ตอนที่ 14 (แล เพนียด 1/2)
ครูบอล
ผมเซงชีวิตมากครับ ทำไมนะ..แทนที่ผมจะหากำลังเสริมแต่กลายเป็นหากำลังเสริมให้คู่ต่อสู้ตัวเองไปได้
ยังสีหน้าของสามแสบที่ดูจะสนุกสุขสันต์ซะเติมประดา แล้วหน้าของไอ้หมอนข้างที่ดูจะรื่นรมณ์ยิ้มหน้าบาน
ปากกว้างจะถึงใบหูอยู่แล้ว
“บอลครับเลยหงุดหงิดได้แล้วครับ เดี๋ยวคุณช้างตัวโตจะกลัวเอาใช่ไหมค่ะน้องน้ำฟ้า”ผมเงียบครับ
ไม่อยากเอาพิมเสมแลกกับเกลือ
“ไม่เอาน่าพี่บอลปากนะจากห้อยๆนะมันจะกลายเป็นกันสาดอยู่แล้ว คิกคิก..”ตุ้ยพยายามจะยั่วยุ
ให้ผมตอบโต้ แต่ผมนะเป็นสีทนได้ครับ ต้องทนให้ได้
“อย่าเล่นตัวมากนะพี่ เดี๋ยวผู้ชายดีๆจะหายไป น้องๆก็กลัวว่าพี่จะไม่ได้ออกเรือนซะก่อน
น้องน้ำฟ้าจะไม่มีป๊าไว้เลี้ยงพ่อบอลเอา”นานๆครั้งที่เจย์จะพูดยาวๆนอกจากจะอยู่กับคนที่สนิทกัน
แต่ดูเธอพูดประโยคนี้แล้วอยากจะวิ่งไปให้ช้างเหยียบหายไปเลยครับท่าน
“เจย์ไม่เอาน่าอย่าไปว่าพี่บอลเค้า...ดูสิยิ่งทำตัวน่ารักมากๆเดี๋ยวก็ไม่ได้เที่ยวกันพอดี”หมออ้อเอ่ยปากห้ามเจย์
เลยทำให้ผมพอใจบ้าง แต่ประโยคต่อมานี่สิครับ ไปทำตัวน่ารักตอนไหนแล้วทำไมถึงจะไม่ได้เที่ยว
“อ้าวทำไมละอ้อ”เจย์ออกปากถามแต่หน้าตาเนี่ยเหมือนจะรู้คำตอบของเพื่อนอยู่แล้วยังไงก็ไม่รู้
“ก็ทำตัวน่ารักขนาดนี้ ดูป๊าน้องน้ำฟ้ามองสิแทบจะจับกินอยู่แล้วกลัวป๊าน้องน้ำฟ้าจะจับกลับรัง
แล้วจับกินเอานะสิ แล้วเราก็จะชนะพนันไม่ได้เที่ยวกันพอดี คริคริ....”จากที่ว่าปากยื่นตอนนี้ผมรู้ตัวเลยว่า
เปลี่ยนอ้าปากกว้างแทนแน่แล้ว
“โอ้ยขำอ่ะ”ตุ้ยหัวเราะออกมาด้วยเสียงดังไม่ได้รักษาอาการของสาวสวย
“ไม่เอานะค่ะ พ่อบอลอย่าทำตัวน่ารักนะค่ะเดี๋ยวน้องน้ำฟ้าไม่ได้ไปหาคุณช้างตัวโต”เสียงลูกสาวผม
ที่อยู่กับแม่อ้อของเธอเอ่ยออกมาคงจะตีความว่าเพราะผมทำตัวน่ารักแล้วจะไม่ได้ไปหาคุณช้างตัวโตของเธอ
“พอเถอะครับอย่าไปแกล้งบอลเค้าเลย เดี๋ยวผมเอาไว้แกล้งเองทีหลังดีกว่าครับ”เสียงของไอ้หมอนข้าง
ห้ามการกลั่นแกล้งผมเพราะมันจะเป็นคนแกล้งผมทีหลัง
“น้องน้ำฟ้ามาหาพ่อบอลดีกว่าค่ะ เดี๋ยวแม่อ้อเค้าจะเหนื่อยเอาลูกมา เดี๋ยวเราไปหาคุณช้างตัวโตกันเลยเนอะ”
ผมยื่นแขนออกเพื่อรับน้ำฟ้าจากหมออ้อ แล้วพาน้ำฟ้าไปยังอาคารจำหน่ายอาหารช้างเพื่อซื้ออาหาร
ที่จะนำอาหารไปให้กับช้าง
ผมอุ้มน้องน้ำฟ้าเดินเข้าไปโดยมีสามแสบจอมหักหลังกับไอ้หมอนข้างพร้อมด้วยคนสนิททั้งสอง
ที่เดินตามมาไม่ห่าง น้องน้ำฟ้าตื่นเต้นดีใจที่เห็นอาหารช้างมากมาย และยิ่งไอ้หมอนข้างสนับสนุนชี้นู้นนี่อีก
ยิ่งคึกคักโดยมีทศและต้นถืออาหารช้างจำนวนมากก่อนจะเดินไปยังลานพักช้างน้อย จุดที่ให้นักท่องเที่ยว
สามารถให้อาหารและถ่ายรูปกับช้างได้ น้องน้ำฟ้าและสามแสบดูจะตื่นเต้นมีความสุขมากๆให้อาหารช้างกันใหญ่เลย
โดยเฉพาะตุ้ยดูจะลดอายุเหลือเท่าลูกไปแล้ว ต้นและทศทำหน้าที่ดูแลคอยอำนวยความสะดวกให้กับลูกผมและสาวๆ
ผมยืนมองอยู่ใกล้ๆแต่ไม่ได้เข้าไปด้วยเมื่อเห็นสาวๆต่างมีความสุข
“ไม่ให้อาหารช้างเหรอครับบอล”ไอ้หมอนข้างถามผมเมื่อเห็นผมไม่เข้าร่วมวงกับสามแสบและลูก
“ไม่หรอกครับแค่เห็นน้องน้ำฟ้ามีความสุขมีเสียงหัวเราะบอลก็พอใจแล้วครับ แล้วพี่วุฒิ
ไม่ไปให้อาหารช้างบ้างเหรอครับ”ผมรู้สึกมีความสุขมากพอที่จะมองข้ามความหงุดหงิดตอนแรกๆได้
เมื่อขณะนี้ใบหน้าของทุกคนต่างมีรอยยิ้มแห่งความสุข ผมเลยถามมันกลับไป
“พี่ก็ไม่ไปครับต้องดูแลหัวใจตัวเอง”ผมทำหน้าสงสัย รึว่ามันจะเป็นโรคหัวใจแล้วยังกลัวช้างอีกเหรอ
“ไม่ต้องทำหน้าสงสัยอย่างนั้นครับ บอลนะทำให้พี่เป็นอย่างนี้ พี่ถึงต้องจับตามองตลอดเวลา
คราดสายตาไม่ได้เดี๋ยวใครมาลักพาตัวไปมันก็เหมือนเอาใจของพี่ไปด้วย”พอมันเฉลยผมไปไม่เป็นกันเลย
ใครจะไปคิดว่ามันจะน้ำเน่าได้ขนาดนี้ เลยต้องรีบเดินเข้าไปรวมกลุ่มกับน้องน้ำฟ้าและสามแสบ
ที่กำลังถ่ายรูปสนุกสนาน
“มาพอดีเลยพี่บอลมาถ่ายรูปกันเร็วๆพี่”ตุ้ยเรียกผมเมื่อเห็นว่าผมเดินเข้าไปหา
“พ่อบอลมาถ่ายรูปเร็วค่ะ”น้ำฟ้ากวักมือเรียกผมด้วยรอยยิ้มกว้างและดวงตาที่สดใส
มหกรรมถ่ายรูปจึงถือกำเนิดขึ้น ถ่ายเดี่ยว ถ่ายคู่ ถ่ายกลุ่มจนผมเริ่มมึนงงไปหมดแล้วเนื่องจากการจัดการของตุ้ย
“ตุ้ยพอแล้วให้เค้าได้ถ่ายรูปครอบครัวบ้างเถอะ”เจย์เอ่ยปากซึ่งผมก็งงๆครับ ผมถ่ายรูปคู่กับน้ำฟ้า
ไม่ต่ำกว่าสิบรูปแล้ว
“นั้นสิให้พ่อลูกแล้วก็ป๊าเค้าจะได้ถ่ายรูปครอบครัวบ้าง ดีไหมค่ะคุณวุฒิ”หมออ้อเฉลยความหมาย
ของการถ่ายรูปครอบครัวซะจนผมพูดไม่ออก
“หึหึ...”มันไม่ตอบคำถามของหมออ้อแต่มันกลับเดินยิ้มเข้ามาหาผมกับน้ำฟ้า และยืนชิดด้านข้าง
โดยโอบผมและน้ำฟ้าเอาไว้
“พี่วุฒิทำอะไรนะ ปล่อยได้แล้ว”ผมพยายามที่จะทำให้มันปล่อยแขนที่โอบผมทั้งๆที่ก็รู้
ว่ามันคงไม่สำเร็จแน่ๆ
“อยู่นิ่งๆสิ เดี๋ยวรูปไม่สวยนะ”แทนที่มันจะปล่อยผมแต่มันกลับรัดแน่นยิ่งขึ้น
“วู้...อายคนเค้าบ้างเหอะ เค้ามองกันหมดแล้ว”พยายามที่จะกระตุ้นสามัญสำนึกที่อยู่ก้นหลุมของมัน
แต่ดูเหมือนคำพูดของผมจะไปไม่ถึง
“เร็วครับยิ่งนานคนยิ่งมองเยอะนะ ใช่ไหมค่ะน้องน้ำฟ้า”มันกลับเร่งผมแทนแถมยังใช้น้องน้ำฟ้า
เป็นฝ่ายสนับสนุนมันอีก
“จริงค่ะป๊าวุฒิ พ่อบอลค่ะอยู่นิ่งแล้วยิ้มค่ะ”ผมดีใจแทบจะน้ำตาไหลพากๆเมื่อลูกสาวผม
ตอบรับคำไอ้หมอนข้างแถมยังมีการยิ้มให้ดูแล้วบอกให้ผมยิ้มตามอีกต่างหาก
เสียงเดียวรึจะสู้ห้าเสียงได้ถึงจะมีทศกับต้นแต่ทั้งสองคนก็คงเลือกงดออกเสียงแน่ๆ ผมเลยยืนยิ้ม
อุ้มน้องน้ำฟ้าโดยมีไอ้หมอนข้างโอบไหล่ของผมและมีแบล็คกราวเป็นคุณช้างตัวโต เมื่อช่างภาพบอกให้เปลี่ยนท่า
มันก็เปลี่ยนจากยืนด้านข้างเป็นยืนซ้อนหลังและจากโอบไหล่เป็นโอบกอดแทน รู้สึกเลยครับ
ว่าหน้าร้อนขึ้นมากะทันหันจนไม่กล้าสบตาใคร ถึงแม้จะไม่ได้มองแต่ก็ยังได้ยินเสียงจากรอบข้างดังขึ้น
“กรี๊ดดดดดดดดดด เสียดายจังแต่ก็น่ารักดีอ่ะแก”เสียงสาวๆรอบข้างที่ไม่มีการเบาเสียงเลยแม้แต่น้อย
“เฮ้ย....มีเจ้าของแล้วว่ะน่าเสียดาย”เสียงผู้ชายเอ่ยขึ้น ผมเริ่มสงสัยซะแล้วว่าที่บอกว่ามีเจ้าของแล้ว
คงจะไม่ได้หมายถึงผมนะ
“สุดยอดเลยอิจฉาอ่ะพี่บอล คุณวุฒิเอาแบบหวานๆให้ใครๆเค้าอิจฉาหน่อยสิค่ะ”เสียงตุ้ยที่ตะโกนแซวผม
และสั่งการไอ้หมอนข้าง
“หึหึหึ...”มันหัวเราะกระชับอ้อมกอดให้แน่นยิ่งขึ้น ทำไมไอ้ช่างภาพมันไม่ถ่ายซะทีว่ะ
กูอายเว้ยยยยย...............................
“จะถ่ายแล้วนะครับ 1........2........3........ฟอด...แช๊ะ...แช๊ะ...แช๊ะ..”ไอ้ช่างภาพมันบอกเพื่อให้ผมเตรียมตัว
อยากจะบอกมันเหลือเกินตรูนะพร้อมตั้งนานแล้วเว้ย พอเริ่มนับเลขผมก็เริ่มยิ้ม แต่พอถึงเลขสามเท่านั้น
ผมก็รู้สึกว่ามีสิ่งหนึ่งแนบเข้ากับแก้มด้านขวาของผมเต็มๆจนเกิดเสียงตามมา ไอ้หมอนข้างมันหอมแก้มของผม
โดยที่ผมยังคงตกใจก็มีเสียงช่างภาพกดชัตเตอร์ จนมันเอาหน้าออกห่างแต่กอดของมัน
ยังคงไม่ปล่อยและไม่คลายออก มันมองผมด้วยสายตาที่ทำให้ผมต้องรีบก้มหน้า แล้วไอ้ช่างภาพ
ก็ช่างทำหน้าที่ของตัวเองดีเหลือเกิน เพราะตั้งแต่ตอนที่ผมโดนมันกอดจนตอนนี้หน้าแทบจะฝังเข้าไปใน
กระหม่อมของลูกแล้วมันยังกดไม่หยุดเลยครับ
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด..........โดนใจอย่างแรงค่า.....”เสียงกรี๊ดจากทุกๆที่
ที่ดังขึ้นพร้อมกันเหมือนนัดหมายกันมา แต่สามเสียงที่ดูจะดังเกินใครคือสามแสบที่พอผมมองกลับไปก็เห็น
หมออ้อกับตุ้ยกอดกันกลมบิดไปบิดมา ส่วนเจย์ก็ส่งยิ้มล้อเลียนมาให้ผมเท่านั้น
“หึหึ...เห็นไหมมีแต่คนอิจฉาบอลทั้งนั้นเลยที่พี่กอดบอล”มันหัวเราะแล้วพูดข้างหู
“ชิชิ...”ขี้เกียจเถียงมันครับ
“ต้นจัดการเรื่องรูปให้เรียบร้อย แล้วก็ให้พิเศษสำหรับการถ่ายรูปที่ถูกใจฉันด้วย”มันสั่งต้น
ให้จัดการเรื่องรูปแถมยังมีหน้าให้ทิปเพราะไอ้คนถ่ายรูปมันถ่ายถูกใจมัน
“ชิ...ให้แต่ช่างภาพแล้วนายแบบหล่อๆอะทำไมถึงไม่ให้ รวยนักรวยหนานักไม่ใช่รึไง”
ผมถึงกับบ่นมันออกมาเบาๆ
“ก็ช่างภาพเค้าถ่ายถูกใจจริงๆนะครับบอล ส่วนนายแบบน่ารักๆนะพี่ให้หมดตัวเลยครับ ใจก็ให้นะ”
ไอ้หูปีศาจ
“พอแล้วจะพาน้ำฟ้าไปนั่งช้างแล้ว”ผมหาทางออกเมื่อเริ่มเห็นนักท่องเที่ยวเริ่มชี้ไม้ชี้มือเพื่อให้ดูผม
ที่ยังคงโดนมันกอดไม่ปล่อย
มันยอมปล่อยตัวผมแล้วเดินตามผมไม่ห่าง จะเป็นขี้ปลาทองแทนปีศาจหมอนข้างแล้วใช่ไหม
ผมเดินเข้าไปหาสามแสบที่ยังคงยิ้มล้อเลียนผมไม่เลิกซะที
“ไม่ถ่ายรูปต่อเหรอพี่บอล กำลังฟินเลยนะ น่าเสียดายจัง”ตุ้ยถามผม
“ไม่เอาน่าตุ้ย พี่บอลกับคุณวุฒิเค้าจะไปถ่ายจุดอื่นบ้างสิ หลายๆที่เอาให้แล เพนียดหวานฉ่ำกันไปข้างนึง”
หมออ้อออกปากห้ามเพื่อนตัวเอง ซึ่งผมว่าเงียบไปเลยจะดีกว่านะ
“หึ...ไปที่อื่นกันดีกว่า แล้วจะไปตรงไหนกันดี”เจย์เพียงยิ้มก่อนจะเบี่ยงเบนความสนใจออกจากผม
“พี่ว่าจะพาน้องน้ำฟ้าไปขี่ช้างนะ สามคนจะไปขี่ด้วยไหม”ผมบอกจุดหมายต่อไป
“ไปสิพี่บอลถามทำไมกันก็รู้ๆกันอยู่”ตุ้ยต่อว่าผม
“อ้าวก็ไม่รู้กลัวจะไม่อยากนั่งนินา”ผมบอกออกไป
“ผมว่าก็ดีนะไปขี่ช้างเสร็จแล้วค่อยทานอาหารกลางวันกัน”ไอ้หมอนข้างสอดเสนอความคิด
“ดีค่ะ”หมออ้อตอบรับความคิดของมัน
“ถ้างั้นไปกันเลยครับ”มัน บอกออกมาเมื่อทศและต้นไปยังจุดจำหน่ายตั๋วเพื่อนั่งช้างให้กับทุกคน
เราเดินมาจนถึงจุดนั่งช้าง โดยมีควานช้างคอยต้อนรับนักท่องเที่ยว น้ำฟ้าตื่นเต้นดีใจชี้มือเมื่อคุณช้าง
ตัวนึงเดินผ่านหน้าเพื่อนำนักท่องเที่ยวออกเดินตามเส้นทาง
“สวัสดีครับช้างตัวนึงสามารถนั่งได้สามท่านครับ ไม่ทราบว่าใครจะนั่งเป็นกลุ่มแรกครับ”
ควานช้างเอ่ยออกมา
“พวกเราค่ะ”สามสาวเอ่ยออกมาพร้อมกันแล้วขึ้นไปนั่งประจำที่ เมื่อช้างเริ่มเดินเสียงสามแสบก็เริ่มดังขึ้น
คงเป็นเพราะพวกเธองานยุ่งจนไม่ได้พักผ่อน แต่ไม่รู้ว่าผมรู้สึกไปเองรึป่าวไม่รู้เมื่อผมรู้สึกว่าการที่พวกเธอ
ได้แกล้งผมเป็นการผักผ่อนสำหรับพวกเธอยังไงก็ไม่รู้
“กลุ่มต่อไปเตรียมตัวเลยครับ”เจ้าหน้าที่เรียกครับ
“ครับ”ผมเดินออกไปโดยที่ไอ้หมอนข้างรับน้องน้ำฟ้าเพื่อให้ผมได้ขึ้นสะดวกขึ้น แต่พอยื่นแขน
เพื่อจะรับน้ำฟ้าเมื่อผมนั่งเรียบร้อยแล้วแต่แทนที่มันจะส่งน้ำฟ้ามันกลับขึ้นมาบนช้างเชือกเดียวกันกับผม
“พี่จะขึ้นมาทำไมไปขึ้นเชือกอื่นดิ บอลจะนั่งกับลูก”ผมถามมันด้วยใบหน้าสงสัย
“พี่ก็จะขึ้นมานั่งกับเมียและลูกพี่ไง”ทำยังไงดีผมถึงจะชนะมันได้บ้าง
“ไม่เอาอ่ะ”ผมเริ่มไม่พอใจมัน
“นั่งให้เรียบร้อยนะครับเราจะเริ่มออกเดินทางแล้ว”ไอ้ควานช้างก็ไม่ได้ดูเลยว่าข้างหลังนะ
กำลังปะฝีปากกันอยู่
“นั่งดีๆครับบอล เห็นไหมควานช้างจะสั่งช้างเดินแล้ว คนอื่นก็รอต่อคิวนั่งช้างอีกเยอะ”
เมื่อหันไปมองด้านข้างก็เห็นนักท่องเที่ยวทั้งไทยและเทศกำลังรอคิวนั่งช้างจำนวนเยอะตามที่มันบอก
ผมก็เลยต้องสงบปากสงบคำ
ระหว่างที่นั่งช้างที่โยกเยกน้ำฟ้าดูจะมีความสุขคอยถามควานช้างเรื่องคุณช้างตัวโตตลอดเวลา
ความร่มรื่นสวยงามทำให้จิตใจของผมสงบได้บ้างแต่ก็คงช่วยได้ไม่เท่าไหร่เมื่อมันไม่ยอมปล่อยมือจากไหล่ของผม
แต่จะโวยวายมากไปก็คงไม่ดีเพราะถึงทำอย่างนั้นก็ไม่ได้ทำให้มันสำนึกแต่กลับจะเป็นการป่าวประกาศ
ให้คนอื่นมองมาที่ตัวเองซะมากกว่า
สามแสบด้านหน้าโดยมีหมออ้อที่กลับตัวมายังด้านหลังเพื่อถ่ายรูปผมน้ำฟ้าและไอ้หมอนข้าง
คอยทำไม้ทำมือให้ทำท่านั้นท่านี้ซึ่งก็ได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดีจากน้ำฟ้าและมัน แต่สำหรับผมขอบอก
ว่าเซงอย่างแรง อะไรจะออกนอกหน้ากันขนาดนั้น
กว่าจะได้ลงมาจากการนั่งช้างได้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นต้นไม้ใหญ่ที่มีกาฝากคอยเกาะติดตัวเอง
อยู่ตลอดเวลา ซึ่งไอ้กาฝากก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเลย มันคือไอ้พี่วุฒิ ไอ้ปีศาจหมอนข้าง ไอ้หื่น ไอ้บ้าอำนาจ
“แหม่คุณวุฒิจะเกาะพี่บอลไปถึงเมื่อไหร่ค่ะ”ตุ้ยแซวทันทีเมื่อผมและมันเดินมาหาพวกเธอ
“เอาน่าตุ้ยแบ่งๆกันไปพลัดกันเกาะก็ไม่เป็นไรหรอก คุณวุฒิเค้าเติมใจที่เกาะและก็โดนเกาะ”
หมออ้อเสริมขึ้น
“ใครเกาะใครค่ะ น้องน้ำฟ้าขอเกาะด้วยคนสิค่ะ”ลงสาวผมคงเริ่มงงแล้ว เพราะมีเกาะกันไปเกาะกันมา
“พอเถอะเราไปทานข้าวกันดีกว่า”และเป็นเจย์ที่ห้ามศึก
“นั้นสิพี่หิวแล้วด้วย”เมื่อผมเห็นทางรอดจากเจย์ ผมจึงรีบคว้าไว้ด้วยความไว
“ใช่พี่บอลต้องทานเยอะๆจะได้มีสารอาหารให้คุณวุฒิเค้าดูดซับได้ทั้งวัน หึหึ”เจย์กลับเป็นคนปิดตาย
ทางรอดของผมซะอย่างนั้น
“หึหึ ไปทานอาหารกันดีกว่าครับ”ไอ้หมอนข้างคงเห็นว่าผมสู้สามแสบไม่ได้เลยเป็นคนยื่นมือเข้าช่วยผม
“ขอบคุณครับที่ช่วย”หลังการที่หมออ้อยื่นมือมาขออุ้มน้ำฟ้าไปจากผมแล้ว พวกเธอก็เดินไปยัง
ร้านอาหารที่ดูสะอาด ผมจึงกล่าวคำขอบคุณให้กับไอ้หมอนข้างที่ช่วยผมไว้
“ไม่เป็นไรครับ แค่บอลทานข้าวเยอะๆแล้วให้พี่เกาะให้พี่กอดทั้งวันก็พอแล้ว”
ผมจะทำอะไรได้ครับนอกจากเดินหนีมันแต่ก็ยังไม่กล้าเข้าไปใกล้สามแสบกลัวจะแว้งมากัดผมอีก
คอยดูนะมันต้องมีวันของผมบ้าง แต่ก่อนอื่นผมต้องไปหาอะไรใส่ท้องให้เติมเสียก่อน เพราะวันนี้ผมยังต้องสู้รบ
กับไอ้หมอนข้างและสามแสบ กองทัพต้องเดินด้วยท้อง
หนทางยังอีกยาวไกล.......สู้ต่อไปนะครูบอล..........
สวัสดีค่ะทุกคน
ตุ๊กตายังคงขอบคุณคนอ่านทุกคนและกำลังใจที่ให้มา
สำหรับตอนนี้ที่จริงอยากจะเขียนให้จบแต่เนื่องจากมีปัญหาเพราะคุณตาท่านล้ม และท่านมีอายุมากแล้ว(97)
นอกจากทำงานแล้วยังต้องดูแลท่านเวลากลับจากทำงาน เวลาก็เลยไม่ค่อยมี ตุ๊กตาเลยอยากจะถามทุกคนว่าจะให้
ลงอาทิตย์นึงตอนเดียวแต่ตอนจะยาวหน่อยรึว่าจะให้ลงสองครั้งแต่ตอนแต่ละตอนจะสั้นลงกว่าแต่ก่อนบ้างนิดหน่อยทุกคนจะ
เลือกอะไรดีค่ะ
และขอขอบคุณข้อมูลบางส่วนจาก(ครูบอลตัวจริงที่ขอเอาเค้ามาเขียนแถมเช้านี้ยังได้ฟัดน้องน้ำฟ้าตัวจริงอีกยกนึง)
ขอเม้าท์นะค่ะว่าครูบอลนะมีตัวตนจริงๆแต่เค้าไม่ได้มีป๊าวุฒินะ ส่วนนิสัยน้องน้ำฟ้าในเรื่องกับตัวจริงนะเหมือนกันทั้งดุ้นเลยน่ารัก
และฉลาดมาก ๆ
ส่วนกำหนดลงตอนต่อไปขอตุ๊กตาดูจากคำตอบของคนอ่านก่อนนะค่ะ แล้วจะแจ้งอีกทีในวันอาทิตย์ช่วงเย็น ๆ
คนอ่านทุกคน......................
หัวข้อ: ##เมื่อเมียมันชั่วเลยได้...ผัวมาแทน## ตอนจบจ้า 100% p.53 (16/2/59) (อ่าน 534100 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก