หัวข้อ: ช่วยด้วย...หมอ(โดน)ฟัน ตอนพิเศษ ภาคอนาคต P.62 (ลงต้ังแต่ 14/09/57 ลืมเปลี่ยนหัว)

[full69]

ไม่เบื่อมาบ่อยๆนะ ทำโปรเจ็คขอกำลังใจอ่านเรื่องนี้เวลาพัก  555


หวานๆๆๆๆๆๆ  พี่ฟิกแจ๊วมากก

[qq_oo]

เกล บอกว่ายังไม่เป็นอะไรกัน แต่หึงออกนอกหน้าเลยน่ะ

[senty]

ชอบกลุ่มนี้~ ชอบมากๆๆ ฟิกเกือบแล้ว เกือบทำเกลเข้าใจผิดแล้ว ดีนะพูดให้เข้าใจก่อน
รอตอนหน้า เตรียมทำป้ายไฟเชียร์เกล 555555555

[manami_01]

กรี๊ดฟิกจัดเต็มเล่นเอาชะนีใหญ่สองตัวเงิบเลย หึหึหึ

แต่ว่าเกลนี่น่าจะเอารางวัลตุ๊กตาทองคำไปเลยเราให้นาย เนียนมากกกกกก

[wikawee]

รักคนแต่งเรื่องนี้จัง ฟิตจริงๆ  จอจุ๊บ 10 ที

เกลน่ารักอ่ะ  อ่านไปบิดไป เขินแทนไม้ไหวๆ ตัวจะลอย  ฟฟิกก็เท่?  บาดใจเหล่าชะนีเถือกจริงๆ  แบบนี้ต้องให้เกลจัดการให้กลับป่าไม่ถูกเลยที่เดียว ฮึ่ย!!!!! 

อัพบ่อยๆน้า เราชอบอ่ะ  น่ารัก นายเอกเปรี้ยวได้ใจมาก ชอบๆๆๆๆ  ฮ่าๆๆๆๆ  แต่พระเอกนี่นิ่งไปป่ะ  ยังไงก็ต่อย่อยๆนะ  อย่าหายไปไหน  ไม่งั้นเราคงลงแดงตายอ่ะ

[nunnuns]

"นายเอกผู้เรียบร้อย" โหนักเขียน นี่เรียบร้อยแล้วเหรอคะ555555 ขำตรงที่นักเขียนพูดนี่แหละ

แอบใจหวิวตอนที่พระเอกตอบอิพวกชะนีว่า ไม่ นี่แหละ ใจหายใจคว่ำหมด

[p.spring]

ตกใจตอนตอบว่าไม่เนี้ยแหละ แต่ตอนหลังทำเอาปลื้ม
อยากเห็นฟิกหึงเกลมั้ง เเต่เกลไม่ค่อยเล่นด้วยกับคนที่เข้ามาหานี้เนอะ

[maykiz]

ดีใจจังเลย มาต่อบ่อยๆนะ อิอิ สนุกจัง

[maemix]

เข้ามารอ นายเอกผู้เรียบร้อย
อยากเห็นฉากตบกระจาย

รอ
รอ
ให้กำลังใจคนแต่ง สู้สู้

[loveview]

โอ๊ยๆ เบื่อผู้หญิงแอ้บว่ะ  แต่...เอ..เราก็ผู้หญิงนี่หว่า ฮิฮิ

[ammamooty]

ฮื้ออออออ  ชอบพระเอกแบบนี้อ่า แบบตรงๆแรงๆมีอ ะไรเคลียร์ไม่ต้องเกรงใจคนอื่นที่ไม่ใช่เมีย !!

อุว่ะฮ่าๆๆๆๆๆ  สะใจข้าพเจ้ามากอ่ะ -.,- คนแต่งฟิตจ้าา  แต่งอีกน้าาวันนี้อ่านน้องเกลได้หนำใจเลยยย

  

[question09]

อั๊ยยะ เจอแบบนี้รักตายเบยยยยย

ถ้าพี่ฟิกจะน่ารักขนาดนี้ จัดเลยดีกว่า อิอิ

[cavalli]

เผ็ด พริก 10 เม็ด

 

[soul love]

เกล ดีมากค่ะลูก หนูต้องตอบโต้(และใช้มารยา)อย่างฉานฉลาด

[lovejinjunno]

55555
อยากสำรวจถ้ำน้องเกลหรอ
หึหึ
ขอให้สมหวังเร็วๆนะ
คนอ่านก็อยากอ่านเช่นกัน
กร๊ากกกก

[minenat]

ตอนนี้สะใจมากกก

[choipango]

คนอ่านไม่ฟิต เราไม่นอน
ใสๆตามสไตล์น้องเกล 

หมอ(โดน)ฟัน ครั้งที่ 9

ผมสบตามันแล้วเสมองไปทางพวกชะนีสองคน ยิ้มเยาะนิดๆจิกตาหน่อยๆ ฮ่าๆๆๆ นายเองอย่างข้าพระเองเข้าข้างอยู่แล้วว้อยยย นางร้ายหลบไปให้พ้น (อิชั้น: แมนมากลูกชั้น) พี่มีนมองมายิ้มให้แล้วเดินตามเพื่อนที่กระฟัดกระเฟียดออกไป ให้มันรู้ไผเป็นไผ หึหึ ผมมองจนลับตาก่อนจะตวัดสายมามองคนตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง สายตาใสซื่อเปลี่ยนไปทันที ผมกำหมัดแน่นชกไปที่หน้ามันและกระทืบเท้าใส่มันอย่างแรง

   “เฮ้ย!!”เสียงอิแพนกับอิทอมร้องขึ้น มันคงไม่คิดว่าผมจะชกไอ้เปรตหรอกมั้ง ฮึย พอคุ้มกับที่โกรธมันเหมือนหมาบ้าหน่อย ผมสะบัดหน้าใส่เดินไปเอากระเป๋าแล้วเดินข้ามไปอีกตึกเพื่อรอเข้าเรียน มันวิ่งตามมากระชากแขนผมแต่ผมก็สะบัดแขนสู้กับมัน ทั้งทุบทั้งตีทั้งเตะ สารพัดที่ทำแล้วหายแค้นแต่มันก็ปัดหลบได้ก่อนจะรวบมือผมทั้งสองข้างลากไปลานจอดรถ อิแพนกับอิทอมก็วิ่งตามมา ฉุดกระชากลากถูกจนมาถึงรถมันเปิดประตูแล้วผลักผมเข้าไป และปิดประตูใส่ผมทันที

   “โอ้ย เจ็บ สัส” ผมร้องสถบด่ามัน หัวผมโขกเต็มๆเลย มีเอาคืนเด๊ะๆ หันไปมองเพื่อนตัวเองก็ก้าวขึ้นรถกันหน้าสลอนยิ้มแหยงๆให้ มันก้าวขึ้นรถแล้วขับออกไป มุมปากเริ่มช้ำและบวมขึ้นนิดๆ รู้สึกผิดหน่อยๆแฮะ มันขับรถมาห้างในเมืองหาที่จอดรถได้ก็เดินลงมาเปิดประตูให้ผมยืนนิ่งๆ ระหว่างทางไม่มีใครพูดอะไรสักคำแม้แต่อิแพนกับอิทอม ผมมองหน้ามันเงียบๆก่อนจะลงจากรถ มันจับข้อมือผมจะลากเข้าห้างแต่ผมขืนตัวซะก่อน มันหันมามอง ผมเงียบก่อนจะเดินตามแรงดึงมันอีกรอบ พวกผมมานั่งกินที่เซน พนักงานมองหน้ามันคงสงสัยรอยช้ำที่มุมปาก

   “เอาข้าวหน้าปลาไหลย่าง ข้าวแกงกะรี่หมู ปลาไหลย่างซอส ซาชิมิ ซูชิหน้าแซลมอน ปลาไหนญี่ปุ่น พวกมึงเอาอะไร” ผมสั่งแล้วหันไปถามพวกเพื่อน พวกนางเปิดพลิกไปมาสั่งคนละอย่าง สองอย่าง ส่วนไอ้เปรตก็ยังคงนั่งเงียบไม่พูดไม่จา โดนต่อยแค่นี้ทำเป็นหาปากไม่เจอ สักพักอาหารที่สั่งก็มาเสิร์ฟพวกผมก็ลงมือกินยกเว้นมัน เหลือบตามองมันนิดๆแล้วเลื่อนข้าวหน้าปลาไหลให้

   “.......” เงียบ มองหน้าหาเรื่องไงฟร่ะ

   “ไม่กินก็อย่ากิน” ผมทำท่าจะเลื่อนจานตรงหน้ามันออก แต่มันคว้าไว้ก่อน

   “ป้อนหน่อย” มันพูดเรียบๆ พวกเพื่อนผมก็หัวเราะคิกคัก ห่าจิก

   “ปากมึงโดนต่อยไม่ใช่มือพิการ” ผมพูดและก็ยัดตะเกียบในเมือมัน

   “เรื่องมากอีกก็ไปให้ไกล” ผมว่าให้แล้วคีบข้าวป้อนมัน หลังจากนั้นมันก็กินเองแต่อ้าปากมากไม่ได้คงเจ็บ

   “มันไม่มีอะไรจริงๆ กับมีนเลิกไปนานแล้ว” อยู่ๆมันก็พูดแต่ตักข้าวเข้าปากเหมือนเดิม จานที่สองอีกด้วย แน่ใจว่าปากมึงเจ็บ
   “เรื่องของมึง” ผมก็สวน

   “แต่มึงโกรธ”

   “เสือก” รู้ดีนะมึง

   “ก็ประกวดดาวเดือนด้วยกัน สนิทกันเฉยๆ” มันบอกอีกแต่เสียงตอนท้ายแอบแผ่ว??

   “สนิทบนเตียง” ถามเรียบ

   “สอง สามครั้ง” ตอบเรียบเช่นกันไม่รู้ว่าเผลอหรือตั้งใจ

ปังงงงงงง ผมวางตะเกียบกระแทกโต๊ะทันที อิแพนสะดุ้งหันมองยิ้มแหยงๆก้มหน้ากินต่อ

   “งั้นก็จบแค่นี้ ไม่นิยมใช้ของร่วมกับใคร” ผมยกน้ำดื่มแล้วกอดอกข่มอารมณ์

   “ไม่ได้ เรื่องมันจบไปนานแล้ว” มันพูดนิ่งๆ

   “แต่เค้าจะกลับมาคืนดีกับมึง”แอบใส่ไฟเล็กน้อย

   “แต่ไม่คิดจะกลับด้วย ตกลงกับมึงแล้ว” คราวนี้เงยหน้ามองผม

   “ยกเลิกก็ได้”

   “No way พันธุ์แบบนี้ใช่ว่าหาได้ง่ายๆ” ตอบนักเน้น แต่ผมอยากจะเอาน้ำชาราดหัวมัน พันธุ์แบบนี้หมายความว่าไงฟร่ะ
   “สัส” ผมด่าให้มัน คิดไม่ออกว่าจะด่าอะไรแล้ว

   “ขอเป็นยีราฟละกัน”

   “กวนตีน อย่างมึงได้แค่ควาย” ด่ามันอีกรอบแล้วกินข้าวต่อ เหลืออีกเต็มโต๊ะ ปรายตามองเพื่อนสองคน เห็นมันจ้องอยู่ก่อนจะก้มหน้าทำกินต่อ จะขำก็ขำพวกสาสสส

   “พวกมึงเข้าไปก่อน เดี๋ยวกูตามไป” ผมหันไปบอกพวกเพื่อนหลังจากกินข้าวเสร็จและมันมาส่งที่คณะ พวกนางพยักหน้าแล้วเดินเข้าตึกเรียนไป มองหน้าไอ้เปรตนิดหน่อยแล้วเปิดกระเป๋าค้นหาของบางอย่างมองหน้ามันอีกครั้ง ถอนหายใจเฮือกนึงแล้วเดินไปหามันเขย่งขาขึ้นจุ๊บมันที่มุมปากเบาๆ

   “ขอโทษนะ” ผมพูดเสียงแผ่ว ได้ยินมันหัวเราะเบาๆแล้วรวบตัวผมเข้ามากอดซุกที่ซอกคอผมก่อนจะมาจูบปากผม เรายืนแลกลิ้นแลกเปลี่ยนลมหายใจซึ่งกันและกันมันสอดลิ้นหยอกล้อกับลิ้นผมพันกันมั่วไปหมดสุดท้ายมีการดูดริมฝีปากผมแรงๆก่อนถอนจูบ ผมสูดลมหายใจเข้าปอดแทบไม่ทัน

   “ขอโทษเหมือนกัน สัญญาว่าจะไม่ผิดนัดอีก” มันพูดและยิ้มให้ผมเอื้อมมาเช็ดคราบที่มุมปากผม ผมพยักหน้าแล้วดันมันให้นั่งลงที่เบาะหน้ารถก่อนจะล้างแผลที่มุมปากให้มันผมแอบไปซื้อตอนบอกว่าไปเข้าห้องน้ำล้างใส่ยาให้มันเสร็จก็โดนดึงเข้าไปจูบอีกรอบ ผมทุบที่ไหล่มันให้ปล่อย ลานจอดรถนะเว้ยยย แล้วก่อนหน้านี้ละไม่เห็นอาย

   “หึหึ รสจูบยาใส่แผลได้อารมณ์ไปอีกแบบ” มันพูดยิ้มกรุ้มกริ่ม

   “สัส ทำซ่าทันทีเลยนะมึง” ผมว่าแล้วทุบมันอีกที

   “เจ็บนะ ซ้ำในหมดแล้ว” มันลูบหัวไหล่เบาๆพูดเสียงตัดพ้อ

   “คิดว่าน่ารักตาย ไป ไปเรียนได้แล้วจะสายเอา” ผมว่ามันยิ้มๆแล้วไล่ให้มันกลับคณะ

   “ใจร้าย เสร็จสมอารมณ์หมายก็ไล่กันทันที” ยัง ยังไม่เลิกเล่น

   “ปากดี ไปได้แล้ว โดดเรียนมากมันไม่ดี” ผมหัวเราะขำว่ามันและไล่อีกรอบ มันโดดไปกินข้าวกับผมแล้วคาบหนึ่ง ตอนบ่ายผมมีเรียนบ่าย 2 ถึง 5 โมงเย็นส่วนมันมีถึง 6 โมงเย็น

   “อืม เรียนเสร็จไปรอที่คณะนะ บายครับ” ผมพยักหน้าตอบแล้วเดินไปตึกเรียน เจออีพวกเพื่อนยืนรอฟังข่าว

   “ไงละมึง ง้อผัวถึงไหน” อิปีถามยิ้มๆ

   “ไม่ถึงไหนทั้งนั้นละ ไปไปเข้าเรียน” ผมตอบปัดๆแล้วไล่เข้าเรียน

   “ย่ะ อีเก้ง ปากบวมเจ่อมาขนาดนี้คงบดกันมันส์ละซิมึง ไม่นานหรอกประตูมึงโดนบุกทลวงแน่นอนค่ะ ดอก” มันว่ายิ้มๆจิกตาใส่มีตบก้นผมตอนท้าย

   “ฟิตเปรี๊ยะ แบบนี้ผัวรักผัวหลง คริคริ” ยังไม่หยุดแซวผม

   “สัส” พวกมันหัวเราะก่อนอิทอมจะเข้ามากอดคอผมแล้วพากันเดินเข้าห้องเรียนแซวผมตลอดทาง

   “มาแล้วๆ” เพื่อนร่วมชั้นตะโกนขึ้นทำให้ทุกคนหันมามองที่พวกผมทันที ก่อนคนที่ตะโกนวิ่งมาหาผมหน้าตาตื่น

   “เกล ตกลงอะไรยังไง เรื่องพี่ฟิกเนี่ย” ชื่อกรีนครับ ถามผมรัวเร็วแทบตั้งรับไม่ทัน กรีนออกหมวยๆน่ารักครับเรียนเก่งไม่หยิ่ง เป็นที่พึ่งของเพื่อนในห้องเวลาสอบ

   “อะไร” ผมถามงง แล้วเดินไปที่โต๊ะว่างหยิบหนังสือขึ้นมากาง วันนี้เรียนโครงสร้างฟันครับ

   “อย่าไขสือเกล มีความลับกับเพื่อนฝูง” อีกคนเดินเข้ามาถามชื่อน้ำครับ เพื่อนสนิทกรีนสองคนนี้เหมือนโทรโข่งประจำห้อง มีข่าวไรประกาศบอกกันตลอดข้อมูลแน่นพอๆกับอิปีวงในวงนอกรู้หมด เพื่อนในห้องสนิทกันทุกคนครับ มีเรื่องอะไรพร้อมลุยพร้อมฉะให้กันตลอด ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมานานเห็นใต๋กันหมดครับ

   “เรื่องอะไรก็ถามมาซิ” ผมถามยิ้มๆ

   “คบกับพี่ฟิกแล้วเหรอ” กรีนถามจ้องหน้าผมเขม็ง

   “ก็ไม่เชิง ขั้นทดลอง” ผมตอบเหมือนไม่ใส่ใจ กรีนกับน้ำพยักหน้ากอดอกเดินไปเดินมา

   “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” อุดหูแทบไม่ทันครับแม่นางเล่นแหกปากประสานเสียงจับมือกันกระโดดไปมาอย่างกับเด็กน้อยได้ของถูกใจ เอิ่ม พวกเธอ 20 กว่าแล้วนะ

   “เสร็จกูแน่อีผีฟ้า หน๊อยทำแดกดันว่าเมื่อเช้าพี่ฟิกมาส่งพี่มีนแล้วจะกลับมารีเทิร์น” กรีนกอดคอน้ำทุบโต๊ะเสียงดัง

   “ใช่ลอยหน้าลอยตาพูด ที่จริงก็อยากได้กินเอง คราวนี้ละจะฉะกลับให้หน้าแหกหนีกลับป่าไม่ทันเลย” น้ำก็ร่ายต่อ อย่าตกใจนี่ว่าที่หมอฟันทั้งนั้น

   “ไม่ต้องแล้วมั้ง” โอ๊ตครับ ชายแท้คนเดียวในห้องตัวอ้วนๆใสแว่นน่ารัก แต่อย่าให้ด่าผมยังสู้ไม่ไหว

   “ทำไม” หันไปประสานเสียงถาม

   “ก็เกลเก็บศพแล้วนี้ น้องๆแถวนั้นเห็นเล่าให้ฟังมา ได้ข่าวว่าเลือดสาดกระเด็นหนีเข้าป่าแทบไม่ทัน” โอ๊ตตอบพร้อมกับดันแว่นขึ้น

   “อ๊ายยย จริงอะ กูไปตกหลุมแถวไหนวะ ทำไมไม่รู้ อะไรยังไงเล่าๆ จะได้มีเรื่องแดกดันมันกลับเมื่อเช้ามัวเอ๋อไม่ทันมัน” กรีนกรีดร้องขึ้นแล้วหันไปถามโอ๊ต

   “ก็มัวไปตกหลุมแถวสัตว์แพทย์ละ เลยไม่ทันชาวบ้านเค้า” อีปีว่าเข้าให้

   “อีปีเอ้ยเยียร์ อย่าเอาเรื่องจริงมาพูด เดี๋ยวกูก็สปอยซะเลยหนิว่ามึงไปแอบแซ่บใครมาเมื่อเที่ยง” กรีนหันขวับค้อนใส่แล้วแดกดันกลับ

   “เออๆ ใช่ๆ ใครน้า ไม่ใกล้ไม่ไกล” น้ำหรี่ตาพูด อีปีเงียบสนิท

   “ใครวะ” ผมกับอิแพนหันไปถามมัน มันก้มหน้าไม่สบตาใครทำเป็นอ่านหนังสือ มีพิรุธ ผมมองหน้าอิแพนกับอิทอมส่งซิก

   “เอาเถอะเรื่องหนูเยียร์ไว้ตามจิกที่หลัง แต่ตอนนี้โอ๊ตจ๋า เล่าให้น้ำกับกรีนฟังหน่อยยย ว้อนเหลือเกินนนนน” น้ำตบมือพูดแล้ววิ่งกอดคอกับกรีนไปหาโอ๊ต นี่ละครับชีวิตหมอฟัน มีเครียดบ้าง บ้าบ้าง ตามอารมณ์กันไป มันต้องหาไรทำผ่อนคลาย ผมมองกลุ่มคนที่ล้อมโอ๊ตยิ้มๆ สักพักอาจารย์ก็เข้ามา ทุกอย่างเงียบความขรึมสุขุมเข้าครอบงำแต่ละคนอาการบ้าบอหายไปหมด สนใจกับการเรียน

หลังจากหมดคลาสเรียนผมก็ลังเลว่าจะเอายังไงจะขับรถไปหามันที่คณะหรือจะนั่งรถบัสฟรีไปแล้วรถผมละ สุดท้ายอีปีก็ไปส่งผมส่วนรถผมอิทอมขับกลับให้เมื่อเช้ามันมากับอิแพน ผมเลยให้มันฝากกุญแจไว้กับพนักงานต้อนรับที่หอผม

   “โชคดีละมึง แคล้วคลาดจากชะนี” อีปีอวยพรผมเมื่อส่งผมถึงคณะแล้ว

   “เออ” ผมตอบมันยิ้มๆโบกมือให้ หันหน้าเดินเข้าคณะตอนนี้ก็จะ 5 โมงนิดๆแล้วคณะมันนี่วังเวงเปลี่ยวสุดๆเพราะมีป่ารอบคณะ ผมเดินไปก็เจอคนมองยิ้มให้บ้าง จิกให้บ้างตามประสา เฮ้อบุกดงชะนีจะรอดไหมตู คณะนี้ถ้าไม่ร้ายก็อยู่ไม่ได้ เค้าว่างี้อ่ะ

เดินเริดๆเชิดๆจนไปถึงโรงอาหารกวาดสายตามองก่อนจะเดินไปใต้อาคารที่มีโต๊ะกินข้าววางเต็มไปหมด เลือกที่นั่งได้ก็วางกระเป๋าหยิบไอโฟนขึ้นมาเล่นเฟส เล่นไลน์ตอบพวกเพื่อนว่า บุกดงชะนีสำเร็จ เล่นไปสักพักก็หิวน้ำเดินไปสั่งชาเขียวปั่นวิปครีมเยอะๆ แล้วยืนรอเพราะไม่มีคน

   “มาอ่อยถึงที่ หน้าด้านวะ” เสียงที่ 1

   “เออใช่ ร่าน คงอยากมาก” เสียงที่ 2

   “นั้นนะซิมึง ได้ข่าวว่าอ่อยได้มานับไม่ถ้วน แต่ละคนที่อ่อยต้องดังๆหล่อๆรวยๆ ใครไม่ใช่ก็อด” เสียงที่ 3

   “หยี้ ตัวเองแปลกไม่พอยังจะพาคนอื่นแปลกอีก ทุเรศ” เสียงที่ 4

ผมหันไปมอง อิน้องโบว์พวงหรีดกับแก๊ง คราวที่แล้วหน้าแหกยังไม่เข็ด อยากลองของ ผมหันกับมามองพี่คนขายก่อนสายตาจะมองเห็นบางอย่าง ยิ้มให้พี่เค้าแล้วเอื้อมมือไปหยิบ

   “ให้ ถ้าหิวก็กินซะปากจะได้ไม่ว่าง เลิกเห่าเลิกหอนสักที” ผมโยนถุงอาหารน้องหมาให้กระจายเต็มโต๊ะพวงนางลุกขึ้นพรึบมองหน้ากะใส่เต็มที่ 4 ต่อ 1 ไม่มีกลัว สิวๆ

   “อีตุ๊ด” อิน้องโบว์พวงหรีดด่าเปิดศึก

   “อะไรละอีวอก” ผมก็ว่ากลับเรียบๆกอดอกมองหยิ่งๆ

   “มึงซิวอก เลิกยุ่งกับพี่ฟิกซะเค้าชอบผู้หญิงไม่ได้ชอบตุ๊ดแบบมึง และพี่เค้าก็เป็นผัวกู ตุ๊ดอย่างมึงไม่มีสิทธิ์” นางก้าวเข้ามาพูดใส่ผม

   “แล้วไง ไม่มีป้ายแขวนบอก แขวนป้ายเด่ะจะเลิกยุ่ง”

   “อี อี”

   “ทำไมอีวอก หน้าวอกแบบนี้นี่เองถึงอ่อยใครไม่ติด ถามจริงก่อนออกจากบ้านเคยส่องกระจกไหมว่าคอกับหน้าวอกเท่ากันหรือเปล่า มิน่าผู้ชายถึงไม่แล อ่อยกี่ท่าแล้วละครบแล้วหรือยัง ทั้งเนื้อทั้งตัวก็มีอยู่แค่นมกับหอย แถมเละเหลวหย่อนยานยิ่งหอยก็ไม่สดกลิ่นคุ้งเชียว พี่แนะนำนะน้องเอามาทำความสะอาดบ้างโมเครื่องใหม่เลยบางทีคนคงแล” ผมพูดกระแทกใส่หน้า คนที่เดินผ่านถึงกับสะดุ้งหันมามองแล้วรับเดินผ่านไป ส่วนนางและผองเพื่อนยืนค้างตาโตก่อนอิน้องโบว์พวงหรีดจะจิกหัวผมตวัดมือใส่หน้า ถึงจะหลบทันแต่ก็ยังโดนปลายนิ้ว ผมจ้องหน้าเขม็งคว้าผมแล้วจิกไปที่โต๊ะเอาหน้ามันกระแทกที่ถุงแพคดีกรี นางก็อ้าปากร้องกรี๊ดโวยวายดังลั่นคนมองแต่ไม่กล้าเข้ามาช่วย ผมจิกหัวเขย่าขึ้นลงก่อนจะคว้าเม็ดแพคดีกรีที่กระจายเข้าใส่ปากปีบปากแน่นจ้องหน้านางแววตาเหี้ยม

   “ทำอะไรกัน” เสียงดังถามขึ้นผมหันไปมองก่อนจะปล่อยมือที่บีบปากและผลักออก อิพวงหรีดก็สำลักคายแพคดีกรีออกมาหัวฟูร้องไห้แล้ววิ่งไปกอดไอ้เปรต

   “ฮือๆๆ พี่ฟิกช่วยโบว์ด้วย” นางร้องให้สะอีกสะอื้นซบอกไอ้เปรต

   “เกล” ไอ้เปรตเรียกมองหน้าผม อีพวงหรีดสะอื้นมองมาที่ผมยิ้มเยาะ

   “อะไรก็อย่างที่มึงเห็น น้องเข้ามาทักทายกู บอกกูว่าให้แปลกคนเดียวอย่าอ่อยลากมึงไปด้วย น้องเค้ากับมึงได้กันแล้ว น้องเค้าจะมาเอาผัวคืน ให้กูเลิกอ่อยผัวน้องเค้าซะที แล้วมึงจะเอาไงกูไม่เป็นชู้กับใครหรอกนะ” ผมพูดใส่เนือยๆจ้องหน้ามันเขม็ง

   “โบว์” มันเรียกเสียงต่ำดันอีพวงหรีดออกมา

   “ฮือ ไม่ใช่ อย่างนั้น โบว์ไม่ได้พูด ฮือ พี่ฟิกเชื่อโบว์นะ” นางส่ายหน้าพูดเสียงสะอื้นถลาจะกอดไอ้เปรตแต่มันดันไว้

   “พี่บอกชัดเจนแล้วนะว่าเราเป็นแค่พี่น้องร่วมสาขา อย่าพยายาม” มันพูดเสียงนิ่งให้รู้ว่าเริ่มหงุดหงิดแล้ว

   “ตะ แต่โบว์รักพี่นะ” นางไม่ยอม

   “ที่ผ่านมาพี่ไม่พูดใช่ว่าพี่ไม่รู้ แต่ถ้าทำให้เมียพี่เข้าใจผิดพี่ก็จะไม่นิ่งเฉย” พูดจบก็มองหน้าผมส่วนอีพวงหรีดก็ร้องหนักกว่าเดิมจนเพื่อนต้องลากออกไป ผมยืนมองอย่างสังเวชก่อนจะเดินไปที่ร้านเอาชาเขียวและจ่ายค่าเสียหาย

   “นี่ครับพี่” แบงค์ร้อยสองใบยื่นให้พี่คนขายพี่เค้าก็รับมาแล้วยิ้มแหยงๆให้ผม มองหน้ามันนิดแล้วเดินออกมาไปที่โต๊ะ อยากจ่ายก็จ่ายดีไม่เปลือง เจอพวกพี่แฝดนั่งสลอนอยู่

   “ฮิ้วววว แรงสมเป็นเมียไอ้นิ่ง เอาซะน้องโบว์หายหิวข้าวเลย” พี่แจมแซวยิ้มๆ

   “แบบนี้ไอ้นิ่งจะไปไหนรอด เมียดุอย่างกะร็อคไวเลอร์สาวๆหนิกระจุยแตกหือ” พี่โจตามมาติดๆ หัวเราะสนุกสนาน มีเปรียบผมเป็นหมา เดี๋ยวเจอกัดซะหรอก

   “แล้วพวกพี่อยากเจอกัดจนเอาใครไม่ได้ต่อไหมละ” ผมถามยิ้มๆแต่เสียงเหี้ยม พวกพี่แฝดก็รีบเอามือกุมเป้าทันทียิ้มส่ายหน้าไปมา ก่อนผมจะถูกลากออกไปแต่ก็พี่แกก็ยังแซว

   “เบาๆนะไอ้นิ่ง ทำน้องเค้าเจ็บเจอกัดขาดไม่รู้ตัว” ผมจะเอาอีปีมากัดพวกพี่ก่อน ไอ้นี่ก็ลากเอาๆ ไม่พูดไม่จา


*****************************************




ยะฮู้ มาอีกกกกกตอนนนนนนนนนนนนน   

ก็บอกอยู่ว่า นายเอกเราเรียบร้อยยยยยยย ตบกระจายเสือดสาดไม่มี๊ เกลเราใสๆ 

ไม่กระจายพออย่า คนเขียนนะ  เดี๋ยวอดอ่านยาวววววววว

วันนี้ดู WIN คะแนนนตามอีกแล้วววว อารมณ์ ดูไปด้วยแต่งไปด้วย แทบพังคอม 

แล้วเก๊าหาอิมเมจเกลได้แล้วววว เเท่น แท่น แท๊นนนนน นัมแทยอน 

ลงหลายตอนหลายๆคนคงรู้ว่าอีคนเขียนจะออกหากินตอนไหน 

ปล. คนอ่านนี้อ่านนิยายหรือเชียร์บอล ยิงเลยๆๆ พังเลยๆๆ คือไม่ห่วงนู๋เกลเลยชิมิ 
ปล.2 เราลงนิยายวันละ 2 ตอนจริงๆนะนี้ 

[BBChin JungBB]

แรงได้ใจ แต่ต้องแบบนี้แหละ ฟิกไปสร้างเรื่องไว้เยอะ 

[rainiefonnie]

โอ้ยยยย เกลได้ใจมากกกกกก

[Noostar]

  สนุกมากๆๆๆๆ. ชอบฟิกเกลและเดอะแก๊งมาก  :katai2-1:นักเขียนสู้ๆนะคะ

[Poseidon]

  เลิศมากเกล
ชนะแต้มขาดลอย 555

[ninghyuk]

คนเขียนฟิตมาก !!!!!
ขอบอกว่าเกลนี่แรงได้ใจจริง ๆ แต่เริ่มหงิดฟิกและ ทำไมไม่จัดการด้วยตัวเอง เกลต้องคอยรับกรรมตลอด

[nunnuns]

เอาตรงๆนะ ชอบตรงที่นายเอกแรง(เคยบอกไปแล้วครั้งนึง) กับ ตรงที่พระเอกไม่โง่งี่เง่า ไม่ฟังนายเอกเหมือนเรื่องอื่นๆ(ที่เป็นพลอตเดิม)เป็นอย่างมากค่ะ

ถูกใจนิสัยนายเอกและพระเอกมาก ถึงแม้จะแอบหมันไส้ตรงที่พระเอกมีแต่ชะนีเก้งกวางมาพัวพันให้เหนื่อยหัวใจแทนเกลนิดๆ >_<

+1 +เป็ดให้คนเขียน ขยันแต่ง คนอ่านหลงรักเลย^^

[michiri.sama]

น้องเกลเค้าก็อยู่ของเค้าดีๆ มีแต่ชะนีไปหาเรื่องซะงั้น เฮ้ออออออออ อยากได้พี่ฟิกกันจนตัวสั่น 

แต่คู่นี้นี่มันยังไงนะ ยังอยู่ในช่วงทดลองก็หวาน(ปนขม)กันขนาดนี้ ถ้าได้เป็นแฟนกันจริงจะขนาดไหน อุฮิอุฮิ 

น้องเกล หนูคงไม่รอดแล้วค่ะ ฟิกลวนลามมาทีไรเคลิ้มตล๊อดดดดด 5555555555555

[question09]

อั๊ยยะ...มาเร็วได้ใจมากกกกกกก

น้องเกล  แรงได้ใจเจ๊มั๊กมากกกกก 5555

[Thyme103]

ได้ใจมากค่ะเกล ฟิกก็ดีนะที่ฟังเกล อิอิ

[lovejinjunno]

แหม่ ยิ่งอ่านหนูเกลก็ยิ่งแซ่บ
555ชอบพระเอกนางเอกแบบนี้จัง
เป็นอะไรที่ได้ใจมากมาย

อ่านๆไปก็อิน 555
เลยเอารูปอิมเมจของพระเอกกับนางเอกในความคิดของเรามาให้คนเขียนดู
(ได้ข่าวว่าปิดเทอมแล้วว่างมากมายใช่ไหม 555)



นี่ อิมเมจของพระเอกหนุ่มหล่อ ฟิกเกอร์
(นายแบบ นิชิกิโด เรียว)
สำหรับเรา เรียวมันตรงกับอิมเมจนี้มากๆ
ตรงที่ปากมัน....อ่ะนะ 5555
แล้วอิมเมจมันก็ให้กับพวกพูดน้อยต่อยหนักด้วย

ส่วนอีกคน


อิมเมจของน้องเกล
(นายแบบ อุจิ ฮิโรกิ)
รูปนี้ดูหน้าน้องเขาสวยเริ่ดเชิด มั่นมากๆ
555
อีกอย่างนะ คู่นี้เขาอิสเรียลมากมาย 555
น่ารักสุดๆ

ปล. นี่เป็นฟิกและน้องเกลในอิมเมจเรานะ

[senty]

มาเร็วแบบนี้รักตายเลย ~   

เกลแรงขึ้นเรื่อยๆ  ชอบนายเอกแบบนี้   ฟิกก็เท่นะ  ฉลาดดี  ชอบตรงที่ทันคนแล้วก็ไม่โง่  ฮ่าาา
นี่มันหมดยุคพล็อตพระเอกโง่แล้ว  แบบนี้สิถึงจะน่าปลื้ม  ว่าแต่เมื่อไรฟิกจะได้ส่องประตู
อยากเห็นเกลมุมอ้อนๆ  แบบน่ารักมากๆๆๆ  บ้าง  เอาให้ฟิกเป็นบ้า หลงจนหน้ามืดไปเลย

ปล. ตกลงเรื่องเยียร์นี่ยังไง อย่าเอามายั่วแล้วจากไปน้า  อยากรู้ว่าแอบไปแซ่บใครมา 
       มาลงต่อเร็วๆ น้า. รอรอรอ

[mooping-7]

พี่ฟิกแม่งงงงงหญิงเยอะวะ แต่ละคนแรงๆกันทั้งนั้น น้องเกลสู้ๆ

[NOoTuNE]

ก็ไม่รู้ซินะ 

แบบว่ารักคนเขียนจุง อิอิ (วิบัติเพื่ออรรถรสนะครัชชชช)



โอยยยยยย น้องเกลจะโดนพี่ฟิกลงโทษไหมอ่ะ ข้อหาแสบซ่าส์เกินขนาดอิอิ น้องเกลพี่แนะนำนะลูกยังไงหนูก็ยังเป็นเป็นนักศึกษาต้องลดความใจร้อนลงนิดเวลาอยู่ในมหาลัยแต่ข้างนอกจัดเต็มไปนะลูกนะ รักนะครับ