หัวข้อ: - - OMG! หมดกัน..มันเอาผมเป็นเมีย - - ตอนที่40 (END) P.54 >Up.15/04/14<

[aoihimeko]

ไอ้พี่เขียนก็ยังไม่ชัดเจนเหมือนเดิม ถึงน่าสงสารใช่ว่าจะต้องทำตัวแบบให้ความหวังเขานี่

เพราะความสงสารเห็นใจนี่แหละที่ทำให้เลิกรากันไปได้ง่าย เพียงเพราะความไม่เชื่อใจกัน

แต่เราเชื่อว่าเหนือจะต้องแก้ปัญหานี้ไปได้แน่นอน ยังไงก็เรียกหน่วยฉุกเฉินมาเผื่อก็ดีนะ

เอ๊ะ...หรือว่าเรียกมาเตรียมไว้แล้ว??????



ปล.จะดีจะชั่วใครจะบังคับตัวเธอได้ล่ะพิม  อย่ามาเรื่องให้มันดราม่าเลย

[lovejinjunno]

อืมมมมมแฮะ
หลังจากหายแล้วก็กลับไปหาไอ้เจอีก
เพราะดันไปรักมันจริงๆงั้นหรอ
แค่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า
แล้วตอนนี้ล่ะ
เลิกขายตัวมาได้ปีนึงแล้ว
แล้วที่จะกลับมาคบกับอิพี่เขียน
และมานั่งหึงหวงอิพี่เขียนกะน้องเหนือเนี่ย
มันเพราะอะไรกัน
เสียดายหรือหมาหวงก้างอ่ะ
เหอเหอ
ทั้งที่เลือกจะเป็นคนทำร้ายจิตใจพี่เขียน
เลือกที่จะกลับไปหาอิเจมันอีก
ทั้งที่เป็นคนตัดสินใจเองแท้ๆ
แล้วตอนนี้จะอยากกลับมาคืนดีกันทำไมอีกล่ะ

ใช้ความน่าสงสารของตัวเองเป็นอาวุธสินะ
ที่จะทำให้ใครๆยอมตัวเองไปซะหมดอ่ะ
แต่ขอโทษ.
คงต้องยกเว้นน้องเหนือไว้คนนึงแหละ
ไม่มีทางยกอิพี่เขียนให้แน่ๆ

[capool]

เราไม่สงสารพิมพ์นะ จะว่าใจแคบก็ยอม ครั้งแรกยังพอทนถึงจะไม่รู้ว่าเธอโดนบังคับจริงรึเปล่า แต่ครั้งสองเธอเลือกเองก็ต้องยอมรับผลนั้น จะมาเรียกร้องอะไร ทีตัวเองทำร้ายคนอื่นไม่สนใจตอนนี้จะมาให้เขาเห็นใจไม่หน้าด้านไปหน่อยเหรอ คิดว่าตัวเองมีค่าพอที่เขียนจะรอเหรอ ในเมื่อคิดจะเอาเขียนคืนแม้แต่ความเป็นเพื่อนยังไม่สมควรได้รับเลย ไปซะยัยชะนีโสมม ชิ้วๆๆๆ   ไปหาควายข้างหน้าโน่น 

[MunashiiSora]

น่าสงสารยัยพิมอะไรนั่นอยู่หรอกนะ
แต่ช่วยก็ไม่ได้อะนะ ทำตัวเอง : P

[na-au]

อ่านแล้วคนแก่สงสารชะนีพิม 

แต่พออ่่านตรงที่ปะหน้าหลานเหนือ 

คนแก่อยากจะ  แทนจัง

 

[มะลิลา]

รอดูมารยาชีต่อไป
เหนืออย่ายอมนะ

[yowyow]

 

[sukaz]

ฮึ 

[Chol3it-Tz]

ภูมิหลังน่าสนใจมากๆเลยน้องพิมนิ
แต่อย่าได้ยอมคะ พี่เขียนเลิกเนื้อนมไข่แล้ว 555555

[m_pop91]

อดีตเธอดราม่ามากพิมพ์

[@Lucifer_Prince@]

น่าสงสารเนอะนังพิมเนี่ย 

[MunashiiSora]

โอมมมม จงมาต่อ

55555555 

[Magician]

โอ้ยยยยย ตามอ่านทันแล้วเจ้าค่ะ TT
อยากบอกว่า ' พี่เขียนหื่นมาก '
หื่นจริงๆค่ะ !

ส่วนเหนือเดี๋ยวนี้น่ารักขึ้นนะตัวเอง 55555 

[tuktik_narak]

ตอนที่23

   “ก็ได้ค่ะ”เธอตอบเสียงเรียบครับไม่ยิ้มแต่ก็ไม่โวยวายออกมาว่าไม่พอใจ ผมว่าคนแบบนี้รับมือยากเขามาแบบนิ่งๆแต่ก็ไม่รู้ว่าจะระเบิดเมื่อไหร่ ผมคงต้องระวังตัวให้มากกว่าเดิมเป็นสองเท่า
   
   “ไปเถอะ”พี่เขียนบอกก่อนจะหันหลังตรงไปยังที่เช่าเรือโดยไม่ลืมที่จะหิ้วตัวผมติดมือมันไปด้วย ไอ้ผมก็ไม่สะบัดออกด้วยนะกลัวว่าจะมีคนคาบไปแดกฮ่าๆๆๆ

   หลังจากตกลงเรื่องใครนั่งคู่ใครกันได้อย่างทุลักทุเล พวกเราทุกคนก็ทยอยลงเรือของใครของมันครับสาวๆเพื่อนของพิมก็ดูไม่มีพิษภัยอะไรนะแถมยังแอบสะกิดเพื่อนตนเองยิกๆอีกต่างหากตอนที่บอกว่าจะมานั่งกับพี่เขียนอ่ะ เอออย่างน้อยก็ยังคิดที่จะเตือนสติเพื่อนตัวเองบ้าง

   “กูว่าพิมเขาก็น่าสงสารดีนะ”ผมพูดในขณะที่เรือกำลังล่องไปตามสายน้ำ พี่มันพายออกห่างจากตรงสาวๆพอสมควรเลยครับแต่ก็ยังอยู่ในระยะสายตา แหมพวกเธอผู้หญิงนี่ครับเผื่อเกิดอะไรขึ้นจะได้ช่วยกัน

   พี่เขียนเก็บพายปล่อยให้เรือมันลอยเคว้งอยู่อย่างนั้น เรานั่งกินลมชมวิวกันไปเรื่อยๆผมนั่งข้างหน้าส่วนพี่มันนั่งข้างหลังผมเรามองไม่เห็นหน้ากัยหรอกครับแต่ยังไงล่ะมันรับรู้ได้ตลอดว่าสายตาพี่มันจ้องมาที่ผมไม่คลาดไปไหน

   “อืม”เสียงพี่มันตอบรับแบบเนือยๆ

   “เมื่อวานกูลองคิดเล่นๆว่าถ้ามึงกับพิมกลับไปคบกันแล้วกูจะทำยังไง”ผมพูดเสียงนิ่งจริงจังมากๆครับ แต่ก็ได้ยินเสียงพี่มันขำเบาๆมาจากด้านหลัง

   ผมหันหน้ากลับไปหาพี่มันอยากเห็นหน้าอ่ะ ก็เจอมันกำลังอมยิ้มจริงๆด้วยครับ

   “จะทำยังไงล่ะ”มันถาม เหมือนอยากรู้คำตอบ

   “ก็ไม่ทำไง”ผมยักไหล่ เหมือนไม่สนใจจะตอบ พี่มันทำหน้านิ่งมากอ่ะเหมือนไม่พอใจแต่ผมกลับขำนะครับคนห่าไรทำหน้านิ่งๆแล้วก็ยังหล่อ ><

   “เอาดีๆ”เริ่มโมโหแล้วครับ ฮ่าๆๆ

   “ก็ไม่ทำไง เพราะว่ากูจะไม่ยอมให้มีวันนั้นเกิดขึ้นหรอก”ตอบเสร็จก็หันกลับมาครับ ไม่อยากมองหน้าพี่มันชอบทำหน้าหื่นใส่ ไม่ไหวมองทีไรแล้วเกิดอารมณ์ อารมณ์เสียน่ะ!

   “หึหึ พูดดีเดี๋ยวคืนนี้มีรางวัล”มันพูดเสียงกระเส่า อื้ออบ้าๆพูดอะไรน่ะ รู้ได้ไงว่าอยากได้ >.<

   “ตลกละ”

   “หึหึ กูไม่ขออะไรจากมึงหรอกนะเหนือ ขอแค่มึงเชื่อใจกู ไว้ใจกู ไม่ทิ้งกู แค่สามข้อมึงทำให้กูได้ไหมล่ะ”ผมก้มหน้าซุกเข่า น้ำตาไหลอ่ะครับปกติพี่มันเคยพูดแบบนี้ซะที่ไหนแต่ผมก็ไม่อยากให้พี่มันเห็นน้ำตาของผมหรอกนะเพราะฉะนั้นผมจึงต้องซ่อนมันไว้

   “อืมๆ รู้แล้วน่า”ตอบเหมือนรำคาญแต่จริงๆอ่ะเปล่าหรอกกำลังซึ้งอยู่ไง

   “หึหึ น่ารัก”

   ฉ่า!!

   ผมรู้สึกว่าหน้าตัวเองกำลังไหม้ มันร้อนอย่างบอกไม่ถูก อ้อ สงสัยเพราะแดดและลมทะเลแน่ๆที่ทำให้ผมรู้ร้อนหน้าขนาดนี้

   “พายเข้าฝั่งเลยๆ อย่ามาพูดมาก”ผมสั่งมัน อยากกลับฝั่งละอยู่บนเรือนานๆแล้วเดี๋ยวฟิน


   .

   .

   “สนุกกันไหมคะ”เท้าเหยียบฝั่ง สาวๆก็พากันเข้ามาถามพวกผม จะมีก็แต่พิมที่ยืนนิ่งอยู่ด้านหลังผมไม่รู้จะทำหน้ายังไงก็เลยส่งยิ้มให้ เธอไม่ได้ยิ้มตอบเพียงแต่บอกว่า

   “วันนี้พิมเหนื่อย ขอตัวไปพักก่อนนะคะ”

   แล้วเธอก็เดินกลับไปยังโรงแรมที่พัก ผมมองตามด้วยสีหน้าลำบากใจ เธอจะมาทำตัวเป็นเด็กอยากได้ของแล้วเรียกร้องความสนใจโดยการเงียบใส่ไม่ได้หรอกนะ พี่เขียนไม่ใช่ขนมถุงที่ผมจะแบ่งให้กับเธอได้ แต่ผมก็อึดอัดกับการกระทำแบบนี้เหมือนกัน

   “เอ่อ พวกเราขอตัวก่อนละกันค่ะ เดี๋ยวเจอกันตอนเย็นๆนะคะ”สามสาวสามสีก็ขอตัวตามเพื่อนเธอไปครับ

   ผมถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า ไม่เคยคิดว่าจะต้องมามีเรื่องแย่งผู้ชายกันเลยจริงๆนะในชีวิตนี้ ปกติก็มีแต่ผู้หญิงมาตบแย่ง หึ

   “อย่าสนใจ”พี่เขียนมันเดินมากอดคอผม ผมเงยหน้ามองมันก็เห็นมันก้มลงมองผมเหมือนกัน

   “กูอึดอัดนิ”ผมบอก

   “อย่าสนใจคนอื่นมากกว่ากูสิ”พี่มันพูด ผมชกท้องพี่เขียนไปทีหมั่นไส้อ่ะครับ

   “หิวๆๆๆๆๆ”พูดเสร็จก็ออกตัววิ่งไปยังร้านอาหารทะเลแบบสุดแรงตีน

   แฮ่กๆ

   วิ่งมาแรงไปหน่อยเกิดอาการหอบแดก พี่มันเดินตามมาแบบเท่ห์ๆ แอวะ ไม่เห็นจะน่ารักเลย ผมไม่สนใจเดินเข้าไปสั่งอาหารไว้ชุดใหญ่ดีที่คนยังไม่ไม่มาก โต๊ะนั่งเลยเลือกได้สบาย

   ผมเลือกนั่งด้านนอกมันจะมีระเบียงไม้ยื่นไปบนหาดทรายไม่กว้างมากหรอกครับมีประมาณห้าโต๊ะได้ แต่บรรยากาศนี่สวรรค์สุดๆ นั่งสั่งอาหารไม่ถึงห้านาทีพี่มันก็เดินตามเข้ามาทรุดนั่งลงตรงข้ามผม

   “ตะกละ”ผมหน้างอ งอนแม่งละ เข้าใจไหมครับว่ามันด่าทุกอย่างที่ผมทำ หิวก็บอกตะกละ หล่อก็บอกน่ารักอะไรอย่างเนี้ย คึคึ

   “ก็จะกินอ่ะ”ดื้อใส่แม่งซะเลย หมั่นไส้ โมโห

   “สั่งอะไรไปแล้วบ้าง”พี่มันถามพอดีกับที่พนักงานเอาแก้วน้ำ น้ำแข็งและน้ำอัดลมมาเสิร์ฟให้ที่โต๊ะ

   “กุ้งเผา ปูนึ่ง หมึกไข่นึ่งมะนาว ปลากะพงทอดน้ำปลา ไข่เจียวหอยนางรม กั้งทอดกระเทียม แล้วก็ต้มยำรวมมิตร”ผมบอกแบบหน้าชื่นตาบาน ไม่ได้สนใจเลยสักนิดว่าตอนนี้พี่เขียนมันกำลังมีสีหน้าแบบไหน โหย ก็ทั้งหมดมันของชอบของผมนี่

   “ถ้ามึงแดกไม่หมดรู้ไหมมันจะเกิดอะไรขึ้น”มันถาม

   “ห่อกลับห้องไง”ผมตอบพลางเบ้ปากใส่ มันเอื้อมมือมาผลักหัวผมทีนึง ผมขว้างน้ำแข็งใส การต่อสู้นี้คงจะไม่จบง่ายๆอ่ะครับถ้าไม่มีคนมาห้ามทัพพวกผมซะก่อน

   “ขอพิมนั่งด้วยนะคะ”

   ผมหันหน้าออกทะเลเลยครับ ไม่อยากคุยอ่ะ ไม่ชอบเลยคนแบบนี้ผมทำตัวลำบาก

   “ครับ”พี่เขียนมันก็ยังเป็นสุภาพบุรุษอยู่วันยังค่ำ แต่มันเป็นกับทุกคนนะยกเว้นผมคนเดียวที่ทำตัวสถุลได้ตลอดๆ

   “เหนือคะพิมนั่งด้วยนะ”เธอหันมาขออนุญาตจากผม ช่วยไม่ได้มันจำเป็นที่ผมจะต้องหันไปมองเธอนี่ครับตามมารยาทอ่ะ ผมยิ้มให้น้อยๆเป็นเชิงอนุญาต เธอยิ้มร่าก่อนจะตรงดิ่งไปนั่งเก้าอี้ข้างพี่เขียนอย่างแนบสนิทเรียกว่าแทบจะไม่มีช่องให้มดเดินผ่านกันเลยทีเดียว

   ใจเย็นไว้

   ใจ-เย็น-ไว้

   ผมท่องประโยคนี้ในใจ ผมเป็นผู้ชายโวยวายไปมันก็คงจะไม่งามสักเท่าไหร่หรอก แต่พิมเขารู้ไหมว่าผมกับพี่เขียนเราเป็นแฟนกันแล้วผู้หญิงที่ดีก็ไม่ควรทำตัวแบบนี้ด้วย

   ผมมองใบหน้าของผู้หญิงตรงหน้าเหมือนผมจะเห็นตาเธอแดงๆ หรือว่าจะร้องไห้มาแต่เธอจะมาเสียใจเรื่องอะไรล่ะครับ ถ้าคิดตามที่พี่เขียนเล่าให้ฟังเมื่อเช้า ผมว่าเธอทำตัวเองทั้งหมด แล้วเธอจะต้องมาเสียดายหรือเสียใจกับเรื่องอะไร

   “สั่งอะไรกันไปแล้วบ้างอ่ะคะ”พิมพยายามชวนคุยเพื่อไม่ให้บรรยากาศบนโต๊ะมันดูวังเวง ถ้าไม่ติดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนเก่าพี่เขียนนะผมก็อยากจะแนะนำให้เพื่อนผมสักคนอยู่เหมือนกัน แต่นี่ไม่ไหวๆร้ายเหลือ

   “หลายอย่างเลยครับ”ผมชิงตอบก่อนที่พี่เขียนจะได้อ้าปาก ผมไม่อยากให้สองคนนี้คุยกันนี่ครับ

   “ดีจัง อ้าวอาหารมาพอดีเลยค่ะ”เธอยิ้ม สวยจริงๆครับผู้หญิงคนนี้แต่ผมว่าเธอมีสายตาที่แฝงไปด้วยความในใจหลายอย่างเลย มันเลยดูแบบหม่นๆยังไงก็บอกไม่ถูก

   “น่ากินว่ะ พี่เขียนแกะปลาให้หน่อย”ผมร้องบอกตอนที่ตักปลาหมึกใส่ลงในจานตัวเอง ผมไม่ได้มองคนสองคนตรงหน้าเพราะมัวแต่เริงร่ากับน้องกุ้งและน้องปู

   “ต้มยำค่ะพี่เขียน เอากุ้งไหมคะพิมตักให้”ผมหยุดช้อนในมือค้างกลางอากาศเลยครับ ผมเงยมองสองคนตรงหน้าเห็นหญิงสาวคนสวยหนึ่งเดียวในโต๊ะกำลังนั่งตักอาหารให้พี่เขียนด้วยรอยยิ้มหวาน พี่เขียนก็ยิ้มตอบกลับไปเช่นกัน

   ผมกลับมามองตัวเอง

   แล้วผมล่ะผมทำอะไร

   ทั้งๆที่ผมเป็นแฟนหน้าที่ดูแลมันควรจะเป็นผมไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมตอนนี้คนทำหน้าที่นั้นถึงไม่ใช่ผม บางทีผมอาจจะห่วงแต่ตัวเองจนไม่รู้เลยว่าพี่เขียนมันจะคิดยังไง ผมไม่เคยใส่ใจพี่มันเลยเหรอเนี่ย

   “เหนือ ไอ้เหนือ!”

   แกร๊ง!

   “ฮะๆ”ผมสะดุ้งช้อนหลุดจากมือเลยครับ ดีที่บริเวณนั้นไม่ไม่ลูกค้านั่งทานไม่งั้นได้อายแย่

   กูตักปลาให้แล้วดูก้างด้วย กินข้าวอย่ามัวแต่เหม่อ”

   “อะอืม”ผมตักปลาขึ้นมากิน ก็แอบมองสองคนไปด้วย

   ผมตักไข่เจียวหอยนางรมไปใส่ในจานให้พี่มัน ผมชอบทานมากเลยครับไม่รู้ว่ามันเคยกินไหมแต่ผมก็อยากให้มันลองชิมดู

   “อร่อยนะ ลองดิ”ผมยิ้มบอก พี่มันมองอาหารในจานนิ่งๆแล้วเงยหน้ามาสบตาผม ผมส่งสายตาอ้อนวอน รู้สึกแบบอยากทำตัวเป็นแฟนที่น่ารักบ้างอะไรบ้าง

   พี่เขียนมันนั่งนิ่งจนผมเริ่มแปลกใจ เกือบโมโหแล้วนะแต่มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาซะก่อน

   “อ้าว หอยนางรมพี่เขียนทานไม่ได้นี่คะ มาค่ะเดี๋ยวพิมทานให้”แล้วคนข้างกายพี่มันก็ตักของๆผมไปใส่จานตัวเอง

   ผมอึ้ง ไม่เคยรู้เลยว่าพี่มันแพ้หอยนางรม ผมไม่รู้ และไม่เคยรู้

   แต่ผู้หญิงคนนี้รู้ แล้วเหมือนว่าจะรู้ทุกเรื่องซะด้วย ผมเม้มปากแน่นรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นส่วนเกิน คราวนี้ผมรู้สึกแบบนี้จริงๆยิ่งได้เห็นทั้งสองคนตรงหน้าแบบชัดๆผมว่าเขาก็ยิ่งดูเหมาะสมกัน

   “กะ กูขอโทษ กูไม่รู้ว่ามึงกินไม่ได้”ผมหน้าหงอย แบบกินอะไรไม่ลงแล้วล่ะครับ ณ จุดนี้

   “ขอโทษทำไมมึงไม่ผิด ก็กูไม่เคยบอกไม่รู้ก็ไม่เห็นจะแปลก”พี่มันกำลังปกป้องจิตใจของผมสินะ

   “แต่เหนือเป็นแฟนน่าจะถามบ้างนะคะว่าพี่เขียนแพ้อะไร ไม่ชอบอะไร ขนาดพิมเลิกกันมานานแล้วยังจำได้อยู่เลย”เธอพูดเหมือนตำหนิ

   ฉึก ฉึก

   เหมือนมีดปักกลางอกสองทีติด มันเจ็บแต่เป็นเรื่องจริงครับ



NEXT 55%


นักเขียนขอเม้าาาา

จะเริ่มเข้าสู่โหมดดาร์กแบบจริงๆจังๆ

หลังจากดราม่าหลอกๆมาสองตอน


 

[muiko]

หน้าด้านจริงผู้หญิงคนนี้ 
น่ารำคาญมากอ่ะ
สงสารเหนืออ่ะ อึดอัดแทน
มาเที่ยวแทนที่จะสนุก 
รอค่ะ อยากรู้ว่าพี่เขียนจะจัดการยังไงจัง
หรือจะปล่อยให้ทานอาหารมื้อนี้ไปพร้อมกับความเสียใจของเหนือนะ 

[ioohja]

 :katai1:ยัยพิมพ์ เข้าใจว่าชีวิตน่าสงสาร แต่แบบนี้มันน่ารำคาญ มาก ใครก็ได้เอาไปเก็บที    

[lovejinjunno]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก
อยากฆ่าชะนีหน้าด้านแถวนี้จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเล้ยยยยย
ฮึ้ยยยย มันน่านัก
เหนือเอ้ย
โกรธได้งอนได้หึงได้หวงได้น้อยใจได้
แต่ห้ามเลยนะ
ห้ามเดินหนีไปไหนเด็ดขาด
ไม่งั้นโดนหมาชะนีด้านคาบไป
แล้วจะมาเสียใจทีหลังนะเหนือ
ทนไว้ ยืนหยัดไว้
เข้มแข็งและเชื่อใจพี่เขียนนะ

มาต่อเร็วๆนะคะ
จะได้ท้องอืดและกินยาแก้ท้องอืดไปเลยทีเดียว
ไม่ต้องกินหลายรอบ 555

[mooping-7]

ยายพิมพ์ รีบไปให้พ้นเถอะ ชิวๆๆ

[หมูกระต่าย]

บางทีพี่เหนือก็ผิดนะที่ไม่ใส่ใจรายละเอียดของแฟน  ใครก็ได้เอาชะนีถ้ำกลวงไปทิ้งทีดิใส่ช่องขยะมีพิษนะ

[snowboxs]

จะว่าเหนือไม่ใส่ใจเขียนก็ไม่ถูก เพราะทั้งคู่เพิ่งจะคบกันเองนะ
และช่วงก่อนคบก็เอาแต่ทะเลาะ ไม่ได้มาเรียนรู้กันก่อนนี่ เราเป็นเขียน
เราไม่เอามาเปรียบเทียบกันหรอกนะ เพราะว่ามันไม่ใช่ประเด็นเลยสักนิด
ว้าว ๆ คราวนี้ถึงมาม่าจริง ๆ แล้วซินะ รู้สึกชักจะชอบมาม่าซะแล้วซิ อยากรู้ว่า
ถ้าเหนือตัดสินใจหลีกทางให้พิมกับพี่เขียนจริง ๆ พี่เขียนจะทำอะไรได้บ้าง หุหุ

[sukaz]

หมั่นไส้ ๆๆๆๆๆๆๆ โว้ย


 

[liza sarin]

ชีนี่ร้ายจริงๆ

[HISY]

นังชะนีพิมกลับรูไปซะ

[วายในสายเลือด]

  ยัยพิม

[koikoi]

 

[KaeM_PonG]

ก็เข้าใจนะค่ะว่าอดีตของพิมน่าสงสาร แต่ก็เห็นด้วยกะเหนือค่ะว่านางทำตัวเองทั้งนั้น

แล้วยังจะมาขอพี่เขียนคืนดีอีกกกกโอ้ยยยยยย

 

[mild-dy]

อืมนังพิม เดี๋ยวมีได้กินตีนแทนข้าวเนี่ย 

[na-au]

ไม่อยากบอกอะไรมากมาย เท่ากับการกระทำ

 

[me_toey]

เอิ่ม
รุ้สึกว่าการมาเที่ยวครั้งนี้ มีจุดประสงคืเพื่อให้เหนือโดนถากถางเล่นนะ
มีแต่เรื่องเสัยใจ ตลอดๆ
 

[nuum]

   ในชีวิตจริง  ผู้หญิงอย่างนี้มีเยอะ ครับ

       มานอนรอความระทม  ของเหนือกันครับ.....