สนุกนะตอนที่มาลากับไกรแกล้งเถียงกันไปมาอ้ะ
แบบมันน่ารักงุ้งงิ้งมุ้งมิ้ง อยากจิอ่านแบบนี้ เหมือนเด็กเถียงกัน
55555555555555555555555555555555555555555
แต่!!!!!!!! ดั้นนนนนนนนนนนนนนดันนนนนนนนนน
มากระฉากความรู้สึกเอาตอนประโยคสุดท้ายนี่สิ
“…แต่จระเข้อย่างเรา…ไม่มีความรู้สึกอะไรแบบนั้นหรอกนะครับ” นี่ไอ้พี่วันก็เป็นแบบนี้ใช่ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
โอ้ไม่นะ ไม่สิ ก็พี่วันมันบอกไปตั้งแต่ตอนแรกแล้วนี่ว่าไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับมนุษย์คนไหน..
แอร้ะ ไกรจะฟุ้งซ่านอีกไหมหนออออออออออ? แต่เราอ้ะฟุ้งซ่านและอยากอ่านต่อม๊ากกก
แง่ม รอเรื่องนี้ใจจดใจจ่อน้า