เจ้านกน้อยเอย
ไยเจ้าไม่บินคืนถิ่นส่งเสียงไพเราะทุกเช้าค่ำ
ไยเจ้าไม่โผบินผกโผยามเจ้าร่าเริงใจ
เจ้านกน้อยเอย
ไยเจ้าไม่ไม่กระซิบที่ข้างหูข้าเช่นเคย
ไยเจ้าไม่ร้องอย่างนกเจ้าเคยร้องข้ารอคอยเจ้า
ข้ารอคอยเจ้า
ข้ารอคอยเจ้าทำไม
ข้าเฝ้าแต่เพียงคิดไว้ในใจ
ข้ารอคอยเจ้าทำไม
ข้าหลงรักเจ้า
ข้าร้องไห้เพื่อเจ้า
ข้าเฝ้ารอเจ้า
นั่นไยไม่อาจเปลี่ยนความจริง
ความจริงที่เจ้ามีเจ้าของครองอยู่
ความจริงที่เจ้าได้มีพันธะสัญญาต่อตัวของเจ้าเอง
แม้ข้าจะยอมแลกเปลี่ยนซักเพียงใด
ข้าคงไม่ยอมให้พันธะสัญญาของเจ้านั้นต้องทลายลง
เพียงเพราะข้ารักเจ้า
เจ้ารู้หรือไม่คำขานของข้าเมื่อวันวาน
กลับทำร้ายตัวของข้าเอง
โซ่ตรวนแห่งคำพูดคอยผูกมัดข้าไว้
ผูกข้าให้ห่างจากเจ้าผูกข้าให้ห่างจากใจของเจ้า
แล้วข้าจะทำเยี่ยงไรในเมื่อโซ่ตรวนนี้ข้าเป็นคนสร้างมันด้วยตัวข้าเอง
ข้าจะทำลายพันธะสัญญาที่ตัวข้าสร้างขึ้นมาเองได้อย่างไร
ด้วยจากกฏของมนุษย์
กฏของใจ
กฏของธรรมชาติ
มนุษย์จักไม่อาจเปลี่ยนแปลงโซ่ตรวนเหล่านั้น
เพียงเพราะความต้องการของตน
หากแต่กฏก็ย่อมมีข้อยกเว้น
กฏที่ถูกสร้างขึ้น
กฏก็อาจถูกทำลาย
และกฏอีกหลายกฏที่บอกว่า
ทุกอย่างเมื่อมีได้มาก็ต้องมีเสียไป
ซึ่งเป็นกฏที่ศักดิ์สิทธิ์และแน่นอนกว่ากฏใด
ได้บอกข้าว่า
หากข้ายอมทำลายโซ่ตรวนที่คอยพันธนาการข้าไว้
ข้าก็สามารถทำได้
หากเพียงแต่ว่าตัวข้าที่หลุดมาจากพันธนาการนั้นจักไม่ใช่ตัวข้าเอง
มันจะไม่ใช่ตัวข้าที่หลงรักเจ้า
มันจะไม่ใช่ตัวข้าที่รอคอยเจ้า
มันจะไม่ใช่ตัวข้าที่คอยหักห้ามใจไม่ให้พบเจอเจ้าแม้ว่ารักมากสักเพียงใด
มันจะไม่ใช่ตัวข้า
มันจะเป็นบุคคลอื่นที่ข้าไม่สามารถเข้ามามีอำนาจในร่างกายนี้ได้อีก
แล้วข้าจะยอมทำลายพันธนาการนี้ได้อย่างไร
มันจะทำให้ข้าไม่ใช่ข้า
หากข้าทำลายมันออกมาแล้วยืนเคียงข้างเจ้า
เจ้าก็เป็นนกน้อยข้ารักแต่ไม่ใช่นกน้อยที่ข้ารัก
เพราะข้าไม่ใช่ข้า
ข้าจึงไม่อาจสามารถทำลายพันธนาการออกมาได้
พันธนาการที่แข็งแกร่งกว่าสิ่งใดทั้งมวล
พันธนาการที่ทุกผู้คนไม่เคยสนใจ
พันธนาการที่มีเพียงพวกข้าเท่านั้นที่ให้ความสำคัญ
พวกข้าเท่านั้น
นั่นคือ
พันธนาการแห่งคำพูด
มันอาจดูไร้สาระในโลกอื่น
หากแต่ในโลกของข้า
มันสำคัญยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
สำคัญยิ่งกว่าเทพ
สำคัญยิ่งกว่าบิดามารดร
สำคัญเหนือทุกสิ่งที่มันเหนือกว่า
ข้าตกอยู่ภายในพันธนาการนี้
ข้าต้องติดอยู่ภายในพันธนาการนี้
ข้าไม่สามารถออกมาได้หรอก
ข้าต้องอาศัยเจ้าเท่านั้น
ข้าต้องอาศัยเจ้าเท่านั้นเจ้านกน้อย
หากข้าอยากยืนเคียงข้างเจ้า
ข้าก็ต้องอาศัยเจ้าเข้ามาช่วยคลายพันธนาการของข้าออกไป
แต่หากเจ้ายังคงยึดถือในพันธะของเจ้า
เช่นนั้นแล้วสัญญาของข้าก็คงต้องอยู่ต่อไป
จนกว่าพันธะของเจ้าจะหมดลง
หากเมื่อพันธะของเจ้าหมดลง
พันธนาการแห่งข้า
คงเปิดทางให้ข้าออกไปสู่หนทางสว่างที่มีเจ้ากับข้า
ข้ารู้ว่าเจ้าไม่อาจทำลายพันธะที่เจ้ามีอยู่ตอนนี้ได้
เพราะนกน้อยเจ้าได้ให้พันธะไว้กับบุคคลสำคัญถึงสองคน
คนหนึ่งคือคู่พันธะสัญญาของเจ้า
อีกคนหนึ่งคือตัวของเจ้าเอง
เจ้าได้ทำพันธะสัญญาไว้กับสองบุคคลด้วยกัน
หากเจ้าผิดกับคู่พันธะสัญญาของเจ้า
หากเจ้าผิดกับตัวเจ้าเอง
แล้วเจ้าจะเหลือสิ่งใดเล่า
หากสิ่งนั้นไม่ใช่เพียงแค่ร่างกาย
เพราะเจ้าไม่ใช่ทรราชย์ผู้ทรงความเข้มแข็งแห่งจิตใจสูง
เพราะเจ้าไม่ใช่ก้อนหินที่ทำผิดแล้้วก็เป็นก้อนหิน
หากแต่เจ้าเป็นเจ้า
เจ้านกน้อยเอย
เจ้าจึงไม่สามารถผิดมันได้
แน่นอนในเมื่อกฏของข้ามีทางทำลายได้
กฏของเจ้าก็มีทางทำลายได้เช่นกัน
หากเจ้ายอมผิดต่อทั้งคู่
ทั้งคู่พันธะสัญญาของเจ้าและตัวเจ้าเอง
นกน้อยเจ้าก็จะเป็นอิสระจากพันธะสัญญา
แต่เมื่อใดที่เจ้าผิด
สิ่งที่เรียกว่าความสำนึกผิดในใจของเจ้า
อันเป็นกลไกของธรรมชาติที่ใส่ไว้ในจิตวิญญาณของทุกผู้
โดยเฉพาะนกน้อยเยี่ยงเจ้า
คงมีมันมากกว่าบุคคลผู้ใด
กลไกเหล่านั้นก็จะคอยกัดกินตัวเจ้าจากภายใน
เริ่มจากวิญญาณของเจ้า
จิตใจของเจ้า
จนเจ้าที่เป็นเจ้าก็จะไม่ใช่เจ้าที่ข้ารู้จักเช่นกัน ข้้ารู้ดี
เพราะว่านี่คือกฏเกณฑ์
กฏเกณฑ์ในกฏเกณฑ์
กฏเกณฑ์ครอบกฑเกณฑ์
ทุกคนต้องมีกฏเกณฑ์
ทุกคนนำพามันตั้งแต่ออกจากครรภ์มารดา
ไม่เว้นแม้แต่เจ้าและข้าที่นำพากฏนั้นออกมา
ทุกสิ่งที่ข้าเอื้อนเอ่ยออกมามิได้พร่ำรำพันถึงเจ้า
หากแต่ข้าเอ่ยเพื่อตัวข้าเองว่า
จะต้องไม่ทำลายพันธนาการของตัวข้า
ข้าต้องปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างให้เป็นไปตามกฏ
เพราะแม้ว่าข้าจะทำลายกฏข้อนี้ลงไป
กฏข้ออื่นก็จะเข้ามา นี่ก็เป็นกฏ
ข้ารู้
ข้าจะไม่รู้ได้อย่างไร
ก็ข้าสร้างกฏเหล่านี้ขึ้นมากับมือ ข้าสร้าง
ข้าสร้างมันขึ้นมาในโลกของข้า
โลกของข้าที่มีเจ้า
อาจจะไม่ใช่กฏในโลกของเจ้าที่มีีข้าก็เป็นได้
แต่เมื่อข้าสร้างกฏนี้ขึ้นมาแล้ว
โลกของข้าก็ต้องตกอยู่ภายใต้กฏนี้
ไม่เว้นแม้แต่ตัวข้าเอง
ดั่งกับกษัตริย์แม้มีอำนาจยิ่งใหญ่สักเพียงใดก็ต้องก้มหัวให้กฏที่ตัวเองสร้างขึ้น
มิเช่นนั้นตนก็จะกลายเป็นทรราชย์ซึ่งสุดท้ายก็จะถูกทำลายจนไร้ตัวตนของกษัตริย์อีกต่อไป
ภายในโลกของข้าเจ้านั้นสำคัญยิงกว่าสิ่งอื่นใด
เจ้าจึงมีอิทธิพลต่อโลกของข้ามาก
จนข้ากลัวว่าข้าจะทำลายโลกของข้าเพื่อไปสู่ในโลกของเจ้า
ซึ่งสุดท้ายไม่ต่างอะไรกับการฆ่าตัวตาย
หากข้ากับเจ้าจะสมหวัง พบเจอกัน
สิ่งเดียวที่ทำได้นั่นคือผสานโลกของสองเราเข้าด้วยกัน
ซึ่งตอนนี้ข้ารู้ดีว่าโลกของเจ้ากับข้าอยู่ห่างไกลกันเพียงใด
เพราะพันธนาการที่บอกให้ข้าได้รู้พันธนาการที่ข้าสร้างขึ้น
ข้าย่อมรู้กลไกแห่งพันธนาการ
ข้าจึงสามารถบอกระยะทางระหว่างเจ้ากับข้าได้
ดั่งในตอนแรกที่ข้าพบเจอนกน้อยเจ้าโลกของเจ้าและข้าอยู่ใกล้ชิดกัน
หากเมื่อพันธนาการของเจ้าที่สร้างขึ้นกับคู่พันธะสัญญาของเจ้ากับตัวเจ้าเองปรากฏขึ้น
ข้าก็บอกได้แต่เพียงว่าพันธนาการของข้าก็ได้เริ่มป้องกันตัวข้าเองโดยการผลักข้าให้ห่างออกไปจากเจ้า
ห่างออกไป แต่ด้วยการพบเจอกัน
นกน้อยเจ้ากับข้าต่างก็ได้สร้างสายใยเส้นหนึ่ง
ที่ไม่อาจแข็งแรงพอที่จะเรียกว่าพันธนาการ
ไม่หนาแน่นพอที่จะเรียกว่าโซ่ตรวน
แต่ข้าขอเรียกมันว่าเส้นใยของความผูกพันที่ผูกข้าไว้กับเจ้า
ผูกไว้หากแต่เพียงน้อยนิด
ส่วนที่ถูกผูกไว้เข้าด้วยกันของเราคืออารมณ์และความรู้สึก
หากแต่กลับชักนำจิตใจของเข้าไปผูกติดกับเจ้าไว้ด้วย
ปมนี้ข้าไม่สามารถแก้มันออกได้
เจ้าก็ไม่สามารถแก้มันออกได้
แต่เจ้าสามารถทำลายมันได้ด้วยสิ่งที่เจ้ามี
นั่นคือคำพูดและการกระทำของเจ้า
แน่นอนข้าสามารถชักนำทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้ามาสู่โลกของข้าได้
แต่ไม่สามารถจัดการทุกอย่างได้พร้อมกัน
นี่คงเป็นกฏอีกข้อที่ข้าต้องบอกว่าคือกฏของจิตข้า
ข้าชักนำทุกอย่างได้
หากข้าต้องการ
แต่นั่นหมายถึงว่าต้องเหนื่อยอย่างแสนสาหัส
กำลังจิตกำลังใจของข้าแทบไม่เหลือ
และตอนนี้มันถูกใช้เพื่อเจ้าและข้าอีกครั้ง
เจ้าสำคัญเกินกว่าที่ข้าจะปล่อยให้ปมที่เจ้าและข้าผูกไว้เป็นไปตามกฏของทุกผู้ที่เข้ามาเกียวข้องกัน
ข้าจะนำกฏมาสร้างกฏ
ข้าจะใช้กฏควบคุมกฏ
และข้าจะใช้กฏสร้างความเป็นเจ้า
ความเป็นข้า
และความเป็นเราขึ้นมา
และตอนนี้เจ้าก็คงเข้าใจแล้วว่า
สิ่งที่ข้าเป็นอยู่ตอนนี้
ก็เพื่อตัวข้าและเจ้า
เจ้าอาจคิดว่าข้าทอดทิ้งเจ้า
แต่ที่จริงแล้วข้ากำลังดึงเจ้าเข้ามาหาข้า
เจ้าอาจกำลังคิดว่าเจ้าทำให้ข้าเศร้าเสียใจ
แต่ข้ากำลังสร้างกฏอีกข้อขึ้นมา
เจ้าอาจคิดว่าข้าไม่อยากพบเจอเจ้า
แต่ข้ากำลังสร้างเวลาที่เราจะพบเจอกันตลอดไป
ข้ารู้ว่าเจ้าก็เสียใจ
ข้ารู้ว่าเจ้าก็รักข้า
ข้ารู้ว่าเจ้าอยากพบเจอข้า
แต่ข้าขอให้เจ้ารู้เถิดว่า
ด้วยความเป็นข้าแล้วข้ำต้องทำมันเพื่อให้ข้าและเจ้าได้คลายจากพันธะสัญญาเก่าและสร้างพันธะสัญญาใหม่ขึ้นมา และข้ากับเจ้านั้นข้าพิศดูแล้วว่าเจ้าไม่ใช่เจ้าของกฏอย่างแท้จริงในโลกของเจ้า
เจ้ากำลังถูกตัวเจ้าที่เจ้าสร้างขึ้นมาในใจเจ้าดำเนินกฏเหล่านั้นโดยที่เจ้าเองก็ไม่รู้ว่าเจ้าโดนตัวเจ้าเองชักจูง
เมื่อข้ารุ้แล้วข้าจะทำอย่างไรได้
นอกจากต้องใช้วีธีของข้า
หนทางที่ข้าต้องสร้างขึ้นเพื่อเพื่อตัดแต่งโซ่ตรวนทั้งหลายที่เจ้าและข้ามีอยู่
ข้าไม่ได้อยากบอกว่าข้าทำเพื่อเจ้า
เพราะข้าก็ทำเพื่อตัวเองด้วย
แต่ข้าอยากบอกว่า
ข้ารักเจ้าข้าถึงได้ทำเช่นนี้
ตอนนี้ข้าขอภาวนาให้เจ้าได้บินอย่างที่เจ้าเคยบิน
อย่ามัวหักปีกของเจ้าด้วยความรู้สึกที่เจ้าได้สร้างขึ้น
ข้ารู้ว่าเจ้าทำได้
ข้ารู้ว่าเจ้าเข้าใจมันได้
ข้ารู้ว่าเจ้าคงอยากบิน
แต่เจ้าคอยหลอกตัวเองเพื่อไม่ให้ตัวเองบิน
เจ้าอย่ามัวตกอยู่ภายใต้โซ่ตรวนอันลวงตาที่เจ้าสร้างขึ้นมาเพื่อข้าอีกเลย
เจ้าทำลายภาพลวงนั้นเสียเถิด
แล้วเจ้าจงบินต่อไปเถิด
ตอนนี้ความคิดข้าถึงแม้จะไม่ใช่พื้นดินให้เจ้าได้พักยามล้า
แต่ขอเป็นกิ่งไม้ให้เจ้าได้พักยามเหนื่อย
แม้ไม่ใช่ท้องฟ้าที่เจ้าบินไปทุกเช้าค่ำ
ขอแค่เป็นกระแสลมที่คลอเคลียไปกับเจ้า
ไม่ใช่รังอันอบอุ่นให้เจ้าได้ซุกตัวนอน
ก็ขอเป็นหญ้าแห้งที่กันความหนาวเหน็บให้เจ้า
แม้ไม่ใช่เนื้อในที่เจ้าต้องการประทังชีวิต
แต่ขอเป็นเปลือกที่เจ้าต้องจิกผ่านเข้าไป
ไม่ใช่หยดน้ำที่ดับกระหายแต่ขอเป็นหยาดน้ำค้างที่เจ้าสดชื่น
ไม่ใช่โลกกว้างที่ท่องไปก็ขอเป็นหนึ่งในโลกส่วนตัวเจ้า
ข้าภาวนาเพียงแค่นั้น
เพราะค่าข้าก็เพียงแค่นั้น
ข้าอยากบอกเจ้าว่าเจ้าโชคดีเพียงไรที่ไม่รู้สึกถึงพันธนาการ
เจ้าโชคดีเพียงไรที่ไม่เคยเอ่ยถึงพันนธะสัญญา
แต่ถึงกระนั้นสุุดท้ายแล้วข้าก็เป็นข้า
เจ้าก็เป็นเจ้า
หากเจ้าคิดจะให้ข้าเคียงข้างเจ้า
เจ้าคงเพียงแค่เอ่ยคำง่ายๆสองสามคำออกมา
แต่ข้าต้องใช้ใจทั้งหมดของข้าชักนำโซ่ตรวนเปิดทางให้เจ้าและข้า
โซ่ตรวนอันหนักหนา
ข้าเหนื่อยแล้ว
ข้าเหนื่อย
เจ้าไม่รุ้หรอกข้าเหนื่อย
นี่คือความต่างของผู้ที่รู้และผู้ที่ไม่รู้
ผู้ที่ตระหนักกับผู้ที่ไม่เคยตระหนัก
ความต่างของเจ้ากับข้า
แต่ข้าก็ยอมทุกอย่างเพื่อเจ้า
เพื่อให้ความต้องการของเจ้ากับข้าคือสิ่งเดียวกัน
ความต้องการที่จะเคียงข้างกัน
แค่นั้นก็พอ
สิ่งสุดท้ายที่ข้าอยากบอกเจ้าไม่ใช่คำพูดที่ว่าข้ากับเจ้าต่างตกอยู่ในโซ่ตรวน
หากแต่เป็นคำพูดที่ว่า
"บทความนี้ก็เป็นโซ๋ตรวนที่ข้าสร้างขึ้นเพื่อเจ้า"
หัวข้อ: พันธะสัญญาของเจ้าและโซ่ตรวนของข้า (อ่าน 10317 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก