' อ่า ใส่ตัวไหนดีน่ะ?' อันนี้คือประโยคความคิดของผม ตั้งแต่ผมตื่น ตอนนี้ผมเลือกเสื้อผ้ามาเป็นชั่วโมงแล้วแต่ยังติดสินใจไม่
ได้สักทีว่า ควรใส่อะไรดี? ทำตัวยังกับสาวน้อยแหน่ะ ฮ่าๆ เดทแรกอะไรยังงี้ แต่พอผมเหลือบมองนาฬิกามันก็ใกล้ 10 โมงเลยแล้ว เลยตัดสินใจ ใส่แค่แม่ง! เสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงยีนส์ขาดๆ แล้วก็ใส่แจ็คเก็ตทับอีกตัวพอ -____- อุส่าตื่นแต่เช้า แต่สุดท้ายก็แต่งตัวโครตธรรมดา ออกจากบ้าน. อาเมน
พอผมออกมาก็เจอร่างบางยืนรออยู่แล้วที่รั่วประตูหน้าบ้าน ผมก็ไม่รีรอรีบใส่รองเท้า แล้วก็เดินไปหาร่างบาง
"ไปไหนกันดี?" ผมเอ่ยถามร่างบาง
"อืมม ไปไหนดีอ่ะ? ไม่ใช่คนแถวนี้ด้วยดิ" ไหนไง! ย้อนถามกลับซะงั้น = ='
"ลองบอกแนวมาดิ เดี๋ยวจัดให้ ^ ^"
"ก็แค่อยากรู้จักอะไรแถวนี้ให้มากขึ้น" นั้นไง! รู้จักผมก่อนดีกว่าไหมครับคุณ? ^ ^~ นึกหื่นอยู่ในใจเฉยๆ ครับ ฮ่าๆ
"แหน่ะ! งั้นเดี๋ยวไปรถสปอร์ต รอแปปนึง"
"..."
"บรืน บรื้นน " แล้วพอก็เดินเข้าไปที่โรงจอดรถพร้อมกับลากรถจักยานคันเก่งของผอมออกมา ร่างบางทำสีหน้าแปลกใจเล็กน้อย ฮ่าๆ ก็คง งง ว่า ไอ้รถสองล้อนี่ มันสปอร์ตตรงไหน?
"มาแหละ"
"เครื่องแรงเชียว - -' "
"..." แล้วผมก็ลองๆ ตบเบาะดู เช็คสภาพก่อนออกจากบ้าน
"ขี่ไหวหรอ?"
"โหยย ดูถูก ดูจากทรวดจากทรวง องค์เอวแล้วเต็มที่ก็ 65"
"นี่! 53 เหอะ"
"งั้นไหว" แล้วผมก็ขึ้นไปนั่งเบาะหลังของจักยาน แล้วก็ตบเบาะหน้าเบาๆ ให้ร่างบางขึ้นมานั่ง ร่างบางเลยชี้ที่เบาะหน้าถามผมอีก
ครั้งเพื่อความแน่ใจ แล้วผมก็พยักหน้าตอบว่า นั่งข้างหน้าถูกแล้ว แล้วผมก็ดันจักยานให้ทะยานไปสูงเบื้องหน้า บรื้นนนน ~
..
เอ๊ะ? คุณคิดว่าผมจะให้บูมขี่จักยานนั้นจริงๆ หรอ? ถ้าคุณคิดอย่างนั้นคุณมองผิดแล้วล่ะ! ผมสุภาพบุรุษพอ ^ ^ (ยืดอกอย่าง
ภาคภูมิใจ) หลังจากสลับตำแหน่งคนปั่นกับคนซ้อนเรียบร้อย ผมก็พาเขา ปั่นรอบๆหมู่บ้านชมบรรยายกาศไปเรื่อยๆ แล้วก็พาเข้า
ไปกินข้าวกลางวันแถวๆ นั้นแหละ บรรยายของเราอบอวลไปด้วยไอแห่งรัก มีประกายสีชมพู วิ๊งๆ รอบตัวว โอเคพอ! ผมรู้ว่าคุณ
กำลังหาว่าผมเว่อร์อยู่ในใจ ใช่ไหม!? แต่ถึงจะไม่เว่อร์อย่างที่ผมอวดไว้ แต่มันก็มีความสุขนะเอออ
พอกินข้าวเสร็จผมก็ปั่นจักยาน พาเขาไปชมส่วนสาธารณะใกล้ๆ ที่นี้มักจะเต็มไปด้วยครวบครัวสุขสันต์ เพราะถ้าในวันหยุด
สุดสัปดาห์ พวกเข้าจะพาครอบครัวของตัวเองมานั่งเล่น ไม่ก็พาสัตว์เลี้ยงมาเดินเล่น ที่แถวนี้สามารถออกกำลังกายได้ด้วย แถม
พื้นที่ก็กว้างสำหรับทำกิจกรรหลายๆ อย่าง บรรยายร่มรื่น มีต้นไม้สูงใหญ่ปลูกอยู่เต็มไปหมด เลยทำให้ช่วงกลางวันของที่นี้ไม่
ร้อนสักเท่าไหร่ และก็ในบริเวณนี้ มีร้านน้ำปั่นกับไอศครีมขายด้วย
"พักหน่อยไหม?" ผมหันไปถามร่างบางที่นั่งซ้อนอยู่ด้านหลัง เพราะตอนนี้มันบ่ายแล้ว เดินมันก็น่ะ ตรงหัวกลัวร่างบางจะไม่สบาย
เอาซะก่อน
"ก็ดี" พอร่างบางตอบตกลง ผมก็จัดการหาที่ร่มๆ หลังจากหาที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ได้แล้ว ผมก็วิ่งไปซื้อน้ำกับไอศครีมมายื่นให้ร่างบาง
ที่นั่งพัดไล่ความร้อนให้ตัวเอง พอร่างบางเห็นผมก็ยื่นมือมารับ พร้อมกับพูดว่า 'ขอบคุณนะ' ให้เพียงเท่านี้ หลังจากนั้นก็ต่างคน
ต่างเงียบ แต่ผมไม่ยอมเสียเวลาอันมีค่าให้สูญไปหรอก ผมเลยชวนเขาคุยไปเรื่อย พอตกเย็นเราก็กลับกัน ไม่มีอะไรมากกว่านั้น!
หรือว่าคุณอยากให้มี? ^ ^ หลังจากวันนั้นที่เราไปเที่ยวด้วยกัน ก็ทำให้อะไรหลายๆ อย่างเปลี่ยนไป อย่างเช่นเดี๋ยวนี้ผมไปกินข้าวเย็นกับเขาแทบทุกวัน
หรือไม่ก็นั่งดูหนังด้วยกันในห้องนั่งเล่นบ่อยขึ้น บางครั้งผมก็ยกงานที่ปกติจะนั่งทำคนเดียวที่บ้านมานั่งทำกับเขา ทั้งที่งานก็คน
ละสาขาอาชีพ ไม่เว้นแม้แต่ออกไปเที่ยวกันสองคน ทั้งหมดนี้ที่ทำไปผมก็กลัวว่าเขาจะลำบากใจน่ะ แต่ผมก็เห็นเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรเลยทำต่อไป ฮ่าๆ
แต่ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปคงไม่ดีแน่ เพราะอะไรๆในทางสถานะมันยังไม่ชัดเจนนะสิ! แต่ผมก็ยังไม่กล้าบอกความรู้สึกของผมที่มี
ต่อเขาอยู่ดี เลยคิดว่าขอเวลาที่จะอยู่กับเขาแบบนี้อีกสักหน่อยก็แล้วกัน คงไม่เสียหายหรอกเนอะ
"นี่ ครั้งหน้าเราไปเที่ยวที่ไกลกันมั่งดีม่ะ?"
"ไปที่ไหนอ่ะ?" แปลกแหะ เขาชวนผมเที่ยว? ทั้งที่ปกติส่วนใหญ่มักจะเป้นผมมากกว่าที่ชวนเขาออกไปไหนมาไหน
"เราชอบทะเลอ่ะ"
"งั้นไปภูเก็ตป่ะ?"
"ก็ดีน่ะ ยังไม่เคยไปเลย ^ ^"
"งั้นถามเราไปภูเก็ต ตอนกลางวันก็ไปดำน้ำดูปะการัง"
"อื้ม"
"ส่วนตอนกลางคืนก็นอนหรูดูสาหร่าย"
"ดูทำไมอ่ะ สาหร่าย?"
"..." ยักคิ้วให้ไปสองที
"ไอ้บ้า!" แล้วร่างบางก็ยื่นมือมาตีต้นแขนผมซะแดง
"ดูสาหร่ายเฉยๆเอง คิดอะไรเนี่ย" พอผมตอบออกไปแบบนั้น ร่างบางก็หันหน้าหนีทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ซะงั้น
หลังจากวันนั้นที่ตกลงไปเที่ยวทะเลกันเสร็จ ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงอยู่ดี เพราะอะไรน่ะหรอ? ก็เพราะผมยังนั่งดูหนังกับเขาที่บ้านเหมือนเดิมน่ะสิ! เฮ้ออ ไม่คืบหน้าเอาซะเลย ว่าม่ะ?
"กินขนมไหม?" ผมพูดแล้วก็ยื่นขนมในมือไปป้อนเขา เขาก็ตั้งใจกินอ่ะน่ะ ปากกิน ตามองทีวี - - ป้อนไปป้อนมา เขาก็ไม่สนใจผมสักที เลยเอาขนมที่จะป้อนเขา ป้อนตัวเองแทน
"เดี๋ยวจะโดนน่ะ!" นั้นไงสนใจผมขึ้นมาทันทีเลย โดนขัดใจนิดๆหน่อยๆ ไม่ได้ แล้วเขาก็แย้งขนมในมือเขาไปถือเอง กินเอง
น่ารักจัง > < แฟนในอนาคตใครเนี่ย! แล้วผมก็นั่งมองเขาไปเรื่อยๆ จนเขารู้ตัวนั้นแหละ ถึงหันมามองผมกลับ
"ไม่ดูหนังหรอ?"
"ไม่อ่ะ อยากดูเธอมากกว่า"
"อ้วกก!"
"..." แล้วร่างบางก็หันมาทำท่าอ้วกใส่ผม = =' พูดความจริงก็ผิดเว้ย
"เห้ยย! อดดูตอนสำคัญเลย"
"ทำอะไร กำลังดูอยู่"
"ย้อนกลับไปดูตอนสำคัญก่อน" แล้วก็เกิดสงครามการแย้งรีโมตขึ้น
แย้งกันไป แย้งกันมา ไม่รู้ว่าผมแรงเยอะหรืออะไรหลังจากแย้งไปแย้งมาได้สักพัก แรงที่ผมดึงรีโมตเขาตัวอีกครั้งนั้น ทำให้
ร่างบางเสียท่า ล้มลงมาทับอยู่บนตัวผม หน้าเราห่างกันเพียงแค่นิ้วสองนิ้วเท่านั้น แต่ว่าน่ะ
"ไม่เห็นโดนเหมือนในละครเลย" นี่แหละ! ความจริงที่เกิดขึ้นคือ แก้มหรือปากเราไม่ได้สัมผัสกันเหมือนในนิยายหรือละครน้ำเน่า
ทั่วไปยังไงล่ะ เสียดายจัง
เพี้ยะ!
"ฮึ่ม" แหงะ ร่างบางฟาดผมซะงั้น แต่ถามว่ามีไรเกิดขึ้นอีกไหม? อย่าลุ้นกันเลยเพราะมันไม่มี = =' จนดูหนังจบนั้นแหละ พอดู
หนังจบผมก็กำลังจะกลับบ้าน ร่างบางก็เรียกผมเอาไว้
"เต๋อ 19 ที่จะถึงนี้ วันเกิดเรา มาด้วยน่ะ"
"ขอคิดดูก่อน ^ ^"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็เราไม่รู้จัก เพื่อนบูมสักคนเลยนี่น่า"
"มาเหอะ"
"ขอคิดดูก่อน"
"เต๋อ" ร่างบางเรียกผมไว้อีกครั้ง ตอนที่ผมกำลังจากเปิดประตูเดินออกไป แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร และผมเองก็ไม่ได้ขยับไปไหน
เหมือนกัน แล้วจู่ๆ ร่างบางก็ ยืดตัวขึ้นช้าๆ พร้อมกับเอาหน้าเข้ามาใกล้ผมเรื่อย เขากำลังจะจูบผมหรอ? O[ ]O เดี๋ยวดิ่! ตั้งรับไม่
ทันน่ะเห้ยย ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว อีกสองเซ็นต์หน้าจะชนกันแล้ว
"พรุ้งนี้มาช่วยจัดของด้วยนะ" แป๋วว ~