หัวข้อ: [นิยายหน่วงจิต]คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้ TT^TT - 11/15/63

[sukaz]

 

[ka[ze]na]

อืม........รอคอยคำตอบ

^v^ เป็นกำลังใจให้คุณผมเสมอนะค่ะ..........

[na_near]

อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดก็ต้องเกิด  อะไรที่เราทำแล้วคิดว่าจะไม่ย้อยมาเสียใจก็ทำซะ
ไม่มีใครดีไปหมดทุกอย่าง เช่นกันก้ไม่มีใครแย่ไปซะทุกอย่าง
ชีวิดคนมันสั้นนะคุณผม ทำวันนี้ให้ดีที่สุดแล้วมีความสุขกับมันดีที่สุด.......จริงไหม

เป็นกำลังใจให้นะคุณผม

[Minnie~Moo]

ไม่เข้าใจว่าคิอะไรอยู่ รู้แต่ว่าโคตรโง่อ่ะ

[kyoya11]

ให้เฮียอยู่คนเดียวตลอดชีวิตเลยก็ได้นะ ถ้าต้องการอ่ะ

[aiaea83]

ปล่อยเฮียไป ไปอยู่กับพี่อิฐดีกว่านะ
ถึงแม้จะไม่รักเท่าเฮีย แต่ก็แคร์เรามากกว่า
ไม่ต้องเจ็บมากขนาดนี้

[SiLent_GRean]

พี่อิฐนี่พระเอกชัดๆ 

[Minerva]

สงสาร ปนสมเพช ก็นะ เป็นเราก็ทำเหมือนกัน
ยอมโง่เพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ เฮ้อ หนักใจจริ๊ง

[minenat]

อย่างน้อยพี่อิฐตอนนี้ก็ดีกว่าไอ้เฮี้ย

[toilet_pink]

สงสารพี่อิฐจัง

[JustWait]

อ่านๆไปเราชักสงสารพี่อิฐ..

จริงๆเรื่องนี้เหมือนเป็นกงเกวียนกำเกวียนยังไงก็ไม่รู้

วนไปมา..ไม่มีความสุข ไม่จบ ไม่ปลงซักที..

[whynotme]

แค่อยากบอกว่า .. คิดถึง พี่อิฐ  "ผม " และ เฮีย จังเลย  เป็นไงบ้างน๊า~~   

[snowboxs]

ไม่รู้ว่าตอนนี้ได้ผ่านพ้นวันเกิดของ "ผม" ไปหรือยังนะ
ถ้าผ่านไปแล้วได้ทำตามที่ตั้งใจไว้ได้กี่เปอร์เซนแล้วนะ

[geeboys]

คิดถึงคนแต่งแล้ววววว 

[PORSE]

เวลาหนึ่งเดือน แน่ใจเหรอเฮียว่าจะอยู่คนเดียวน่ะ! เหอะ เกลียดว่ะ อินจัด!

[Zitraphat]

คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้ TT^TT




..

ผมท้อง...


...ผมท้อง...



...ผมท้อง....

.
.
.
.
.
.
ในหัวผมตอนนั้น ...ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ว่าทำท่าไหน ?
เพราะส่วนมากก็ลองแม่งเกือบทุกท่า...
.
.
.
.
.

ฉะนั้นประเด็นหลักมันเลยอยู่ที่ว่า 'ไอ้เลี่ยนในท้องผมเนี้ย...มันลูกใคร?'

'...ไม่ใส่ได้ไหม ...นิดเดียวไม่เลอะหรอก...'

'เอาเข้าไปก่อนเดียวค่อยใส่...'

'...อ่ะ!! ไอ้เฮีย!!' [ไม่บอกเชี่ยอะไร อาบน้ำด้วยกันถูสบู่ให้แม่งใส่เข้ามาเลย]

'พี่อิฐเจ็บ!!' [ฮัมมิ่งเบิร์ดก็เหมือนกัน งับคอแล้วกดไม่ให้ซุ่มให้เสียง]

.
.
.

...ก็แม่ง สันดานแถเนียนใส่สดแบบนี้เหมือนกันทั้งสองตัว แล้วอย่างนี้...ผมจะรู้ได้ไงว่าไอ้เด็กในท้องผมมันลูกใคร??!!


'กินยาต้านก่อนสิ ไปขอที่ศูนย์ไปบอกพี่เขาว่าเสี่ยงติดเชื้อ '

'แล้วให้แฟนมาตรวจด้วยหรือยัง? '

'ก็บอกแล้วให้ป้องกัน ...หมองูตายเพราะงูนะมึง'

เสียงพร้อมหน้าพวกพี่ๆ ที่หน่วยมาแบบ 3D ผมที่โคตรเครียดยิ่งเครียดขึ้นอีก ปวดหัวมาก สับสนจริงๆ ทั้งๆ ที่คิดว่าป้องกันแล้วนะแต่บางครั้งอารมณ์มันก็พอไปจริงๆ ขนาดยื่นคำขาดว่าไม่มีถุงไม่ใส่ ไม่ใช้ไม่ต้องฟัน แม่ง ไอ้สองตัวนั่นยังแถเนียนได้ในตลอด
.
.
.

งั้นแล้วจะทำยังไง?!
แล้วจะไปบอกไอ้เฮียกับพี่อิฐยังไง ?

...
แล้วถ้าไอ้สองตัวนั้นมันไม่ยอมรับ?!

....
แล้วถ้าเกิดไอ้คนที่ยอมรับมันเสือกไม่ใช่พ่อของเด็กในท้องผม ????!!!!



โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! แม่งโคตรเครียด!!!!!!!!!!!!!






"พี่อิฐ...ถ้าผมท้องจะทำไง?"

"...ก็ไม่ทำไง? จะทำอะไรได้ ...แล้วเราจะทำอะไร?"

"แล้วไงต่ออะพี่? พี่จะเลี้ยงลูกผมหรือ?"

"...แล้วถ้าไม่เลี้ยงจะทำยังไง? ถ้ามีก็ต้องเลี้ยง.."

"..."

.
.
.


"เฮีย...ถ้าผมท้องจะทำไง?"

"...ก็ดีดิ.."

"ถามจริงๆ เฮีย สมว่าว่าผมท้องจริงๆ ...แล้ว"

"..."

"...."

"...เดี๋ยวค่อย คุยกันแล้วกัน จะโทรหา..."

.
.
.
.


สุดท้ายก็เหลือแต่ผมที่นั่งมองโทรศัพท์....
เอเลี่ยนที่อยู่ในท้องผม ดิ้นดุ๊กดิ๊ก จนผมปวดท้อง ...ผมนอนกลิ้งๆ แล้วร้องไห้ ปวดหัวหายใจไม่ออก หนาว กลัว อยากจะตะโกนแต่ตะโกนไม่ออก สุดท้ายก็ขยับไม่ได้ ...

เสียงนอกห้องเป็นเสียงพี่อิฐกับเฮียเคาะประตู  ผมไม่กล้าเปิด ไม่กล้าทำอะไรสักอย่าง จนพวกเขาเปลี่ยนจากเคาะเป็นทุบประตูแล้วตะโกนเรียกชื่อผม เสียงพวกเขาทะเลาะกัน เสียงดุๆ ของพี่อิฐที่เรียกให้ผมออกไปเคลียร์ เสียงไอ้เฮียที่โวยวาย แล้วก็ไอ้เอเลี่ยนที่ กำลังจะทะลุพุงผมออกมา..

ทุกอย่างมันกำลังจะทำให้ผมบ้า..

ตอน #29 เชื่อได้ไหม ?



"โฮ่ง!!"

ผมสะดุ้ง ลืมตาในความมืด เสียงลูกชายสุดที่รักของผมเห่าข้างหู มันกระโดดออกจากพุงผมแล้วเดินย้ายมานอนบนหัวผม...
ห้องยังคงมืดอยู่ หัวใจผมเต้นระส่ำ เหงื่อออกเต็มตัวเลย มันร้อนแต่ก็หนาวอย่างบอกไม่ถูก...ผมนิ่งเงี่ยหูฟัง ข้างนอกเป็นเสียงคุยกันของห้องข้างๆ ที่น่าจะเมากลับมา...

ไม่...

ไม่ใช่เสียงไอ้เฮียหรือพี่อิฐ...ผมยกมือขึ้นมากุมท้องตัวเองที่จุกชา ท้องไม่ได้มีตัวอะไรทะลุออกมาเหมือนที่รู้สึก ทำสติอยู่นานกว่าจะตัดสินใจเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ข้างเตียงมาดู ถึงได้รู้ว่า ผมน่าจะฝันไป....ใช่ฝันไป..
.
.
.
ที่ขยับไม่ได้กับเหมือนมีอะไรดิ้นที่ท้องก็น่าจะเพราะไอ้แสบมันขึ้นมานอนทับ...ก็ว่าแล้ว..กูท้องได้ก็ประหลาดแล้วล่ะ ...แม่ง...แถมยังท้องเอเลี่ยนอีก...ตอนพิมพ์นี้ขำตัวเองนะ แต่เข้าใจความรู้สึกตอนนั้นไหม? มันเหมือนจริงมากที่สุดของที่สุด ในความฝันมันไม่มีตรรกะอะไรสักอย่าง ..คงเพราะเครียดกับไข้ขึ้นจากภูแพ้ แถมยังคิดงี่เง่าเรื่องตรวจเชื้อ NAT ที่ไปเถียงกับคนนอกหน่วยมา ผมเลยยำความฝันมันซะมั่วไปหมด..
.
.
.

แต่ก็อดกลัวไม่ได้จริงๆ เพราะถึงท้องไม่ได้ ...แต่ก็ใช่ว่าจะติดเชื้อไม่ได้ ...

ยิ่งคิดยิ่งเครียดผมนอนตาค้าง ...
คัดจมูก ปวดหัว จามไปทีแต่ก็ยังหายใจไม่ออกอยู่ดี ฝนข้างนอกตกตั้งแต่เมื่อวาน ตกมาพร้อมๆกับโรคภูมิแพ้ที่เข้ามาเล่นงานผม น้ำมูกใสหยดติ๋งๆๆ  จามไปจามมา จนต้องวิ่งเข้าไปอ้วกในห้องน้ำ  จนถึงตอนเย็นจากน้ำใสๆ สั่งน้ำมูกออกมาถึงได้เป็นสีเขียว แถมเลือดอีกนิดหน่อย..พอให้สบถสองสามคำ ...

กลับมานอนใส่มาร์ค ปิดหน้าเพราะไอ้แสบลูกชายเห็นพ่อมันไม่สบายมันเลยมานอนด้วย กลัวลูกชายติดหวัด ตาม เพราะถ้ามันติดหวัดผม พี่อิฐเล่นผมตายแน่...นอนกลิ้งไปกลิ้งมา เพราะหายใจไม่ออก แถมยังปวดหัว สมองไม่มีอะไรเลย จนน้องชายผมโทรมาขอยืมเงินเพราะไม่พอค่าผ่อนรถ สวมบ็อกเซอร์ใส่เสื้อยืดได้ผมก็เดินลงไปโอนเงินให้มัน มันบอกว่าใช้คืนสิ้นเดือนนะ เพราะพิษไข้ผมเลยเออออไปตามเรื่องกลับมานอนที่ห้องหลับยาว ตื่นมาอีกที มีค่าห้องมาเสียบกล่องจดหมาย .....ชิบหาย!!
ผมลืมไปว่า เดือนนี้ผมไม่ได้ไปนอนเวรที่หน่วยแถมยังไม่ได้ไปค้างกับเฮียเกือบสองอาทิตย์ ส่วนบ้านพี่อิฐก็ไปๆ มาๆ  ลืมไปเลยว่าค่าหอมันเพิ่มขึ้น ส่วนหนึ่งคงเพราะดันเปิดพัดลมให้ลูกชายนอนบนที่นอนทั้งวัน จะเปลี่ยนตัวบ้างก็ตอนที่ผมกลับมาตอนเย็น...
.
.
.

ดูบิลค่าไฟแล้วกลืนน้ำลายเฮือก...บวกลบคูรหารดูแล้วไม่พอค่าห้องแน่ๆ  ผมเพิ่งซ่อมโน้ตบุ๊คมา ค่าเน็ต ค่าโทร ค่าฟิตเน็ตสโมสร ค่าวาคอมตัวใหม่....ตายห่า ยังไม่ถึงวันที่ 10 เลย จะขอเงินพี่อิฐโดนด่าแน่ๆ และถ้าขอเฮียเฮียจะให้หรือ?
ผมโทรกลับไปหาน้องชาย มันบอกว่ามีติดบัญชีแค่ 100 นึง ที่เหลือโอนค่าผ่อนรถไปหมดแล้ว เงินสดที่มีมันพอแค่ค่าเวรงวดหน้า...ผมเลยไม่ได้พูดอะไรมาก...วางสายแล้วทำใจอยู่พักกว่าจะโทรไปหาพี่อิฐ
.
.
.




"พี่ไม่มี...แล้วเงินเดือนเราล่ะ เราเอาไปทำอะไรหมด? นี่มันเพิ่งวันที่เท่าไหร่?"

"...พี่อิฐ..."

ชั่วโมงนั้นผมแทบกราบพี่อิฐผ่านโทรศัพท์ แต่แกก็ยังยืนยันว่าไม่มีไม่ให้ แถมเตือนความจำผมด้วยว่า เมื่ออาทิตย์ก่อนพี่สาวแกเพิ่งเข้าโรงพยาบาล ค่าใช้จ่ายแกใช้เยอะมาก และค่าใช้จ่ายในบ้านแกก็ออกอยู่คนเดียว...ผมพูดอะไรไม่ได้ เพราะพี่อิฐย้ำเด็ดขาดว่าให้ผมดิ้นหาเองบ้างเพราะผมใช้เงินแบบไม่คิดมาตลอด ..ผมเลยไม่ได้ว่าอะไร ขอแกวางสาย แล้วมานั่งขยี้หัวตัวเอง แม่งไม่น่าหน้าใหญ่โอนให้น้องเลยให้ตาย !!   

ทางเลือกสุดท้ายคือโทรหาไอ้เฮีย ...
.
.
.
.


ไอ้เฮียบอกว่าจะโอนให้ แต่จะโอนให้วันจันทร์ ...
ทำอะไรไม่ได้ และไม่อยากหวังให้มากกับไอ้เฮีย ผมเลยเออออไป ...ไม่รู้ว่าเฮียจะโอนให้จริงหรือเปล่า เพราะเฮียไม่เคยทำได้อย่างที่พูดให้ความหวังผมสักครั้ง...แต่ช่างแม่งเถอะเพราะอย่างมากผมก็คงต้องยื้อไว้จนกว่าจะวันอังคารที่เงินค่าเวรออกงวดแรก...


.
.
.
.

...
"ขอบคุณครับเฮีย..."

ครั้งแรกในรอบปีที่ผมโคตรซึ้งใจ เฮียโอนเงินเข้าบัญชีมาให้ผมจริงๆ มากกว่าที่ผมขอด้วยสิ แถมเฮียยังพูดเรื่องงานวันเกิดผมด้วยว่าจะพาไปทานเนื้อย่างร้านเดิมที่ไม่ได้ไปกันนานแล้ว ...วันนี้ธรรมดาผมกับเฮียนัดกันดูหนังแต่เพราะผมไม่สบายกับฝนตกหนัก เลยต้องเลื่อนออกไปอีก ผมไม่ได้ไปที่คอนโดฯ เอียสองอาทิตย์กว่าๆ แล้ว ตั้งแต่ประมาณช่วงที่เฮียบอกว่าอยากขออยู่คนเดียวสักเดือน พอผมโทรไปหาร่ำๆว่าจะไปก็มีเหตุทุกที เฮียบอกไฟที่คอนโดฯ ไม่ติดบ้าง น้ำไม่ไหลบ้าง ห้องน้ำท่อตันบ้าง ....
.
.
.
เขียนรายงานไปคิดเรื่องน่าสงสัยของเฮียไปเพลินๆ โทรศัพท์ก็ดัง...
.
.
.
พี่อิฐโทรมา....
โทรมาถามผมว่า มีอะไรจะพูดกับแกไหม?
.
.
.
.
ผมบอกว่าไม่มีอะไร ที่ทำงานฝนตกหรือเปล่าที่หน่วยผมฝนตกหนักมาก...
.
.
.
คุยไปแบบไม่รุ้จะคุยอะไร จนแกถามออกมาประโยคหนึ่งว่า

'ค่าห้องจ่ายหรือยัง มีเงินใช้หรือเปล่า? แล้วทานยากับไปหาหมอหรือยัง? '

ผมนิ่งไปแล้วบอกแกว่า เดี๋ยวจะดิ้นหาเอง แกไม่ต้องเป็นห่วง ยาทานแล้ว หมอขี้เกียจไปหารอคิวนาน จากนั้นผมก็จะขอวางเพราะเริ่มหายใจไม่ออกแล้ว เดี๋ยวจะจามเข้าโทรศัพท์..

"พี่อิฐ แค่นี้นะ วางก่อน นี่...พี่รักผมเปล่า?"

ตอนที่ถามผมไม่ได้คิดอะไรนะ ปากมันพาไปเพราะชินปาก ถ้าจะวางสายผมชอบแกล้งให้แกบอกว่ารัก ...บอกทั้งๆ ที่แกยังนั่งทำงานอยุ่ในออฟฟิศนั่นล่ะ...

.
.
.
.


แต่คำตอบที่ผมได้มันไม่ใช่คำว่ารัก...


"พี่โอนเงินให้เราแล้วนะ...ไปจ่ายค่าห้องล่ะ แล้วที่เหลือเอาไว้ซื้อขนม...แค่นี้นะพี่ขับรถอยู่.."
 .
.
.
.
.

ผมเงียบไป ...
สักพักถึงมีเมสเสจเข้ามาในเครื่อง...
จำนวนเงินที่โอนเข้ามาในบัญชีผมเป็นจำนวนเดียวกับที่เฮียโอนให้...
ต่างกันก็แค่มันอยู่คนละบัญชี...
.
.
.
.

ผมโทรกลับไปหาพี่อิฐ บอกว่าได้เงินแล้ว และบอกให้แกขับรถดีๆ ผมรักแกนะ..
.
.
.


ที่ได้ยินกลับมานอกจากเสียงอือครางรับ แล้วก็มีเสียงดังแผ่วๆของแกที่แว่วมาว่า..
.
.
.
.
.



"...ถ้าพี่ไม่มีเงิน.... เรา...ยังจะรักพี่....อยู่หรือเปล่า? "

[Fujoshi]

อ่านแล้วบางทีก็เชียร์พี่อิฐนะ ส่วนเฮีย ไม่รู้อ่ะ
ที่พี่อิฐพูดคำสุดท้ายนี่รู้สึกสงสารแกไงไม่รู้

[papikochan]

พี่อิฐๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ยังไงก็พี่อิฐค่ะ
บางทีแกคงเขินที่จะบอกรักนะคะ คำถามตอนสุดท้ายทำแซดค่ะๆ โอยย พระเอกเหลือเกิน
ส่วนเฮียนะคะ คุณ ผม บอกจะเลิกตอนวันเกิด ไม่รู้ผ่านวันเกิดมารึยังนะคะ555+

ชูป้ายไฟพี่อิฐ 

[Rafael]

 

[aiaea83]

ส่วนตัว ชอบพี่อิฐมากกว่านะ ดูแคร์มากกว่า
ส่วนเฮีย พี่แกดูอยากจะมีคนอื่น แบบยังรักสนุกไม่คิดผูกพันประมาณนี้ล่ะ
ปล.ถึงพี่อิฐ เงินสามารถช่วยกันหาได้ ขอแค่รักกันก็พอ
รอตอนต่อไปค่าาา 

[herberry]

พี่อิฐอ่ะคิดเองเออเอง เอะอะก้อส่งตังๆวางตังๆ ละมาถามว่าถ้าไม่มีเงินจะรักอยู่ไหม

ถ้าเปนเรา จะโอนกลับไปแบบไม่คิดเลย เหมือนดูถูกอ่ะ

อฃส่วนแีกใจก็บอกกลับไปว่า รักคร๊าบบ แล้วก้อถลุงเอาๆ เป็นเราบอกตรงๆ สิ่งที่เขาทำมาแต่ต้น เรารับไม่ได้

แต่อย่างว่า ผมกับพี่อิฐ คงมีเวรกรรมต่อกันอ่ะ

[iammoonoi]

 

เปิดป้ายไฟคนเขียน...ชอบอีกแล้วตอนนี้...บอกความรู้สึกแต่ละตัวออกมาได้เจ๋งมากอ่ะ

รักคนเขียนก็ตรงนี้..ชื่นชม..ชื่นชมจ้า   

[whynotme]

ประโยคสุดท้ายของพี่อิฐ ถึงกับอึ้งเลย ........ 
แต่เฮียก็ ok เนอะ ไม่ได้นิ่งดูดาย .. 

"ผม" อย่าคิดมากเลยนะ พี่เค้าเป็นผู้ใหญ่กว่าเราก็งี้แหละ 
จะให้อะไรทีก็ขอให้ได้บ่นไว้ก่อน แต่ใจจริงแล้วเค้าก็จะช่วยเรานั้นแหละ
เป็นธรรมดาของคนเกิดก่อน  อย่าคิดมากเลยน๊า!!!
ดูแลตัวเองให้หายป่วยเร็ว ๆ ดีกว่านะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^   

   

[bun]

เป็นเพราะปกติพี่อิฐจะเป็นคนให้เงินตลอดหรือเปล่า
เลยคิดไปว่าถ้าตัวเองไม่มีเงินผมยังจะยังรักเขาอยู่หรือเปล่า
หรือไม่พี่อิฐก็อาจจะรู้ว่าผมไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว ก็เลยพูดไปแบบนั้น

[-west-]

สงสารพี่อิฐเหมือนกันนะว

[helpmeiiz]

พี่อิฐน่าสงสารนะ 

[kyoya11]

  ตอนนี้ไม่รู้ใครรักใครกันแน่

[Gutjang]

ก่อนหน้าพี่อิฐทำไร ก็ไม่เคยลืมนะ แต่มันอยู่ที่ปัจจุบัน คุณจะทำยังไง

หรือจนกว่าใครที่ทนกันไม่ได้จริงๆ

[andear]

โถๆๆๆ พี่อิฐเหมือนจะน่าสงสาร

[TopFee]

เฮีย... - ว่างแผนจะตีจากเฮียเมื่อถึงวันเกิด แต่เฮียมาทำแบบนี้ก็คิดหนักนะเนี่ย แต่จริงๆ แล้วเฮียแกก็อาจจะคิดได้ก็ได้ เพราะปกติคุณผมไปหาแก เท่าที่ฟังเขียนๆ มา คือ ออกค่าใช้จ่ายเองตลอด ถ้าเฮียแกคิดถึงเรื่องตรงนี้ก็ดี แล้วก็อีกประเด็นคือ เฮียรู้สึกผิดหรือตีอึนเรื่องทะเลาะกันนั่นแหละนะ แกเลยทำเนียนแถไปแบบนี้ กลัวคุณผมเอาจริงกับแกล่ะมั่ง...ซึ่งก็กะจะเอาจริงอยู่ -.,-


พี่อิฐ... - ทุกครั้งทุกคราวแกโอนให้ตลอด ให้เงินใช้โดยไม่ต้องถามก็มี แต่คราวนี้มาพูดแบบนี้ แล้วสุดท้ายก็โทรมาถามด้วย คือเหมือนพี่อิฐลองใจคุณผมมากๆ ซึ่งไม่รู้ว่าพี่อิฐคิดอะไรอยู่กันแน่ แต่ที่แน่ๆ ความห่วงใยของแกนี่มีเต็มเปี่ยมเลยนะ คืออยากลองใจ สุดท้ายก็ทนไม่ได้ต้องโอนเงินให้ แสดงว่าแกก็ทั้งห่วงทั้งรัก กลัวคุณลำบากนั่นแหละ แต่ก็คิดไม่ตกเรื่องอะไรสักอย่างที่เกี่ยวกับคุณผม เลยถามคำถามประโยคสุดท้ายแบบนั้นอ่ะ

ปล.ยังก็เชียร์พี่อิฐ 555+
อ้อแล้วก็ถ้าสมมุติติดอะไรสักอย่าง...เราว่าติดจากเฮียมากกว่า เพราะเท่าที่อ่านมาเฮียน่ะเชี่ยวและก็อารมณ์พาไปง่ายใจเหลือเกิน ดูท่าจะกินทีนะ ถ้าอารมณ์มาแกคงไม่เลือก ส่วนพี่อิฐนี้จะอะไรกับใครแกคงมีมาตรฐานพอสมควรไม่ใช่อะไรก็ฟันหมด อย่างน้อยก็คงเลือกให้ได้มาตรฐานตัวเองก่อน และเท่าที่อ่านๆ มา มาตรฐานแกก็สูงพอสมควร 55+

ปล.2 ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ อย่างว่าเราว่าเฮียนะ 55+ เป็นกำลังใจให้คุณผมค่า