= 2 = “เอาล่ะครับ..ถึงเวลาที่ผมกับย่าต้องคุยกัน แต่เดิมผมตั้งใจสักระยะจะพาลูกดิ่งเข้าไปกราบ เมื่อมีเหตุจำเป็นคงไม่ต้องรอแล้ว
ระหว่างผมกับย่าเราควรเปิดใจคุยกันเลยดีกว่า” โยโย่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน
“ถ้าเรื่องที่โย่จะรักกับเด็กนั่น ย่าไม่เห็นด้วย”
ผู้สูงวัยใช้น้ำเสียงบ่งบอกชัด ว่าไม่มีทางเห็นด้วยที่หลานชายจะคบกับลูกดิ่ง
“ผมขอพูดตรงๆ ไม่ว่าย่าจะเห็นด้วยหรือไม่ เปลี่ยนความตั้งใจของผมไม่ได้หรอกครับ
ที่ย่ามานี่คงต้องการคุยกับแม่ของแฟนผม ให้ช่วยกันลูกชายออกจากผมใช่ไหมครับ”
โยโย่ไม่อ้อมค้อม ฝ่ายผู้สูงวัยเชิดคอตั้งหน้านิ่งไม่ยอมตอบ ถือเป็นการยืนยันคำพูดหลานชายว่าเดาได้ถูกแล้ว
“ย่าเห็นคลิปที่ผมส่งให้แล้วสินะ” โยโย่วกเข้าเรื่องที่คุยทางโทรศัพท์
สังเกตสีหน้าของย่าไปด้วย ฝ่ายผู้สูงวัยแววตากังวลปิดไม่มิด ก่อนยอมเอ่ยปากถามขึ้นว่า
“โย่รู้เรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ผมเพิ่งไล่ดูกล้องก่อนหน้าไม่ถึงสองชั่วโมง ผมยอมรับตกใจเช่นกัน
ยังแอบสงสัยอยู่ ว่าย่ารู้เรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า” โยโย่จ้องตาผู้สูงวัยไม่กะพริบ
“โย่คิดว่าย่ารู้เห็นเป็นใจอย่างนั้นสินะ” ฝ่ายผู้สูงวัยส่งสายตาตัดพ้อแกมผิดหวัง
ด้วยหญิงชราวัยไม้ใกล้ฝั่ง ไม่มีเรื่องไหนสะเทือนใจเท่ากับหลานชายซึ่งเป็นที่รักมาก
ทำเหมือนกับย่าตัวเองไร้ศีลธรรมดีงาม
“ย่าคิดไปถึงไหน ไม่เอาครับ..ผมแค่ถามให้แน่ใจ ไม่ได้ว่าย่ามีส่วนรู้เห็นเป็นใจ
เรื่องนี้ไม่ธรรมดา สโมสรของเราไม่เคยมีใครยุ่งเกี่ยวสิ่งเสพติดผิดกฎหมาย นี่ถึงขนาดเอายาไอซ์มาปล่อยขาย
มาเสพถึงในห้องพักด้วย สำคัญเป็นคนที่ย่าไฟเขียวให้เข้ามาเป็นสมาชิกสโมสร
ผมจึงส่งคลิปให้ย่าดูเป็นคนแรก เรื่องนี้พ่อยังไม่รู้..
เกิดข่าวนี้แพร่ออกไปผลเสียตามมาอีกมาก คงไม่ต้องพูดถึงชื่อเสียงความน่าเชื่อถือของสโมสร
รับรองติดลบในสายตาสังคม รุนแรงถึงขั้นถูกตัดสิทธิ์จากสมาคมฟุตบอล อาจร้ายแรงกว่านั้นถึงฟีฟ่า
เราไม่สามารถเข้าร่วมแข่งรายการสำคัญต่างๆ ของวงการฟุตบอลอีกต่อไป
ที่ผมยกตัวอย่างมาเพียงด้านเดียว ไบรอันปิโตเลียมกรุ๊ป ผู้ค้าน้ำมันรายใหญ่อาจตกเป็นผู้ต้องหาของสังคม
ปล่อยให้มีกระบวนการค้ายาขึ้น ไม่นับนักเตะเสพยาเข้าอีก ย่าส่งเรนกับอีนอคมาได้ตรวจสอบประวัติล่าสุดสองคนนี้หรือไม่”
โยโย่ดูเป็นการเป็นงานจริงจังมีเหตุผล ผู้เป็นย่าพูดไม่ออกเพราะหลักฐานจากคลิปที่โยโย่รวบรวมมานั้น
ชี้ชัดถึงพฤติกรรมขายยาของเรนกับอีนอค โดยนัดคนนอกมารับถึงในสโมสร แม้จะไม่เห็นว่าสิ่งของในถุงที่ปิดมิดชิด
ซึ่งคนแปลกหน้ามารับไปเป็นยาไอซ์ หากดูกล้องภายในห้องนอน ที่สองคนช่วยกันบรรจุยาไอซ์ใส่หลอดกาแฟ
แล้วนำไปใส่ไว้ในถุงเท้ากีฬา ก่อนจะห่อกระดาษหนังสือพิมพ์มิดชิดค่อยใส่ถุงกระดาษอีกที
ส่วนกล้องที่สองคนมาเจอคนที่ขอพบ มีการทักทายพูดคุยเล็กน้อย แล้วชายแปลกหน้าวัยฉกรรจ์มากันสองคน..
ก็รับถุงกระดาษกลับออกไปจากสโมสร
ยังไม่นับคลิปของอีนอคกับเรนพี้ยาไอซ์ในห้องพัก ทุกอย่างยืนยันชัดว่าสองคนนี้ค้ายา
แถมเล่นยาโดยไม่สามารถปฏิเสธได้
ความตั้งใจของคุณหญิงศิริวรรณ ต้องการมายื่นเงื่อนไขให้ญาดาห้ามไม่ลูกดิ่งคบหาโยโย่
มีอันต้องพับเก็บกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดฝืน ก่อนหน้าราวครึ่งชั่วโมง ระหว่างคุณหญิงย่าจะออกจากที่ทำงาน
ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่คนรักของหลานชาย เพื่อมาตกลงพูดคุยกันนั้น โยโย่ได้ส่งคลิปเข้ามาในโทรศัพท์ พร้อมข้อความสั้นๆ
‘ผมไม่ต้องการให้ย่าวุ่นวายเรื่องส่วนตัวของผม สนใจคนของย่าที่กำลังจะทำลายชื่อเสียงบริษัทและสโมสรดีกว่า’
คุณหญิงย่าจำต้องพับเก็บความตั้งใจเดิมเอาไว้ กลายเป็นนั่งรอหลานชายมาเจอกัน
โดยไม่ได้คุยอะไรกับญาดาตามที่ตั้งใจแต่แรก
“โย่ยืนกรานจะคบเด็กคนนี้ใช่ไหม ไม่เปลี่ยนความตั้งใจ”
คุณหญิงสูงวัยจ้องตาหลานชายนิ่งอย่างรอฟังคำตอบ
“ครับ..ผมมีเรื่องต้องบอกให้ย่ารู้อีกเรื่อง ลูกดิ่งเป็นลูกคุณอาทวีป
ส่วนคุณญาดาคือภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของคุณอา”
“อะไรนะ!!” คุณหญิงศิริวรรณถึงกับตาเบิกกว้าง
หลังหลานชายบอกถึงฐานะความสัมพันธ์คนรักและแม่ของคนรักให้รับรู้
“คุณย่าฟังไม่ผิด ผมกำลังบอกลูกดิ่งแฟนผมคือเลือดเนื้อเชื้อไขทายาทคนเดียวของคุณอาทวีป
ซึ่งแต่งงานกับคุณญาดา” พอได้ฟังอีกครั้ง คุณหญิงสูงวัยถึงกับหน้าถอดสีหายใจหอบขึ้นมาทันที
โยโย่ต้องรีบขยับเข้าไปประคอง แอบคิดไว้แล้วเช่นกัน ถ้าย่ารู้ความจริงต้องเกิดอาการ
“ดมยาครับ หายใจลึกๆ ทำใจดีๆ” ไม่ลืมฉวยยาดมออกจากกระเป๋าสะพายของยาอย่างวิสาสะ
เขารู้ดีว่าย่าสูงวัยมีโรคชราพกพายาพวกนี้ติดตัวอยู่เสมอ เปิดฝาส่งให้ย่าสูดดมหายใจลึก รอจนหายใจปกติถึงได้วางใจ
“ทวีปล่ะ..ทำไมย่าไม่รู้ว่าพ่อของเด็กคนนั้นคือทวีป”
คุณหญิงชราหลังจากตั้งสติ ก็ถามถึงพ่อของลูกดิ่งทันที
“ไม่แปลกหรอกครับที่คุณย่าไม่รู้ เพราะคุณอาทวีปไม่ได้ใช้นามสกุลเจริญลาภไพศาล
คุณอาเปลี่ยนไปใช้ ‘ราชไกร’ คุณย่าย่อมไม่เอะใจ ผมเองก็ไม่รู้กระทั่งได้ไปบ้านน้อง แล้วเห็นรูปในอัลบั้มพอจะคุ้นหน้า
จากรูปถ่ายครอบครัวที่เก็บไว้บ้านใหญ่ อาศัยสอบถามกับแม่ของลูกดิ่ง กระทั่งแน่ใจว่าเป็นคุณอาทวีป”
“จริงหรือโย่ แล้วตอนนี้ทวีปเขาไปไหน พามาพบย่าหน่อยได้ไหม”
คุณหญิงย่าให้ความสนใจกับลูกชายคนรองอย่างเห็นได้ชัด
“คุณอาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตกว่าสี่ปีแล้วครับ สองแม่ลูกอยู่กันตามลำพัง”
โยโย่พูดจบ ปากที่เริ่มมีร่องรอยเหี่ยวย่นของหญิงชราถึงกันสั่นระริก
เบ้าตาที่บ่งบอกว่าผ่านโลกมานานเริ่มมีน้ำเอ่อคลอหน่วย
“ยะ..ย่า..ย่า” พูดได้แค่นั้น ก็เม้มปากไม่พูดอะไรอีก
“คุณย่ายังจะกีดกั้นความรักของผมกับน้องหรือเปล่าครับ”
โยโย่เห็นภาวะอารมณ์ของผู้เป็นย่าดูเปราะบางมาก คิดไว้ไม่ผิดที่เรื่องนี้มีผลกระทบต่อสภาพจิตใจผู้เป็นย่า
เดิมทีเข้าตั้งใจพาลูกดิ่งไปกราบที่บ้านใหญ่พร้อมเปิดเผยเรื่องนี้ให้รู้กันวันนั้น
แต่คุณย่ารุกคืบเร็วกว่าที่คิด จำต้องพูดตอนนี้
“โย่กับน้องเป็นลูกพี่ลูกน้องกันอยู่..ไม่กลัวคนเก็บเอาไปนินทาเหรอ”
คุณหญิงตั้งสติ หันมาถามหลานชายตรงๆ
“ย่าคิดว่าผมไม่รู้ความจริงหรือครับ คุณอาทวีปไม่ใช่ลูกในไส้ของย่า
แต่เป็นลูกย่าเล็ก ที่เกิดกับคนรักซึ่งเป็นคนขับรถในบ้าน ซึ่งถูกย่ากีดกันว่าไม่เหมาะสม
จนพวกเขาหนีไปด้วยกันแล้วเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่ เรื่องนี้ถึงแม้คุณย่าจะปิดข่าว
แต่ผมก็สืบจนได้ จะปฏิเสธหรือไม่ว่าไม่ใช่เรื่องจริง
ย่ารับอาทวีปเป็นลูกคนเล็ก คุณอาจึงกลายเป็นน้องของพ่อ ทั้งที่ความจริงคุณอาเป็นลูกของย่าเล็ก
ไม่ใช่ลูกของย่ากับปู่ ผมกับลูกดิ่งนับญาติแล้วไม่เห็นเป็นไร ถ้าผมจะรักกับน้อง”
คุณหญิงอึ้งอีกครั้ง เมื่อความจริงที่อุตส่าห์ปิดบังมานานห้าสิบกว่าปี ถูกหลานชายเปิดเผยหมดเปลือก
ที่โยโย่พูดมาทั้งหมดเป็นเรื่องจริง ทวีปเป็นลูกน้องสาวเธอซึ่งดันไปชอบพอกับคนขับรถ
ที่รับส่งมหา’ลัย เป็นประจำ ถึงขั้นได้เสียจนกระทั่งน้องสาวตั้งท้อง เรื่องจึงแดงขึ้นมา..
เธอในฐานะพี่สาวที่แต่งงานมีครอบครัวเป็นฝั่งเป็นฝา ชาติตระกูลซึ่งได้รับการยกย่องว่าผู้ดีเก่า
ทำให้คุณหญิงศิริวรรณทนรับเรื่องนี้ไม่ได้ ทำทุกวิถีทางจับน้องสาวที่กำลังท้องให้เลิกติดต่อคนรัก
ซึ่งเธอขับไล่ใสส่งออกไปจากบ้าน โดยไม่สนใจน้ำตาและการวิงวอนของทั้งคู่
คุณหญิงศิริวรรณ รอกระทั่งน้องสาวคลอด ตกลงรับเอาเด็กในท้องไว้เป็นลูกเสียเอง
เพราะตั้งใจจับน้องสาวใส่ตระกร้าล้างน้ำหาคนรักที่คู่ควรเหมาะสมทางฐานะและสังคม
แต่กลับไม่เป็นไปตามที่คิด เมื่อน้องสาวตัวดีแอบติดต่อคนรักเก่า จนนัดหมายพาหนีไปด้วยกัน
เธอให้คนตามล่าเพื่อเอาตัวน้องสาวกลับมา..แต่น้องสาวกับคนรักดันประสบเหตุเสียชีวิต
หนีการตามล่าจากคนของเธอ แม้รู้สึกเสียใจในทางกลับกันถือว่าหมดปัญหา หมดเคราะห์ไปเมื่อจบแบบนี้
ความลับจึงถูกปิดผนึกกว่าห้าสิบปี ไม่คิดว่าโยโย่จะสามารถขุดคุ้ยสืบรู้จนได้
“ย่าคงต้องยอมสินะ เมื่อโย่ลงทุนทำถึงขนาดนี้ แสดงว่าเตรียมการไว้แล้ว
ย่าขัดขวางห้ามปรามไม่ได้แล้วใช่ไหม” สุดท้ายเป็นเธอเองที่รู้สึกอ่อนแรงจนขอเป็นฝ่ายถอย
เธอเคยกีดกันความรักของหลานชายคนโปรดสมัยอยู่มัธยมปลายสำเร็จไปที ซึ่งคู่กรณีไม่ใช่ใคร
คือเรนคนที่เธอตามตัวมาใช้งานให้สร้างความร้าวฉานกับคนรักของหลาน เรนทำงานไม่คืบหน้า
กลับนำปัญหาก้อนโตมาให้เธอจิตตกอีกต่างหาก
“ย่าครับ..ถือว่าผมขอเถอะ ย่าแยกคนรักพลัดพรากกันมาหลายคู่ ไม่ว่าจะเป็นคุณย่าเล็ก
คุณอาทวีปกับแม่ของลูกดิ่ง รวมทั้งคุณพ่อกับแม่ใหญ่ ที่ย่าถึงกับให้หย่าเพื่อมาแต่งกับแม่ผม
ความเจ็บปวดของแต่ละคนที่ได้รับไปนั้น มันมากมายไปแล้ว ผมอยากให้ย่าปล่อยวางเรื่องของผมกับลูกดิ่ง
ให้เป็นเราสองคนดูแลความรักของเราไปด้วยกันได้ไหม
ผมเคารพรักคุณย่านะครับ ถึงแม่ย่าจะทำเรื่องราวมากมายในอดีต ผมบอกตัวเองว่ามันผ่านไปแล้ว
เรื่องนี้ไม่มีใครรู้นอกจากผมกับฮาริฟา ความลับจะยังคงอยู่ ลูกดิ่งกับแม่ของน้องผมก็ไม่ต้องการให้รู้
ย่ายอมให้ผมกับน้องรักกันได้ไหมครับ” โยโย่จากที่ตั้งใจดึงดันแข็งกร้าวเอาชนะ
พอเห็นสภาพของคุณย่า เกิดใจอ่อนทำแบบนั้นไม่ได้..
หญิงชราผู้เย่อหยิ่งหัวแข็ง ท่าทางอ่อนแรงเศร้าสร้อยหลังรำลึกถึงการกระทำของตัวเอง
เบ้าตาคนสูงวัยเอ่อคลอไปด้วยน้ำ ย่าใจแข็งสะกดกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลต่อหน้าเขาซึ่งเป็นหลาน
แต่ริมฝีปากกลับดูสั่นระริก แววตาดุดันแข็งกร้าวดูอ่อนล้าหมดแรงจนน่าสงสาร
ยังไงเขาก็คือหลานในไส้ ใจแข็งทนดูไม่ไหว หันมาใช้วิธีวิงวอนแทนการดึงดันเอาชนะ
โดยยื่นเงื่อนไขต่อรองอย่างที่ตั้งใจไว้แต่แรก
ฝ่ายผู้เป็นย่าเห็นสายตาวิงวอนโยโย่เข้า น้ำตาที่ฝืนสะกดกลั้นเอาไว้ทะลักไหลตามร่องแก้มอย่างห้ามไม่อยู่
หลานชายจอมหยิ่งผยอง แววตาดื้อรั้นไม่ยอมแพ้ แม้แต่กับพ่อหรือย่าก็ไม่เคยลงให้
นานแค่ไหนที่หลานคนนี้ไม่เหยียบย่างเข้าไปบ้านใหญ่ให้เธอเห็นหน้า
ยอมรับโยโย่เป็นหลานที่เธอรักและห่วงกว่าใคร เพราะหลานคนนี้ไม่เหลือใครแล้ว
ทั้งแม่และคุณตาซึ่งตายจากไปติดๆ
โยโย่กลายเป็นคนมีนิสัยเก็บตัวไม่สังคมครอบครัวพี่น้อง แต่ไม่เคยเหลวไหลมุมานะเรียนจนจบ
ก่อนหันมายึดอาชีพนักเตะดังกระฉ่อนเป็นที่รู้จักไปทั่ว เธอภูมิใจหลานคนนี้มากกว่าธวัชชัยกับธีระชัย
พี่ชายน้องชายต่างแม่ของโยโย่เสียอีก
แปลกอยู่อย่าง โยโย่ดันรักผู้ชายนี่สิ ก่อนหน้ากรณีของเรนเธอรู้ว่าหลานแค่ต้องการประชด
หลังรู้ว่าเธอเป็นต้นเหตุจัดการแต่งงานให้พ่อกับแม่ของเขา โดยปกปิดว่ามีเมียกับลูกมาก่อน
แต่เธอก็แยกทั้งคู่ออกจากกันสำเร็จ เมื่อตกลงยื่นข้อเสนอให้เรนมีโอกาสไปศึกษาต่างประเทศ
โดยเธอเป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด เด็กหัวสูงซึ่งหวังความก้าวหน้าอย่างเรน
ย่อมไม่ปฏิเสธข้อเสนอที่เธอหยิบยื่นให้
คราวนี้ไม่สามารถทำอย่างเดิมได้แล้ว ดูจากความมุ่งมั่นตั้งใจของโยโย่
ที่สืบค้นประวัติเตรียมการต่อรองมาดิบดี คงมั่นใจว่าจะไม่ยอมให้เธอในฐานะย่า
แยกคนรักของตัวเองเหมือนในอดีตอีกต่อไป
“ตกลง..ย่าจะไม่ขัดขวางโย่ ในเมื่อแฟนของโย่เป็นหลานในไส้ของย่าด้วย
คงถึงเวลาแล้วที่ย่าจะไถ่บาปให้ตัวเอง ลูกดิ่งใช่ไหมชื่อแฟนโย่”
พูดพร้อมกับหันมาถามชื่อคนรักของหลานชายให้แน่ใจ โยโย่พยักหน้ารับ
“วันนี้ย่ายังไม่พร้อม ขอตัวกลับก่อน วันหลังโย่พาน้องไปพบย่าที่บ้านด้วยนะลูก
ย่ามีของสำคัญมอบให้ลูกดิ่ง พาแม่เขาไปได้ยิ่งดี..รอโย่ว่างเมื่อไหร่โทรนัดย่าอีกทีนะ”
จบประโยคนี้จากปากผู้เป็นย่า โยโย่เผยยิ้มกว้างก่อนโผเข้าสวมกอดหญิงชรา
ซึ่งเขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ากอดคุณย่าครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
ผู้เป็นย่าได้แต่ลูบหลังลูบไหล่หลานตัวโต ซึ่งทำให้เธอดูเล็กไปถนัดแทบจมหายเข้าในอกกว้างของหลานชาย
คุณหญิงศิริวรรณยิ้มทั้งน้ำตา เธอตัดสินใจไม่ผิด หลังออกปากอนุญาตไม่ขัดขวาง
เธอได้รับทั้งอ้อมกอดและรอยยิ้มมีความสุขจากหลานชายที่ห่างเหินกลับคืนมา
หวังว่าเรื่องนี้คงเป็นสิ่งสุดท้าย ที่เธอทำแล้วรู้สึกสบายใจมากที่สุดในชีวิต...?
มาต่อให้แล้วนะคะตามสัญญา เจออีกทีวันศุกร์นะคะ
เหลืออีก 3 ตอนจบแล้วสำหรับอัพในเล้าฯ นะคะ
ขอบคุณที่ติดตามกันมาอย่างต่อเนื่อง
ขอบคุณทุกครั้งกับกำลังใจของคนอ่านทุกคน 
หัวข้อ: @@@โดย Luk {สนามรัก..นักบอล} P.96 วันนี้ไปส่งหนังสือให้หมดแล้วนะคะ 12/12/56 (อ่าน 892671 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก