อ่านมาราธอนมาก เรียนบ่ายโมง นอนไปนิดเดียวเอง ปวดหัวตึ๊บ ๆ เลยครับตอนนี้
เรื่องนี้ได้ยินชื่อเสียงมาตั้งแต่เริ่มเขียน เพราะเพื่อนสนิทอ่านแล้วมาฝอยให้ฟังว่าสนุก
แต่ผมก็ยังไม่ยอมอ่าน ด้วยเพราะมีนิยายอ่านค้างอยู่ ทำงานพาร์ทไทม์ และอะไนมากมายจัดชีวิตไม่ถูก
แล้วนึงได้เห็นว่าเรื่องนี้ได้รางวัล ก็ฉุกคิดว่าเรื่องนี้ได้ยินมาแต่แรก ลองเปิดเข้ามาหน่อย
จบแล้วยี่สิบแปดตอน พร้อมสารบัญ พอเปิดอ่าน ก็อ่านมาราธอน หยุดครั้งละไม่กี่ชั่วโมงมาจนอ่าานจบ
วางไม่ได้เลยจริง ๆ เรื่องนี้ แบบว่า...ฟิน
ตัวผมเองตอนนี้อยู่ในฐานะรุ่นพี่ ผมรักรุ่นน้องมาก ๆ แต่ใจที่ส่งไป น้อง ๆ เหมือนจะไม่ได้รับมันเท่าไหร่
อาจจะเกิดความผิดพลาดตรงไหน ผมไใ่แน่ใจ ผมจะคิดซะว่ามันเป็นเพราะผมอาจจะไม่ดีพอแล้วกัน
เรื่องนี้สะท้อนมุมมองของการรับน้องออกมาได้เจ๋งมาก มันอบอุ่น เต็มไปด้วยมิตรภาพและความเอื้ออาทรของพี่น้อง
และความรักของชายหนุ่มสองคน ที่ทำให้ผมลุ้นอยู่ตลอดเวลาที่อ่าน ช่างน่ารัก
สุดท้าย ขอบคุณมาก ๆ นะครับ ที่เขียนเรื่องน่ารัก ๆ ดี ๆ นี้ให้ได้อ่าน
ขอบคุณครับ