เอ่อ ในที่สุดก็อ่านหมด
นั่งอ่านตั้งแต่ตี 3 ยัน 8 โมงเช้า ทรหดจิงๆเรา ให้ตายเถอะ
ก่อนอื่นขอบอกว่าอึ้ง+นับถือ หมอต้นจิงๆที่ทนได้เป็นปี ตอนนั้นอ่านไปน้ำตาร่วงเผาะๆเลย
แค่ที่เขียนมายังเศร้าขนาดนี้ แล้วหมอต้นบอกว่าจิงๆเศร้ายิ่งกว่านี้อีก อ่านแล้วแอบเคืองพี่ภีมมากมาย
เป็นเราคงเลิก เพราะเป็นพวกความอดทนต่ำกว่ามนุษย์ทั่วไปอยู่หลายขุม
ว่าแต่ อันนี้อยากรู้มาก ตอนวาเลนไทน์ที่เอาตัวเองผูกโบว์ อยากรู้ความรู้สึกของทั้งสองคนจังค่ะ
แบบว่าหมอต้นคิดยังไงอ่า แล้วอายมั้ย คือเราอ่านแล้วหน้าแดงเลย อายแทนอ้ะ
เคยอ่านเจอแต่ในการ์ตูน ไม่คิดว่าจะมีใครทำจิงๆ
อยากเห็นรูปด้วยคน ขอตอนนี้จะทันมั้ยเนี่ย (ไม่เป็นไร เราหน้าด้าน ขอไว้ก่อน
)
ปล.ถ้าคิดถึงก็โทรหาพี่ภีมสิคะหมอต้น เพราะพี่ภีมก็คงคิดถึงหมอต้นด้วยเหมือนกันแน่ๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
