เหนื่อยใจกับเน็ต เดี้ยงตั้งแต่ 3 ทุ่ม ยัน บ่าย 2ครึ่ง
สภาพไม่ต่างกับน้องเกล อุ๊บ
หมอ(โดน)ฟัน ครั้งที่ 11
อยากจะร้องดังๆ ยิปปี้ ผ่านไปแล้วครับสำหรับอาทิตย์นรก สอบมิทเทอมมมมม ผมแทบจะตายแต่ละวิชาหนังสือชีทกองท่วมหัวอ่านแทบไม่ทัน ผมกับผองเพื่อนัดกันอ่านที่บ้านอิปีมีญาติๆมันที่เป็นหมอฟันหรือไม่ก็คนเก่งๆมาติวให้ ไม่ไหวก็โทรจิกกรีนกับน้ำมาติวให้แล้วก็ยกกันมาทั้งห้อง เฮ้อ เหนื่อยสุดๆ ทั้งอาทิตย์ผมไม่ได้เจอไอ้เปรตเลยเสียงก็ไม่ได้ยินมีแค่ข้อความส่งมาให้รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ไม่ได้ไหลตายไปกับกองหนังสือ วันนี้สอบเสร็จผมนัดกันไปปล่อยของในเมืองไม่ได้ไปนานแล้ว กะจะดิ้นกะแด่วๆให้ไส้ขาดกันไปข้างหนึ่ง และแน่นอนผมย่อมมีคนไปคุมประพฤติ
“สลายตัวได้ เจอกันที่ร้านละกันกูกับชะนีสองตัวจะไปรอ รู้หรอกว่าผัวจะไปรับ” อิปีพูดหลังจากเดินมาที่รถ ตอนนี้เที่ยงกว่าๆผมสอบตอนเช้า แทบอ้วกออกมาเป็นโครงสร้างฟันเลยครับ ส่วนไอ้เปรตมีสอบบ่ายวิชาสุดท้ายเหมือนกัน
“เออ กูขอนอนเอาแรงก่อนเดี๋ยวคืนนี้กูล่ม” อิทอมพูดก่อนจะลากอิแพนขึ้นรถยกมือบ๊ายๆ
“เออขับรถดีๆละ งั้นกูไปละ แล้วเจอกัน” ผมหันไปตะโกนบอกมันหลังจากส่งข้อความบอกไอ้เปรตว่าสอบเสร็จแล้วจะกลับห้องนอน สอบเสร็จให้โทรหา แล้วหันมาบอกอีปี
“ย่ะ ว่าแต่มึงเถอะจะตอบตกลงคบพี่เค้าเมื่อไหร่ครบเดือนแล้วนะ เดี๋ยวชะนีคาบไปแดก ได้ข่าวว่ามีวิญญาณชะนีตามติดนี่ช่วงนี้ ระวังหน่อยก็ดีนะ” อิปีถามผมรู้สึกจริงจังมาก
“กูก็ไม่รู้เหมือนกันวะ กูไม่เคยแบบนี้ รู้สึกกลัว” ผมตอบเสียงค่อย
“มึงชอบพี่เค้าไหม เอาตามตรงไม่ต้องหยิ่ง” มันถามอีกรอบ
“ชอบนิดนึง” ตอบอ้อมแอ้ม
“ไม่นิดแล้วดอก ทำตามที่หัวใจมึงบอก อย่าหยิ่ง อย่าคิดมากความรักไม่ใช่สูตรคำนวณ กูเชื่อว่าพี่เค้ารอคำตอบจากมึงตลอดเวลาถึงพี่เค้าจะไม่เคยถามก็เถอะ เชื่อกูทำตามที่ใจบอก” มันบอกผมเสียงจริงจังไม่มีแววหยอกเล่นเหมือนเคย ผมพยักหน้าให้มันช้าๆ คิดไม่ตก
“ดอก กูไปละ” มันหันมาลาแล้วขึ้นรถขับออกไป ส่วนผมก็ยืนนิ่งคิดตามที่มันพูด
“ทำตามที่ใจบอกเหรอ อืมมม” พึมพำกับตัวเองเบาๆแล้วขึ้นรถขับออกไป
*****************************
ครืดดดดดดดดดดดด ครืดดดดดดดดดดด
“ฮัลโหล” กดรับเสียงงัวเงียตาปรือ
“อยู่ไหน” อีกฝ่ายถาม ผมลืมตามองนาฬิกาข้างเตียง ตายโหง 4 โมงกว่า
“ห้อง” ผมตอบมันตอนนี้ตื่นเต็มตาแล้ว
“อืม 15 นาทีเจอล่างหอไม่เจอมีเจ็บ” แล้วตัดสายไปเลย สัสเปรต ผมวางโทรศัพท์บนโต๊ะข้างเตียงล่มตัวลงนอนกลิ้งไปมาบิดขี้เกียจก่อนจะลุกไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นแล้วออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้าใส่เสื้อสีเหลืองตัวโคร่งลายการ์ตูนเท่ๆ กางเกงขาสั้นสีขาวเลยเข่าขึ้นมา เมื่อยืนขึ้นความยาวเสื้อแทบจะปิดกางเกงเหลือประมาณครึ่งคืบเช็คความเรียบร้อยอีกรอบพรมน้ำหอมอีกนิดก็เดินออกจาห้องไปยืนรอมันด้านล่าง ไม่นานรถฟี่โน่สีแดงดำก็เข้ามาจอดตรงหน้าผมโดยมีไอ้เปรตเป็นคนขับ
“มองหน้า ขึ้นรถ” ผมยืนมองมันค้างๆ เพิ่งรู้ว่ามันมีมอไซค์แล้วนึกคึกอะไรขี่มา เมาแดดป่าววะ
“นึกบ้าอะไรขี่มอไซค์” ผมถามมันขาก็ก้าวขึ้นซ้อนหลัง เป็นเด็กแว๊นเลย
“นึกอยากขี่” ตอบตามสไตล์
“กวนตีน สัส” ผมว่าแล้วทุบหลังมัน มันขับออกไปแล้วจอดที่ร้านอาหารใกล้ไม่ไกลจากหอผมเท่าไร เป็นร้านอาหารเกาหลี กินของไม่เข้ากับหน้าอีกแล้วมึง นั่งลงปุ๊บก็สั่งทันทีท่าทางจะหิวจัด เป็นเนื้อย่างครับเครื่องเคียงเยอะมาก แล้วก็เนื้อผัดซอส ต้มยำกิมจิ แล้วอะไรวะ ต๊อกป๊อกกี??
“อะ กินแบบนี้ไปก่อนวันหลังเลี้ยงลาบ น้ำตก” มันยื่นเนื้อที่ย่างแล้วใส่กับผักและโป๊ะด้วยเครื่องเคียงแล้วห่อ คำใหญ่เว่อ เอาเถอะนานๆที นั่งกินกันไม่นานมันก็อิ่มก่อนจะเรียกเก็บเงินแล้วออกจากร้านขับรถเอื่อยๆเรื่อยๆแบบไม่เร่งรีบแวะซื้อชาเขียวให้ผมก่อนจะไปส่งผมที่หอ
“4 ทุ่มมารับ อย่าใส่กางเกงสั้นมาก” ผมพยักหน้าแล้วเดินเข้าหอไป
“เกล ทางนี้” เสียงอีปีเรียกผมตอนนี้มาที่ร้านแล้วครับ นางมายืนรอหน้าร้านโบกมือให้วันนี้แต่งตัวธรรมแฮะ เกงยีนส์เดฟขายาวสีซีดกับเสื้อเชิ้ตสีแดงสด
“พวกนั้นละ” ผมถามเดินควงไอ้เปรตมาวันนี้มันใส่เดฟดำเสื้อสีลายสก็อต pyrex รองเท้าหุ้มข้อ vans ผมก็กางเกงขาสั้นสีดำเสื้อตัวโคร่งสีขาวมีสกรีนภาษาอังกฤษข้างหน้าร้องเท้า dr.martens สีแดงสด
“ข้างใน พวกเพื่อนพี่ก็มาแล้วหยอดอีแพนใหญ่เลย” มันตอบแล้วหันไปบอกไอ้เปรต พยักหน้ากึกๆแล้วเดินเข้าไปข้างใน
เข้ามาเสียงดนตรีสดบนเวทีก็ดังกระแทกหูผู้คนก็โยกหัวไปมาตามจังหวะ ได้ยินแล้วครั่นเนื้อครั่นตัวอยากออกวาดลวดลาย
“หวัดที่ครับ/ค่ะ พี่ฟิก” สองนางทักขึ้นก่อนอิทอมจะยื่นแก้วเหล้าให้ไอ้เปรต
“พี่มาก็ดีเก็บหม้อบนหน้าเพื่อนพี่หน่อย แพนจะฟรีคิกใส่หลายรอบแล้ว” เริ่มฟ้องทันที ไอ้เปรตก็ยิ้มๆ
“ไม้หน้าสามเลย พี่อนุญาต เดี๋ยวเคลียร์ให้” มันตอบแต่เจอเพื่อนยกK ให้
“น้อยๆหน่อยมึง มีเมียแล้วทำพูด น้องเกลหางมันโผล่เมื่อไรปังตอสับให้เป็ดกินเลยนะ” พี่แจมพูดเข้าให้ มีการหันไปมองหน้าไอ้เปรตยกมือปาดคอตัวเอง นั่งกินไปสักพักแอลกอฮอร์เริ่มเข้าเส้นอีปีลากผมออกไปแด๊น ตามด้วยอีแพนส่วนอีทอมมาคุ้มเชิงพร้อมส่องเด็ก ที่โต๊ะเหลือไอ้เปรตกับพี่ตามที่นั่งยกซดอย่างกับน้ำเปล่ามีชะนีเข้ามาอ่อยเป็นระยะๆแต่มันก็ไม่สนใจ ส่วนพี่แฝด โน้นควบสองออกสีมือเลื่อยล้วงไปทั่วแทบจะถอดเสื้อผ้าอีกฝ่าย
“สวัสดีครับ” หนุ่มหล่อท่าทางจะสำอางเข้ามาทักผมยิ้มให้นิดๆ
“ครับ” ผมยิ้มมุมปากตอบ แด๊นต่อทำเหมือนไม่มีไรเพลงกำลังมัน
“ชื่อไรครับ” โน้มมากระซิบที่หูผม ผมถอยห่างออกมาหน่อยยิ้มแต่ไม่ตอบ
“ผมเสือ” แนะนำตัวเองมือก็โอบมาที่เอวผม
“หยิ่งจัง ถามไม่ตอบ มากับใครอ่ะ” ถามอีกรอบก้มหน้ามาใกล้ผม แต่ผมเบือนหน้าหนี
“มากับผัว” มาทั้งเสียงและแรงกระชากแขน ผมก็กอดเอวซบที่อกยิ้มยั่วให้ผู้ชายตรงหน้า ผู้ชายคนนั้นแบมือทำเหมือนไม่มีอะไรแล้วเดินออกไป
“ยั่วนักนะ” มันหันมาว่าผมแววตาโกรธๆ
“เปล่าเค้ามาเอง อื๊อ” ผมตอบก่อนจะโดนจูบแรงๆ
“อย่าให้มีอีก” มันถอนจูบแล้วขู่ ก่อนจะลากกลับไปที่โต๊ะมันดันผมนั่งบนตักมันมือก็โอบเอว ส่วนมันก็คล้องคอมัน
“ร้ายนะเรา” พี่ตามเอ่ยแซว ผมก็ยิ้มๆรับ เห็นมันเดินมาตั้งแต่ผู้ชายคนนั้นโอบเอวผม สักพักอีแพนเดินหน้างอมากับอีปี
“เป็นไร” ผมถามมือก็ยกแก้วดื่ม วันนี้กินเยอะแฮะเริ่มมึนๆ
“ก็อีเหี้ยนั้นนะซิ อีนมปลอมหาว่ากูอ่อยผัวมัน ผัวมันต่างหากมายุ่งกับกูเอง สัสไม่ดูหนังหน้ากูกับมันเลย” มาว่าฉุนๆยกแก้วขึ้นดื่มดับอารมณ์
“เอาน่า มึงสวยกว่ามันนมโตกว่ามัน จะแคร์ทำไม” อีปีปลอบเข้าให้
“กูรู้แต่กูโมโหที่กูยังไม่ได้ด่ามันคืนเลยมึงก็ลากกูออกมา อ๊ะ เดี๋ยวมึงเจอกูแน่อีนมปลอม อีเก้งลุก” มันตอบอีปีอารมณ์เสียก่อนจะมองคู่กรณียิ้มชั่วร้ายแล้วลากผมออกไป
“ไหนว่ามีผัว แล้วมายื่นส่ายนมปลอมหนอขวิดไรแถวนี้” ยกที่ 1 เริ่มขึ้น
“มึง” อีกฝ่ายตาลุกวาว
“อะไร ตะกี้ยังว่าคนอื่นแม๊บๆว่าอ่อยผัวชาวบ้าน แล้วที่ตัวเองทำละอะไร คัน มีให้เกาเอาเดียวไม่พอจะขอสอง ระวังหลวมจนผัวจับได้นะ” อีแพนใส่ไม่ยั้งเดินเข้าไปควงผู้ชายที่คู่กรณีอ่อย ไม่ใช่ใคร พี่โจ มันส์ละงานนี้ อีกฝ่ายเงียบอ้าปากผะงาบๆ เดินเข้ามาหาอีแพนแต่ผมเดินเข้ามาแทรกไว้
“มีเรื่องอะไรกันน้ำหวาน” เสียงผู้ชายแทรกเข้ามาเดินมาโอบอีน้ำเน่า
“ก็พวกนี้นะซิ หาว่าน้ำหวานอ่อย นั่งอยู่คนเดียวเฉยๆก็มาหาเรื่อง” แหลสดทันที
“นี้พวกคุณ คนเค้าไม่เล่นด้วยก็อย่าหาเรื่อง” ไอ้หน้าปลาบู่พูดกร่างๆ แววตาหาเรื่อง
“โทษคะพี่ ที่บ้านให้กินหญ้าเหรอ หรือขาดน้ำมันตับปลาเลี้ยงสมอง ลองคิดชักนิดนะว่าหน้าอย่างกับค่างแว่นแบบนี้ใครเค้าจะเอา คงมีแต่พี่ที่หน้ามืด หน้าก็ทำ นมก็ทำ ถามจริงตอนเอากันปิดไฟเอากันเหรอ” อีแพนว่าให้อีกรอบสะอึกครับ
“ปากดีนะมึง” ไอ้หน้าปลาบู่เดินเข้าใส่อีแพนแต่เจอกระชากหงายซะก่อน ไอ้เปรตครับมากับอีทอมพี่แจม
“จะเอาไงว่ามา” อีทอมถาม มันเที่ยวบ่อยมีเรื่องเยอะจนเค้ารู้กันทั่วว่าที่บ้านมันไม่ธรรมดา ไม่มีใครกล้าแหย่ม ถึงอยู่ไกลแต่โต้ซังมันสั่งเก็บตามหลัง
“รุมนี่หว่า” ไอ้หน้าปลาบู่ว่ายิ้มเหยียดๆ
“ตรงไหนที่รุม ไม่แปลกใจว่าทำไม่เอากันได้ ผีเน่ากับโลงผุ” อีทอมว่าเหยียดๆมองจ้องหน้า อีกฝ่ายฮึดฮัดแล้วล่าถอยไป
“อีทอมมมม มึงหล่อมากกก” อีแพนเข้ากอดแขนอีทอมหอมแก้มซ้ายขวา
“มึงก็อย่าแรดมาก มึงเป็นไรขึ้นมาโต้ซังเอากูตาย รักมึงยิ่งกว่ากู” มันยันหน้าผากอีแพนเข้าให้ก่อนจะยกกลุ่มกลับโต๊ะ เจออีปีกับพี่ตามนั่งอยู่
“จบแล้ว?? กูนึกว่าจะมีคาราเต้โชว์” อีปีเอ่ยถาม พวกผมนั่งกินนั่งคุยกันไปเรื่อยๆก็ตี 1 กว่า ออกไปวาดลวดลายอีกรอบคราวนี่มีพี่โจกับพี่ตามมาคุมเพราะผม อีแพน อีปีเริ่มไป อีทอมคงเอาพวกผมสามคนไม่อยู่โดยเฉาะผมเมาแล้วเรื้อน แด๊นได้สักพักก็รู้สึกมีมือมาโอบที่เอวเงยขึ้นมองก็เป็นไอ้เปรตส่งยิ้มหล่อๆมาให้ ผมเลยเขย่งเท้าหวังแค่จุ๊บเบาๆแต่มันโลภกลายเป็นแลกลิ้นต่อหน้าพวกที่เหลือ
“เบาๆหน่อยเว้ยยย เกรงใจกูหน่อย” พี่ตามแซว ผมก็ซบอกโอบคอยิ้มยั่วให้
“อีแรด” อีปี
“อีอ่อย” อีแพน ผมก็ยิ้มรับคำชมจากมันหันมองหน้าไอ้เปรตตาเยิ้มๆ ยิ้มหวานๆให้
“ยั่วเหรอ” มันถามหน้าชิด
“แล้วทำไม” ชิดมาก็ชิดตอบ
“ระวังเจ็บตัว” มือบีบสะโพกผม
“ไม่มีกลัว” ลอยหน้าตอบมัน
“จะลองว่างั้น” จ้องหน้าตาสื่อความหมาย
“ได้ก็ดี” ตอบมันแล้วจุ๊บปากมันเร็วๆ
“เฮ้ย กูกลับก่อนนะ” มันหันไปบอกพวกเพื่อนมัน พี่ตามพยักหน้า พี่โจยิ้มล้อๆ พวกเพื่อนผมแทบจุดพลุฉลองไม่ได้เงยหน้าดูแต่ก็พอจะรู้ เดินกับไปที่โต๊ะก็เจอพี่แจมกำลังแลกลิ้นล้วงเด็กอยู่ หันมามองพวกผม
“โชคดี” ไม่ได้จะไปออกรบ ฮ่วยยย (อิชั้น: ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงลูกสาว)
มันสอดคีย์การ์ดอย่างรวดเร็วก่อนจะเปิดประตูเข้าไปและผลักผมไปชิดผนังห้อง ถอดเสื้อผมพร้อมกับกางเกงออกไปจนเหลือแต่กางเกงในตัวเดียว
“อะ อืม ช้าๆซิ ไอ้บ้า อ๊ะ” ผมแว้ดให้มัน มีอย่างที่ไหนจูบเอาๆแทบหายใจไม่ทัน มือก็ยกลูบอกผมจนมันเริ่มแข็งมองสบตาผมหื่นๆ
“ก็อยาก” ตอบตรงๆ ก่อนจะถอดเสื้อตัวเองออกแล้วเสียดสีท่อนล่างไปมา มือผมก็ค่อยๆลูบที่หน้าอกบึกบึนสมชายชาตรีและลูบต่ำลงไปเรื่อยๆจนถึงขอบ บ๊อกเซอร์ของมัน มือปัดผ่านแก่นกายขนาดไม่ธรรมดาของมัน ผมถึงกับเลียริมฝีปากกัดปาก มันถอดกางเกงแล้วเหวี่ยงทิ้ง
“จับซิ ไม่น่ากลัวหรอก” มันพูดเสียงสั่นๆ มึงโกหกนะซิพองอย่างกะยัดไฟฉายไว้ข้างใน คิดผิดคิดถูกเนี่ยเจอทีบิ๊กเบิ้มเลย มันจับมือผมไปวางบนบ๊อกเซอร์แล้วขยับรูดขึ้นรูดลงตามความยาวของมัน มันครางออกมาอย่างพอใจก่อนจะครางออกมาอีกรอบอย่างเสียวซ่าน เมื่อผมค่อยๆลวงเข้าไปสัมผัสเนื้อแท้ของมัน ขยับรูดอีกทีอย่างกับล้างแครอท
“ขอนะ ไม่ไหวแล้ว” มันพูดแล้วดึงมือผมออกลอกรอบผมชิ้นสุดท้ายอุ้มผมไปวางที่เตียง มันมองผมตั้งแต่ตัวจรดเท้าแลบลิ้นเลียปากหื่นๆ ก่อนจะถอดบ๊อกเซอร์ทิ้งถายไปฉายมันก็เด้งออกมาส่องหน้า อ๊ากกกก ผมยกมือปิดหน้าหน้าแดงแต่คาดว่าแดงทั้งตัว ได้ยินมันหัวเราะหื่นๆให้
“อายอะไร มีเหมือนกันต่างกันแค่ขนาด” พูดออกมาเหมือนเรื่องปกติ แต่กูอายยย
“พร้อมนะ” ยังจะมาถามอีก จะทำก็รีบทำ
“เบาๆนะ” ตอบมันเสียงแผ่ว
“ครับ จะไม่ทำให้เกลเจ็บ” พูดจบมือก็คว้าเจลใสในลิ้นชักมาป้ายที่ประตูผม แล้วซุกไซร้ที่ซอกคอนวลเนียนพรมจูบไปที่ใบหน้าขาวเนียนไล้ไปที่แก้มหน้าผากปลายคางและลงท้ายด้วยการขบติ่งหูเบาๆ บดปากลงบนริมฝีปากผมอย่างดูดดื่มสูดความหอมหวานและควงลิ้นในช่องปากของผมอย่างว่องไวลิ้มรสความหวาน มือก็ลูบก้นผมเบาๆก่อนจะลงนิ้วเข้าไปเปิดประตูผม
“อ๊ะ” ผมส่งเสียงออกมาเมื่อนิ้วสอดเข้าไปแล้วคว้านไปทั่วก่อนจะเพิ่มที่ละนิ้วทีละนิ้วทุกครั้งที่เพิ่มผมก็ส่งเสียงทุกครั้ง จนตอนนี้สามนิ้วรู้สึกตึงๆที่ประตู มันจูบหนักๆอีกทีแล้วหยิบเจลมาชโลมไฟฉายมันแยกขาผมออกกว้างเอาหมอนรองที่ก้นและจ่อไปที่ประตู ผมจะโดนบุกแล้ว
“สดนะ” พูดจบก็กดเข้ามา สาสสส ไม่ต้องขอมึงก็พังสดเข้าไปแล้ว
“อึก เฮือกกก เบาๆ เจ็บ อึก” ผมบอกมันค่อยๆผ่อนลมหายใจแต่มันเสือกดันพรวดเข้ามาทีเดียว
“สัส” ผมด่ามันให้จุกครับเลยซัดไปที่ไหล่มัน
“ก็ประตูเกลตอดแรงอะ ทนไม่ไหว ขอโทษนะ อ๊า” มันพูดเสียงอ้อนก่อนจะขยับเบาๆยกขาผมมาพาดที่สะโพกของมัน
“อือ......อะ.......อ๊า” แม้จะรู้สึกอึดอัดเล็กแต่ก็พยายามผ่อนลมหายใจตามจังหวะที่มันขยับช้าๆ แล้วตวัดข้างอีกข้างขึ้นมาเกาะที่เอวของมัน
“อ๊า...แน่นจัง...ตอดมันส์สุดๆ อา” เสียงเซ็กซี่ไปไหน มันขยับเข้าออกจากช้าๆเริ่มแรงขึ้นเร็วขึ้นเสียงร้องประกานกันระงมรวมทั้งเสียงเนื้อกะทบกัน ก่อนจะยกสะโพกผมให้ลอยแล้วกระหน่ำกระแทกลงไปอย่างถนัดกับประตูผม
“อ๊ะ...บะ เบา ระ แรง อ๊า.....” พูดไม่จบประโยคมันก็เร่งจังหวะขึ้นกระแทกอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยและไม่ถนอมประตูผมเลยสักนิด แต่ผมดันเด้งเอวสวนปากก็ร้องครวญครางอย่างสุขสมใจ ยิ่งกระแทกรัวและแรงเท่าไหร่ผมยิ่งร้องดังและเด้งรับแรงเท่ากัน แม้ว่าในห้องจะมีเครื่องปรับอากาศอย่างดี แต่ก็ไม่สามารถลดอุณหภูมิที่ร้อนแรงของสองร่างที่ฟัดกันอย่างเมามันได้
“โอวววว...อา...อ๊า....อ๊า” ผมครวญครางแทบหายใจไม่ทัน ขณะที่มันกระหน่ำสะโพกกระแทกเข้าออกประตูผมอย่างเมามันส์ ปากก็ดูดที่นมผมจนรู้สึกเจ็บ
“ซี๊ดด ... โอย” มันร้องเมื่อผมรัดมันแน่นเกินไป มันยิ้มแล้วจูบปากสีแดงสดตวัดลิ้นไปมาอย่างดูดดื่มผมโอบกอดคอมันพร้อมทั้งจิกกำแน่นไปยังต้นคอเพื่อคลายความเสียวซ่านที่กำลังได้รับ
“โออออ...อ๊า...อา” ผมเริ่มตัวบิดเกร็ง ส่ายสะโพกเข้าหามันอย่างไม่เกรงกลัว มันก็เร่งเครื่องออกแรงขึ้นเสียงดับ พั่บ พั่บ พั่บ
“โอยยย.....อา.... ไม่ไหวแล้ว....อูยยยย” ผมกระตุกเกร็งก่อนจะปล่อยออกมาเต็มหน้าท้อง มองดูหน้ามันเห็นติดอยู่ปลายคาง
“อ๊า.....ซี้ดดดด.....อูยย สัส ตอดแรงไปไหนวะ ถึงแล้วเหรอ ฟิกยังไม่ถึงเลยอ่ะ อื้ม ทำให้ฟิกถึงหน่อยซิ อย่าเพิ่งเหนื่อย” มันพูดหอบๆ ยิ้มอ้อนแล้วจูบแรงๆพร้อมกับขยับสะโพกบดเบียดกับประตูผมอย่างช้าๆ แต่เน้นหนักหน่วง
“อ๊ะ อา เหนื่อย ละ แล้ว ไมอึดจังวะ อะ...อ๊า...เจ็บ” ผมพูดหอบๆกระท่อนกระแท่นก่อนจะร้องเมื่อไอ้อึดพลิกผมให้โก่งทั้งๆที่ยังคาประตูผมมันจับขาผมแยกจนกว้างสะโพกผมลอยเด่น
“แบบนี้บาง” มันพูดแล้วถอนไฟฉายมันออกมาแล้วรูดขึ้นลง ผมต้องกัดปากเมื่อเห็นไฟฉายที่ไม่ยอมอ่อนตัวลงแถมยังขยายใหญ่ขึ้นไปอีกตอนนี้มันเยิ้มไปด้วยน้ำรักใสๆ มันลูบคราบรักที่หน้าท้องผมแล้วป้ายที่ประตูก่อนจับไฟฉายจ่อเตรียมพังประตูผมอีกรอบก่อนจะกดลงไปหมดทั้งแท่ง
“อึก เจ็บ สัส” มันขยับกระแทกจากด้านหลังทันทีเหมือนลงโทษที่ผมด่ามัน
“อะ...พูดไม่เพราะนะ...อ้า...ไม่ต้องนอนคืนนี้ อูว” กระซิบริมหูยิ่งขยับสะโพกรุนแรงขึ้น ท่านี้มันทำให้ไฟฉายเข้าในประตูลึก ลึกสุดๆไปเลย
“อ่ะ...อาาาา...ซี้ดดดส์...แรง...อ๊ะ...แรง” พูดไม่เคยจะจบประโยคมันก็พังประตูผมแรงขึ้นผมก็ตอดรัดไฟฉายของมันตุบๆเป็นระยะน้ำใสๆก็ไหลเอ่อออกมาเป็นทางตามขาของผม
“อืมม....อูยย...อา..เกลรัดฟิกแรงๆกว่านี้ได้ไม๊ ฟิกใกล้ถึงแล้ว รัดแรงๆเลย อะ อา แบบนั้นแหละ เดี๋ยวฟิกจะกระแทกให้แรงกว่านี้อีก นี่ๆๆ" มันครางสั่งผมและผมก็ทำมันจริงๆ ตอดรัดมันแรงๆ
“อูย....เก่งมากครับ เด้งเอวขึ้นด้วยนะ...อา....แบบนั้นแหละ" มันนคงได้อารมณ์เต็มที่
“อะ...อา...อ๊ะ...ละ ลึกจัง” อยู่ๆมันก็ตวัดผมนั่งตักแล้วมันนอนแผ่ลง
"อา ควบให้หน่อยซิ” มันบอกผมพร้อมกับจับเอวผมขึ้นลงสะโพกเด้งสวนมันขยับให้ผมสักพักผมก็เริ่มพังประตูด้วยตัวเอง เสียงเนื้อกระทบกันดัง พั่บ พั่บ พั่บ มือก็ลูบสะโพกผมเบาๆ
“อาา...ซ๊ดดส์..แรงๆ เลย” มันร้องสั่งอีก ผมก็ขยับพังประตูตัวเองแรงขึ้น ก่อนจะก้มหน้ามาแลกจูบกับมันอย่างดูดดื่มและปลดปล่อยอีกครั้ง
“ซี๊ดดดดส์” มันครางออกมาเบาๆ ขยับสวนอีกสี่ห้าทีก็กดประตูผมให้แนบกับไฟฉายมันพร้อมทั้งฉีดน้ำสีขาวขุ่นออกมา ผมถึงกับอุ่นวาบไปทั้งตัวก่อนจะแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม ศึกพังประตูยังคงดำเนินไปอย่างไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุด จวบจนรุ่งสางจึงยุติลง ต่างพากันเพลียหลับไป
*********************************[/font][/color]
อร๊ายยยยยยยยยย สลบบบบ
ขอเลือดด่วนนนนนนน
แต่งเสร็จตั้งแต่เมื่อคืน แต่เน็ตตตต
อยากถามว่าเตรียมมผ้าเช็ดหน้า (ซับน้ำลาย) กับน้ำ (ดับไฟที่ตา) กันแล้วหรือยังงงงงงงง เราเตือนคุณแล้ว
คนแต่งแต่งฉากแบบนี้ไม่เป็นนน สารภาพเลย เป็นคนใสๆ จริงๆนะ
ตอบคุณ minchy
ใช่ค่ะเข้าปี 1 พร้อมกัน แล้วได้ทุนไปปีครึ่ง ต้องครอป 2 ปี
ส่วนที่พวกเพื่อนเกลเรียกพี่เพราะอายุแก่กว่า และมีนมีเฉลย แต่บอกเลยดีดว่ากันคนอ่านสับสน (คนแต่งด้วย)
นางเป็นรุนพี่ดูแลเด็กที่เข้าค่ายประกวดดาวเดือนเพราะคนที่ได้ตำแหน่งของแต่ละปีจะเข้ามาเป็นพี่เลี้ยง
และจิ๊จ๊ะกับ อิฟิกของเรา งงไหม
ส่วนปีเป็นเกย์ค่ะ แต่ออกตัวแรง และแรงกว่าเกลเราเยอะ
ฉะนั้นถ้ามีตอนพิเศษ ตาม ปี สิงสาราสัตว์ออกมากันให้วุ่น หยาบมากมาย (กลัวมันจะไม่งาม)
แต่แซ่บขอบอกกก
ปล. ยังไม่แต่งออกมานะคิดพลอตเรื่องแล้ววว กะลังมันกะฟิกเกล โฮะๆ
ปล.2 ต้องโทษเนตที่ทำให้ขาดตอนนนน
ปล.3 วันละ 2 ตอนพอเดี่ยวคนเขียนซีดด ได้แต่ช่วงปิดเทอมนะ
หัวข้อ: ช่วยด้วย...หมอ(โดน)ฟัน ตอนพิเศษ ภาคอนาคต P.62 (ลงต้ังแต่ 14/09/57 ลืมเปลี่ยนหัว) (อ่าน 756916 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก