หัวข้อ: [นิยายหน่วงจิต]คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้ TT^TT - 11/15/63

[whynotme]

....      
โถ ๆ ๆ ลุงนะลุง ทำ "ผม" ได้  555
มากมายก่ายกอง 

ยังคิดถึง "ผม" เสมอนะครับ เป็นกำลังใจให้ในทุกเรื่องค่ะ    

[Zitraphat]

ผมคบกะพี่อิฐมาตั้งแต่ปี 49 มาตอนนี้ ได้ 9 ปีละ ชีวิตแม่งก็ยังลุ่มๆดอนๆ ตอนพิมพ์นี้ 00:20 น. เอาน้องไอพิมพ์ ไม่มีอะไรมากแค่มานอนๆ คิดดูแล้วคือ 9 ปีมานี้ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยนะ ผมเพิ่งกลับมานอนตอนเที่ยงคืนหลังจากไปกินหอยกินเนื้อนอกบ้านมา พี่อิฐยังนอนอยู่ตรงนี้ แต่ไม่ไดสนใจอะไรหรอกเรานอนสลับหัวเท้ากัน..เรื่องงที่ผ่านไปในแต่ละวัน ผมกำลังคิดและวิเคราะห์อยู่ วันนี้มันก็เหมือนกับทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน..พรุ่งนี้จะได้ไปกินก๋วยเตี๋ยวเยาวราชไหม? พรุ่งนี้จะเกิดอะไร? พรุ่งนี้ผมยังจะรักพี่อิฐอยู่หรือเปล่า?

เมื่อในตอนนี้ทุกอย่างมันดูคลุมเคลือ..อนาคตมันจะมีหรือวะ เพราะขนาดปัจจุบันแม่งยังเลือนราง

กูต้องผ่านไปได้ ต้องผ่านไปให้ได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่งก็เช้า ..แล้วหลังจากนัเนค่อยว่ากัน ว่าจะทนต่อไปอย่างนี้รึดีกว่าถ้าจะ







หาผัวใหม่...

[Dark_Noah]

ก็ตามเดิมนะ ทำอะไรก็เคารพการตัดสินใจของ 'ผม' นะ ถ้าสุดๆ แล้ว ไม่ไหวแล้ว จะเปลี่ยนอะไร หาอะไร เริ่มอะไร ก็ได้นะ ชีวิตเราเราต้องเลือกต้องทำสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อตัวเองนะ ขอแค่คิดให้ดี พอทำแล้วจะได้ไม่ต้องพะวง เสียใจที่ทำไป
 

[noteno]

 

[kamenashi]

จบเถอะค่ะ..ไม่ว่าเรื่องนี้จะเป็น นิยาย หรือ เรื่องจริง ก็ตาม
เจ็บอย่างนั้น ทนได้ยังงัยค่ะ แค่อ่านไม่กี่ชั่วโมงยังเหนื่อย
แล้ว 9 ปีล่ะ...อยู่แบบนั้น..อยากกอดจัง..
ขอโทษเค้าใส่อารมณ์ไปนิด..เริ่มอ่านเมื่อคินอ่านทันเมื่อเช้า..อินจัด..

[Pam_ban]

เราไม่รู้หรอกนะว่าเมื่อมีชีวิตคู่แล้วยังไอถึงเรียกว่าดี ยังไงเรียกว่าไม่ดี เพราะที่เคยเห็นมาก็มีทุกข์บ้าง สุขบ้างประปรายกันไป ตามสภาพ (อันนี้จากคนใกล้ชิดล้วนๆ). แต่เชื่อว่า ที่แต่ละคู่อยู่ด้วยกันได้ยาวนาน คงเป็นเพราะการยอมรับ เข้าใจ ให้อภัย และอดทน   แต่การอยู่ด้วยกันได้นานนั้นความใส่ใจอาจจะเปลี่ยนแปลง ทำให้รู้สึกว่าอีกฝ่ายเกิดความไม่มั่นใจ     ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ ความเข้ากันได้ไม่จำเป็นต้องมีตลอดเวลาก็ได้นะ  จริง ๆแล้วผู้ชายคงไม่คิดเล็กคิดน้อยอย่างผู้หญิงหรอกเนอะ 

[killerofcao]

ก็หาใหม่ดิ๊....ถ้ายังไม่เข็ด...
สุดท้ายก็กลับมาซบพี่อิฐทุกพี่....
พี่อิฐซิที่ต้องหาเมียใหม่ หุหุุ
ล้อเล่นนะ

[whynotme]

เราเชื่อว่า ทุกที่มีปัญหา
คนเดิม กับปัญหาเดิม ๆ  น่าเบื่อ หมดกำลังใจ ไร้อนาคต หดหู่
คนใหม่ กับปัญหาใหม่  ถ้าเจอคนที่ดีก็เจ๋งคะ ต้องดูดีดีนะคะ
แล้วก็สรุปที่ Nobody's perfect!! อีก เฮ้อ!!!
ถ้าอยู่ด้วยตัวเองได้ .... เราว่าก็น่าจะดีที่สุดนะคะ  (แต่เราอยู่คนเดียวไม่ได้!!!!!!!!    )
เวิ่นเว่อ วกวน สับสนคือกัน    ชีวิต!!!!
พิมพ์เองก็งงเอง 555 ช่วย "ผม" ได้มากเลยเนอะ เหอะ ๆ ๆ

ขอเป็นกำลังใจให้ "ผม" และขอให้พบทางออกที่ดีที่สุดนะคะ     

มันเป็นความคิดส่วนตัวจากประสบการณ์อันน้อยนิด!   

[poisongodx]

 

[real port]

ทนได้โล่ห์ ทั้งสองสามคน

[Zitraphat]

คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้ TT^TT

ผมยังคงคบกับพี่อิฐอยู่..
และแม้จะกระทั่งในขณะนี้ ก็ยังสิงสถิตอยู่ที่ห้องพี่อิฐ อืมส์เท้าความกันสักนิด สิ่งที่คุณอ่านอยู่นี้มันคือนิยาย ผม ไม่ได้มีตัวตนจริงๆ หรอกมั้ง แหม แหม แหม ตัวเอกที่ไหนจะดื้อด้านได้ขนาดผม บทจะเหี้ยก็เหี้ยซะ บทจะโง่ก็โคตรโง่ บทจะโหดตัดเยื่อใย แม่งก็ไม่ค่อยจะแคร์ นิยายเรื่องไหนมันจะเหี้ยไร้สาระได้ขนาดนั้น จริงป่ะ?

งั้นเอาล่ะมาเข้าเรื่องกัน สรุปใจความสำคัญสำหรับคนที่อยากจะสมน้ำหน้าหรืออยากจะรู้ความเป็นไปในช่วง 1 ปี ที่ผ่าน ผมยังคงอยู่กับพี่อิฐ แถมยังได้เลื่อนฐานะเข้ามาฟัดฟุดฟิดฟอไฟ กันในบ้านโดยที่แม่พี่อิฐไม่ว่า แถมยังอนุญาตให้มาหาผัวที่บ้านได้ทุกอาทิตย์ และตอนนี้ไอ้ลูกหมาก็เติบโตเป็นลูกหมาที่ดี ที่หนักขนาดกำลังเพิ่มกล้ามกำลังแขนให้แม่มัน   7.5 โลฯ กำลังอุ้มเมื่อยมือพอดีๆ

วันนี้ไม่มีอะไรมาก แค่อยากจะเทียบว่าสติปัญญาผมจะยังคงสมบูรณ์ไหม วันก่อนผมทะเลาะกับพี่อิฐ ได้ข้อคิดอะไรมากมาย คือเอาจริงๆ นะ เรื่องทะเลาะกันนี้มันเรื่องปกติสุขในชีวิต เอาแค่มองหน้าก็หาเรื่องกันละ บอกได้เลยว่าเคมีไม่ตรงกัน แต่เสือกดันเป็นผัวเมียกัน จำไม่ได้แล้วว่าจีบกันได้ยังไง ช่วงนั้นคงเอาเบื้องล่างคิด ไม่ได้คิดว่าจะจริงจังจนขนาดเอาพี่อิฐมานั่งแท่นผัวอยู่ยันปัจจุบันนี้ได้

เข้าเรื่องๆ คือทะเลาะกัน ทะเลาะกันตั้งแต่วันเสาร์ที่แล้ว เพราะต้องไปบ้านย่าใหญ่ จำไม่ได้แล้วว่าทะเลาะกันทำไม คือนั่งเงียบไม่มองหน้าไม่คุยกันตั้งแต่พระราม 2 ไปยันบ้านย่า ไปถึงแล้วก็ไม่มองหน้ากัน จนกินข้าว ผัวที่ไม่แคร์อะไรคงเกิดคิดขึ้นมาได้ว่าเมียงอล ตกมาจนถึงกลับเข้ากรุงเทพฯ ว่าจะไม่งี่เง่าแล้วนะ แต่ก็มีเรื่องจนได้

คือ..
จำได้ไหมว่า ผัวเป็นคนพูดเองว่า อาทิตย์นึงเรามามีอะไรกันอาทิตย์ละครั้งไหม?
 แบบเมียจำได้ จำได้ดี และยึดถือปฏิบัติแบบเป็นตารางมาก ตัดเรื่องที่ทะเลาะกันไปเลยนะ

กอดผัว ผัวเอามือออก..บอกรำคาญ..

.
.
.


..มันก็เรื่องปกติ...
ก็เรื่องปกติ..แค่เรื่องปกติ.




.
.
.

..แต่กูไม่ปกติไง !!

คือกูพยายามเย็นแล้วนะ สมองกูนี้ปลาทองมากบอกเลย ไอ้ที่เหี้ยๆ กับกูมาทั้งวันนี้กูยอมยกโทษให้ทุกอย่าง กูไม่ได้จำด้วยซ้ำว่าโกรธอะไร ทะเลาะเรื่องอะไร กูลืมมันไปหมดแล้ว หมดเหมือนกับว่าเป็นอีสลัดผักสักตัวที่ถูกล้างสมอง

แล้วไง?!
แล้วสิ่งที่กูได้มา คือการกอดผัวแล้วผัวบอกว่า “รำคาญ..จะนอน” คืออาทิตย์นึงเจอกันครั้งนึง พอกูบอกว่าไม่มาแม่งก็หาเรื่องไปรับ บังคับให้กูมา แล้วไง ? บังคับให้กูมานอนดูมึงนอน??!!!
โอเค กูเข้าใจ กูนอน ..
พอกูนอนแต่กูค้าง ไอ้ตะกอนความคิดมันก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ..
กี่ครั้งแล้วที่ค้าง? [คือสมมุติถ้าเฮียอ่านอยู่นะ บอกได้เลยว่า พี่อิฐใหญ่และมีประสิทธิภาพกว่าเฮียมาก โอเคนะ ] แม่งมีคนอื่นเปล่าวะ? รังเกียจกูเปล่าวะ? ฯลฯ ในตอนนั้นตรรกะเหี้ยห่าเหวประดังเข้ามาเยอะมาก มากเกินกว่าสมองปลาทองจะจำหมด สรุปคือกูลุกขึ้นมาจากเตียงทั้งๆ เสื้อกล้ามและบ็อกเซอร์ คว้าโทรศัพท์ออกมาพร้อมกระเป๋าเงิน พี่อิฐแม่งคงเมาขี้ตา ไม่ตามมา ไม่ตามกูก็ไม่สนครับ เดินออกมาจากบ้านทั้งอย่างนั้น ทิ้งลูกหมาไว้กับพ่อมันนั่นล่ะ

ตามสเต็ปนิยาย ถ้างอนผัวต้องหาเหล้าแดก..

ตรรกะนี้ไม่ได้แดกกูหรอก กูจำตอนอีเฮียได้ กูแดกเหล้าประชด แล้วไง?
กลายเป็นกูเหี้ยในสายตาประชาชน ผัวทิ้งเพราะขี้เมา คราวนี้อย่าหวังว่าเหล้าจะได้แดกกูเลย
แล้วจะเอาไงดี?
คิดไปคิดมา หาหอยแดกดีกว่า ..

.
.
.

เดินดุ่มๆ ไปสั่งหอยทอดหน้าปากซอย แดกไปถ่ายภาพไป กลัวเพื่อนไม่รักเลยไลน์ไปหามันว่าทะเลาะกับผัว เลยออกมาหาหอยแดก ส่งรูปหอยทอดให้มันตอนเกือบเที่ยงคืน  เยี่ยมมาก ..นิยายเรื่องอื่นที่กูอ่าน ถ้าทะเลาะกับผัวแล้วปัวตามตัวไม่ได้ ถ้าตัวเอกพกโทรศัพท์ จะมีมิสคอลผัวประมาณ 100 กว่าสาย กดปิดไลน์ดูมิสคอล อีผัวโทรมาจำนวนทั้งสิ้น 2 สาย พร้อมไลน์ พิมพ์คำว่า ขอโทษ ที่เสือกพิมพ์ผิดอีก 1 ข้อความโง่ๆ ซึ่งแน่นอน นอกจากจะยิ่งโมโหแล้ว มันก็ไม่ช่วยให้ กูหายงอนขึ้นมาได้ แดกหอยไป แดกหอยมา มีหอยเด็กน้อยอีกหนึ่งตัวมาอ่อยอยู่โต๊ะข้างๆ แต่งตัวได้สก๊อยมาก อยากจะบอกว่ากุไม่นิยมเบี้ยน เลยต้องให้ป้าแกคิดเงินก่อนจะทำการฆาตกรรมเด็กมันทางสายตา

แต่ขอโทษครับ ความโกรธยังไม่ลบเลือน ..
คือตอนพิมพ์นี้อารมณ์เย็นและดีมาก จนลืมความโกรธช่วงนั้นไปละ  แต่ยังรู้สึกว่าโกรธนะ แต่อธิบายไม่ได้ เหมือนไฟมันดับลงไปละ ย้อนกลับมาที่เหตุการณ์เดิม หอยไม่ช่วยอะไรเลย ดูนาฬิกา มันก็ยังไม่พอกับการเพิ่มระดับความกระวนกระวายให้ผัว มิสคอล รวมทั้งสิ้นยัง 2 สาย อีผัวเซ็งกระบ๋วยยยยยยยย!!

อย่าว่างั้นว่างี้ ตั้งสเตตัสด่าผัวและตัดพ้อปัญหาชีวิตในเฟส สักนิด ก่อนจะแวะเข้าร้านเนื้อย่าง สั่งเนื้อมากระแทกปาก 1 จานแกล้มน้ำโค้กวุ้น..บอกแล้วว่าน้ำเมาไม่ได้แดกกูหรอก..
ไหนๆก็ไหนๆ ถ่ายภาพจานเนื้อย่างอัพไลน์ส่งให้เพื่อนอีกสักสองรูป..
เป็นสุขแล้วกู ..

.
.
.

แดกจนหมด ดุนาฬิกา ได้เวลากลับบ้าน ..

.
.
.


คือเล่าตอนนี้อาจจะฮา แต่ขอโทษทีตอนนั้นกูคิดๆๆๆๆๆๆๆ คิดแบบจิตตกมาก
.
.
.
ผัวกอด..
คือปกติไม่ได้กอดไง พอโดนกอดมันก็เริ่มคิดว่า..ไอ้ที่กอดกูนี้เพราะ?!
1.ง้อ
2.ง้อ
3.ง้อ.
.
.
.
.
90.ง้อ

แล้วถ้าทุกวนไม่ง้อ จะไม่กอดกูเลยใช่ไหม?
คือหลายสิ่งหลายอย่างที่ปัวทำนี้มันสวนทางกับนิยายนะ เข้าบทสรุปเลยมีนิยายเรื่องไหนที่ทะเลาะกันจนเมียหนีออกจากบ้านแล้วสรุปสุดท้ายเมียจะต้องมานั่งเทียนง้อปัว????!!!  คือ..กูอธิบายไม่ได้ว่าสุดท้ายมันเป็นความผิดกูไปได้ยังไง?!!

***จบแค่นี้ ไม่เล่าอะไรต่อแล้ว ประเด็นคือยังคงคบกับพี่อิฐอยู่ นั่งเทียนเก่งกว่าเดิมเยอะมาก เคยจะจับผัวกดเพราะความโกรธ แต่ผัวร้องเลยสงสารทำไม่ลง และสุดท้าย อีเพื่อน กูสัญญาว่าคราวหน้าถ้าทะเลาะกัน กูจะไม่ถ่ายภาพของกินอวดมึงตอนเที่ยงคืนอีก...ปล.กูตอแหล ถ้าไม่ถ่ายส่งให้มึงแล้วกุจะส่งให้ใคร ห้าทุ่มเที่ยงคืนจะมีใครตื่นมาคุยกับกูถ้าไม่ใช่มึง

****ปล.สุดท้าย นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย บุคคลในเรื่องไม่มีตัวตนอยู่จริง เป็นแค่บุคคลในต่อมมโน

....ปล.ท้ายที่สุด พี่อิฐใหญ่และยาว กว่าเฮียมากอันนี้ยืนยัน นอนยัน นั่งเทียนยัน ..ถึงแม้จะนกไปบ้าง แต่มีคุณภาพ ไม่สั้นและหด .. 

*****ปล.ของสุดท้าย อย่ามาแซวที่หน้าเฟส ถ้าใครแซวจะไม่เล่าตอนนั่งเทียนง้อผัวนะเพื่อนๆ  เด็ดไม่เด็ดไม่รู้ รู้แต่ว่ามีคนลอกบทบาทบนเตียงไปลงนิยายแค่นั้นก็พอ ...หุหุหุ

[noteno]

 
นี่มันเรื่องอัลไลกันเนี่ยะ...สัญญาจะไม่เเซว..เพราะอยากรู้เรื่องงานเทศการเเห่เทียน

[plengpit]

ไม่รู้จะขำหรืออะไรดี

[padang]

คนลอกบทบนเตียงมันทำเองไม่เป็น เลยลอก

[Dark_Noah]

อยากทราบเหตุการณ์ตอนจะกดปั๋วอ่ะค่ะ 

[poisongodx]

 

[whynotme]

เป็นการแก้ปัญหาความหงุดหงิดที่ดีเหมือนกันนะคะ
ไปหาอะไรอร่อย ๆ กินแก้เซ็ง กินอิ่มแล้วก็กลับบ้านนอน 
รู้สึกดีอีกอย่างนะที่ "ผม" ไม่หาทางออกโดยการไปดื่มเหล้า ..     

 

[Anch]

   :กอด1:คิดถึงผม

[Zitraphat]

คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้ TT^TT

#‎คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้‬ :: http://www.youtube.com/watch?v=TXvkIboHbBk

:: ช่วงนี้เป็นช่วงวันลาเหี้ยแห่งปี ต่อมความคิดถึงอาจจะเวิ่นเว้อสักหน่อย จนเพื่อนๆ รำคาญ นั่นดินสอเฮียซื้อให้ นั่นสมุดสเก็ตเฮีย เนี้ยก็โม่เหลาดินสอ และอะไรหลายๆ อย่างรวมทั้งเบอร์โทรศัพท์เฮียที่ผมไม่เคยลืม ...ปีหนึ่งพอดีเลยวะเฮีย ปีหนึ่งแล้วนะที่เราเลิกกัน ยังอยุ่กับเธอคนนั่นใช่ไหม สบายดีไหม? ไม่มีคนคอยซื้อผลไม้หรือหาอะไรแปลกๆ ให้เฮียแดกแล้วนะ ตอนนี้ผมสบายดี อยุ่กับพี่คนเดิม คนที่เคยให้ลูกน้องโทรไปด่าเฮียคนนั้นล่ะ เขารักผมนะ รักมาจนกระทั่งวันนี้ ทางบ้านเขาก็รับผมได้ อาจมีทะเลาะกันบ้างเพราะเขาไม่อ่านการ์ตุนไม่บ้าเกมเหมือนเราสองคน แล้วก็ไม่ค่อยชวนไปทานอะไรกันแบบเฮีย เพราะพี่เขาทานของยาก แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็กล้าบอกใครต่อใครว่าเขาเป้นแฟนผม ผมยังคิดถึงเฮียนะ แค่คิดถึงแต่เรื่องร้ายๆ เรื่องโง่ๆ ที่ผมพยายามทำให้เฮียทุกอย่าง ยังคิดถึงทุกอย่างที่เฮียชอบ ยังคงมองหาทุกอย่างที่เฮียอยากได้ ..ห้ามตัวเองไม่ได้ที่จะหยุดคิดเรื่องเฮีย นี้ขนาดปีนึงแล้วนะ แต่ยังจำได้อยู่เลยว่าครั้งสุดท้ายเฮียสั่งให้ซื้อมะขามป้อมให้ ฮาาาา เบอร์เฮียผมยังจำได้ มันก็เหมือนกับเบอร์ของผมที่เฮียคงให้เธอลบไปแล้ว ..แต่ยังไงก็ต้องขอบใจเธอคนนั้นนะ เพราะถ้าไม่มีเธอคอยลบเบอร์ผมทิ้ง แล้วเฮียถ้าวันไหนเฮียโทรมา ผมคงจะกลับไปหาเฮียแบบไม่ต้องเสียเวลาคิด รักเฮียเสมอ อยากตบปากตัวเองว่ะ 5 ปีที่คบกันมา มันไม่เหลืออะไรดีๆ เลยนอกจากเรื่องร้ายๆ ที่เฮียยังทำให้จนกระทั้งวันสุดท้ายที่เดินจากมา ..อยากนอนกอดเฮีย อยากอ้อน อยากมุ้งมิ้งแล้วนั่งดื่มเบียร์เหล่สาวๆ กันเหมือนวันเก่าๆ อยากไปดื่มไปเมาด้วยกันแล้วกับมาฟัดผลัดกันถูหลัง แม่งเพ้อมาก ..และสุดท้าย อยากอดเฮียแน่นๆ อีกครั้ง..แต่แม่งมันคงเป็นไปไม่ได้แล้วมั้งเฮีย คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึงมาก มาก มาก มาก แต่มันกลับเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว กลับไปที่ที่เฮียอยู่ไม่ได้อีกแล้ว ..

[B52]

น่าสงสาร

[aiaea83]

ความรักก็เหมือนลิ้นกับฟัน กัดโดนกันบ้าง เจ็บปวดให้พอเป็นสีสัน

ถ้าใช่ต่อให้หนียังไงมันก็ใช่เด้อค่าา

ปล.ในที่สุดก็จำพาสได้ มั่วอย่างสุดๆ สู้ต่อไปค่าาาา 

[tantaku]

รักคนเขียนมากๆๆๆๆๆ หนูไปตามอ่านนิยายเเทบทุกเรื่องเเล้วน้าาา สมัครเล้าเพื่อที่จะได้เม้นท์ โอ๊ยยยยย ติ่งคนเขียนจริมๆ

[teamkoyza]

อินกับ
นิยาย
เรื่องนี้มาก
แบบว่า หน่วงถึงจิต ถึงใจ ถึงใส้ ถึงพุง ตับ ม้าม บลาๆ
 

[GUNPLAPLASTIC]

เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ค่ะ งงๆกับตัวเองเหมือนกันว่าเข้ามาที่นี้ได้อย่างไร เเต่ก็ตะลุยอ่านรวดเดียวจบเลยนะค่ะคุณพี่
จริงๆสับสนกับตัวเองมาก นี้อ่านอะไรอยู่ว่ะ เรื่องจริงเรื่องเเต่ง เเต่เราก็ขอบคุณนะค่ะที่เอามาลงให้อ่าน
ทำให้รู้ว่าก็มีพระเอกในชีวิตจริงที่เเม่งไม่เหมือนในนิยายสักกะนิด เปิดเรื่องมาพี่อิฐเลวมากในสายตาอิชั้น
เเต่พอมาเจออีเฮียปุ๊บ อือหือ พี่เเกดูดีขึ้นมากจริงๆ ในชีวิตนี้ไม่เคยเจอคนเเบบอิเฮียเเละไม่อยากจะเจอมันด้วย
เป็นบุคคลที่น่ารังเกียจคนหนึ่งเลยในสายตาเรา เเถ โกหก เเละไม่ยอมรับผิดเเบบทุเรศมากๆถึงมากที่สุด
จริงอยู่ที่เปิดตัวมาลุงอิฐอาจดูเเย่ เเต่ลุงเขาก็ยังคัมเเบ๊คกลับมานะค่ะ เเถมผู้ใหญ่เซย์เยสอีกด้วย
ชอบตรงที่บอกว่าเเค่คนนิสัยไม่ตรงสองคนมาคบกับเลยทะเลาะกันปกติ มันก็จริงนะ ความรักชายชาย
หรือชายหญิงมันก็ไม่ต่างอะไรกันเลย ไม่มีความมั่นคงสักนิดถึงเเต่งงานมีลูกเเละเเต่ก็ยังมีเรื่องหย่ากันโครมๆ
ส่วนตัวอยากให้โฟกัสไปที่วันนี้ดีกว่า อยู่กับปัจจุบันก็โอเเล้วนะ พรุ่งก็นี้ก็พรุ่งนี้สิ ยังไงก็รอตอนต่อไปนะค่ะ!
#เเอบทำป้ายเชียร์ลุงอิฐเบาๆนะค่ะ เพราะลุงเเกทำอะไรยังไงกับผมแค่ไหนเเต่สุดท้ายลุงเเกก็รักของเเกนะ

[geeboys]

กลับมาอ่านเรื่องนี้ทีไรก็ยังหน่วงจิตอยู่เหมือนเดิมทู๊กที
แต่ก็ชอบอ่านอ่ะ ชอบมากๆ
มาอัพเดทเรื่องราวบ้างก็ได้นะจ้า ยังติดตามผลงานอยู่เสมอ ถึงจะไม่ค่อยได้เมนต์เท่าไหร่
 

[padang]

เฮ้อออ  คิดมากไปแล้ว

[spyhico]

ขอบคุณจ้า
ไม่ว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องจริง นิยาย หรืออะไรก็ตาม สนุกมาก

ปล1.อยากได้ซะมีแบบพี่อิฐนะแต่ของเป็นพี่อิฐ แบบ50%. พอกลัวเข้าไม่ถึง
2. เฮียแมร่งเลว และผู้หญิงก็เลวกว่า

[คนอ่าน]

เรื่องนี้สนุกมากกกกกกกกกค่ะ
คนเขียนเขียนได้เก่งมากทั้งภาษา  เรื่องราว
ความรู้สึกทำให้ดูสมจริง
มันไม่เชิงเศร้าน่ะเรื่องนี้แค่ปวดๆหน่วงๆ
แต่ก็แฝงไปก้วยความรักของพี่อิฐ
สรุปเราชอบมากๆค่ะ

[carenaka]

รอบสองนะคะที่เข้ามาอ่าน จะทุกข์จะสุข พยายามยิ้มเยอะ ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอ

[DPdollars]

อ่านมาถึงตอนนี้เพิ่งนึกได้ แล้วลูก(น้องหมา)ของผมล่ะ55555555555555 ทิ้งไว้หน๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย