เชิญอ่านต่อได้เลยค่ะ
“จะหัวเราะกันอีกนานไหมเดี๋ยวบอลพาพวกพี่วุฒิไปห้องพักแล้วกัน พี่วุฒินอนห้องบอลแล้วกัน
แล้วทศกับต้นพักห้องรับรอง ส่วนบอลจะนอนกับน้องน้ำฟ้าที่ห้องลูก”ผมหันกลับไปถลึงตามองด้วยความไม่พอใจ
ก่อนจะบอกว่าจะนำคนทั้งสามเข้าห้องพัก พอบอกว่าให้มันนอนห้องผมนี่มันยิ้มปากแทบฉีก
พอตอนท้ายผมบอกว่าผมจะนอนห้องน้ำฟ้ากับลูกเท่านั้นจากปากฉีกเป็นปากยื่นเลยครับ ผมรู้ว่ามันคงคิดว่า
จะได้นอนกลับผมแน่ๆ บ้าไปแล้วมั้งแต่มันก็ทำอะไรไม่ได้หรอกครับ มีแต่หน้าบูดอย่างเดียว
“ป๊าวุฒิเป็นอะไรค่ะปวดอึอื๊อเหรอค่ะ เดี๋ยวน้องน้ำฟ้าพาป๊าวุฒิไปห้องน้ำก่อนนะค่ะพ่อบอล
ไปค่ะป๊าวุฒิตามน้องน้ำฟ้ามาเลย”ผมทศและต้นถึงกับหลุดขำออกมาดังๆเมื่อได้ยินคำพูดของลูกสาว
บอกหน้าที่ไอ้หมอนข้างมันทำ
“ฮะฮะฮ่ะ ฮะฮะฮ่ะ ค่ะพาป๊าวุฒิไปห้องน้ำเถอะค่ะลูก”ผมหัวเราะและตอบลูกสาวตัวดีของผม
ไอ้หมอนข้างต้องเดินตามลูกสาวของผมไปด้วยใบหน้าบู้บี้กว่าเก่าเมื่อเห็นผมกับลูกน้องคนสนิท
ของมันหัวเราะด้วยเสียงดังอย่างไม่ปิดบังกันเลย เมื่อไอ้หมอนข้างหายไปแล้วผมก็เดินนำทศกับต้นไปยัง
หน้าห้องที่จะเป็นห้องพักของคนทั้งสองในคืนนี้
“ทศกับต้นพักห้องนี้นะแล้วประตูไม้ที่มีป้ายเป็นรูปลูกบอลคือห้องพี่วุฒิ พักกันให้หายเหนื่อยนะ
เดี๋ยวผมมาเรียกตอนกินมื้อเย็น”ผมบอกห้องของทั้งสองรวมทั้งห้องของผมที่จะเป็นที่พักของเจ้าของพวกเขาในคืนนี้
และบอกกำหนดการของมื้อเย็นที่ผมจะมาเรียกพวกเขาเอง
“ครับ เดี๋ยวผมว่าจะลงช่วยคุณแม่ของคุณบอลทำอาหารสักหน่อยครับ”ทั้งสองตอบรับก่อนที่ต้น
จะบอกว่าจะลงไปช่วยแม่ของผมทำกับข้าว
“ต้นทำเป็นด้วยเหรอ”ผมถึงกับหลุดคำถามออกไป
“ครับคุณบอล รายนั้นนะชอบทำอาหารครับ”เป็นทศที่ตอบคำถามของผมแทนต้น จึงได้รับค้อน
กลับไปจากเจ้าตัวหนึ่งที เลยได้รอยยิ้มของผมและทศแทน
“ครับ ยังไงก็พักซักหน่อยแล้วค่อยลงไปก็ได้ครับ แม่ผมนะชอบทำกับข้าวให้คนอื่นทานมาก
อร่อยด้วยนะขอบอก”ผมเอ่ยออกไปพร้อมกับโฆษณาสรรพคุณของแม่ตัวเอง
ผมเดินลงไปก็พบกับไอ้หมอนข้างที่กำลังอุ้มน้องน้ำฟ้าที่ออกมาจากห้องครัว ในมือมีถุงขนมที่มันรับบอกน้ำฟ้าเอาไว้
“พี่วุฒิอย่าพึ่งให้น้ำฟ้ากินขนมนะเดี๋ยวจะไม่ยอมกินข้าว น้องน้ำฟ้ากินข้าวแล้วค่อยกินขนมนะค่ะ”ผมบอกมัน
“ครับ รับทราบ ใช่ไหมค่ะลูก”มันรับคำหนักแน่นและทำท่าตะเบ๊ะเหมือนทหารหรือตำรวจ
ก่อนที่จะมั่วนิ่มถามลูกสาวของผมด้วยเสียงอ่อนเสียงหวาน
“ค่ะป๊าวุฒิ อิอิ”นั้นน้อยหน้าที่ไหนลูกสาวผมขานรับไอ้หนอมข้างเสียงดังฟังชัดซะแถมยังทำท่า
ตะเบ๊ะตามไอ้หมอนข้างมันซะงั้น
“พี่วุฒิเดี๋ยวบอลพาไปดูห้องพัก ตามมาดิ”ผมเลยเปลี่ยนเรื่อง ดูท่าแล้วผมจะกลายเป็นหมาหัวเน่าแน่เลย
เจอกันยังไม่ถึงสองชั่วโมงก็เข้าขากันซะขนาดนี้
พอผมพาเดินเข้ามาภายในห้องของผมเป็นที่เรียบร้อยแล้วผมก็บอกเรื่องข้าวของใช้ได้หมด
รวมทั้งห้องน้ำภายใน ซึ่งบ้านผมมีห้องน้ำทั้งหมดสี่ห้อง มีห้องแม่ ผม บาส และห้องน้ำรวมที่อยู่ด้านล่าง
ห้องนอนของแม่จะอยู่ชั้นล่างเพื่อสะดวกไม่ลำบากในการขึ้นๆลงๆบันไดที่อาจจะทำให้เกิดอันตรายได้
ส่วนด้านบนจะมีห้องพักสี่ห้อง คือของผม บาส น้ำฟ้า และอีกหนึ่งห้องใช้สำหรับรับแขก
“เดี๋ยวบอลขอเอาของใช้ส่วนตัวก่อนแล้วกันนะครับ”ผมบอกก่อนที่จะเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อหยิบชุดนอน
ผ้าขนหนู ของใช้ส่วนตัวที่จำเป็น หันไปมองไอ้หมอนข้างกับน้องน้ำฟ้าเห็นกระซิบกระซาบกันหัวเราะคิกคัก
น้ำฟ้าก็พยักหน้าขึ้นลงด้วยรอยยิ้ม ผมเลยเข้าไปภายในห้องน้ำเพื่อหยิบแปรงสีฟัน โฟมล้างหน้าเพื่อจะใช้
ก่อนจะออกมาและโดนรวบตัวเอาไว้ในอ้อมแขนอันแข็งแรงของใครไม่ต้องสงสัย ไอ้หมอนข้างชัวร์
“เฮ้ย ทำไรเนี่ยพี่วุฒิ”ผมตกใจร้องออกมา ก่อนจะได้สติว่าจะมายืนให้มันกอดทำไม ถ้าน้ำฟ้ารึว่าแม่
มาเห็นจะทำยังไง
“ก็กอดเมียไง คืนนี้พี่ไม่ได้กอดบอลนอนนะขอกอดหน่อย”มันพูดออกมาเท่านั้นผมก็เริ่มดิ้นขึ้นทันที
กอดเมียนี่นะ ไอ้บ้า
“พี่วุฒิปล่อย น้ำฟ้าไปไหน ปล่อยได้แล้วเดี๋ยวใครมาเห็นเข้าทำไง”ผมถามหาลูกสาวทันที
ก่อนจะบอกสิ่งที่กังวล
“น้ำฟ้าไปหาต้นกับทศแล้ว ส่วนใครจะเห็นไหมนะไม่มีหรอกพี่ล็อคประตูห้องแล้ว” มันตอบกลับมา
ถึงว่าเห็นกระซิบกระซาบกันสองคน มันหลอกให้น้ำฟ้าไปหาทศกับต้นเพื่อมันจะได้ลวนลามผมนี่เอง
“ถึงงั้นก็เหอะ มันไม่ดีผิดผีบ้านผีเรือน”พอผมรู้ตัวว่าไม่รอดมันแน่ๆ ก็เลยอ้างผีบ้านผีเรือนซะเลย
“ไม่ทันแล้วบอล เราผิดผีกันมานานและไกลมากแล้วครับ”มันตอบพร้อมรอยยิ้มที่สื่อว่ามันนะรู้ทันผม
“ก็นั้นแหละ ปล่อยบอลได้แล้วบอลจะไปช่วยแม่ทำกับข้าว”ผมต้องยอมมันครับถ้าเถียงเดี๋ยวมันจะแสดงให้ดู
ไม่เอาครับไม่กล้าเสี่ยง
“ถ้างั้นพี่ขอจูบบอลทีนึงแล้วพี่จะปล่อย”ดูข้อเสนอมันครับ ใครจะไปยอมใครจะไปสนับสนุนมันกัน
“ไม่เอาอ่ะ”ผมเลยปฏิเสธมัน
“แน่ใจนะว่าจะไม่ยอมให้พี่จูบแค่ทีเดียว”มันพูดพร้อมทำหน้าหื่นๆใส่ผม
“ตกลงก็ได้”ผมเลยต้องรีบตกลงกับมันก่อนครับเดี๋ยวมันจะทำมากว่าการจูบทีนึง
มันค่อยๆรัดตัวผมเข้ามา มันรู้สึกไม่อดอัดเลยครับกับสัมผัสจากอ้อมแขนของมัน มันค่อยๆก้มหน้าลงมา
ก่อนใจใช้ปากแตะกับปากผมเบาๆเหมือนเป็นการลองเชิง ก่อนมันจะแนบริมฝีปากของมันกับผมอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้มันบดเบียดดึงรั้งริมฝีปากของผมจนผมต้องเผยอให้มันได้ใช้ลิ้นร้อนตักตวงสิ่งที่มันต้องการไปจนพอใจ
จนผมต้องครางออกมาเมื่อมันไม่ได้รุนแรง แต่มันเป็นการหยอกล้อที่รู้สึกว่ามันแฝงด้วยความหวานหอม
ลิ้นที่กวาดต้อนลิ้นผมให้คล้อยตามการชักจูง จนในที่สุดมันก็ยอมปล่อย ก่อนจะจุ๊บหน้าผากของผม
“บอลน่ารักที่สุดเลย”มันชมผมด้วยใบหน้าที่แสดงออกว่าหลงใหล
“ปล่อยบอลได้แล้ว”ผมทนสายตาของมันไม่ไหวจนต้องก้มหน้าหลบตาก่อนจะทวงถาม
“ครับ” มันตอบรับก่อนจะค่อยๆคลายอ้อมแขนออกจากตัวผมอย่างอ้อยอิ่ง
เมื่อมันปล่อยผมแล้วผมรีบออกจากห้อง ทั้งๆมันเป็นห้องนอนของผมแท้ๆแต่ทำไมมันอันตราย
ต่อร่างกายและหัวใจของผมจังครับ ผมก็พอที่จะรู้ว่าอาการที่ผมมีต่อมันนะเรียกว่าอะไร อย่าลืมนะครับ
ผมนะมีลูกสาวคนนึงแล้ว ผมเดินไปหน้าห้องของทศกับต้นที่เปิดประตูเอาไว้ก็เห็นลูกสาวของผมหัวเราะคิกคัก
กับกองของเล่นที่มันดูจะเยอะพร้อมด้วยพี่เลี้ยงหนุ่มหล่อทั้งสอง
“น้องน้ำฟ้าครับจะไปช่วยคุณย่าทำกับข้าวกับพ่อไหมลูก”ผมถามลูกสาว
“พ่อบอลไปก่อนนะค่ะ เดี๋ยวน้องน้ำฟ้าเล่นเป็นเพื่อนอาทศกับอาต้นก่อนค่ะ พออาทศกับอาต้นหายเหงาแล้ว
น้องน้ำฟ้าจะตามไปค่ะ”ดูเอาเถอะครับลูกสาวผม อยากเล่นก่อนเลยต้องอ้างว่าเล่นเป็นเพื่อนให้อาทั้งสอง
หายเหงาแล้วจะตามผมไปช่วยย่าทำกับข้าว
“ค่ะ อาเค้าหายเหงาแล้วตามพ่อไปนะค่ะ”ผมตอบลูกสาวไป
“คุณบอลครับเดี๋ยวผมลงไปช่วยครับ”ต้นเรียกผมก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
“ไม่เป็นไร ผมฝากน้องน้ำฟ้าด้วยนะครับ”ผมบอกปัดก่อนจะฝากลูกสาวไว้กับทั้งสอง
ผมเดินลงมาช่วยแม่ทำมื้อเย็นที่ดูจะเป็นมื้อพิเศษ มีทั้งพริกเผาที่แม่ตำเองกับมือ ผักปลอดสารพิษสดๆ
ที่ผู้ปกครองนักเรียนของแม่เอามาฝาก แกงจืดสาหร่ายหมูสับผักกาดขาว หมูแดดเดียว ต้มยำไก่บ้าน
ผัดผักรวมมิตรน้ำมันหอย ไข่เจียวทรงเครื่อง ยำรวมมิตรทะเล พริกแกงไก่ของโปรดผม ผมเริ่มจากเอาของสด
ไปล้างให้สะอาด หั่นผัก ก่อนที่ต้นกับทศจะตามลงมาช่วย
“มาครับพวกผมช่วย”ทศกับต้นขันอาสาช่วย
“ไม่พักกันละลูกมากันเหนื่อยๆ”แม่ผมถามทั้งสองด้วยความเป็นห่วง
“พวกผมหายเหนื่อยแล้วครับ มาครับมีอะไรให้ผมช่วยบ้าง”ทศเอ่ยออกมา ก่อนที่แม่จะถามว่าทำอะไรได้บ้าง หน้าที่สับไก่บ้านเป็นชิ้นๆ สับเนื้อหมูสำหรับแกงจืดจึงตกเป็นของทศไป
“ต้นแล้วน้องน้ำฟ้าละไปไหนแล้ว”ผมถามต้นถึงลูกสาว ก็ไหนว่าจะเล่นเป็นเพื่อนอาแล้วทำไมอาลงมากันแล้วแต่ไม่ยักกะจะเห็นน้ำฟ้าเธอเลย
“นายมารับน้องน้ำฟ้าไปเล่นที่ห้องด้วยครับ ดูจะสนิทกันได้เร็วนะครับ”ต้นบอกสาเหตุที่น้องน้ำฟ้าไม่ได้ลงมาด้วยเป็นเพราะไอ้หมอนข้าง และบอกถึงความสัมพันธ์อันรวดเร็วของทั้งสอง
“อืม นั้นสิปรกติน้องน้ำฟ้าถึงจะไม่ค่อยกลัวคนแต่ก็สนิทกับพวกคุณเร็วมากๆจนผมยังตกใจเลย” มันเป็นเรื่องจริงครับ เพราะลูกสาวของผมจะไม่ทำสนิทกับใครเร็วขนาดนี้นอกจากคนในครอบครัว และสามแม่ของเธอ
พวกเราต่างช่วยกันทำงานด้วยความเร็ว โดยเฉพาะทศที่ใช้มีดได้ดีและเร็วจนหน้าตกใจ ส่วนต้น
ก็ดูคร่องแคร่ว และหน้าที่หลักในการปรุงอาหารมื้อนี้คือแม่ผมเองครับ
“ไปบอล ไปตามพ่อวุฒิกับน้ำฟ้ามาลูก”แม่บอกให้ผมตามสองคนที่ยังคงเงียบไป
“ครับแม่”ผมรับคำก่อนจะขึ้นมายังชั้นสองตรงไปยังห้องนอนของผมที่เปิดประตูทิ้งไว้ ภาพภายในคือ
ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ผิวขาวกำลังกอดเด็กผู้หญิงนอนโดยให้หนุนแขนข้างหนึ่งส่วนอีกข้างก็ใช้กอด
ทั้งสองต่างหลับด้วยรอยยิ้มทั้งคู่ มันเป็นภาพที่ทำให้ผมยิ้มได้และตระหนักได้อีกด้วยว่ามันได้คืบคลานเข้ามาแล้ว
ผมสะบัดหน้าก่อนจะทำการปลุกทั้งไอ้หมอนข้างและน้ำฟ้าให้ตื่นขึ้น
“พี่วุฒิตื่นได้แล้ว ไปล้างหน้าล้างตาแล้วลงไปกินมื้อเย็นได้แล้ว”ผมเลือกที่จะปลูกคนโตก่อน
เพราะถ้าปลูกตัวแสบของผมก่อนผมกลัวว่ามันจะตกใจรึอาจจะหงุดหงิดกับเสียงของลูกสาวผม
“น้องน้ำฟ้าค่ะตื่นเถอะลูกคุณแครอท คุณบล็อกโลลี่ กับเพื่อนๆรอหนูเต็มเลยลูก ไปอาบน้ำแล้ว
ไปกินข้าวกับคุณผักกันนะค่ะคนเก่ง”ผมปลูกลูกสาวด้วยผักแสนโปรดของเธอ น้ำฟ้าเป็นเด็กที่ชอบทานผักมากๆ
ผมเคยพาน้ำฟ้าไปเที่ยวแล้วเจอช้างที่กำลังกินหญ้า ลูกสาวผมมองด้วยความสนใจก่อนจะหันมาบอกผมและ
แม่ของเธอว่า ‘ต่อไปนี้น้องน้ำฟ้าจะกินแต่ผัก เพราะคุณช้างกินแต่ผักเลยตัวโต น้องฟ้าจะตัวโตเหมือนคุณช้างค่ะ’
แล้วเธอก็กินผักซึ่งไม่ยอมกินเนื้อสัตว์เลย จนผมต้องพาไปดูสัตว์กินเนื้อเพื่อเป็นแรงบรรดาใจให้ลูกสาวผมบ้าง
ไม่ว่าจะสิงโตที่มีกำลังมาก ชีต้าร์ที่วิ่งเร็ว จนในที่สุดน้ำฟ้าก็ยอมที่จะกินเนื้อแต่ดูลูกสาวผมจะชอบผักมากกว่า
กว่าจะจัดการลูกสาวที่งอแงเพราะยังนอนไม่พอก็เล่นซะผมเหนื่อย โดยที่ไอ้หมอนข้างก็คอยช่วยผมอยู่ข้างๆ
เมื่อลงไปด้านล่างก็พบแม่ ทศและต้นนั่งประจำที่โดยบนโต๊ะมีอาหารมากมาย การกินข้าวมีแต่รอยยิ้มและ
เสียงหัวเราะจากเจ้าหญิงตัวน้อยประจำบ้าน กินข้าวเสร็จก็ล้างปากด้วยผลไม้สดๆของชาวบ้านแถวนี้ ทั้ง
มะม่วงสุก ส้มโอ ระหว่างกินผลไม้ก็มีการพูดคุยเรื่อยมาก
“บอลรีบกลับพรุ่งนี้จะไปไหนละเรา ไม่พาพ่อวุฒิกับทศแล้วก็ต้นเที่ยวก่อนละ”แม่ผมรู้นิสัยดีครับ
ว่าถ้าไม่มีธุระอะไรผมจะอยู่บ้านแล้วกลับเย็นวันอาทิตย์ทีเดียว
“ผมก็อยากครับแม่แต่ติดสัญญากับน้องน้ำฟ้าว่าจะพาไปปางช้างที่อยุธยาวันพรุ่งนี้ครับ”ไอ้หมอนข้าง
มันตอบแม่ก่อนที่ผมจะทันได้อ้าปากตอบ
“อ้าวเหรอ คงถูกใจน้ำฟ้าละสิ”แม่เลิกคิ้วขึ้นมองผมกับไอ้หมอนข้าง
“ค่ะคุณย่า น้องน้ำฟ้าจะไปหาคุณช้าง คุณช้างคิดถึงน้องน้ำฟ้าแล้วแน่เลยค่ะคุณย่า เนอะป๊าวุฒิ”
“ครับ สาวน้อย”วุฒิรับคำน้ำฟ้า โดยมีสายตาของผู้เป็นแม่ที่มีแววสงสัยว่าทำไมเวลาเพียงไม่นาน
ถึงได้สนิทกันขนาดนี้ แล้วไหนจะคำเรียกที่น้ำฟ้าเรียกวุฒิว่า ‘ป๊าวุฒิ’ อีก แต่เมื่อคิดอีกทีใครได้คุยกับน้ำฟ้า
เป็นอันต้องหลงกันทุกคน
เมื่อกินข้าวและผลไม้เป็นที่เรียบร้อยแล้วทศกับต้นก็ขันอาสาเก็บโต๊ะล้างจานชามทั้งหมดเพื่อ
เป็นค่าที่พักสำหรับคืนนี้จนเจ้าของบ้านต้องยอมแพ้ คนอื่นๆต่างออกมาดูข่าวค่ำจนผ่านไปถึงข่าว
พระราชสำนักตอนนี้ผมสงสัยว่ามันรู้ได้ยังไงว่าพรุ่งนี้ผมจะพาน้ำฟ้าไปปางช้าง และไม่นานคนอายุน้อยที่สุด
ก็ถึงกับปิดปากหาว สายตาจนจะปิดมิปิดแหล
“แม่บอลพาน้ำฟ้าไปนอนก่อนนะครับ แล้วคงจะไม่ลงมาแล้ว”ผมบอกแม่พร้อมกับช้อนตัวเจ้าหญิงขึ้นมาก
แม่พยักหน้าว่าเข้าใจแล้ว
“ไปฟันก่อนแล้วค่อยนอนกันนะค่ะ วันนี้พ่อบอลขอนอนกับน้องน้ำฟ้าได้ไหมค่ะ”ผมบอกลูกสาว
พร้อมถามกลับ
“ค่ะพ่อบอล”ลูกสาวส่งยิ้มมาพร้อมคำตอบ
ผมอุ้มน้องน้ำฟ้าเข้าห้องนอนเมื่อแปรงฝันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก่อนจะนอนกล่อมน้ำฟ้าจนหลับ
ก็ได้เวลาที่ผมจะต้องอาบน้ำและเข้านอนบ้างแล้ว เมื่อผมเปิดประตูเพื่อเข้าไปใช้ห้องน้ำภายในห้องนอน
ของไอ้บาสก็เจอกับไอ้หมอนข้างที่เดินขึ้นมาพอดี
“พี่วุฒิบอลถามหน่อยเหอะพี่รู้ได้ไงว่าพรุ่งนี้บอลนัดกับน้ำฟ้า”ผมถามมันด้วยความสงสัย
“ก็ลูกสาวพี่ไงชวนพี่เองเลย”มันบอกออกมา ผมรู้สึกสงสัย มันมีลูกสาวแล้วเหรอแล้วที่มันมาทำทุกอย่าง
กับผมมันหมายความว่าไง แล้วลูกสาวของมันจะมารู้เรื่องนี้ไง
“ลูกสาวพี่ บอลไม่รู้จัก”ผมตอบด้วยน้ำเสียงที่ใครฟังก็รู้ว่าผมโมโหแล้ว
“อ้าว ก็น้องน้ำฟ้าลูกสาวพี่กับบอลไง”มันยิ้มก่อนจะตอบออกมาที่ทำให้ผมพูดไม่ออก
จนต้องรีบเดินเข้าห้องของบาส แต่ก่อนที่จะได้ปิดประตูก็มีเสียงลอยมาตามลมว่า
“รีบอาบน้ำนะครับบอล ถ้าอาบช้าระวังปีศาจหมอนข้างมันจะจับกินเอานะครับ หึหึ..”พอผมได้ยิน
ก็รีบปิดประตูลงกรให้เรียบร้อย เข้าห้องน้ำอาบน้ำด้วยความว่องไว เปิดประตูออกมามองซ้ายขวาก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำฟ้า
พอปิดประตูหันหลังกลับมาหน้าผมก็ปะทะกับของแข็งที่มีกลิ่นน้ำหอมราคาแพง แล้วผมก็ตกอยู่ในอ้อมกอดของมัน
สรุปมันแอบมาหลบในห้องลูกสาวผม
“พี่วุฒิปล่อยบอลดิ เมื่อตอนบ่ายบอลก็ยอมตามคำขอของพี่แล้วไง”ผมดิ้นเล็กน้อยไม่ดิ้นเยอะครับ
เปลืองแรงดิ้นยังไงก็ไม่หลุดเหนื่อยเปล่าๆ อีกอย่างอาจจะทำให้น้ำฟ้าตื่นขึ้นมาเห็นเหตุการณ์ที่ไม่สมควรจะเห็น
“ขอกอดหน่อยนึงเดี๋ยวพี่ก็จะกลับไปอาบน้ำเข้านอนบนเตียงของบอลแล้วเหมือนกัน แต่ก่อนไป
ขอหอมแก้มหน่อยนะ ฟอด ฟอด”มันบอกผมหน้าด้านๆและกระทำต่อแก้มผมหน้าด้านๆเหมือนกัน
ส่วนผมก็หน้าออกร้อนสิครับ
“ไปได้แล้ว”ผมบอกออกไปเมื่อยอมปล่อยตัวผมแต่ยังไม่ยอมออกจากห้อง
“ฝันดีนะครับครูบอลของพี่วุฒิ”มันบอกเมื่อมันหันมาตอนจะพ้นประตูห้อง
“ส่วนเรื่องปางช้างบอลไม่ต้องหาทางหนีครับ พี่ไปด้วยแน่ๆ พี่ฝากตัวกับแม่แล้วด้วย
หนีไม่รอดหรอกครับบอล”มันบอกเหมือนรู้ความคิดของผม ซึ่งผมกำลังหาทางออกให้ตัวเอง
เมื่อมันออกไปจากห้องผมก็มานั่งคิดว่าคงจะห้ามมันไม่ได้แน่ๆ เพราะฉะนั้นผมต้องหาตัวช่วย
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนโทรหาที่พึ่งของผมนั้นคือหมออ้อ ก่อนจะเล่าที่มาที่ไปของเรื่องปางช้างพร้อม
ทั้งชวนเธอไปจัดการไอ้หมอนข้างให้อยู่หมัดช่วยผม ซึ่งเธอรับปากอย่างรวดเร็วก่อนจะบอกว่าเธอจะชวนเพื่อนซี้นรกแตกมาช่วย
แค่คิดถึงกำลังเสริมของผมก็ทำให้ผมหัวเราะออกมาด้วยความสะใจแล้วครับ...
เมื่อผมหากำลังเสริมสำหรับการไปเที่ยวปางช้างพรุ่งนี้ได้แล้ว ผมก็ล้มตัวลงนอนข้างลูกสาว
สวมกอดเธอก่อนจะรู้สึกว่าเหมือนลืมอะไรที่สำคัญไปแต่ผมอารมณ์เกินกว่าจะเก็บมาใส่ใช่ ช่างมันเถอะ
เพียงไม่นานนักผมกับเข้าสู่ดินแดนแห่งความฝันตามลูกสาวตัวน้อยไปด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข......
แต่หารู้ไม่ว่าตอนนี้กำลังเสริมทั้งสามนอนหลับด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์......ก็ทำไงได้ละกำลังเสริมนะ
สาววายนะจ๊ะครูบอล....
สวัสดีค่ะทุกคน ตุ๊กตารู้สึกน้อยใจจัง หลายคนหายหน้าหายตาไป
กลับมาเถอะนะเค้าให้อภัยแล้ว
ขอขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจแรงเชียร์นะค่ะ ทุกบวกที่ให้มา ทุกคอมเม้นที่ให้
เจอกันอีกทีวันอังคาร 12 พฤศจิกายน
คนอ่านค่ะ
หัวข้อ: ##เมื่อเมียมันชั่วเลยได้...ผัวมาแทน## ตอนจบจ้า 100% p.53 (16/2/59) (อ่าน 533628 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก