“ที”มันเรียก
“อะไร”
“มึงยังไม่หลับใช่มั้ย”
“มีราย”
“ถามไรหน่อย”
“อะไรของมึง”
“ถ้ามึงมีอารมณ์อยาก มึงทำยังงัยว่ะ”O_oมึงถามอะไรของมึงว่ะเนี้ย
“อยากอะไรของมึง”ทำตัวไร้สมองครับ
“อ้าว ก็เวลาดูหนังโป๊ มึงไม่อยากหรอว่ะ”สงสัยอะไรของมึงเนี้ย
“ไม่รู้ กูไม่รู้”
“หรอ”แล้วมันก็เงียบไป ลุกเดินไปปิดทีวี ปิดหนัง
“ที กูอยากว่ะ มึงช่วยกูหน่อยดิ”คำพูดของไอ้โอทำเอาผมหัวใจแทบหยุดเต้น
คนยิ่งมีอารมณ์อยู่ มึงมาพูดอะไรแบบนี้ว่ะ
“อะไรของมึง มึงบ้าหรอ”
“ช่วยกูหน่อยสิ”มึงจะมาอ้อนกูทำไมว่ะ
“มึงก็ไปจัดการของมึงเองสิ”ผมพูดใส่มัน แล้วก็พลิกตัวหันหน้าหนีมัน
แต่โอมันกลับสวมกอดผมจากด้านหลัง แถมยังเอื้อมมือมาจับที่น้องผมด้วย
“มึงก็มีอารมณ์นิ อย่าฝืนเลยมึง”มันพูดเสร็จก็ล้วงมือเข้าไปในกางเกงผม
ตอนนั้นผมยอมรับเลยว่า ทุกอย่างมันเตลิดไปหมดแล้ว
ทุกอย่างดำเนินไป(แต่ไม่ถึงขั้นนั้นนะครับ แค่ช่วยกัน)
.
.
.
.
พอทุกอย่างจบลง ต่างคนก็ต่างหันหลังให้กันครับ
ห้องตกอยู่ด้วยความเงียบ
ผมก็ยังงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“ที เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ มึงถือว่าฝันไปนะ มันจะไม่มีพันธะเกิดขึ้น”คำพูดของโอก่อน
ที่ทุกอย่างเงียบลงอีกครั้ง
มันเป็นคำพูดที่แทบฆ่าผมได้เลย
ผมไม่รู้ว่าทำไม ทำไมผมถึงต้องเสียใจคำพูดนั้นด้วย
ทำไม?
ผมนอนไม่หลับเกือบทั้งคืน
คิดถึงแต่คำพูดของโอมัน
สิ่งที่เกิดขึ้นมันคืออะไรกันแน่
มันชอบผมจริงๆ หรือว่าสิ่งที่มันทำไปเป็นเพราะว่ามันแค่มีอารมณ์และแค่ต้องการแค่ปลดปล่อย
ผมค่อยๆลุกขึ้นช้า เดินออกมาจากห้องของโอ
เดินกลับไปที่ห้องของตัวเอง
ทุกอย่างในสมองผมสับสนปนเปไปหมด
นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น
นี่มันเกิดอะไรขึ้นเมื่อกี้
เมื่อผมถึงห้องก็พบว่าบอยไม่ได้อยู่ห้อง
แสดงว่าคงกลับบ้านไป
บอยกลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่
ผมล้มตัวลงนอน พยายามข่มตาหลับแต่มันยากเหลือเกิน
ทุกอย่างทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
โอจูบปากผม
ผมกับโอช่วยกัน
มันวนเวียนสับสนไปหมด
ผมปวดหัวเหลือเกิน
แต่ผมก็ทนความเหนื่อหล้าไม่ไหว หลับไปในที่สุด
ทำไมเรื่องบ้าๆแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับผมด้วย...ทำไม?