต่อึ้งทำอะไรไม่ถูกเพราะตกใจ

“อื้อ”

พอสติได้ที่ผมรีบทุกหน้าอกแข็งของอาจารย์ แต่เหมือนไม่เป็นผล ไม่นะ ผมไม่ได้ชอบผู้ชาย

เหมือนจะพอใจ อาจารย์ถอนจูบออกช้าๆ ผมสังเกตว่าแก้มใสเขาขึ้นสีนิดๆ

“ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่” เขาถามผมงงๆ

“จะมีได้ไงล่ะ!! ก็ผมไม่ได้ชอบผู้ชาย!!”

ผมหน้าเหวอน้อยๆ ถึงจะบอกไปแบบนั้น แต่จูบเมื่อกี้ มันรู้สึกแปลกๆดี

อาจารย์กลับมายิ้มอีกครั้ง ให้ตายเถอะ อะไรเข้าสิงเขา

“ไม่ชอบ... แน่หรอ ทำไมคุณหูแดง”

“เอ่อะ..”

อาจารย์เริ่มเอามือมาไล้ที่เป้ากางเกงผมเบาๆ ผมเริ่มรู้สึกสยิวๆที่พลัสน้อย อย่านะ ทำไมต้องมาเป็นตอนนี้

“หื้ม ดูเหมือนครั้งนี้มันจะกำเริบนะครับนักเรียน”

“อึก” ผมได้แต่เบือนหน้าหนีเพราะความอาย ไม่น่าเลยกู เป็นผู้ชายต้องมาเสียชายเพราะโรคห่าๆนี่ คิดอะไรไม่ได้นานหรอกครับ ผม
แตกเรียบร้อย มันเลอะกางเกงผมตามเดิม

“ว้า เร็วจังเลย” อาจารย์ทำหน้าเสียดายก่อนจะเอานิ้วปาดคราบน้ำที่ซึมออกมา แล้วเลียเข้าไป

“...” หวานจังครับพัชรกร

ผมหน้าแดงบางๆเพราะไม่เคยมีใครมาทำแบบนี้กับผม แต่เรื่องมันไม่จบเพียงแค่นี้สิครับ

.
.
.
.
.
.
ติดตามตอนต่อไป  :impress2:

ออฟไลน์ ammchun

  • Don't Worry,Be Happy
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-4
555555 สงสารพลัสอะ โรคไรก็ไม่รู้ ว่าแต่อาจารย์จะช่วยให้แย่ลงกว่าเดิมป่าวนะ

มาต่อไวๆนะคะอิอิ

ออฟไลน์ Serioz

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 265
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
อาจารย์ดูสนุกๆนะ :hao6: :hao6:

ออฟไลน์ MK

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
แหมมมมมมมมม  อ. นี่มือไวใจเร็วจัง  ปรึกษาแล้วได้ชิมเลย  :haun4:

ออฟไลน์ Mancha KHIRI

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 201
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-2
อะไรอ๊ะ อะไรๆๆๆ  :impress2:

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
ปรึกษาถูกคนไหมเนี่ย :z1:

ออฟไลน์ Mookkun

  • magKapleVE
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 637
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
    • Consensual free relationships
เหยชชช
อาจารรรรรรร
อาจารรรรรรรรรรรร

555555
เป็นเรื่องที่เก๋มากอ่ะะ ชอบบบบ

ติดตามเจ้าค่ะะ +++

ออฟไลน์ ►MoNkEy-PrInCe◄

  • อินเตอร์ไลน์
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 728
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-3
ย๊ากกกกกกกกกกก!!! ฉันชอบเรื่องเน้!!!

ให้ตาย! น่าติดตามมากกก

 :pig4:  :pig4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Jthida

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-3
อาจารย์ ใช่อาจารย์ไหมคะที่จะมาเคะให้ 4555555555555555

ออฟไลน์ lukYRKM

  • Yesung ♥ Ryeowook | Kyuhyun ♥ Sungmin | FOREVER!
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
อร้ายยยยยยยย มาต่อเร็วๆนะ ขาดตอน  :impress2: :impress2: :impress2:

ออฟไลน์ Moose

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1258
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
อะไรรรรรรรรรรรไม่จบอะไรรรรร มาต่อด่วนนนนนน 5555555

ออฟไลน์ ไป๋ไป๋

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 202
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
จารย์ทำไมทำอย่างนี้อ่ะ

ทำไมไม่ทำมากกว่านี้ เค้าขัดใจ :hao7:

ออฟไลน์ supizpiz

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 692
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-0
แหน๊ะๆ อาจารย์ ได้โอกาศเลยอ่ะดิ :hao7:

ออฟไลน์ insomniac

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1483
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
น่ารักแบบหื่นๆ ดีครับ

ชายคือ(?)

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 2

ผมยังอยู่ในห้องพักครู ตอนนี้เป็นเวลา 18 นาฬิกา 36 นาที จากนาฬิกาในห้อง

บรรยากาศอึดอัดใช่เลย ผมมองค้อนไปที่อาจารย์ แต่เขากลับยิ้มร่ามองมาทางผม

“ครูว่ามันต้องมีตัวช่วยนะครับ”

ผมมองเขางงๆอีกครั้ง ชอบพูดอะไรแปลกๆ พอผมจะถามว่าตัวช่วยคืออะไร ผมก็ผงะเมื่ออาจารย์ลุกมานั่งคร่อมผมแทน
เก้าอี้ที่ผมนั่งอยู่เป็นเก้าอี้เลื่อน ผมเลยต้องเอามือยันโต๊ะข้างหลังไว้เพื่อไม่ให้เสียการทรงตัว

อย่างที่บอกไปแหละครับ จากการที่ผมเป็นมาได้ 3 ปีกว่า ก็รู้ว่าโรคนี้จะกำเริบอย่างมากสุดวันละ 2 ครั้งเท่านั้น แต่แค่นั้น ก็เหนื่อยจะตายแล้วแหละครับ

ผมเงยมองหน้าอาจารย์ ที่ตอนนี้กำลังก้มมองผมอยู่เหมือนกัน

ทำไมผมเพิ่งรู้สึกว่าเสื้อนิสิตเข้ารูปของอาจารย์ถึงได้เน้นสัดส่วนขนาดนี้ มันเซ็กซี่มาก ผมรู้แล้วทำไมแก๊งค์นางฟ้าถึงได้ตามกรี้ดอาจารย์

“อา..จารย์ จะทำไรครับ”

“พัชรกร ครูชอบเธอ”

สิ้นคำพูดที่ปล่อยออกมา มันทำผมอึ้งไปชั่วขณะ ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนมาสารภาพรักกับผม เพราะหน้าตาผมไม่ได้จัดว่าแย่ ถือว่าดูดี
พอควร แต่นี้เป็นครั้งแรกที่มีผู้ชายมาชอบผม ผมควรจะทำไงดี

“..”

ผมไม่ตอบอะไร แต่การกระทำของอาจารย์ไม่หยุดเพียงแค่พูด ตอนนี้ เขาขยับเอวไปมา ทำให้พลัสน้อยของผมที่อยู่ใต้กางเกงนักเรียน สัมผัสกับเนื้อบั้นท้ายแน่นของเขา เมื่อไหร่กันนะ ที่กางเกงแสลคนี้ ดูเย้ายวนขึ้นมา

“อ..อาจารย์ พอเถอะครับ”

เขาไม่ตอบ ตอนนี้อ.ค้อปกัดรีมผีปากบางของตัวเองก่อนจะโน้มก้มลงมาจูบอีกครั้ง

“อืม” ผมบ้าไปแล้ว นี่เผลอเคลิ้มกับรสจูบของผู้ชายได้ยังไง!

มือเขาซนมาก อาจารย์หยุดขยับเอว ตอนนี้พลัสน้อยแข็งตัวเต็มที่แล้วครับ อาจารย์ค่อยๆรูดซิปกางเกงแสลคตัวเองออก เผยชั้นในสีขาวนาบท่อนเนื้อเรียว

“ไหน ลองทำสิครับ” อาจารย์ยิ้มกว้างให้ผม ซึ่งเป็นรอบยิ้มที่ถ้าเป็นผู้หญิงคงจะเคลิ้มเป็นแน่ โทษทีนะผมเป็นผู้ชาย ถึงตอนนี้จะพูด
ไม่ได้เต็มปากก็เถอะ เขายื่นซองถุงยางให้ผม ผมเริ่มฉีกซองออก ก่อนจะคว้าแก่นกายของอาจารย์มาค่อยๆใส่

บางคนอาจะถามผมว่า ทำไมไม่ผลักเค้าออกไปตั้งแต่แรก ทำไม่ได้ครับ อาจารย์สูงกว่าผม และตัวเขาไม่ใช่เบาๆ ผมพยายามแล้วนะ (ร้องไห้)

“เก่งนี่ครับ เดี๋ยวครูใส่ของคุณให้นะ”

อ.ค้อปรูดซิบกางเกงนักเรียนผมออก ก่อนจะคว้าพลัสน้อยของผม ซึ่งตอนนี้มันไม่ค่อยจะน้อยเลยมาสวมถุงยางอย่างรวดเร็วและชำนาญ ก่อนจะเลื่อนขอบกางเกงตัวเองลง แล้วเอาของผมใส่เข้าไปในร่างกายของอาจารย์

“!!”

ผมตกใจนั่งนิ่ง ทำอะไรไม่ถูก นี่ผมกำลังโดนข่มขืน? หรือผมข่มขืนอาจารย์กันแน่ จะบาปไหมครับ ผมกังวลนะ

อาจารย์ค่อยๆขยับสะโพกเป็นจังหวะช้าๆ ผมเงยหน้าหลับตาปี๋ ไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อน

“ช่วยอาจารย์ด้วยสิครับนักเรียน”

ผมเอื้อมมือไปกำแก่นกายของเขาอย่างกล้าๆกลัวๆ ก่อนจะรูดขึ้นลงตามความเร็วของสะโพกอาจารย์

ท่วงทำนองแห่งความสุขดำเนินไปเรื่อยๆจนผมกับอาจารย์ปลดปล่อยพร้อมกัน เราทั้งคู่เกร็งตัวกอดกันแน่น

อาจารย์ถอนตัวออกจากผม ผมได้แต่หอบเบาๆ เพราะถ้าจะนับ นี่ก็เป็นรอบที่ 3 ของวันนี้แล้ว ผมยังรู้สึกสับสนกับตัวเอง


นี่เราชอบผู้ชายหรอ


ความอายพุ่งขึ้นถึงขีดสุด ผมหน้าแดงรีบแต่งตัวและวิ่งออกมาจากห้องพักครูกลับบ้านอย่างรวดเร็ว


“ไม่นะพลัส” ผมพึมเพาเบาๆบนเตียงนอนตัวเอง









วันรุ่งขึ้นผมไม่กล้าไปโรงเรียน ได้แต่นอนกลุ้มอยู่ที่หอตัวเอง

ถ้ามีคนรู้เรื่องเมื่อวานล่ะ

“ก้อกๆ”

“ไอพลัส”

เสียงพีชดังอยู่หน้าห้อง ผมเดินไปเปิดประตูให้มัน

“เป็นไรวะวันนี้ไม่ไปเรียน ติดต่อก็ไม่ได้”

“ไม่ ไม่มีไร กูเหนื่อยเฉยๆ 5555”  ผมหัวเราะแห้งๆ

“เออก็ดี วันนี้อาจารย์ถามถึงมึง”

“อาจารย์ไรวะ”

“จารย์ค้อปไง”

ผมหน้าแดงบางๆเมื่อพูดถึงชื่อของคนที่ข่มขืน(?)ผมเมื่อวาน

“อ่าว เป็นไรวะ”

“เปล๊าๆ มึงกลับไปไป กูไม่เป็นไร” ผมผลักไสไอ้เพื่อนรักให้รีบกลับไป ก่อนจะล้มตัวลงบนเตียงกลิ้งไปกลิ้งมานึกถึงแต่เรื่องขอ
งอ.ค้อป

“พัชรกร ครูชอบเธอ”

คำนี้มันก้องอยู่ในหัวผม ผมเป็นอะไรเนี่ยย

เช้าวันรุ่งขึ้น ผมเริ่มทำใจได้ที่จะไปโรงเรียน เลยรีบอาบน้ำแต่งตัวไปถึงตั้งแต่เช้าตรู่

เหมือนผมลืมอะไรบางอย่าง

“เห้ย” ผมสะดุ้งเหวอเมื่อนึกได้ว่า เมื่อวานไม่มีอาการที่ผมเป็นเลยนี่หว่า

หรือว่าจะเพราะเรื่องในห้องพักครู บ้า ไม่เกี่ยวหรอก ผมส่ายหัวเบาๆก่อนจะเดินขึ้นตึก

“ไง พัชรกร หายไปไหนเมื่อวาน ครูคิดถึง”

เสียงตัวปัญหาดังขึ้นหลังผม ผมหันไปทำหน้าโหดใส่

“ไม่ใช่เรื่องของอาจารย์ครับ” ผมพูดด้วยน้ำเสียงห้วนๆ เจ้าตัวหัวเราะเบาๆก่อนจะเดินมาดึงแก้มผม

“อย่าโกรธครูสิ บาปนะ”

“ก็ ก็แค่คนฝึกสอน ยังไม่ได้เป็นครูสักหน่อย”

“จะเป็นอะไรก็ช่างครับ ครูแค่อยากเป็นคนรักเธอ”

ผมขนลุกไปทั้งตัว ไม่รู้ว่าเพราะความเสี่ยวหรือตัวเองเขินกันแน่

“เออ เมื่อวานอาการผมไม่กำเริบ”

“คงเพราะในห้องพักครูแน่เลย” เขายิ้มกวนผม ถ้าไม่ถือว่าเป็นอาจารย์ผมได้ต่อยหน้าแหกไปแล้ว

“ไม่เกี่ยวหรอก!!”

“งั้นเย็นนี้เรามาพิสูจน์กันอีกไหมล่ะครับ”

“พอเลย!!” ผมรีบวิ่งเข้าตึกเรียนทันที อาจารย์ค้อปยังคงยืนอยู่ที่เดิม ผมเห็นรอยยิ้มของเขา
 
 
 

 





ยิ้มที่ผมเริ่มคิดว่ามันน่ารักขึ้นมาแล้วแหละ!!


**********************************
จบแล้วแต่ยังไม่หมดนะครับ รอติดตามตอนพิเศษได้พรุ่งนี้
ยังแต่งไม่เสร็จ  :hao5: :hao5:

ปล. ฝากนิยายเรื่องยาวด้วยครับ
แนว - ดราม่า/คอมเมดี้
สถานะ - ยังไม่จบ
[Heart  Transplantation] เพราะหัวใจ ไม่ใช่ของคน 2 คน

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41254.0

ออฟไลน์ nevergoodbye

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1240
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
อ่านเรื่องนี้แล้วทำไมรู้สึกตัวเองหื่น :laugh:

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
ฉันชอบเรื่องนี้  :katai2-1:

ขอหลายๆตอน เหอๆ :haun4:
สรุปว่ากับ ผช ดัน แตกไม่เร็วซะงั้น

ออฟไลน์ badbadsumaru

  • ♡ caramel macchiato
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2461
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-2
55555555555
จริงแล้วพลัสชอบผู้ชายสินะ หึหึ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด