SENPAI:17
(NAVA)
ผมนั่งมองพี่คีย์ที่นั่งขยับไปจนชิดกระจกด้านข้างคนขับแล้วก็จ้องมาที่ผมอย่างหวาดระแวง ระหว่างที่เรารอให้เจ้าทศลูกเขยของผม(?)มารับ
“นี่ มองอยู่นั่นแหละ…เดี๋ยวผมก็ทำให้ท้องซะหรอก”
“ไอ้บ้า! ฉันจะท้องได้ยังไงเล่า O//////O”
ปากบอกว่าท้องไม่ได้ แต่หน้านี่แดงซะ!!
“ใครจะไปรู้ล่ะ พี่อาจจะท้องก็ได้ ถ้าผมทำพี่แรงๆ” ผมก็พูดไปงั้นๆแหละ…แหม…ทำแรงแค่ไหนก็ท้องไม่ได้หรอก
ก๊อกก๊อกก๊อก
ผมละความสนใจจากคนตัวเล็กแล้วหันมาที่กระจกฝั่งตนเอง ที่เมื่อหันไปแล้วคนที่มาเคาะก็คือทศกัณฐ์ลูกเขยของผมเอง ^[]^ เมื่อเห็นอย่างนั้น ผมก็ลดกระจกลงทันที
“สวัสดีครับอา” ทศยกมือไหว้ผมกับพี่คีย์
“อืม ขอโทษที่รบกวนตอนดึกๆนะ” พี่คีย์พูดออกไปเป็นเชิงขอโทษ
“แหม ไม่เป็นไรหรอกครับ ลูกเขยจะมารับแม่เมียก็ไม่เห็นแปลกนี่ครับ” คำพูดของทศทำเอาผมหัวเราะออกมา ส่วนพี่คีย์ก็อายแทนลูกไปแล้ว
“เอ่อ…แล้วคิงมาไม่มาหรอลูก” พี่คีย์นี่ใช้คำพูดเหมือนคุณแม่ที่เอ็นดูลูกเขยเลยแหะ
“ไม่มาหรอกครับ…ลุกไม่ขึ้น” เมื่อจบประโยค หน้าที่พึ่งหายแดงของพี่คีย์ก็แดงขึ้นมาอีก จนผมต้องรีบตัดบทให้ทศพาไปที่พัก ไม่อย่างนั้นพี่คีย์หน้าระเบิดแน่ๆ
“ฮ่าฮ่าฮ่า เอาเถอะ พาพวกอาไปที่พักเถอะ”
“ครับๆ งั้นอาขับรถตามผมมานะครับ”
“อืมๆ” หลังจากที่ผมตอบรับ ทศก็วิ่งกลับไปที่รถแล้วขับนำไปที่โรงแรมที่พักทันที
.
.
.
“นะ…นี่…ฮาห์…พอ….พอแล้ว….” เสียงครางกระเส่าของร่างเล็กสุดเร่าร้อนดังขึ้นใต้ร่างของผมมานานร่วมช่วงโมงแล้ว หลังจากที่ผมขยับแกนกายเข้าออกช่องทางรักที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำรักของผมที่ปลดปล่อยเข้าไปด้านในนั้นอย่างไม่หยุดหย่อนมา 3 ครั้งแล้ว
“อ่า…แต่พี่ยังรัดผมแน่นอยู่เลยนะครับ…ซี๊ดดดด…..ตอดดีชะมัด” ผมคำรามออกมาอย่างไม่ยอมฟังคนใต้ร่างที่บอกให้ผมหยุดตั้งแต่เริ่มทำ….
ตั้งแต่ที่เช็คอินเข้ามาที่นี่แล้ว ผมก็ไม่ปล่อยโอกาสให้พี่คีย์ไปเช็คอินเอง เพราะไม่อย่างนั้น เขาต้องเปิดห้องเป็น 2 ห้องแน่ๆ หลังจากที่เข้าพัก ผมก็ไม่รีรอ โยนร่างคนอายุเยอะ(?) แต่หน้าเด็กนี่ขึ้นมาขย้ำบนเตียงจนถึงตอนนี้เลยไงล่ะ!
“นาวา…นาวา…อ๊ะ…นาวา” ผมรู้ว่าการที่เค้าเรียกชื่อของผมซ้ำๆยามที่ผมกระแทกกระทั้นตัวเข้าไปนั้นเพื่อจะบอกให้ผมหยุด แต่ยิ่งพี่คีย์ครางชื่อผมดังมาเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งได้ใจสอดแก่นกายให้ลึกมากขึ้นไปอีก
“ซี๊ด…อ่า…เมีย….รัดแรงอีกเมีย…ซี๊ด…..”
พลั่บ พลั่บ พลั่บ
เมื่อใกล้จุดสิ้นสุด ผมก็กระแทกตัวเข้าออกอีก 2 – 3 ทีแล้วก็ปลดปล่อยเข้าไปในตัวพี่คีย์อีก
“แฮ่ก….พอแล้วนะ…พอแล้ว…ไม่ไหวแล้ว….” ร่างเล็กตากลมโตของพี่คีย์มองผมอย่างอ้อนวอนปนเหนื่อยหอบ ให้ผมหยุดขย้ำเขาซักที แต่ว่าผมจะหยุดมันก็ได้อยู่หรอก…แต่พี่เค้ายังไม่ได้ปล่อยเลยนะ…
“อ๊ะ….จะทำอะไรน่ะ” ตาโตเบิกกว้างขึ้นอีก เมื่อผมจับพี่คีย์ให้ขึ้นมานั่งทับบนตัวของผม แล้วตัวผมเองก็พลิกตัวขึ้นมานอนหงายทั้งๆที่ผมยังอยู่ในตัวเค้านั่นแหละ
“อ๊ะ…อ๊า” พี่คีย์ครางออกมาอีก เมื่อผมยกตัวเค้าให้ออกจากแก่นกายของผม แต่ก็ยังคงนั่งทับอยู่ยนตัวของผมอยู่
“สะ…เสร็จแล้วก็ปล่อยสิ”
“ผมน่ะเสร็จแล้ว…แต่พี่เนี่ย ยังชี้หน้าผมอยู่เลยนะ”
O/////O
พี่คีย์สะดุ้งหน้าแดงรีบเอามือมาปิดแก่นกายที่ยังชูชันเนื่องจากที่ยังไม่ได้ปลดปล่อยนั้นเอาไว้ แต่ผมก็ดึงออกอยู่ดี
“นี่..ของพี่กี่นิ้วอ่ะ” ผมถามพลางมองแก่นกายที่ตื่นตัวเต็มที่ของพี่คีย์ หวังจะให้เค้าอายเล่น
“ถะ…ถามทำไม”
“ผมถามก็ตอบมาสิ….ผมแค่อยากรู้”
“….4.5 นิ้ว”
“หึหึ”
“-[]- หัวเราะอะไรห้ะ ? ของฉันมาตรฐานชายไทยโว้ย!”
“อ่อออ….ถ้าอย่างนั้นของผมก็คงเป็นมาตรฐานพวกอเมริกาละมั้ง….เพราะของผม 8 นิ้ว ^[]^” ผมพูดอย่างภาคภูมิใจ มองพี่คีย์ที่หน้าแดงแถมแอบกลืนน้ำลายด้วยอีกต่างหาก
“หึหึ….ของผมน่ะนะ ก็แค่นี้ล่ะ ก็แค่ทำให้พี่รัด…อุ้บ!!” พี่คีย์เอามือมาปิดปากของผมไว้ไม่ให้พูด แต่แรงของเค้านะหรอจะสู้แรงของผมได้ ผมก็ดึงมือของเค้าออกอยู่ดี
“ไม่ต้องพูดแล้ว..นอน!!”
“แต่พี่ยังไม่ได้ปล่อยเลยนะ”
“ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันช่วยเหลือตัวเองได้” พี่คีย์พูดขึ้นรัวๆ แล้วกระโดดออกจากตัวผมทั้งๆที่เปลือยอยู่อย่างนั้นแล้ววิ่งไปที่ห้องน้ำทันที
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“นี่…ให้ผมเค้าไปช่วยมั้ย เรื่องนี้ผมก็ถนัดนะ”
“ไม่ต้อง ไอ้บ้า!!” เสียงเล็กๆแว้ดออกมาจากในห้องน้ำ ทำเอาผมหยุดยิ้มไปกับคำไร้เดียงสาที่ไม่เหมาะสมกับอายุของเค้าเลย
“คนแก่อะไร….น่ารักชะมัด…”
………………………………………………………………………………………..
(AI)
เมื่อผมหลับไปได้สักพักใหญ่ ตื่นมาพวกพี่ๆทั้งหลายก็ยังคงนั่งกินเหล้ากันอยู่ แต่มันน่าเบื่อนะ เป็นเด็กต้องมานั่งเฝ้าวงเหล้าเนี่ย เมื่อคิดได้อย่างนั้น ผมก็เริ่มที่จะสอดส่องหาพี่ชายของผม เพื่อที่จะให้เค้าพาผมไปนอน…
“เฮีย….”
เรียกคนๆเดียวแต่ทำไม่จะต้องหันมาทั้งกลุ่มเลยล่ะ -0-
“มีอะไรไอ”
“ไอง่วงแล้วอ่ะฮีย…เฮียพาไอไปนอนหน่อย” เฮียยูทำท่าจะลลุกขึ้น แต่มีพี่ต้นน้ำที่ชิงลุกขึ้นมาก่อนแล้วเดินมาอุ้มตัวของผมขึ้นไปไว้แนบอก”
“นี่พี่ต้น…อย่าพาน้องมันไปทำมิดีมิร้ายอย่างที่พี่ทศมันทำกับคิงนะ…เดี๋ยวติดคุกนะพี่” พี่คิงพูดติดตลก แต่ผมที่โดนแซวสะดุ้งดิ้นจะออกจากอ้อกอดของพี่ต้นน้ำ
“หึ….ยังไม่ทำหรอก”
ยังไม่ทำ!! แปลว่าหลังจากนี้อาจจะทำใช่มั้ยอ่ะ!!
พี่ต้นเดินอุ้มผมออกจากห้องของเฮียคิงแล้วเดินมาที่ห้องของพวกผมเอง ห้องนี้เป็นห้องที่มีเตียงเดียวเป็นเตียงคู่ ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่าอิพี่ต้นทำไมมันไม่เลือกห้อที่มี 2 เตียง
“พี่ต้นจะกลับไปห้องเฮียคิงอีกหรอ ไอจะได้เปิดไฟไว้ให้” เนื่องจากที่ผมอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว เพราะฉะนั้นก็จะเตรียมตัวนอนต่อเลย
“เปล่านี่…พี่ก็ไม่ได้บอกว่าจะกลับไป” พี่ต้นน้ำนี่…ผมไม่รู้ว่าพี่มันเป็นคนที่พูดน้อยหรือว่าพูดมาก บางครั้งก็พูดมาก…บางครั้งก็เงียบสงบกลัวดอกพิกุลจะร่วงไปซะเฉยๆ =____=
“งั้นพี่ก็ไปอาบน้ำนอนได้แล้ว ไอขอนอนก่อนนะ”
“ไม่เอาอ่ะ…ขี้เกียจ” พี่ต้นมันพูดพร้อมกับจะล้มตัวลงนอนบนเตียง แต่ผมก็ดันพี่แกไว้สุดแขน….
“พี่ตัวเน่ากลิ่นเหล้าหึ่งเลย พี่ต้นไปอาบน้ำเลยนะ”
“พี่ก็แค่จะนอน เราก็นอนไปสิ”
“ไม่เอา!! มันเหม็น ไม่งั้นไอจะไปนอนกับเฮียยู” ผมยื่นคำขาด ก็ตัวพี่แกเหม็นมากจริงๆอ่ะ
“ถ้าอย่างนั้น ไอก็มาเช็ดตัวให้พี่สิ…พี่ขี้เกียจ ถ้าไม่ทำพี่ก็จะนอนอย่างนี้นีนั่นแหละ”
“เออๆๆ” ผมพูดขึ้นอย่างหัวเสีย ทั้งๆที่ผมคิดว่าจะได้นอนแล้วนะ ทำไมมันต้องมาหาเรื่องให้ผมเป็นภารด้วนเนี่ย
ผมเดินไปหยิบขันในห้องน้ำแล้วเอาผ้าที่ใช้เช็ดผมมาเพราะมันผืนเล็กกลับเข้ามาในห้อง เดินเข้าไปใกล้เตียงก็เห็นพี่ต้นมันยังคงนอนนิ่งแต่ไม่ได้หลับตาอยู่
“พี่ก็ถอดเสื้อผ้าสิ ไอจะได้เช็ดตัวให้เนี่ย” ผมท้าวเอวบอกคนตัวสูง แต่พี่ต้นมันก็ยังคงนอนนิ่แล้วยิ้มมุมปากอยู่อย่างเดิม
“ก็บอกอยู่ว่าขี้เกียจ…”
“ขี้เกียจยันถอดเสื้อผ้าเองเนี่ยอ่านะ” ผมพูดขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ พี่มันแกล้งผมป่ะวะ ทำไมมันถึงจะไม่ยอมทำอะไรเลย
“เออ ตกลงจะเช็ดให้มั้ยเนี่ย” ผมถอนหายใจหนักๆ วางขันน้ำเอาไว้แล้วเดินเข้าไปจะถอดเสื้อพี่ต้น มันก็ยอมให้ถอดดีๆนะ ผมก็ตั้งหน้าตั้งตาเช็ดให้มันเสร็จๆไป จะได้ไปนอน แต่ผมก็เช็ดๆไปได้แค่ส่วนบนเท่านั้นแหละ ส่วนล่าง…..
“นี่….ทำไมไม่เช็ดตรงนั้นให้ด้วยล่ะ”
“!!!!”
(ZEE)
เมื่อหลบกลับเข้ามาในห้องหลังจากที่ผมจูบมันแล้ว ผมก็อาบน้ำแต่งตัวใหม่เพราะตัวมันเหนียวไปหมด แล้วรีบเข้านอน
ผมล้มตัวลงนอน แต่ทำยังไงก็นอนไม่หลับ ได้แต่ลืมตาอยู่ในความมืด พลางคิดไปเรื่องต่างๆนานาๆที่ผมคิดกับมัน….ทำไมมันต้องคอยกัดผม…คอยว่าผม…ทำไมมันถึงไม่รู้เลยนะว่าที่ผมทำไม ผมทำให้มันหันมาสนใจผมทั้งนั้น…..
ผมรู้ตัวมาตั้งแต่สมัยมาปลายแล้วล่ะว่าผมเป็นเกย์ แล้วเป็นเกย์รับด้วย แต่เพื่อนๆแก๊งผมก็ไม่มีใครเคยว่าในความเป็นเกย์ของผมเลย พวกมันไม่ได้มีท่าทีรังเกียจ มันยังคิดว่าผมเป็นเพื่อนของพวกมันเสมอ และด้วยความที่ผมตัวติดกับไอ้เอกตลอด นั่นจึงเป็นเหตุที่ทำให้ผมชอบมัน แล้วมันก็ถลำลึกจนกลายมาเป็นรัก…
แต่งตัวยั่วผู้ชาย…ผมยอมรับว่าผมใส่กางเกงขาสั้นได้อย่างไม่รู้สึกอายผู้หญิง มีเสื้อผ้าบางๆเป็นโหลๆ….ที่ผมทำอย่างนั้นก็เพราะผมคิดว่า ไอ้เอกเป็นคนที่ชอบผู้หญิงเซ็กซี่….จึงพยายามแต่งตัวเซ็กซี่เพื่อที่จะอ่อยมันอยู่ตลอด
แรด….ผมไม่รู้หรอกว่าผมแรดรึเปล่า และผมก็ไม่รู้ความหมายของมันจริงๆด้วยว่าแรดที่ไอ้เอกมันด่าผมคืออะไร ? แต่ถ้าที่ไอ้เอกด่าผมเพราะผมชอบไปอยู่ใกล้ผู้ชาย หรือคิดว่าผมไปมีอะไรกับพวกผู้ชายคนอื่นไปทั่ว นั่นมันอาจจะอยากด่าผมว่า ร่าน เลยก็ได้….
คนเรามีความต้องการหลายๆอย่าง รวมถึงเรื่องอย่างว่า ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ต้องการเรื่องแบบนี้ เพราะยังไงร่างกายของผมก็เป็นผู้ชาย….แต่ผมไม่เคยมีอะไรกับใครเลยสักครั้ง ผมอยากเก็บครั้งแรกของผมไว้ให้กับคนที่ผมรัก คนที่ผมแคร์….ผมอยากให้ร่างกายที่ยังคงบริสุทธิ์นี้กับคนที่ผมไม่เคยลืม…ทำยังไงก็ลืมไม่ลง
แต่ดูเหมือนว่าร่างกายที่ผมอยากจะให้กับคนที่ผมรัก….มันดูท่าว่าจะเป็นไปไม่ได้เลยล่ะ…ในเมื่อมันไม่เคยเห็นผมอยู่ในสายตาเลย
2 Be Con.
เม้นๆๆเยอะๆๆ
หัวข้อ: SENPAI อยากได้พี่(รหัส)เป็นสามีไหมครับน้อง! [Yaoi][ตอนที่ 27] จบแล้วค่าาา!! (อ่าน 410131 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก