มาอ่านต่อกันเถอะคะ “โอ้ยบอลครับ การทำร้ายร่างกายสามีเป็นบาปนะครับ”เสียงที่ร้องปานว่าโดนเชือดจนบาดเจ็บสาหัส แต่สายตาเจ้าชู้กลับถูกส่งมาให้ผม
“จะเอาอีกใช่ไหม”ผมเตรียมยกมือเพื่อทำงานลงโทษอีกซักที
“ยอมแล้วครับ พี่ยอมแพ้บอลมาตั้งนานแล้วครับ”คำพูดของไอ้พี่วุฒิสิครับ ใครได้ฟังแล้วไม่เขินผมให้เอาเท้าถีบผมได้เลย
แล้วยิ่งบอกพร้อมกับสายตาที่หวานเยิ้มหยดย้อยด้วยแล้วละก็
“พอเถอะครับคุณชาย บอลขอโทรหาแม่ก่อนครับ บอลอยากคุยกับแม่ซักครั้ง”ผมพูดขึ้น
“ได้สิครับบอล”ไอ้พี่วุฒิมันยอมปล่อยผมออกจากอ้อมแขน
‘..........’แม่กดรับสายของผมแล้ว แต่ก็คงยังไม่พูดอะไรอยู่ดี
“แม่ครับ บอลขอโทษที่ปิดบังเรื่องของพี่วุฒิ บอลไม่มีความกล้ามากพอที่จะบอกกับแม่ แต่ว่าตอนนี้บอลเข้าใจแล้วที่แม่บอกว่าผิดหวังในตัวบอล
เพราะแม่ไม่ได้เลี้ยงบอลมาแบบนี้ แม่ครับบอลรักพี่วุฒิครับ ตอนนี้บอลกับพี่วุฒิคบกันในฐานะคนรักครับ บอลขอโทษที่ไม่บอกแม่”ผมเอ่ยออกไป
‘เฮ้อ บอลแม่เป็นแม่ของลูก เลี้ยงลูกมาด้วยสองมือของแม่ แม่ตั้งใจอบรมสั่งสอนให้ลูกเป็นคนดี ให้มีความรับผิดชอบ
ให้ลูกกล้าที่จะยอมรับความจริงไม่ว่าจะกับแม่รึใครก็แล้วแต่ ถ้าแม่จะให้อภัยบอลชั่วคราวนะลูก’ฟังคำพูดของแม่แล้วยิ่งทำให้ผมรักท่านมากยิ่งขึ้น
ผมมีแม่ที่รักและเข้าใจผม แต่พอประโยคสุดท้ายแล้วความงงงวยก็มาเยือนผม
“แม่ครับทำไมถึงให้อภัยผมแค่ชั่วคราวละครับ”ผมถามผู้เป็นแม่
‘5555 ถ้าอยากให้แม่อภัยให้บอล บอลต้องพาวุฒิมาบอกกล่าวแม่ให้ถูกต้อง อย่างที่วุฒิเคยมาพูดกับแม่ แต่แม่ก็ห้ามไว้ก่อน
เพราะลูกชายแท้ ๆ ของแม่ไม่พูดออกมาซะที’สิ้นคำพูดของแม่ผมก็รู้สึกเลือดลมต่างหมุนวนมายังใบหน้าจนรู้สึกร้อน
ก็ใครจะไม่เขินอายละครับที่แม่พูดนะผมเข้าใจนะสิครับ ว่าถ้าผมต้องการได้รับการให้อภัยจากแม่ ผมต้องพาไอ้พี่วุฒิไปกราบท่านในฐานะคนรักนั้นเอง
“แม่ครับรออีกนิดนะครับเมื่อจัดการเรื่องยุ่ง ๆ เรียบร้อยแล้วผมจะให้พี่วุฒิหอบค่าสินสอดไปหาเลยครับแม่”ผมตัดสินใจแล้วครับ
แต่ก็อดเย้าแม่ตัวเองไม่ได้
‘แหมเต็มปากเต็มคำเลยนะค่าสินสอดเนี้ย แต่ก็ดีนะนึกว่าจะมีแต่สะใภ้ ไป ๆ มา ๆ ได้ลูกเขยซะงั้น’แม่ผมย้อนผมกลับจนเป็นผมเองที่สะอึก
“แม่อ่ะ”ผมเลยต้องโวยวายเล็กน้อย
‘แล้วจะเอายังไงหะลูก เรื่องนี้นะ’แม่ถาม
“บอลจะร่วมแถลงข่าวครับแม่ บอลจะพูดความจริงอย่างที่แม่สอนบอลว่าให้กล้าที่จะยอมรับความจริง บอลไม่ได้ไปฆ่าใครเพื่อแย่งพี่วุฒิ
และพี่วุฒิก็ไม่ได้แย่งบอลจากอ้อมเลย บอลจะพูดความจริง”ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด
‘บอลไม่ต้องกลัวนะ แม่จะเป็นคนสุดท้ายที่จะทอดทิ้งบอล’น้ำตาของผมไหลออกมา ซึ่งเหตุผลมันต่างจากครั้งแรก ที่ร้องด้วยความเสียใจและหวาดกลัว
แต่ครั้งนี้มันออกมาจากความสุขของผมเอง
“ครับ บอลรักแม่นะครับ”ผมรับคำพร้อมบอกรักแม่
‘จ้า แล้วแม่จะรอดูนะลูก แม่เป็นกำลังใจให้บอลเสมอ แล้วก็ฝากบอกวุฒิด้วยนะว่าจัดการให้เรียบร้อย ไม่งั้นแม่ยึดบอลคืนจริง ๆ ด้วย’
ผมหัวเราะตามคำพูดของแม่
“ครับ แล้วบอลจะบอกพี่วุฒิให้ครับแม่”ผมรับคำก่อนจะกดวางสาย
“ยิ้มออกแล้วเหรอเรานะ”ไอ้พี่วุฒิทักขึ้นเมื่อเห็นว่าผมวางสายของแม่แล้ว
“ครับ บอลรู้สึกดีขึ้นมาก มีพลังที่จะสู้ต่อแล้วละครับ”ผมตอบไอ้พี่วุฒิไป
“หึหึ ดีแล้วครับบอล”ไอ้พี่วุฒิส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้ผม
“ก๊อก ก๊อก นายครับ”เสียงเคาะประตูตามมาด้วยเสียงของต้นดังขึ้น
“ว่าไงต้น”เป็นไอ้พี่วุฒิถามออกไป
“ธรรมติดต่อมาครับ ว่าตอนนี้ที่โรงเรียนมีการประท้วงอีกครั้งแล้วครับ”ต้นรายงาน
“ครับ ขอบคุณต้นนะเดี๋ยวผมจะขอติดต่อพี่ที่โรงเรียนก่อน”ผมเป็นตอบกับแทนไป
“ไม่เป็นไรนะครับบอล บอลไม่ได้อยู่คนเดียวนะ”พี่วุฒิพูดขึ้น
“ครับ”ผมตอบรับคำด้วยรอยยิ้มส่งไปให้กำลังใจตรงหน้าของผม
‘ฮะโหลบอลพี่กำลังจะโทรหาพอดีเลย’เสียงพี่สุดังมาด้วยความร้อนใจ
“พี่สุครับสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้างครับ”ผมถามพี่สุทันที
‘ตอนนี้มีกลุ่มประท้วงต้องการให้บอลลาออก และกลุ่มต่อต้านกลุ่มประท้วง ตอนนี้กำลังเผชิญหน้ากัน’พี่สุพูดด้วยเสียงตื่น ๆ
“แล้วยังไงอีกครับ”ผมถามต่อ
‘ตอนนี้ผอ.ท่านกำลังคลี่คลายสถานการณ์ ท่านก็ลำบากใจเพราะผู้ปกครองและนักเรียนที่ประท้วงเป็นพวกที่ไม่ได้เรียนกับบอล
แล้วกลุ่มตรงข้ามคือนักเรียนและผู้ปกครองที่บอลสอนนะ’พอฟังถึงตรงนี้แล้วผมก็คิดหนัก ด้วยตอนนี้ปัญหาของผมขยายวงกว้าง
ทำให้นักเรียนและผู้ปกครองด้วยกันเองมีปากเสียงกัน
“เดี๋ยวผมจะติดต่อท่านผอ.เองแล้วกันนะครับพี่สุ แล้วพวกเราเป็นยังไงบ้าง”ผมบอก พร้อมกับถามถึงกลุ่มพี่ ๆ น้อง ๆ ครูในกลุ่มของผม
‘ก็นะ ยัยปลา ยัยนุกนะแค่ตกใจปนอิจฉาเล็กน้อยนะบอล มิกกี้ก็ไม่มีอะไรนะ แต่คนที่ดูจะแย่คงจะเต้’ผมฟังสิ่งที่พี่สุบอก
“เหรอครับ เดี๋ยวบอลจะไปคุยด้วยอีกทีนะครับพี่สุ”ผมตอบก่อนจะกดตัดสัญญาโทรศัพท์
เมื่อถึงเวลาก่อนการแถลงข่าว ผมที่อยู่ในชุดที่เป็นทางการก็เตรียมตัวยังห้องรับรองเพื่อแถลงข่าวร่วมกับไอ้พี่วุฒิที่นั่งอยู่ด้านข้างของผม
ใบหน้าของไอ้พี่วุฒิไม่มีซึ่งความลังเล ความหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย มีแต่สายตาที่ดูมุ่งมั่นเสียเหลือเกิน อีกทั้งยังมีผู้ร่วมมาให้กำลังใจผมและไอ้พี่วุฒิ
ภายในห้องอีกหลายชีวิต ทั้ง สามแสบ เจ้าบาส พี่นพ พี่สุ และน้องชายไอ้พี่วุฒิทั้งสองคน ส่วนคุณพ่อคุณแม่ของไอ้พี่วุฒิก็รอดูถ่ายทอดการแถลงข่าว
อยู่ที่บ้านเพราะท่านไม่ต้องการให้น้ำฟ้ามาเห็นพวกสื่อมวลชนรุมทึ้งผมเป็นแน่
“นายครับถึงเวลาแล้วครับ”เป็นทศที่เข้ามาบอก
“อืม บอลพร้อมแล้วตามออกไปนะครับ จุ๊บ”ไอ้พี่วุฒิพูดแล้วตามด้วยการจูบหน้าผากซะฟอดใหญ่ ๆ ก่อนจะเดินออกไป
เอาละนะครับ ใกล้เวลาที่ผมจะออกไปเพื่อประกาศว่าตัวเองมีฐานะอะไรกับไอ้พี่วุฒิมันแล้ว ผมจะออกไปเพื่อทำการแก้ปัญหาทุกอย่างเอง
ไม่ว่าจะเรื่องไอ้พี่วุฒิ เรื่องที่โรงเรียน และเรื่องอ้อมกับน้ำฟ้า ไม่ไม่กลัวอะไรแล้ว เพราะผมได้รับแรงใจจากแม่ น้องชาย น้องสาวทั้งสาม
และอีกมากมาย รวมทั้งไอ้พี่วุฒิที่ตอนนี้ได้ไปรอผมอยู่หน้าสื่อมวลชนทั้งหลายแล้ว และยังน้ำฟ้าลูกสาวสุดที่รักของผมที่กำลังรอผมกลับไปหาอีก
ผมจะสู้ เพราะตอนนี้แรงใจผมเต็มเปี่ยมแล้ว
ครูบอลสู้เว้ย.............. 
สวัสดีคะทุกคน อิอิ คิดถึงกันมั้งไหมเอ่ย ตอนที่แล้วนี้ทุกคนดูอารมณ์น่ากลัวเหรอเกินคะ แบบจัดเต็มกันจังเลยเนอะ ยังไงก็ได้รู้กันแล้วนะคะ
ว่าทำไมคุณแม่ของครูบอลถึงพูดกับครูบอลไปอย่างนั้น สรุปคือแม่ยายเค้าสั่งลูกเขยให้ดูแลแล้วนั้นเอง หายโกรธแม่ครูบอลกันดีกว่าเนอะ ๆ
ตอนหน้าตุ๊กตาว่าทุกคนคงอยากจะอ่านกันแน่ ๆ เลย เพราะจะเป็นการแถลงข่าวดังระดับประเทศ และผลกรรมที่อ้อมจะได้รับนั้นเอง
เหลืออีก 2 ตอน ก็จะถึงตอนจบกันแล้วนะคะ จะมีลงตอนพิเศษให้อีก 1 ตอน และคิดว่าจะมีตอนพิเศษสำหรับหนังสือ 3 ตอนด้วย ของป๊าวุฒิ&ครูบอล 1 ตอน , ทศ&ต้น 1 ตอน , ครูมิกกี้&ธรรม 1 ตอน จ้า....
แต่ก็อีกละนะคะ ถ้ายอดสั่งไม่ถึง 50 ชุด ตุ๊กตาก็คงจะยังไม่รวมเล่มอ่ะคะ
รักทุกคนนะคะ ขอ
หน่อยนะ ตอนนี้เริ่มอากาศเปลี่ยนแปลงแล้วระวังสุขภาพของคุณและคนที่คุณรักด้วยนะคะ เพราะตุ๊กตารักพวกคุณคะ ฮิ้ววววววววววววว
หัวข้อ: ##เมื่อเมียมันชั่วเลยได้...ผัวมาแทน## ตอนจบจ้า 100% p.53 (16/2/59) (อ่าน 533440 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก