13.พี่เสือ น้องกระต่ายกับวันๆ ของพี่เสือ
ภาพที่คุณแม่เห็นตรงหน้านั้น คุณแม่ตัดสินใจไม่ถูกว่าควรมีปฏิกิริยาอย่างไร
๑.กรี๊ด
๒.หยิบกล้องมาถ่ายรูป
๓.ทำเป็นไม่เห็น
เช้านี้คุณแม่ตื่นแต่เช้ามาปลุกเด็กแฝด พี่เสือกับน้องต่ายตื่นเช้ามาก เพราะพี่เสือจะออกไปวิ่ง ส่วนน้องต่ายจะช่วยคุณแม่เข้าครัว
ปกติลูกๆ จะตื่นเอง แต่วันนี้สายเป็นพิเศษคุณแม่เลยขึ้นมาดู
สภาพที่เห็นคือ...
เจ้าตัวน้อยนอนเอาศีรษะหนุนแผ่นอกพี่ชาย เอาขาเรียวสวยก่ายขาแข็งแรงของพี่ขาหนึ่ง ส่วนพี่เสือตัวดำนอนเรียบร้อยเชียว แขนโอบเอวน้องอย่างถือสิทธิ
คุณแม่ไม่ได้ตกใจกับท่านอนของลูกชายทั้งสอง แต่ตกใจว่า
สภาพทำไมเป็นอย่างนี้!
พี่เสือนอนถอดเสื้อเป็นปกติอยู่แล้ว แต่ทำไมต่ายน้อยถึง... ใส่แค่เสื้อนอนพี่เสือตัวเดียว สาบเสื้อตัวหลวมโคร่งเลิกขึ้นจนถึงสะดือ
ชวนให้คิดลึก!
พี่เสือลืมตา ไม่มีวี่แววง่วงงุนราวกับว่าตื่นรอคุณแม่มานานแล้ว คุณแม่ขยับปากจะพูด แต่ลูกชายยกมือข้างหนึ่งแตะริมฝีปากเชิงบอกให้เงียบ
"ให้น้องนอนอีกหน่อยนะฮะ"
คุณแม่พยักหน้า แล้วถามเบาๆ "แล้ววันนี้เสือไม่ไปวิ่ง ?"
พี่เสือลุกขึ้น พยุงร่างของคนตัวเล็กให้นอนต่ออย่างทะนุถนอม จัดท่าให้นอนสบาย แต่กระนั้นคิ้วเรียวสวยก็ขมวดเข้าหากันเล็กน้อย คล้ายจะรู้ว่าไออุ่นข้างกายนั้นหายไป
"ไม่ครับ"
"โอเคๆ งั้นเสือรีบอาบน้ำแล้วปลุกน้องให้ไปกินข้าวนะ เดี๋ยวจะไปโรงเรียนสาย"
พี่เสือพยักหน้ารับ กำลังจะลุกจากเตียงไปห้องน้ำ คุณแม่ที่ออกไปแล้วจู่ๆ ก็โผล่พรวดเข้ามา
"เอ้อ! เสือ! แม่สงสัยมานานแล้ว"
"?"
"ให้น้องนอนหนุนแขนทุกวันเสือไม่ปวดแขนเหรอ ?"
พี่เสือยิ้มด้วยรอยยิ้มมหาสเน่ห์ ดูหล่อเหลาเกินวัย "เสือรักของเสือ ไม่ปวดหรอกครับ"
คุณแม่ทำท่าอาเจียนแทนคำตอบ
พี่เสือจัดการปลดความคลุ้มคลั่งในอกอย่างเอาเป็นเอาตาย ในหัวมีแต่ภาพเรือนร่างงดงามของน้องชาย... ใบหน้าหวานใสนั้น ยามเมื่อถูกเขารุกรานจะเป็นอย่างไร ? ดวงตากลมโตคู่นั้นคงจะเอ่อล้นด้วยหยาดน้ำตา เพียงแค่คิดพี่เสือก็ต้องรูดรั้งตนเองแก้ขัด
อยากบุกเบิก สำรวจร่างกายบอบบาง... เข้าไปยังภายในที่อ่อนนุ่มและปลดปล่อยความรัก ความบ้าคลั่ง ถาโถมร่างกายตนเองเพื่อเชื่อมต่อแนบสนิทกับน้อง.... ให้เป็นหนึ่งเดียว
พี่เสือหลับตา เสียงทุ้มต่ำครางเบาราวสัตว์ได้รับบาดเจ็บ
ในหนังสือนิยายอมตะที่เคยอ่าน... พูดถึงความรักร่วมสายเลือด
ผิดบาป...
คือคำที่หนังสือเล่มนั้นเลือกใช้...
พี่เสือเดินลงจากบ้านมาช่วยคุณแม่จัดโต๊ะ แล้วขึ้นไปปลุกน้องอีกรอบ เจ้าตัวเล็กงัวเงียตื่น หน้าเล็กแทบฟุบกับหัวเตียง
"ตื่นครับ" พี่เสือพยุงน้องนั่ง
"อุ้ม" กระต่ายน้อยสั่งสั้นๆ เหมือนตัวเองเป็นเด็กน้อย พี่เสือเพียงยิ้มมุมปาก โอบเอวบางขึ้นจนตัวลอย
"ให้พี่อาบน้ำให้ไหม ?"
"ไม่เอา... เดี๋ยวพี่เสือเปียก" เสียงหวานยังเบลอๆ แอบเช็ดตากับเสื้อนักเรียนพี่ชาย
พี่เสือไม่สามารถหุบยิ้มได้แล้ว เด็กชายรักเวลาแบบนี้ที่สุด... เวลาที่เขาได้โอบอุ้มร่างเล็กไว้แนบอก ดวงตาคู่กลมมองแต่เขาเพียงคนเดียวเท่านั้น...
พี่เสืออุ้มน้องไปส่งถึงห้องน้ำแล้วออกมาเตรียมเสื้อผ้าคอย
เจ้าตัวเล็กออกจากห้องน้ำไวทันใจ เดินไปรับบริการจากพี่เสืออย่างคุ้นเคย
ขาเรียวก้าวเข้าใส่กางเกงใน แขนกลมกลึงใส่เสื้อนักเรียนสีขาว พี่เสือตระเตรียมทุกอย่างให้เรียบร้อย เขาบีบโลชั่นกันแดดชนิดสำหรับผิวแพ้ง่าย แล้วทาทุกส่วนของร่างนิ่มที่โผล่พ้นบริเวณร่มผ้าอย่างคุ้นเคย
"มาเร็ว ทาหน้าก่อน" กระต่ายน้อยผิวบางมาก... โดนแดดไม่เท่าไหร่ก็แดงแล้ว พี่เสือเลยต้องใส่ใจกับครีมกันแดดเป็นพิเศษ ทั้งโลชั่นและครีมนี้ พี่เสือบงการคุณแม่อีกทีให้ฝากป้านกซื้อจากต่างประเทศ
น้องหลับตา พี่ชายหยิบอีกหลอดมาบีบ แล้วทาใบหน้านุ่มเบาๆ ตบท้ายด้วยแป้งเด็ก ก็เป็นอันเรียบร้อย
"ป้ะ ไปกินข้าวกันได้แล้ว"
เมื่อสองพี่น้องลงมา คุณพ่อก็นั่งทานอาหารเช้าแล้ว มือหนึ่งจิบกาแฟ มือหนึ่งถือหนังสือพิมพ์ธุรกิจรอเด็กๆ
"วันนี้ต่ายไม่ช่วยคุณแม่ทำกับข้าวเหรอ ?" คุณพ่อทัก น้องต่ายหัวเราะเขินๆ
"ขอโทษจ้ะ วันนี้หนูตื่นสาย"
"เอาเถอะ ไม่เป็นไร นี่ยังพอมีเวลากินข้าว" คุณแม่ยิ้ม หนูต่ายรีบคดข้าวจากหม้อ เสิร์ฟพี่ชายและตัวเอง
"คุณแม่ทานหรือยัง ?" พี่เสือถาม
คุณแม่พยักหน้า "เรียบร้อยก่อนพวกเราแล้ว รีบๆ กินเร็ว เดี๋ยวคุณพ่อจะสาย"
ช่วงแรกๆ พี่เสือจะเป็นคนจูงน้องไปโรงเรียน เนื่องด้วยโรงเรียนประถมของเด็กๆ นั้นอยู่ไม่ไกลบ้าน เพียงเดินสิบนาทีเท่านั้น แต่เพียงสัปดาห์เดียวพี่เสือก็กลับมารายงานว่าน้องกระต่ายตัวแดงเป็นกระต่ายอบทุกวันเพราะโดนแดดเผา คุณแม่เลยบัญชาให้คุณพ่อขับรถไปส่งทุกวัน เพราะยังไงก็เป็นทางผ่านไปที่ทำงานคุณพ่ออยู่แล้ว
น้องกระต่ายเป็นคนกินข้าวช้า ทำอะไรช้า พี่เสือกินหมดก่อน เลยจัดการเก็บจานชามที่ว่างล้างรอ พอพี่เสือล้างเสร็จ น้องก็อิ่มพอดี
พี่เสือยังเป็นคนเช็คกระเป๋ารอบสุดท้าย ในกระเป๋าของพี่เสือนั้นมีหนังสือทั้งของน้องและของตัวเอง เพราะพี่เสือเคยเห็นน้องแบกหนังสือเรียนแล้วปวดใจเหลือเกิน ในกระเป๋ากระต่ายจึงมีแค่สมุดบางๆ เท่านั้น พี่เสือยังเช็คการบ้านและยาพ่นให้ด้วย เมื่อพอใจแล้ว พี่เสือจึงปิดกระเป๋าแล้วถือกระเป๋าให้น้องตรงไปยังรถ
น้องกระต่ายเดินตัวปลิวขึ้นรถรอท่า พี่เสือยังลูบช่องหน้าซิปของเป้ตัวเองเพื่อความมั่นใจ พี่เสือยังเก็บยาพ่นอีกหลอดไว้กับตัว เผื่อน้องจะทำหายอีกด้วย!
หลังจากเข้าโรงเรียนแล้ว พี่เสือจะเดินไปส่งกระต่ายน้อยไปเข้ากลุ่มเล็กๆ ของอ้อม เพื่อนใหม่นิสัยดี อ้อมมีเพื่อนอีกสองคนชื่อหวานและก้อย ก้อยเป็นเด็กผู้ชายผิวคล้ำ ตัวสูงโย่ง ผอมแห้งเหมือนตะเกียบ เจ้าตัวอารมณ์ดีและใจเย็นมาก พี่เสือประเมินเด็กกลุ่มนี้ในใจ ก่อนจะคัดสรรให้น้องร่วมกลุ่มด้วย
ส่วนตัวพี่เสือเอง ก็มีเพื่อนกลุ่มเล็ก... กลุ่มที่แอบดูหนังสือโป๊นั่นแหละ มีลูกโป่งเป็นหัวโจก ทั้งที่เจ้าตัวก็ตัวขาวๆ บางๆ สูงกว่าน้องกระต่ายแค่เกือบช่วงศีรษะ ในกลุ่มยังมีวิทย์ หัวหน้าห้องกับโจ๊ะ คนใต้ คอทองแดงผู้ชอบมุกตลกใต้สะดือที่สุด ทั้งกลุ่มนั้น พี่เสือสนิทกับลูกโป่งมากที่สุด
"เอาเมียไปส่งมา ?" นี่แหละสาเหตุที่พี่เสือสนิทกับลูกโป่งที่สุด ลูกโป่งเรียกน้องกระต่ายว่าเมียพี่เสือเสมอ ซึ่งถูกใจคนหน้าตายอย่างพี่เสือที่สุด
"เออ" พี่เสือไม่ปฏิเสธ นั่งตรงม้าหินอ่อนตรงกันข้ามกับโจ๊ะ
"มึงนี่น้า หน้าหยั่งกะปลาตาย ตัวดำหยั่งกะถ่าน ตาดุชิบหาย ทำไมป๊อบนักวะ ?" โจ๊ะรำพัน อย่างที่โจ๊ะว่า แค่ป.หกแต่สเน่ห์พี่เสือเหลือร้าย สาวน้อยแอบชำเลืองมองไม่น้อยทีเดียว
ลูกโป่งหัวเราะร่วน ตบศีรษะโจ๊ะอย่างแรง "มึงนิ มันอยู่ที่หนังหน้าโว้ย"
"เหี้ย ทำไงได้ หนังหน้ากูเป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว"
"มึงก็เก็บตังค์ไปยันฮีดิ" วิทย์เสริมกวนๆ ยักคิ้วข้างหนึ่ง
พี่เสือฟังเพื่อนคุยกันเฮฮาด้วยท่าทีนิ่งเฉย มีบ้างที่จะหันกลับไปมองกลุ่มของน้องกระต่าย แต่ไม่ว่าเพื่อนๆ จะวกหัวเข้าสนทนาเข้าหาพี่เสือขนาดไหน ก็ไม่มีใครสามารถง้างปากพี่เสือได้ ทั้งกลุ่มรู้ดีว่า ถ้าตอแยมากๆ เข้า จากหน้าเฉยๆ ของพี่เสือ จะกลายเป็นหน้ายักษ์ แล้วพี่เสืออาจจะถวายกำปั้นให้ไปกินเล่นๆ เหมือนที่จัมโบ้โดนก็ได้
ยามเรียน พี่เสือแยกโต๊ะให้น้องกระต่ายนั่งกับอ้อม เพื่อนที่พี่เสือคัดสรรให้น้องกระต่าย ส่วนพี่เสือนั่งกับหวาน ที่ทำท่าไม่อยากใกล้พี่เสือทุกขณะจิต จนนานไป หวานชักชิน เพราะมีเพื่อนนั่งคู่ก็เหมือนไม่มี พี่เสือไม่เคยยืมยางลบ ทำของตก หรือชวนคุยเหมือนคู่กระต่ายกับอ้อม แถมยังทำหน้าเฉยเมยไม่ยินดียินร้ายตลอดอีก หวานเลยนั่งเรียนอย่างสบายใจ เหมือนเรียนกับอากาศธาตุ
พอพักกินอาหารเที่ยง พี่เสือก็จะจูงมือน้องไปโรงอาหาร โดยมีกลุ่มของอ้อมและลูกโป่งไปด้วย เด็กทั้งสองกลุ่มเลยสนิทกันไปโดยปริยาย
กลายเป็นเรื่องชินตา ที่พี่เสือจะออกไปซื้อกับข้าว ส่วนน้องกระต่ายมีหน้าที่นั่งเฝ้ากระเป๋า แค่บอกพี่ชายว่าอยากกินอะไร ไม่นานนักก็จะได้มากิน ตอนแรกๆ เพื่อนในกลุ่มก็แปลกใจ แต่พอนานไปก็เหมือนหวานนั่นแหละ.... เฉยๆ
ช่วงพัก แรกๆ พี่เสือจะชวนแกมบังคับน้องไปที่โรงยิม เพราะพี่เสือต้องซ้อมบาสเกตบอลทุกเที่ยง โดยมีโจ๊ะกับวิทย์อยู่ในทีม นานๆ เข้าพี่เสือเริ่มสังเกตว่า น้องมีความสุขดีตอนอยู่กับเพื่อน บวกกับที่อ้อมเป็นเด็กนิสัยดี พี่เสือเลยยอมปล่อยน้อง น้องกระต่ายจึงแยกกับพี่เสือตอนนี้เอง โดยมีลูกโป่งผู้ซึ่งถูกพี่เสือกำชับนักหนาว่าให้ดูน้องต่ายด้วย ไม่เช่นนั้นสิทธิขาดในการลอกการบ้านจะถูกโอนไปยังเพื่อนคนอื่นทันที
ถึงจะว่างั้นก็เถอะ ลูกโป่งก็ปฏิบัติหน้าที่อย่างดี ถึงเขาจะขำทุกครั้งก็ตาม บางครั้งน้องกระต่ายก็มีคนมาจีบ แอบเนียนแต๊ะอั๋งบ้าง ลูกโป่งไม่ใช่เด็กไร้เดียงสาเหมือนกระต่าย เขาหัวไว ทันคน เฉลียวฉลาด เลยสามารถกันกระต่ายได้ตลอด.... แน่นอน... โดยที่ต่ายน้อยยังไม่รู้ตัวนั่นแหละ
สำหรับเพื่อนๆ นั้น.... ทุกคนรักกระต่าย กระต่ายมีตำแหน่งเป็นมาสคอต เป็นน้องน้อยของกลุ่ม ที่ทุกคนต้องคอยดูแล ลูกโป่งเป็นคนกันกระต่ายจากพวกผู้ชาย อ้อมเป็นคนพกยาพ่นแทนพี่เสือ ด้วยนิสัยละเอียดรอบคอบของเด็กหญิง ทำให้พี่เสือวางใจอ้อมได้ว่า ถ้าหากหน้าน้องเปลี่ยนสีสักนิด อ้อมก็จะรีบพากระต่ายไปห้องพยาบาลทันที อาจดูแปลกประหลาดในสายตาคนอื่น ทั้งครูและเพื่อนๆ แต่เด็กทั้งกลุ่มก็สนิทกันดีและไม่เคยคิดสักครั้งว่าน้องน้อยเป็นภาระ
เมื่อเลิกเรียน เด็กไฮเปอร์ตัวเตี้ยอย่างลูกโป่งจะรีบวิ่งลงสนามฟุตบอล ส่วนวิทย์กับโจ๊ะจะแยกไปเรียนพิเศษ อ้อมต้องรีบกลับบ้านเพราะบ้านไกล หวานนั้นที่บ้านค่อนข้างดุและหวงมาก จึงมารับแต่เช้า จึงเหลือแต่ก้อยและฝาแฝด
ก้อยชอบอำกระต่ายน้อยแสนซื่อ แต่พอพี่เสือหันหน้ามามอง ก็ต้องรีบแก้ตัวว่าเป็นการสร้างภูมิคุ้มกันให้น้อง คุณฉัตรชัยจะมารับเด็กแฝดสายหน่อย แต่ถือว่าเร็วกว่าผู้ปกครองของลูกโป่งและก้อย
หลังจากนั้น คุณพ่อจะเอาลูกๆ ไปหย่อนไว้ตามวัน บางวันพี่เสือจะไปซ้อมมวย คุณพ่อต้องรีบเอากระต่ายไปส่งที่เรียนพิเศษก่อน บางวันพี่เสือเรียนพิเศษ คุณพ่อก็พาเด็กทั้งคู่ลงที่เดียวกัน แต่เรียนคนละห้อง
วันที่มีเรียนนั้น พี่เสือมักเสร็จก่อนน้องและมานั่งรอหน้าห้องเสมอ คุณพ่อให้เงินไว้ซื้ออะไรเล็กน้อยไว้รองท้อง วันไหนที่พี่เสือไปซ้อมมวย คุณแม่จะฝากปิ่นโตของกินเล่นให้กระต่ายน้อยไว้กินบนรถ และพอเลิกเรียน คุณพ่อก็มารับ
สำหรับมือเย็น ก่อนหน้านี้ที่ยังเรียนไม่หนัก น้องต่ายมีหน้าที่เป็นลูกมือคุณแม่ บางวันที่คุณแม่ต้องปั่นงานส่ง น้องต่ายก็ต้องทำแทน แต่พอน้องไม่มีเวลา คุณแม่เลยทำทั้งหมด แม้กระทั่งคุณแม่ก็อดบ่นไม่ได้ว่า
"แม่ชักเอาแต่ใจแล้ว เมื่อก่อนต่ายหั่นผัก หุงข้าว สับเนื้อให้แม่เรียบร้อย แม่แค่ลงกระทะ พอต่ายไม่อยู่แม่เลยชักขี้เกียจ"
พี่เสือเหมือนคุณพ่อ คือเป็นคนหยาบกระด้าง ไม่ละเอียดอ่อนเหมือนน้องหรือคุณแม่ แต่ก็น่าแปลกที่เขากลับบอกได้แม่นยำว่าจานไหนฝีมือคุณแม่ จานไหนฝีมือน้องต่าย
แล้วเด็กทั้งสองจะกินข้าวเย็น ทำการบ้านและเข้านอน โดยที่น้องไม่ใส่กางเกง พี่เสือไม่ใส่เสื้อ และบางครั้ง พี่เสือก็จับน้องมานอนหนุนอกเหมือนตัวนากกับแม่
ลมหายใจอุ่นร้อนของพี่เสือจะคลอเคลียแก้มนวลเนียน บางครั้งฉกลงมาขโมยจูบที่ริมฝีปากอิ่มด้วย และมีอีกหลายๆ ครั้งที่พี่เสือจะโน้มกายลง มอบจุมพิตล้ำลึก โลมเลียทั่วทั้งโพรงปากนุ่มจนร่างเล็กสั่นระริกด้วยความวาบหวาม
พี่เสือหัวเราะเบาๆ ในความมืด ก่อนจะวางคางเกยบนศีรษะน้อย
เป็นอันจบหนึ่งวันของพี่เสือ
____
คำตาม
ห้วน สั้น แถมมาดึก ตบสิคะ ตบอิฉันให้ตายไปข้าง อิฉันมันผิด มันมิงามเหมือนแม่หญิงนางนั้น
//

โดนคนอ่านตบจริงๆ
มีเรื่องขำๆ มาเล่าให้ฟังค่ะ คือวันนี้เราไป รพ. มา กะจะไปทำตา 2 ชั้นค่ะ คืออธิบายก่อนนะ เราเป็นหมวยธรรมดาเนี่ยแหละค่ะ ตาออกส่อนนิดๆ ด้วย ตาเท่าเม็ดก๋วยจี้ค่ะ ข้างนึงมีสองชั้น ข้างนึงมีตาชั้นเดียว และไม่มีหัวตาค่ะ คืออธิบายก่อน ส่องกระจกกันนะคะสาวๆ หนุ่มๆ ตรงหัวตาจะมีส่วนที่ยื่นๆ จิกออกมาคล้ายจงอยปากนกใช่ไหมคะ นั่นแหละค่ะ สีแดงๆ ดีมากค่ะ คือเราไม่มีส่วนนั้นทั้งสองข้างเลยค่า! คุณนายแม่เลยพาไปทำตา ทีนี้เราก็เข้าปรึกษาหมอก่อนตามปกติ
รู้ไหมคะ หมอเห็นหน้าเราแล้วพูดว่าไง!!
"หมอคงช่วยอะไรกับหน้าหนูไม่ได้แล้ว หน้าหนูมีทรัพยากรให้หมอทำน้อยเหลือเกิน"

นาทีนั้นแบบ... กรี๊ดดด หมอคะ ฆ่าหนูเถอะค่ะ!!
ขอชวนคุยนอกเรื่องจะผิดกฏไหมคะ ? ใครมีหมอทำตาเก่งๆ ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ เราไม่เอาแล้วหมอใกล้บ้าน จะเข้า กทม. ไปทำยันฮีดีกว่า แต่ได้ยินมาว่ายันฮีทำสวยเฉพาะพวกดารา

กับอีกที่ทีเค้าว่าดีคือ รพ.พญาไทยศรีราชาค่ะ ใครก็ได้ฟันธงให้เราทีค่า!
ปล. ถ้าผิดกฏเตือนได้นะตัว เค้าจะลบออกจ้า
