“ พี่หยุ่น ไปเป็นเพื่อนเฮอร์ซื้อของหน่อย ที่ห้าง " น้องชี้ไปที่ห้างใกล้คอนโด ไอ้ฮิมกระชับกระเป๋าของน้อง " พี่ฮิมขึ้นห้องไปก่อนนะ "
“ จะซื้ออะไร "
“ ความลับ " บอกพี่ชายแบบนั้น ก่อนจะหันมาจับมือผม " ไปกันพี่หยุ่น "
“ อ่า ไปสิ " เดินตามแรงลากของน้อง ยังสงสัยกับไอ้ฮิม อยู่ๆมันก็เงียบขึ้นมา อย่างไม่รู้สาเหตุ หรือบางทีมันอาจจะเก็บความรู้สึกอยู่ว่ะ แล้วพอกูเข้าไปในห้องมันก็จะพุ่งจู่โจมกู ตบ ต่อย หรือว่าตี คิดเพลินจนเดินมาถึงส่วนซูปเปอร์ของห้างแล้วครับ
“ พี่หยุ่น คิดอะไรอยู่รึเปล่า "
“ ห๊า " หันไปมองน้องก่อนที่ผมจะถอนหายใจ " ก็คิดนะ "
“ เรื่องพี่ฮิมเหรอ " น้องพูดไปก็เข็นรถเข็นต่อไป หยิบขนมที่ตัวเองอยากจะกินใส่รถเข็น ก็หยุดตั้งหลายวันนี่หว่า ก็เลยต้องตุนสะเบียงไว้
“ อื้ม "
“ เค้าก็แบบนั้นละ เพราะเค้าเห็นพี่คนนั้น คุยกับพี่ไง พี่ฮิมนะ นิสัยเสียจะตาย " น้องเฮอร์หยิบฟิงเกอร์ริงเกอร์ขึ้นมา " พี่หยุ่นว่าสีเขียวกับแดงอะไรอร่อยกว่ากัน "
“ สีเขียว ไอ้ฮิมนิสัยเสียยังไงเฮอร์ "
“ เค้าเป็นคนขี้หวงค่ะ ตั้งแต่เด็กๆแล้ว พี่ฮิมนะ หวงของเล่นจะตาย " แต่กูไม่ใช่ของเล่น ผมเงียบไปน้องเฮอร์ก็อธิบายต่อ " คือหนูหมายถึงว่า มันคงไม่ต่างกันใช่มั๊ยละคะ พี่ฮิมนะ เสียสละของเล่นให้หนูตลอด จนกลายเป็นว่า ถ้าเค้ามีหุ่นยนต์ แบบอะไรที่เค้าเล่นได้คนเดียว เค้าก็จะหวงมาก คือหนูเปรียบเทียบกับพี่หยุ่น "
“ ก็ไม่เข้าใจอยู่ดีนั่นละ "
“ เอ่อ.. ทำไมเป็นแบบนี้ละ หนูก็อธิบายใครไม่เก่งด้วยนะ " น้องถอนหายใจ " ก็พี่หยุ่นนะ เป็นแฟนพี่ฮิม เป็นของพี่ฮิมคนเดียว พี่ฮิมก็เลยหวงมาก แบบใครจะมาดู จะมาชมแบบ สนใจออกนอกหน้า เค้าก็ต้องไม่ชอบอยู่แล้ว พี่ฮิมนะ เอาจริงๆก็เลือดร้อนจะตายไป เหตุผลอะไรก็ไม่เคยจะฟัง เอาแต่อารมณ์ น่ากลัวจะตาย พี่หยุ่นเคยกินเลย์รสญ่าญ่าเปล่า อร่อยมั๊ย "
“ อร่อยนะ " จริงๆแม่งอร่อยกว่ารสณเดชอีกครับ แต่ก็จริงของน้อง ยังจำเรื่องตอนไปเที่ยวหัวหินได้เลยมันฟังผมที่ไหน ทั้งๆที่ผมแค่ทักทายเค้าที่ใจดีเลี้ยงเหล้าเท่านั้น คืนนั้นกูโดนจูบปากเกือบหลุด ถอนหายใจน้องเฮอร์ก็หัวเราะ
“ เครียดขนาดนั้นเลย " มองหน้าผมแต่มือหยิบขนมไปเรื่อย
“ นี่จะซื้อจนเต็มรถเข็นเลยเหรอเฮอร์ "
“ เฮอร์หยุดตั้งหลายวัน เพราะงั้น เฮอร์คิดว่าจะดูหนังเกาหลี อ่านการ์ตูนให้หนำใจเลย " ยิ้มให้ผมก่อนจะหันไปเลือกขนมต่อ ผมได้ของที่อยากจะกินมาสองสามอย่าง พวกไส้กรอก ขนมกินเล่น แล้วก็อาหารเวฟ
“ เดี๋ยวพี่จ่ายเอง " ยื่นบัตรให้พนักงานตอนที่กำลังยืนคิดเงิน
“ พี่หยุ่นขอบคุณนะคร่า " น้องยกมือไหว้ผม อยากจะบอกว่าแค่นี้ไม่เป็นไรเลย ปกติเงินผมแทบไม่ค่อยได้ใช้อะไรอยู่แล้ว
“ อยากกิน ไอติมรึเปล่า "
“ แน่นอน " ทำไมรอยยิ้มนี้ถึงได้ดูสดชื่นได้ขนาดนี้ว่ะ อาจเพราะผมฝันที่อยากจะเห็นมัน ในเมื่อผมกับไอ้ฮิมรักกันแน่นอนว่าคนรอบตัวของเรา เราก็อยากจะให้เค้ารักสิ่งที่เราเลือกด้วย วันนึงผมเคยเป็นคนที่เธอเกลียด แต่วันนี้มันไม่ใช่วันนั้นอีกแล้ว
“ คุยกันดีๆนะ เฮอร์จะเข้าห้องละ ต้องนอนเอาแรงคืนนี้จะตื่นมาดูหนัง " น้องดูลั๊นล๊ามากครับ เราเปิดประตูห้อง พบว่าไอ้ฮิมไม่ได้อยู่ที่ห้องนั่งเล่น มันอาจอยู่ในห้องของมัน ผมตั้งของทั้งหมดไว้บนเค้าเตอร์ ลังเลที่จะเดินเข้าไปหามัน
“ พี่จะจัดของ เฮอร์ไปอาบน้ำเถอะ " เฮอร์ทำตามที่ผมบอก ผมว่าจริงๆก็แค่ข้ออ้าง ผมแค่ไม่อยากจะคุยกับมัน ถ้าเรื่องของไอ้คีน แค่ผมคุยกับเพื่อนมันจะหึงก็เกินไปหน่อยรึเปล่าว่ะ คิดไปก็จัดไป ขนมเยอะมากพยายามจัดไว้ในตู้เป็นขวดๆกล่องๆก็วางไว้บนเค้าเตอร์ จริงๆผมไม่สันทัดแต่เชื่อว่าถ้ามันไม่ถูกที่ พรุ่งนี้ไอ้ฮิมคงจะมาย้ายมันไปเอง
เปิดประตูเข้าไปในห้อง เสียงเกมส์แม่งดังโต้หน้าทันทีเปิด ไอ้ฮิมกำลังเมามันส์กับเกมส์ต่อสู้หน้าจอทีวี ผมถอนหายใจเสียงดังแข่งกับแม่งแต่แรงไม่พอ นั่งลงข้างหลังมัน ไม่มีท่าทีสนใจเอาแต่เล่นเกมส์ต่อ
“ ฮิม หันมาคุยกับกูเรื่องไอ้คีนหน่อย "
“ ก็มึงบอกกูว่าเพื่อนไง " มันตอบทั้งๆที่มือก็กดเกมส์ของมันอยู่
“ แต่มึงไม่ได้คิดแบบนั้น " ขยับไปใกล้ที่มันนั่ง เอาขาเกี่ยวเอว มือก็กอดคอของมันไว้ " ฮิม "
“ สายตาของมันบอกกูแบบนั้น " มันวางจอยเกมส์ลงจากมือ ไม่ได้สนใจผลแพ้ชนะของเกมส์นั่น
“ ไอ้คีนเป็นเพื่อนกูมาตั้งหลายปี มันก็มีแฟนเป็นผู้หญิงนะมึง "
“ นั่นคือเหตุผลที่มึงจะบอกกูว่า เค้าจะไม่ชอบมึง "
" ก็แล้วมันไม่พอรึไงว่ะ "
“ ก่อนหน้าที่กูจะมาชอบมึง กูก็มีแฟนเป็นผู้หญิง " อาจจะจริงในจุดนี้ " มึงคิดน้อยเกินไป "
“ มึงคิดมากเกินไปตังหากเว้ย มึงเชื่อใจกูดิว่ะ เพื่อนก็คือเพื่อน "
“ กูเชื่อใจมึงอยู่แล้ว แต่กูไม่เชื่อใจเพื่อนมึงตังหาก "
“ เห้ออ " ผมถอนหายใจออกมาแรงพอๆกับความเซ็งที่ต้องมานั่งเถียงกับมัน " มึงเจอมันครั้งเดียวมึงจะสรุปง่ายไปรึเปล่าว่ะ "
“ เพราะมึงไม่เคยสังเกตเหี้ยอะไรไง ถึงน่าห่วง ถ้ามันจะเอามึง คงต้องถอดถุงยางก่อน มึงถึงจะรู้ตัวว่าเค้าคิดไง "
“ มึงคิดว่ากูโง่ขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ " มองหน้ามันที่เหมือนจะเงียบไป ไอ้ฮิมลูบหน้าตัวเองแรงๆมันถอนหายใจ " ถึงกูจะโง่ แต่กูก็ไม่ได้โง่ถึงขนาดไม่รู้เรื่องอะไรนะเว้ย "
“ โทษที " มันลูบหัวผม ไอ้ฮิมถอนหายใจดัง ในสายตาของมันกำลังเถียงบางอย่างอยู่
“ ไอ้คีนมันเพื่อนกู เหมือนไอ้เชนไอ้ปอนั่นละ มึงอย่าห่วงนักเลย "
“ อื้ม " เสียงตอบรับของมันเบา ผมถูกดึงเข้าไปกอด ได้ยินเสียงถอนหายใจอยู่ข้างหู แว่วเสียงเบานึงที่ดังเข้ามา เสียงที่แทบทำให้ใจผมหยุดเต้น " กูไม่ห่วงมึงเลย กูก็แค่ หวงมึงของกูมาก ก็เท่านั้นเองว่ะ "
ผมอาจจะไม่ค่อยเข้าใจความลึกซึ้งของสิ่งที่มันรู้สึก แต่แน่นอนว่า ในหัวใจของมัน ผมคงเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในนั้น
..................................................................
คือทุกคนคง งง และสับสนว่า ทำไมเป็นฮิมหยุ่นว่ะ จะอ่านเทมไฟฟฟฟฟฟฟ
ฟังหนมก่อนนะ คือว่า เนื้อเรื่องของหยุ่นมันเชื่อมกับเรื่องของไฟอยู่ส่วนนึง
แต่อยู่ๆจะขึ้นเรื่องที่เชื่อมกัน คนอ่านคงแบบ งงตาแตก หนมเลยแทรกฮิมหยุ่นขึ้นมาก่อน
เพื่อจะได้เข้าใจ คิดซะว่า เป็นการผ่อนคลาย ความตึงเครียดของเทมไฟในช่วงนี้
#รู้สึกตอนนี้ของฮิมหยุ่นก็ไม่ค่อยช่วย

ยังไงก็ขอฝากด้วยจ้า ใครมีทวิตหนมฝากแท็ก #BTSสถานีรัก ด้วยจ้า
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จ้าา
