เราว่าตอนนนี้ไม่ค้างนะ เพราะมันเบรกอารมณ์ได้พอดิบพอดีเลย
การรอคอยอันแสนจะยาวนานในความรู้สึกและเมื่อเจอแล้วใช่ว่าทุกอย่างจะง่ายอย่างที่คิด
สะใจอย่างที่เดียวว่าจริงๆ แม่คงจะสำนึกนานแล้วเเหละ แต่เดียวไม่มีกะจิตกะใจจะสนใจใครเองต่างหาก
ถามตัวเองสิเดียวว่าควรทำยังไง ไม่ใช่ถามแม่ ที่คุณราตรีพามาหานี่ก็น่าจะรู้ความหมายแล้วนะ ว่าท่านไม่กีดกันแล้ว
คนทำผิดแล้วสำนึก มันไม่สมควรจะได้รับการอภัยหรือ ในเมื่อครั้งหนึ่งเดียวก็เคยทำผิดกับทิวเหมือนกัน อาจจะมากกว่าแม่ตัวเองด้วยซ้ำ
แล้วต่อจากนี้มันก็น่าจะเป็นการตัดสินใจของเดียวเอง ว่าจะง้อจะตามยังไงแล้วนี่ ลืมหูลืมตาหน่อย ไม่เห็นเหรอว่าทิวแค่ตกใจ ไม่ได้มีทีท่ารังเกียจ ทีเรื่องอื่นล่ะฉลาดจริงพ่อคุณ
ตอนหน้าขอ ทางบ้านทิวหน่อยว่ารู้สึกอะไรมากมายกับการหายตัวไปของทิวหรือเปล่า หรือรู้สึกแค่ว่า ก็แค่คนๆนึงหายไป
หัวข้อ: •.*...♥ รักเรา(ไม่)เท่ากัน ♥...*.• ตอนพิเศษ [ 6-9-58 / P.64 ] (อ่าน 843930 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก