ยิหวาเอ๋ย...ยาหยีพี่เจ้าช่างเจ้าเล่ห์นัก
ทว่าที่ทำไปก็เพียงอยากให้เจ้าตรองดูให้ถ้วนถี่
อยู่ร่วมกันมาตั้งแต่ในครรภ์ ลืมตามาเจอกันก็ห่วงหวงเจ้ายิ่งกว่าสิ่งใด
หากผู้อื่นยกเว้นตนมิได้ครอบครอง ยาหยีพี่เจ้าจักทนอยู่ได้เยี่ยงไร
ลองถามหัวใจของเจ้าดูเถิดว่าที่เจ็บร้าวอยู่เยี่ยงนี้เป็นเพราะเหตุอันใดเล่า...น้องน้อยเอ๋ย
(แต่ตอนนี้ยิหวาเค้าอ้อนได้น่ารักกุ๊กกิ๊กจิกหมอนมากอะไรมากนะเจ้าคะ
ยาหยีเจอดาเมจน้องน้อยเข้าไปยังอดกลั้นมาได้ถึงเพียงนี้ถือว่าใจเหล็กจริงๆ เจ้าค่ะ
)
.
.
.
+1 ให้กำลังใจคนเขียนเจ้าค่ะ เขียนไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก อิฉันรอไหวเจ้าค่ะ