หัวข้อ: BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91

[tender]

อ๊ายยยย เขิลลลลลลลลลล
 

[Elizabeth_TonnY]

อ่านเเล้วนั่งยิ้มคนเดียวทั้งตอนเลยอ่ะ 
ประทับใจมากก ถึงมากที่สุดเลยเรื่องนี้

[greensnake]

นามสกุลพี่เทมคงเป็นนามสกุลที่น่าใช้ที่สุดในตอนนี้
พ่อเทพบุตร ไม่รู้จะกรีดร้องเป็นภาษาอะไรดี
แทบจะเบียดพี่ฮิมตกขอบ แต่เรายุติธรรมเลยให้คะแนนเท่ากัน
ต้องยกนิ้วให้คุณพ่อด้วย มาแบบเหนือความคาดหมายจริงๆ
ออกจะปลื้มลูกเขยขนาดนั้น ก็เหมือนบ้านโน้นปลื้มน้องไฟนั่นแหละ
น้องไฟคงมีความสุขจริงๆสักที มีที่ให้พักจริงๆแล้ว
สมกับเป็นตอนพิเศษทำให้เราอิจฉาได้มากเป็นสิบเท่า
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[butter.juliet]

กรี๊ดดดดดด พี่เทมมมมมมมม  คือแบบโล่งอะ คิดว่าต่อไปนี้ความสัมพันธ์ระหว่างไฟกับคุณพ่อคงดีกว่านี้ อ่านตอนนี้แล้วเขินเลยอะ 

[anntonies]

ไหนๆไฟก็ไม่ได้เปลี่ยนนามสกุล เราขอใช้นามสกุลเทมแทนได้มั้ย ?

[Ryojung]

    แอร๊ยยยย น่ารักมากๆเลยค่าาาา
รอรวมเล่มนะคะ เฝ้ารออออ 

[Fish129]

อยากจะใช้นามสกุลบ้านพี่เทมจัง้เลย
ผช แบบนี้จะมีอีกบ้างไหมเนี่ย

[punchnaja]

ถ้าจะน่ารักขนาดนี้ แอร๊ยสสสสสสสสสสสสส์

[zabzebra]

ขอผู้ชายแบบพี่เทมหนึ่งหน่วยค่ะ

สุภาพบุรุษมากคือลืมภาพพี่เทมที่ควงชะนีไม่เลือกหน้า นอนกับคนอื่นไม่มามากไปหมดแล้ว

ตอนนี้เห็นแค่ภาพพี่เทมรักไฟมาก ปกป้อง ให้กำลังใจ และมีไฟเป็นอนาคต กรี๊ดดดดดดด

เห็นพี่เทมเป็นแบบนี้แล้วอยากให้พี่เทมกระทืบเซฟอีกรอบ กิกิกิ

[NOoTuNE]

อยากได้ผู้ชายคนนี้พูดเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[B52]

  สำหรับพี่เทม

[Yunatsu]

โอ้ยยย เทมสุดยอดเลยยยย
น่ารักอ่า ขอแฟนแบบนี้คนนึงได้ไหมมมมม

[Lily teddy]

เป็นสองตอนพิเศษที่น่ารักน่าประทับใจมากเลย  อ่านแล้วอิจฉาน้องหยุ่นกะน้องไฟเลยนะเนี่ย
ได้เป็นที่รักและอนาคตทั้งหมดของพี่ฮิมกะพี่เทม ซึ้งอะ แล้วเรื่องพ่อน้องไฟนี่เซอร์ไพร์สเลยอะ
โชคดีจังที่ท่านเข้าใจ ถึงพี่เทมจะเต็มใจให้น้องไฟใช้นามสกุลร่วมอยู่แล้วก็เถอะ
สรุปว่าชอบมาก ๆ ทั้งสองตอนเลยจ้า รอติดตาม และบวก บวก เป็นกำลังใจให้ขนมต่อไปจ้า 

[butter.juliet]

รอรอรอรอรอตอนพิเศษอีกน้าาาาา
ชอบไฟเทม อยากให้มีโมเม้นเหมือนฮิมหยุ่นตอนวาเลนไทน์มั่งอะ
ไฟมันขี้อาย อยากเห็นมันอ้อนพี่เทม 

[punomenon]

รักมากเรื่องนี้ ไม่อยากให้จบเลย แต่บอกเลยว่าเราชอบคู่รองเทมไฟมากกว่าคู่หลักอีก มันถึงใจดี ไฟก็น่ารักมากด้วย กรี๊ดกร๊าดดดดดดดดดดดดด ขอตอนพิเศษเทมไฟอีกได้ไหมคะ รู้สึกไม่พอยังไงไม่รู้

[nuttzier]

มาต่ออีกนะครับ  อยากอ่านต่ออ่ะ
ไม่น่ารีบจบเรื่องเลย  เห้อ......

[๐๐ตะวัน๐๐]

ไฟน่าอิจฉามากค่ะที่ได้เป็นแฟนเทม

ผู้ชายคนนี้น่ารัก น่าหลงที่สุดอ่ะ

ยังไงพ่อแม่ก็รักลูกที่สุดอยู่ดีอ่ะน่ะ

[boboaje]

  เพิ่งอ่านถึงตอน 8 ชอบฮิมจุงอ่ะ พระเอกในดวงใจ

[CanonDNattari]

อ่านมาสักพักหนึ่งหละ แต่ไม่ได้คุยอะไร
อยากสอบถามหน่อยค่ะ ผู้แต่งใช่น้องที่แต่งฟิค ฮันเกิง ฮยอก และมีเด็กผู้หญิง 2 แฝด (พี่จำชื่อเรื่องไม่ได้)
เคยอ่านเมื่อ 2 ปีมาแล้ว (มั้ง) เห็นสำนวนการแต่งคล้าย ๆ กัน

[risanana]

อร๊ายยย ชอบเทม รักเทม ปลื้มเทม เราเป็นแม่ยกเทม  ขอยืมนอนฝันถึงเทมหน่อยนะไฟ

[patwo]

อ่านมาสักพักหนึ่งหละ แต่ไม่ได้คุยอะไร
อยากสอบถามหน่อยค่ะ ผู้แต่งใช่น้องที่แต่งฟิค ฮันเกิง ฮยอก และมีเด็กผู้หญิง 2 แฝด (พี่จำชื่อเรื่องไม่ได้)
เคยอ่านเมื่อ 2 ปีมาแล้ว (มั้ง) เห็นสำนวนการแต่งคล้าย ๆ กัน

ใช่คร่าาา ถูกต้องแล้ว ชื่อเรื่อง hhhh family จ้า

[patwo]

ตอนพิเศษ : เด็กเส้น


“ เย้!!! แล้วในที่สุด กูก็ติด!  " เสียงร้องลั่นห้องที่ผมได้ยิน หันไปมองห้องที่ปิดประตูอยู่ ไม่ต้องถามก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น วันนี้เป็นวันประกาศผลสอบแอดมิชชั่นของเด็กไทยทั้งประเทศ และ ไนท์ มันก็เป็นหนึ่งในนักรบเด็กเตรียมเอ็นท์ เสียงแบบนี้ท่าทางว่าจะรอด  " พี่บอท มึงงงงงงงงง กู กู กู..” มันพูดเหมือนไม่ศัพท์วิ่งโล่เข้ามาหาผมที่ยืนอยู่นอกห้อง มันบอกห้ามเข้าไปดูมันจะลุ้นคนเดียว

“ เออ ใจเย็นๆ แล้วค่อยๆพูด "

“ กูติดแล้ว !!  กูติดศิลปกรรมเอกแฟชั่นดีไซน์ มึง กูติดแล้ว!!!  " ไอ้ตัวเล็กกระโดดขึ้นมากอดผมไว้ทั้งตัว " มึงสัญญาแล้วนะ ว่าถ้ากูติด มึงจะให้ของขวัญกูอย่างนึง "

“ เออ " ผมพยักหน้ารับมันก็หอมแก้ม " แต่หลังจากรายงานตัวเข้ามหาลัยแล้ว "

“ โอเค! เย้ พี่บอทน่ารักที่สุดเลย "

“ หึ " พอกูตามใจมีบางมั๊ยที่จะไม่น่ารัก

“ ทำไมมึงดูไม่ดีใจเท่าไหร่เลย "

“ ต้องดีใจเหรอไงว่ะ กูต้องเสียเงินนะ ถ้ามึงสอบติด " มันยู้หน้าใส่แต่ก็ยังสงสัยไม่เลิก " มึงอยากให้กูไปเรียนมหาลัยเดียวกับมึงละสิ "

“ ไม่หรอก สอบได้ มันดีกับตัวมึงแล้ว "

“ แล้วทำไมมึงทำหน้าแบบนี้ "  ผมเลิกคิ้ว ก้มลงหอมแก้มมันให้ชื่นใจสักฟอด

“ กูต้องหวงสิ แฟนกูจะไปอยู่ไกลหูไกลตา "

“ ไกลตรงไหน แถวสยามนี่ไกลจากเอกมัยเหรอ " ผมเงียบไม่ได้ตอบคำถามมัน อาจจะฟังดูปัญญาอ่อน แต่กูโคตรไม่อยากให้มึงเรียนที่อื่น กูกลัวคนเข้ามาจีบมึง โดยเฉพาะคนที่ดีกว่ากู  "หึงเหรอ กลัวไนท์มีคนใหม่รึไง  "

“ เปล่า "

“ ปากแข็ง " แลบลิ้นใส่ผมก่อนจะจุ๊ฟลงมาบนปากเบาๆ


...............................................................

“ มึงไม่ต้องไปส่งกูก็ได้ วันนี้เซฟจะมารับกู " ไนท์ตะโกน,kskผมตอนที่มันกำลังจะวิ่งออกจากบ้าน วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก ไนท์มีเรียนเช้าแต่ผมมีเรียนบ่าย

   เซฟกับไนท์มันสอบได้ที่เดียวกัน แต่ที่น่าตลกไปกว่านั้นคือ ไอ้เซฟสอบได้คณะรัฐศาสตร์แล้วเสือกได้ไปเป็นน้องรหัสของพี่เทม ผมว่ายังโชคดีที่เป็นน้องรหัสพี่เทม ที่บางทีพี่แกก็มีเหตุผลบ้าง ถ้ามาเป็นน้องรหัสพี่ฮิมแล้วมึงเสือกเคยชอบไอ้หยุ่นนะ มึงคงตายคาตีนตั้งแต่วันแรกที่รู้ว่า เป็นสายรหัสกัน

“ เดี๋ยวตอนเย็นกูไปรับ  "
“ โอเค งั้นมาหอมที " มันวิ่งมาหอมแก้มผม ก่อนจะวิ่งออกไป รางวัลที่สอบได้จากผม มันใช้ตั้งแต่วันแรกที่ได้ไปเรียน เป็นกระเป๋าเป้กุชชี่ที่เลือกกันอยู่สามวันกว่ามันจะโอเค

“ โชคดี ตั้งใจเรียนนะ "

“ เอ้อ ตอนเย็นกูมีซ้อมพาเหรดงานเฟรชชี่นะ อาจจะช้าหน่อย " พยักหน้าอีกทีมันก็วิ่งออกไป

   ผมมามหาลัยตอนบ่ายด้วยความห่อเหี่ยว ตอนที่มันยังเรียนม.ปลายทำไมยังเจอกันมากกว่านี้เลยว่ะ ตอนนี้มันเรียนปีหนึ่งแล้ว วันแรกก็รับน้องแล้วไหนจะงานกีฬาเฟรชชี่อะไรอีกห่าเหวมากมาย มหาลัยกูไม่เห็นจะมี

“ เป็นเหี้ยอะไร หน้าบูดยังกับตูดลิง " ไอ้เหมือนทักตอนที่ผมนั่งลงข้างมัน ไอ้หยุ่นไอ้ไฟไอ้เนียทุกคนมาพร้อมกันหมดแล้ว

“ เซง ไอ้ไนท์ยุ่งสัดๆช่วงนี้ กูเบื่อ "

“ ก็แน่นอนมันเพิ่งเป็นเฟรชชี่นี่หว่า อย่าว่าแต่เมียมึงเลย ผัวกูปีสามแล้วยังยุ่งจะตายห่า วุ่นวายกับรุ่นน้องเจ้ากี้เจ้าการเหี้ยๆ " อาเนียเสริม ทุกคนไม่ต่างอะไรกันแต่ยกเว้นไอ้ไฟ พี่เทมไม่ชอบทำกิจกรรมอะไรแบบนั้น

“ วันนี้กูจะไปมหาลัยมัน ใครจะไปกับกูบ้าง "

“ ไม่ไป " ทุกคนพูดอย่างพร้อมเพียง โอเค กูไปคนเดียวก็ได้

“ กูว่า ที่มึงอารมณ์เสียไม่ใช่เพราะว่า มันไม่มีเวลาหรอก มึงกลัวมันเจอรุ่นพี่หล่อๆนิสัยดีๆเข้ามาเอาใจมากกว่า เพราะเมียมึงชอบให้คนเอาใจ " ไอ้ไฟว่า เดี๋ยวนี้พอผัวเอาใจมันก็ชักจะมีความสุขจนล้อเลียนเพื่อนคนอื่นจนน่าซัด

“ เหมือนมึงเลย ชอบให้คนเอาใจ แล้วเรื่องไอ้เซฟพี่เทมว่าไงว่ะ "

“ อย่าพูดเลยว่ะ กูทะเลาะกับมันไปแล้วสามรอบ เพราะดันไปถามว่า ไอ้เซฟเป็นน้องรหัสมันรึเปล่า " มันว่าเสียงเซงๆ " ถามกูใหญ่ว่ากูรู้ไง มึงนั่นเหละบอกกู ไอ้สัด กูถามแม่งนิดเดียว แม่งลากกูออกไปทะเลแปซิฟิก "

“ แล้วแบบนี้สายรหัสไม่ตีตายเหรอว่ะ มันจะสามัคคีกันมั๊ย "

“ ก็มีน้องรหัสปีสองของมันไง ที่ช่วยจูนให้ แต่กูไม่ยุ่งเลยครับ ไม่ถามถึง กูกลัวไอเทมกัด ช่วงนี้ดุยิ่งกว่าเสือเบงกอ "

“ แน่นอน พี่เทมแม่งคงหงุดหงิดน่าดู "

“ แล้วน้องรหัสพี่ฮิมละไอ้หยุ่น "  ไอ้เหมือนถามไอ้หยุ่นที่ยังจดจ่อกับเกมส์ของมัน

“ ผู้ชายแต่มันไม่บอกว่าเป็นไง "

“ สงสัยจะหน้าตาดี กูต้องไปสืบจากพี่เต๋อซะแล้ว " มันว่าแบบตาวาวๆ ไอ้เนียถึงมันจะเหมือนว่าเจ้าชู้ แต่มันไม่เอาหรอกครับ เห็นแบบนี้มันรักไอ้พี่เต๋อสุดหัวใจ

   ตอนเย็นที่ผมเลิกเรียนก็ได้เวลาขับรถมารับไอ้ไนท์กลับจากเรียน ตอนนี้ผมย้ายมาอยู่กับไนท์ที่คอนโดของมัน ตอนแรกผมให้มันอยู่บ้านผมแต่มันก็ค่อนข้างเกรงใจผู้ใหญ่ครับ ที่บ้านมีป้าแม่บ้านและมันก็ค่อนข้างเกร็งเวลาอยู่ที่นั่น  ผมก็เลยย้ายออกมาอยู่กับมัน ชีวิตรักก็เป็นอะไรที่ดู มีสีสันดีแตกต่างจากที่ผมคบกับคนอื่น

   ไนท์เป็นคนช่างพูดมันแรดยิ่งกว่าผู้หญิงซะอีก ขามันสวยอยู่กับผมก็เลยชอบใส่ขาสั้น เป็นคนขี้เหวี่ยงถ้าใครมาอยุ่งกับผม เอาแต่ใจ แต่ก็ช่างอ้อน เป็นคนรักที่ทำให้รู้สึกดีทุกครั้งเวลาอยู่ใกล้มัน และผมคิดว่าคนที่รู้จักมันก็คงต้องคิดแบบนั้น

“ บอท! “ ผมหันไปตามเสียงเรียกทันทีที่ลงรถ รถโฟล์คสีเหลืองข้างๆผมเป็นผู้หญิงคนนึงที่ทำใหต้องร้องอ๋อ

“ พลัม มาทำอะไรตรงนี้ " ถามเหมือนไม่คิด พลัมเป็นกิ๊กของผม คือจะพูดว่ากิ๊กก็ไม่ถูกเพราะเป็นกิ๊กที่คบกันนานมาก ก็ตั้งแต่ม.สี่ถึงม.หกเลย สมัยปีหนึ่งแรกๆก็ยังติดต่อบ้าง ก็แบบติดต่อทางร่างกายนะครับ เป็นพวกนอนด้วยกันแต่ไม่ผูกมัด

“ อ้าว ถามแปลก ก็นี่มันมหาลัยพลัม "

“ อ่า ก็ใช่โน๊ะ "

" พลัมมาเอาของที่รถนะ จะไปทำกิจกรรมงานเฟรชชี่ต่อ แล้วบอทนั่นเหละมาทำอะไร "

“ มารับแฟน "

“ แฟน อยู่ศิลปกรรมเหรอ " 

“ รู้ได้ไงว่ะ "

“ ก็มาจอดรถอยู่หน้าตึกศิลปกรรม " ผมพยักหน้า เออ กูโง่เองเหละที่ถาม การเจอพลัมเป็นอะไรที่ผมโคตรเบลอ ไม่ใช่ว่าจะกลับไปวันไนท์สแตนกันอีก แต่แค่ไม่อยากเจอโจทย์เก่ามาทำให้มันไม่เชื่อใจผม  เหนื่อยที่สุดคือการอธิบายไอ้ไนท์ว่าไม่มีอะไรแล้วให้มันเชื่อ

“ ไปด้วยกันมั๊ยละ ข้างในกำลังซ้อมพอดี "

“ เอาดิ " ผมเดินไปข้างๆกัน พลัมเป็นคนสวยที่โคตรจะมีเสน่ห์ เป็นคุณหนูที่อยู่คนเดียวในเมืองกรุงที่ค่อนข้างเหงา เราเจอกันได้เพราะการนัดบอดของเพื่อนในโรงเรียน ก็เลยมีอะไรกันมาตั้งแต่ตอนนั้น มาเลิกกันจริงจังก็ตอนที่ผมมีไนท์ คือผมไม่โทรไม่ไลน์หามันอีกเลย

“  บอท พลัมถามอะไรหน่อย "

“ อื้ม "

“ เพราะแฟนคนนี้เหรอ ถึงทำให้ต้องเลิกติดต่อกับพลัม "

“ ก็ใช่นะ "  ผมรับสารภาพ เพราะไอ้ไนท์เลยละโจทย์หลักตัวแสบก็มีคนเดียว

   ครั้งนึงมันเคยเห็นกิ๊กคนนึงของผมเดินเข้ามาคุยด้วย ท่าทางที่ใกล้ชิดผมมากเกินไปทั้งซบทั้งแอบหอมแก้ม มันมองด้วยสายตาก็แล้วห้ามก็แล้วมันยังไม่หยุดจนสุดท้ายไนท์มันทนไม่ไหว คืนนั้นไอ้ไนท์มันเหวี่ยงสาวคนนั้นแทบจะพุ่งตบ โชคดีที่ผมล๊อคตัวมันไว้ทัน แค่นั้นละ กลายเป็นว่ามันก็ไม่ค่อยไว้ใจผมอีกเลย

“ ใครนะ บอกได้มั๊ย " ผมไม่ตอบแต่มองตรงไปด้านหน้า เด็กผู้ชายตัวเล็กได้รับเลือกให้ถืออะไรสักอย่างของคณะ มันกำลังซ้อมขบวนพาเหรดอยู่ " อยู่ในขบวนเหรอ "

“ ไนท์นะ คนนั้น " ผมชี้ไปพลัมก็พยักหน้า

“ น้องไนท์ น้องรหัสเพื่อนพลัมเอง น่ารักโน๊ะ  ตอนนี้ดังมากเลยในมหาลัย มีแฟนเป็นคนดังเลยนะบอท เพิ่งคบกันเหรอ "
“ ใกล้จะครบปีแล้ว "

“ งั้นก็..”

“ คบกันตั้งแต่มันยังอยู่ม.หกนะ "  ผมนั่งลงตรงที่นั่งที่ว่าง พลัมนั่งลงมาข้างๆ

“ ถามจริงๆเถอะ ถึงจะมีแฟนแล้ว แต่ทำไมเราถึงทำแบบเดิมไม่ได้ละ " ผมเงียบลงตอนที่พลัมถามคำถามนี้ มันเอียงหน้าเข้ามาใกล้เพื่อถามผมเองก็จ้องหน้ามันกลับ

“ ทั้งบอททั้งพลัมก็ทำแบบนั้น โดยที่ไม่คิดอะไรกันอยู่แล้ว ทำไมจะอีกไม่ได้ละ "

“ ทำอะไรนะ!! “ เสียงที่ดังขึ้นจนผมสะดุ้งเอาหน้าออกห่างจากพลัม หันไปทางต้นเสียงที่ตะโกนมาจากที่ฝึกซ้อม ไนท์ทิ้งของที่มันต้องถือเดินออกจากขบวนแล้วเดินตรงมาหาผม " ถามว่าทำอะไรกัน "

“ ไม่ซ้อมขบวนเหรอ น้องไนท์ "

“ ตอบมาก่อนว่ามึงทำอะไรกันอยู่ " ไอ้ไนท์ไม่ตอบคำถามพลัม มันหันมาถามผม

“ คุยกับเพื่อน นี่มึงอย่าวุ่นวาย "

“ กูไม่ได้วุ่นวาย " มันเถียง " มึงแทบจะเอาหน้าไปสิงกันอยู่แล้วจะให้กูยืนอยู่เฉยๆรึไง มึงฝันเหรอ "

“ ไอ้ไนท์ " มันสะบัดมือผมที่จับแขนมันไว้ 

“ กูจะกลับแล้ว " มันบอกผมแบบนั้นก่อนจะหันไปบอกพลัมที่นั่งอยู่ " ผมกลับแล้วครับ " ยังไม่ทันได้ฟังเสียงอนุญาติจากรุ่นพี่ของมันเลย ไอ้ไนท์คว้ากระเป๋าแล้วเดินออกไป ปล่อยให้ทุกคนที่กำลังซ้อมขบวนหันหน้ามาหาผม เหมือนตั้งคำถามว่า เกิดอะไรขึ้น

“ กลับก่อนนะพลัม "

“ โชคดีจ๊ะ "

   เร่งฝีเท้าเดินตามเด็กผู้ชายคนนึงที่เดินนำผมอยู่ ไนท์มันขึ้นไปนั่งบนรถทันทีที่ผมปลดล๊อคประตู นั่งทำหน้าบึ้งไม่สนใจ ก่อนจะถอนหายใจออกมา

“ มึงคุยอะไรกับพี่พลัม "

“ มึงถามก่อนมั๊ยว่าพลัมเป็นอะไรกับกู "

“ เค้าเป็นอะไรกับมึงละ " ดวงตากลมที่หันมาหาเรื่องผม

“ เพื่อน เป็นเพื่อนกันตั้งแต่ม.สี่  "

“ กูไม่เชื่อ "

“ ไม่เชื่ออะไรของมึง "

“ กูดูสายตาพี่พลัมก็รู้แล้ว ว่ามันต้องคิดอะไรกับมึง ทำยังกับว่าจะเอามึงอย่างงั้นละ " มึงรู้ได้ไงว่ะ คำถามของมันพร้อมตาโตๆแบบตลกใจของผม กูพลาดแล้วไง มองหน้าไอ้ไนท์ที่ยังนิ่งผมเงียบไปก่อนนิ้วเล็กๆจะหยิกเข้าที่ข้างท้อง

“ ไอ้บอท มึงบอกความจริงกูมานะ  ไอ้สัด มันมาขอให้มึงเอามันใช่มั๊ย " ทั้งหยิกทั้งตี ผมจับมือมันไว้แน่น

“ เดี๋ยวๆ ไอ้สัด ใจเย็นๆ "

“ มึงนี่ไข่ไว้ทั่วเลยนะ " ไนท์เริ่มทำหน้างอมาขึ้น

“ โอเค กูยอมรับว่าเมื่อก่อนกูง่ายไปหน่อย แต่มึงครับ คนมันติดใจ มันก็พูดยาก "

“ ถามจริงๆเถอะ ว่าถ้ากูเข้าไปไม่ทัน มึงก็คงจะตกลงไปกับมันแล้วใช่มั๊ย "

“ ไม่หรอก กูไม่เอาคือไม่เอา หยุดแล้วคือหยุดสิว่ะ " อธิบายกี่ครั้งมึงถึงจะเข้าใจว่ากูหยุดแล้ว ก็คบกับมึงอยู่คนเดียว

“ ตอแหล "

“ มึงอย่างี่เง่าไนท์ "  แค่คำเดียว ไอ้ไนท์ก็ไม่มีการโวยวายอะไร ไนท์เงียบลงมันปล่อยมือที่จับผมอยู่ลงถอยหลังหันออกไปมองนอกหน้าต่างรถ

" เออ กูมันงี่เง่า "  ผมถอนหายใจออกมา  แค่ประโยคเดียวที่เหมือนว่าผมรำคาญมันก็ทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่ไปแล้ว ทุบมือลงกับพวงมาลัย ผมขับรถออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว


..................................................

“ ไนท์มึงฟังกูก่อน " คว้ามันเอาไว้ตอนที่ถึงคอนโด ไนท์ไม่พูดอะไรกับผมตั้งแต่ออกจากมหาลัย ตอนนี้ก็เอาแต่ก้มหน้าอย่างเดียว " โอเคๆ " ผมดึงมันเข้ามากอด " กูขอโทษ ที่พูดกับมึงแบบนั้น "

“ กูไม่ให้อภัย " มันพูดเสียงอู้อี้อยู่หลังคอของผม

“ แล้วจะเอาไง "

“ เล่าเรื่องของมึงกับพี่พลัมมาให้กูฟังก่อน " มันว่าก่อนจะกอดผมไว้ ยืดตัวขึ้นไปนั่งบนโต๊ะกินข้าวไนท์เข้ามายืนระหว่างขา เอามือมาเล่นกระเป๋าเสื้อผม

“ กูกับพลัมเจอกันตอนม.สี่ ก็มีอะไรกันมาตลอด แตไม่ผูกพัน ไม่ใช่แฟน แค่เวลาเบื่อๆก็เอากันได้ จริงๆกูเพิ่งเลิกกับมันก็ตอนที่คบกับมึง พอกูจริงจังกับมึงกูก็เลิกกับมันเลย ในมือถือกูไม่มีเบอร์มันด้วยซ้ำ ไลน์ก็ไม่มี "  ยื่นมือถือให้มันกดดู ไอ้ไนท์หันมาจ้องหน้า

“ แล้วมึงมากับเค้าได้ไง "

“ กูจอดรถหน้าคณะมึง พอดีติดกับรถมันแต่กูไม่รู้ จริงๆกูลืมมันไปแล้วละ ตกใจเหมือนกันที่เจอ "

“ แล้วทำไมตอนนั้นเอาหน้าเข้าไปใกล้กันด้วย "

“ มันจะชวนกูไปเอา " พูดใส่หู ไอ้ไนท์กลืนน้ำลายดังเฮือก ตวัดสายตามามองผม

“ ไอ้สัดบอท! “

“ แต่กูยังไม่ตอบอะไรเลย มึงเข้ามาซะก่อน " พูดจบไอ้ไนท์ยื่นปากมาจูบผม เสียงจุ๊ฟดังชัดจนผมยิ้ม

“ ห้ามนะ มึงต้องมีกูคนเดียว ถ้ามึงคิดนอกใจกูจะตามรังควานไม่ให้พวกมึงมีความสุขเลย "

“ ขู่ว่ะ " ผมแซวมันก็ทุบอกผม  " ทำไมพอคนอื่นมึงไม่เห็นเป็นงี้ ไม่เห็นไปรังควานเค้าเลย "

“ ก็คนพวกนั้นกูไม่ได้รัก " มันพูดเสียงเบาๆ " แต่กับมึง กูรักมากนี่ มากที่สุดเลย "  คำว่า รักออกจากปากมันง่ายเหมือนแปรงฟัน แต่นั่นเพราะมันอยากพูด มันเลยพูด มันคิดยังไงก็พูดออกมาแบบนั้น   

“ จริงอะ " ผมหอมแก้มมันก่อนจะลุกจากโต๊ะ กอดมันไว้แน่น ผลักไนท์ให้เดินถอยลงหลังเข้าห้องไป 

“ พี่บอท จะทำอะไร " ถามเหมือนไม่รู้ มันรู้แต่ชอบแกล้งว่าไม่รู้ ใสซื่อทำอะไรไม่เป็นสักอย่างเวลาขึ้นเตียง มันคงไม่รู้ว่าการทำแบบนั้นทำให้ผมหมั่นเขี้ยวแล้วอยากจะขยี้มันมากแค่ไหน
 
“ อ๊ะ .. อ๊ะ .. เร็ว มันเร็วไปแล้วน๊าพี่บอท " ตัวของผมสอดส่วนนั่นเข้าไปถี่ยิบ ตัวขาวๆเล็กๆของมันกระพรืมไปตามแรงสอดใส่ของผม ไนท์กัดฟันของตัวเองแน่น มือมันพยายามจับแขนของผมเอาไว้ งอตัวลดความเจ็บที่ผมอัดเข้าไป

“ แน่นว่ะ "  ไนท์พยายามยกตัวขึ้นมาถามมันกอดคอของผมเอาไว้ ปากมันงับลงบนใบหูของผม

“ พี่บอทรักไนท์มั๊ย "

“ ไม่ตอบ " ผมบอกมัน ก่อนจะเร่งแรงส่วนนั้นให้ไวขึ้นอีก

“ พี่ชอบของไนท์มากกว่าของคนอื่นๆรึเปล่า ชอบมากกว่ามั๊ย อ๊าา พี่บอทเร็วๆ จะเสร็จแล้ว ไนท์ อ๊าา ตรงนั้น ลึกอีก " มันร้องขอผมตอนที่มือนั้นกอดคอผมไว้แน่น

“ อยากให้ไนท์ทำให้ " ไหนๆมึงก็ขึ้นมากอดคออยู่แล้ว ผมก็นอนลงเลยแล้วกัน  ไนท์กัดปากตอนที่เห็นผมนอนลงไป มันเอามือมันตั้งไว้บนหน้าท้องของผม กัดปากตอนที่ขยับตัวขึ้นลง

“ อื้ออ พี่บอทครับ พี่บอท " มันว่าแบบนั้นตอนที่ปรือตามองผม ผมกัดฟันลุกขึ้นอีกครั้ง จูบเบาๆลงบนปากที่มันรอรับไว้แล้ว ดูดดื่มกับการแลกลิ้นผมดึงตัวมันนอนลง ฉีกขามันให้กว้างขึ้น กระแทกส่วนกลางเข้าไปจนจมลึก ไนท์ครางเสียงกระเซ่าจนสุดท้ายก็ต้องปล่อยออกมาพร้อมกัน

“ พี่บอท อื้ออ ไนท์ ไนท์เหนื่อย "

“ หึ " หัวเราะในลำคอผมก้มลงจูบมันอีกครั้งลูบไล้ไปตามเนื้อตัวขาวเนียนของมัน  ไนท์บรือตาขึ้นมามองผม มันกอดคอผมไว้

“ พี่บอท "

“ หื้ม ว่าไง " หอมแก้มมันที่ตอนนี้ดวงตานั้นกำลังจ้องมองผม

“ ไนท์กับพี่พลัมใครดีกว่ากัน ชอบของใครมากกว่า " ดูคำถาม มึงกอดกูอยู่แบบนี้กูคงตอบว่าพลัมมั้ง ผมยกยิ้มส่ายหน้าไปมาดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มตัวมันไว้

“ ต้องของมึงอยู่แล้ว มันคับกว่าเป็นไหนๆ "

“ คิ " มันหัวเราะก่อนจะจุ๊ฟแก้มผม " ไม่ได้ตอแหลนะ "

“ ไม่ได้ตอแหล " เรื่องจริงอยู่แล้ว ของไนท์คับกว่าเวลาสอดเร้าใจกว่า ข้างในก็อุ่นกว่า มีอะไรกันแล้วก็มีความสุขกว่า ทุกอย่างเป็นขั้นกว่าทั้งหมด

“ อย่าให้กูจับได้แล้วกัน กูจะไปฉีกอกทั้งมึงทั้งพี่พลัมเลย "

“ หึ มึงเถอะ ออกมาแบบนี้ รุ่นพี่ที่มหาลัยเค้าไม่ว่ารึไง ป่านนี้ไม่ตัดมึงออกจากขบวนเหรอ " ผมถามจริงๆก็สงสัยตั้งแต่มันออกมาโดยไม่บอกแล้ว แต่ทะเลาะกันเรื่องพลัมซะก่อนเลยไม่ได้ถาม แล้วก็เอากันจนลืมไปเลย

“ ระดับไนท์ไม่มีปัญหาหรอก ไนท์มีเส้น "  ถึงจะสงสัยอยู่บ้างกับท่าทางไม่กังวลของมัน อยากจะเอ่ยปากถาม  แต่เพราะมันซุกตัวเข้ามาหาบวกกับลมแอร์เย็นๆ ผมเผลอกอดมันหลับไปทั้งอย่างงั้น 

................................................

[patwo]

“ ไนท์แม่ง น่าอิจฉาสุดๆ ขนาดโดดซ้อมขบวนพี่ต้นยังไม่ว่าอะไรมันเลย เหอะ! น่าหมั่นไส้ พวกพี่ๆก็เหมือนกัน มันทำอะไรก็ดูน่ารักไปหมด โดยเฉพาะพี่ต้น แกเห็นมั๊ยดรีม พี่ต้นไม่ว่าอะไรมันเลย "

“ มึงไม่รู้เหรอ ว่าพี่ต้นชอบมัน "

“ จริง "

“ ก็ไม่รู้ว่ะ " เสียงที่ผมได้ยินหลังจากจอดรถหน้าคณะศิลปกรรมและกำลังจะเดินเข้าตึก บทสนทนาที่กล่าวถึงคนรักของผมกับผู้ชายอีกคน

“ ต้น.. ใครว่ะ "

“ วันนี้ก็มารับไนท์เหรอ " ผมเงยหน้าขึ้นมองเสียงที่ดังอยู่ใกล้ๆ พลัมยื่นโค้กกระป๋องมาให้ก่อนจะนั่งลงข้างๆ ผมเปิดฝาก่อนจะยกขึ้นดื่ม

“ อื้ม  วันนี้ก็มาดูเหรอ "

“ แน่สิก็พลัมเป็นสต๊าฟ " แน่เหรอว่ะ เท่าที่รู้มึงไม่ค่อยคบใคร แล้วอีกอย่างสต๊าฟเหี้ยไร ร่อนไปร่อนมาอยู่แถวนี้ งานการข้างล่างมีเยอะแยะ ผมหันไปมองพลัมที่หันมายิ้ม " ทำไม ไม่เชื่อเหรอ "

“ ก็เปล่าหรอก " ผมมองลงไปด้านล่างผู้ชายตัวสูงผอมที่กำลังยืนคุยกับไอ้ไนท์ท่าทางสนิทสนม เป็นรุ่นพี่หน้าหวานที่ยิ้มแล้วดูอบอุ่นดี " นั่นใครว่ะ "

“ ไหนใคร "

“ ก็ที่ยืนข้างไนท์ "

“ อ๋อ.. ชื่อต้นนะ " ต้นเหรอว่ะ.. ชื่อคุ้นๆเหมือนเมื่อกี้ได้ยิน บทสนทนาที่เด็กสองคนนั้นพูด  " เค้าสนิทกับไนท์ "

“ ทำไมถึงสนิท "

“ ก็ไม่รู้สิ " พลัมพูดเสียงลอยๆ

   มองออกไปข้างหน้าผู้ชายชื่อต้นคนนั้นดูใส่ใจมันเป็นพิเศษ ยื่นกระดาษทิชชูให้เช็ดหน้า ยื่นน้ำให้กิน คอยบังแดดให้เวลาร้อน คงไม่ใช่แค่รุ่นพี่แล้วละ ผมนั่งสงบจิตสงบใจไม่คิดมากครับ นี่ไม่ใช่มหาลัยของผมที่จะเดินเข้าไปทำกร่างแล้วฉุดมันกลับบ้าน


“ แต่เห็นเค้าลือกันว่า ต้นนะชอบไนท์ พลัมก็เห็นจีบกันตั้งแต่แรกเห็นแล้ว " พลัมมันพูดขึ้นมาอีก ผมกำมือแน่น " ก็ตอนแรกที่พลัมเจอบอท คิดว่า บอทจะมาหาพลัมซะอีก ไม่คิดว่าจะมาหาไนท์หรอก ก็ไนท์ดูท่าทางฟรีๆจะตายอย่างกับต้น ก็เห็นดูถึงเนื้อถึงตัว เมื่อเช้าก็เห็นหายออกไปจากมหาลัยด้วยกันตั้งนาน  ในมหาลัยใครๆก็รู้ ว่าต้นกับไนท์ .. บอท! " 

   ผมยืนขึ้นไม่รู้ทำไมถึงทำแบบนั้น ขาของผมก้าวไปยังไม่ทันที่จะได้ยินเสียงเรียกของพลัม แหวกลงกลางฝูงชนที่มองมา ผมไม่สนใจใครทั้งนั้น ไนท์ดูอึ้งๆ ตอนที่เห็นผมเดินเข้าไปใกล้ มือที่ควบคุมไม่ได้ผมพลักคนที่ชื่อต้นออกไป ก่อนจะดึงไนท์ออกมา ตะโกนเสียงดังตรงนั้นว่า

“ ถ้ามึงคิดไม่ซื่อ ก็อย่ามายุ่งกับเมียกู " ทุกอย่างเงียบไม่มีแม้เสียงโห่ร้อง กำมือของไนท์แน่นผมพามันออกมาจากตรงนั้น

....................................................

“ พี่บอท ฟังไนท์ก่อนสิ " มันพยายามพูดกับผม มือที่พยายามดึงผมไว้ แต่ผมดึงกลับ " พี่บอท ทำไมต้องอารมณ์เสียขนาดนั้นด้วย แล้วที่ไปดึงไนท์ออกมาจากมหาลัยนะ ทำไมทำแบบนั้น แล้วผลักพี่ต้นทำไม "

“ ที่มึงบอกว่า โดดขบวนก็ไม่เป็น ไม่มีปัญหา ยังไงก็มีเส้น มึงหมายถึง ไอ้ต้นใช่มั๊ย " คำถามที่ทำให้มันกลืนน้ำลาย ไอ้ไนท์เงียบไป " ตกลงมึงกับไอ้ต้นเป็นอะไรกันแน่  “

“ คือ..” มันพยายามหาเหตุผล พยายามหาคำตอบมาตอบด้วยท่าทางเลิ่กลั่ก " แบบว่า "

“ ความจริง "

“ รุ่นพี่รุ่นน้องเหละ พี่บอท อย่างทำหน้าแบบนั้นใส่ไนท์ " มันเดินเข้ามาใกล้ สองมือมันจับมือของผมแกว่งไปมา ดึงตัวผมเข้าไปกอด " ไม่มีอะไรจริงๆ พี่ไปฟังมาจากไหน ไปฟังอะไรมา ถึงหงุดหงิดไนท์แบบนี้ "

“ ไม่สำคัญหรอกว่าใครจะเล่ากู มึงบอกความจริงกูมา " ผมดึงแขนมันออก ไอ้ไนท์มีน้ำตาคลอปากที่เม้มเข้าหากัน ผมไม่เคยปฎิเสธการเอาใจของมันเหมือนวันนี้ ไม่เคยปฎิเสธกอดจากมัน

“ ไม่! ให้ไนท์กอดพี่บอทก่อน "  พยายามจะเข้ามากอดผมอีกครั้ง คราวนี้มันร้องไห้ออกมาตอนที่ผมคว้าตัวมันไว้ไม่ให้กอด 

“ ไม่ต้องกอด "

“ ไนท์จะกอด จะกอดพี่บอทก่อน อึก ฮืออ พี่อย่าทำแบบนี้สิ โกรธก็เคลียร์กันสิ ทำไมแค่กอดยังทำไม่ได้ "

“ มึงก็เคลียร์เรื่องของมึงก่อน จะกอดกูทำไม "

“ หน้าตามึงเหมือนจะทิ้งกูไป " มันเหลือบตามามองผม ฉวยโอกาสตอนที่ผมเผลอเข้ามากอด แต่ผมดันตัวมันไว้ ยังไงก็ไม่ให้กอด " พี่บอท! “

“ เคลียร์เรื่องของมึงมา กูไม่ทิ้งมึงหรอก ถ้ามึงไม่โกหก  "

“ พี่ต้นเป็นพี่รหัสกู "

“ พูดให้เพราะๆด้วย ทีกับคนอื่นมึง ไนท์อย่างงั้น ไนท์อย่างงี้ กับกูมึงเป็นอะไร ต้องมึงๆกูๆ "

“ กูเกลียดมึง " มันจ้องหน้าผมแล้วพูด มือที่ก็ดิ้นจะกอดผม ส่งสายตาละห้อยมาหา " ให้กูกอดก่อน หรือมึงจูบกูก็ได้ จูบก่อน จูบไนท์ก่อน พี่บอท " ผมก้มลงจุ๊ฟมันเบาๆ ไนท์กัดปากมันคงเสียดายที่ผมให้แค่นี้

“ พี่ต้นเป็นพี่รหัสไนท์ ก็เลยสนิทกัน ก็เท่านั้นเอง มึงไปฟังใครมาว่ะ อย่าให้กูรู้นะ ว่าอีดอกนั่นเป็นใคร ทำให้กูทะเลาะกับมึง " มันทำท่าโกรธก่อนจะคิดอะไรขึ้นมาได้ มันมองผมตาโต " พี่พลัม มึงไปเจอพี่พลัมมาเหรอ! “

“ เคลียร์เรื่องของมึงก่อน "

“ ก็ไม่มีอะไรหรอก แต่มึงไปฟังอีดอกนั่น ใส่ไฟกูถึงไหนละ พี่ต้นเป็นแค่พี่รหัสกู ที่เป็นแฟนกับพี่รหัสกูอีกทีตอนอยู่.ปลาย เค้าก็เลยสนิทกับกูมาก เพราะก่อนหน้านี้ เราก็รู้จักกันอยู่แล้ว "

“ แฟนพี่รหัสมึงตอนอยู่ม.ปลาย " ผมทวนคำที่มันพูด ไอ้ไนท์เรียนโรงเรียนชายล้วน " พี่ต้นของมึงเป็นเกย์ "

“ สมองมึงมีแค่ไหนว่ะ " มันดิ้นจนหลุดจากมือผม มันเอามือสองข้างมันจับหัวผมพลิกไปพลิกมา " หัวก็ไม่ได้เล็กทำไมสมองน้อยจัง ผู้ชายแท้ๆที่ไหนจะเรียน แฟชั่นว่ะ ในเอกกูมีแต่ตุ๊ดมีแต่เกย์ "

“ แล้วเมื่อเช้ามึงออกไปไหนกับมึง " เออว่ะ ทำไมกูไม่คิดถึงข้อนี้เลยว่ะ

“ กูออกไปไหน กูไปเรียน มึงฟังอะไรพี่พลัมมาบ้าง ตอบกู ไอ้บอท มึงฟังอะไรมาจากมัน " กลายเป็นผมที่ต้องกลับมาโดนมันงอน ไอ้ไนท์กอดอกมันเชิดหน้าไปทางอื่น ผมดึงมันเข้ามากอด มันผลักมือนั่นของผม  " ไม่ต้องมากอดกู "

“ เลียนแบบว่ะ "

“ เล่ากูมาให้หมด พี่พลัมพูดอะไรกับมึง "

“ ขอกอดหน่อย "

“ ไม่ให้กอด ไม่ต้องมากอดไนท์เลย " ทำทีเป็นไม่สนแต่พอกอดจริงๆก็ไม่ปัดป้อง มันทำหน้างอนหันไปทางอื่น

“ มันเล่าว่าไอ้ต้นชอบมึง บอกว่าตอนเช้ามึงออกไปไหนกับไอ้ต้น แล้วก่อนหน้านี้กูได้ยินคนพูดว่าเค้าหมั่นใส้มึงที่ขนาดโดดซ้อม ยังไม่โดนด่า เพราะมึงเด็กพี่ต้น  "

“ เออ ใช่กูมันเด็กพี่ต้น ไม่สิ จริงๆก็ไม่ใช่เด็กหรอก เป็นลูกด้วยซ้ำ เพราะกูตัวเล็ก พี่ต้นก็เลยชอบเรียกกูว่า ลูกสาว เค้าก็ดูแลกูเหละมึง พี่สิงห์เค้าฝากไว้ ก็พี่รหัสกูตอนม.ปลายนะ ไม่มีอะไรหรอก ทำไมมึงต้องหึงกูกับคนที่มีสปีชี่เดียวกับกูด้วยว่ะ  "  มันหันมามองหน้าถอนหายใจใส่  มือที่กอดอกคลายออกมากอดคอผมไว้ก่อนจะหอมแก้ม  " เพราะมึงรักกูใช่ม่ะ "

“ อื้ม " ไอ้ไนท์ตาโตขึ้นมาตอนที่ผมตอบรับ ไม่เหมือนทุกทีที่จะเฉไฉไปเรื่องอื่น  " เพราะมึงเป็นของกู กูหวง "

“ พี่บอทเป็นของไนท์ ไนท์ก็หวง อย่าไปคุยกับพี่พลัมอีกนะ " พอกูพูดเอาใจมันก็พูดเสียงหวานมาเลย เรามองหน้ากัน " ถ้ามึงกลับไปติดใจมันอีกกูจะทำไง "

“ มึงกลัวอะไรพวกนั้น ไม่เข้าท่า "

“ มึงก็เหมือนกัน ไม่เข้าท่า ฟังคนอื่นมากกว่ากู ใจร้อน งี่เง่า "

“ ก็เพราะกูรักมึงไง "

“ พี่บอท " มันหยุดคำพูดที่จะด่าผม กลับกลายมาเป็นยิ้มให้แทน มือมันที่กอดผมแน่น

“ มึงไม่ต้องมาทำท่าทางตอแหลใส่กู "

“ ไอ้สัดนี่ " มันถอนหายใจ " ตั้งแต่คบกันมา มึงบอกรักกูกี่หนกัน ตอนมีอะไรกันยังไม่บอกเลย "

“ คำว่ารักของกูไม่เกลื่อนแบบมึงนี่ "

“ กูรู้สึกยังไง กูก็พูด  กูรักมึงกูก็พูดออกมา แต่วันนี้กูดีใจนะ "

“ เรื่อง " เงยหน้าถามมันที่เอามาจมูกมาคลอเคลียผม

“ ก็เรื่องที่พี่บอท แสดงความเป็นเจ้าของไนท์ต่อหน้าคนเยอะๆแบบนั้น รู้มั๊ยที่คณะสาวๆกรี๊ดพี่เยอะมาก แต่เพราะพี่ทำแบบนั้นใครๆก็จะรู้ว่า พี่นะเป็นของไนท์ จริงๆก็ชอบ ตอนที่พี่เรียกว่า เมีย "

“ หึ " ผมหัวเราะในลำคอไนท์มันโน้มหน้าเข้ามาใกล้ผม ดึงตัวผมให้นั่งลงบนที่วางแขนของโซฟา มันใช้แรงทั้งหมดที่มันมี แต่ผมดึงมันไว้ ใช้นิ้วชี้ปิดที่ปากมัน

“ ทำไมอีก ไนท์อยากจูบ อยากโดนพี่บอทจูบนะ "

“ จูบนี่ก่อน " ผมชี้ไปที่ส่วนกลางไนท์กัดปากมันทำท่าอายได้โคตรน่าหมั่นเขี้ยว ผมจับแก้มมันมาหอมก่อนที่ไนท์จะย่อตัวลงไป

   มือมันคลึงส่วนกลางของผมนวดเบาๆไม่นานมันก็ขึ้น อยากอยู่แล้วแค่เห็นท่าทางมันอ้อนก็ยิ่งอยาก ปลดตะขอและเปิดซิบ ส่วนกลางของผมเด้งขึ้นทักทาย มันรูดด้วยมืออยู่สองสามครั้ง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นปาก เสียงครางเบาๆของมันตอนลิ้มรส การเคลื่อนไหวที่ไม่เร่งเร้าแต่เร้าใจ .. ไม่นานเท่าไหร่ ผมแตกคาปากของมันเลยครับ

............................................................ 

“ ไนท์แม่งอัพภาพใครลงว่ะ สยองสัด " ผมหันไปหา ไอ้หยุ่นที่ก้มลงมองไอแพตของตัวเอง ไอ้เนียไอ้เหมือนไอ้ไฟ และผมยื่นหน้าเข้าไปดูหน้าจอนั่น  เป็นภาพของผู้หญิงที่ผ่านการตบมาอย่างดุเดือด หน้าตาบวมขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

“ สำหรับคนที่ชอบมายุ่งกับผัวกู " ไอ้ไฟออกเสียงอ่านสเตตัสนั้น ก่อนทุกคนจะมองมาที่ผม

“ ไอ้บอท มึงไปทำให้น้องกูทุกข์ใจเรื่องอะไรอีก " ไอ้เนียว่า ไอ้สองคนนี้ก็เหมือนกันรักไนท์ไม่ต่างจากลูก ไอ้ไนท์ทำอะไรไม่เคยผิด กูผิดอยู่คนเดียวตลอด

“ กูทำที่ไหน "

“ แล้วผู้หญิงคนนี้ใครว่ะ " หยุ่นมันหันมาถามผมแบบงง ท่าทางที่ชวนหัวเราะ ผมรู้ว่าเธอเป็นใคร ก็ตอนนี้คงมีแค่คนเดียว  พลัม

“ ไม่รู้สิ กูไม่รู้จักว่ะ "   ก็ถ้ามึงทำให้กูกับไนท์ต้องโกรธกันแล้วละก็ ไม่มีเหตุผลอะไรที่กูจะต้องช่วยเหลือ มันก็สมควรในแบบที่มันควรเป็นแล้ว   " กูต้องโทรไปบอกให้มันลบรูป "

“ ทำไมว่ะ " ทุกคนถามผมขึ้นพร้อมกัน

“ เดี๋ยวคนเข้าใจมันผิดหมดว่ามันแรง ก็แฟนกูนะ น่ารักใสซื่อจะตายไป "  ในจังหวะที่ทุกคนเงียบมีเพียงเสียงไอ้หยุ่นที่ดังขึ้นมาในตอนนั้น

“ แล้วมันจะทันเหรอว่ะ มีคนเข้าใจผิดมันไปเยอะแล้วนะมึง   " ความจริงใจที่มันมีให้ผม  ทุกคนหัวเราะออกมาเสียงดัง  ก็เป็นอีกวันที่มีความสุข

...........................................................

เป็นครั้งแรกที่พออัพแล้วไม่รู้จะพูดอะไร #เวรกรรม
คือพูดไม่ถูก มึนงง เบลอ
เอาเป็นว่าตอนหน้า พาสวันเกิดพี่เทมนะคะ
ตอนพิเศษขนมยังอัพเรื่อยๆนะจ้า นิยายยังไม่ตีพิมพ์ก็อย่าเพิ่งนับจำนวนตอนในเล้า ฮ่าๆ
ฝากแท็ก #BTSสถานีรัก ด้วยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านแล้วคอมเม้นท์จ้า


 

[Whatever it is]

โอ๊ย เทมมี เค้าจะไม่ทน 55555

[maemix]

แรงส์มากไนท์ หวงบอทสุดสุด
พลัมยุ่งกับคนมีเจ้าของ เจ็บตัวแล้วแถมอายด้วย

[butter.juliet]

นี่แหละๆๆๆ มันต้องแบบนี้ !!!
น้องไนท์เอาใจพี่ไปเลย เหมือนจะแรงแต่ก็ไม่ไปทำใครก่อน ถึงว่าพี่บอททั้งรักทั้งหลง 

.
รอพาสวันเกิดพี่เทมค่ะ อยากเห็นไฟอ้อนง่ะ 

[IsDeer]

แร๊งงงงงงงงงงงงงงงง

[rainiefonnie]

ขอบคุณหนมมมมากกกกกที่มาลงตอนพิเศษให้

ไนท์ขี้หึงขี้หวงนะ

แต่ชะนีต้องเจออย่างไนท์เนี่ยแหละ

[Mrl●]

โอ้โหหหหหหห ไนท์แรงมากกก ชอบๆๆๆ
ฮาหยุ่นตอนท้ายอ่ะ 5555555555555555 ใสซื่อจริงๆ

[IIIA]

คู่นี้รับกันดีจริงงงงงง เอาใจกันดีจริง