ตอนที่ 4 หวางหลี่ผิง “น้องธันว์ลุกมาอาบน้ำก่อน ไม่นอนบนเตียงทั้งๆแบบนั้นสิครับ”
“อื้อ ธันว์อยากนอน ขี้เกียจอาบน้ำจัง”
“ไหวมั้ยเรา หืม” ผมลูบหัวเด็กขี้เกียจเบาๆด้วยความสงสาร พร้อมเกลี่ยเส้นผมที่ติดข้างแก้มใสให้พ้นทาง ทำให้น้องธันว์ที่กำลังนอนคว่ำเอียงหน้ามาทางผม ได้โชว์ผิวแก้มขาวอมชมพูและกลีบปากสีสดแก่ผมได้เต็มตา จึงอดไม่ได้ที่ใช้ปลายนิ้วไล้เกลี่ยไปทั่วผิวแก้มนุ่มและริมฝีปากชื้นของน้อง
เด็กของผมก็ตัวแค่นี้ไม่รู้จะดื้อจะซนไปถึงไหน ผมบอกผมเตือนเรื่องฝึกงานก็ไม่เคยเชื่อ ดื้อทุ่มแรงซะเต็มกำลังและมีข้ออ้างเดิมๆคืออยากใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาให้เต็มที่ เพราะไม่อยากให้ลูกน้องในอนาคตตราหน้าว่าเหลาะแหละด้วยมีผมให้ท้าย ผลก็คือกลับบ้านมาทีไรก็นอนหมดแรงแบบนี้ทุกที ใจจริงผมล่ะอยากเก็บตัวน้องไว้แต่บนตึก ไม่อยากให้ไปโดนแดดโดนลมเลยด้วยซ้ำ และอยากจะบอกเด็กดื้อนักว่าน้องไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย เพราะชั่วชีวิตนี้ผมเลี้ยงน้องได้สบาย ‘เมีย’ ของผมทั้งคนนี่ครับ แต่เด็กดื้อก็คือเด็กดื้อ ด้วยขืนผมบ่นมากเตือนมากคงได้งอนผมครั้งใหญ่อย่างแน่นอน
ระหว่างที่ผมสำรวจดวงหน้าใสยามเจ้าของหลับตาพริ้มอยู่นั้น ขนตายาวก็เริ่มขยับก่อนเปลือกตาใสจะกระพือเปิด เผยให้เห็นดวงตาดำขลับแวววาวสดใสที่จ้องผมไม่กระพริบ พร้อมริมฝีปากสีสดที่ค่อยๆคลี่ออกส่งยิ้มให้กัน ก่อนมือน้อยจะประกบหลังมือผมและเคลื่อนมันจรดริมฝีปาก จูบอุ่นๆที่ปะทะกลางฝ่ามือพาให้ผมใจสั่น และน้องธันว์ไม่หยุดเท่านั้น เพราะน้องดึงมือข้างนั้นของผมไปกุมระหว่างอก พร้อมเปลี่ยนท่ามานอนตะแคงจ้องผมอย่างอ้อนๆ
“ธันว์ไหวครับ เฮียหลี่ผิงอย่ากังวลนักสิ อะไรที่ธันว์เคยรับปากไว้ธันว์ไม่ลืมหรอก และถึงจะเหนื่อยแค่ไหน ขอแค่มีเฮียอยู่ข้างๆคอยเป็นห่วงธันว์แบบนี้...ก็พอแล้ว~” เดี๋ยวนี้ลิงน้อยของผมรู้จักอ้อนทั้งท่าทางและสายตาซะแล้ว และมันก็ได้ผลด้วยสิ เพราะใจผมนั้นมันอ่อนไปกว่าครึ่ง ไอ้ที่จะดุจะเตือนเป็นตาแก่ก็มีอันสั่นคลอน กับท่าทางออดอ้อนของแฟนตัวน้อย
“ฮึๆ ไปหัดอ้อนมาจากไหนกันหืม ลิงน้อยระวังเถอะจะโดนมังกรจับกิน” คนโดนขู่ยู่หน้าทันที ก่อนน้องจะแกล้งผมด้วยการดึงนิ้วผมไปงับเล่นเบาๆ
“งั่มๆ นี่แหนะ แง่ง ใครกันแน่จะโดนกิน งั่มๆ โอ๊ะ!...ฮ่าๆ เฮียอ่ะ ฮ่าๆ พอแล้ว” ผมโถมร่างใส่ลิงน้อยกลายพันธุ์ทันที หลังจากปล่อยให้น้องได้สมใจกับการแกล้งงับนิ้วผมเล่นอยู่พักหนึ่ง ก่อนผมจะแกล้งไซ้ไรหนวดไปตามแก้มและซอกคอ ให้น้องได้ส่งเสียงหัวเราะออกมาด้วยความจั๊กจี้
“ฮ่าๆ เฮือก ฮ้า....เฮียอ่ะ” ผิวหน้าที่แดงก่ำพร้อมลมหายหอบกระชั้นของคนใต้ร่าง ทำให้ผมที่ได้เห็นภาพน่ามองในระยะประชิดสะดุดลมหายใจตัวเอง และเผลอจ้องไปที่ริมฝีปากสีสดที่เผยอหอบอากาศน้อยๆอย่างยั่วยวน
ผมที่ห่างหายจากการแนบชิดระหว่างเรามาร่วมสองอาทิตย์ เพราะไม่อยากเอาเปรียบน้องธันว์ที่ดูเหน็ดเหนื่อยจากการฝึกงาน จึงต้องใช้แรงใจอย่างมากที่จะดึงร่างน้อยให้ลุกจากเตียง หลังจากขโมยหอมแก้มแดงมาฟอดใหญ่เป็นการปลอบใจตัวเองแล้ว แต่แรงใจผมมีอันสั่นคลอนเมื่ออีกคนไม่ให้ความร่วมมือนัก เพราะลิงน้อยนั้นโอบวงแขนมารอบคอผม พร้อมช้อนตามองกันแบบอ้อนๆและขอในสิ่งที่ตัวเองต้องการ
“เฮียหลี่ผิงอุ้มธันว์หน่อย ธันว์ขี้เกียจเดิน นะๆ พาไปห้องน้ำด้วย ธันว์อยากอาบน้ำนอนแล้ว” ที่สุดผมก็แพ้การออดอ้อนของลิงน้อยอีกจนได้
ผมกลั้นใจย่อตัวช้อนสะโพกกลมไว้และยกร่างน้อยขึ้น และคงถูกใจคนที่โดนตามใจจากผมล่ะครับ เพราะน้องธันว์หัวเราะเสียงใสออกมาเลยทีเดียว ก่อนตวัดขารอบเอวผมทันที ผมจึงคิดค่าอุ้มเป็นกลิ่นกรุ่นจากซอกคอขาวๆไปหลายฟอด พาลให้อะไรๆมันเริ่มตื่น ก่อนเร่งฝีเท้าพาน้องไปส่งถึงในห้องน้ำ
ระหว่างทางคนที่โดนผมอุ้มนั้นเงียบกริบ เสียงหัวเราะสดใสปลิวหาย เหลือเพียงแรงกอดรัดรอบคอและรอบเอว พร้อมอาการซุกใบหน้าใสเข้าที่ซอกคอของผม ด้วยน้องธันว์คงรู้ถึงปฏิกิริยาทางกายของผมที่มีสาเหตุมาเจ้าตัวแล้วล่ะครับ เพราะขณะนี้มังกรน้อยผงกหัวทักทายก้นนิ่มๆเข้าแล้ว ผมกลั้นขำไว้ไม่อยู่จึงหัวเราะคลอเบาๆให้กับเด็กขี้อายของผม จึงได้กำปั้นน้อยๆทุบไหล่มาไม่แรงนัก
“อึ๊บ...รีบอาบน้ำเข้านะครับคนเก่ง จะได้รีบนอน....หืม ว่าไงครับ” หลังจากที่ผมวางร่างนุ่มนิ่มลงพื้นพร้อมสั่งความเด็กน้อยแล้ว และเตรียมหมุนตัวออกจากห้องน้ำนั้น มือน้อยก็ยื่นมารั้งชายเสื้อผมไว้ ผมจึงเอ่ยถามน้องธันว์ที่กำลังก้มหน้าว่าต้องการอะไร
น้องธันว์ค่อยๆเงยหน้าขึ้น เผยให้เห็นแก้มใสที่ขึ้นสีระเรื่อแต่น้องกลับเบือนหน้าหลบตา ซึ่งผมก็พอเข้าใจว่าน้องจะพูดอะไร จึงวางมือลงบนหัวทุยและลูบเส้นผมนิ่มอย่างเบามือ จนน้องยอมเงยหน้าขึ้นมาสบตาด้วยแววตาสั่นไหว ทำให้ผมนึกเอ็นดูคนเก่งขึ้นมาจับใจ
“น้องธันว์รีบอาบน้ำนะครับจะได้พักผ่อน พรุ่งนี้จะได้ตื่นขึ้นมาอย่างสดใส และธันว์ไม่ต้องห่วงเฮีย เข้าใจมั้ยคนเก่ง” ผมส่งยิ้มอบอุ่นสำทับคำพูด ให้คนที่กำลังเม้มปากแน่นและมีแววตาไม่แน่ใจได้ผ่อนคลาย ด้วยน้องคงนึกกังวลกับปฏิกิริยาทางกายของผมอยู่
อย่างที่บอกว่าผมไม่อยากกวนน้อง เพราะอยากให้ลิงน้อยนั้นพักผ่อนเต็มที่และตื่นมาสดใสในทุกๆเช้า ส่วนมังกรที่ถูกปลุกจากการหลับใหลไม่ใช่เรื่องใหญ่ เพราะผมผู้เป็นเจ้าของนั้นจัดการเองได้ แต่เด็กน่ารักของผมกลับมีคำพูดที่ทำให้ความตั้งใจนี้สั่นคลอนจนล้มไม่เป็นท่า
“จะไม่ให้ธันว์ห่วงได้ไงเล่า ก็เฮียหลี่ผิงกำลัง... ‘ต้องการ’ ธันว์จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่ได้หรอก ช่วงนี้ธันว์ก็ผิดที่ละเลยเฮียด้วย มังกรจอมหื่นแบบเฮียทนมาถึงตอนนี้ได้ ธันว์ก็ต้องขอบคุณมากแล้ว” จะมีแฟนใครน่ารักมากกว่าแฟนผมบ้างมั้ยครับ ฟังคำพูดคำจาของคนเก่งของผมซะก่อน งานนี้ไม่ยั่วก็เหมือนยั่วล่ะครับ
ตอนนี้ผมล้มเลิกความตั้งใจที่จะไม่แตะต้องน้องทิ้งจนหมด ด้วยการเชยคางมนขึ้นและประกบปิดปากช่างเจรจา ก่อนฉกลิ้นเข้าโพรงปากนุ่มอย่างรวดเร็ว และทันได้เห็นแววตาตื่นตระหนกของน้อง ยามที่ริมฝีปากเราแตะกัน แต่ปฏิกิริยาที่น้องมีกลับไม่ได้ขัดขืน น้องธันว์แค่ชะงักเพียงนิด ก่อนเป็นใจด้วยการส่งลิ้นเล็กให้ผมดูดกลืน พร้อมเอียงหน้าปรับมุมให้ผมได้ดูดกลืนลิ้นน้องได้ถนัดขึ้น ส่วนปลายนิ้วเรียวที่ไล้ไปตามต้นคอนั้น กลับกระตุ้นกระแสแห่งความต้องการของผมให้สูงขึ้น และแปรเปลี่ยนความอ่อนหวานให้เป็นความร้อนแรงแห่งอารมณ์
“อืมมม....เฮือก ฮ้าๆๆ” ผมประคองร่างบางไว้กับอกและปล่อยให้เจ้าของได้มีโอกาสสูดหายใจ หลังจากที่ผมเสพความหวานจากโพรงปากน้องอยู่นาน แต่ผมไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า ด้วยการปลดปราการที่ขวางกั้นให้พ้นไปจากเรือนกายขาวผ่อง ก่อนเร่งรีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองด้วย จนเรานั้นเปลือยเปล่าไม่ต่างกัน
สายตาหยาดเยิ้มเชิญชวนของคนที่ผมปล่อยให้นั่งรอบนโถชักโครก เป็นตัวเร่งให้ผมกระโจนเข้าหาร่างน้อยและปล้นจูบพร้อมลูบไล้ไปทั่วเรือนกาย ก่อนจมูกและริมฝีปากจะฟ้อนเฟ้นไปทั่วผิวผ่อง ผมเหมือนคนพเนจรที่อยู่กลางผืนทรายมานานและเพิ่งมาเจอแหล่งน้ำช่วยต่อชีวิต จึงตะกละตะกลามกอบโกยเต็มกำลัง ซึ่งต้นน้ำสายน้อยที่แดงฉ่ำล่อตาก็ถูกผมดื่มกินความหวาน ให้สมกับความอดอยากปากแห้งที่มี จนเจ้าของต้นน้ำครางลั่นเอาท่อนขาเนียนเกี่ยวรั้งต้นคอผมเข้าหา พร้อมขยุ้มเส้นผมของผมเต็มมือ
เมื่อเห็นว่าน้องธันว์เริ่มไต่บันไดแห่งความปรารถนาสูงขึ้นแล้ว ผมจึงเตรียมพร้อมให้ช่องทางร้อนที่ร้างราร่วมสองอาทิตย์ ด้วยปลายนิ้วที่ชุ่มไปด้วยเจลจากหนึ่งเป็นสองและสาม จนร่างน้อยสั่นเทิ้มและจิกปลายนิ้วที่ผิวเนื้อต้นคอ ก่อนจิกครูดลากมาถึงหัวไหล่พาให้แสบร้อนเป็นทาง ส่วนปลายนิ้วที่ช่องทางร้อนก็ถูกรัดแน่น ทำให้ผมเสียววาบไปทั่วช่องท้องพาน้ำลายสอเต็มปาก ผมจึงเริ่มขยับนิ้วให้เป็นจังหวะเดียวกับริมฝีปาก เพื่อเร่งอารมณ์น้องให้สูงขึ้น หวังส่งคนเก่งของผมให้ถึงปลายทาง
“อึก อ๊าๆ ฮะ เฮีย....อื้อออ ระ เร็ว ธันว์จะไป ละ แล้ว อ๊าๆๆ” เสียงหวานครางก้องพร้อมเสียงเร่งเร้า กระตุ้นให้ผมเร่งจังหวะดูดดุนธันว์น้อย พร้อมขยับนิ้วรัวลิ้นบริการเด็กน้อยอย่างเต็มใจ จนกระทั่งสายธารร้อนฉีดพุ่งเข้ามาเต็มคอ ก่อนน้องจะกระตุกเกร็งและกดหัวผมลงต่ำ พร้อมกับมีแรงรัดรึงนิ้วทั้งสามของผมแทบขาด
หลังผมเก็บกลืนน้ำหวานจากแหล่งน้ำจนหมด จึงผละห่างต้นน้ำสายน้อยขึ้นมาไล้จมูกเข้าที่แก้มแดงก่ำ ยามเจ้าของนั่งหมดแรงตาฉ่ำหวานมองผมตาปรอย ผมอดใจไม่ไหวขบเม้มริมฝีปากเข้ากับผิวต้นคอขาว ก่อนออกแรงดูดดึงฝากฝังรอยรัก และช้อนก้นกลมยกร่างน้อยขึ้นอุ้ม จนน้องธันว์ผวาเข้ากอดรั้งรอบคอและวาดขาโอบรอบเอวผมไว้แน่น
“อ๊ะ....อื้อ! บะ เบา เฮียหลี่...ผิง อ้าๆๆ” ระหว่างที่น้องกำลังตกใจ ผมจึงได้โอกาสแหวกก้นกลมส่งหัวมังกรที่กำลังร่ำไห้มุดเข้าโพรงสวรรค์ และหย่อนร่างน้อยเข้าครอบครองมังกรหัวแข็งอย่างช้าๆ ทำเอาน้องหวีดร้องเบาๆ ก่อนผมจะบดจูบเร่งเร้าให้คนน่ารักได้หลงเคลิ้ม กระทั่งมังกรน้อยสามารถแหวกว่ายจนสุดตัว
“ซี้ดดด น้องธันว์ รัดเฮียเบาๆครับ อ่าๆๆ....ที่รัก เฮียขยับแล้วนะ” สิ้นเสียงผมไม่รอน้องตอบรับ แต่กลับยกก้นกลมขึ้นก่อนผ่อนร่างน้องลง และเริ่มขยับร่างน้อยเป็นจังหวะตามแต่ใจต้องการ
ความคับแน่นและลมร้อนที่เป่ารดแถวซอกคอ แถมด้วยธันว์น้อยที่ตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง และมันกำลังดุนดันอยู่แถวหน้าท้อง ทั้งๆที่ผมยังไม่ได้แตะต้องมันสักนิด ท่ามกลางเสียงครางฮึมฮัมของผมผสมเสียงครางหวานของน้อง ส่งผลให้ผมทุ่มแรงทั้งหมดที่มีตระกองกอดขยับร่างน้อย เพื่อพาเราไปถึงฝั่งฝัน ในที่สุดผมก็พาน้องธันว์ที่ควบขี่พญามังกรอย่างผมทะยานแหวกฟ้าคว้าความสุขมาครองจนได้
“ซี้ดดด เฮียๆ อ่า ธันว์ อื้อออ อ๊าๆๆ” ร่างบางปลดปล่อยเป็นครั้งที่สองของคืน เสียงครางหวานดังกึกก้องสะท้อนในหู พร้อมสายน้ำอุ่นที่ฉีดพ่นปะทะหน้าท้องของผมอย่างแรง ก่อนน้องจะซวนซบลงบนไหล่และหอบตัวโยน
“อืมมม อ่าๆๆ ธันว์ น้องธันว์” ส่วนมังกรน้อยที่กำลังร้อนผ่าวกระตุกเฮือกพ่นพิษร้ายไปทั่วโพรงถ้ำ หลังจากมันถูกบีบรัดอย่างแรง พร้อมชื่อน้องที่ผมเอ่ยก็ดังก้องไปทั่วห้องน้ำ
ผมพิงหลังกับผนังเย็นๆและประคองร่างน้องที่ยังเชื่อมต่อกับผมอยู่ ให้เอนซบพิงร่างไว้กับอกผม ก่อนซุนจมูกไปตามซอกคอที่ชื้นเหงื่อของน้อง และลูบแผ่นหลังเนียนเล่นอย่างเพลินมือ เพื่อซึมซับอารมณ์อ่อนหวานพร้อมผิวกายที่ซาบซ่านทั่วทั้งร่าง และหัวใจที่อาบไล้ไปด้วยความสุข กับช่วงเวลาดีๆที่น้องธันว์เป็นผู้มอบมันให้แก่ผม
พักเดียวลิงน้อยที่เกาะคอเกาะเอวผมก็เริ่มขยับตัว ตามมาด้วยเสียงแผ่วหวิววอนขอให้ผมได้ถอดถอนมังกรที่ค้างคาในตัวน้องออก ทั้งๆที่ผมยังเสียดายความอบอุ่นที่โอบล้อม แต่ก็ต้องยอมตัดใจเพราะเห็นใจในแฟนตัวน้อย ที่คงทั้งเหนื่อยและเพลียจากกิจกรรมที่เพิ่งผ่านพ้น ก่อนผมจะวางร่างน้อยให้ยืนบนพื้น แต่แล้วผมต้องรีบคว้าร่างบางไว้ เมื่อลิงน้อยขาสั่นเข่าอ่อนตั้งท่าจะล้มต่อหน้า แต่แล้วคนในอ้อมกอดของผมก็ตัวแดงเป็นกุ้งสุก เมื่อผมมองตามสายตาน้องไปที่เรียวขาเนียนก็ให้เข้าใจ ว่าเพราะอะไรทำให้ลิงกลายเป็นกุ้งขึ้นมาทันตา
“อึ๊บ...มานี่ครับ เฮียอุ้มน้องธันว์ไปล้างตัวดีกว่า เจ้าของมันอย่างเฮียยังไม่อายเลย น้องธันว์จะอายทำไมจริงมั้ย”
“เฮียหลี่ผิง!” ผมทำเป็นไม่สนใจเสียงตะคอกเรียกชื่อตัวเองจากเด็กขี้อาย แต่กลับช้อนขาอุ้มร่างน้องแนบอก
“เอาแบบนี้เฮียจะชดเชยให้ ด้วยบริการทำความสะอาด ให้คนเก่งของเฮียกลับมาตัวหอมฟุ้งเหมือนเดิมดีกว่า” ผมขยิบตาใส่ตาเขียวๆของน้องหลังพูดจบทันที และนึกเอ็นดูเด็กขี้อายจับใจ แค่น้องเห็นคราบขาวขุ่นที่ไหลมาตามง่ามขาก็ให้อายม้วนตัวแดงเป็นกุ้ง จนนึกอยากจะต่ออีกสักรอบสองรอบ
“น้ำอุ่นกำลังดีมั้ยหืม” ผมวักน้ำใส่ร่างขาวโพลนที่นั่งในอ่าง หลังจากที่น้องโดนผมขัดและนวดตัวให้เพิ่งเสร็จ
ผมพยายามมองเพียงวงหน้าใสของน้องธันว์ ที่กำลังหลับตาพริ้มหัวพิงขอบอ่างและอมยิ้มแก้มตุ่ยแช่น้ำอย่างสบายตัว เพราะขืนไม่บังคับสายตาตัวเองให้มองสูง แต่ใจอ่อนมองต่ำไปยังร่างขาวที่เรืองแสงใต้น้ำ มีหวังผมได้กดคนน่ารักในอ่างอีกรอบแน่ๆ เด็กอะไรไม่รู้ยั่วอารมณ์ผมได้ ทั้งๆที่เจ้าตัวเค้าอยู่เฉยๆของเค้าก็ตาม
“อืม” ผมโยกหัวน้องเบาๆและตัดใจมาจัดการตัวเอง เพื่อปล่อยให้น้องได้แช่น้ำผ่อนคลายกล้ามเนื้ออีกสักพัก ก่อนกลับมาอุ้มคนน่ารักขึ้นจากอ่าง โดยที่น้องนั้นยินยอมพร้อมใจรอรับการบริการจากผม ตั้งแต่เช็ดตัวให้จนถึงพาน้องเข้านอน
ถ้าถามว่าผมเหนื่อยมั้ยที่ต้องคอยบริการน้องธันว์อยู่แบบนี้ และผมเอาใจเด็กน่ารักคนนี้มากไปรึเปล่า ผมบอกได้เลยว่าไม่มีคำว่าเหนื่อยหรือคำว่ามากไปสำหรับน้องธันว์ กับการที่ผมได้คอยดูแลน้อง ได้เห็นน้องยิ้มอย่างมีความสุขกับทุกสิ่งที่ผมเป็นผู้หยิบยื่นให้ ผมที่เป็นผู้ให้ย่อมสุขกว่าน้องหลายเท่านัก
ส่วนเด็กน่ารักที่โดนผมเอาใจเค้าไม่เคยเรียกร้องสิ่งเหล่านี้จากผมสักนิด น้องอยู่ของเค้าเฉยๆมีแต่ผมนี่แหละที่คอยบริการและหยิบยื่นสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดให้ จนบางครั้งเป็นน้องธันว์เองนี่แหละที่คอยเบรคให้ผมเพลาๆความช่างเอาใจเหล่านั้นลงบ้าง น้องให้เหตุผลว่าเดี๋ยวจะเคยตัวกลายเป็นคนเอาแต่ใจขึ้นมา แล้วผมนี่แหละที่จะแย่ที่ต้องคอยตามใจน้องตลอดไป ผมว่าถ้าน้องเป็นแบบนั้นก็ดีสิ นั่นหมายความว่าน้องธันว์จะขาดผมไม่ได้
แต่ทุกวันนี้เด็กน่ารักของผมก็ไม่มีนิสัยเอาแต่ใจให้ผมต้องหนักใจสักนิด ทั้งๆที่ได้ผมซึ่งเป็นนายน้อยแห่งหวางหย่งกังคอยหนุนหลังและให้ท้าย แต่น้องกลับไม่ใช้สิทธิ์พิเศษเหล่านี้เลย จนได้รับคำชื่นชมจากคนรอบตัวมาเข้าหูผมไม่ขาด ว่าน้องนั้นรู้จักวางตัวทั้งต่อผู้ใหญ่และผู้น้อย จนผมผู้เป็นเจ้าของถึงกับยิ้มไม่หุบและออกจะภูมิใจในตัวลิงน้อยนัก โดยเฉพาะอาเฉินผู้เป็นหัวหน้าพี่เลี้ยงของน้องนั้น ชมน้องให้ผมฟังทุกวันว่าน้องธันว์นั้นเก่งและขยันมาก ซึ่งน้องคงได้คะแนนช่วงฝึกงานจากอาเฉินจนทะลุเพดานอย่างแน่นอน ดังนั้นเด็กที่ทั้งน่ารักและรู้จักคิดอย่างน้องธันว์คนนี้ จะไม่ให้ผมยิ่งหลงรักและเป็นห่วงได้อย่างไรล่ะครับ จริงมั้ย!?
ดูลิงน้อยของผมตอนนี้สิครับ น่ารักน่าหลงน้อยซะที่ไหน ภาพน้องธันว์ที่กำลังหลับตาพริ้มอมยิ้มน้อยๆเหมือนเด็กๆ นอนอย่างมีความสุขบนเตียงของเรา และรอเพียงผมได้ไปร่วมเรียงเคียงหมอนด้วยนั้น ทำให้ผมเร่งฝีเท้าเข้าหาก่อนผ่อนร่างลงนอนเคียงข้างอย่างแผ่วเบา และรั้งร่างน้อยเข้ามาหนุนแขนเพื่อตะแคงตัวน้องเข้าหาอก พร้อมตระกองกอดร่างหอมกรุ่นไว้หลวมๆ ซึ่งคนในอ้อมกอดผมนั้นทำเพียงขยับตัวนิด ก่อนซุนหน้าเข้าหาอกผมและตวัดแขนพาดผ่านลำตัว กิริยาของคนน่ารักทำให้ผมคลี่ยิ้มได้เต็มหน้า และกระชับร่างน้อยเข้าหาอกแน่นขึ้น ก่อนกระซิบคำรักผ่านกลุ่มผมดำขลับที่ผมกำลังดอมดม
“รักน้องธันว์นะครับ ลิงน้อยของเฮียหลี่ผิง”
ค่ำคืนนี้ก็เหมือนค่ำคืนที่ผ่านๆมา ผมได้นอนกอดคนรักตัวน้อยหลับไปพร้อมรอยยิ้มและความอบอุ่นท่วมท้นหัวใจ
..............................................
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
อ๊ายยย!! ฟินอ่ะ
ใครเลือดไม่พอบอกได้นะคะ จะรีบส่งไปให้ อิๆ
เฮียหลี่ผิงของลิงน้อยนี่ร้ายเนอะ แอบเปลี่ยนที่
ไปสวีทในห้องน้ำไม่บอกกล่าวเลย แต่ก็ไม่พ้นหู
พ้นตาพวกเราได้หรอกเนอะ 555
ส่วนตอนหน้าจะเปิดตัวคู่รักอีกคู่ของซีรีย์นี้ค่ะ
อยากรู้ว่าเป็นใครอย่าพลาดนะคะ และความหวาน
จะยังคงอยู่กับหลี่ผิงและธันว์ให้คุณได้อมยิ้มอย่าง
แน่นอน ^___^
+1และเป็ดเช่นเดิม ขอบคุณทุกการติดตามค่ะ
เจอกันอีกทีวันสีชมพูน้า
ชอบๆ ใครคู่นนท์ค่ะพี่มาศ
แอมจองชิดขอบเตียงคร้า
คู่ของนายนนน่าจะเดาไม่ยากนะคะน้องแอม แต่เดี๋ยวพามาเปิดตัวอย่างเป็นทางการอีกทีค่า ซึ่งคู่นนนั้นก็เป็นอีกคู่ของซีรีย์นี้จ้า สามารถติดตามได้น้า^^
คือ พี่อยากอ่านตอนพิเศษ ธี ภีม อีกอะคะ ...แต่งมาให้อ่านให้หายคิดถึงหน่อยซิคะ fcน้องธีนะเนี่ย ^^(หลงมางัยยัยคนนี้ ) =_=
FC ตี๋ธีมาถึงเรื่องนี้ด้วย 555 สิ่งที่ขอมาขอเก็บไว้พิจารณาก่อนนะคะ ถ้ามีไอเดียดีๆสร้างตอนพิเศษของธีภีมจะปั่นมาลงให้อย่างแน่นอนค่ะ
หัวข้อ: *หลุดจอง*{รักหวานๆของมาเฟียขี้หึง} ธันว์ & หลี่ผิง...The End...[14/10/59] (อ่าน 540055 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก