ตอนพิเศษ : วันปีใหม่ของเทมไฟ
“ ไปอังกฤษ ปีใหม่นี่อะนะ " ผมทวนคำพูดของไอ้เทมที่พยักหน้าช้าๆ เหมือนในหัวมันมีความคิดบางอย่าง " ตอแหลกูปะเนี้ย "
“ ตอแหลอะไร แม่ส่งตั๋วมาให้แล้ว " หยิบกระเป๋าตังค์แล้วยื่นตั๋วให้ผมดู ตั๋วไปอังกฤษแน่นอน ไฟท์วันที่ 29 นี้ซะด้วย
“ ทำไมมึงไม่บอกกูพรุ่งนี้เลยว่ะ " คืนตั๋วใส่มือมัน ไอ้เทมคว้ามือผมไว้
“ แม่กูเป็นคนจัดการให้ กูก็เพิ่งได้ตั๋ววันนี้เหมือนกัน แม่ให้กูพาเทอมกับแทมไป พ่อคิดถึง ทามกับพี่เอมิก็ไป ทุกคนไปหมด กูเลยต้องไป " ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองทำหน้าไม่พอใจมันอยู่รึเปล่า รู้แค่ว่าตอนนี้มือของมันยกขึ้นลูบหัวผม " กูก็อยากจะอยู่ฉลองปีใหม่กับมึงเหมือนกัน อย่าทำหน้าแบบนั้นดิว่ะ "
“ กูทำหน้าแบบไหน "
“ แบบที่ไม่พอใจกูอยู่ " เทมกอดผมไว้ตอนที่ผมคลายช่วงไหล่ลง ทำไงได้ว่ะ นั่นคือครอบครัวของมึงน้องเทอมน้องแทมก็คงอยากจะไปหาพ่อบ้าง มันปกติอยู่แล้ว กูเข้าใจทุกอย่าง แต่กูเองปีใหม่ทั้งทีก็อยากจะอยู่กับมึงเหมือนกัน
“ กลับเมื่อไหร่ "
“ วันที่ 2 มั้ง "
“ อื้อ "
“ ปีนี้มึงก็ไปเที่ยวกับเพื่อนก่อนแล้วกันนะ " ผมถอนหายใจออกมา ดึงตัวเองออกจากอ้อมกอดของมัน ผมหันหลังเดินกลับเข้าห้อง " ไฟ " เสียงที่เอ่ยเรียกผมไว้ตอนนี้ มีคำถามเดียวที่ก้องอยู่ในหัว ในช่วงเทศกาลที่มีความสุขแบบนี้ทำไมกูต้องเป็นคนเดียวที่เหงาด้วยวะ เที่ยวกับเพื่อนเหรอ.. แต่กูอยากไปเที่ยวกับมึงเว้ย
เช้าวันรุ่งขึ้นที่ต้องไปส่งไอ้เทมที่สนามบิน น้องเทอมกับน้องแทมจะมาพร้อมกับคุณลุงคนขับรถ อีกสองชั่วโมงมันจะออกเดินทางแล้ว ไอ้เทมดูนาฬิกาตลอดเวลาตอนที่น้องๆ ยังมาไม่ถึง
“ พี่ไฟขาาาาา " เจ้าหญิงของผมเรียกผมเสียงดังก่อนจะวิ่งเข้ามาหา วันนี้น้องเทอมแต่งชุดน่ารักพร้อมกระเป๋าเป้สีชมพู ย่อตัวลงกอดคนที่พุ่งเข้ามาหาเต็มอ้อมแขน " น้องเทอมจะไปหาคุณพ่อคุณแม่ค่ะ "
“ เที่ยวให้สนุกนะครับ "
“ คร่า น้องเทอมจะซื้อของมาฝากพี่ไฟ คุณหญิงแม่แล้วก็คุณพ่อ เยอะๆเลย "
“ แทมพาน้องไปเช็คอินแล้วเข้าไปนั่งกินอะไรในเล้าท์ก่อน เดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวมา "
“ โอเค ไปกันเทอม " แทมจูงมือน้องเทอมแต่น้องก็ยังคงกอดผมไว้
“ น้องเทอมจะให้พี่ไฟพาไป พี่แทมไม่ต้อง " ลุกขึ้นตามคำสั่งกำลังจะจูงมือน้องไปแต่ไอ้เทมจับมือผมไว้ก่อน
“ ไปห้องน้ำเป็นเพื่อนกูหน่อย "
“ ทำไมต้องไปเป็นเพื่อนว่ะ มึงไปคนเดียวดิ " บอกออกไปแบบนั้นแต่มันก็ไม่ยอมปล่อยมือผม แต่กลับจับไว้แน่น
“ เร็วน่า เวลาเหลือไม่มากแล้วนะ " มันปลดมือผมออกจากข้อมือน้องเทอมที่ยังงงๆ ลากผมไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อนจนได้
“ เฮ้ยๆ ทำเหี้ยไรว่ะ " ผมตกใจตอนที่มันลากผมเข้าห้องน้ำห้องเดียวกับมัน ปากที่จู่โจมเข้ามาหา มือที่กอดเข้าไปในเสื้อ เข้าใจทันทีถึงคำว่า เราเหลือเวลาไม่มากแล้ว ปากที่บดเบียดอยู่กับปากของมัน ลิ้นดูดดึงความรู้สึกจนผมเผลอตอบรับกับทุกอย่างแม้กระทั้งยกขาขึ้นกอดเอวของมัน เทมลูบก้นของผม
“ ไอ้เหี้ยนี่ .. "
“ คิดถึงกูด้วยนะ "
“ เออน่า " บอกเหมือนรำคาญแต่กูก็ต้องทำแบบนั้นอยู่แล้ว มันก้มลงจูบที่ซอกคอ
“ กูจะสไกค์มาหารับด้วยนะ "
“ ถ้าเปิดคอมอยู่ " กูไม่เคยปิดคอมเลยด้วยซ้ำกลัวว่ามันจะโทรมาหาแล้วไม่ติด
“ กูไม่อยากไปเลยว่ะ อยากจะอยู่กับมึง "
“ มึงไม่ไปแล้วใครจะดูแล แทมกับเทอม แค่ไม่กี่วัน " เลื่อนมือที่กอดคอมันอยู่ไหลลงมาจับเสื้อมันไว้ เทมจูบผมอีกครั้งก่อนจะหอมแก้ม
“ กูจะคิดถึงมึงทุกวันเลย "
“ เออ " หัวใจของผมเต้นรัวถึงแม้จะตอบออกไปเสียงเซงๆแบบนั้น เทมกอดผมไว้แน่น
“ กูไปแล้วนะ อีกสิบนาที " พยักหน้าอีกทีมันก็ปล่อยมือจากเอวผม " คิดถึงกูด้วยนะ "
“ เออน่า มึงนี่แม่ง เดี๋ยวกูก็ไม่คิดถึงซะหรอก "
“ จูบกูหน่อยไฟ "
“ ไม่เอา " บอกแบบนั้นผมเบือนหน้าหนี
“ เร็วๆ จูบกูหน่อย "
“ ไม่เอาเว้ย "หน้าผมร้อนไปหมดแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เริ่มจูบมันก่อนแต่เพราะไม่ได้จูบก่อนบ่อยๆเลยไม่ชิน
“ คุณเทมส์นธี อิศวะเหม ผู้โดยสารเที่ยวบินที่ TG..”
“ เร็วๆ " จับหน้าของมันด้วยสองมือ จูบลงบนริมฝีปากก่อนจะผละออกจากกัน เทมขยี้หัวผมมันเปิดประตูห้องน้ำจะเดินออกไป แต่ผมคว้าชายเสื้อของมันไว้ เทมหันมามองผมครั้งสุดท้าย
“ จะคิดถึงมึงนะ " ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ เทมแค่ยิ้มให้ผมก่อนจะเดินออกไป ก็เท่านั้น
........................................
สิบสามชั่วโมงที่ผมนั่งอยู่หน้าคอมและจ้องโทรศัพท์ ปีนี้คือปีใหม่ที่เงียบเหงาที่สุดตั้งแต่เคยมีมาในชีวิต พ่อกับแม่ไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วยกันสองต่อสองผมอึ้งไปประมาณสามวิตอนที่พ่อบอกว่าจะพาแม่ไปฮันนีมูนรอบที่สิบ ไฟท์ไม่อยู่บ้านไปเที่ยวผรั่งเศสกับพี่ยูเรียแฟนหมาดๆลูกสาวท่านทูตประจำสวิชเซอร์แลนด์ที่ตัวเองทำงานอยู่ตอนนี้ และถ้าจะพูดถึงเพื่อนก็ไม่มีคนไหนว่าง ทุกคนไม่ออกนอกประเทศก็ทัวร์เชียงใหม่กันหมด ไอ้หยุ่นไม่สบายนอนซม ผมไม่กล้าแม้จะโพสเฟชบุ๊คว่า โคตรจะเหงา เพราะมีคนชวนไปเที่ยวแล้วแต่ไม่ไป .. ใครมันจะคิดว่าไอ้เทมมันจะลอยแพกูแบบฉุกเฉินแบบนี้เล่า ไอ้ห่าเอ้ย
ครืน ครืน ครืน ผมเหลียวมองนาฬิกาที่สมองคำนวนน่าจะสิบสามชั่วโมงไม่ขาดไม่เกินเท่าไหร่ สายโทรศัพท์เข้ามาคือเบอร์ของไอ้เทมที่เปิดเบอร์โทรเข้าออกจากต่างประเทศ
“ ฮัลโหล "
“ ไฟ กูถึงแล้วนะ " มันตอบกลับมาแบบรีบร้อน " แต่กูยังอยู่สนามบินเดี๋ยวพ่อกูจะให้คนมารับแล้วจะกินข้าวกันก่อน กูถึงบ้านเมื่อไหร่ ไว้กูจะสไกค์ไปหา รอหน่อยนะ "
“ อื้อ " มันพูดมายาวเหยียดและดูรีบร้อน
“ พี่เทม พี่เทม กระเป๋าของพี่แทมมาแล้วไปหยิบมาให้พี่แทมเลย พี่เเทมหยิบไม่ได้มันหนักพี่แทมบอก " เสียงน้องเทอมเจื้อยแจ้วมาตามสาย
“ ครับผม แปปนึง ไฟ แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวคุยกัน "
“ อื้อ " สั้นๆอีกครั้ง เทมก็กดตัดสายไป ผมฟุบลงกับโต๊ะ จริงๆถ้าบอกว่า แปปนึง กูรอสายก็ได้ไม่นานไม่ใช่เหรอว่ะ ถอนหายใจออกมาคงทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่านั้น หลับตาลงอีกครั้งผมหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ครืน ครืน ครืน เสียงโทรศัพท์ที่สั่นอยู่ข้างหู ลืมตาขึ้นมามอง ภาพไอ้เทมโชว์อยู่ กดรับสายด้วยความงัวเงีย
“ เปิดสไกค์หน่อย "
“ อื้อ " ผมกดสางสายก่อนจะหาวออกมา กลายเป็นว่าทักทายด้วยการหาวโชว์ไอ้เทมมันซะเลย
“ ง่วงแล้วทำไมยังไม่นอน " มันถาม ผมจ้องหน้ามันที่ตอนนี้อยู่คนละซีกโลก
“ ใครแม่งบอกกูว่าแปปเดียว แปปเดียวพ่อมึงปาไป ห้าชั่วโมง "
“ กูไม่คิดเหมือนกันว่าเมียพี่กูกับแม่จะไปชอปปิ้งกันก่อนกลับ " ว่าแบบนั้นก่อนจะหันไปอีกทาง ไอ้เทมยิ้ม ผมได้ยินบางเสียงโผล่ขึ้นมา
“ นินทาอะไรเมียกู "
“ เพราะเมียมึงนั่นเหละที่ทำให้กูต้องคุยกับเมียกูช้า " มันเถียงก่อนที่เค้าคนนั้นจะโผล่ขึ้นมาบนหน้าจอ ของผม
“ ไหนดูหน้าหน่อย สวัสดีครับน้องไฟ "
“ สวัสดีครับ " ยกมือไหว้พี่ทามผ่านหน้าจอคอม ผมไม่เคยเจอพี่ทามเลยสักครั้งนี่เป็นครั้งแรก และสิ่งที่น่าเหลือเชื่อคือ มันสองคนหน้าตาคล้ายกันมาก ๆ
“ น่ารักนี่หว่า ไอ้เสือเทม " เขย่าหัวน้องมันแต่ผมนิ่งไปแล้ว ไอ้เทมผลักพี่มันออกจากกล้อง หันหน้ามาคุยกับผม
“ ไปนอนได้แล้ว นี่นั่นดึกแล้วนะ "
“ ไม่อะ กูยังไม่ง่วง " ส่ายหน้าไปมา กูง่วงจนคอจะพับแต่เรื่องอะไรที่กูต้องไปนอนว่ะ มึงสไกค์มาหาทั้งที ไอ้เทมนั่งเฉยๆมันจ้องหน้าผมไม่ได้พูดอะไร เอาแต่ยิ้ม มันถอนหายใจออกมา
“ ทำไมว่ะ "
“ ยิ่งเห็นมึงก็ยิ่งคิดถึงว่ะ " มือมันยื่นออกมา เหมือนจะลูบหัวผมได้แต่เปล่าเลย มือนั่นหดลงไปช้าๆ ก่อนเสียงนึงจะแทรกเข้ามา
“ มึง แม่เรียกให้ลงไปข้างล่าง ต้องไปแล้ว "
“ เออ ห้านาที "
“ กูให้สองวิ เร็วๆ " ไอ้เทมพยักหน้ามันหันมาหาผม
“ ไฟ "
“ มึงไปเถอะ ค่อยคุยก็ได้ " บอกแค่นั้นไอ้เทมมีสีหน้าหนักใจ
“ คือกูคงไม่ได้คุยกับมึงเท่าไหร่ แต่ว่างเมื่อไหร่กูจะโทรหานะ " ผมพยักหน้า " บายครับ " สายถูกตัดลงผมเองก็ต้องปิดคอมแล้วหอบตัวเองขึ้นเตียงไปนอน
คว้าโทรศัพท์มือถือ กดส่งข้อความไลน์หาคนที่คิดน่าจะว่างอย่างไอ้หยุ่น แต่มันก็ไม่อ่าน ถอนหายใจออกมาอีกครั้งซบหน้าลงกับหมอน เชื่อแล้วความคิดถึงช่างเป็นอะไรที่ทำให้รู้สึกทรมาณซะเหลือเกิน
“ เฮ้ยมึง ทำอะไรอยู่ว่ะ "
“ ไฟ ไอ้หยุ่นไม่สบาย " เสียงตอบรับเบอร์ที่โทรหาผิดคาดไม่ใช่ไอ้หยุ่นที่รับสายแต่กลับเป็นพี่ฮิม ในเช้าวันสิ้นปีที่ไอ้หยุ่นยังไม่หายป่วย
“ แล้วมันเป็นไงบ้างพี่ "
“ กำลังจะพาไปฉีดยาละ มีอะไรรึเปล่า "
“ เปล่าครับ สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าครับพี่ " ผมวางสายลง เลื่อนหน้าจอโทรศัพท์โทรหาคนอื่นอีก อย่างเช่นเหมือนฝันหรืออาเนีย
“ ไอ้ไฟ กูไม่ว่าง ไอ้เชี้ยเต๋อมึง อย่าทำกู ไอ้เหี้ย ปล่อยดิว่ะ ไฟๆ แค่นี้ก่อน กูจะไปฆ่าแม่ง แกล้งกู เน้! มึงมานี่เลยนะ! " เสียงสุดท้ายที่ได้ยินก่อนจะวางสายผมโยนมือถือออกห่างตัว ตั้งแต่เมื่อคืนไอ้เทมไม่โทรหาผมอีกเลยครับ คิดในแง่ดีว่ากลางวันแบบนี้มันคงจะหลับอยู่ ส่วนกลางคืนของผม มันก็คงต้องไปเที่ยวกับครอบครัว
ปีใหม่นี้คงมีแค่กูคนเดียวสินะ ที่ต้องเหงา เหงาทั้งๆที่มีแฟน
จับมือถือขึ้นมาอีก ผมเช็ดหน้าวอลเฟสบุ๊คที่มีแต่ทริปไปเที่ยวของคนอื่น ขนาดน้องแทมยังโพสภาพตัวเองกับที่ต่างๆ ภาพถ่ายกับครอบครัว หรือแม้แต่ถ่ายกับไอ้เทม ท่าทางที่มีความสุข ผมเลื่อนดูไปเรื่อย ภาพน้องเทอมที่กำลังเล่นหิมะ และภาพสุดท้ายคือภาพของสาวฝรั่งคนที่ผมคุ้นตา อนาเบธลูกสาวของผู้ช่วยพ่อมัน ถ่ายภาพใกล้ชิดเหมือนเดิม ไอ้เทมยิ้มกว้าง
“ มึงมีความสุขเวลาไม่มีกูได้ไงว่ะ " ยิ่งดูก็ยิ่งหงุดหงิด ผมวางโทรศัพท์ลง เปิดการ์ตูนให้เวลามันไหลไปเรื่อยๆ หลับบ้างตื่นบ้าง ก่อนจะพบว่า ช่วงเวลาของปีใหม่ก็ใกล้เข้ามาทุกที
ทุกอย่างในห้องเงียบ แสงสีข้างนอกที่หายเข้ามาในห้อง ผมปิดม่านเอาไว้ทั้งหมด พุไฟที่กำลังจะถูกจุดในอีกไม่ช้า ผมเป็นคนเดียวที่ต้องอยู่แบบนี้ หลับตาลงอีกครั้ง ลำคอของผมแห้งดวงตาเริ่มร้อน
“ มึงแม่ง จะคิดถึงกูเหมือนกูคิดถึงเปล่าว่ะ หายเงียบไปเลยนะ ไม่เห็นโทรมาหากูเลย "
ครืน ครืน ครืน .. หันไปมองดูโทรศัพท์ ไม่ใช่เบอร์ที่โทรเข้าเหมือนทุกที แต่มันเป็นเฟสทามที่โทรเข้ามาในเครื่อง
“ รับช้าว่ะ "
“ อื้อ " พยักหน้ายอมรับผมไม่จ้องแม้หน้าโทรศัพท์ถ้าเห็นหน้ามันตอนนี้ ผมต้องร้องไห้แน่ ความคิดถึงที่อัดแน่นอยู่ในใจของผม เก็บมันไม่ไหวอีกแล้ว
“ ไฟ "
ผมกดวางสายลงไม่อยากได้ยินเสียงคนที่คิดถึงอีกแล้ว คนที่ยิ่งฟังก็ยิ่งคิดถึง ปาดน้ำตาที่ไหลออกมา กูอยู่คนเดียวไม่ได้แล้วเว้ย ผมคว้ากุญแจรถ กุญแจคอนโด เปิดประตูห้อง ก่อนจะนิ่งค้างอยู่ตรงนั้น ของที่กำลังถือหล่นพื้นห้องจนหมด เสียงสั่น ๆของผมเอ่ยเรียกชื่อของคนตรงหน้า
“ เทม.. นี่มึง " ตากว้างจนสั่นมันแดงกล่ำเพราะน้ำตาที่ไหลออกมา ภาพที่เห็นตรงหน้านั้นชัดยิ่งกว่าที่เคยเห็น รอยยิ้มที่ส่งมาให้ อ้อมกอดที่ดึงตัวของผมเข้าไปกอดไว้แน่น ไม่สามารถกลั้นอะไรเอาไว้ได้อีกแล้ว " อึก มึง.. ไอ้เหี้ยเทม อึก ฮือออ กูคิดถึง คิดถึงมึงมากๆเลยไอ้สัด ไอ้เหี้ย มึงเลวมาก มึงทิ้งกู "
“ กูก็คิดถึง " มือของมันลูบผมของผมเอาไว้ ไม่ใช่ฝัน นี่คือเรื่องจริง " คิดถึงมึงที่สุดเลยว่ะ " จมูกโด่งคมดมไปตามไรผม และต้นคอ กอดของเราแน่นจนแทบไม่มีช่องว่างใดๆ ละใบหน้าออกมามองกันมือของมันประคองใบหน้าของผม เทมยิ้มก่อนจะก้มลงมาจูบผม
มือคู่นั้นของมันเลื้อยไปทั่วร่างของผม ปลดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น ใบหน้าที่ยังไม่ละออกจากกัน จนผมเริ่มหายใจไม่ออก เทมจูบไปทั่วไปตัว ต้นคอหรือแม้แต่กระดูกไหปลาร้า รูปนมของผมที่มันชอบ กอดคอมันไว้ เงยหน้าแอ่นตัวรับสัมผัสที่ทำให้หายใจถี่
" อ๊า..เทม "
“ คิดถึง คิดถึงที่สุดเลยว่ะ " ไม่รู้ว่าหมายถึงผม ร่างกายนี้ หรืออาจจะทั้งคู่ ตัวของมันพลักผมพิงกับโซฟาเอื้อมมือหยิบรีโมตที่ตั้งอยู่แถวนั้นเปิดทีวี เสียงเพลงของปีใหม่และผู้คนด้านนอกดังขึ้น มันโยนรีโมตทิ้ง เปลี่ยนมาจับก้นสองข้างของผม
บีบลงไปเต็มแรงลูบไปเรื่อยก่อนจะยกร่างของผมขึ้นมาไว้ที่เอว ขาของผมกอดมัน ช่องทางหลังเปิดกว้าง ใช้นิ้วถูไปมาผมเด้งตัวขึ้นทุกอย่างขมิบถี่ เม้มปากตัวเอง เทมก็จูบมันแรงๆเหมือนจะห้าม
“ วันนี้มึงต้องร้องให้ดังที่สุดเลยนะ ไม่ต้องอั้น พูดออกมาเลยตามที่ใจมึงต้องการ "
“ อื้ออ เสียวมากเลย อ๊าา ใส่สิว่ะ อย่าวนอยู่แบบนั้น "
“ ถ้ากูไม่เปิดทางละ " วนมาจับน้องชายของผมที่ตั้งตรง ของมันก็เหมือนกัน ผมสัมผัสได้ถึงความแข็งแรงที่อยู่ตรงช่วงก้น
“ อ้าา เทม " มันยัดเข้ามาสามนิ้วจนผมต้องผ่อนร่างจนสุด หดขมิบทุกทีที่นิ้วพวกนั้นเคลื่อนไหวอย่างซุกซนอยู่ด้านใน ผมส่ายตูดไปมา ปากก็อ้าค้างตอนที่ย้ำจุกกระสันสองสามครั้ง " อื้อออ พอแล้ว พอ "
“ หึ " นิ้วที่ถูกยึดติดเทมย้ายที่ผมมาตรงกำแพงกระจกที่ใช้มองวิวของกรุงเทพ ม่านที่ถูกปิดเปิดออกกว้างแสงสียามราตรีกระทบสายตาของผม " คืนนี้แสงไฟสวยมากเลย " กดย้ำนิ้วลงไปจนลึกอีก มันวางผมลงกับพื้นก่อนจะพลิกตัวให้ไปชมวิวยามค่ำคืนข้ามไปแบบนี้ หลังถูกผลักเบาๆให้โค้งลง ขาก็เช่นกัน มันถูกปรับให้ฉีกออก ส่วนกลางที่เคลื่อนไหวเข้ามา ผมใช้สองมือตัวเองดันกระจกเอาไว้
“ อื้อออออออ " ลากเสียงยาวตอนที่มันเข้ามาจนสุด เทมเริ่มขยับตัวใช้มือทั้งสองข้างจับหัวนมผมเพื่อบังคับการสวมสอด ส่วนกลางเด้งเข้ามา เบื้องหน้าของผมคือเงาสะท้อนภาพตัวเอง ตอนกำลังมีกิจกรรมกามกับมันใบหน้าที่ชุ่มเหงื่อสีหน้าแสดงตันหา ผมกัดปากตัวเอง ตอนมันดันเข้ามาจนสุดและถี่รัว " เทมม เร็วว อื้อออ "
“ ตอนนี้ก็ได้เวลาแล้ว เรามานับถอยหลังเข้าสู่ปีใหม่ กันนะคะ สิบ! “ ช่วงที่เด้งเข้ามาตอนที่เลขนั้นนับไปเรื่อยๆ
“ เก้า! “
“ อ๊าาา " ส่วนกลางของมันเด้งเข้ามาในร่างของผมจนจมมิด
“ แปด! “ ทุกเลขที่เครื่องผ่านไป ส่วนกลางที่สอดใส่เข้ามา อย่างถี่ยิบเครื่องที่ถูกเร่งจนสุด ในช่วงเจ็ดวิสุดท้ายผมตัวสั่นไปหมดทั้งร่าง มือที่ค้ำกระจกไว้แทบอยากจะจิกนิ้วลงไปบนแก้วใสนั้นให้แตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ " เจ็ด หก ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง ..”
“ ศูนย์ !! “
“ อ๊าห์ " น้ำขุ่นขาวถูกพ่นออกมาจากร่างของผม กระตุกตัวแรงๆไปข้างหน้า มันฉีดทั้งหมดลงบนกระจกใส ผมหายใจอ่อนแรงเทมดึงผมให้แนบกับตัวมันไว้ ช่องทางหลังยังมีกางยึดติดกันเอาไว้
“ ไฟ ..” เสียงเบาที่เรียกผม ลิ้นที่เลียอยู่ตรงคอผมกัดฟันตัวเองตอนที่มือคู่นั้นของมันบีบหัวนมของผมเล่น มันกระซิบลงข้างหู " สวัสดีปีใหม่ครับ "
“ อื้อ สวัสดีปีใหม่ " แทบไม่มีแรงจะยืนอยู่แล้ว เทมพลิกตัวผมให้กลับมาหา ยกขาของผมขึ้นมาสอดส่วนกลางลงไปจูบที่ดูดดื่มได้ยินเสียงชัด เทมเริ่มขยับอีกครั้ง มันยกขาของผมขึ้นทั้งสองข้าง เดินไปที่ริมประตู มันเปิดประตูออก ลมเย็นพัดต้องร่างของผม
“ เฮ้ยๆ มึงจะทำอะไรว่ะ " ผมร้องตกใจแต่มันฟังที่ไหน ไอ้เทมสอดส่วนกลางเข้ามาในร่างของผม โชคดีที่ในห้องเราไม่ได้เปิดไฟไว้ มือของผม จับขอบระเบียง เทมเริ่มเร่งเครื่องของตัวเองขึ้น ตอนที่พุสวยๆเริ่มถูกจุดขึ้นบนท้องฟ้า เงยหน้าขึ้นมองแสงไฟสวยๆพวกนั้น เทมก้มลงดูดหัวนมของผมทั้งสองข้าง " อื้อออ มึง แม่ง พิเรนท์ อ๊ะ ไอ้สัดเทม ไอ้เหี้ย "
“ นานทีปีหนน่า " มันว่าเหมือนไม่ใส่ใจตอนที่จับใต้ตูดของผมไว้มั่น เทมดึงมันดึงเข้าออก ผมอ้าปากค้างตอนที่เสียงเนื้อกระทบกันจนดังก้อง
“ อึก อื้อออ อื้อ อึก อ๊าห์ เทม " หายใจถี่ออกทางปากตอนที่มันฉีดน้ำเข้ามาในร่างของผม เทมดึงตัวผมมาอุ้มเอาไว้ นั่งลงบนเก้าอี้ริมระเบียงทั้งๆที่โป๊ทั้งคู่ ส่วนกลางยังคงยึดติด ผมซบลงของไหล่ของมันหายใจแรงจนมันต้องลูบหัวไว้เบาๆ
“ ทำไมถึงกลับมาว่ะ ไหนบอก กลับวันที่สอง " ถามทั้งๆที่ยังซบอยู่กับอกมัน
“ คิดถึง กูทนไม่ไหว " ตอบไปมือก็บี้หัวนมของผมไป เหมือนเป็นของเล่น " เห็นสายตาละห้อยของมึงแล้ว ก็อดคิดไม่ได้ว่า มึงคงคิดถึงกูจนต้องร้องไห้แน่ๆ "
“ ไม่ใช่เถอะ " ผมเถียง มันก็บีบนมผมแรงขึ้นจนต้องหดตัว
“ เมื่อกี้หมาตัวไหน แม่งทำว่ะ น่าจะถ่ายวิดีโอไว้เป็นหลักฐานจะได้เลิกเถียงกูสักที " จูบลงบนปากผมเบาๆ " ปีใหม่แล้วนะไฟ พูดอะไรให้กูชื่นใจที่บินกลับมาหามึงหน่อยสิ " ก้มลงซบที่อกแบนๆของผม ปากเม้มเข้าหากันจนเป็นเส้นตรง ใช้มือประคองหน้ามันขึ้นมาจากอก เทมยกคิ้วขึ้นตั้งคำถาม
“ ปีหน้าอยู่กับกู ห้ามไปไหน "
“ เที่ยวกับครอบครัวก็ไม่ได้ " ไอ้เทมเงยหน้าขึ้นมาสบสายตา สองมือมันทัดผมยาวของผมไว้กับหู
“ กูไง ครอบครัวของมึง " เทมหัวเราะมันกอดผมไว้
ช่วงล่างของมันขยับอีกครั้ง ผมจับไหล่มันเอาไว้ เราก้มลงจูบกัน...ภายในหัวใจของผมมันว่างเปล่า ดี หรือ ไม่ดี ไม่ไตร่ตรองอะไรทั้งนั้น และถึงมันจะเป็นคำพูดที่พอพูดไปแล้วผมจะดูเห็นแก่ตัว แต่สารภาพครับ ผมอยากจะให้มันเป็นแบบนั้น ..ไปตลอด
....................................................................มาแล้วคร่า..จริงๆเป็นเหมือนตอนเดียวกันกับฮิมหยุ่น คือพาสวันปีใหม่
แต่พอมาแยกออกจากกันมันเลยดูน้อยๆ ไม่เป็นไรใช่มั๊ยเค่อะ TT
ฉากนี้เป็นฉากรีเครจากอิมเมจของน้องไฟ คือหนมได้มีโอกาสไปคุยกับ กิล (ที่เป็นอิมเมจน้องไฟ)
ก็ได้บอกว่า ฉันนะเอาภาพคุณไปเป็นอิมเมจในนิยายด้วยนะ (แต่ไม่ได้บอกหรอกว่าเป็นนิยายเกย์อันนั้นถ้ารู้คงโดนสั่งฆ่า)
กิลก็เลยถามหนมว่า " แล้วฉันเหาะได้รึเปล่า ? “ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ก็ไม่ใช่นิยายไซฟายไง ก็เหาะแบบนี้เอาละกัน
ช่วงนี้ยังอัพตอนพิเศษเรื่อยๆ แต่ไม่ขอถี่ทุกอาทิตย์นะคะ
เพราะว่าหนมต้องแต่งทั้งตอนพิเศษบีทีเอสและตอนปกติของรักที่ต้องเลือก มึนมากเค่อะ คนละอารมเลย
ขออภัยแต่ยังไงก็ยังอัพ
ตอนนี้ขนมมีแฟนเพจแล้วนะคะ ไปตามกดไลค์กันได้เด้อ
https://www.facebook.com/btskkanomในนี้จะมีการอัพเดทเกี่ยวกับเรื่องหนังสือ และมีฟิคเรื่องสั้นๆของบีทีเอสให้อ่านด้วยคร่า
และล่าสุดก็มีเรื่องสั้นของน้องไฟและพี่ไฟท์ตอนเด็กๆให้อ่านกัน ตามลิงค์นี้เด้อ
http://urll.us/rbEqKjวันนี้พูดยาวชะมัด ขอบคุณที่เอามาอ่านและคอมเม้นท์นะคร่า
ฝากแท็ก #BTSสถานีรัก ด้วยนะคะ
ป.ล. อย่าลืมไลค์เพจนะเค่อะ
