สำหรับเรานิยายที่ดีคือนิยายที่ทำให้คนอ่านหลงและรักตัวละครตามไปด้วยได้ .. เรื่องนี้ถือเป็นหนึ่งในนั้นเลยค่ะ
เรารัก เป็นห่วง เอาใจช่วยน้องซอสุดๆตั้งแต่ตอนแรกๆเลย คือแค่ตอนที่ 1-2 เราก็หลงรักน้องเข้าเต็มเปาแล้ว
สงสารสุดๆค่ะ คิดอยู่แล้วแหละว่าอาจจะเพราะน้องซอไม่ใช่ลูกแท้ๆของคุณพ่อแน่ๆเลย เพราะหน้าก็เหมือนแต่แม่ด้วย
ไปๆมาๆไม่คิดว่าคุณพ่อน้องจะเลวขนาดนี้ ยิ่งตอนที่ให้ตามฆ่าลูกตัวเองที่โคตรจะสงสารน้องเลยอ่ะ ใจไม่มีความปราณีเลยหรอ
ถึงไม่เห็นเป็นลูกแต่อย่างน้อยก็เคยอยู่บ้านเดียวกันมาเป็นสิบๆปีนะ ทำเป็นไม่เห็นแต่เงินก็ยังให้ไว้ใช้ ครูก็ยังมีมาสอนรึเปล่า
แล้วนังเด็กซูกัสนี่ก็เหลือเกินจริงๆค่ะ สมควรแล้วที่จะคบแต่คนประเภทเดียวกัน
มาถึงพระเอกของเราบ้างดีกว่า 5555555 ตอนแรกเคืองมากกกกก พี่โอ! คือน้องก็เจ็บตัวเจ็บใจพออยู่แล้วอ่ะ
เราก็อยากให้น้องได้เจอรักดีๆ คนดีๆไหม แต่นี่ก็มาสเต็ปจำเลยรักมาก T ______ T ... นี่เป็นเด็กอนุบาลใช่ไหมจริงๆแล้วคะ!
แกล้งคนที่ชอบ อยากให้เค้าหันมาสนใจแต่เราคนเดียว ใช้คำพูดไม่น่าฟังเสียดสีประชดทั้งที่จริงๆคือหึง! หวง! เอือมมากกกก
เบะปากใส่พี่โอสิบรอบได้ค่ะ (ฮา) แต่พอหลังๆพี่แกทำตัวดี รักน้องคอยดูข้างๆ คอยดูแลน้อง เราก็ดีใจกับน้องด้วยจริงๆค่ะ
อยากให้น้องมีแต่ความสุขเลย รักมากกกกกกกก <3 ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ ส่วนเรื่องของคู่อื่นยังไม่ได้ตามอ่านเลย /สารภาพ
นี่กดข้ามมาอ่านแต่ตอนน้องซออย่างเดียวเลย รักน้อง ดวงใจของทุกคน
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่า เป็นกำลังใจให้นะคะสำหรับเรื่องต่อๆไป ^ ____ ^
หัวข้อ: >>เชลยหงส์ กรงพยัคฆ์ << The End~ ความสุขของคนรักกัน _ 03/01/2557 P.52 (อ่าน 549492 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก