ห๊ะะะะ จบแล้วเหรออออออออ
กำลังอ่านเพลินๆ เฮ้ออออออ
สงสารฉาย สงสารตะวัน สงสารพี่ขุน สงสารทุกคนนนน อ้ออ ยกเว้น พี่กบ
จริงๆแล้วเรื่องนี้อยากอ่านความรักพี่ขุนกับตะวันมากเลย
อยากอ่านที่พี่ขุนเป็นตัวเอก ในมุมพี่ขุน
(จะช้ำใจตายก็ตอนที่พี่ขุนตายนี่แหละ)
แต่อ่านในมุมที่ฉายเป็นตัวเอก ก็เจ็บปวดแท้
เจ็บปวดที่เป็นได้แค่น้องชาย ถึงฉายจะพอใจ ณ จุดนี้ แต่เราก็ยังอดสงสารฉายไม่ได้ ฮืออออ
แต่เราชอบความอารมณ์ขันของคุณภัคDมากเลยค่ะ
อ่านไปขำไป ถึงเนื้อเรื่องมันจะชวนเศร้า แต่ร้องไห้ไม่ออก มันขำมากกว่า ๕๕๕๕๕
อาจจะเป็นเพราะเราไม่ได้อ่านเรื่องนี้ติดต่อกันรวดเดียวรึเปล่า เลยทำให้เราไม่ค่อยอินเรื่องเศร้า
มาเอาฮาซะส่วนใหญ่ ๕๕๕๕๕ (จริงๆคือเราเรียนเครียดแล้ว เราก็เลยไม่อยากบิ้วท์ตัวเองให้เศร้าตามมาก)
ขอบคุณคุณภัคDนะคะที่แต่งนิยายสนุกๆมาให้อ่าน
ประทับใจทั้งสองเรื่อง แอบรู้มาว่ารวมเล่มทั้งสองเรื่องด้วย
จริงๆก็อยากมีเก็บไว้ในครอบครอง แต่ป่านนี้ก็คงไม่หลุดมาถึงมือเราแล้วมั้ง (อยากได้ ฮืออ)
สุดท้ายขอบคุณคุณคนโพสต์นะคะ ถ้าไม่มีคุณ เราก็คงไม่ได้อ่าน