มาอ่านกันต่อเร็ว ๆ คะ พี่วุฒิเดินขึ้นไปยังจุดที่หมออ้อและอ้อมที่เป็นนางแบบชุดเครื่องเพชรยืนอยู่ ก่อนจะส่งยิ้มเพียงเล็กน้อย
ซึ่งทำให้มีเสน่ห์ไม่หยอกจนผมได้ยินเสียงสาว ๆ ต่างดังกรี๊ดกร๊าดขึ้น
“เชิญคุณศาสตรากล่าวความรู้สึกสักเล็กน้อยนะคะ”หมออ้อส่งไมค์ให้กับไอ้พี่วุฒิที่ส่งรอยยิ้มมาให้ผม
จนผมอดที่จะต้องก้มหน้าหลบด้วยรู้สึกถึงความร้อนที่แล่นขึ้นมารวมที่ใบหน้าของตัวเองไม่ได้
“กรี๊ด....แกคุณศาสตราส่งยิ้มให้ชั้นด้วยละ คนอะไรก็ไม่รู้หล่อ รวย ดีซะทุกอย่างเลย เดี๋ยวชั้นต้องเข้าห้องน้ำเพื่อเติมหน้าซะหน่อยแล้ว
เดี๋ยวคุณศาสตราต้องมาหาชั้นแน่เลยแก”เสียงหญิงสาวที่นั่งด้านหลังผมดังขึ้น
“ไม่ใช่แล้ว ชั้นต่างหากหรอกที่คุณศาสตราส่งยิ้มละลายใจมาให้นะ แกนะกลับไปหาผัวแกที่บ้านเหอะ”
เสียงเพื่อนของหญิงสาวดังค้านขึ้น
“โห ถ้าคุณศาสตราจีบชั้นนะ ชั้นจะเลิกกับไอ้ที่บ้านทันทีเลย”ผมอดที่จะขำกับบทสนทนาที่ดังขึ้นด้านหลังไม่ได้
“ใช่ย่อยนะเนี้ยพี่เขยผมเนี้ย เสน่ห์แรงจนผู้หญิงแย่งกันเลย ผมของต้องไปขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์พี่วุฒิมั้งแล้วจะได้มีสาว ๆ แย่งผมบ้าง”
เจ้าบาสพูดขึ้นพร้อมกับสายตามที่มองพี่วุฒิตาเป็นประกายจ้า
“ตลกละ”ผมได้ยินพี่นพที่พูดเท่านี้ก่อนที่ตาของเจ้าบาสจะเบิกกว้างอย่างตกใจ แล้วสีหน้าของเจ้าบาสก็เปลี่ยนไป
จากขาวใสกลายเป็นสีชมพูขึ้นทันใด
“ไอ้ ไอ้ แมลงสาปหื่นกาม”ผมละงงจริง ๆ ทำไมต้องแมลงสาปตลอดเลยน้องผมเนี้ย
“หึหึ”เสียงหัวเราะที่ผมรู้สึกหนาว ๆ ร้อน ๆ แทนน้องผมซะแล้วสิครับ
“ครับ ผมขอขอบคุณคุณหมออ้อที่คิดโครงการดี ๆ นี้ขึ้นมา เพราะเจ้าหน้าที่จากสามจังหวัดเป็นผู้เสียสละตน ไม่ว่าจะเป็นความสามารถ
ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน รวมประชาชนในพื้นที่ที่ต้องเสี่ยงชีวิตในแต่ละวันของตนเอง แม้แต่การจะทำงานยังเสี่ยงชีวิต
เพราะฉะนั้นโครงการนี้จึงมีความสำคัญยิ่ง ที่จะสามารถต่อชีวิต รึอาจจะช่วยยื้อชีวิต เพื่อให้พวกเค้าเหล่านั้น
ได้กลับไปหาคนที่รักเค้าและเค้ารักครับ”โห แฟนครับครับนี้ พูดไปพร้อมรอยยิ้มน้อย ๆ ซึ่งสะกดแขกผู้ร่วมงานทุกท่านได้อย่างชะงัด
เมื่อจบแล้วพี่วุฒิกลับมานั่งที่ของตัวเอง
“คะ ดิฉันขอขอบคุณทุกท่าน ไม่ว่าจะเป็นชุดเครื่องประดับที่ท่านได้มอบมา หรือท่านที่เข้าประมูล
ทีมงานทุกท่านที่ทำให้เกิดงานในวันนี้ได้ ดิฉันซึ่งเป็นเจ้าของโครงการนี้ ดิฉันขอสัญญาว่าเงินทุกบาททุกสตางค์ที่ท่านได้มอบให้นี้
ดิฉันจะใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด จะจัดหาอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ขาดแคลนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ให้คะ
ขอบคุณจากใจจริงของพวกเราทีมงานคะ”หมออ้อกล่าวจบในงานได้อย่างดี และผมเชื่อว่าเธอจะทำได้อย่างที่พูดแน่นอน
และในการนี้หมออ้อได้สร้างเว็บไซด์เพื่อแสดงความคืบหน้า รวมทั้งแจ้งการใช้จ่ายเงิน รวมทั้งหลักฐานการซื้อต่าง ๆ
เตรียมเอาไว้เพื่อความโปร่งใสนั้นเอง
ผมยังคงนั่งรอพี่วุฒิ ด้วยกำลังให้สัมภาษณ์เรื่องที่ตนเองประมูลชุดเครื่องเพชรของตัวเองด้วยราคาที่สูงถึง 20,000,000 บาท
โดยที่เจ้าบาสนั่งรอหน้าบึ้ง เพราะตอนนี้พี่นพก็ยืนอยู่ด้านข้างพี่วุฒิเพื่อให้สัมภาษณ์เช่นกัน แต่ไอ้ที่หน้างอนะเพราะพี่นพบอกให้บาสรอนั้นเอง
พี่นพบอกว่าไปรับมาก็จะไปส่งเอง กว่าจะจบได้ก็จนพี่นพกระซิบบอกอะไรบาสซักอย่างนี้ละครับ ก่อนจะว่าพี่นพว่า
‘ไอ้แมลงสาปฮิตเลอร์’ผมก็ดุไปนะครับ เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจาอย่างนั้นได้ไง แต่ก็ได้คำตอบมาว่า ‘พี่บอลไม่ต้องคิดมากหรอก
มันเป็นแค่ฉายาก็เท่านั้น ไอ้ เอ้ย คุณนพเค้ายังไม่ได้ว่าอะไรเลย’ ซึ่งพี่นพก็ยิ้มออกมาก่อนจะพูดว่า ‘ไม่เป็นไรหรอกครับบอล
มันเป็นฉายานะ เนอะไอ้ลูกหมากลิ่นน้ำนม’ พอพี่นพพูดจบไอ้บาสก็อ้าปากพะงาบ ๆ หน้าแดงอีกแล้ว
“เมื่อไหร่จะจบนะ ง่วงแล้วนะ”เสียงบาสดังขึ้น
“เอาน่าบาส เค้าเป็นคนดังก็งี้แหละ”ผมเลยเอ่ยขึ้น
“พี่บอล บาสหนีกลับก่อนได้ป่าวอ่ะ”บาสมองทางผมด้วยตาปรือ ๆ
“ไม่ดีมั้ง เดี๋ยวพี่นพเค้าจะว่าเอานะ เราเป็นผู้ติดตามเค้าไม่ใช้เหรอ”ผมเอ่ยค้านน้องตัวเอง
“ไม่กลับก็ได้ ชิชิ”บาสตอบผมพร้อมกับส่งค้อนมาให้ผมเต็ม ๆ เฮ้อ เหนื่อยจริง ๆ ใครได้มันเป็นแฟน
คงต้องเตรียมยาไมเกรนเอาไว้ได้เลยครับ
หลังจากนั้นประมาณ 10 นาที สองหนุ่มก็จบการให้สัมภาษณ์ได้ซะที พอทั้งสองเดินมาถึงที่พวกผมอยู่ก็ส่งยิ้มมาให้
โดยที่ผมไม่ต้องห่วงเรื่องนักข่าวด้วยลูกน้องของทั้งสองหนุ่มได้จัดการเชิญออกจากงานเหลือแต่ทีมงานเท่านั้น
ซึ่งกำลังจะไปเลี้ยงขอบคุณ โดยมีพี่นพเป็นเจ้ามือนั้นเองทั้ง ๆ ที่หมออ้อขอเลี้ยงเอง แต่พี่นพก็ปฏิเสธทันที
โดยที่เจ้าบาสดูตาสว่างขึ้นมาทันที เราต่างเคลื่อนย้ายกันไปยังผับหรูของพี่วุฒิที่ถูกเหมาโดยพี่นพเพื่อนรัก
“ไอ้วุฒิลดให้กูด้วยนะ”พี่นพพูดขึ้น
“ไม่อ่ะ สำหรับมึงนะมีแต่เพิ่มขึ้นเท่านั้นละ”ไอ้พี่วุฒิก็ตอบทันที
“ชิ งก”สั้น ๆ จากพี่นพส่งตรงถึงไอ้พี่วุฒิเลยครับ
“หึหึ”มีแต่เสียงหัวเราะของไอ้พี่วุฒิเท่านั้นครับที่ตอบกลับไปให้เพื่อนสนิทของตัวเอง
การสังสรรค์เป็นไปอย่างสนุกสนาน สาว ๆ ก็ต่างอย่างจะเข้าร่วมโต๊ะเนื่องจากมีหนุ่มรูปหล่อ นักธุรกิจพันล้าน
ร่วมโต๊ะถึงสองคน แต่อย่าว่าแต่สาว ๆ เลย เพราะหนุ่ม ๆ ก็อยากจะร่วมโต๊ะเช่นกัน ด้วยมีสาวสวย ทั้งคุณหมอ นักธุรกิจ
เจ้าของบริษัทจิวเวอร์รี่ แต่ก็เข้ามาไม่ได้ ด้วยมีต้นกับทศคอยกันเพื่อความเป็นส่วนตัวนั้นเอง
“อ้อขอเป็นตัวแทนขอบคุณนะคะสำหรับความช่วยเหลือครั้งนี้ ทั้งคุณนพ และพี่วุฒิด้วย”หมออ้อพูดขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอก พี่ถือว่าเป็นการช่วยสังคมด้วยนะ ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกพี่ก็แล้วกันนะ”ไอ้พี่วุฒิพูดขึ้น
“ใช่ แล้วก็สำหรับสามสาวนะไม่ต้องเรียกคุณหรอก เรียกพี่ว่าพี่เถอะจะได้ดูสนิทกัน”พี่นพบอกกับสามสาว
“หัวงู”เสียงเจ้าบาสดังขึ้น
“ว่าไรนะไอ้ลูกหมา”พี่นพคงจะได้ยินไม่ชัดเลยถาม
“ไม่มีอะไร”เจ้าบาสรีบตอบกลับทันที
หลังจากนั้นเราก็ต่างดื่มกินกันเล็กน้อย พร้อมทั้งพูดคุยถึงโครงการ ในระหว่างนั้นผมรู้สึกว่าอ้อมซึ่งใช้สิทธิ
ของความเป็นเพื่อนทั้งสามสาวมานั่งที่โต๊ะ VIP ได้ พอผมเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นว่าอ้อมกำลังอมยิ้มพร้อมจ้องมองไอ้พี่วุฒิอย่างไม่ละสายตา
จนผมรู้สึกไม่ดีเลย ด้วยรู้ถึงสายตาที่มองด้วยความพอใจในตัวผู้ชายข้างตัวของผม และพยายามที่จะชวนไอ้พี่วุฒิคุยกับตัวเองเหรอเกิน
“หมออ้อ ตุ้ย เจย์เรียกคุณวุฒิว่าพี่แล้ว อ้อมขอเรียกพี่วุฒิบ้างนะคะ”
“ธุรกิจของคุณวุฒิเนี้ยเยอะแยะเลยนะคะ พอจะมีตำแหน่งว่างๆ ให้อ้อมทำบ้างไหมคะ”
“รีสอร์ทคุณวุฒิเนี้ยได้ข่าวว่าสวยมากเลย อ้อมไม่ทราบว่าคุณวุฒิจะพอมีเวลาว่างนำเที่ยวบ้างไหมคะ”
ซึ่งคำถามแรกพี่วุฒิก็ตอบกลับไปว่า “คงไม่ดีหรอกครับ เดี๋ยวใครเค้าจะว่าเอาได้นะครับ” ส่วนคำถามต่อ ๆ มา
ของอ้อมก็ได้รับเพียงรอยยิ้มเล็กจากไอ้พี่วุฒิเท่านั้น ซึ่งสามสาวก็ทำสีหน้าลำบากใจมาก จนผมอดทนไม่ไหว
เลยต้องขอตัวเดินออกมาด้านนอก
“ผมขอตัวเข้าห้องน้ำหน่อยนะครับ”ผมพูดโดยไม่รอคำตอบจากใคร ๆ
“เดี๋ยวครับบอล”เสียงที่ดังมาด้านหลังดังขึ้น
ผมไม่ได้เข้าห้องน้ำตามที่บอกหรอกครับ แต่เดินออกมาด้านนอกที่ทางร้านจัดเอาไว้เพื่อให้ลูกค้าที่รู้สึกไม่ดีให้ออกมาพักผ่อนได้
ซึ่งตอนนี้ก็ไม่มีใครหรอกครับ ก็พี่นพเค้าเหมาร้านแล้วนิครับ
“เฮ้อ....”ผมอดที่จะถอนหายใจออกมาไม่ได้ เมื่อนึกถึงแม่ของน้ำฟ้า ด้วยเธอไม่ได้สนใจที่จะถามถึงลูกสาวเลยว่าเป็นยังไง
สบายดีไหม เรียนหนังสือเป็นอย่างไรบ้าง แต่คำถามของเธอกลับมีแต่เรื่องของผู้ชาย ซึ่งเป็นคนรักของผม
“ถอนหายใจทำไมครับบอล มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ”มีสองแขนยื่นเข้ามาโอบกอดผมจากด้านหลัง พร้อมกลับปลายคาง
ที่วางไว้บนศีรษะของผม ก่อนจะส่งคำถามถึงผม
“ไม่มีอะไรหรอกครับ เพียงแต่บอลไม่ค่อยชอบเที่ยวที่แบบนี้นะครับ”ผมพยายามที่จะปฏิเสธ
“หึหึ อย่าคิดว่าพี่จะไม่รู้นะ บอลไม่ชอบใช่ไหมที่แม่ของน้ำฟ้าสนใจพี่”พี่วุฒิเอ่ยออกมา
“มันก็ส่วนนึงครับ แต่ว่าเค้าเป็นแม่ของน้ำฟ้าแต่เค้าไม่คิดที่จะถามถึงลูกของตัวเองเลยแม้แต่น้อย
บอลก็เลยรู้สึกแย่นะครับ”ผมอธิบายให้เจ้าของอ้อมกอดอุ่นได้รู้ เพราะสำหรับคนนี้คงจะไม่มีอะไรปิดบังได้แน่ ๆ
“ครับ พี่เข้าใจ คนเราก็ต่างความคิด ต่างจิตสำนึก ส่วนที่เค้าสนใจพี่บอลก็รู้นิว่าพี่ไม่ได้สนใจเค้าซะหน่อย
พี่มีคู่ชีวิตของพี่แล้ว เค้าเป็นคนดี รักครอบครัว พี่รักเค้าจะตาย พี่รักบอลนะครับ จุ๊บ”ผมอุ่นวาบหลังจากที่ได้ยินคำพูดของคนรัก
ก่อนที่จะจบด้วยการที่ไอ้พี่วุฒิหอมแก้มของผม
“ครับ บอลรู้แล้วครับ”ผมอดที่จะอมยิ้มไม่ได้ แฟนใครเนี้ยน่ารักจริง ๆ
“ถ้างั้นก็กลับเข้าไปด้านในเถอะ สงสารสามสาวจะแย่แล้ว หน้านี้แทบจะร้องไห้อยู่แล้ว”พี่วุฒิเอ่ยขึ้น
“บอลขออยู่ตรงนี้ซักสองสามนาทีแล้วจะตามเข้าไปนะครับ”ผมหันกลับไปเพื่อที่จะได้มองคนที่กอดผมอยู่
จนเห็นสายตาเอื้ออาทร อ่อนหวานที่ส่งมาให้ผม
“ก็ได้ครับ บอลรีบตามเข้าไปนะ ถ้าช้าคืนนี้โดนทำโทษแน่”ยังอดที่จะหื่นไม่ได้อีกนะครับคนเรา
“ครับ”ผมส่งยิ้มพร้อมตอบรับ
หลังจากที่พี่วุฒิกลับเข้าไปด้านในแล้ว ผมก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ด้วยผมมีคนที่เข้าใจพร้อม ใส่ใจในความรู้สึกของผมเป็นอย่างดีนั้นเอง
“อมยิ้มอะไรคะพี่บอล ชีวิตคงจะมีความสุขดีนะคะหลังจากที่เลิกกลับอ้อมแล้ว”เสียงเล็กแหลมดังขึ้นด้านหลัง ทำให้ผมตกใจสะดุ้ง
“.....”ผมหันกลับไปสบตา แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป
“ก็คงจะดีนะ ดูเหมือนว่าจะมีหนุ่มหล่อ ธุรกิจพันล้าน มาเป็นคู่”ผมอดที่จะตกใจไม่ได้ว่าเธอรู้ได้ยังไง
“ถึงขนาดที่หอมแก้มกันกลางผับ ถ้านักข่าวรู้จะว่ายังไงกัน แล้วถ้าสังคมรู้ละ พี่บอลพี่ก็เป็นแค่ผู้ชาย ใครเค้าจะเอาออกหน้าออกตา
ถ้าจะให้อ้อมพูดตรง ๆ นะ ผู้ชายคนนี้อ้อมชอบ อ้อมอยากได้ อ้อมขอผู้ชายคนนี้เถอะนะพี่บอล”ผมถึงกลับพูดไม่ออก
ด้วยประโยคที่ไม่คิดว่าจะออกมาจากปากของผู้หญิงคนนึงได้
“ขอโทษนะครับที่ผมต้องปฏิเสธคำขอของคุณแทนบอลคนรักของผม”เสียงที่ดังออกมาจากอีกด้าน ซึ่งไอ้พี่วุฒิคงจะออกมาตามผมแล้วได้ยิน
“พี่วุฒิ”เสียงของผม
“คะ คุณวุฒิ”เสียงอ้อม
“ครับ ผมมีสมองมากพอที่จะคิดว่าสิ่งไหนดี สิ่งไหนมันไม่ดีได้”ดูเหมือนไอ้พี่วุฒิจะไม่พอใจอ้อมมากเสียแล้ว
ด้วยสายตาที่ดุดันไม่เป็นมิตรถูกส่งให้กลับคู่สนทนานั้นเอง
“ทำไมคะ อ้อมนะเป็นผู้หญิงสามารถมีทายาทให้คุณได้ ออกหน้าออกตาในสังคมธุรกิจได้ ไม่เหมือนพี่บอล
ที่เป็นผู้ชายหรอกนะคะคุณวุฒิ แล้วอีกอย่างนึงพี่บอลนะเหมือนจะใสซื่อแต่ข้างในนะอ้อมไม่อยากที่จะพูดหรอกนะคะ
อ้อมกลัวว่าคุณวุฒิจะถูกหลอก”ผมตกใจจริงๆ ครับที่เธอกล้าที่จะพูดออกมาอย่างนี้
“คุณอ้อมครับ”พี่วุฒิเรียก
“คะ คุณวุฒิ คุณคงจะเข้าใจแล้วใช่ไหมคะ”เสียงแหลมเล็กเอ่ยด้วยเสียงที่ดีใจ
“ผมไม่ได้โง่นะครับ แล้วก็เรื่องที่บอลหลุดมาจากคุณได้นะเพราะผมเอง ส่วนเรื่องสังคมนะผมไม่สนใจ
ผมคงจะต้องเอ่ยเตือนคุณแล้วว่าอย่ามาทำให้ชีวิตของเราทั้งสองคนต้องสั่นคลอน ไม่อย่างนั้นชีวิตคุณนะจะสั่นคลอนยิ่งกว่า”
พี่วุฒิพูดพร้อมกลับเดินมาหาผมแล้วโอบเอวของผมเพื่อให้กระชับขึ้นแล้วพูดต่อไป สัมผัสที่โอบผมเอาไว้นั้นมันนุ่มนวลอบอุ่น
ต่างกับน้ำเสียงและสายตาที่ถูกส่งให้ผู้หญิงคนเดียวที่กำลังสนทนานี้ เมื่อจบประโยค พี่วุฒิก็โอบผมเข้าไปยังด้านในของงาน
“กรี๊ดดดดดดดดดดดด มันไม่จบแค่นี้หรอก มึงกล้าพูดอย่างนี้กับกู แล้วมึงจะได้รู้ว่าความทุกข์มันเป็นยังไง กูนี้แหละจะหยิบยื่นให้มึงเอง”

สวัสดีทุกคนคะ ไม่ได้เจอกันนานคิดถึงจังเลยยยยยยยยยยยย ไปได้เรื่อยเลยเนอะ ป๊าวุฒิ ครูบอล กลับมาแล้วคะ แถมด้วยอ้อม หึหึ ใครมีวิธีอะไรจะจัดการกับอ้อมกันบ้างคะเนี้ย ส่วนตอนต่อไปคนอีกซักพักนะคะ ด้วยเสาร์-อาทิตย์นี้ ตุ๊กตาและครอบครัวจะจัดงานบุญครบรอบ 100 วันของคุณตา และครบรอบปีของพ่อคะ ยังไงก็ขอเวลาหน่อยนะคะ แล้วจะเอามาม่ามาเสริฟกันอย่างทั่วหน้าคะไม่ต้องห่วงค่า
รักทุกคนที่สุดเลยคะ

และขอบคุณสำหรับกำลังใจและแรงใจที่ทุกคนมอบให้คะ ขอบคุณจริง ๆ นะคะ
