เชิญอ่านต่อได้เลยคะแล้วก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้พ่อบอลต้องเศร้าขึ้นมาอีกด้วยเย็นวันนั้นพ่อบอลมารับน้องน้ำฟ้าเองซึ่งวันนั้น
ป๊าวุฒิไม่ได้มารับด้วย พ่อบอลขมวดคิ้วจนยับไปหมด น้องน้ำฟ้าเลยถามถึงป๊าวุฒิกับอาต้น
“อยู่ข้างนอกคะน้องน้ำฟ้า วันนี้เราจะไปนอนที่หอพักครูโรงเรียนพ่อกัน ป้าสุ ป้าปลา อานุก
อามิกกี้ แล้วก็อาเต้บ่นคิดถึงน้ำฟ้ากันใหญ่เลยลูก”พ่อบอลพูดไปก็ทำหน้าเศร้าไป ก่อนจะส่งยิ้มอ่อน ๆ มาให้
“จริงเหรอคะพ่อบอล น้องน้ำฟ้าก็คิดถึง ป้าสุ ป้าปลา อานุก อามิกกี้ แล้วก็อาเต้เหมือนกันคะ”
น้องน้ำฟ้าคิดถึงพวกป้ากับอาทุกคนเลย
“คะ เราไปโรงเรียนพ่อกันดีกว่านะคะ เดี๋ยวไปเดินตลาดนัดซื้อขนมไปทานที่หอพักกันดีกว่านะคะ”พ่อบอลบอก
“คะ ไปกันคะ พ่อบอลคะทำไมไม่ขึ้นรถป๊าวุฒิละคะ” น้องน้ำฟ้าถามพ่อบอลทันทีเมื่อพ่อบอล
ไม่ได้เดินไปขึ้นรถของป๊าวุฒิที่จอดอยู่อีกจุดนึง
“ป๊าวุฒิเค้าไม่ว่างคะน้องน้ำฟ้า ป๊าวุฒิเค้าต้องไปจัดการเรื่องงานเยอะแยะ เราไปรถพ่อบอลดีกว่านะคะ
รึว่าน้องน้ำฟ้าไม่อยากไปกับพ่อบอลแล้วนะ”พ่อบอลถามน้องน้ำฟ้า
“ไม่ใช่คะ แต่น้องน้ำฟ้าอยากให้ป๊าวุฒิไปกับเรา แต่ถ้าป๊าวุฒิไม่ว่างก็ไม่เป็นไรคะ”น้องน้ำฟ้ารีบส่ายหน้าทันที
ใครจะไม่อยากนั่งรถกับพ่อบอลของน้องน้ำฟ้าได้ น้องน้ำฟ้าก็แค่สงสัยเฉย ๆ ก็เท่านั้นเอง แล้วพ่อบอล
ก็เปิดประตูข้างคนขับให้น้องน้ำฟ้านั่งแล้วเดินอ้อมไปทางคนขับแต่ก็เจอกับป๊าวุฒิรออยู่ น้องน้ำฟ้าเห็นพ่อบอล
พูดกับป๊าวุฒิ แต่พูดว่าอะไรน้องน้ำฟ้าไม่รู้หรอกนะคะ คุยเรียบร้อยแล้วพ่อบอลก็เปิดประตูเข้ามานั่งประที่คนขับ
แล้วขับรถไปที่โรงเรียนของพ่อบอลทันที ระหว่างทางกลับน้องน้ำฟ้าเล่าเรื่องต่าง ๆ ที่วันนี้น้องน้ำฟ้าได้ทำ กิจกรรม
และเพื่อน ๆ ให้พ่อบอลฟัง มาถึงก็เจอกับป้า ๆ อา ๆ ที่ยิ้มเมื่อเห็นน้องน้ำฟ้า อิอิ ก็แน่นอนอยู่แล้วละคะ
น้องน้ำฟ้าน่ารักออกขนาดนี้ทุกคนก็ต้องรักน้องน้ำฟ้าสิคะ จริงไหม
“สวัสดีคะป้าสุ ป้าปลา อานุก คิดถึงน้ำฟ้ากันไหมคะ แล้วอามิกกี้ กับอาเต้ไม่อยู่เหรอคะ”
น้องน้ำฟ้ามาถึงก็ต้องสวัสดีผู้ใหญ่ทุกคนให้เรียบร้อย และถามหาคนที่ไม่อยู่ด้วย
“สวัสดีจ้าน้องน้ำฟ้ามาให้ป้าสุฟัดแก้มหน่อยลูก”ป้าอ้าแขนเพื่อให้น้องน้ำฟ้าเข้าไปหา คริคริจะรออะไรละคะ
ก็ต้องรีบเข้าไปหาป้าสุคนน่ารัก แล้วก็โดนป้าสุฟัดแก้มน้องน้ำฟ้าทั้งซ้ายและขวาจนน้องน้ำฟ้าหลุดหัวเราะ
ก็ทำไงได้อ่ะมันจั๊กจี้นินา
“มาให้ป้าปลาหอมแก้มก่อน ฟอด ฟอด อามิกกี้กับอาเต้ไม่อยู่หรอกลูกยังสอนหนังสือพี่ ๆ นักเรียน
กันอยู่เลยคะ”พอหลุดจากป้าสุได้ ก็เจอกับป้าปลาหอมแก้มน้องน้ำฟ้าทั้งซ้ายขวาอีก แล้วตอบคำถาม
ของน้องน้ำฟ้าถึงคนที่ไม่อยู่
“เดี๋ยวบอลจะไปเดินตลาดนัดกับน้ำฟ้ามีใครจะไปด้วยไหมครับ”พ่อบอลเอ่ยถามทุกคน
“พี่ไปด้วย แต่แป๊ปนึงก่อนได้ไหมอ่ะ พี่รอดูสัมภาษณ์พ่อกับแม่คุณวุฒิอยู่อ่ะ”ป้าปลาตอบกลับพ่อบอล
ดูเหมือนว่าจะสำคัญเพราะทุกคนจ้องรอภาพจากหน้าจอโทรทัศน์กันทุกคนเลยแล้วยังมีชื่อของป๊าวุฒิอีกต่างหาก
“....ครับ”พ่อบอลตอบรับกับไปเสียงเบาแถมยังก้มหน้าอีกต่างหาก น้องน้ำฟ้าเริ่มเป็นห่วงพ่อบอลแล้วนะ
“เดี๋ยวพี่มานะ ขอเข้าห้องน้ำก่อน”ป้าสุเอ่ยปากบอก
“ป้าสุขา น้องน้ำฟ้าขอไปด้วยได้ไหมคะ น้องน้ำฟ้าปวดปี๋ปี้คะ”น้องน้ำฟ้าร้องบอกป้าสุเสียงดัง
ด้วยตอนนี้น้องน้ำฟ้าก็ปวดปี๋ปี้ขึ้นมาเหมือนกัน
“ไปคะ เดี๋ยวป้าสุพาไปปี๋ปี้นะคะ”ป้าสุตอบตกลงแล้วเดินเข้ามาจูงมือน้องน้ำฟ้าไปห้องน้ำด้วย
ระหว่างทางเดินไปห้องน้ำน้องน้ำฟ้าเริ่มเป็นห่วงพ่อบอล มันเริ่มจะเหมือนตอนนั้นเลย ตอนที่พ่อบอล
พูดกับน้องน้ำฟ้าตอนที่จะหลับ รึอาจจะแย่กว่าตอนนั้นด้วยซ้ำ แล้วยังชื่อป๊าวุฒิที่พวกป้า ๆ และอา ๆ ที่พูดถึงอีก
หวังว่าป๊าวุฒิจะไม่ได้ทำให้พ่อบอลเศร้านะ ไม่งั้นน้องน้ำฟ้าจะเอาพ่อบอลคืน ไม่ให้ป๊าวุฒิดูแลพ่อบอลแล้ว
ถ้าดูแลพ่อบอลของน้องน้ำฟ้าไม่ดี น้องน้ำฟ้าไม่ได้ขู่นะ
“เป็นอะไรคะน้องน้ำฟ้าทำไมเงียบจังเลย”ป้าสุก้มหน้าถามน้องน้ำฟ้า
“น้องน้ำฟ้าเป็นห่วงพ่อบอลคะป้าสุ”น้องน้ำฟ้าตอบกลับป้าสุออกไป
“เป็นห่วงอะไรลูก”ป้าสุยังถามน้องน้ำฟ้า
“ตอนนี้พ่อบอลเศร้า ไม่มีความสุขคะป้าสุ”น้องน้ำฟ้าตอบไปตามความคิดของตัวเอง
“อืม นั้นสินะ แล้วน้องน้ำฟ้าจะทำยังไงให้พ่อหายเศร้าดีละลูก”ป้าสุพยักหน้าเห็นด้วย แล้วถามน้องน้ำฟ้า
“น้องน้ำฟ้าจะอยู่ใกล้ ๆ พ่อบอล จะตั้งใจเรียน จะไม่ดื้อ ไม่ซน แล้วก็จะจัดการกับคนที่ทำให้พ่อบอล
เศร้ารึเสียใจให้เจ็บหนักเลยคะ”น้องน้ำฟ้าพูดแล้วก็จัดหาท่าที่เหมาะกับอารมณ์ตอนนี้ด้วยการกำปั้นแล้วชูขึ้นฟ้า
“จ้าเก่งจริงนะ เรื่องพ่อบอลนิเราไม่ยอมใครเลยนะน้องน้ำฟ้า”ป้าสุพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้
“ค่ะ”น้องน้ำยิ้มรับคำของป้าสุทันที ก็มันจริงนิค่ะ
“ไปลูกเข้าห้องน้ำได้แล้วคะ”ป้าสุบอกเมื่อน้องน้ำฟ้ากับป้าสุเดินมาจนถึงห้องน้ำของครูที่อีกตึกหนึ่ง
จัดการทำธุระกับป้าสุเสร็จก็เดินกลับไปที่ห้องพักครู มาถึงก็เห็นพ่อบอลหน้าตาไม่ดีแล้ว
รอยยิ้มที่ว่าหายากจากตอนแรกนั้น ตอนนี้มันหาแทบไม่เจอเลย น้องน้ำฟ้าต้องทำอะไรซะอย่างแล้ว
“พ่อบอลขา พ่อบอลยังไม่หายป่วยดีใช่ไหมคะ น้องน้ำฟ้าไม่ไปตลาดนัดแล้วคะพ่อบอลไปพัก
ที่หอพักดีกว่านะคะ”น้องน้ำฟ้าเลยต้องบอกออกไป ก็น้องน้ำฟ้าอยากให้พ่อบอลได้พักบ้าง
“ก็ดีคะ”พ่อบอลส่งยิ้มกลับมาให้น้องน้ำฟ้าที่ยังจ้องพ่อบอลตลอด
“มาคะพ่อบอล เดี๋ยวน้องน้ำฟ้าพาไปพักนะคะ ป้าสุ ป้าปลา อานุกขาน้องน้ำฟ้าขอพาพ่อบอล
ไปพักก่อนนะคะ”น้องน้ำฟ้าจัดการจับมือพ่อบอล แล้วบอกป้าสุป้าปลาและอานุกเพื่อจะพาพ่อบอลกลับไปพัก
“จ้า ดูแลพ่อบอลดี ๆ นะลูก”ป้าสุรับคำของน้องน้ำฟ้าและยังบอกให้ดูแลพ่อบอลให้ดี และมันเป็นความตั้งใจ
ของน้องน้ำฟ้าอยู่แล้ว
“บอลไปก่อนนะครับพี่สุพี่ปลาน้องนุก”พ่อบอลเอ่ยปากลาพวกป้าและอา
“จ้าพักผ่อนมาก ๆ นะเรา เหมือนจะไม่ค่อยสบายแถมยังดูเครียด ๆ อีกต่างหาก”เสียงป้าสุบอกพ่อบอล
“ครับ”น้องน้ำฟ้าจัดการจูงมือพ่อบอลเมื่อพ่อบอลรับคำป้าสุแล้ว
น้องน้ำฟ้าเดินมากับพ่อบอลไปได้ซักพักก็พบกับอามิกกี้ที่พึ่งสอนฟุตบอลให้พี่นักเรียนเสร็จแล้ว
“อ้าวน้องน้ำฟ้านินา ไม่เจอกันตั้งนานเลยนะคะ”อามิกกี้ทักน้องน้ำฟ้าที่ยังจับมือพ่อบอลไม่ปล่อย
“สวัสดีค่ะอามิกกี้”แล้วเพื่อมารยาทที่ดีน้องน้ำฟ้าเลยจัดการยกมือไหว้พร้อมย่อตัวลงอย่างสวยงามให้สมกับที่ถูกสอนมา
“พี่บอลเมื้อกี้ผมเห็นคนของคุณวุฒิยกกระเป๋าไปใบนึงขึ้นไปหอพักห้องพี่บอกว่าเอาชุดกับของใช้
มาให้พี่บอลช่วงที่จะคุมการก่อสร้างอาคารเรียนนะครับ แล้วก็ขอให้เปิดห้องให้เพราะต้องการจะทำความสะอาด
มิกกี้เห็นพี่ยังไม่มาเลยให้พี่แขกเปิดห้องช่วยเค้าทำความสะอาดห้องแล้วก็คอยดูเอาไว้ด้วยอ่ะพี่”อามิกกี้
บอกพ่อบอล คนของป๊าวุฒิเหรอใครนะ อาต้น รึอาทศกัน
“ขอบใจมากนะมิกกี้เดี๋ยวพี่จะรีบขึ้นไปดูเอง”พ่อบอลพยักหน้าแล้วออกเดินไปหอพักของพ่อบอล
น้องน้ำฟ้าเริ่มคิดแล้วว่าอะไรที่ทำให้พ่อบอลเป็นอย่างนี้ รึว่าป๊าวุฒิไม่ต้องการให้พ่อบอลกับน้องน้ำฟ้าอยู่ด้วย
น้องน้ำฟ้าดื้อ แล้วทำให้ป๊าวุฒิไม่รักพ่อบอลไปด้วย ถึงต้องให้คนเอาของมาให้พ่อบอลกับน้องน้ำฟ้าที่หอพักกันนะ
พอขึ้นไปก็พบว่าประตูห้องถูกเปิดไว้ เดินเข้าไปก็เห็นคนสองคนกำลังทำความสะอาดห้องของพ่อบอลอยู่
คือป้าแขกและอาต้นที่กำลังจัดเสื้อผ้าของพ่อบอลกับน้องน้ำฟ้าเข้าตู้
“อ้าวครูบอลกับน้องน้ำฟ้ามาแล้ว”ป้าแขกร้องเสียงดังเมื่อหันมาเจอน้องน้ำฟ้ากับพ่อบอลที่ยืนมอง
การกระทำของทั้งสองคน
“อาต้น...........”พอเห็นว่าอาต้นหันมาน้องน้ำฟ้าก็จะวิ่งเข้าไปหาอาต้น
“น้องน้ำฟ้าอย่าเข้ามาใกล้อาต้นคะ อาต้นตัวเปื้อนฝุ่นแล้วก็เหม็นเหงื่อคะ”แต่อาต้นไม่ให้เข้าใกล้เลย
ได้แต่ยืนมองอยู่ห่าง ๆ
“อาต้นตัวเปื้อนเหรอคะ ถ้าอย่างนั้นก็เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำก่อนสิคะตัวจะได้หอม ๆ เวลาน้องน้ำฟ้า
หรือว่าอาทศกอดจะได้หอม ๆไงคะ”พอรู้ว่าอาต้นตัวเปื้อนเลยเป็นห่วงจนต้องบอกให้อาต้นเข้าไปอาบน้ำ
ก็น้องน้ำฟ้าอยากจะเข้าไปกอดอาต้น แล้วยังอาทศอีกที่ชอบกอดอาต้นเหมือนน้องน้ำฟ้า เอ๊ะรึอาจจะชอบ
กอดอาต้นมากกว่าน้องน้ำฟ้ากันนะ แต่ยังไงอาต้นก็ต้องตัวสะอาดและหอมถึงจะดีที่สุด
“คือ... เดี๋ยวอาต้นไปอาบที่ห้องตัวเองดีกว่านะคะ ถ้าอาบที่นี้อาบต้นก็ไม่มีเสื้อเปลี่ยนสิคะ”
อาต้นตกใจแล้วยังพูดติด ๆ ขัด ๆ อีก แล้วถึงได้บอกว่าอาต้นนะจะกลับไปอาบน้ำที่ห้องเอง
“คะ อาต้นเอาเสื้อผ้าของพ่อบอลกับน้องน้ำฟ้ามาหมดเลยเหรอคะ ป๊าวุฒิไม่อยากให้น้องน้ำฟ้า
กับพ่อบอลอยู่ด้วยแล้วใช่ไหมคะ”น้องน้ำฟ้าเลยรับคำว่าเข้าใจแล้ว คงจะไปให้อาทศดูอาต้นแน่ ๆ เลยว่า
อาบน้ำสะอาดรึเปล่า น้องน้ำฟ้าอดไม่ได้ที่จะถามคำถามที่คิดมาตลอดกับอาต้นไม่ได้
“เปล่าคะ ป๊าวุฒิของน้องน้ำฟ้ากำลังจัดการธุระสำคัญ คุณบอลครับอย่าคิดมากนะครับ นายท่าน
ให้ความสำคัญกับคุณมากกว่าใครนะครับ”อาต้นรีบบอกไม่ใช่ ซึ่งน้องน้ำฟ้าก็ยังไม่แน่ใจว่ามันจะจริงรึเปล่า
“ต้นกลับไปเถอะผมอยากพัก”พ่อบอลเงียบไปซักพักก่อนจะบอกอาต้น
“ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ อาต้นไปก่อนนะคะน้องน้ำฟ้า”อาต้นตอบรับพ่อบอลแล้วก้มหัวให้พ่อบอล
ซึ่งอาต้นกับอาทศชอบทำกับป๊าวุฒิ แล้วหันไปบอกน้องน้ำฟ้า
“คะอาต้น ขับรถกลับดี ๆ นะคะ แล้วบอกป๊าวุฒิให้ทำธุระให้เสร็จเร็ว ๆ แล้วมารับพ่อบอลกับน้องน้ำฟ้าด้วยนะคะ”
น้องน้ำฟ้าเลยพยักหน้า แล้วบอกให้อาต้นขับรถให้ดี และส่งข้อความไปบอกป๊าวุฒิกับอาต้นซะเลย
“คะน้องน้ำฟ้า”อาต้นรับคำแล้วก็ออกจากห้องไป
“พ่อบอลไปอาบน้ำแล้วมานอนพักนะคะจะได้หายเหนื่อย”น้องน้ำฟ้าหันมาก็เห็นว่าพ่อบอลนิ่งไปอีกแล้ว
เลยต้องบอกให้พ่อบอลไปอาบน้ำแล้วมานอนพัก
“คะ....แต่เดี๋ยวพ่อบอลอาบน้ำให้น้องน้ำฟ้าก่อนนะคะ”พ่อบอลรับคำพร้อมลูบหัวน้องน้ำฟ้า
แล้วบอกจะอาบน้ำให้น้องน้ำฟ้าก่อน
ออกมาพ่อบอลก็จัดการเอาโต๊ะญี่ปุ่นลายการ์ตูนน่ารักที่น้องน้ำฟ้าเลือกเองออกมากางให้ หยิบเอาขนม
กับน้ำส้มออกมาวางให้น้องน้ำฟ้า แล้วพ่อบอลก็ล้มตัวลงนอน น้องน้ำฟ้าไม่อยากรบกวนพ่อบอลเลยหยิบเอาการบ้าน
ที่ครูแมวให้เอามาทำ น้องน้ำฟ้าตั้งใจทำการบ้าน ตั้งใจเรียน เพราะถ้าโตมาแล้วน้องน้ำฟ้าเรียนเก่ง ๆ
จบมาจะได้มีงานดี ๆ ทำ แล้วจะได้เลี้ยงพ่อบอลกับย่าเอง พ่อบอลกับย่าจะได้พักไม่ต้องทำงานหนักอีก
ทำการบ้านเสร็จน้องน้ำฟ้าก็หันไปมองพ่อบอลที่หลับไปแล้ว เลยตัดสินใจไปหยิบเอาสมุดระบายสีและ
สีไม้ที่ป้าสุซื้อมาฝากเอามาระบายสี
“ก๊อก...ก๊อก....พี่บอล”เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นแล้วก็เรียกพ่อบอล
“..แกร๊ก...มีไรเต้”พ่อบอลเดินไปเพื่อเปิดประตู เป็นอาเต้นิเองที่มาเคาะประตูห้องจนน้องน้ำฟ้าสะดุ้งตกใจ
และทำให้พ่อบอลตื่น
“ผมจะชวนพี่บอลกับน้ำฟ้าไปกินข้าวอ่ะ”อาเต้บอกพร้อมกับส่งยิ้มมาให้น้องน้ำฟ้าที่กำลังเก็บสีไม้เข้ากล่อง
“น้องน้ำฟ้าไปทานข้าวกับอาเต้กันดีกว่านะลูก อยากทานอะไรเอ่ย”พ่อบอลถามน้องน้ำฟ้า
“น้ำฟ้าอยากทานบะหมี่เกี้ยวคะพ่อบอล อาเต้สวัสดีคะ”น้องน้ำฟ้าบอกทันทีเพราะน้องน้ำฟ้าเคยได้ยินมาว่า
คนไม่สบายถ้าได้กินอะไรร้อน ๆ แล้วจะดีขึ้นพอบอกพ่อบอลเสร็จแล้ว ก็ต้องหันมาสวัสดีอาเต้
“สวัสดีคะน้องน้ำฟ้า”อาเต้ส่งยิ้มมาให้
“ไปกันดีกว่าเต้ ไปคะน้องน้ำฟ้า”พ่อบอลบอกพร้อมกับอุ้มน้องน้ำฟ้าเพื่อไปที่ร้านบะหมี่เกี้ยว
พ่อบอลอุ้มน้องน้ำฟ้าโดยมีอาเต้เดินมาข้าง ๆ พูดคุยไม่ได้ขาดปาก จนมีช่วงนึงที่พ่อบอลสะดุ้ง
แล้วพ่อบอลก็เดินตรงไปที่ร้าน เรานั่งประจำที่ แล้วพ่อบอลก็นิ่งไปอีกครั้ง
“น้องน้ำฟ้าจะทานอะไรดีคะ”อาเต้ถาม
“น้องน้ำฟ้าอยากทานบะหมี่เกี้ยวหมูแดงเยอะ ๆ คะอาเต้”น้องน้ำฟ้าบอกอาเต้ที่รอฟังอยู่
“คะ พี่บอลอ่ะเอาไร”อาเต้รับคำก่อนจะกันไปถามพ่อบอล ซึ่งพ่อบอลก็ยังคงนิ่งอีกเมื่ออาเต้ถามว่าจะกินอะไร
“พี่....บอล.... พี่บอล ไม่สบายรึเปล่าพี่”อาเต้เรียกพ่อบอลหลายครั้งแต่พ่อบอลก็เหมือนจะไม่ได้ยิน อาเต้เลยเรียกดังขึ้น
พอพ่อบอลรู้ตัวอาเต้เลยถามด้วยความเป็นห่วงแล้วใช้มือแตะหน้าผากพ่อบอล เหมือนเวลาที่น้องน้ำฟ้าไม่สบาย
แล้วพ่อบอลบอกว่าเอาไว้วัดไข้
“ไม่ได้เป็นไรแค่คิดอะไรเพลิน ๆ เท่านั้นเอง แล้วมีอะไรอ่ะ”พ่อบอลส่ายหน้าปฏิเสธอาเต้
แล้วถามอาเต้ว่ามีอะไรถึงเรียก
“มานั่งก็ต้องสั่งดิพี่ ผมเรียกพี่ตั้งหลายทีแล้ว น้ำฟ้าก็สั่งของตัวเองแล้วด้วย”อาเต้บอกพ่อบอล
“อ้าวเหรอ อืมพี่ขอเป็นบะหมี่เกี้ยวหมูแดงไม่เอาผักชีแล้วกัน”พ่อบอลมองป้ายหน้าร้านที่บอกชื่อพร้อมรูปประกอบ
“เคพี่รอแปปนึงนะ”อาเต้พยักหน้าแล้วเดินไปหาป้าแม่ค้าที่ส่งยิ้มมาให้
พ่อบอลสะดุ้ง แล้วพ่อบอลก็หยิบโทรศัพท์ดู แต่ก็ไม่ได้กดอะไรทั้งนั้น แล้วยังทำหน้าเศร้าออกมากอีก
“ครูบอลครับมีคนฝากจดหมายมาให้ครับ”มีพี่เด็กชายเรียกพ่อบอลแล้วยื่นกระดาษสีขาวที่พับไว้ให้พ่อบอล
“ขอบใจมากนะ”พ่อบอลทำหน้าสงสัยก่อนจะบอลพี่เด็กชาย พอพ่อบอลบอกจบพี่เค้าก็วิ่งออกไปเลย
พ่อบอลเปิดกระดาษออกอ่านเพียงไม่นานพ่อบอลก็คิ้วขมวดเป็นเส้น หน้าตาที่บ่งบอกว่าโมโห
แล้วพ่อบอลก็หันไปมองจนทั่ว
“เต้เดี๋ยวพี่มานะแปปนึง น้องน้ำฟ้าอยู่กับอาเต้แปปนึงนะคะพ่อบอลขอไปทิ้งขยะหน่อยนะลูก”
พ่อบอลบอก ก่อนจะกำกระดาษแผ่นนั้นจนยับ
“คะพ่อบอล”น้องน้ำฟ้าพยักหน้าว่าเข้าใจแล้ว
พ่อบอลออกเดินไปที่ถึงขยะที่อยู่ห่างออกไปแล้วฉีกกระดาษแผ่นนั้นเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วทิ้งลงไป
พ่อบอลทิ้งขยะเรียบร้อยแต่ยังไม่กลับมา แต่หยิบอะไรซักอย่างขึ้นมา แล้วก็เดินกลับมาที่โต๊ะที่น้องน้ำฟ้า
และอาเต้นั่งรออยู่
“ครูบอล ครูเต้ น้องน้ำฟ้า บะหมี่มาแล้วคะ”เสียงป้าแม่ค้า จะดังขึ้น พร้อมยกชามก๋วยเตี๋ยวกลิ่นหอมวางให้
“ขอบคุณคะ หอมจังเลยคะ”น้องน้ำฟ้าบอกพร้อมกับสูดเอากลิ่นหอมเข้าจมูกประกอบคำพูด น่ากินจังเลย
“กินเยอะ ๆ นะจ๊ะน้องน้ำฟ้า”ป้าแม่ค้าอมยิ้มบอก น้องน้ำฟ้าอยากจะบอกว่าไม่หมดก็ห่อกับห้องได้คะ
“น้ำคะน้องน้ำฟ้า อ่ะพี่บอลน้ำ”อาเต้วางแก้วน้ำให้น้องน้ำฟ้ากับพ่อบอล
“ขอบคุณคะอาเต้”น้องน้ำฟ้าขอบคุณอาเต้ที่ตักน้ำมาให้
“ขอบใจนะน้อง”แล้วพ่อบอลก็พูดขึ้นมาบ้าง
“ไม่เป็นไรหรอกพี่บอล คนมันหล่อแล้วยังเป็นคนดีอีก”อาเต้พูดแล้วส่งรอยยิ้มมาให้น้องน้ำฟ้า
แต่ดูจะนานตอนหันไปหาพ่อบอล
เราเริ่มลงมือทาน น้องน้ำฟ้าตั้งใจทานไม่ให้หกและตักผักจนหมด อาเต้ต้องหิวมาก ๆ แน่ ๆ
แป๊บเดียวก็หมดชามแรก แล้วรีบสั่งชามสองเลย แต่พ่อบอลกลับทานได้นิดเดียวเองตักกินแต่น้ำซุปร้อน ๆ
จนในชามพ่อบอลน้ำหายไปหมดแล้ว
“พี่บอลจะกินแต่น้ำซุปไง ดูสิทั้งบะหมี่ หมูแดง เกี้ยว เหลือเติมเลย”อาเต้พูดขึ้น
“พ่อบอลทานเยอะ ๆ สิคะ”น้องน้ำฟ้าอยากให้พ่อบอลทานเยอะ ๆ จะได้แข็งแรง
“พ่ออิ่มแล้วคะน้องน้ำฟ้า”แล้วพ่อบอลไม่ยอมทานอีก
“พี่บอลเป็นไรป่าวเนี้ย”อาเต้อดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม
“พี่เหนื่อย ๆ นะ ไม่เป็นไรมากหรอก”พ่อบอลบอกอาเต้
“ถ้างั้นเรากลับกันเถอะพี่บอลจะได้พักมาก ๆ”อาเต้เลยตัดปัญหาเลยชวนกลับหอพักเพื่อให้พ่อบอลได้พักผ่อน
“อ่ะของพี่กับน้ำฟ้า”พ่อบอลยื่นเงินให้อาเต้เอาไปจ่าย
“ไม่เป็นไรพี่ผมเลี้ยง”แต่อาเต้กลับโบกไม้โบกมือว่าไม่เอา
“เฮ้ยไม่เอา เอาไปเหอะ”พ่อบอลก็ไม่ยอมเหมือนกัน
“ไม่ต้อง เอาไว้พี่เลี้ยงผมมื้อหน้าดีกว่า”อาเต้ก็ยังคงไม่ยอมเหมือนกัน
“อืม ก็ได้”พ่อบอลเลยยอม เราเดินเข้าโรงเรียนเพื่อขึ้นห้องพักของใครของมัน
“เจอกันพรุ่งนี้นะพี่บอล พักมาก ๆ น้องน้ำฟ้าดูแลพ่อบอลด้วยนะคะ”อาเต้บอกพ่อบอลด้วยความเป็นห่วง
และยังสั่งน้องน้ำฟ้าอีกต่างหาก
“ไม่ต้องห่วงคะอาเต้ พ่อบอลน้ำฟ้าจะดูแลเอง”น้องน้ำฟ้ารับคำทันที เพราะมันเป็นสิ่งที่น้องน้ำฟ้าต้องการอยู่แล้ว
“ไปนอนเหอะเต้ เจอกันพรุ่งนี้”พ่อบอลบอกบ้าง
ตื่นเช้ามาพ่อบอลของน้องน้ำฟ้าก็กลายเป็นหมีแพนด้าไปซะแล้ว
“พ่อบอลขาทำไมตาพ่อบอลดำเหมือนหมีแพนด้าแบบนั้นกันคะ”น้องน้ำฟ้าถามขึ้น
“พอดีพ่อนอนไม่คอยหลับนะลูก เดี๋ยวมันก็หายลูก เราไปโรงเรียนกันดีกว่านะคะน้องน้ำฟ้า”
พ่อบอลบอกด้วยท่าทางเหนื่อย ๆ เหมือนไปวิ่งรอบสนามเด็กเล่นหลาย ๆ รอบเหมือนน้องน้ำฟ้าแล้วเหนื่อยเลย
พอถึงช่วงเย็นพ่อบอลก็มารับน้องน้ำฟ้าคนเดียวเหมือนเมื่อวาน วันนี้พ่อบอลแวะตลาดนัดเพื่อซื้อข้าวและขนมเลย
พอเดินขึ้นห้องก็เจอตะกร้าใบใหญ่วางไว้ที่หน้าห้อง พ่อบอหยิบขึ้นมาเปิดดูข้างในมีกล่องแล้วหยิบกระดาษ
ที่อยู่ข้างในตะกร้านั้นขึ้นมาอ่าน อ่านจบพ่อบอลก็วางตะกร้าลงเพื่อไขกุญแจเข้าห้อง
“กับข้าวนิคะพ่อบอล”น้องน้ำฟ้ามองเห็นภายในเป็นกล่องพลาสติกหลายอันที่ข้างในมีกับข้าวอยู่
“คะ เราเข้าไปในห้องกันดีกว่าลูก อาบน้ำทำการบ้านก่อนนะคะ เดี๋ยวเราทานกันตอนมื้อค่ำนะลูก”
พ่อบอลเอ่ยขึ้นเมื่อเปิดประตูห้องแล้ว
“ค่ะพ่อบอล”น้องน้ำฟ้าเลยรับคำของพ่อบอล
มีต่อด้านล่างนะคะ มันยังไม่จบตอนเลยนะ 
หัวข้อ: ##เมื่อเมียมันชั่วเลยได้...ผัวมาแทน## ตอนจบจ้า 100% p.53 (16/2/59) (อ่าน 534308 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก